Suzuki S-Cross AllGrip Style 1.4 Boosterjet Smart Hybrid 2020 – autotest

 

Deze testauto werd ons aangeboden door BV Nimag


AllTijd Grip!

Samenvatting
Wat is het nou S-Cross of SX4 S-Cross? In de prijslijst van de importeur BV Nimag staat SX4 nergens vermeld maar op het beeldmateriaal op de website staan zowel foto’s met als zonder SX4. Geen idee of het andere autojournalisten is opgevallen maar ik vind dat soort dingen altijd frappant. Toen ik de Samsonite kofferset ging fotograferen zag ik boven S-Cross op de achterklep SX4 staan. Grappig feitje dat me zomaar opviel maar een ander feit is wel dat dit een fantastisch en vooral betrouwbare vierwielaangedreven auto is. Vooral het AllGrip-systeem werkt fenomenaal goed en dat is ook precies wat je wilt. Deze Japanse Crossover is tussen alle snelle hippe Crossovers een degelijke betrouwbare auto die in de praktijk laat zien dat looks helemaal niets zeggen. De wegligging van deze Suzuki S-Cross AllGrip is subliem en niet alleen op droog asfalt maar ook in de regen. Audi’s Q3/Q5/Q7, BMW’s X3/X5/X6, Porsche Cayenne AWD (in Wassenaar waar ik elke dag doorheen rijdt rijden veel grote SUV’s) en noem alle overbodige SUV’s maar op ik heb ze allemaal zwaar het nakijken gegeven op bochtige natte wegen onder andere van en naar mijn werk in Den Haag. Dit is zo’n typisch zwaar onderschatte auto die door de autojournalisten niet die erkenning krijgt die deze Crossover wel degelijk verdiend! Kijk maar eens naar dat drift-filmpje uit Hongarije in de sneeuw daar kun je zien hoe ongelofelijk goed deze auto is. De bagageruimte is giga want toen ik de verwijderbare laadbodem eruit haalde pasten er verrassend veel – en ook hele grote – koffers in. De beenruimte achterin is ook prima dus stiekem is dit gewoon een ontzettend goede twee- en zodra het nodig is vierwielaangedreven auto. Tel daar de zeer hoge klanttevredenheid bij op en je weet waarom je het niet erg vindt om liever in een iets minder hippe auto met iets minder vermogen te rijden.

Plus: AllGrip – Terreinkwaliteiten (= modder/sneeuw/zand) – Versnellingsbak – Wegligging – Zit

Min: Geen idee

Testverslag
Slechts 0-1 graden Celsius was het toen ik op mijn Honda MSX 125 sprong bij PSA (= Citroën/DS/Opel/Peugeot) in Amsterdam. Normaal gesproken rij ik dan altijd over de A2 naar Vianen maar constant 100 km/u rijden op mijn Honda MSX 125 betekent constant tegen de toerenbegrenzer aan rijden en dasnie fijn. Ik ben dan ook bij het AMC rechtdoor gereden richting Abcoude en vervolgens naar Nigtevecht om daarna kaarsrecht langs het Amsterdam-Rijnkanaal richting Breukelen te rijden vanwaar ik binnendoor langs Kasteel de Haar naar Vleuten ben gereden en via een kort stukje A2 naar Vianen. Het Amsterdam-Rijnkanaal is het drukst bevaren kanaal ter wereld en het is ontworpen door ingenieur Anton Mussert inderdaad de latere leider van de NSB. En in Kasteel de Haar was het vroeger een komen en gaan van filmsterren en muzikanten, Brigitte Bardot, Roger Moore, The Rolling Stones en ga zo maar door allemaal hebben ze er kortere of langere tijd doorgebracht. Zo zie je maar een ritje van importeur naar importeur voert soms langs interessante plekken. Met ijskouwe klauwe kwam ik bij BV Nimag aan waar een warme kop koffie en een wel heel erg dikke snee van een 1 meter lang krentenbrood van Welzorg (huurt ruimte bij BV Nimag) wonderen deden. Even lekker ouwehoeren met de PR Manager van BV Nimag en voor ik het wist was het al bijna 13.00u dus ik moest maken dat ik wegkwam. Ik stapte in de vernieuwde Suzuki S-Cross (waar is “SX4” gebleven in de type-aanduiding) en had er meteen zin in want ik kreeg de AllGrip mee. AllGrip houdt in dat de auto voorwielaangedreven is onder normale omstandigheden en indien nodig razend snel kan overschakelen op vierwielaandrijving. Maar nou komt het allermooiste van dit vierwielaangedreven systeem en dat is dat je het óók kunt locken. Deze S-Cross is altijd handgeschakeld en in het terrein is dat wel zo fijn daar wil je absoluut geen automaat. Eenmaal door het geopende hek heen heb ik eerst even de stoel, het stuur en de spiegels in de juiste stand gezet. Ik sta elke keer weer verbaasd hoeveel automobilisten absoluut niet weten hoe ze stoel-stuur-spiegels in de juiste stand moeten zetten. Triest want het kan je leven redden bij een botsing hoe gek dat ook mag klinken. Eenmaal op weg zag ik het knopje voor de Adaptive Cruise Control en de Snelheidsbegrenzer op het stuur zitten. Het blijft toch altijd weer iets vreemds Adaptive Cruise Control in combinatie met een handgeschakelde versnellingsbak.

Ik merkte tijdens op- en terugschakelen de Adaptive Cruise Control ingeschakeld blijft en dat ie automatisch uitgeschakeld wordt als de snelheid net onder de 40 km/u komt tijdens het automatisch afremmen. Eenmaal op de A2 heb ik de Adaptive Cruise Control vastgezet op 100 km/u en zag ik dat op het display de ingestelde snelheid – erg klein dat wel – weergegeven wordt net als de instelbare afstand (1=dichtbij – 2=normaal – 3=ver) tot de voorligger. Bij de fly-over van de A2 naar de A12 aangekomen heb ik wat extra gas gegeven, op deze fly-over kun je namelijk de vering/demping testen op de dwarsrichels in het dalende hogesnelheidsgedeelte. De auto voor mij leek nog ver weg maar uiteindelijk kruiste ik met gemak voorlangs en voelde ik het onderstel op de dwarsrichels een klein stapje opzij zetten. Ik kan helaas niet zien of op dat moment alle vier de wielen aangedreven werden maar ik denk van wel. Ik baalde dat ik mijn zonnebril was vergeten want de zon scheen fel van opzij. Dus toen heb ik de zonneklep maar opzij geklapt en dat scheelde behoorlijk. Bij Leiden aangekomen hoopte ik dat ik de scherpe linkerbocht vrij zou hebben maar daar zag het niet naar uit gezien de drukte. Totdat ineens een vrachtwagen linksaf sloeg de A4 op en een andere vrachtwagen naar rechts ging en ik in één keer door kon rijden naar de lege voorsorteerstrook naar de oprit A4/afslag Leiden. Op weg naar het stoplicht had ik snel het ESP/TRC uitgezet zodat ik zeker wist dat ik puur op het gas sturend door de haakse linkerbocht kon knallen. Ik gaf plankgas vlak voor de bocht maar afgezien van een licht zwabbertje gebeurde er weinig. Ik bleef uiteraard vol door accelereren en dat ging uitstekend in de lange flauwe S-bocht. Bij de afslag naar Leiden aangekomen wisselde ik op het allerlaatste moment van de linker rijstrook naar de rechter rijstrook en gaf plankgas de rotonde op en af. Afgezien van wat piepende banden gebeurde er verder niets. Op de Voorschoterweg rijdend zag ik vlak na de stoplichten in de verte een megafile voor de Hooghkamerbrug. Meteen gooide ik het stuur midden op het kruispunt hard om naar links en maakte dankzij de AllGrip een perfecte 360-gradendraai en reed de Churchilllaan op. Wat een heerlijke auto is dit toch!

Gered door AlleGrip die ik nodig had!
Aan het einde van de Churchilllaan sloeg ik linksaf richting De Vink waar je vlak na de brug een hele mooie afknijpende dalende linkerbocht hebt. Vlak voor de bocht gaf ik gas maar ik had niet gezien dat het verkeer stil stond. Blijkbaar was deze brug ook net open geweest verdorie. Omdat ik het gas wel los moest laten middenin de bocht brak de Suzuki S-Cross vervaarlijk uit maar de AllGrip redde mij op het allerlaatste moment. Toch mooi hoe een onbedoelde actie aantoont dat dit systeem gewoon erg goed maar vooral razend snel zijn werk doet precies op het moment dat je het nodig hebt. Wel grappig dat er geen eens een adrenaline-shot door mijn lijf schoot, AllGrip is sneller dan mijn bijnieren, ha, ha. Grappige is dat als ik met mijn zwager door deze bocht heen rijdt op de terugweg van een fotoshoot hij het altijd heeft over angstige automobilisten die het gas loslaten in deze bocht omdat ze bang zijn (het is inderdaad een erg listige bocht) en dan uitbreken. Na thuiskomst heb ik de Suzuki S-Cross geparkeerd en ben lekker gaan schrijven want ik moest nog dit testverslag nog beginnen en er eentje afmaken. Voor de zekerheid heb ik de anti-vriesdeken (1,50 euro bij de Action) maar voor de voorruit geplaatst want de temperatuur is steeds net boven dan wel net onder nul en krabben heb ik een bloedhekel aan. De volgende dag was ik erg benieuwd naar het weggedrag van de Suzuki S-Cross op de hoge snelheidsbrekers en de verkeersdrempels onderweg naar mijn werk. De avond ervoor had ik op het internet in de online brochure gelezen dat het nieuwe Hybride-systeem gebruik maakt van 48V. Het Hybride-systeem wordt vooral gebruikt voor extra koppel tijdens accelereren maar ook om de benzinemotor stationair te laten draaien als de bestuurder het gas loslaat of afremt. Als er remenergie wordt opgeslagen dan kun je dat zien op het kleine display tussen de toerenteller en de snelheidsmeter. Na vertrek heb ik meteen het ACC aangezet want dat is wel zo fijn op de lange rechte wegen die ik moet rijden. De eerste lage snelheidsbrekers en lage verkeersdrempels voelden erg goed aan. Suzuki heeft duidelijk veel aandacht besteed aan de vering/demping.

Op weg naar Wassenaar moet ik altijd over twee verkeersdrempels heenrijden die speciaal gemaakt lijken te zijn voor Crossovers en SUV’s. De Suzuki S-Cross voelde zo ongelofelijk lekker aan bij het met een te hoge snelheid over deze verkeersdrempels heenrijden. Het uitdempen gebeurde zo subtiel daar kan ik niet anders dan er een dik compliment voor geven. Bij de stoplichten volgt een extreem haakse rechterbocht en een rotonde. Het mooie van die uitstekende vering/demping is dat zich dat ook vertaald naar een al even uitstekende wegligging al helemaal met vierwielaandrijving. Zowel haakse bochten als rotondes kun je daardoor met een veel hogere snelheid doorheen dan met een tweewielaangedreven auto. Nog leuker is het op de rotondes in mijn woonwijk die een hele speciale (met nat weer extreem) gladde rotonderand hebben. Als je daar met de twee linkerwielen hard overheen rijdt dan glijden die weg maar de twee rechterwielen op het asfalt – helemaal met vierwielaandrijving – vangen dat op maar dat dus voelt heel raar aan. Zo zie je maar weer overal liggen testobjecten waar je als autojournalist gebruik van kunt maken om een auto GOED te testen. Eenmaal in het Wassenaarse Bos ging de snelheid omlaag want de eerste snelheidsbreker rij ik altijd met 30 km/u overheen om vervolgens de snelheid met stappen van +10 km/u op te voeren. Met 30 en 40 km/u bleven de banden aan het asfalt geplakt op de eerste twee snelheidsbrekers, dat is bijzonder en dat geeft aan hoe uitstekend de vering/demping is. Bij 50 km/u hoorde ik ‘boink’ en bij 60 km/u en nog sneller kwam de Suzuki S-Cross zelfs even met vier wielen kort los. En boven de 60 km/u hoorde ik geen ‘boink’ meer maar vloog de Suzuki S-Cross perfect over de hoge snelheidsbreker heen en landde al net zo perfect.

Drift-filmpje in de sneeuw

ACC
De Adaptive Cruise Control in deze auto is werkelijk perfect en de reden dat ik dat schrijf is omdat ik het ook echt zo bedoel. Na het inrijden van de Hubertustunnel kom je op een vrij steil dalend gedeelte terecht. Bij veel testauto’s zie ik dan dat de snelheid stijgt ondanks dat de (Adaptive) Cruise Control vast staat op 70 km/u. Er zijn maar weinig auto’s met een ACC/CC die de snelheid perfect op 70 km/u weten vast te houden en deze Suzuki S-Cross is daar één van. Eenmaal op de kaarsrechte weg richting Kijkduin besloot ik de tweede rotonde driekwart te nemen dan kon ik lekker via de snelheidsbrekers-weg naar mijn werk rijden. Bovendien reed ik in een lange file achter een graafmachine dus het was sowieso de beste keuze. Het jumpen is altijd weer erg leuk en een soort toetje aan het einde van een altijd weer leuke werkrit. Ik bof wat dat betreft dat ik helemaal binnendoor kan rijden over een zeer fraaie route en hooguit 1-2 keer per jaar in een file beland en die staat dan altijd net voor (storing communicatiesysteem in de tunnel) en net na (ongeluk op de N14/N44) de Hubertustunnel. Op de terugweg neem ik altijd deze snelheidsbrekers-weg gewoon omdat die extreem rustig is. En ook de straten daarna kom ik zelden een auto tegen en dat nota bene in Den Haag. Weer op de hoofdroute ergerde ik me aan het toch wel erg snel in werk tredende botswaarschuwings-systeem als ik af moest remmen voor een voorligger bij een verkeerslicht. Ik rem 9 van de 10 keer op de motor af en rem dan op het laatste moment. Voor mijn gevoel is dat nog ruim op tijd maar de software denkt daar dus anders over. Ze zouden eigenlijk twee standen in de software moeten maken, een slome-dakpan-op-voetjes-stand en een coureur-stand. Bij Duindigt aangekomen besloot ik niet de kortste weg te nemen maar de mooie slingerbocht van de N14 naar de N44. Het regende en dan is deze bocht alleen nog maar leuker zeker als er een sportauto achter je rijdt. Met die vierwielaandrijving kun je oneindig veel harder door deze lastige bocht dan met een voor- of achterwielaangedreven auto. Bij het ingaan van de bocht reed de sportauto nog dicht achter mij maar na de tweede slinger lag tie 50 meter achter. En dat terwijl ik nota bene niet eens op de grens reed maar ja in de regen is vierwielaandrijving ronduit superieur. Na even kort over de N44 ging ik er bij de eerste verkeerslichten direct weer af om binnendoor via het Wassenaarse Bos naar huis te rijden. Ik wilde de laatste snelheidsbreker op de Schouwweg even met maximale snelheid nemen en dat is rond de 80 km/u. Dat is de ultieme test voor vierwielaangedreven auto’s op mijn woon-werkroute. Deze laatste en hoogste snelheidsbreker ligt in een flauwe bocht en is dus best wel heftig. Maar ondanks de harde stuiter-landing (dit doet geen enkele testauto zonder stuiteren) deed de Suzuki S-Cross 1.4 Boosterjet Smart Hybrid AllGrip Style het erg goed.

Eenmaal thuis heb ik mijn zwager gebeld in verband met de fotoshoot. We spraken af om dat op zondag te doen want dan zou de zon nog even schijnen. De volgende ochtend ben ik eerst de Samsonite kofferset gaan fotograferen. Toen ik bij de garage aangekomen de achterklep open deed zag ik dat deze auto een verwijderbare laadbodem heeft. Mooi dan passen er dus een stuk meer koffers in en daarom heb ik de 3×70-liter koffers er ook maar bij gepakt. En inderdaad passen er behoorlijk wat koffers in en verrassen genoeg ook mét die verwijderbare laadbodem er nog in.

Samsonite kofferset

Met verwijderbare bodemplaat
Met hoedenplank: 4×50-liter
Zonder hoedenplank: 4×50-liter + 3×33-liter

Zonder verwijderbare bodemplaat
Met hoedenplank: 2×70-liter + 2×50-liter + 2×13-liter
Zonder hoedenplank: 2×70-liter + 4×50-liter + 33-liter + 13-liter

Na de fotoshoot ben ik eerst nog even een cadeautje gaan halen voor een collega op school in verband met Secret Santa. Dat cadeautje mag niet meer dan 10,- euro kosten dus het is gewoon leuk en grappig meer niet, een gedicht hoeft niet. Daarna ben ik via mijn leuke route naar huis gereden en dat ging nog even bijna mis toen ik met iets te veel snelheid door een haakse rechterbocht heen reed. Eigenlijk is het wel goed dat het gebeurde want het laat de negatieve kant van het ESP duidelijk zien. Het ESP greep namelijk keihard in op een moment in de bocht dat je dat liever niet hebt en waardoor de auto dus begon te glijden. Ik kon dat met een paar stuurbewegingen prima opvangen maar daar gaat het niet om. Als het ESP uit had gestaan had ik puur op het gas met behulp van de vierwielaandrijving netjes en zonder problemen door de haakse rechterbocht heen kunnen sturen. Ik ben absoluut geen fan van het ESP of ASR/TRC omdat het naar mijn mening eerder tegen je werkt dan voor je werkt. Maar goed dat is mijn mening en daar moet je het mee doen.

Lichtjesrit door Wassenaar
Of het nou door corona komt weet ik niet maar het aantal met kerstlichtjes versierde boerderijen, huizen en tuinen is groter dan ooit tevoren. In Wassenaar maken ze er ieder jaar weer iets moois van en dus ben ik zaterdagavond na het eten even door Wassenaar heen gereden om in ieder geval één mooie foto te maken. Het was een leuke en vooral erg mooie rit en bij sommige objecten vroeg ik me af hoe ze het in hemelsnaam voor elkaar hebben gekregen om al die kerstlichtjes op te hangen. Het mooiste van allemaal vond ik de grote boom voor de ingang van Duinrell met violetkleurige lichtjes erin. Het was achteraf in ieder geval dik de moeite waard.

Fotoshoot + zuinigheidsrit + 2 rondjes SBP
Zondagochtend ben ik rond 10.00u eerst naar Leiden-Noord gereden om fraaie sfeerfoto’s te maken in één van de mooiste en meest diverse woonwijken van Leiden. Elk huis is anders omdat de gemeente Leiden de bewoners van deze wijk de vrije hand heeft gegeven om hun eigen huis te ontwerpen. Wat mij betreft doen ze dat overal en altijd want dit is toch 100 maal mooier dan die supersaaie vinexwijken. Na de fotoshoot ben ik snel naar huis gereden en heb mijn zwager gebeld om actiefoto’s te maken. Mijn zwager was al even gecharmeerd van deze Suzuki S-Cross als ik en ik moest even lachen toen hij het over de versnellingsbak had. Hij zei tegen mij dat hij dit een fijne versnellingsbak vindt omdat de versnellingspook zo lekker in de versnellingen klikt. Deze versnellingsbak is niet zo soepel als van bv. een Kia maar toch ook erg precies zei hij tegen mij. Toen ik hem vertelde dat ik dit een klak-bak noem moest hij lachen. Na de fotoshoot ben ik eerst gaan eten en daarna ben ik naar Katwijk aan Zee gereden voor een zuinigheidsrit. Toen ik bij ‘t Heen aankwam had ik zoiets van ach laat ik eerst maar een rondje Space Business Park doen daar had ik namelijk best even zin in. Het asfalt was nog nat van de regen eerder die ochtend dus ik was benieuwd. Op de afrit naar Klei-Oost zette ik het ESP/TRC alvast uit zodat ik geen last zou hebben van hard ingrijpen en dus een auto die niet doet wat ik wil. De listige afknijpen afritbocht ging precies op de grens rijden heel erg lekker. Aan de andere kant van de N206 aangekomen ging het gas er na de rotonde vol op en ik gleed meteen een heel stuk naar links weg. Toch is het vermogen niet voldoende om constant met doorspinnende voor- en achterwielen door de bochten heen te vliegen. Het is meer een combinatie van vermogen + g-krachten om de auto aan het glijden te krijgen. Alleen in de 1ste en 2de versnelling lukte het om de wielen door te laten spinnen maar dat is bij een niet al te hoge snelheid dus niet echt spannend om te doen. Wat wel meteen opviel is dat de snelheid veel hoger ligt dan van een voorwielaangedreven S-Cross. De vier aangedreven wielen zorgen voor een ongelofelijke stabiliteit in de bochten waardoor het rijden op nat asfalt een heel veilig gevoel geeft aan de bestuurder. Pas toen ik ‘m met een absurd hoge snelheid de bocht in hoekte begon de Suzuki S-Cross AllGrip vervaarlijk weg te glijden. Voor heel even maar hoor want meteen daarna herpakte de auto zich en reed ik verder alsof er niets gebeurd was. En eigenlijk ging het ‘t hele rondje zo net op de grens en net over de grens. Aan het einde realiseerde ik mij dat er ook nog een rijmodus Sport op de AllGrip-draaiknop (Auto/Snow/Sport/Lock) zit en dus ben ik nog een rondje gereden in de rijmodus Sport. Dat was absoluut nog net weer even leuker maar het vermogen was ook in de rijmodus Sport niet hoog genoeg om het verschil te maken. Voor een echt leuk rondje heb je toch minimaal 200 Pk of meer nodig. Aan het einde van het rondje SBP heb ik nog even een noodstop gemaakt op het rechte stuk. De dosering + vertraging van de remmen zijn uitstekend, niets op aan te merken.

De Zuinigheidsrit met een grote Z
Het aftanken na twee rondjes SBP leverde een verbruik op van 1:12,5 weten we dat ook weer. Het laagst opgegeven verbruik van deze Suzuki S-Cross 1.4 Boosterjet Smart Hybrid AllGrip Style is 1:18,52 wat niet verkeerd is maar mijn gevoel zei dat het zuiniger moest kunnen dan dat. Zou ik gelijk krijgen? Na het volgooien van de benzinetank reed ik de N206 op met de wetenschap dat het druk zou zijn op de boulevard van Zandvoort want het was mooi weer en coronatijd dus 1+1=dan 2. De Adaptive Cruise Control zette ik direct na het oprijden van de N206 op 80 km/u vast. Bij De Zilk aangekomen had ik al voorpret want er reed al een kilometer of 5 een BMW 5-serie vlak achter mij, bumperkleven is een groot woord maar het scheelde niet veel. Dus op de haakse rechterbocht bij De Zilk afrijdend met razend snel inschakelbare vierwielaandrijving was ik op het natte asfalt in het voordeel. Dat het voordeel zo groot zou zijn na de bocht verraste mij wel, na de haakse rechterbocht lag de BMW zomaar 250 meter (heb ik nagemeten op een routeplanner) achter mij. Dat geeft maar aan hoe ongelofelijk goed de wegligging van deze Suzuki S-Cross is. Op weg naar Vogelenzang was het iets te druk met zondagsrijders die stoppen waar ze niet moeten stoppen, te langzaam rijden waar ze harder mogen en te hard rijden waar ze langzamer moeten rijden. Ik ben me maar niet gaan ergeren want dat had toch geen zin. Door Vogelenzang heen heb ik netjes 30 km/u gereden zoals het hoort maar dat moest ik wel zelf doen want het ACC werkt pas vanaf 40 km/u helaas pindakaas. Het dorp uit kon ik weer gas geven en gelukkig had ik daarna even niemand voor mij rijden. Totdat….. ik inderdaad weer een zondagsrijder achterop reed. Man, man 40 km/u rijden waar je 60 km/u mag tis toch wat en dan ook nog voorrang geven aan iemand die het niet heeft. Ik heb ‘m uiteindelijk maar ingehaald want hier word ik gewoon zo ontzettend kriegelig van. De erg lange grote S-bocht van de Nachtegalenlaan -> Zwaluwenweg -> Leeuwerikenlaan ging fantastisch maximaal op de grens rijdend. Bij de T-splitsing aangekomen kon ik niet meteen doorrijden dus de drukte op weg naar het strand viel niet mee. Aansluiten in de rij dus het was even niet anders. Het afremmen op de motor gaat uitstekend met deze auto maar nul keer remmen ging al niet meer lukken vanwege de drukte.

Het Zandvoortse deel van de zuinigheidsrit is altijd het leukste deel omdat het de mooiste bochten en rotondes omvat. Wat mij elke keer opviel als ik stil moest staan voor een kruising of splitsing dat het net leek of de motor was uitgevallen. De benzinemotor draaide zo absurd geruisloos en met zo’n laag toerental rond dat kon ik niets anders dan ronduit bizar noemen. Daar moet toch een verklaring voor zijn en die is er las ik in de online brochure: Elektrisch stationair – Als de bestuurder ontkoppelt om te vertragen en het toerental daalt dan houdt de elektromotor de verbrandingsmotor op stationair toerental. Dat minimaliseert het brandstofverbruik. Doordat de motor wel blijft draaien, komt de S-Cross weer in beweging zodra de bestuurder dat wil. Dat is toch grappig toch of niet dan? Ondertussen swipete ik door de songlist en net op dat moment sloeg alles vast. Huh? Ik kan mij herinneren dat me dat een keer eerder is overkomen. Nadat ik mijn USB-stick had verwijderd en er opnieuw had ingestoken deed de muziek het weer. Tja elektronica… Vroeger kon je prima zonder maar tegenwoordig loopt de complete samenleving vast als bv. het internet uitvalt. Niet kunnen pinnen bij de Appie of de onbemande benzinepomp, geen afspraak bij het ziekenhuis kunnen maken afijn noem alle problemen maar op. Ik heb dan ook geen smartphone, altijd voldoende cash geld bij me en daardoor minder zorgen aan mijn hoofd. De audio is trouwens helemaal niet zo verkeerd voor een gewone auto. Het touchscreen werkt ook perfect kortom niets geen klagen wat dat betreft. Intussen was op de duinenweg aanbeland waar een grote gele aanhanger stond met daarop een matrixbord met een waarschuwing voor overstekende herten. Weer op de weg kon ik lekker doorrijden zonder oponthoud. Weer in Katwijk aan Zee bleek het verbruik heel erg mooi, 1:22,1 en dat is 3,6 km/liter E10 zuiniger dan opgegeven. Op een volle tank is dat toch mooi 47 x 3,6 = 169,2 km meer per volle benzinetank dan opgegeven.

Snel klaar
Soms ben ik in een paar dagen al klaar met testen zoals nu in slechts drie en een halve dag. Wat zegt dat? Wel heel simpel eigenlijk gewoon niets meer of minder dat deze testauto heel erg goed is. De rest van de week kon ik dus freewheelend naar mijn werk rijden en puur en alleen genieten van het rijden. Ondertussen checkte ik ook of al mijn bevindingen klopten en steeds weer bevestigd werden. Het kan nog wel eens voorkomen dat ik twijfel en dat ik ergens geen vinger achter kan krijgen. Dan moet ik aan de bak en ga ik het hele internet afzoeken of ik kan vinden wat ik zoek. Een fantastisch voorbeeld daarvan is de Tesla Model 3 die ‘vreemde’ vering/demping en een klein maar krachtig motorblok heeft. Na lang zoeken vond ik zeer interessante informatie die ik in geen enkel testverslag tegen was gekomen maar precies verklaarden waarom ik voelde wàt ik voelde tijdens het rijden. Ik blijf het dan ook zeggen dat de enige manier om auto’s goed te testen de wetenschappelijke wijze is dus voelen-begrijpen-zoeken-verklaren. Tijdens de daarop volgende dagen heb ik nog één verbruiksmeting gedaan en die kwam uit op exact 1:16,5.

Hier nog even de YouTube-filmpjes van de verschillende rijmodi op een rijtje

Rijmodus Auto

Rijmodus Sport

Rijmodus Sneeuw

Rijmodus Lock

 

Specificaties

Jaargang

2020

Carrosserie

crossover

Transmissie

handgeschakeld

Aantal deuren

5 deuren of meer

Brandstof

Benzine

Type motor

Otto

Aantal cilinders

4

Acceleratie (0-100/sec)

10,2 seconden

Topsnelheid

190km/u

Vermogen

95(129)5.500 kW (pk)/rpm

Koppel

235/2.000-3.000 nm/rpm

Cilinderinhoud

1.4/1373 liter

Kleppen per cilinder

4

Turbo

Turbo + Intercooler

Aandrijving

4×4

Remmen voor

Geventileerde schijven

Remmen achter

Schijven

Draaicirkel

10,4 meter

Overig

Type bekleding

Stof

Velgen

17-inch

Milieu en veiligheid

Verbruik

Bebouwde kom

7,1 liter/100 km

Snelweg

5,4 liter/100 km

Gemiddeld verbruik

6,2 liter/100 km

C02 uitstoot

139 gram/km

Energielabel

C

Afmetingen

Lengte

4.300 mm

Breedte

1.785 mm

Hoogte

1.585 mm

Wielbasis

2.600 mm

Spoorbreedte voor

1.535 mm

Spoorbreedte achter

1.505 mm

Massa leeg

1.240 kg

Max. toelaatbare massa

1.785 kg

Laadvermogen

545 kg

Aanhanger geremd

1.200 kg

Aanhanger ongeremd

400 kg

inhoud bagageruimte

430 liter

Bandenmaat

215/55-R17

Kosten aanschaf

Kosten gebruik per maand