Het verstand komt met de ‘yaren’!
Het is natuurlijk geweldig stoer om op je online blog te melden dat de Toyota Yaris wederom “Bejaardenauto van het jaar” is geworden. Maar ja als je niet eens kan spellen en afgezeken wordt in DWDD, dan is het duidelijk dat het verstand niet bij iedereen met de jaren komt. In ieder geval – en nu loop ik alvast wat op de zaken vooruit – geef ik alle bejaarden in Nederland GROOT gelijk dat ze een Toyota Yaris kopen. Vlak na het inleveren van een andere bejaardenauto, de Nissan Micra, was ik erg benieuwd naar mijn volgende ‘beyaardenauto’. Het ritje naar Toyota was nog even heel erg spannend toen de achterband van mijn motor vol accelererend plotsklaps weg gleed middenin de snelwegbocht van de A15 richting Dordrecht. Het wegdek was nog nat en de Bridgestone BT-023 achterband had me met nat weer al eerder verrast met rare fratsen, maar dit was toch behoorlijk heftig. Als ik onderuit was gegaan in deze bocht dan was ik nog niet ‘yarig’ geweest. Deze band neem ik dan ook zeker niet nog een keer! Na het instappen in de Toyota Yaris viel me iets geks op, ik had het idee dat het stuur wat laag stond. Even het stuur verstellen dacht ik bij mezelf maar dat bleek niet te kunnen, want het stuur stond namelijk al in de hoogste stand. Nog vreemder werd het toen ik ‘m in de eerste versnelling zette, en daarna opschakelde van de eerste naar de tweede versnelling. Het leek wel of ik in een peperdure snelle sportauto zat zo soepel, kort en exact (=voelt als een close-ratiobak) zijn de schakelwegen van deze Toyota Yaris. Deze versnellingsbak gaat net even een stapje verder dan die van Hyundai/Kia. De versnellingsbakken van Hyundai en Kia blinken uit in soepelheid maar de schakelwegen zijn nog steeds aan de lange kant. De versnellingsbak van deze Toyota Yaris is voor mij het ultieme schoolvoorbeeld hoe een versnellingsbak hoort te schakelen.

Zwembad
Nadat ik de Nissan Micra weg had gebracht was ik al voor niets op de motor naar het zwembad gereden. Het zwembad ging een half uur later open dan ik gedacht had. “Wat ben je vroeg!”, zei de badjuffrouw nog tegen mij. Dan maar vanavond zwemmen nadat ik de Toyota Yaris heb opgehaald. Na het eten ben ik in de auto gesprongen en naar het zwembad gereden om er daar achter te komen dat mijn rugzak, met daarin mijn badhanddoek, zwembroek en oordopjes, nog thuis stond. Gaat lekker zo vandaag maar niet heus! Nou ja als ik dan toch in Katwijk ben dan kan ik maar beter via mijn vaste testtraject naar huis rijden, dan ben ik tenminste niet voor niets naar Katwijk gereden. Onderweg naar de oprit bij ‘t Heen heb ik nog zitten zoeken naar het ESP-knopje maar dat kon ik zo snel even nergens vinden (zit naast de handrem zag ik later). Het zou dus een volslagen verrassing voor me worden wat de Toyota Yaris zou gaan doen in de opritbocht. Gelukkig had ik niemand voor me, maar als dat wel zo is stop ik altijd even bij de bushalte onderaan de oprit. Ik zat nog te twijfelen wat ik zou doen, de bocht in de tweede versnelling nemen of de derde. Vlak voor de bocht besloot ik alsnog terug te schakelen naar de tweede versnelling en het gas er vol op te zetten. De voorbanden spinden volledig door (de toerentellernaald vloog richting het rode gebied) op het natte asfalt maar van onderstuur was geen sprake. Met een perfecte voorwieldrift reed ik superstrak de bocht door de N206 op. Hier moet een elektronisch sperdif of iets vergelijkbaars opzitten dat kan niet anders. Thuis gekomen heb ik meteen de brochure gepakt en op zoek gegaan naar de veiligheidssytemen aan boord van deze Toyota Yaris Dynamic. Ik was wel enigszins verbaasd toen ik las dat de Toyota Yaris Traction Control heeft. Verder heeft de Toyota Yaris VSC (=Vehicle Stability Control) wat het uitblijven van onder/overstuur verklaart. Maar in tegenstelling tot wat ik dacht heeft deze Toyota Yaris géén elektronisch sperdif!

Marqt (dit is geen schrijffout)
Omdat ik op kerstavond bij mijn oudste zus zou eten had ik beloofd bij een ‘eerlijke’ supermarkt in Haarlem echt handgemaakt ijs van “Frozen Dutch” te kopen. Een ritje naar Haarlem is altijd leuk dus hop in de Toyota richting Haarlem. A44->A4->A5->A9->N200->half uurtje later waren we al in Haarlem. Nou ja iets meer dan een half uurtje, want het laatste stukje kostte me iets meer tijd. De spaghetti wirwar van nieuwe wegen richting het centrum brachten de NavSat van slag. Uiteindelijk zat er niets anders op dan om te draaien en het nog een keer te proberen. Deze keer reed ik op de borden en dat ging wel goed, alleen kwam ik nog een behoorlijk gevaarlijke situatie tegen. In een hele mooie bocht op een fly-over moest ik plotseling remmen vanwege auto’s die vlak na deze mooie blinde bocht stil stonden voor een stoplicht. Niet echt slim bedacht als je het mij vraagt, zo’n wegsituatie is vragen om ongelukken. Na een kilometer of wat rijden zaten we in het centrum, en ik besloot de auto vlakbij Het Spaarne aan het water te parkeren. Direct nadat ik 2,- euro in de parkeermeter (zo’n ouderwets ding) had gegooid zag ik dat deze ‘out of order’ was. Er stond een telefoonnummer op de parkeermeter en dat heb ik toen maar gebeld, want parkeren bij een defecte parkeermeter kan je een bon opleveren. Ik kreeg een dame van parkeerbeheer aan de lijn en die vroeg mij waar ik stond (geen flauw idee, maar een vrachtwagenchauffeur aan de overkant had blijkbaar door wat er aan de hand was en riep de straat naar mij), het nummer van de parkeermeter en het kenteken van de auto. Daarna zei ze dat ik tot 15.15u de tijd had en dat was meer dan de 2,- euro die ik er ingegooid had. Dat overkomt me niet vaak dat ik verdien op betaald parkeren. Toen we richting de stad liepen zag ik meteen allemaal zeer fraaie fotolocaties, en ik wist dan ook meteen waar ik dinsdag de fotoshoot zou gaan doen.

Met dank aan 3FM Serious Request
Na het eten op kerstavond vroeg mijn neefje of ik nog een stukje ging rijden. “Ja daar heb ik wel even zin in”, zei ik. Eenmaal de wijk uit viel me op hoe rustig het op de weg was. Blijkbaar zat heel Leiden op de Beestenmarkt bij 3FM Serious Request. Een goede zaak want daardoor was het heerlijk rustig op het zeer fraaie Leidse singelcircuit. Vanaf de Haagweg ben ik de Witte Singel opgereden. Dit vind ik zelf één van de mooiste gedeeltes (zie foto Range Rover Evoque) maar qua rijden is het minder. Dat komt omdat het een 30-zone is én omdat de enige mooie bocht zo smal is dat je bijkant met je rechterwielen over het fietspad moet rijden, als een bus of vrachtwagen je tegemoet komt in deze blinde bocht. Bij de Doezasstraat ben ik vervolgens linksaf geslagen, en omdat de Beestenmarkt afgesloten was vanwege 3FM Serious Request moest ik over de Apothekersdijk richting de Langegracht. De Rijnsburgersingel kon ik dus helaas op mijn buik schrijven. Maar ach vanaf de Langegracht de Herensingel op is ook erg leuk. De bocht linksaf over de brug naar de volgende brug is erg leuk. Hier is in het in het verleden een aantal keren mis gegaan, door een verkeerde inschatting van de bocht in combinatie met een te hoge snelheid reed men wel eens tegen het hoekhuis aan. Het lullige is namelijk dat het wegdek na de brug plotseling behoorlijk daalt, en in het stijgende deel van de bocht naar links zit ook nog eens en behoorlijke hobbel in het wegdek. Als je deze bocht goed neemt ga je er glijdend doorheen en kom je na de bocht heel even met vier wielen los van het wegdek. Het ging precies zoals ik hiervoor beschrijf, de Toyota Yaris verraste me gelukkig niet met rare fratsen. Maar het scheelt natuurlijk dat ik deze bocht werkelijk kan dromen als echte Leienaar.

Na de brug sloeg ik rechtsaf de Herensingel op. De bocht die dan volgt is een heerlijke bocht als het rustig is zoals nu het geval was. Daarna volgt het leukste deel van het singelcircuit, de Zijlsingel die eigenlijk van het begin tot het einde één grote bocht is. Na het stoplicht ging het gas erop en ik had de hele singel voor mezelf. Ik stuurde de Toyota Yaris heel mooi en precies op de grens rijdend door de bochten. De EPS (Electronic Power Steering) hebben ze bij Toyota perfect afgesteld, beter dan dit kan volgens mij niet voor een straatauto. Het gevoel en de feedback tijdens het sturen zijn zo mooi en goed dat het in het totale plaatje niet eens opvalt. Daarmee bedoel ik dat deze auto als geheel zo verschrikkelijk goed klopt dat ik het als normaal ging ervaren. Pas toen ik in een aantal andere auto’s had gereden, merkte ik pas hoe ontzettend goed deze Toyota Yaris in elkaar steekt. Na de stoplichten aan het einde van de Zijlsingel moest ik even links en daarna rechtsaf de Zoeterwoudesingel op. De Zoeterwoudse singel is een soort van leuk, oftewel wel en niet leuk. Dat komt vanwege een aantal verkeersdrempels waarvan de eerste zo steil is dat je wel af moet remmen. De bochten daarna zijn erg overzichtelijk en mooi. Het laatste stuk is het mooist en op de motor moet ik hier altijd goed opletten dat ik met mijn helm niet tegen een boom stoot in een rechterbocht. De bomen staan hier erg dicht tegen de wegkant aan, maar in een auto heb ik daar gelukkig geen last van. De laatste verkeersdrempel is gelukkig laag en zit direct voor een hele mooie afknijpbocht. De vering/demping moeten dus goed zijn wil ik hier op de grens doorheen kunnen rijden.

Een rustige dag met extreme trekjes
De dag na tweede kerstdag heb ik het heerlijk rustig aan gedaan. Lekker uitgeslapen, ontbijtje op bed, en pas om 11.40u in de auto gesprongen richting het zwembad. Na het zwemmen twijfelde ik nog even wat ik zou doen, de normale relaxte weg of via de weg langs het industrieterrein ‘t Heen. Ik besloot toch het laatste te doen, want ondanks het feit dat de Toyota Yaris niet de weg kwijt raakte wilde ik het nog één keer proberen. Dit keer trapte ik het gaspedaal net iets eerder in en bleef het erop houden tot na de bocht. De banden van de Toyota Yaris begonnen na de apex steeds harder te piepen, en heel even dacht ik nou trekt het VSC het niet meer. Maar het ging net goed alhoewel het VSC echt zwaar overuren moest draaien om het onderstel op de juiste lijn te houden. Nog iets harder en het VSC trekt het niet meer, maar dan praat je over zo’n extreme bochtensnelheid dat het ook mag. De Kia Rio doet het in het extreme grensbereik net iets beter dan de Toyota Yaris, maar daar zet deze Toyota Yaris een grotere bagageruimte en een veel betere versnellingsbak en koppeling tegenover. De volgende dag ben ik nog een keer door dezelfde bocht gereden, maar dit keer heb ik het gaspedaal iets later op de bodem getrapt. De Toyota Yaris reageerde perfect zoals het hoort en week totaal niet van de ideale lijn af. Het mag duidelijk zijn dat deze Toyota Yaris een uitstekende wegligging heeft. Pas in het uiterste grensbereik laat het VSC weten dat het nu toch wel erg extreem aan het worden is.

Amsterdam kort
Omdat het erg slecht gaat met de moeder van mijn broer zijn vriendin zijn ze met kerst niet bij ons geweest. De donderdag na kerst waren ze in Amsterdam en heb ik ze samen met mijn zus en moeder even opgehaald. Op de heenweg heb ik de NavSat ingesteld op de kortste route maar dat bleek geen goede keuze want we werden de andere kant van Leiden opgestuurd (A4 bij Leiderdorp). “Laten we dat maar niet doen”, dacht ik bij mezelf en we zijn dus gewoon een kilometer verderop de A44 opgereden. Daar heb ik de cruise control op 105 km/u gezet want ik had geen zin om constant in te moeten halen. Uiteindelijk moest ik wel inhalen want er reed een lijkauto met één volgwagen voor ons met een snelheid van hooguit 60-70 km/u. Totaal krankjorum en levensgevaarlijk, zeker in het donker op een onverlichte snelweg zoals de A44. Grappig genoeg stond er precies één dag later een artikel in alle kranten over meerdere onveilige situaties (korte in/uitvoegstroken, geen verlichting etc.) op de A44. In Amsterdam werden we er bij de afslag RAI af gedirigeerd. Daar kon ik me wel in vinden alleen toen we voor de Amstel naar links gestuurd werden snapte ik er even niets meer van. Want A die weg is absoluut niet korter en duurt veel langer vanwege de vele stoplichten. Op de terugweg werden we weer dezelfde kant opgestuurd maar dat heb ik maar niet gedaan. Ik ben rechtsaf geslagen richting het Amstelstation. Met vijf volwassenen in de Toyota Yaris bleek zowaar geen probleem. Het is niet aan te raden voor lange afstanden (zomervakantie/wintersport) maar binnen Nederland is het te doen. De acceleratie en de wegligging zijn ook met vijf volwassenen aan boord nog steeds prima.

Amsterdam snel
Toen ik mijn broer en zijn vriendin samen met mijn moeder naar huis ging brengen heb ik de NavSat op de snelste route ingesteld. Dit keer werden we wel netjes de A44 opgestuurd, en ik was uiteraard zeer benieuwd waar de NavSat ons de A4 af zou sturen. We reden de afslag RAI voorbij en werden precies zoals het hoort bij het Amstel Business Park de snelweg afgestuurd. Dit is een iets langere maar wel veel snellere route. Erg leuk detail op de navigatiebeelden vond ik trouwens de flitspaal-icoontjes. Met vier volwassenen in de Toyota Yaris beviel de achterste passagiers overigens een stuk beter. Na het afzetten van mijn broer en zijn vriendin ben ik weer via het Amstelstation naar huis gereden. Het is een nogal onoverzichtelijke spaghettizooi daar maar de bochtenorgie van de Wibautstraat naar de Gooiseweg is elke keer weer zo mooi. De auto voor mij mocht dan links rijden maar stond zowat te kamperen, en dus ben ik er maar rechts voorbij gereden. Je rijdt op die plek linksaf dwars door een rotonde heen en moet dan meteen weer naar rechts. Vol accelererend stuurde ik de Toyota Yaris door de bochten heen, het sportonderstel op deze Dynamic-versie komt hier duidelijk goed van pas. Aan het einde van de Gooiseweg ligt de mooiste oprit naar een snelweg in en om Amsterdam. Dat mooie heeft vooral te maken met de twee verzakkingen in rechts-links-rechts bochtencombinatie. Ben je hier te enthousiast met een achterwielaandrijver met slechte vering/demping dan hang je geheid in de vangrail vanwege een chronisch gebrek aan grip. De Toyota Yaris ging perfect door de bochtencombinatie heen maar ik reed er dan ook niet op de grens doorheen. Dat doe ik alleen als ik in mijn uppie in de auto zit, want dan gaat het er iets heftiger aan toe.

Vernieuwend, stil en ruim
In eerste instantie dacht ik een gewone NavSat als in alle andere auto’s aan te treffen. Niet dus want het Toyota Toch & Go is veel meer dan dat! Zo kun je bijvoorbeeld via de bluetooth-functie je smartphone aan het systeem koppelen, waarna je van alle Google functies gebruik kunt maken zoals de ‘Local Search Function’, maar je kunt ook routes die je met Google Maps op je smartphone hebt gemaakt downloaden. Verder zijn er reeds verschillende Toyota Touch & Go Apps beschikbaar voor de benzineprijzen, het weer en parkeerplaatsen/parkeergarages. Bizar eigenlijk voor zo’n goedkope auto want ik heb heel wat véél duurdere auto’s gereden die dit niet eens hebben. Dit toont maar weer eens duidelijk aan dat Toyota duidelijk kiest voor de modellen die belangrijk zijn in een teruglopende markt. Het 6.1 inch kleurenscherm is overigens van het type touchscreen, en samen met het uitstekende 8-speaker audiosysteem met USB-aansluiting (veilig in het handschoenenvak) had ik het dan ook uitstekend naar mijn zin in de Toyota Yaris. Op de heenweg hadden we windje mee maar was het ondanks de gemonteerde winterbanden toch erg stil in de auto. Nou scheelt het wel op wat voor soort asfalt je rijdt, bepaalde nieuwe soorten fluisterasfalt dempen het bandengeruis zo sterk dat je amper nog iets hoort. Op de terugweg hadden we behoorlijk wind tegen en dat was duidelijk te horen, maar desondanks viel het windgeruis mij toch best mee.

Qua beenruimte voor- en achterin scoort de Toyota Yaris vergelijkbaar met de concurrentie. Wat me echter wel opgevallen is dat ik, zowel bij deze Toyota Yaris als alle concurrenten, de bestuurdersstoel in de uiterste stand moest zetten. En dat terwijl ik maar 1 meter en 83,5 centimeter lang ben, dus hoe moet dat dan met mensen die nog langer zijn dan ik. Ik weet dat ik lange benen heb maar dan nog! Wat betreft de bagageruimte kan een ieder gerust zijn, want daar scoort de Toyota Yaris duidelijk beter dan de concurrentie. In tegenstelling tot bij de concurrentie past namelijk de complete hatchback-kofferset in de kofferbak van de Toyota Yaris. Natuurlijk het is maar één koffer kun je zeggen, maar ik vind 50 liter meer dan bijvoorbeeld de Kia Rio of de Opel Corsa best veel.

Soort van zuinigheidsrit
Niks geen 0 keer remmen dit keer maar een doodgewone zuinigheidsrit bestaande uit drie keer hetzelfde traject van vice-versa bijna 32 kilometer. Het mooie aan de N206 tussen Katwijk-Binnen en De Zilk/Vogelenzang is dat je op vrijwel het gehele traject niet harder dan 80 km/u mag rijden, en behalve in het begin (waar je 100 km/u mag) ook helemaal nergens in mag halen. Na het vol gooien ben ik heel rustig accelererend de N206 op gereden. Na een kort stuk tweebaans autoweg van 100 km/u wordt het onder het viaduct éénbaans en 80 km/u. De eerste keer gebeurden er geen gekke dingen en ben ik heerlijk op de cruise control met 80 km/u vrijwel kaarsrecht naar de haakse bocht aan het einde gereden. Die bocht ging erg lekker maar de volgende bocht heb ik heel even het gaspedaal dieper ingetrapt in de derde versnelling. De Toyota Yaris ging heel mooi met vol spinnende voorwielen door de bocht. Ongeveer 50 meter na de bocht ben ik gestopt en omgekeerd, op naar een beetje rare maar hele mooie bocht (van de kant waar ik vandaan kwam is deze bocht totaal anders). Het rare aan deze bocht is dat-ie eerst wat naar buiten loopt en dan weer naar binnen. Het leuke daaraan is dat je naar binnen snijdend het gas er vol op kan zetten. Een onbeschrijfelijk lekker gevoel en helemaal op nat asfalt zoals nu. En na deze keer volgen er nog twee, ha! Op de terugweg maakte ik geen gekke dingen mee en voor ik het wist reed ik alweer de afslag bij ‘t Heen op.

De tweede keer ging beginnen maar dit keer was er een knettergekke idioot in een Audi A6 Avant, die aan het einde van het tweebaans gedeelte het gehele verdrijvingsvlak nog even meepakte. Uiteindelijk won deze hersenloze randdebiel hooguit drie plekjes, en kwam achter een auto te zitten die netjes 80 km/u reed. Inhalen was onmogelijk vanwege het tegemoetkomende verkeer, tja Audi-rijders dat weet wat. Heerlijk 80 km/u rijdend op de cruise control genoot ik van de mooie omgeving, want ook in de winter is de bollenstreek mooi. In de buurt van de Langevelderslag zag ik de Audi met zeer hoge snelheid over de afrit uit het zicht verdwijnen. Ik reed rustig verder richting De Zilk op naar de haakse bocht. Dit keer gaf ik extra gas in de haakse bocht waarna de Toyota Yaris heel netjes over vier wielen begon te glijden. De laatste bocht voor ik weer om zou keren deed ik het dit keer rustig aan. Meteen na de bocht moest ik vol in de ankers op een zanderig parkeervak vol met kuilen. De remmen van de Toyota Yaris Dynamic zijn prima te doseren, en ondanks de sportieve inborst niet bijterig. Net als de koppeling en de versnellingsbak gewoon uitstekend! Ik draaide om en reed weer rustig terug naar de kaarsrechte N206 Provinciale Weg. In het begin ging alles lekker maar opeens wilde er een stel petjes in een oude Peugeot 205 voor mij invoegen. Omdat dit niet meer lukte gaven ze gas en passeerden mij rechts over de vluchtstrook. Verderop liepen ze echter direct weer vast achter een auto die netjes 80 km/u reed. Veel hersenen zullen er wel niet onder die petjes gezeten hebben, maar daarom dragen ze waarschijnlijk ook een petje. De rest van de terugrit ben ik gelukkig geen gekken meer tegen gekomen, en zo reed ik voor de op één na laatste keer de afrit bij ‘t Heen op.

Rustig reed ik onder de N206 door en er aan de andere kant weer op. Dit keer geen gekken achter mij maar juist eentje voor mij en wel van het type fossiel. Dan weer reed hij 70 km/u, dan weer 75 km/u, vervolgens 65 km/u en toen ineens weer 80 km/u. En het allerergste is dat deze automobilist niet eens door had dat er een file achter zijn auto aan het ontstaan was. Die man kan de volgende keer net zo goed een auto zonder spiegels kopen want hij gebruikt ze toch niet. Gelukkig verdween de beste man over dezelfde afrit als eerder de Audi, maar in dit geval met een file achter hem. Rustig reed ik verder op de cruise control en zag links van mij een aantal herten in de duinen. Ik weet intussen dat ze precies op die plek vaak grazen, omdat ik KIJK als ik auto rijd. Met KIJKEN bedoel ik in dit geval breed kijken, dus niet alleen 2 meter voor, 2 meter naast en vooral niet achter de auto, maar vlak voor de auto, heel ver voor de auto, naast de auto, ver naast de auto en ook achter de auto. Meer dan 90 procent van de automobilisten zien die herten niet omdat ze eenvoudig weg niet om zich heen kijken. De vrachtwagen met oplegger die op de terugweg op amper 2 meter afstand achter mij reed, zou door heel veel automobilisten dan ook niet eens opgemerkt worden. Ik maak het regelmatig mee dat op dit stuk van de N206 vrachtwagenchauffeurs haast hebben en gaan bumperkleven. Ach ze doen hun best maar want op dat moment zie ik ze gewoon even niet. En zo eindigde deze andersoortige zuinigheidsrit even later en ik was zeer benieuwd naar het verbruik. Het verbruik bleek 1:21, iets lager dan ik verwacht had maar zeker niet verkeerd. Stevig doorrijdend kwam ik op 1:15 uit, normaal binnendoor rijdend: 1:17 en tijdens een lange snelwegrit op 1:20,2. Ik weet zeker dat de nieuwe Toyota Yaris Full Hybrid (lancering: zomer 2012) een heel stuk zuiniger zal zijn. Gezien het zeer lage verbruik dat ik met de Lexus CT200h haalde verwacht ik met de Toyota Yaris Full Hybrid dit nog weer te kunnen verbeteren.

Het motorblok
Of de andere uitvoeringen ook zo klinken weet ik niet, maar het 1.3-liter motorblok van deze Dynamic-uitvoering klinkt hoger in toeren erg lekker. Ondanks de maar 99 Pk was ik erg blij dat deze Toyota Yaris Dynamic zes versnellingen heeft en niet vijf. Daardoor was ik tijdens stoplichtsprintjes grotere auto’s vaak te snel af, en ook met inhaalmanoeuvres was ik behoorlijk snel. Als ik in wilde halen op provinciale wegen moest ik terugschakelen naar de derde versnelling om serieus snelheid te maken, en op de snelweg naar de vierde versnelling. Het 1.3 VVT-i motorblok reageert goed op het gas, alhoewel het helemaal onderin (met dank aan de emissie-eisen) iets beter kan. Een lichte tuning is vaak al genoeg om de gasreactie onderin goed te krijgen. Naast het 1.3-liter motorblok is de Toyota Yaris ook nog verkrijgbaar met een handgeschakelde 1-liter driecilinder motorblok en dito 1.4-liter viercilinder diesel motorblok. Verder is de Toyota Yaris ook nog verkrijgbaar met een CVT-versnellingsbak, maar dat geldt alleen voor de versie met het 1.3-liter motorblok. En in de zomer van 2012 komt daar dan nog de Full Hybrid versie bij. Gek genoeg heb ik nergens kunnen vinden wat voor motorblok er onder de motorkap van de Full Hybrid versie komt te hangen. Grote voordeel van de Full Hybrid versie is dat de zonnecellen op het dak genoeg stroom leveren om de airconditioning zelfstandig te laten functioneren. Reken maar dat het verbruik van de Full Hybrid versie laag zal zijn, héél erg laag!

TRC en VSC uit!
Normaal gesproken lees ik altijd het instructieboekje even als iets mij onduidelijk is. Toen ik namelijk op het VSC-knopje (Toyota noemt het ESP ook wel VSC=Vehicle Stability Control) drukte zag ik alleen de letters “TRC” (Traction Control) oplichten in het tellerblok. Vreemd ik had verwacht dat ik een oplichtend slippend autootje te zien zou krijgen. Zodra ik harder dan 50 km/u reed verdwenen de oplichtende letters “TRC” echter weer automatisch. Als ik al rijdend onder de 50 km/u het VSC-knopje langer ingedrukt hield dan gebeurde er naast het oplichten van de letters “TRC” helemaal niets. Totdat ik stom toevallig het VSC-knopje stilstaand meerdere seconden ingedrukt hield toen verscheen er plotseling naast de oplichtende letters “TRC” ook een oplichtend slippend autootje in het tellerblok. Nu bleven beiden wel branden als ik harder dan 50 km/u ging rijden, goede zaak! De eerste keer dat ik voluit met het TRC/VSC uit door een bocht ben gereden was direct na de zuinigheidsrit. Net als de Kia Rio is ook deze Toyota Yaris veel leuker met het TRC/VSC uit. De auto wordt niet meer voelbaar (lees: hinderlijk) gecorrigeerd en vol in de tweede versnelling knalde ik over de oprit. Een fantastisch gevoel in een fantastische auto, die ik nog steeds met de dag leuker begon te vinden. Even later ging ik vol op het gas in de tweede versnelling door een mooie S-bocht, in één keer met vol spinnende voorwielen van links naar rechts zonder een krimp te geven! Wat er verder ook heel positief uitspringt zijn de Yokohama W-drive winterbanden.

Een dag later ben ik nog weer expres even naar een aantal mooie opritten en bochten in Katwijk aan Zee gereden. Deze keer heb ik het gas er elke keer nog vroeger opgezet, maar ook nu brak de Toyota Yaris, op wat kontschudden na, niet uit. De volgende dag regende het en was het nog veel leuker met het TRC/VSC uit. Ik had verwacht dat de Toyota Yaris het nu wel af zou laten weten op het natte asfalt maar tot mijn verbazing was dat niet zo. Hoe goed kan een goedkope auto in het B-segment zijn? Zo verschrikkelijk goed dus, maarrrrr dat niet alleen! Door de goed doseerbare koppeling met een mooi aangrijppunt, de uitmuntend schakelende versnellingsbak en de net iets grotere bagageruimte, laat de Toyota Yaris al zijn directe concurrenten ruimschoots achter zich. Ik moet wel even vermelden dat ik de Toyota Yaris Dynamic 1.3 VVT-i heb getest, de meest sportieve versie van alle uitvoeringen. Denk dus niet dat de Toyota Yaris een bejaardenauto is, in tegendeel zou ik willen zeggen! Juist door het brede aanbod aan verschillende uitvoeringen heeft Toyota voor elk wat wils van ‘yong’ tot ‘beyaard’!