Lex-ota
Steek je in Nederland je hoofd boven het maaiveld uit dan ben je op het internet aangeschoten wild. Autoforums genoeg met helaas niet altijd serieuze forummers die lekker anoniem van alles roepen zoals op Driving-fun dotcom. Maar het zijn niet alleen forummers ook collega journalisten – oa. van autogetest.nl – doen hieraan mee, ze stelen foto’s van mijn site (zeker nooit gehoord van copyright, yeah right!) en schrijven daar dan allerlei onzin onder op het forum van Autoweek. Ik noem dit sinds kort digitaal kopschoppen, dat lijkt me wel een passende uitdrukking voor dit zwakzinnige gedrag. Als ik ze dan vervolgens een mail stuur dat ze een strafbaar feit plegen door mijn foto’s te stelen binden ze ineens heel snel in. En laatst moest ik lezen dat Ted Sluymer mijn testverslagen “oeverloos geouwehoer” vindt, en iemand anders schreef dat ik het in mijn testverslagen alleen over de auto mag hebben en helemaal niets anders. Tja een steriel testverslag schrijven alleen over de auto, dat is in mijn ogen een verdomd saai testverslag. Ik heb heel even met de gedachte gespeeld om over deze Toyota Auris Hybrid Touring Sports een samengesteld testverslag te ‘schrijven’ dat bol staat van het plagiaat. Dus over elk onderdeel van deze auto (=interieur/exterieur/wegligging/verbruik/banden/etc.) copy-paste ik een alinea uit een testverslag van een concullega en stel daar heel netjes een testverslag van samen alsof ik het zelf geschreven heb. Als ze dan vervolgens op de forums gaan lopen zeiken dat dit testverslag “oeverloos geouwehoer” is dan heb ik ze natuurlijk helemaal tuk.

Maar aangezien ik me door mijn nette opvoeding niet verlaag tot een dergelijk niveau zit ik daardoor wel met een groot probleem. Hoe schrijf ik een testverslag zonder oeverloos geouwehoer? Om heel eerlijk te zijn heb ik het nog nooit geprobeerd. Wat ik wel weet is dat artikelen in wetenschappelijke tijdschriften (ik ben al meer dan 25 jaar in de medische wetenschap werkzaam) aan allerlei strenge regels moeten voldoen. Maar ja ook dat is blijkbaar geen recept voor kwaliteit, denk daarbij aan hoogleraar sociale psychologie Diederik Stapel die bijna al zijn onderzoeksgegevens verzonnen heeft. Dus over “oeverloos geouwehoer” gesproken, een testverslag copy-pasten dan wel verzinnen zou ík echt nóóit doen in tegenstelling tot sommigen van mijn critici. Het voordeel van bijna* alles zelf schrijven (*citaten geef ik altijd netjes aan) en fotograferen (*interieur- en statische foto’s haal ik van de perssite), én dus een eigen unieke schrijf-/fotografeerstijl hebben, is dat ik precies weet wat ik geschreven en gefotografeerd heb. Als je altijd copy-paste of uit brochures overschrijft weet je dat op een gegeven moment namelijk niet meer. Tja en ik schrijf oeverloos geouwehoer…

Auris-plus
Toyota Nederland is altijd erg netjes en precies als het om het uitlenen van testauto’s gaat. Zodra een nieuw model opgenomen is in de perspool krijg ik daar heel netjes een mailtje over toegestuurd van de afdeling PR. Ik stuur dan heel netjes een mailtje terug met mijn wensen, en krijg dan vervolgens weer netjes een mailtje terug of dat in het schema van de persreserveringen past. Voor het ophalen had ik al vluchtig wat foto’s voorbij zien flitsen van de nieuwe Toyota Auris Hybrid Touring Sports. Het design verraste mij wel, het is een stuk flitsender dan het design van de Toyota Prius Wagon. Waarom Toyota voor dit flitsender design heeft gekozen kan ik natuurlijk alleen maar naar gissen, wie weet is het een opmaat naar meer van dit soort flitsende modellen. Ik vind het een erg mooie auto, en tijdens de fotoshoot heb ik dat ook heel fraai in pixels vast kunnen leggen. Persoonlijk vind ik het wel jammer dat Toyota bij deze Auris Touring Sports niet gekozen heeft voor een Li-ion accu zoals bij de Toyota Prius Wagon. Het dashboard is niet flitsender (vind ik wel een beetje jammer) maar gewoon het bekende Hybrid-dashboard met alle toeters en bellen. De rest van het interieur van deze Dynamic-uitvoering is uitstekend verzorgd en afgewerkt, de sportstoelen zitten werkelijk uitstekend. En iets verder naar achteren is de beenruimte voor de passagiers ook lekker ruim te noemen. Net als de bagageruimte die zeker voor een Hybride-auto ronduit ruim is, want op één koffer na ging de op één grootste Samsonite-kofferset er helemaal in.

Na het instappen pakte ik een heerlijk dik met leer bekleed stuur vast, zo zie ik het graag dus het begint meteen goed. Daarna heb ik de bestuurdersstoel zo rechtop mogelijk gezet, en bij deze Toyota kan dat gelukkig precies zoals ik het graag zie. Ik zit namelijk in tegenstelling tot veel mensen graag kaarsrecht op mijn stoel, zo hoort het overigens ook maar nogal wat automobilisten geven de voorkeur aan de strandstoelstand. Daarna duwde ik met mijn voet op het rempedaal om de stoelafstand in te stellen, want deze Hybrid heeft namelijk een CVT en dus geen koppelingspedaal. Pas daarna stel ik de diepte en hoogte van het stuur af, en als laatste de spiegels. Nog even voor de goede orde; het linkerbeen hoort licht gebogen te zijn en ter hoogte van de knie op de zitting te steunen; de polsen moeten op 12 uur op de bovenkant van het stuur steunen met de tellers goed zichtbaar; in de linker- en rechterspiegel moet 1/3 horizon en 2/3 grond zichtbaar zijn en de zijkant van de auto mag net niet zichtbaar zijn; de achteruitkijkspiegel moet zo afgesteld zijn dat de bovenkant van het achterraam samenvalt met de bovenkant van de binnenspiegel en de linkerrand van het achterraam moet gelijk vallen met de linkerrand van de binnenspiegel.

Numero uno
Tijdens een bakje koffie vlak voor vertrek kreeg ik als eerste autojournalist vers van de pers de nieuwe brochure van de Toyota Auris Hybrid Touring Sports in mijn handen gedrukt. Normaal gesproken lees ik die zelden maar voor dit testverslag maak ik een uitzondering, want ik mag het volgens de regels der Nederlandse autojournalistiek alleen over de auto hebben. Het blijkt dat deze Toyota Auris Hybrid Touring Sports de eerste Hybride in zijn klasse is. Een goede zet van Toyota want deze klasse is behoorlijk populair in Nederland, en aangezien de concurrentie qua hybridetechnologie ver op achterstand staat kan Toyota eigenlijk alleen maar scoren. Het leuke van internet is dat je de complete geschiedenis van de Toyota Prius (de eerste hybride van Toyota) van 1997 tot heden er kunt vinden. Wat veel mensen niet weten is dat de eerste versie van de Toyota Prius alleen in Japan te koop was, en pas sinds 2000 voor de wereldmarkt. Verder is de cW-waarde van de Toyota Prius slechts 0,26 iets dat veel mensen ongeloofwaardig in de oren zal klinken maar het is toch echt zo! Ach zo is er zoveel meer te weten over de slimme Hybrides van Toyota, maar waar het om gaat is dat de hybridetechnologie van Toyota geen broodje aap is. Ik mag dan soms oeverloos ouwehoeren maar ik ben wel de enige autojournalist die 3 uur uittrekt voor een stadszuinigheidsrit met een Toyota Yaris Hybrid en een Toyota Prius Plug-in Hybrid. En als ik dit soort dingen keihard opschrijf dan wordt daar weer oeverloos over geouwehoerd op sommige autoforums. Ik heb geen (stads)zuinigheidsrit gedaan met deze Toyota Auris Hybrid Touring Sports, en om heel eerlijk te zijn weet ik niet waarom. Misschien was ik wel zuinigheidsritten-moe of zo wie zal het zeggen.

Maar ja zuinigheidsicoon of niet de Toyota Prius wordt ook steevast geassocieerd met “saai” (vandaar dus dat de Toyota Auris Hybrid Touring Sports een stuk flitsender is). Vlak na de test van de Toyota Auris Hybrid Touring Sports heb ik een ritje in mijn Renault Twizy gemaakt met een goede motorvriend Jefim Babeliowsky. Hij vertelde mij dat zijn baas in een Toyota Prius rijdt, of beter gezegd reed want hij heeft een andere auto gekocht. Jefim had namelijk een week of wat geleden een tirade tegen zijn baas afgestoken over Prius-rijders, niet wetende dat zijn baas in een Toyota Prius rijdt. Google maar eens op “De Priusrijder” en de zoekresultaten spreken boekdelen:
– IJsbeer pakt een Priusrijder
– Toyota Prius-rijder: milieubewuste consument of ijdeltuit?
– Hoerenloper of misdadiger: je zal maar Prius-rijder zijn…
– Priusrijders deugen niet
– Serieus, Priusrijders kennen geen beschaving. Barbaren zijn het.
– Zijn alle Toyota Prius rijders klootzakken?
– Autodieven stelen geen Toyota Priussen (helaas is daar sinds kort verandering in gekomen)
Geen idee of Jefim dit tegen zijn baas heeft gezegd, maar hij werkt er nog dus het zal wel niet zo erg als hierboven geweest zijn. Niet lang daarna heeft zijn baas een nieuwe auto gekocht, en ik hoop voor Toyota Nederland dat het een Toyota Auris Hybrid Touring Sports is. Maar ja stigma of niet de Toyota Hybrides zijn allemaal (Auris, Auris Touring Sports, Prius, Prius Wagon, Prius Plug-in, Yaris) bij elkaar wel de meest verkochte hybride-auto’s ter wereld. En deze Toyota Auris Touring Sports kun je met geen mogelijkheid saai noemen, misschien heeft Toyota deze auto dan ook wel om die reden gemaakt. De hybridelijn van Toyota heeft nu in ieder geval voor elk wat wils, van jongere tot bejaarde en van hippie tot zakenman.

Hybride-rijden
Wie voor het eerst in een Toyota Hybrid stapt doet er goed aan zich te verdiepen in de technologie. En dan bedoel ik niet dat je alle ins en outs van de technologie moet kennen, maar meer dat je weet HOE je in een Toyota Hybrid moet rijden. Pas als je snapt hoe een en ander werkt kun je ook werkelijk zuinig rijden met een Toyota Hybrid. Als je ‘s morgens vroeg in de auto stapt en geen herrie wil maken dan kun je door op de knop ‘EV Mode’ te drukken volledig elektrisch wegrijden. Een belangrijk vereiste is wel dat de accu vol genoeg moet zijn, en als je het gaspedaal te diep intrapt dan springt de motor ook aan. Eenmaal onderweg zet ik altijd het display op ‘CAR’ zodat ik alle energiestromen kan zien. Je kunt dan precies zien of je elektrisch rijdt, of dat de verbrandingsmotor de accu’s aan het opladen is, of dat beide aanstaan kortom met dit scherm zie je precies wat je doet. Dat klinkt vreemd “wat je doet” maar de bestuurder kan wel degelijk bepalen of de auto elektrisch rijdt. Bij stoplichten kun je elektrisch wegrijden, alleen moet je dan zo langzaam optrekken dat het verkeer achter dat niet leuk vindt. Door het gaspedaal wat dieper in te trappen slaat de verbrandingsmotor aan en kun je normaal (ECO Mode/Normaal Mode) tot snel (in de PWR Mode) optrekken. Eenmaal op snelheid laat je het gaspedaal even los en geeft weer rustig gas, waarna je bij een voldoende opgeladen accu elektrisch verder rijdt. Dat elektrisch rijden kan tot zo’n 70-75 km/u, en als je harder rijdt dan kun je wel niet meer elektrisch rijden, maar de elektromotor ondersteunt de verbandingsmotor zodanig dat je behoorlijk wat brandstof kunt besparen. Wat ik overigens erg irritant vind, is dat wanneer je elektrisch rijdt en de cruise control inschakelt de verbrandingsmotor daarna bijna altijd aanslaat. Op het moment dat je de cruise control inschakelt zie je de CHG/ECO/POWER-meter even van ECO richting POWER schieten.

Het rijden in een Toyota Hybrid of beter gezegd zuinig rijden in een Toyota Hybrid is dus iets wat je jezelf aan moet leren. Veel leaserijders trappen het gas overal vol in, de baas betaalt de benzine toch wel dus het boeit ze letterlijk niets. Met de huidige stijgende brandstofprijzen kan een bedrijf echter heel erg veel geld besparen op de maandelijkse brandstofrekening. Wat veel van die leaserijders niet beseffen is dat de tijdswinst op zowel korte als lange stukken in een land als Nederland vrijwel nihil zijn. Het gaspedaal overal diep intrappen levert dan een verbruik op van laten we zeggen 1:15-1:18 terwijl rustig 100 km/u rijden zomaar een verbruik van 1:25 of zelfs meer oplevert. Reken dan maar uit wat voor besparing dat elke maand oplevert op een autopark van 30 Toyota Hybrids. Naar mijn mening zouden bedrijven elke maand bonussen moeten geven aan de zuinigste rijder, zodat zuinig rijden gestimuleerd wordt. Bovendien is zuinig rijden veel moeilijker dan hard rijden, ik zeg altijd hard rijden kan de grootste sukkel maar zuinig rijden vraagt kennis, een uitstekende rijvaardigheid/kijktechniek en veel training. Kijk maar naar mijn verbruikswaarden in al mijn testverslagen, ik scoor steevast veel beter dan welke Nederlandse autojournalist dan ook. Dat komt natuurlijk niet zomaar uit de lucht vallen, dat is een kwestie van veel trainen maar vooral ook blijven trainen.

Weggedrag/wegligging/balans/vering-demping/banden/grip
Hoe je het ook wilt noemen het gaat erom dat een auto niet alleen rechtuit, maar ook in de bochten netjes op de weg blijft óók als het er behoorlijk heftig aan toegaat. Het eerste in het oog springende verschil met de andere Hybrids die ik van Toyota het afgelopen jaar getest heb zijn de velgen en banden. Die velgen zijn maar liefst 17-inch en er zitten Dunlop SP Sport Fast Response banden omheen. Meestal hebben de Hybrids van Toyota speciale velgen met slechts 15-inch eco-banden, dus ik was begrijpelijk zeer verrast. Grote vraag voor mij was dan ook hoe zuinig deze Toyota Auris Touring Sports zou zijn qua verbruik, maar dat komt later aan de orde. Met de grip van de banden zit het dus wel goed, maar de volgende logische vraag is dan uiteraard of die banden hun grip ook kunnen behouden. Op dat moment komt de vering/demping om de hoek kijken, die is essentieel voor een goede grip van de banden. Slappe veren en/of te weinig uitgaande demping (vaak door inferieure materialen) zorgen voor minder grip. Goede banden en goede vering/demping zijn het belangrijkst maar daarna komen ook zaken als balans en uiteraard het gewicht (die twee hangen nauw samen) van de auto om de hoek kijken. Grote voordeel van een auto zoals deze Toyota Auris Hybrid Touring Sports is dat het accupakket achterin de auto (onder de achterbank!) voor een mooie balans zorgt. Zoiets voel je als bestuurder, en samen met het heerlijk directe sturen de werkelijk uitstekende vering/demping (gasgevulde schokdempers achter) en de onafhankelijke wielophanging achter zorgt dat voor een sublieme wegligging. Natuurlijk zorgen het VSC en het TRC voor stabiliteit als er op en over de grens wordt gereden. maar in het grensgebied houdt het een keer op. En op dat moment komt de sublieme wegligging om de hoek kijken, die zorgt ervoor dat-ie niet uit de bocht vliegt. Ik nog alinea’s lang oeverloos ouwehoeren over vele rotondes, haakse bochten, S-bochten, maar dat mag niet want oeverloos ouwehoeren is onzin volgens de (ongeschreven!) regels van de Nederlandse autojournalistiek. En dus blijft het bij deze constatering. Ik zou het nog korter kunnen houden en gewoon het volgende lijstje maken.
Toyota Auris Hybrid Touring Sports Dynamic
Design: Mooi en sjiek
Interieur: Overzichtelijk en recyclebaar
Sturen: Direct en met veel gevoel
Vering/demping: Briljant
Remmen: Remt goed
Banden: Supergrip
Weggedrag: Subliem
Bagageruimte: Ruim voor een Hybride
Maar ja zo’n lijstje komt nogal steriel en emotieloos over, ik kan er persoonlijk weinig mee als ik eerlijk ben. Maar volgens Ted Sluymer lezen mensen alleen de plussen en de minnen aan het einde van een testverslag. Voor mij een goede reden om dit nooit te doen, want een testverslag reduceren tot wat plussen en minnen vind ik nogal simplistisch. Ik rijd niet een hele week in een auto om wat plussen en minnen te produceren, die plussen en minnen halen ze maar uit mijn testverslag.

Wat maakt het ook allemaal uit…
Dat dacht ik tijdens het schrijven van dit testverslag, waarom zou ik überhaupt aandacht besteden aan mensen (ik noem het zelf liever prutsers) die iets van mij vinden. Een jaar of wat geleden keek ik naar een documentaire over Rutger Hauer, “Blond Blue Eyes”, waarin hij zei: “Trek je nóóit iets aan van wat andere mensen over je zeggen. Zoek je eigen weg en ga gewoon je eigen gang!” En daar heeft hij natuurlijk groot gelijk in, er bestaan buiten normen en waarden geen regels over hoe je moet leven. Net zo goed als dat er ook geen regels bestaan over hoe je een testverslag moet schrijven, en dat is maar goed ook! En dus is de laatste alinea weer ouderwets geschreven zoals ik dat altijd doe, want wat maakt het ook allemaal uit! Op de vrijdag dat ik de Toyota Auris Hybrid Touring Sports moest terugbrengen was het één grote puinhoop (allemaal tgv. ongevallen, net als maandag een week eerder met de Opel Cascada) op de snelwegen richting het zuiden. Wat nu? Na wat turen op Google Maps besloot ik via de N11->A12->A2->A27 naar Raamsdonksveer te rijden. Dat lijkt gevoelsmatig een langere weg maar dat is het dus niet, het is nota bene zelfs 200 meter korter. Om het voor mezelf en de Toyota Auris Hybrid Touring Sports wat leuker te maken ben ik niet direct via de A4 naar de N11 gereden, maar binnendoor over de N446->N207 via Hoogmade/Woubrugge/Alphen aan den Rijn. Die binnendoorweg kost dan wel iets meer tijd maar is véél leuker, dus dat boeide me nou net even helemaal niets die dag.

De aanloop naar de N446 is één van de mooiste van heel Nederland, en hier zou ik me dus echt even helemaal gaan uitleven. Het laatste uur in de Toyota Auris Hybrid Touring Sports zou een leuk uurtje worden, zekersteweten. De eerste rotonde ben ik letterlijk overheen gevlogen, hoe heerlijk kan het testen van auto’s zijn. De volgende grote rotonde koos ik de mooie lange buitenring met een hoog achtbaangehalte. Bij het verlaten van deze rotonde is het de bedoeling het stuur zo hard mogelijk om te gooien naar rechts. Met de voorwielen dwars op de wielkasten gebeurt er dan iets of niets, en met deze Toyota Auris Hybrid Touring Sports was dat zo goed als niets. Hier laat deze auto duidelijk zijn grote klasse zien! Op naar de volgende grote rotonde met een extreem hoge rotonderand, een betere test voor de vering/demping en wegligging (van een gewone auto!) bestaat er niet. De scherpe bocht de binnenring op, vervolgens meteen daarna met de linkerwielen over de extreem hoge rotonderand, en dan al naar links sturend landen en meteen daarna moest ik weer naar rechts sturen. Een snelle Volvo waarmee ik gelijk op reed richting de rotonde had ik toen al achter me gelaten. Op zo’n moment komt namelijk het grote voordeel van de CVT om de hoek kijken. Ik hoefde namelijk niet op- of terug te schakelen in tegenstelling tot de Volvo-rijder. Die Volvo V60 heeft ook een uitstekende wegligging en net zo’n sublieme vering/demping als deze Toyota, ik heb die Volvo V60 zelf getest dus ik kan het weten. En met de PWR-knop ingedrukt gaat deze Toyota er serieus vandoor geloof mij maar!

Door de polder
Na de laatste rotonde had ik de pech achter een auto te belanden die op de rechte stukken stevig door reed, maar in elke bocht bijna letterlijk stond te kamperen. Echt waardeloos als mensen zo onzeker rijden, die moet maar eens een rijvaardigheidstraining gaan doen bij Leo Krippendorf. En dus heb ik ‘m maar in de ECO-mode want ik wilde tenslotte ook de zuinigheid testen tijdens de terugrit, ik had namelijk geen zuinigheidsrit gedaan! En dus ben ik de rest van de route richting de N11 heel netjes en beschaafd verder gereden. Totdat ik bij de rotonde naast de Golfclub Zeegersloot was aanbeland, daar moest ik weer even de beuk erin gooien. Niet dat ik het gaspedaal veel dieper intrap, het is eerder een kwestie van niet remmen (dus op tijd het gas loslaten) en de bochtensnelheid hoog houden. Helaas kwam er net een auto de rotonde af en dus moest ik op de invoegstrook (eigenlijk een soort buitenring om de rotonde heen) even behoorlijk gas geven om ‘m voor te blijven. Eigenlijk vond ik dat alleen maar goed, want deze scherpe bocht en de korte invoegstrook zeggen meteen iets over de kwaliteiten van de te testen auto. Een auto die behoorlijk last heeft van onderstuur en/of niet snel genoeg accelereert had ik het hier niet mee gered. Daarna komt de volgende rotonde waar ik op het laatste moment voor de buitenring koos omdat er een vrachtwagen de rotonde opgereden kwam. De buitenring kun je snel nemen, maar te snel betekent dat je hoe dan ook over het gedeelte met de kinderkopjes moet. Ik reed uiteraard te snel maar desondanks had de Toyota Auris Hybrid Touring Sports Dynamic geen enkel probleem met de irritante kinderkopjes.

Een paar kilometer verderop ben ik de N11 opgereden en de oprit bij Alphen a/d Rijn richting Utrecht is een hele mooie hogesnelheidsoprit. Het lijkt een flauwe bocht maar vlakbij de N11 aangekomen knijpt-ie toch behoorlijk af bij een hogere snelheid dan normaal. De Toyota Auris Hybrid Touring Sports hield zich werkelijk perfect, heel even leek de auto uit balans te raken maar dat is precies op dat afknijppunt. Maar direct na dat afknijppunt herstelde het onderstel zich razend snel, iets dat je van een dergelijke auto totaal niet zou verwachten. Ik durf dan ook met een gerust hart te stellen dat dit de best sturende Hybrid van Toyota is, dat Sports erachter is dan ook helemaal terecht. Eenmaal op de A12 heb ik geprobeerd zoveel mogelijk 100 km/u te rijden en dankzij de vier banen lukte dat ook. Op een tweebaans snelweg is dat veel lastiger in verband met de vrachtwagens. Toch kon ik het ook nu weer niet laten af en toe even gas te geven zoals bij de afslag van de A2 naar de A27. Aangekomen bij Werkendam heb ik de auto afgetankt en gewassen. Het verbruik verraste mij behoorlijk, een zeer nette 1:26,6 (een zeer snelle rit over de snelweg leverde overigens nog altijd 1:19 op) had ik absoluut niet verwacht zeker niet na een rit over de snelweg. Toyota blijft mij verbazen maar dat ze met meer dan kop en schouders boven de rest uitstekend is mij intussen wel duidelijk geworden. Het is een beetje een ongewoon testverslag geworden, niet voor herhaling vatbaar als het aan mij ligt.

Dit had ik nog willen schrijven
Na het ophalen heb ik voor de zoveelste keer geprobeerd met 100 km/u naar huis te rijden. Met inhalen rij ik dan uiteraard even iets harder (zo’n 110-115 km/u), maar zelfs dan nog valt het niet mee. De bumperklevers lijken wel uit de lucht komen vallen en onder het asfalt vandaan gekropen te komen. Mijn neefje zegt altijd tegen: “Jij trekt dat soort verkeershufters aan, als ik bij jou in de auto zit is het altijd raak.” Hoe zou dat toch komen? Mensen zijn geen vlinders die feromonen op kilometers afstand kunnen ruiken. Misschien heeft het hier wel iets mee te maken: [quote nl.wikipedia.org/wiki/Feromoon] Honingbijen geven isopentylacetaat als agressieferomoon af als hun bijenkorf bedreigd wordt. Daardoor bereiden de werksters zich voor om tot de aanval over te gaan zodra ze een indringer waarnemen. Rook overstemt hun gevoeligheid voor dit agressieferomoon zodat ze geen agressief gedrag vertonen wanneer de imker tijdens zijn inspectie rook in de kast blaast. [/quote nl.wikipedia.org/wiki/Feromoon] Misschien moet ik die bumperklevers gewoon uitroken! Soms klap ik ook gewoon even mijn achteruitkijkspiegel naar beneden, dat rijdt ook een stuk rustiger want wat ik niet zie daar heb ik ook geen last van. Gelukkig wordt de A15 bij Papendrecht eindelijk driebaans, en kon ik weer met een gerust hart 100 km/u rijden. Al die haastige mensen ik snap ze niet! De uiteindelijk tijdswinst van te hard rijden, bumperkleven, rechts inhalen en noem het maar op is vrijwel nihil. Als ik echt tijdswinst wil boeken pak ik de motor wel, en als ik even 200 km/u wil rijden pak ik ook de motor wel. Er zijn nog genoeg plekken waar dat kan maar die moet je wel weten.

In de bocht naar Rotterdam geef ik altijd even stevig gas, dat heeft te maken met de verzakking en de hoge snelheid die ik hier even kan rijden. Een auto die zich direct goed hersteld is goed in balans en heeft een goede vering/demping. Dat dit helemaal niets met de prijs van de auto te maken heeft bleek wel toen we vlak na elkaar de Peugeot RCZ (200 Pk-versie!) en de Nissan GT-R hadden. Onze veringexpert vond de vering/demping van de Peugeot RCZ beter dan die van de Nissan GT-R, en ik was het volledig met hem eens! Wat ik hiermee wil zeggen is dat je een Audi, BMW of Mercedes stationwagon kunt kopen maar ik betwijfel of de vering/demping daarvan beter is dan die van deze werkelijk subliem afgeveerde Toyota Auris Hybrid Touring Sports. En mocht de vering/demping gelijkwaardig zijn dan betaal je daar bij de Duitse automerken waarschijnlijk ook een veel hogere prijs voor. Verder ben ik na de ernstige mankementen aan de elektronische demping van Audi/Volkswagen daar geen voorstander meer van. Bij Den Haag aangekomen twijfelde ik of ik door zou rijden over de A4 richting Amsterdam. Op het allerlaatste moment ben ik er toch afgegaan bij Leidschendam en daar kreeg ik geen spijt van. De hele afrit had ik vrij zodat ik vol op de grens tot aan het stoplicht door kon knallen (dit keer geen piepende banden zoals bij de Toyota Prius Plug-in Hybrid). En ik had de mazzel dat het stoplicht op groen bleef staan en de meeste rechterbaan vrij was. Ik kon de Toyota Auris Hybrid Touring Sports dus vol de haakse bocht inhoeken en dat deed ik dus ook! Het leek wel of ik in een sportwagen zat zo goed is de wegligging. Fantastisch!!! Daarna ben ik nog even knalhard door de S-bocht van de N14 naar de N44 heen gereden, dit zou een leuk weekje gaan worden een heel erg leuk weekje.

Dinsdag 13 augustus
In de ochtend ben ik eerst naar Renault Nieuwendijk in Aalsmeer gereden want ik wilde nog wat dingen weten voor het testverslag van de Renault Zoe. Ik ben niet zoals gewoonlijk over de 1000-drempelweg gereden vanaf Leimuiden via Rijsenhout maar helemaal langs het water, en uiteraard weer zoveel mogelijk elektrisch. Net als eerder die week viel mij op dat als ik elektrisch reed en dan de cruise control aanzette het hybridesysteem weer overschakelde op de benzinemotor. Het overkwam me iets te vaak dat dit gebeurde, terwijl als ik verder reed met de cruise control uit ik wel gewoon elektrisch kon blijven rijden. Toyota zou er goed aan doen het inschakelen van de cruise control zo af te regelen dat deze er subtieler inkomt. Nu zag ik elke keer de naald van de eco-meter tijdens het inschakelen van de cruise control heel even richting power schieten en voelde meteen daarna de benzinemotor aanslaan. In Oud Ade was nog een heel lang stuk weg van de hoofdweg in het dorp opgebroken. Ik moest dus even off road rijden en ook dat ging de Toyota Auris Hybrid Touring Sports goed af, en dat komt uiteraard door die uitstekende vering/demping. Op de terugweg ben ik over de A4 terug gereden naar Leiden, want ik wilde niet alleen maar zoveel mogelijk elektrisch rijden dat geeft een krom beeld van het gemiddelde verbruik. Wel heb ik zoveel mogelijk 100 km/u gereden, puur en alleen omdat de tijdswinst op zo’n afstand met 120 km/u vrijwel nihil is. Een hoger verbruik en dan 1 minuut eerder aankomen is natuurlijk nonsens! Het gemiddelde verbruik kwam uit op een hele nette 1:20,9 en dat is een laag verbruik voor een dergelijk grote auto. Als laatste wil ik de eventuele koper nog het advies geven om ook naar de Lease-uitvoering te kijken. Die is namelijk ook gewoon te koop voor de particulier en erg aantrekkelijk qua uitrusting.