Deze testauto werd ons aangeboden door BV Nimag

Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk….

Samenvatting
De Suzuki Swift is al heel lang een verkoophit en dat is niet zo gek want voor dat geld is het gewoon een steengoede maar vooral ook zeer betrouwbare auto. De leukste en beste van allemaal is de AllGrip-versie die is werkelijk geniaal leuk in de regen en in de sneeuw. Deze Suzuki Swift Smart Hybrid is de eerste versie met een CVT dus ik was erg benieuwd hoe deze kleine hatchback zou rijden. Naast de gewone D(rive)-stand heeft deze CVT ook nog een M(anual)-stand met 7 geprogrammeerde versnellingen die je met behulp van de stuurflippers kunt bedienen. Ben je te laat met opschakelen dan schakelt de CVT automatisch – tegen de toerenbegrenzer aan – op naar een hogere versnelling. Mijn verwachtingen waren niet verschrikkelijk hooggespannen want ja de Suzuki Swift is een oude bekende dus verrassingen leken mij dan ook uitgesloten. Nou uh daar zat ik dus compleet naast en niet zo’n beetje ook! Ik weet dat ik door de jaren heen best goed ben geworden in extreem zuinig rijden maar dit keer stond ik na het aftanken (en nog driemaal door klikken) totaal ‘flabbergasted’ naar het aantal liters te staren op het digitale display van de pomp. Even snel hoofdrekenen… Huh? Meer dan 1:40 DAKANTOCHNIE!!! En dus besloot ik een 2de zuinigheidsrit te doen maar die liep volledig in de soep door een totaal gestoorde verkeerscrimineel (in een Mercedes wat anders) en een te hoge verkeersdrukte op de route. Tja en toen kon ik toch echt niet anders dan nog een 3de zuinigheidsrit maken. En die verliep net als de 1ste keer weer ‘perfectementi’ met als resultaat een verbruik van 1:36,54 dus toen wist ik dat die meer dan 1:40 wel degelijk klopte. Bizar zo’n laag verbruik heb ik met een dergelijke Smart Hybrid – eentje waarmee je dus niet volledig elektrisch kunt rijden – nog nooit gehaald. Verder is de wegligging uitmuntend en dus had Daan het helemaal naar zijn zin in een doodgewone goedkope hatchback zonder toeters en bellen. Het blijft altijd weer leuk om een auto te testen die gewoon doet wat ie moet doen en niets meer dan dat. Leuke aan deze Suzuki Swift Smart Hybrid is dat je het ESP/TRC volledig uit kunt zetten. Sportief rijdend heb je dan veel meer lol en ik waardeer het ten zeerste dat Suzuki het ESP/TRC niet automatisch weer inschakelt vanaf 50 km/u zoals bij veel andere automerken wel het geval is. Suzuki laat zien dat je met de oude sterk verbeterde technologie (CVT zat als eerste in de Daf 33) nog steeds hele goede, zuinige, leuke en betrouwbare auto’s kunt bouwen.

Plus: CVT + Manuele stand – Stuurflippers – Stuurgevoel – Wegligging – Zit
Superplus: Verbruik

Min: Te goed voor dit bedrag

Testverslag
Wat een heerlijke horror-rit naar Vianen was dat zeg! Jep heerlijk omdat ik op mijn Honda MSX 125 binnendoor naar Vianen ben gereden om de Suzuki Swift 1.2 Style Smart Hybrid CVT op te halen. Rondom Woerden (ik moest even naar MacDirect middenin het centrum van Woerden) maar ook verder binnendoor naar Utrecht waren overal straten en wegen opgebroken en/of om een of andere reden afgesloten zoals bv. nieuwe belijning aanbrengen. Ik ben via voetpaden en fietspaden en half opgebroken straten en wegen verder gereden om alle blokkades te omzeilen. De verkeersregelaars zagen mij voor een brommer aan en waren dus steeds te laat en dan zag ik ze in mijn zijspiegel wild staan te gebaren. Uiteindelijk belandde ik door alle opbrekingen en afsluitingen bij Breukelen op de A2 in plaats van bij De Meern op de A12. Nou ja met de auto had ik er nog véél langer over gedaan dus daar troostte ik mezelf maar mee. Ik reed mijn motor naar binnen bij BV Nimag en heb eerst even een heerlijke bak koffie gedronken met per ongeluk veel teveel suiker. Na het tekenen van het uitleenformulier stapte ik binnen in de voor mij klaar staande Suzuki Swift met de lange naam: Suzuki Swift Style 1.2 Smart Hybrid CVT. De Suzuki Swift is wat mij betreft echt een klassieker onder de hatchbacks, dit autootje draait namelijk al heel lang mee. Op de Wiki-pagina las ik dat Swift-cultus in 1983 begon met de Suzuki Cultus – what’s in a name? – waarvan de typenaam 6 jaar later werd veranderd in Swift. Vanaf 2004 ziet ie eruit zoals nu maar wel telkens met wat subtiele facelifts uiteraard. Vooral de AlGrip-versie vind ik hilarisch leuk, als het regent kun je superdikke pret hebben in die auto. Na vertrek ben ik direct via de dijk naar het centrum van Vianen gereden om sfeerfoto’s te maken want Vianen heeft een heel mooi oud centrum met veel karakteristieke gebouwen en poorten. Het was gelukkig lekker rustig in het oude centrum zodat ik de Suzuki Swift overal zo mooi als mogelijk op de foto kon zetten. Als laatste heb ik nog een mooie foto gemaakt bij de oude ophaalbruggen op de Lekdijk.

Daarna ben ik als de wiedeweerga naar Leiden gereden want ik had gereserveerd om te zwemmen tussen 14.30u en 16.30u en ik wilde er persé op tijd zijn. En ja dan rij je natuurlijk weer verkeerd verdorie nog ‘s an toe zeg. Ineens reed ik op de A27 richting de A1 terwijl ik van de A2 naar de A12 had willen rijden en daarna via de N11 naar Leiden. Geen idee wat ik aan het doen was maar goed ik ben er gekomen en daar gaat het om. Ik moest wel vaart maken om op tijd te zijn en dus vloog ik met snelheden van 120-140 km/u over het asfalt heen. Ik was benieuwd hoe hoog het verbruik zou zijn de volgende dag. Ik had besloten om de 200 kilometer op de tripmeter vol te maken en dan af te tanken. Onderweg had ik nog even een ‘momentje’ tijdens een op hoge snelheid genomen scherpe snelwegbocht. Ik voelde het chassis echt even op het onderstel wringen, maar ja mag het alsjeblieft in zo’n kleine gewone hatchback. Ik stond er eerlijk gezegd nog van te kijken dat het onderstel dit aan kan. Dat betekent dus dat de vering/demping meer richting sportief zit dan richting comfortabel. Bij Leiden aangekomen kwam ik precies goed uit na de stoplichten aan het einde van de N11. Middenin de bocht zette ik het gas er vol op en vloog met een heerlijk vaartje door de lange flauwe op-/afritbocht heen. Daarna nam ik de lange flauwe afknijpbocht naar de Europaweg ook nog even mooi op de grens rijdend. Dat doet deze Suzuki Swift dus echt goed en ik was dan ook benieuwd naar de banden om de velgen. Thuis gekomen zag ik dat het 16-inch Bridgestone Ecopia EP150 banden zijn. Prima grip voor Eco-banden dus niets mis mee, ik ben wel benieuwd hoe ze zich gaan houden in de stromende regen van komend weekend. Na het zwemmen ben ik direct naar mijn garage gereden om de Samsonite kofferset te fotograferen. En dat leidde toch wel tot een verrassing want de bagageruimte bleek veel groter dan ik verwacht had. Op 24 liter na paste de gehele standaard hatchback-kofferset (lees: voor grote hatchbacks) in de bagageruimte dankzij de diepe laadbodem.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 50-liter + 3×33-liter + 13-liter
Zonder hoedenplank: 2×50-liter + 3×33-liter + 3×13-liter

Zum Arbeit
Vrijdag ben ik vroeg naar werk gegaan want het zou een drukke dag worden. Op de rotonde naast de A44 afrijdend zette ik de Adaptive Cruise Control (= ACC) alvast aan. Eenmaal op de ventweg naast de A44 rijdend zette ik het ACC vast op 50 km/u. Daarna heb ik op het stille rechte stuk even gekeken wat de minimum snelheid is en die is net onder de 40 km/u. Zo’n 10 km/u hoger dus dan de meeste ACC’s die ik tegenkom in andere auto’s. De afstand tot de voorligger is in te stellen op 1-2-3 afstandstreepjes en zelfs met 1 afstandstreepje is de afstand behoorlijk groot naar mijn mening. Veiligheid gaat voor alles bij Suzuki dat is me wel duidelijk. Toen ik over de eerste korte verkeersdrempel heen reed merkte ik iets vreemds op. In eerste instantie dacht ik dat het ACC zichzelf automatisch uitschakelde (overkomt me in de meeste testauto’s) want daar leek het namelijk op. Maar nee na een kort hikje, en dus even een korte snelheidsverlaging, herpakte het ACC zichzelf weer en de snelheid was snel weer terug op de ingestelde 50 km/u. Bij de stoplichten in Wassenaar sloeg ik rechtsaf om binnendoor naar het Wassenaarse Bos te rijden. Mijn zwager heeft helemaal niets met een CVT Automaat(ische versnellingsbak) maar ik vind het juist een fantastisch mooi ingenieus systeem. Twee poelies met een snaar als versnellingsbak hoe simpel kan het überhaupt zijn? Hub van Doorne introduceerde dit systeem op de Daf 33, de auto met het pientere pookje zoals men het noemde. Op de eerste serieuze verkeersdrempel voelde het onderstel goed aan, de veren passen goed bij deze auto en ook de demping-karakteristiek is prima. Het uitdempen gebeurt goed en snel zodat je weinig last hebt van verkeersdrempels. Je stuitert in ieder geval niet met je hoofd tegen de hemel (zo heet de binnenkant van het dak van een auto) aan. Na het rechte stuk langs het landgoed Backershagen vloog ik met een lekker vaartje over de scheve verkeersdrempel heen. Ik snij ‘m altijd expres scheef aan zodat ik toch recht op de verkeersdrempel af rijdt. Ik moet altijd erg lachen om de 4WD’s, SUV’s en Crossovers die bijna stil gaan staan voor deze verkeersdrempel alsof hun auto van porselein is. Die auto’s zijn met hun lange veerwegen nog veel meer dan deze Suzuki Swift gemaakt om letterlijk over verkeersdrempels heen te springen.

Op de T-splitsing twijfel ik altijd of ik linksaf of rechtsaf zal slaan maar dit keer besloot ik toch maar rechtsaf te slaan richting de Schouwweg met zijn hoge snelheidsbrekers. Eerst maar eens 30 km/u -> alle wielen aan het asfalt – 40 km/u -> achterwielen nog net aan het asfalt – 50 km/u -> achterwielen komen los van het asfalt. Daarna ben ik verder gereden met het plan om ‘s avonds op weg naar huis met snelheden tot wel 70+ km/u over de snelheidsbrekers heen te vliegen. Eenmaal in Den Haag besloot ik voor één van de vele stoplichten de versnellingsbak van de D-stand in de M-stand te zetten. Even het knopje bovenop de knop van de versnellingspook ingedrukt houden en je kunt ‘m in de M-stand zetten. Ik was benieuwd of de CVT in de 7 geprogrammeerde versnellingen automatisch op zou schakelen hoog in toeren. Ik reed weg in M1 en trok ‘m hoog in toeren door en inderdaad schakelt de computer automatisch naar M2 tegen de toerenbegrenzer aan. Schakel je echter met de stuurflippers omhoog/omlaag in de D-stand dan zie je de M-versnelling (M1 t/m M7) waar je op dat moment in rijdt verschijnen op de plek van de D en als je daarna niets doet springt ie na pak ‘m beet 5 seconden weer automatisch terug naar de D-stand. Op het lange rechte stuk naar Kijkduin ben ik toch maar afgeslagen om via de snelheidsbrekersweg naar een mijn werk te rijden. Het mag dan wel geen Suzuki Jimny zijn maar toch kreeg ik er steeds meer lol in. Misschien moeten ze een soort van kruising tussen de Suzuki Jimny en de Suzuki Swift uitbrengen met AllGrip. Een Suzuki Swifty Crossover of zoiets… Terug moest ik trouwens sowieso tanken want de 200+ km op de tripmeter zat eraan te komen. Omdat ik aan de late kant was zag ik eindelijk eens hoe druk het is rond de avondspits die ik altijd net voor ben. Echt belachelijk hoeveel langer ik er dan over doe, daar werd ik dus echt niet blij van. Eenmaal weer bij de Schouwweg ging ik er eens goed voor zitten. Steeds voerde ik de snelheid met 10 km/u op totdat ik met met 70+ km/u over de laatste hoogste snelheidsbreker heen vloog. Die ligt ook nog eens in een flauwe bocht dus de landing moet goed zijn! Nou dat heb ik geweten zeg, ik vloog met vier wielen los door de lucht en landde keihard maar trefzeker en de vering/demping deed zijn werk werkelijk uitstekend. HEERLIJK wat een fantastische compacte hatchback is die Suzuki Swift toch. Als je dit met een oude auto uit de jaren 70 zou doen dan zou ie geheid door midden knakken en total-loss afgevoerd moeten worden.

Techniek drempel- en snelheidsbreker-jumpen
Aan de voorzijde van de Suzuki Swift Hybrid zit een harde kunststof beschermrand die het asfalt raakt als je te hard over een hoge verkeersdrempel of een snelheidsbreker (die zijn altijd té hoog) heen rijdt. Toch kun je dat op een hele simpele manier voorkomen met behulp van een doodeenvoudig rijtechnisch trucje. Alle lezers die wel eens op een cross- of enduromotor hebben gereden en/of een Trialcursus hebben gevolgd weten precies hoe het moet. Vlak voor een verkeersdrempel of snelheidsbreker geef je even een stevige dot gas waardoor de voorkant uit de veren getrokken wordt en de voorkant na de landing minder diep inveert. Rij je er heel lomp overheen dan krijgt de voorkant zowel bij het oprijden van de verkeersdrempel of snelheidsbreker als bij de landing harde klappen en raakt de beschermrand wél het asfalt. Probeer het maar eens zou ik zeggen. Met deze Suzuki Swift Hybrid lukte het mij in ieder geval uitstekend!

Snelwegzuinigheidsrit
Eenmaal dicht bij huis besloot ik na het avondeten af te tanken want ik wilde nog een snelwegzuinigheidsrit maken vrijdagavond. Na het tanken rekende ik even snel uit mijn hoofd uit waar ik op uit was gekomen qua verbruik. Net onder de 1:20 en dat met toch behoorlijk stevig doorrijden donderdagmiddag. Calculator op mijn Macbook thuis: tripmeter: 205,7 km/10,57 ltr E10 = 1:19,46. Ik besloot gewoon maar de standaard snelwegzuinigheidsrit te doen op en neer naar Hoofddorp en dan op de terugweg eindigen in Wassenaar waar ik de Suzuki Swift afgetankt had. Het regende vrijdagavond en dat heb ik geweten ook zeg, Nederlanders en autorijden in de regen = recept voor tsnunami aan ongelukken. Eenmaal op de A44 zette ik de Adaptive Cruise Control op 100 km/u en kachelde relaxt naar de A4. Ter hoogt van Warmond zag ik de eerste bergingsvrachtauto al op de vluchtstrook staan. En verdorie net de A4 oprijdend alweer eentje. Hopelijk kom ik niet in een file terecht want dan moet ik deze snelwegzuinigheidsrit overdoen. Bij de afslag Hoofddorp aangekomen kon ik een Mercedes Shooting Brake net voor blijven zodat ik de snelheid hoog kon houden in de mooie S-afritbocht. Ondanks het kletsnatte asfalt kon ik behoorlijk wat druk op de banden zetten zonder dat deze hun grip verloren. Dit is altijd weer een spannende bocht zeker in de regen. Ook in het tweede deel van de S kon ik de druk op de banden hoog houden en vloog ik mooi en strak langs de vangrail richting de stoplichten. Toen ik aan de andere kant de A4 weer op reed zag ik een politieauto en een bergingsvrachtwagen in een scherpe bocht van de tegemoetkomende afrit staan. Daarna hoorde ik op de radio in het verkeersnieuws nog een aantal ongelukken voorbij komen dus het was duidelijk weer eens één groot regen-ongelukken-feest op de Nederlandse snelwegen…. het gewone normaal in Nederland.

Tijdens het rijden zag ik dat de toerenteller bij een snelheid van 100 km/u netjes op 1.800 toeren bleef staan behalve op de stijgende gedeelten van de A44 daar liep het toerental even tijdelijk op naar 2.200 – 2.400 toeren. Kijk dat is nou het voordeel van een CVT Automaat, die past zich snel en traploos aan op een manier zoals geen enkele andere versnellingsbak dat zo mooi kan. Met een CVT is het zo dat zoals de Engelsen dat zo mooi zeggen ‘You love it or you hate it!’ daar is geen tussenweg mogelijk zo lijkt het. Ik was benieuwd waar het verbruik op uit zou gaan komen, volgens de technische specificaties loopt het maximale tot minimale verbruik van 5,8 ltr E10/100 km – 4,4 ltr E10/100 km = 1:17,24 – 1:22,72. Als ik dan die 1:19,46 in ogenschouw neem met toch een groot deel stevig doorrijden op de snelweg vraag ik me af wat je moet doen om die 1:17,24 te halen. Max spelen op de openbare weg? Verder zag ik in de technische specificaties nog bij CVT de termen Low and High staan met achter Low: 4,006-1,001 en achter High – 2,200-0,550. Ineens schoot mij te binnen dat ik ooit een Mitsubishi Space Star heb getest en die had een zogenaamde 1e en 2de overbrengingsverhouding. Door het gas los te laten en weer gas te geven schakelde de CVT over van de 1ste naar de 2de overbrengingsverhouding. Bij de eerste versie kon ik dat nog duidelijk voelen maar later voelde ik dat door de verbeterde software niet meer. Navraag bij de PR Manager van Suzuki leerde dat Low en High inderdaad hetzelfde zijn als een 1ste en 2de overbrengingsverhouding alleen voel je door de sterk verbeterde software de overgangen tussen Low <-> High niet meer. Mooi toch! Afijn ik weer bij de benzinepomp in Wassenaar afgetankt en ik kwam uit op een verbruik van 1:20,23. Niet verkeerd maar ik had een betere waarde verwacht zeker gezien mijn véél rustiger rijstijl in vergelijking met die eerdere 1:19,46.

Vrolijk???
DA-KAN-NIE is het eerste wat ik dacht na het aftanken aan het einde van de gewone zuinigheidsrit. Zaterdagochtend rond 10.00u vertrok ik voor een gewone zuinigheidsrit dus dat betekende Katwijk aan Zee –> Overveen vice versa. Ik had er heel erg veel zin in want een CVT en zuinig rijden is een goede combinatie. Slechts één keer viel het verbruik mij ongelofelijk tegen met een kleine CVT-auto (een Mitsubishi Space Star) maar helaas heb ik daar nooit een goede verklaring voor kunnen vinden. Het was niet druk op de weg richting Zee en dat was logisch want het was bewolkt en dus geen strandweer. Ik kon dus heerlijk relaxt rijden zonder me zorgen te hoeven maken over files richting het strand want als die er staan richting Zandvoort vanaf Aerdenhout berg je dan maar! Dan kun je maar beter op de motor zijn en anders weer naar huis gaan. Het was lekker rustig op de N206 dus ik had geen last van bumperklevers en andersoortige verkeershufters. De haakse rechterbocht bij De Zilk ging lekker en daarna werd het iets drukker maar ik kon nog steeds goed doorrijden. De Vogelenzangseweg (= de Dorpsstraat) door Vogelenzang heen is een 30-zone maar helaas is de minimum snelheid van het ACC 40 km/u dat vind ik dan wel weer jammer. Dan maar zelf gas geven het is niet anders. Eenmaal door Vogelenzang heen begon de bomenweg met zijn mooie vloeiende bochten. Er is een fietspad naast de weg maar toch vinden veel wielrenners het nodig op de weg te fietsen, zéér irritant en bovendien gevaarlijk in mijn ogen. Na de snel genomen rotonde reed ik heel netjes en extreem voorzichtig gas gevend verder. Bij Aerdenhout vloog ik met een lekker vaartje over de scheve verkeersdrempel heen en dat voelde ik goed. Maar dat moet deze Suzuki Swift Hybrid wel kunnen hebben. De rit naar de boulevard verliep vlekkeloos en ook de duinenweg ging perfect. Daarna was het weer terug naar Katwijk aan Zee en ook dat verliep weer perfect, te perfect misschien wel want na aftanken kwam ik uit op 69,8 km/1,67 ltr E10 = 1:41,8 en dat leek mij toch echt totaal onmogelijk. Het vreemde was dat de digitale meter 1,57 liter aangaf maar als ik €2,95 deelde door €1,769 p/ltr E10 kwam ik op 1,67 liter E10. Dat gaan we dus nog even een keer overdoen op zondag! Zaterdagmiddag heb ik samen met mijn zwager nog even tussen neus en lippen door actiefoto’s geschoten op het industrieterrein Klei-Oost in Katwijk aan Zee. Ze zijn mooier geworden dan ik gehoopt had dus dat was een mooie meevaller.

Suzuki Hybrid – How does it work?

Hertjesdag
Aftanken – 72,0 km/3,85 ltr E10 = 1:18,70
Zondagmiddag besloot ik direct na het avondeten in de Suzuki Swift te springen voor een tweede zuinigheidsrit want meer dan 1:40 kan natuurlijk never ever nooit niet kloppen. Om 18.00u begon het EK Voetbal dus ik wist 1.000 procent zeker dat het die avond rustig op de weg zou zijn. Voordeel is dan dat ik na vertrek bij het pompstation in ‘t Heen/Katwijk aan Zee heel rustig over de lange oprit de N206 op kan rijden het ACC kan activeren en op 80 km/u vast kan zetten. En toch hè! Ter hoogte van de afrit/oprit Lisse zag ik een Mercedes achter mij de N206 op komen rijden met een snelheid dat ik dacht let maar op zo. En inderdaad kwam de grote lange Mercedes met twee Turken erin (die kijken geen EK Voetbal meer want ze liggen er al uit) op amper 1 meter achter mij hangen. Dus ik mijn gas los laten zoals een politieagent mij ooit heeft geadviseerd maar nee ze bleven heel dicht op de kont van de Suzuki Swift hangen. Dus ik maar eens op de rem getrapt, noop, en nog eens o de rem getrapt maar noop geen enkele reactie. Uiteindelijk stond ik bijna stil en stak mijn linkerhand gebarend uit het raam zo van ‘afstand houden alsjeblieft’ maar noop geen reactie ze wilden absoluut geen afstand houden. Uiteindelijk haalden ze mij over de dubbele doorgetrokken streep in een blinde bocht in. Hoe gestoord ben je dan in je bovenkamer. Als er toevallig een motorrijder was aangekomen dan was die frontaal op de Mercedes geklapt. Na mij ingehaald te hebben ging hij ook nog eens op bovenop zijn rem staan, hoe lachwekkend wil je het hebben mensen? Fout op fout op fout op fout en dan boos op mij worden. Soms zou je agent in burger willen zijn. Maar goed daarna gingen ze er volgens mij met 150+ km/u vandoor want ze verdwenen zo absurd snel uit het zicht dat was gewoon ongehoord. Ik weet dat ze in Turkije net zo gestoord rijden want ik ben drie keer door Turkije heen gereden eenmaal zelfs helemaal van West naar Oost. In het Turkse verkeer geldt: “The only rule there is there are no rules!” Nou ja hebben we dat ook maar weer gehad. Zondagmiddag was ik trouwens op een rotonde ook al bijna van mijn motor af gereden door een stel blinde bejaarden in een truttenschudder. We beginnen steeds meer op Turkije te lijken, ha, ha. Aan het einde van de N206 vloog ik even heerlijk op de grens rijdend door de haakse rechterbocht. Heerlijk! Daarna heb ik de Adaptive Cruise Control vast gezet op 60 km/u tot aan Vogelenzang. In de Dorpsstraat heb ik het ACC maar uitgezet want die kan niet langzamer dan 40 km/u en het is een 30-zone. Ik rij in 30-zones meestal zo’n 35 km/u dat is gecorrigeerd zo rond de 30 km/u. Na de 30-zone wordt het 50 km/u en na de heerlijke rotonde (die kun je zo ongelofelijk mooi snel nemen over de rotonderand) en op de bomenweg 60 km/u.

Daarna reed ineens een oude BMW 3-serie met een jonge gast erin voor mij uit (die was waarschijnlijk eerder van rechts gekomen op de rotonde) alsof hij in een auto van porselein reed. Hij remde de soms wel 5 seconden lang af voor een bocht waar je met gemak met 60 km/u doorheen kan en daar ook mag. Met 35-40 km/u reed hij dus door een 60 km/u-bocht heen. Mama mia wat een idioot zeg. En elke bocht weer, en weer en weer dus op een gegeven moment reed er een lange rij auto’s achter hem. Toen hij ook linksaf sloeg de Nachtegalenlaan in heb ik hem op de scheve verkeersdrempel meten ingehaald want daar ging hij letterlijk helemaal stil staan dus ik hoefde geen eens gas bij te geven. Ik reed weer heerlijk met 50 km/u op de ACC verder en ja ook door de mooie lange S-bocht met maar liefst drie straatnamen in één bocht namelijk Nachtegalenlaan – Zwaluwenweg – Leeuwerikenlaan. Je hoeft niet echt bang te zijn om op de Adaptive Cruise Control in deze auto door een bocht heen te rijden want zodra je een bocht induikt mindert de auto automatisch wat vaart. Dit soort oefeningen zijn heel goed voor je rijvaardigheid en kan ik dan ook ten zeerste aanraden. Eenmaal op de weg richting Zandvoort zag ik dat de richtingaanwijzer naar links nog aan stond en dat was niet de eerste keer na een bocht of rotonde! Het was mijn zwager trouwens een dag eerder ook al opgevallen op weg naar Klei-Oost. Dat is toch wel een dingetje want je kan er zomaar een ongeluk door veroorzaken, ik zal het dan ook zeker even melden bij het terugbrengen donderdag. De rit over de boulevard ging dit keer gelukkig lekker want het komt vaak voor dat automobilisten naar de zee en hun snelheid vergeten en dan 30-40 km/u gaan rijden in plaats van de toegestane 60 km/u. Op de terugweg heb ik nog even hard gelachen want op de weg vlak na Circuit Park Zandvoort zag ik op het grasveldje voor een flat vier damherten aan de blaadjes van de struiken staan te knabbelen. De rest van de rit was een eitje met nog één heel leuk momentje. Vlak voor ik het lange rechte stuk van de N206 opdraaide bij De Zilk zag ik een taxibusje van Brouwer achter mij opdoemen. Hij had duidelijk haast maar hield toch netjes afstand in tegenstelling tot die Turkse verkeershufter. Toen ik dan ook ter hoogte van het Formule 2 pompstation reed ging ik even wat langzamer rijden op de uitvoegstrook naar het pompstation deed het portierraam open en gebaarde met mijn linkerhand dat hij er voorbij kon. Kijk zo kan het dus ook als je jezelf netjes gedraagt, leven en laten leven zeg ik dan ook altijd. Niet veel later stond ik weer aan pomp nummer 2 de benzinetank vol te gooien – 69,8 km/2,48 ltr E10 = 1:28,14. Dat klinkt een stuk geloofwaardiger dan die meer dan 1:40 maar ik ga woensdagavond nog een 3de zuinigheidsrit maken want driemaal is scheepsrecht.

Youtube-filmpje van Damherten in Zandvoort

Rondje over het Pigs in Space Park
Bij het Space Business Park moet ik altijd denken aan Pigs in Space van The Muppet Show. Geniaal vond ik dat onderdeel van The Muppet Show altijd. Na het tanken zette ik op weg naar de afrit Klei-Oost alvast het ESP/TRC uit en duwde de versnellingspook in de M-stand. Dat werd dus flipperen! Nou zal ik daar met 83 Pk/6.000 – 107 Nm/2.800 niet echt heel erg veel van merken maar uit is altijd beter dan aan. Met zwaar doorspinnende voorbanden door de bochten heen knallen kun je dan ook helemaal vergeten maar dat hoeft voor mij ook niet om een auto leuk te vinden. Eén groot voordeel van een voorwielaangedreven auto met géén overvloed aan Pk’s is dat je ‘m met groot gemak op de grens kunt rijden zonder in de problemen te komen. Als je dat in een auto met 200-300 Pk doet moet je heel goed met het gas kunnen spelen anders ben je gezien. Op z’n Cruijffiaans gezegd: “Elk nadeel heb zijn voordeel!” Op de afrit naar Klei-Oost ging ik er meteen goed voor zitten want deze bocht is een regelrechte scherprechter. Ik stuurde heel laat in en drukte de Suzuki Swift Hybrid stevig in de veren want het voordeel daarvan is dat de auto dan stabieler blijft in de rest van de bocht. De Suzuki Swift Hybrid vloog prachtig strak door de aan het eind zwaar afknijpende afritbocht heen. Doe dit met een Suzuki Swift AllGrip in de regen en je krijgt een hele grote glimlach op je gezicht. De N206 over via-het-duct kon het feest beginnen na een fraaie razendsnelle driekwart draai over de rotonde. Jiha daar gaan we! Ik flipperde snel terug naar M2 en gaf plankgas in de haakse rechterbocht en voelde de voorwielen heel even doorspinnen. En het gas er weer op door de lange flauwe linkerbocht waarna ik wel af moest remmen want mijn snelheid lag zo hoog dat ik geheid een bus van Brouwer Tours op de vrachtwagenparkeerplaats zou kussen. Maar snel terug flipperend naar M2 kon ik de Suzuki Swift Hybrid toch loeihard de vrachtwagenparkeerplaats ophoeken. De Suzuki Swift Hybrid gleed daardoor even naar rechts weg maar dat stelde niets voor.

Voor de links-rechtscombinatie ging ik er vol tegenaan en door het leeggewicht van slechts 900 kg vloog ik strak en snel hoekend van bocht naar bocht. Daarna knalde ik met hoge snelheid richting de haakse rechterbocht met verkeersdrempel ervoor om vol op de grens (en erover) door deze bocht heen te knallen. Ik stuiterde letterlijk – plank gas geven ook weer in M2 – met zwaar piepende banden door de bocht heen. Daarna gaf ik plankgas en dan hoor je de motor echt loeien en dat is nou net waar mijn zwager zo’n hekel aan heeft maar ik vind dat juist leuk aan een auto met CVT. De hoge verkeersdrempel ging heerlijk maar de allerhoogste verkeersdrempel kun je niet beschrijven dat is gewoon door de lucht vliegen met vier wielen los en hard landen en meteen weer plankgas geven en de rotonde op en af de blinde rechterbocht in knallen. Ondanks de maar 83 Pk voelde het fantastisch lekker aan zo volledig op de grens rijdend. Jammer dat er niet net een stevige onweersbui naar beneden kwam dan was het zekersteweten nog veel leuker geweest. Normaal gesproken rij ik de rest van het rondje ietsiepietsie rustiger (wat heet, ha, ha) uit maar dit keer niet. Ik had er gewoon echt zin an! Ik ben al heel lang en groot fan van de Suzuki Swift en deze vernieuwde versie liet nog maar weer eens zien waarom. Na de rotonde nam ik de haakse rechterbocht ongegeneerd hard en ook de blinde haakse linkerbocht nam ik (beetje gokken geef ik toe) plankgas ook weer in M2. De noordelijke oprit naar de N206 ging zo mooi en ondanks de maar 83 Pk lag de snelheid zo hoog dat bij het oprijden van de N206 het onderstel even heen en weer zwabberde. Tja en dan de oprit bij ‘t Heen, ha, ha dat was werkelijk hilarisch leuk, ik reed letterlijk exact tegen de grasrand aan en vloog werkelijk meer dan perfect met zwaar piepende banden door de opritbocht. Dit was écht LEUK mensen!

Getallen + 3de zuinigheidsrit
Omdat ik toch wel iemand van de getallen ben heb ik even netjes de minimale snelheden waarmee je over kunt schakelen in de M-stand genoteerd. Ik reed dus normaal rustig rijdend in de M-stand (= 7 geprogrammeerde versnellingen M1 t/m M7) en schakelde non-stop met de +flipper net zolang tot de CVT overschakelde naar de volgende versnelling en keek dan wat de snelheid was.
M1 –> M2 – 15 km/u
M2 –> M3 – 22 km/u
M3 –> M4 – 28 km/u
M4 –> M5 – 38 km/u
M5 –> M6 – 48 km/u
M6 –> M7 – 56 km/u

Zuinigheidsrit numero 3!
Woensdagavond heb ik de 3de zuinigheidsrit gemaakt want nu wilde ik toch écht weten of die meer dan 1:40 mogelijk is. Om heel eerlijk te zijn weigerde ik het te geloven, ik hield het op een fout met aftanken oftewel wel een defect vulpistool (= afsluitklep). Na wat zoeken op Startpage.com – een zoekmachine van Nederlandse bodem – kwam ik een artikel tegen waarin drie defecten stonden die te maken hebben met het te vroeg afslaan van het vulpistool.
Startpage.com is trouwens een uitstekend alternatief voor Google.
Hun motto is: Don’t be tracked online. Protect your personal data.
No collecting or selling search history
No 3rd party ad trackers or cookies
Search and browse anonymously
Kijk zo hoort het mensen!
Hier de 3 punten uit het artikel dat ik vond.
1. Korte pijp
Als de pomp blijft afslaan, is er dus meestal iets dat het kleine gaatje blokkeert. Vaak is de boosdoener gewoon brandstof die hard genoeg terug spat om het gat tijdelijk te blokkeren, waardoor de afsluitklep in actie komt. In het geval van kleinere auto’s lijkt dit te komen door een ​​relatief korte pijp tussen vulopening en tank. De oplossing is in dit geval: minder hard het vulpistool inknijpen. Ook het kantelen van het pistool kan helpen of het pistool iets terugtrekken uit de pijp. Lukt dat niet, zoek dan een benzinestation met trager stromende pompen.
2. Verstopte ontluchting
Een andere mogelijkheid is dat de tankontluchting verstopt zit of geblokkeerd is. In dit soort gevallen komt ook brandstof omhoog, die ervoor kan zorgen dat de pomp afslaat. De Amerikaanse website Jalopnik-dot-com heeft nog een derde oorzaak gevonden. Volgens een door hen geciteerde ingenieur heeft de uitstroomopening van de pomp een houdbaarheid van een jaar of drie. Veel tankstations proberen volgens hem geld te besparen door deze pas na de houdbaarheidsdatum te vervangen. Het gevolg is dat er geen egale brandstofstroom uit het vulpistool komt.
3. Afwijkende straal
De afwijkende straal kan onder andere door verkeerde turbulentie gemakkelijk het luchtgat in het vulpistool blokkeren. Volgens Jalopnik kan dit probleem soms verholpen worden door het vulpistool op zijn kop te draaien. Hierdoor bevindt de luchtopening zich boven de uitstroomopening van de brandstof en dat geeft meestal een beetje meer tolerantie voor het spatten van brandstof als gevolg van een slecht of versleten mondstuk.
Maar goed het bleek toch echt te kloppen want de 3de zuinigheidsrit is uiteindelijk net zo perfect verlopen als de 1ste en het verbruik kwam uit op (69,8 km/1,91 ltr E10 =) 1:36,54. Die meer dan 1:40 klopte dus wel degelijk, bizar toch of niet dan? Aftanken voor de zuinigheidsrit leverde overigens een 1:18,7 op, dus je mag wel stellen dat een verbruik van zo rond de 1:19 altijd lukt met deze auto. Verder heb ik nog even de toerentallen opgeschreven van de maximum snelheden op de wegen van de zuinigheidsrit.
30 km/u = 1.000 toeren
50 km/u = 1.100 toeren
60 km/u = 1.150 toeren
70 km/u = 1.250 toeren
80 km/u = 1.300 toeren
100 km/u = 1.800 toeren

Nog wat testjes gewoon voor de leuk
Na mijn zuinigheidsrit ben ik uiteraard weer door de opritbocht bij ‘t Heen gereden. Deze 3de keer was verreweg de mooiste, strakste en dus de leukste. Ik reed met het ESP/TRC uit werkelijk perfect op de grens rijdend door de opritbocht heen. Daarom hou ik zo van de Suzuki Swift, het is en blijft gewoon een kek autootje! Na de opritbocht heb ik in M7 rijdend even het gaspedaal gevloerd om te kijken wat er zou gebeuren. En inderdaad schakelt de CVT automatisch naar een lagere M-versnelling in dit geval M3 en accelereert er hard vandoor. Oh voor ik het vergeet te melden, zo nu en dan bleef het knipperlicht na een bocht of rotonde aanstaan. Dat is wel even iets om op te letten. Toen ik de Suzuki Swift donderdagochtend weer terug moest brengen in Vianen heb ik daar ook nog even een zuinigheidsrit van gemaakt. Na aftanken bij de Tango in Vianen kwam ik uit op (112,4 km/5,14 ltr E10=) 1:21,9.

 

 

 

Specificaties Jaargang 2021 Carrosserie hatchback Transmissie CVT Aantal deuren 5 deuren of meer Brandstof Benzine Type motor Hybride Aantal cilinders 4 Acceleratie (0-100/sec) 13,1 seconden Topsnelheid 180km/u Vermogen 61()6.000 kW (pk)/rpm Koppel 107/2.800 nm/rpm Cilinderinhoud 1.2/1.198 liter Kleppen per cilinder 4 Aandrijving voorwielaandrijving Remmen voor Geventileerde schijven Remmen achter Schijven Draaicirkel 9,6 meter
Overig
Type bekleding		Stof
Velgen		16-inch
Milieu en veiligheid
Verbruik
Bebouwde kom		5,1 liter/100 km
Snelweg		4,1 liter/100 km
Gemiddeld verbruik		4,7 liter/100 km
C02 uitstoot		106 gram/km
Energielabel		A
Afmetingen
Lengte		3.845 mm
Breedte		1.735 mm
Hoogte		1.480 mm
Wielbasis		2.450 mm
Spoorbreedte voor		1.520 mm
Spoorbreedte achter		1.520 mm
Massa leeg		865 kg
Max. toelaatbare massa		1.365 kg
Laadvermogen		500 kg
Aanhanger geremd		1.000 kg
Aanhanger ongeremd		400 kg
inhoud bagageruimte		947 liter
Bandenmaat		185/55-R16