Stapel op VW!
Ik ben niet zo’n fan van cryptogrammen, en ik ben al helemaal geen cryptisch mens. Deze edoch cryptische titel vraagt (schreeuwt?) dan ook om uitleg, want waarom test ik weer een Volkswagen na 5 jaar droog staan? Eigenlijk heeft het niet zoveel maar toch ook weer alles met Volkswagen te maken. Het is aan mijn nieuwe interessante veelzijdige zwager en Diederik Stapel te danken dat ik steeds scherper begin in te zien dat 100 procent onafhankelijkheid én originaliteit en/of oorspronkelijkheid de enige reden zijn dat ik autojournalist kan zijn zoals ik dat ben. Als iemand boven mij zou gaan vertellen wat ik wel en niet mag schrijven, dan zou ik absoluut niet kunnen functioneren en meteen stoppen. Ik krijg vaak te horen dat ik een “vrije geest” ben en dat snap ik wel, maar ik kijk daar toch iets anders tegenaan. Laat ik met Diederik Stapel beginnen want die man was stapel op het verzinnen van onderzoeksgegevens. Een absolute doodzonde in mijn andere beroep de medische wetenschap, een ongelofelijk mooi beroep maar net als in de autojournalistiek is het verleidelijk om alleen de mooie resultaten te publiceren. Ik vraag me trouwens af wat erger is, onderzoeksgegevens verzinnen dan wel onderzoeksgegevens doelbewust manipuleren of weglaten. Veel wetenschappers die indertijd harde kritiek hadden op Diederik Stapel maken of maakten zich namelijk zelf schuldig aan de laatste twee. De meeste wetenschappers doen alles voor een hoge rating – die belangrijk is voor het binnenhalen van onderzoeksgelden – en dus is een beetje sjoemelen daardoor heel normaal geworden in de wetenschap. Je kunt dit vergelijken met het binnenhalen van advertenties in autobladenland in ruil voor een positief testverslag en/of winnaar worden van een multitest. Een bekende PR-manager (motoren later auto’s) zei ooit tegen mij: “Daan ik koop de bladen, daar heb ik een apart budget voor.” Waarop ik antwoordde: “Ik ben niet te koop, al zet je een koffer met 1 miljoen euro voor mijn neus dan nog gaat de fik erin!”

Ik krijg regelmatig kritiek op mijn manier van testen (testen ja én niet slopen!), maar ik laat dan ook niets weg in mijn testverslagen. Makkelijk hoor die achterbakse kritiek op mijn persoon, maar waarom krijg ik dan met enige regelmaat auto’s mee die door diezelfde achterbakse concullega’s gesloopt zijn. Met name bij Hot Hatches is dat tot nu toe het geval geweest; Seat Leon Cupra R versnellingsbak gesloopt, Alfa Romeo Giulietta QV 1.750 TBi versnellingsbak gesloopt, en vlak na deze VW Golf Sportsvan kon ik de Opel Astra OPC dezelfde dag nog terugbrengen. Ook die auto had een gesloopte versnellingsbak, hij sprong namelijk op slecht wegdek steeds weer uit de 2de versnelling. Ik snap wel dat ze ongelofelijk balen van mijn harde kritiek zoals in het testverslag van de Suzuki SX4 S-Cross 1.6 DDiS Exclusive AllGrip stop/start. Maar ja de vermogensuitdraai (69 Pk te weinig) van de Opel Insignia OPC 2.8 V6 Turbo 4×4 AT-6 Sedan is dan ook een ongelofelijke draai om je oren als je dat niet door hebt gehad tijdens het testen van die auto. Het scheelt dat ik al eerder te maken heb gehad met achterbakse kritiek toen ik motorjournalist was. Ik heb toen ooit een keer geschreven dat er glasharde leugens stonden in de testverslagen van Motor en Moto ’73, en het leuke was ook nog eens dat ik het kon bewijzen. Vonden ze niet leuk daar bij Sanoma (=ook AutoWeek) maar daar had en heb ik dus compleet lak aan. Ze schijnen in autobladenland mijn wetenschappelijke manier van testen maar niet te willen begrijpen.

Na 5 jaar
De Golf Plus heb ik altijd veruit de lelijkste Volkswagen Golf gevonden van alle Golf-versies. En ik was niet de enige want alle autofanaten die ik ken zijn deze mening ook toegedaan. Toch heeft de Volkswagen Golf Plus gek genoeg een behoorlijk groot en ook vast koperspubliek. Maar Volkswagen wil die verkoopcijfers uiteraard opkrikken, en dat willen ze bereiken met deze fraaie vernieuwde Golf Plus die ze nu Golf Sportsvan noemen. En ik moet zeggen dat ik deze styling een stuk geslaagder vind, en gezien de omdraaiende nekken van voorbijgangers ben ik niet de enige. Sowieso ziet-tie in deze sjieke kleur met mooie velgen aantrekkelijk uit. Vrijdagochtend heb ik samen met Mick (opgehaald bij de Mc Donald’s in Bodegraven) de Kia Picanto weggebracht naar Breukelen. Daar zijn we samen op de motor gesprongen richting Leusden-Zuid, en hebben we de Volkswagen Golf Sportsvan opgehaald. De volledig vernieuwde toegangsweg is totaal onherkenbaar, de mooie verkeersdrempel in de haakse bocht is jammer genoeg verdwenen. Na mijn motor in de ondergrondse parkeergarage gezet te hebben, gooide ik en Mick onze spullen in de kofferbak van de Volkswagen Golf Sportsvan en vertrokken richting Raamsdonksveer. We zijn dus direct bij Leusden-Zuid de A28 opgereden en bij Utrecht naar de A27 geswitcht. Van daaruit kun je in één streep naar Raamsdonksveer rijden, waar we vervolgens voor een snelwegzuinigheidsrit in de Lexus IS300h Hybrid Luxury Line zijn overgestapt.

De rit naar Raamsdonksveer was lekkerder dan ik verwacht had, een 1.2 TSI-motor met 110 Pk leek mij op het eerste gezicht wat aan de zwakke kant. Maar dat viel mee want ik kon werkelijk heerlijk en zelfs lekker stevig doorrijden over de A27. Zelfs even snel inhalen door middel van een kickdown gaat deze Volkswagen Golf Sportsvan verrassend goed af. Een ander punt wat me direct opviel is de uitstekende vering/demping van deze Volkswagen Golf Sportsvan. Oké dit waren nog maar dwarsrichels en verzakkingen, dus het zegt nog niet alles maar wel veel. Verder vielen ook meteen de uitstekend zittende bestuurdersstoel op, maar ja dat mag ook wel voor een Highline-uitvoering. Schakelen ga ik het niet over hebben, want met een DSG-bak zit dat wel goed. Nadat ik de snelweg had verlaten merkte ik dat deze 7-traps DSG-bak wel goed afgesteld staat. In tegenstelling tot de Audi A1 die ik ooit heb getest schakelt deze DSG-bak pas bij 60 km/u op naar D7. Waar het motorblok van de Audi A1 uitermate irritant bokte door een te laag toerental in een te hoge versnelling, heeft deze Volkswagen Golf Sportsvan daar totaal geen last van. Op de circuitweg naar de ingang van Louwman & Parqui liggen meerdere irritante drempels, die het midden houden tussen een verkeersdrempel en een snelheidsbreker. Gewoon ronduit vervelende dingen dus, maar de Volkswagen Golf Sportsvan dempte de oneffenheden uitstekend uit.

Stapel op rotondes
Op de terugweg zijn we weer over de A27 terug gereden dat was makkelijker op weg naar Mick zijn auto die nog in Bodegraven stond. Via de mooie bocht in de A2 naar de A12 over de mooie hoge fly-over. Daarna Mick afgezet en naar werk gereden om de werkgeversverklaring voor mijn hypotheekaanvraag op te halen. Uiteraard ben ik via de A4 gereden en er bij de afslag Hoogmade/Leiderdorp weer afgegaan, want een rondje rotondecircus moest en zou ik doen met deze auto. Ik heb meteen het ASR uitgeschakeld want hoe het mét voelt wist ik al, het grijpt behoorlijk in en dat wilde ik niet. Door de DSG-bak is het lastig om de auto perfect op de grens te rijden, de enige manier om dat te doen is de stuurflippers te gebruiken en de S-stand in te schakelen. Dan schakelt de versnellingsbak pas op tegen het rode gebied aan en kan ik dus met de stuurflippers plankgas geven in de 2de versnelling en ook in die 2de versnelling door een bocht heen vliegen zonder dat de DSG-bak voor mij opschakelt. Vanuit de zuidelijke richting vanaf de A4 komend rij ik aan het einde van de afslag direct tegen de meest lastige rotonde(rand) aan. De vering/demping voelde op de snelweg goed aan, dus nu mocht de Volkswagen Golf Sportsvan laten zien of de vering/demping ook bij sportief rijgedrag goed zijn werk blijft doen. Uiteraard moet ik de banden daarbij niet vergeten want ook die spelen een zeer belangrijke rol bij de wegligging, net als het standaard aanwezige XDS variabel sperdifferentieel. De gemonteerde 17-inch Continental ContiSportContact5 bieden uitstekende grip, en dat komt mede door de (uitstekende) vering/demping.

De eerste bocht ging lekker en ook na het neerkomen na de plotseling wegvallende rotonderand hield het onderstel van de Volkswagen Golf Sportsvan zich werkelijk uitstekend. De volgende rotonderand + neerkomen + meteen daaropvolgende snelle links/rechts-bocht deed-ie ook uitstekend. Nu de bochten met de betere g-krachten, eens kijken hoe de Volkswagen Golf Sportsvan zich daar zou houden. De piepende-banden-factor viel mij mee en ook het overhellen was minder extreem dan ik verwacht had. Zelfs een snelle gooi van links naar rechts op de grens rijdend leverde geen problemen op. Nu nog de meest heftige bocht maar ook daar hield het onderstel zich uitstekend, normaal gesproken wil een auto hier op de grens rijdend nog wel eens behoorlijk uit balans raken. Dat resulteert dan meestal in een zijdelingse uitglijder maar daar had deze Volkswagen Golf Sportsvan geen last van. Mijn eerste test op de grens rijdend slaagde deze Volkswagen Golf Sportsvan dus met vlag en wimpel voor. Uit werk vandaan naar huis ook nog even terug over de rotondes zoals altijd maar dan slechts 2 rotondes van het rotondecircus en twee rotondes verderop richting de LOI. Terug ben ik over het LUMC-terrein gereden, en ook hier voelde alles trefzeker en strak aan. Vooral het fantastische stuurgevoel ben ik erg over te spreken, mooi direct met een uitstekende feedback voor een MPV.

Stapel op koffers!
Na het eten ben ik naar de garage gereden on de Samsonite kofferset achterin te ‘gooien’. Als je buiten de auto staat denk je dat deze auto amper bagageruimte heeft in de ogenschijnlijk piepkleine kofferbak. Er passen echter behoorlijk wat Samsonite koffers in de kofferbak, en helemaal als je de achterbank naar voren schuift want met twee of drie kleine kinderen kan dat makkelijk. En blijkt de op één na grootste Samsonite kofferset er zomaar helemaal in te passen. Klasse! Deze Volkswagen Golf Sportsvan is dus werkelijk stapel op koffers. Schijn bedriegt hier dus overduidelijk en ook hier geldt weer meten is weten, en niet de Stapel-methode die veel autojournalisten toepassen door op het oog te concluderen dat de grootte van de kofferbak tegenvalt. Groot voordeel van deze auto is dat je naast de achterbank óók de achterbankleuning trapsgewijs naar voren kunt zetten, wat A lekkerder (=meer rechtop) zit maar B ook een meer rechthoekige kofferbak creëert in plaats van een schuin aflopende. Ik heb even alles helemaal uitgeschreven, en daarbij moet je als lezer rekening houden met het feit dat ik de achterbankleuning wat meer rechtop heb gezet. Dit alles om een zo optimaal mogelijke kofferbakruimte te creëren.

Met achterbank helemaal naar achteren
Met hoedenplank: 2×70-liter + 1×50-liter + 1×13-liter
Zonder hoedenplank: 2×70-liter + 2×50-liter + 2×33-liter + 1×13-liter
Met achterbank helemaal naar voren
Met hoedenplank: 1×70-liter + 3×50-liter + 3×33-liter + 1×13-liter
Zonder hoedenplank: 3×70-liter + 3×50-liter + 3×33-liter + 1×13-liter

Ik heb twee aparte foto’s in elkaar geflanst zodat duidelijk op iedere foto te zien is hoeveel koffers erin passen met de achterbank helemaal naar achteren en helemaal naar voren geschoven.

Stapel op remmen deel 1
Nee de titel van deze alinea is geen grapje maar realiteit, want zaterdagmiddag 9/8/14 was ik even stapel op remmen. Ik heb geloof ik wel 1 miljoen keer geremd potverdorie nog ’s an toe! Het begon al met de file richting richting ’t Heen waar mijn vertrek/aankomst-benzinepomp staat van mijn zuinigheidsritten. En dus ben ik uitgeweken naar het iets verderop gelegen onbemande TinQ pompstation in Rijnsburg. Toevallig was de benzine daar ook nog eens spotgoedkoop – €1,64/ltr – dus dat was mazzel voor mij. Na het aftanken moest ik via de rotonde weer de N206 oprijden, en daar moest ik net aan remmen. Slechts 1 meter meer ruimte en dan had ik niet hoeven remmen. De opritbocht is een hele mooie doordraaier dus ik hoefde niet eens gas te geven om ‘m strak door de bocht te sturen. Op de N206 ging meteen de cruise control erop en dat is een zeer vermeldenswaardige cruise control vanwege de grappige bediening. Ten eerste kun je kiezen uit een snelheidslimiet dan wel cruise control. Vervolgens kun je zoals bij elke cruise control met behulp van SET de snelheid vastzetten en met RES de snelheid hervatten. Om de cruise control uit te zetten kun je op de rem trappen, iets dat ik niet mag tijdens mijn zuinigheidsrit dan wel op CNL (wat uiteraard staat voor CANCEL) drukken. Maarrr nou komt het er zit ook een geniaal knopje op met -/+ dat niet zomaar een -/+ knopje is. Je kunt het knopje gebruiken om snel -10 km/u dan wel +10 km/u per drukknop te verlagen of te verhogen. Handig maar er is nog iets handigers, want je kunt dit ook doen als de cruise control uitstaat. Je hoeft dus niet eerst de cruise control te activeren om bijvoorbeeld de snelheid te verhogen. Je kunt dus alvast de ingestelde snelheid van de cruise control verhogen van 50 km/u naar 70 km/u als die nog niet is geactiveerd. En verder kun je door het -/+ knopje lang ingedrukt te houden de snelheid met 1 km/u te verhogen of verlagen, maar eerlijk gezegd is dat handiger met de SET/RES-knopjes.

Het was fantastisch mooi weer met een harde wind, kitesurfweer dus want de wind was niet té krachtig stond de goede kant op. De rit over de N206 ging heerlijk totdat ik bij de bocht ter hoogte van De Zilk aankwam. Daar besloot een of ander fossiel midden in de bocht te gaan kamperen, en in de volgende bocht weer en nu gaf hij ook nog eens richting aan op een doorgaande weg. Deze bestuurder was echt volledig van zijn padje af, zoiets verwacht je toch niet mensen. Ik moest twee keer totaal onverwacht behoorlijk hard remmen om een aanrijding te voorkomen! Gelukkig heeft deze Volkswagen Golf Sportsvan goede remmen die uitstekend te doseren zijn met het grote rempedaal. Vervolgens ging de bestuurder ook nog eens stoppen voor mensen op brommers, fietsen en voetgangers die helemaal geen voorrang hadden. Aangekomen in Vogelenzang heb ik dus bewust veel afstand gehouden en ben maar eens uit gaan testen hoe langzaam ik op de cruise control kan rijden. Dat bleek dus een snelheid van slechts 20 km/u te zijn. Op de bomenweg was het ook – hoe kan het ook anders – weer een drama. Eén of andere halfdode automobilist sukkelde daar met 40 km/u over de weg, terwijl je daar 60 km/u wat ook nog eens meermalen duidelijk aangegeven staat. En ook nu weer moest ik remmen want deze automobilist ontwaarde een verkeersdrempel in de verte die een illusie bleek te zijn maar remde toch. Na het linksaf slaan naar de Nachtegalenlaan en de Leeuwerikenlaan weet je ook dat je daar rijdt. Dat geeft de NavSat namelijk standaard aan tussen de toerenteller en snelheidsmeter.

Stapel op remmen deel 2
Richting Bentveld rijdend heb ik beide voorste portierramen maar eens opengezet, het was namelijk behoorlijk warm ondanks de harde wind. Wat mij toen opviel is dat de portierramen behoorlijk snel open en dicht gaan. De rit richting de boulevard bleef lekker gaan, oftewel ik moest weet een paar keer remmen. Ik zou achteraf niet eens meer weten voor wie of wat allemaal. Dat is nadelig voor het verbruik want elke keer optrekken kost extra benzine verdorie. Op de boulevard had ik prachtig uitzicht op de vele kitesurfers op een woeste zee, maar het was ook weer groot feest met alweer een fossiel van een bestuurder die – je verwacht het niet – 40 km/u reed. Reed die bestuurder nou nog langzaam omdat hij naar het mooie uitzicht op de zee + kitesurfers keek, nee die bestuurder was volgens mij zo bang dat-ie niet harder durfde te rijden. Aan het einde van de boulevard gekomen bleef hij namelijk net zo voorzichtig cq angstig verder rijden. Daarna leek het even goed te gaan maar bij de stoplichten op de duinenweg moest ik alweer remmen. Op de terugweg had ik nog even een bizar remmoment, vanwege een zeer onverantwoordelijke vader. In de bocht bij de benzinepomp naast circuitpark Zandvoort kwam op het fietspad een man met zijn zoontje mij tegemoet aan de verkeerde kant van de weg. Niets bijzonders normaal gesproken maar in dit geval wel omdat beiden zich voort bewogen op een skateboard. Tot mijn ontsteltenis bevond het jochie zich aan de buitenkant en dat ging dan ook bijna mis. Als ik niet op had zitten letten had dat jochie onder de auto gelegen, omdat hij zijn skateboard even niet onder controle had en de weg opschoot. Ik was er daarna helemaal klaar mee en ben zonder na te denken terug naar Katwijk aan Zee gereden. Het verbruik kwam uit op een nette 1:21 exact! Dat had absoluut beter kunnen zijn als ik niet zoveel had hoeven te remmen daar ben ik zeker van, dus ondanks het vele remmen ben ik toch zeer content met dit mooie resultaat.

Highline
Vaak krijg ik van een testauto de meest luxueuze uitvoering mee, wat als voordeel heeft dat u als lezer kunt beslissen of u bepaalde luxe wel of niet wilt. Deze Highline-uitvoering ziet eruit als een Volkswagen met het zoveelste standaard VAG-interieur, in 5 jaar tijd is er dus weinig veranderd leek het zo. Even zoeken naar de USB-ingang, iPod Touch aansluiten, ondertussen de stoel en spiegels afstellend reed ik het terrein van Pon af. Toen ik onderweg een ander liedje op wilde zoeken deed ik dat eerst op de oude standaard manier door te draaien aan een knopje. Totdat ik op goed geluk een wipe over het touchscreen gaf en zag dat het scrollen op deze manier ook werkt. Dat gaat een stuk sneller, handig en dat was de eerste verandering die ik tegenkwam. Daarna ging ik op zoek naar het knopje met de slippende auto, oftewel het ESC-knopje dat normaal gesproken op de midden-console is te vinden. Maar nee ik moest op het knopje “CAR” drukken waarna ik op het beeldscherm “Wageninstellingen” te zien kreeg. Daarmee kon ik het ESC of beter gezegd het ASR uitzetten. Ook anders dus dan ik gewend was, en er was nog meer zoals o.a. het “Vermoeidheidsherkenning-systeem”. En verder uiteraard het BSS, het FA, het PA en nog veel meer, het valt soms niet mee als automobilist om te weten wat ze allemaal betekenen, laat staan om te weten wat ze allemaal doen. De laatste jaren hoor ik regelmatig piepjes tijdens het rijden en moet ik maar raden wat die betekenen. Is het soms een piepje om mij te waarschuwen voor een flitspaal, of is het een piepje om mij te waarschuwen voor een te snel naderende achterligger dan wel dat ik als bestuurder een voorligger te snel nader. Vergeleken bij autorijden is motorrijden af en toe dan ook een regelrechte verademing, mijn motor heeft geen enkel veiligheidssyteem zelfs geen ABS. Wat ik op de motor dan wel weer niet kan en in de auto wel is muziek luisteren. Het Dynaudio-systeem aan boord van deze Volkswagen is geen hoogvlieger, maar het is zeker ook niet slecht te noemen. Het beste aan dit interieur vind ik de stoelen van stof + Alcantara, het zitcomfort daarvan is werkelijk subliem. En als laatste moet ik ook nog even de stilte benoemen, ronduit rustgevend mag ik wel zeggen.

Stapel op Space!
Even plankgas over het Space BusinessPark na het aftanken na de zuinigheidsrit, het is en blijft een verplicht nummer voor iedere testauto. De eerste bocht moest ik me inhouden want er reed iemand voor mij die gelukkig de andere kant opreed. Daarna had ik het hele volledig uitgestorven Space BusinessPark helemaal voor mezelf. De eerste haakse bocht naar rechts ging lekker en ook de flauwe bocht naar links kon ik heel mooi druk op de banden zetten. Daarna heb ik heel ruim de vrachtwagenparkeerplaats opsturend en halverwege in één keer het stuur omgegooid naar links. Daarna hard naar rechts en meteen weer naar links. Ook nu weer hield de Volkswagen Golf Sportsvan zich erg goed. Toen over de verkeersdrempel – mooi uitgedempt – tweede verkeersdrempel en meteen hard naar rechts ook weer goed ondanks de piepende banden. En nu twijfelde ik wat ik zou doen want de eerste verkeersdrempel voor de rotonde gaat nog maar de tweede is toch behoorlijk hoog en de landing en dan meteen over de rotonde en nog op de rotonde hard naar rechts sturen…. We gaan het zien. Vlak voor de verkeersdrempel wilde ik nog gas terugnemen maar toen dacht ik wat maakt het ook uit ik wil gewoon weten wat deze auto kan. En verdraaid de veren sloegen niet door na een behoorlijk heftige landing op vier wielen tegelijk. Een aantal andere auto’s sloegen hier wel in de stootrubbers. Daarna was het zaak het gas erop te houden en direct hard naar rechts te sturen de rotonde verlatend. Mama mia wat doet deze auto dat goed zeg, geen greintje onbalans in het onderstel of enige vorm van torderen echt helemaal super.

Daarna nog een rotonde, haakse bocht naar rechts, haakse bocht naar links, hard over de vrachtwagenparkeerplaats, weer naar rechts hard door de flauwe bocht naar rechts die van deze kant af veel leuker is. Toen nog even de noordelijke oprit naar de N206 waar ik bij het oprijden nog even expres een onbalans veroorzaakte op hoge snelheid maar ook dat filterde het onderstel er perfect uit. Toen de afslag naar ’t Heen waar eergisteren een Volkswagen Golf de bocht uit is gevlogen (oeps na 5 jaar weer een VW, nog wel een Golf, Karma is a bitch?) en aan de andere kant op mijn favoriete oprit belandde. Ik was benieuwd waar die Volkswagen Golf tegen die boom (klein boompje maar anders was hij zeker dood geweest) was geklapt en dat bleek behoorlijk eind na de afritbocht. Hij is duidelijk in de afritbocht al de macht over het stuur verloren en toen recht op die boom afgegleden. Daarna uiteraard even over de oprit weer de N206 op en oh wat ging dat lekker, maar ik denk dat het met een handgeschakelde bak toch net even iets leuker is. Om mijn Karma toch nog even uit te dagen ben ik via de opritbocht tegenover het Transferium, de bocht aan het einde van de Papelaan en daarna over de ventweg naast de A44 – die met die verkeersdrempels – naar huis gereden. Vooral de erg lange opritbocht naar de A44 ging voor een doodgewone auto, zoals deze Volkswagen Golf Sportsvan 1.2 TSI tenslotte is, werkelijk uitstekend. Ik had verwacht dat-ie uit zou breken maar dat gebeurde dus niet.

Stapel op boetes, NOT!
Zondag 10 augustus was ik jarig en op mijn verjaardag moet ik altijd oppassen. Dat komt omdat ik de afgelopen jaren op mijn verjaardag meerdere malen tegen een verkeersboete ben aangelopen (Karma is a bitch!). Omdat ik zondag moest werken had ik zaterdag gebak gehaald en in de koelkast gezet, en daarna naast mijn bed een briefje gelegd met daarop: “Gebak niet vergeten!” En wat denk je? Op werk aangekomen parkeerde ik de Volkswagen Golf Sportsvan, waarna het als een bliksemflits door mijn hoofd schiet dat ik het gebak was vergeten. Mijn collega zei daarna tegen mij: “Rij nog maar even naar huis om het gebak te halen, het is toch nog vroeg dat kan makkelijk.” Wat doe je dan? Jep héééééééééééél erg rustig naar huis rijden want ik wilde ABSOLUUT niet tegen een boete aanlopen onderweg. Ik heb geen enkele keer de maximum snelheid overtreden, maar toch was ik desondanks binnen een recordtijd weer terug op werk. En zo hebben we toch nog met een kleine groep mensen (in het weekend werken er slechts 5-8 van de 35 mensen) van het gebak genoten. Op weg naar werk – de 1ste keer zonder gebak – maakte ik trouwens nog een mooi moment van verkeersinzicht mee. Toen ik de tunnel op de Willem de Zwijgerlaan inreed zag ik in mijn achteruitkijkspiegel een ambulance iets van een kilometer achter mij aan komen rijden. De vrouw in de auto achter mij had blijkbaar niet één keer in haar spiegels gekeken, want net toen de ambulance ter hoogte van mij was presteerde deze huppelkut het om mij in te halen en de ambulance de doorgang te versperren. Hoe blind kan je zijn als automobilist vroeg ik mezelf op dat moment af.

Uit werk vandaan moest ik meteen door naar de camping in Groenlo om mijn moeder en mijn neefje weer op te halen. Omdat ik geen haast had heb ik nog even een rondje rotondecircus gedaan, maar dan nog iets heftiger dan de de eerste keer. Maar ook nu weer liet de Volkswagen Golf Sportsvan zich niet uit het veld slaan. Na thuiskomst heb ik vier kunststof tuinstoelen in de kofferbak geladen (met een deken er omheen om niets te beschadigen), die ik door het getrapte kliksysteem van de achterbankleuning bovendien mooi vast kon zetten tegen de achterklep. Vervolgens heb ik warm gegeten bij mijn zus, de tank vol gegooid bij de Tango en koers gezet richting Groenlo. Ik ben via de N11/A12/A18/N18 gereden met vrijwel exact 100 km/u op de cruise control. Het viel me daarbij op dat de auto lekker stil is van binnen, bepaald niet onbelangrijk in dit segment. Aangekomen in Groenlo ben ik meteen naar het onbemande pompstation naast de camping gereden. Een verbruik van 1:17,84 is zeker niet verkeerd maar het is wel een stuk hoger verbruik dan in de brochure vermeld staat.

Op de terugweg heb ik op de snelweg (N11/N18=80 km/u) vrijwel de hele tijd 120 km/u gereden op de cruise control. Dat deed ik niet alleen vanwege een verbruiksmeting, maar ook om te kijken hoeveel sneller ik zou zijn dan op de heenweg. Op de N18 heb ik een paar ongelofelijk heftige stortbuien over me heen gehad, zo erg zelfs dat veel auto’s 40-50 km/u gingen rijden in plaats van de toegestane 80 km/u. Om heel eerlijk te zijn had ik zonder enig probleem 80 km/u kunnen blijven rijden. Dat is een kwestie van A geconcentreerd rijden, B goede ruitenwissers, C een schone ruit en D het voordeel van een overzichtelijke zit zoals deze Volkswagen Golf Sportsvan die heeft. Ik heb veel vaker ingehaald dan op de heenweg maar dat lijkt me logisch als je 120 km/u gemiddeld rijdt. Alle bagage paste er nu wel met gemak in, want deze auto heeft een veel grotere kofferbak dan de Kia Picanto. De volgende dag heb ik weer bij de Tango getankt aan dezelfde pomp als op de heenweg, en nu kwam ik uit op 1:15,11 wat 2,73 km minder is per liter Euro 95 dan met 100 km/u. Qua reistijd bleek er bovendien slechts een minuut of tien verschil tussen te zitten met de heenweg. Eigenlijk ben je dus gewoon een dief van je portemonnaie als je (altijd maar) haast hebt. Gewoon 100 km/u rijden schiet net zo hard op en bespaart deze aardkloot vele duizenden liters CO2 uitstoot per maand. Voor de berekening hiervan moet je het testverslag van de Renault Zoe er maar even op naslaan.

Stapel op zijn baas
Helaas is deze Volkswagen Golf Sportsvan 1.2 TSI Highline 110 Pk/7-DSG toch iets meer stapel op zijn baasje dan op mij (ik heb bv. geen droge warme ondergrondse parkeergarage), en dus was het maandag hoog tijd om ‘m weer terug te brengen naar de baas in Leusden-Zuid. Omdat ik die middag vroeg weg kon van werk besloot ik er maar een lekker uitje van te maken. En dat betekende dus binnendoor omrijden via Woubrugge en Alphen a/d Rijn naar de N11, vervolgens de A12 op, eraf bij Maarn en onder de A28 door binnendoor naar Leusden-Zuid. Een mooie rit met veel mooie bochten en voor mij dus nog de gelegenheid voor een allerlaatste test. Of misschien kan ik beter zeggen een bevestiging van de testresultaten van de voorgaande dagen. Ik heb tijdens de rit naar Leusden-Zuid heel netjes gereden, meest net tegen de grens aan of op de grens. Het feit dat ik dat zo goed kan met deze Volkswagen Golf Sportsvan is een kwaliteit die niet elke auto heeft. Dat heeft te maken met: A de balans – B de vering/demping – C de banden (D het XDS variabel sperdifferentieel? Leuk maar niet zaligmakend als A, B en C niet goed zijn), en om dat goed voor elkaar te krijgen vereist ervaring van de ontwerpers, én veel testwerk door goede testrijders. Maar zelfs dan nog kan er achteraf iets naar boven komen zoals bijvoorbeeld in 1997 met de Mercedes Benz A-klasse, die omsloeg tijdens de nu wereldberoemde Eland-test. Dankzij die misser van Mercedes-Benz zijn sindsdien vrijwel alle auto’s standaard uitgerust ESP (of ESC, VSA etc.). Persoonlijk vind ik dat een dergelijk veiligheidssyteem schijnveiligheid creëert, het is veel belangrijker dat de bestuurder zijn grenzen kent en daarnaar handelt. Oh ja en natuurlijk ook zijn ogen op de weg houdt en niet met zijn platgeslagen hulphersenen – smartphone – aan het spelen is.

Woensdag 20 augustus was ik om die reden uitgenodigd voor een aflevering van het programma Hollandse Zaken van de omroep Max. Die aflevering had de titel “Altijd online” en ik heb daar dus werkelijk helemaal niets mee. ik heb geen smartphone, wil er ook absoluut geen een, en er komt er ook nooit een. Mijn mening is dat als je auto rijdt je bezig moet zijn met het verkeer en niets anders! Ik vergelijk het vaak met mijn werk op de IVF-kliniek, ik zeg altijd zo geconcentreerd als ik achter de ICSI-microscoop zit op werk exact zo zit ik ook achter het stuur van een auto. Toevallig was ik 2 augustus te zien op Nieuwsuur vanwege een item over de eicelbank op de IVF-kliniek waar ik werk. Op de website van uitzendinggemist.nl kun je dit item terugkijken, en kun je mij zeer geconcentreerd in beeld aan het werk in zien van 18:28 t/m 19:12. Als je goed kijkt kun je links naast mijn hoofd op het kleine beeldscherm zien dat ik een eicel injecteer met een zaadcel. Dat is één van de lastigste werkzaamheden, het vereist focus/concentratie/fingerspitzengefühl en heel soms heb ik maar één kans want maar één eicel. Ik ben dus op dat moment letterlijk bezig met alles of niets (een eicel kan wel/niet bevrucht zijn de volgende dag maar ook stuk geprikt zijn) voor een echtpaar. De lastige ICSI die ik heb gedaan tijdens de tv-opnamen van Nieuwsuur waren trouwens alle eicellen van bevrucht. Het boeit me werkelijk helemaal niets als ze om mij heen staan te filmen, ik doe gewoon mijn werk en dat doe ik goed (net als auto’s testen) want daar ben ik voor aangenomen! Deden die kansloze prutsers van een politici in Den Haag dat ook maar eens……

Vreemd
Vlakbij Leusden-Zuid heb ik de Volkswagen Golf Sportsvan 1.2 TSI Highline 110 Pk/7-DSG afgetankt, en gek genoeg kwam ik uit op een verbruik van 1:18. En dat terwijl ik nota bene steviger door gereden had dan tijdens de heenrit naar Groenlo samen met mijn zus zondagmiddag. Kijk daar snap ik dus werkelijk helemaal niets van. Maar goed aan alles komt een eind en ook aan deze, ik mag wel zeggen erg goed bevallen en ronduit vermakelijke, test van mijn eerste Volkswagen sinds 5 jaar. Hopelijk zijn ze bij Volkswagen weer stapel op Daan na het lezen van dit testverslag. Misschien moet ik nu weer 5 jaar geen Volkswagen testen, toch?