E van de 3
Als je ze dan toch direct achter elkaar kunt testen waarom zou je dat dan niet doen? En zo leverde ik vrijdag 2 december de Hyundai IONIQ Hybrid 1.6 GDI HEV Premium in en nam de Hyundai IONIQ Electric EV Comfort mee. Helaas heeft deze Comfort-uitvoering geen stoel-/stuurverwarming maar ach dat vreet alleen maar elektriciteit dus dat wil je als zuinigheidsfanaat helemaal niet. Bovendien kan ik ‘m voorprogrammeren (maandag t/m vrijdag) zodat-ie aan de laadpaal van tevoren opwarmt en ik dus ’s ochtends in een warme auto stap. En als het vriest ook een reeds ontdooide auto, handig toch niet dan? Na het wegrijden voelde ik meteen dat deze elektrische IONIQ anders aanvoelt, logisch want de accu zit over een groot oppervlak verdeeld wat er samen met de lichte elektromotor voorin voor zorgt dat het gewicht mooier over de auto verdeeld zit dan in de IONIQ Hybrid. Vreemd trouwens dat de IONIQ Hybrid 195/65-R15 banden heeft terwijl deze IONIQ Electric 205/55-R16 banden heeft, allebei van het merk en type Michelin Energy Saver. Voor ik weg reed vertelde de PR Manager mij nog even snel wat dingen en één daarvan bleef direct in mijn hoofd hangen namelijk de zogenaamde batterij-conditionering: Het geïntegreerde verwarmingssysteem brengt de batterij op de ideale temperatuur voor efficiënt opladen en voor een maximale actieradius onder koude omstandigheden. De Nissan Leaf heeft dat niet en kreeg daardoor grote problemen in de altijd bloedhete Amerikaanse staat Arizona. Hyundai heeft goed naar de concurrentie gekeken hoe het vooral NIET moet.

Op de rotonde aangekomen besloot ik toch niet Warmond in te rijden, maar over de A44 naar huis te rijden. De actieradius is zo groot dat een ritje over de snelweg er niet meteen inhakt zoals bij veel andere elektrische auto’s in deze prijsklasse het geval is. Uiteraard heb ik de rijmodus in de Eco-stand gezet, die andere standen probeer ik later wel uit. De regeneratie is vast ingesteld per rijmodus (Eco/Normal/Sport) dan wel altijd zelf in te stellen met behulp van de stuurflippers, iets dat ik nog ken van de Mitsubishi Outlander PHEV. Erg handig want daardoor hoef je in stand 3 (er zijn 4 standen: 0-1-2-3) alleen nog maar te remmen om de auto voor bv. een stoplicht volledig stil te zetten in de AUTOHOLD-functie. Dezelfde middag ontdekte ik dat het ACC van deze Hyundai IONIQ Electric de auto ook nog stil kan zetten zonder te remmen, bij het naderen van een voorligger bij een stoplicht zet het ASCC (=Advanced Smart Cruise Control) de auto stil waarna je alleen nog maar gas hoeft te geven om weer verder te kunnen rijden. Dit in tegenstelling tot de gewone ACC (zonder de “S” van “Smart”) van de Hyundai IONIQ Hybrid dat zichzelf op het laatste moment – je hebt dan uiteraard nog genoeg tijd om te remmen – uitschakelt als je een stilstaande voorligger nadert bij een stoplicht. Gek dat de ACC’s in beide auto’s verschillen, je zou toch verwachten dat die hetzelfde zouden zijn. Bij het Transferium aangekomen belandde ik helaas achter een politieauto en aangezien die in Nederland nogal vaak bij ongelukken betrokken zijn heb ik maar wat extra afstand gehouden. Dat was ook niet zo moeilijk want in stand 3 van de regeneratief remmen dan wel de Eco-stand remt de auto zo hard af dat je de eerste keer vanzelf meteen weer gas geeft om niet halverwege de afrit stil te vallen. Als je er eenmaal aan gewend bent leer je ermee spelen en is het een eitje om zelfs in de stad te vrijwel zonder te remmen rond te rijden.

Heerlijk!
In de bocht heb ik met de rechter stuurflipper het regeneratief remmen even op “0” gezet omdat ik daar even geen zin in had. Ik regel het liever zelf met de stuurflippers op het moment dat ik het handig vind. Als ik de bochtensnelheid hoog wil houden en voor een bocht even het gas los wil ik niet meteen stilstaan in die bocht. Ik ben eerst maar even naar mijn garage gereden want ik wilde de Samsonite kofferset fotograferen. Ik was benieuwd hoeveel koffers er in de IONIQ Electric zouden passen, als het goed is minder dan in de IONIQ Hybrid vanwege de grote Li-ion accu onder de bagageruimte en de achterbank. En dat klopte ook alhoewel het mij eigenlijk nog meeviel toen ik de liters bij elkaar op ging tellen. Het lijkt een heel stuk minder maar voor een elektrische auto is het helemaal niet verkeerd. Doe mij maar liever iets meer actieradius dan (nog) meer bagage, die 20-30 liter lever ik daar graag voor in.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×50-liter
Zonder hoedenplank: 3×50-liter + 2×33-liter + 4×13-liter

Na het fotograferen zag ik het stoplicht in de verte op groen staan waarna ik het gaspedaal vloerde maar helaas was ik net te laat waardoor ik heel hard in de remmen moest. Een onbedoelde remmentest dus maar dan had ik ’m alvast maar gehad. Het was een vrij heftige remmentest maar net toen ik dacht dat ga ik niet meer redden stond-HIE precies voor de witte streep van het stoplicht stil. Daarna volgt bij groen een heerlijke links-rechts combinatie met mooie rechtse doordraaier over de brug heen. De brug waar nog wel eens een auto in de brugleuning wil hangen, jep die heerlijke brug dus. Meestal pak ik hier meteen de binnenbocht want veel auto’s durven het gas er niet op te zetten. Dat heeft te maken met het tegemoetkomende verkeer(d) dat nog wel eens deels op mijn weghelft wil belanden door stuurfouten en met het feit dat het gewoon een lastige bocht is. Hier liet de Hyundai IONIQ Electric even goed zien dat-ie een uitstekende wegligging heeft. De wegligging lijkt wat meer op die van een Tesla dan op een gewone brandstofauto, dat klopt ook wel want de Tesla heeft net zo’n mooie gewichtverdeling en ook net zo’n mooi laag zwaartepunt.

En hoe goed deze Hyundai IONIQ Electric dan weer is blijkt wel uit de uitstekende grip van de 16-inch Michelin Energy Saver banden. Op het gebied van vering/demping scoort Hyundai echt hele dikke punten de laatste jaren en ja ook op de goedkopere modellen! Op weg naar huis had ik trouwens nog even de schrik van mijn leven. Toen ik optrok voor een stoplicht en net vaart had gemaakt (=50 km/u) fietste er bij het eerstvolgende stoplicht – wat heel kort daarna is! – een jong meisje van een jaar of 10 op haar fietsje zonder op of om te kijken dwars door rood heen. Het is dat ik goed op zat te letten en sneller dan mijn eigen schaduw reageerde want anders? Nou ja anders had het AEB nog in kunnen grijpen maar liever niet natuurlijk want na ingrijpen van het AEB (=Autonomous Emergency Braking) kan een voetganger/fietser nog steeds letsel oplopen. [quote Hyundai.nl] In de Euro NCAP-testen presteerde Autonomous Emergency Braking (AEB), dat tot de standaarduitrusting van elke Hyundai IONIQ behoort, uitstekend. Het systeem waarschuwt de bestuurder wanneer een gevaarlijke situatie dreigt en remt de auto autonoom af als dat nodig is. AEB reageert in drie fasen, op basis van de informatie van de radar- en de camerasensoren aan de voorzijde van de auto. In eerste instantie waarschuwt het systeem de bestuurder met optische en geluidssignalen. Vervolgens remt AEB de auto zo nodig af als een aanrijding dreigt. De maximale remkracht wordt toegepast als een aanrijding onvermijdelijk is. Als het veiligheidssysteem een voetganger detecteert in de baan van de auto, dan komt het in actie bij snelheden van 8 km/uur en meer. Het vermijdt een aanrijding of beperkt de schade als een botsing onafwendbaar is. [/quote Hyundai.nl] Eenmaal thuis heb ik de Hyundai IONIQ Electric meteen weer aan de oplaadpaal gehangen. Eigenlijk vind ik het best wel jammer dat er geen snellaadpalen in woonwijken staan, want deze elektrische auto heeft namelijk ook een DC-aansluiting die laden tot 100 kWh mogelijk maakt.

Jarige Jongste
Zaterdag 3 december is mijn jongste zus jarig – ze scheelt 12 jaar met mij – en ik had beloofd om samen met mijn moeder even koffie te gaan drinken. Ze viert het dan voor het echie later in december samen met haar jongste zoontje. De voorruit en de zijruiten waren net bezig te ontdooien, ik hoefde dus net niet meer te schrappen. Ergens de komende week als het ’s nachts vriest hang ik ’m aan de oplaadpaal en stel de tijdklok dan in op een half uur voor vertrek opwarmen. De auto moet ook al is tie helemaal vol geladen persé aan de oplaadpaal hangen, het zij zo en dus hou ik me daar maar aan. Het instappen ging mijn 82-jarige moeder trouwens prima af in deze auto, dat was de laatste tijd wel eens anders met sommige testauto’s. Naast het instappen vindt mijn moeder deze Hyundai IONIQ Electric sowieso lekker rijden en het feit dat ze dit ongevraagd tegen mij zegt betekent een extra dikke plus voor deze auto. Na het wegrijden belandde ik op de weg naar Valkenburg ZH achter een fossiel. Ik heb dan altijd zoiets van rij ik ook zo als ik 70/80/90 jaar oud en nog volledig gezond ben? Ik kan het me gewoon niet voorstellen! Van de week mailde mijn zwager mij nog een link van een 91-jarige man die vanaf een parkeerterrein naast het spoor in Voorschoten dwars door de geluidswal het spoor was opgereden. Ik kan er niets aan doen maar ik moest stiekem even lachen, want hoe krijg je zoiets in hemelsnaam voor elkaar? Er was niets mis met de beste man want hij kon na behandeling van een wondje weer naar huis. Voor het stoplicht naar de N206 heb ik de Drive Mode in de Sport-stand gezet en dat was maar goed ook want nadat ik haar op het korte tweebaans gedeelte snel ingehaald had zag ik even later een hele lange sliert auto’s achter haar hangen. Op de N206 heb ik het ACC op 80 km/u gezet en op de stoplichten afrijdend in remregeneratie 3* heb ik meteen even gekeken wat de minimum ACC-snelheid is. Dat bleek 30 km/u te zijn zoals ik al dacht en daar word ik altijd blij van, want dan kun je tenminste 30-35 km/u rijden in 30-zones.

Aan het einde van het stoplichtengedeelte van de N206 kwam er een irritante Audi achter me hangen. Door netjes en vloeiend te rijden, dus niet te remmen en optimaal gebruik te maken van het krachtige koppel van de elektromotor(=koppel vanaf 0 toeren), was ik ’m in na een paar bochten alweer kwijt. in dat opzicht vind ik elektrisch rijden werkelijk geniaal, en dan reed ik nota bene in de Eco-stand. Zodra je ’m in de Sport-stand zet voel je in het gaspedaal direct dat er iets is veranderd. De auto speert er dan ineens vandoor en het lijkt net of je ineens in een totaal andere auto rijdt. Na een kopje koffie met gebak gingen we weer op huis aan waarna ik na mijn moeder thuis afgezet te hebben nog even naar de Action ben gereden. Die zit in Leiden Zuid-West waar ik opgegroeid ben en daar heb je hele mooie straten met lekkere haakse bochten. Echt een mooie wijk om mee doorheen te rijden met een elektrische auto, ik reed heel mooi vloeiend door de smalle asfaltstraten (vroeger lagen hier allemaal klinkers) in Eco-stand=remregeneratie 3. Ik heb ’m ook nog even op remregeneratie 0 gezet maar dan schrik je je helemaal dood want dan remt de Hyundai IONIQ Electric ineens niet meer af bij gas loslaten en lijkt wel alsof-ie door wil blijven rijden. Het lijkt wel een beetje op de stand “Sailing” van die elektrische motorscooter van BMW. Door al rijdend te spelen met de 4 remgeneratie-standen (3-2-1-0) kun je het rempedaal het grootste deel van de tijd met rust laten.

*Eco-stand=remregeneratie 3/Normal-stand=remregeneratie 1/Sport-stand=remregeneratie 2

Sunshine!
Mijn zwager en ik zeggen wel eens tegen elkaar: “Wat zeuren mensen toch over het weer? Als wij een fotoshoot doen hebben we in 9 van de 10 gevallen zon dus ik bedoel maar. De sfeerfoto’s heb ik gemaakt in een woonwijk waar ik al een tijdje niet was geweest. Een wijk met verrassende plekken die altijd mooie foto’s oplevert, maar dan moet ik bijvoorbeeld af en toe wel op de grond gaan liggen voor het effect. De actiefoto’s heb ik ook op een plek gemaakt waar ik al een tijdje niet was geweest. Het gekke is dat ik na het maken van de actiefoto’s tegen mijn zwager zei: “Laten we toch ook nog maar even naar Het Corpus gaan wantde zon stond hier verkeerd.” Maar eenmaal thuis op mijn Macbook leverde juist die locatie hele mooie verrassende foto’s op. Door het licht/schaduw-effect van de bomen leek het wel alsof de auto ineens een totaal andere kleur had. Daar kan ik nou echt een kick van krijgen! Mijn zwager was onder de indruk van de Hyundai IONIQ Electric, vooral de remregeneratie met behulp van de stuurflippers vond hij fantastisch. Mijn zwager is net als ik iemand die vloeiend rijdt en zo min mogelijk remt en daar is dit een uitstekende auto voor. Nadat ik mijn zwager thuis had afgezet ben ik naar een andere zwager gereden die een Nissan Leaf heeft gekocht die we woensdag 14 december samen op gaan halen. Toen hij hoorde dat ik de Hyundai IONIQ Electric had om te testen vroeg hij meteen of hij even mocht rijden. De eerste kilometer heb ik even gereden om alles even snel uit te leggen. Toen we voor het stoplicht stonden bij Holiday Inn drukte ik de Auto Hold-knop in en dat kon hij zeer waarderen, waarna hij meteen vroeg of de Nissan Leaf dat ook heeft. Richting de snelweg rijdend speelde hij even met de verschillende remgeneratie-standen, en ook nu weer vroeg hij aan mij of de Nissan Leaf dat ook heeft. “Nee helaas dat heeft de Nissan Leaf allemaal niet, je hebt de verkeerde elektrische auto gekocht”, grapte ik tegen mijn zwager.

In de middag zijn we nog even op familiebezoek gegaan en zijn mijn moeder, zus en haar zoon mee gereden in de Hyundai IONIQ Electric. De zitruimte achterin is ruim voldoende voor twee volwassenen en in het midden kan nog een kind (of een volwassenen voor korte ritjes) zitten. De zit op de stoffen stoelen en de achterbank is heerlijk, het schuimrubber heeft de juiste dikte en hardheid dus doorzitten is er niet bij. De afwerking is net als in de Hybrid uitstekend en ook wat betreft de voorzieningen aan boord heeft de bestuurder niets te klagen. Zelfs in deze Comfort-uitvoering zit een mooi groot touchscreen met NavSat en een Advanced Smart Cruise Control, Auto Hold, Remgeneratie kortom helemaal top! Ik denk dat van alle elektrische auto’s deze Hyundai IONIQ Electric een ijzersterke nieuwkomer is. Gunstige prijs, gunstige actieradius, gunstig servicepakket (o.a. oplaadpaal 3,7 of 6,6 kWh voor thuis of op werk). Mijn zwager laat binnenkort zonnepanelen op zijn woonboot plaatsen zodat hij de gratis zonne-energie kan terugverdienen. Bovendien leveren de huidige zonnepanelen niet alleen een hoger rendement maar gaan ze ook nog eens veel langer mee. En als je de stroom van de zonnepanelen ook voor je huishouden gebruikt heb je ze er nog sneller uit. Bovendien is mijn gepensioneerde zwager ZZP-er (Zelfstandige Zat Pensioen) en dus mag hij de BTW zakelijk aftrekken, hoe leuk kan het zijn?

[quote Opdezon.nl] De fiscale voordelen van rijden op uw eigen zonnestroom – Als u uw zakelijke elektrische of hybride auto met uw eigen zonnestroom oplaadt, dan mag u de zonnepanelen en laad-infrastructuur ook zakelijk aanschaffen. Hierdoor is een aantal fiscale regelingen van toepassing op de aanschaf van uw zonnepanelen en laadpunt. Zelfs als u de zonnepanelen op uw eigen woning plaatst! Op de zonnepanelen en laadinfrastructuur (laadpunt en smart charging) zijn de Kleinschaligheids InvesteringsAftrek (KIA) en de gewone bedrijfseconomische afschrijving van toepassing. Op de laadinfrastructuur is bovendien de Milieu InvesteringsAftrek (MIA) van toepassing. Op grote projecten geldt ook nog de Energie InvesteringsAftrek (EIA). De fiscale voordelen gelden ook voor de zonnestroom die u privé verbruikt! In ons blog leest u alles over deze fiscale regelingen. Met de fiscale voordelen wordt 20% tot 60% van het investeringsbedrag terug gewonnen. Met rijden op de zonnestroom van uw eigen zonnepanelen spaart u vanaf dag één al de dure stroom van de grote energieleveranciers uit. Het financiële rendement op een investering in rijden OpdeZon van 4.000,- tot 15.000,- euro ligt tussen de 15 procent en 35 procent. De terugverdientijd van de investering is gemiddeld drie tot acht jaar. [/quote Opdezon.nl]

Vroeg op!
Zondagavond laat belde mijn jongste zus of mijn moeder op wilde passen, haar schoonvader kon niet want die moest Sinterklaas en zijn Zwarte Pieten varen in Katwijk aan Zee. Daardoor moest ik heel vroeg opstaan want mijn 82-jarige moeder laten fietsen met grote kans op gladheid doe ik absoluut niet. Er wordt zo slecht gestrooid dat ik niet wil dat mijn moeder het risico loopt op een val met haar fiets en daarbij haar heup of arm breekt. Om 06.55u ben ik alvast naar buiten gelopen en heb de startknop ingedrukt en de verwarming en de ventilator in de hoogste stand gezet plus de achterruitverwarming aangezet. Binnen no time was de hele auto ontdooid want van een elektrische auto hoeft niet eerst de motor op te warmen zoals bij een brandstofauto. Het ritje naar Katwijk aan Zee ging lekker en omdat het nog wel heel erg vroeg was heb ik nog even bij mijn zusje thee gedronken. Om half 8 ben ik vertrokken en op weg naar werk ben ik nog even bij het Bonaventura College langs gereden om een sollicitatiebrief weg te brengen. Een collega van mij heeft een baan als Technisch Onderwijs Assistent gevonden en dat lijkt mij ook heel erg leuk. Tot aan mijn pensioen – nog 13 jaar dus – op een IVF-laboratorium blijven werken met een absurd hoge werkdruk nee dank je! Omdat ik nog steeds te vroeg was besloot ik een rondje over het rotondecircus heen te rijden. Ik heb meteen het ESP (althans dat dacht ik) uitgezet en begon aan mijn rondje. Toen ik gas gaf leek het net alsof de elektromotor er alles aan deed om vooral geen vaart te hoeven maken. Ik vond er helemaal niets aan en zat dus behoorlijk teleurgesteld achter het stuur. Is dit nou die auto die zo lekker rijdt? Zodra ik serieus gas ga geven in de Sport-stand laat-ie het meteen afweten verdorie.

Uit werk vandaan hield ik het ESP-knopje iets langer ingedrukt en zag dat toen pas het ESP ook echt uit ging, die ochtend had alleen het TRC uit gestaan. ’s Ochtends had ik alleen gekeken naar het icoontje met de slippende auto dat ging branden, want als die brandt staat het ESP uit maar dus niet bij deze auto. Rechts naast de snelheidsmeter zit namelijk nog een klein display waarin woordelijk aangegeven staat dat na een korte druk de knop “Traction Control disabled” en na een iets langere druk op de knop “Traction Control and Stability Control disabled”. Tja beter kijken Daan! Dat moet nu dus een totaal ander rondje over het rotondecircus gaan worden dat kan niet anders. Toen ik over de eerste kleine rotonde heen reed merkte ik nog niets want ik kon geen gas geven omdat er een andere auto in de weg reed. Richting de grote rotonde pakte ik de apart buitenring zodat ik stevig gas kon geven de rotonde af. En toen gebeurde het want nu was het ineens wel dikke dolle pret met de Hyundai IONIQ Electric EV Comfort. Als je de muziek uitzette en gas gaf hoorde je een heel raar geluid wat je niet uit kunt leggen. Het klonk niet als piepende banden maar zoiets als “zzzwiejjj” want nu was er totaal geen sprake van ingrijpen meer. Tot mijn grote verbazing was het werkelijk perfect te controleren en hoef je je geen enkele zorgen te maken over zwaar onderstuur. Nog leuker was het dat het zelfs op hogere snelheid lukte om de wielen door te laten spinnen. Het liefst zou ik deze auto volledig strippen het onderstel inkorten en er een elektrische kart van maken. Elke rotonde en bocht waren een feestje, ha, ha ik heb gewoon heel hard zitten lachen achter het stuur. Ondanks mijn behoorlijk sportieve rijstijl een groot deel van de rit kwam ik na nog een snel ritje over de snelweg op een verbruik van 99 km (=actieradius op het display) en op de tripmeter stond 102,8 km en dat is dus helemaal niet verkeerd bij een temperatuur van slechts 3-4 graden Celsius.

Zuinigheidsrit
Toen ik mijn mail zat te lezen zag ik twee mailtjes van Hyundai passeren (de PR Manager en zijn secretaresse) met de vraag of ik aub. contact op wilde nemen want ze hadden de Hyundai IONIQ Electric nodig voor tv-opnamen. Nou ben ik mijn hele journalistenleven al de meest flexibele journalist die er bestaat dus ik heb meteen gebeld dat ik ’m direct terug kon brengen in Sassenheim. Na een belletje bleek dat ze nog één optie hadden en dat als ik in de loop van de middag gebeld zou worden dat mocht ik de auto houden en als ik niet gebeld zou worden dan moest ik ‘m terugbrengen. Ik besloot meteen dé zuinigheidsrit (Katwijk aan Zee <-> Zandvoort) te maken die ik eigenlijk voor donderdag gepland had staan, want dan had ik die alvast maar gehad. In dit geval is het overigens niet Katwijk aan Zee <-> Zandvoort maar Leiden <-> Zandvoort want ik vertrek natuurlijk vanaf de oplaadpaal voor mijn huisdeur. Het was 3-4 graden Celsius buiten en de actieradius stond op 182 km dus ik was benieuwd hoeveel km actieradius ik zou verbruiken op de afstand Leiden <-> Zandvoort. Bij een temperatuur van 3-4 graden Celsius heb je zo’n 15 procent minder bereik wat dus neer zou komen op een actieradius van 214 km bij een temperatuur van 20-25 graden Celsius. Ik gebruik dat straks om de maximale actieradius bij normale temperatuur uit te rekenen of beter gezegd te extrapoleren. Na vertrek heb ik de remgeneratie direct op 0 gezet want vanaf nu wilde ik met zo min mogelijk weerstand de auto uit laten rijden waar ik maar kon en de remregeneratie 1-2-3 alleen gebruiken om af te remmen.

De rit begon lekker en voor de verandering ben ik via een rustig sluipweggetje richting Katwijk aan Zee gereden. Bij de stoplichten aangekomen moest ik remmen want ik had de pech dat het net groen was geweest. Onderweg zag ik tweemaal iets heel raars gebeuren waar ik geen verklaring voor heb. Toen de actieradius op 170 km stond zag ik deze plotseling naar 160 km springen om even later weer terug te springen en later gebeurde dat nog een keer maar daarna niet meer. Geen idee wat de oorzaak daarvan geweest kan zijn maar het zij zo. Het rijden op het ACC ging heerlijk alleen moet je wel goed opletten dat je de remregeneratie terug naar 0 et voordat je de cruise control vastzet. Eenmaal op het ACC rijdend kun je de remregeneratie namelijk niet meer verzetten. Bij Noordwijkerhout aangekomen zag ik net als de vorige keer weer tientallen damherten lopen grazen in het winterzonnetje. Idioot dat er zoveel afgeschoten gaan worden want het is in de Randstad voller met mensen dan met herten in de Amsterdamse Waterleidingduinen dus ga je die dan ook… Ach ja jagers vreemd volk blijf ik dat vinden, die sporen niet helemaal in hun bovenkamer. Ter Hoogte van De Zilk zette ik ruim voor de haakse bocht het ACC uit en liet de Hyundai IONIQ Electric uitrijden en zelfs toen lag de snelheid voor de haakse bocht nog zo hoog dat ik de remregeneratie op 1 moest zetten en vlak voor de bocht even op 3. Daardoor reed ik wel heel mooi vloeiend door de bocht heen en kon ik direct na de bocht de remregeneratie op 0 zetten en het ACC bij 60 km/u aangekomen weer vastzetten.

Daarna was het spelen en nog eens spelen met de flippers om zo min niet gewoon te hoeven remmen. Maar het zat gewoon ontzettend tegen want na de bomenweg moest ik remmen op de T-splitsing. Daarna ging het weer even lekker maar in Zandvoort aangekomen moest ik weer remmen dit keer voor een overstekende voetganger. De remregeneratie werkt uitstekend maar soms was het gewoon niet genoeg om op tijd af te remmen. Het rijden ging werkelijk heerlijk en ik moet eerlijk bekennen dat Hyundai een dijk van een elektrische auto op de wielen heeft gezet! De heerlijke zit, het fraaie interieur, de uitstekende wegligging, de stilte aan boord het draagt allemaal bij aan het lekkere gevoel wat je hebt als je in deze auto rijdt. De weg terug verliep beter dan de heenweg want ik hoefde minder vaak te remmen. Her resultaat stemde mij zeer hoopvol want de Actieradius bij koud weer bleek veel beter te zijn dan ik gedacht had.

Vertrek – 182 km Actieradius
Aankomst – 126 km Actieradius
Verbruik – 56 km
Tripmeter 82,2 km

Geëxtrapoleerd is dat 267,15 km Actieradius en dat bij slechts 3-4 graden Celsius
Zomer 20-25 graden Celsius = +15 procent = 307,22 km Actieradius

Warmtepomp
Tijdens de zuinigheidsrit heb ik de verwarming uitgezet omdat ik wilde weten hoe ver ik zou kunnen komen met alles uit, oké behalve de muziek dan want anders wordt zo’n zuinigheidsrit wel heel erg saai. Nou denken jullie misschien dat het uitzetten van de verwarming (=warmtepomp) veel winst oplevert maar dat valt best mee. Ik heb het nagevraagd bij de monteur in de werkplaats van Hyundai Motor Nederland. Hij vertelde dat tijdens een training ze de warmtepomp op vol vermogen hadden gezet toen ze gingen eten en toen ze terugkwamen was er maar iets van 4-5 procent aan elektriciteit verbruikt. Een warmtepomp (=omgekeerde koelkast) is veel energiezuiniger dan elke andere vorm van verwarming. Het is dus heel logisch dat Hyundai voor deze vorm van verwarming heeft gekozen voor haar elektrische auto. Verder houdt de warmtepomp de batterij op temperatuur zodat de actieradius in de winter niet instort.

[quote Hyundai.nl]
Het geïntegreerde verwarmingssysteem brengt de batterij op de ideale temperatuur voor efficiënt opladen en voor een maximale actieradius onder koude omstandigheden.
[/quote Hyundai.nl]

Dat is veel beter dan het luchtgekoelde accupakket van de Nissan Leaf dat het zowel ’s winters als ’s zomers hard voor zijn kiezen krijgt.

[quote AMT.nl]
Neem de Nissan Leaf. In Arizona en andere hete streken klagen berijders over de snelle achteruitgang van zijn hoogvoltage-batterij. Nissan claimt dat de 24 kWh Leaf-batterij er minimaal 10 jaar over doet om 30 procent van zijn capaciteit te verliezen. “Maar”, zegt de fabrikant er in de kleine lettertjes bij: “blootstelling aan hoge temperaturen kan de achteruitgang versnellen.”
[/quote AMT.nl]

Wowsers wat gaaf, ha, ha!!!
Na de zuinigheidsrit ben ik in de Hyundai IONIQ Electric gestapt om ’m terug te brengen, maar niet zonder een rondje Space Business Park want de accu zat nog vol zat. Nog maar net onderweg ging de telefoon (wat dus zou betekenen dat ik ’m toch niet hoefde terug te brengen) en ik kon nog net vlak voor de oprit naar de N206 een parkeerplek oprijden. Ik nam op maar het bleek heel iemand anders te zijn, ik werd namelijk gebeld door iemand van het Emmauscollege in Rotterdam of ik vrijdag 16 december op sollicitatiegesprek wilde komen. Nou dat was een veel beter telefoontje dan dat ik de Hyundai IONIQ Electric nog zou mogen houden. Met een heel goed gevoel drukte ik op de startknop en reed verder richting het Space Business Park. Bij Klei-Oost aangekomen schakelde ik de Sport-stand in en zette het ESP/TRC uit. In de afritbocht moest ik remmen voor auto’s in de bocht dus helaas ging deze mooie bocht aan mijn neus voorbij. Ik reed over de N206 heen naar het Space Business Park, en net toen ik het gas erop wilde zetten dook er iemand voor mij, mama mia het zit ook echt niet mee vandaag. Gelukkig had ik bij het oprijden van de vrachtwagenparkeerplaats alle ruimte en kon ik het gaspedaal compleet vloeren. Wat er toen gebeurde was echt onwijs gaaf. Ik vloog heel mooi zijdelings voorwieldriftend over de vrachtwagenparkeerplaats, dit voelt zoveel lekkerder aan dan in een auto met verbrandingsmotor. De vrachtwagenparkeerplaats af kreeg ik geen voorrang van een truttenschudder dus de mooi rechts-links-combinatie ging aan mijn neus voorbij. Alweer!!!

Ik ben daarna even heel langzaam gaan rijden zodat ik de weg weer even vrij zou hebben. Voor de verkeersdrempel + haakse rechterbocht heb ik weer stevig gas gegeven, eigenlijk totaal not done met een auto zoals deze Hyundai IONIQ Electric maar hij is zo leuk. Terwijl ik links en rechts banden van het asfalt los voelde komen gaf ik plankgas in de haakse rechterbocht. Normaal gesproken moet ik dan even het gas lossen zo niet bij deze Hyundai IONIQ Electric. Daarna gaf ik plankgas over de lage verkeersdrempel heen en dat deed-ie verdraaide goed voor een auto met korte veerwegen. Voor de hoge verkeersdrempel remde ik even heel kort hard af want die verkeersdrempel is echt té hoog voor deze auto. Ik reed perfect op de grens over de hoge verkeersdrempel heen en gaf meteen extra gas want er kwam een auto van links aan en die wilde ik voor zijn. Het oprijden en verlaten van de rotonde ging heel mooi vloeiend, de rotonde af gaf ik plankgas de blinde rechterbocht in. Ik vloog er zo ontzettend mooi voorwieldriftend doorheen dat was gewoonweg geniaal mooi. Wie durft er nog te zeggen dat elektrisch rijden niet leuk is! Nou??? Na de laatste rotonde gleed ik heel mooi de haakse rechterbocht door en nog mooier de blinde linkerbocht door. Wat betreft het sturen kan ik alleen maar zeggen dat het stuurgevoel goed is, het is lekker direct en ik kan precies voelen wat de voorwielen doen.

Eneco World
Woensdagochtend zou in Eneco World in Rotterdam de nieuwe Opel Ampera 500e onthuld worden. Toen ik op Google Maps keek bleek Eneco World vlak om de hoek te liggen van het Emmaus College waar ik volgende week een sollicitatiegesprek heb. Ik ben daarom dus wat eerder vertrokken en heb meteen de kortste route binnendoor gereden via Zoetermeer, Bleiswijk en Bergschenhoek. Voor vertrek ben ik nog even bij Bas langs gereden van Autobeklederij v/d Werf, dat had ik beloofd en dan doe ik het dus ook. Toen ik aan Bas vertelde dat dit de basisversie van de Hyundai IONIQ Electric is was hij onder de indruk. Ook de prijs viel hem erg mee en na een rondje rijden zei Bas tegen mij: “Hier word ik helemaal rustig van, dat is toch niet te geloven.” Na het rondje rijden met Bas ben ik richting Zoetermeer gereden en eenmaal Zoetermeer uit heb ik het ESP/TRC nog even uitgezet. In de mooie rechterbocht naar de A12 wilde ik nog even genieten van deze heerlijke Hyundai IONIQ Electric. Daarna heb ik de Drive Mode in de Sport-stand gezet om even te kunnen genieten van alle komende stoplichtsprintjes. Dan moet je natuurlijk wel vooraan staan en het liefst rechts en precies dat gebeurde op de weg van Bleiswijk naar Bergschenhoek bij elk stoplicht. Auto Hold aan: check, Sport-stand ingeschakeld: check, TRC aan: check. Welke auto er ook naast me kwam (Seat Leon, Audi A5, etc.) staan bij elk stoplicht heb ik ze allemaal aan bonken gesprint. Dat is het leuke aan een elektrische auto, die hoeft niet op gang te komen maar is direct vanaf de 1ste seconde weg. Heerlijk zo’n ritje wanneer je alle stoplichtsprintjes wint, maar de auto die ik zo zou gaan zien is nog weer een stuk sneller. De Opel Ampera 500e wint in de eerste 30 meter zelfs de sprint van een snelle rally-Opel zag ik even later tijdens de presentatie in Eneco World in Rotterdam. Terug naar huis ben ik over de A20/A13/A4/N14/A44 gereden want ik had geen zin om net voor de spits binnendoor terug te rijden. De afrit naar de N14 ging niet helemaal zoals ik gehoopt had, maar gelukkig kon ik op het laatste moment toch naar binnen snijden en alsnog vaart maken in de hoge g-krachtenbocht. De grip van de gek genoeg 205/55-R16 (die van de Hyundai IONIQ Hybrid zijn smaller namelijk 195/55-R15) Michelin Energy Saver banden is uitstekend. In het laatste stuk van de 180-gradenbocht reed ik wel heel erg snel weg bij mijn achterliggers.

Na het stoplicht sloeg ik rechtsaf want de verzakkingen op de afrit naar Leidschendam wilde ik niet links laten liggen. Ik reed er met een hogere snelheid overheen dan de Hyundai IONIQ Hybrid 1.6 GDI HEV maar desondanks deed de Hyundai IONIQ Electric EV dit toch echt beter. Daarna ben ik binnendoor via Leidschendam en Voorschoten naar Leiden gereden. Bij de A44 aangekomen besloot ik nog even wat extra vaart te maken op de afrit maar toen ik met 160 km/u hard in de remmen moest merkte ik voor het eerst duidelijk dat de remmen in het grensbereik wat tegenvallen, ik mis de bijterigheid en serieuze vertraging die de Hyundai IONIQ Hybrid 1.6 GDI HEV wel heeft. Ook voelt het rempedaal sponziger aan als je het hard intrapt. Toen ik de Hyundai IONIQ Electric EV terugbracht ben ik nog even de werkplaats ingelopen om te vragen hoe dat nou zit. Het is maar goed dat ik het even nagevraagd heb want het remregeneratiesysteem van de Hyundai IONIQ Electric EV blijkt namelijk verantwoordelijk voor dit verschil. De remsystemen van de Hyundai IONIQ Hybrid 1.6 GDI HEV en de Hyundai IONIQ Electric EV blijken dus totaal onvergelijkbaar. Het remsysteem in de Hyundai IONIQ Electric EV is namelijk onderdeel van het remregeneratie-systeem en daardoor voelt het remmen totaal anders aan. In de Hyundai IONIQ Electric EV voelt het intrappen van het rempedaal sponzig aan, ook als je heel hard op het rempedaal trapt. Omdat ik vertrokken was met een volle accu had ik een bruikbaar testverbruik.

Vertrek – 175 km/Aankomst – 86 km/Tripmeter: 98,3 km/6 graden Celsius
Verbruik: 89 km verbruikt en 98,3 km gereden zowel binnendoor als snelweg van eco tot sportief
Actieradius geëxtrapoleerd: 193 km
Zomer 20-25 graden Celsius = +15 procent = 222 km Actieradius

Laatste dag
De laatste dag was alweer een feit en ik besloot vandaag de Hyundai IONIQ Electric EV op te laden bij het stadhuis in Leiderdorp. Op de site oplaadpalen.nl had ik gezien dat er vroeg in de ochtend nog een plek vrij was. Die zou dus zomaar bezet kunnen zijn maar hopelijk was dat niet het geval. Aangekomen bij het stadhuis zag ik dat er een andere oplaadpaal stond van een merk en type dat ik nog nooit eerder had gezien. Toen ik de stekker aan beide kanten ingeplugd had hield ik de Eneco-sleutelhanger ervoor, maar wat ik ook deed de oplaadpaal wilde niet op gaan laden. Na een keer of 5 proberen deed-ie het ineens maar vraag me niet waarom. Wat een ongelofelijke K-oplaadpaal zeg die hoop ik nooit meer ergens tegen te komen. Zeker weer een vriendje van een vriendje van iemand op het stadhuis. Op weg naar huis ben ik direct naar mijn zwager gereden want ik moest vrijdagochtend vroeg de Mitsubishi Space Star 1.2 CVT ophalen in Amstelveen met de motor. Ik sliep ergens anders en wilde mijn motor daar hebben staan, want naar de garage fietsen kon niet omdat mijn fiets bij Hyundai Nederland in Sassenheim staat. Een mooie gelegenheid om even iets te testen waar ik heel erg benieuwd naar was. Tijdens het afremmen met behulp van de stuurflippers vroeg ik me af of de remlichten zouden gaan branden. Toen mijn zwager op het 1ste stoplicht van de Churchilllaan afreed zag ik de remlichten gaan branden. Ik ging even naast hem staan met de motor en vroeg hem achtereenvolgens de remregeneratiestanden 1-2-3 te gebruiken. Het resultaat bleek als volgt te zijn.

Remregeneratie 1 – Remlichten branden niet
Remregeneratie 2 – Remlichten branden niet
Remregeneratie 3 – Remlichten branden wel
Aangezien de Hyundai IONIQ Electric EV het sterkst afremt in de stand remregeneratie 3 is het ook logisch dat daar de remlichten wel gaan branden.

Snelwegzuinigheidsrit
Helaas is het een korte snelwegzuingheidsrit geworden maar het gaat tenslotte om een indicatie. Ik had geen zin om helemaal naar Zaanstad te rijden want daarvoor was het te druk op de snelweg. Dan zou ik nooit 100 km/u constant kunnen rijden en zou mijn meting van geen kanten kloppen. Het rijden ging perfect en daarom beschouw ik deze snelwegzuinigheidsrit als bruikbaar. Terug naar rijdend moest ik even hard lachen om een wel heel erg hilarisch tafereel. Er stond namelijk middenin het olifantengrasperkje op de rotonde naast de begraafplaats Rhijnhof een kleine Opel Agila met een wel heel erg lullig voor zich uitkijkende oude man van een jaar of 80 achter het stuur. Er waren al mensen aan het helpen maar ik vraag me echt af hoe die man het voor elkaar gekregen heeft om daar te belanden. In het begin van dit testverslag schreef ik al over die bejaarde die in Voorschoten met zijn auto op het spoor belandde. Tja dat gaat nog wat worden met die vergrijzing, in Brabant gaan ze massaal spookrijden en in Zuid-Holland parkeren ze hun auto’s dus op de gekste plekken.

Vertrek – 190/Aankomst – 157 km/Tripmeter: 40 km/9 graden Celsius
Verbruik: 33 km verbruikt 40 km gereden met 100 km/u constant
Actieradius geëxtrapoleerd: 230 km
Zomer 20-25 graden Celsius = +15 procent = 264,5 km Actieradius

Ook heb ik nog even de maximum snelheid uitgetest want daar was ik toch wel benieuwd naar. In de brochure staat een maximum snelheid vermeld van 165 km/u maar ik op de A44 wist ik er 171 km/u uit te persen.

Na het eten kon ik het niet laten om nog even een nat rondje SBP te doen. Het regende en een elektrische auto in de regen met het ESP/TRC uit is geniaal leuk. Aangekomen op het SBP heb ik even een fantastisch lekker rondje gereden. Dit is zo ongelofelijk veel leuker dan op droog asfalt, ik heb even zwaar zitten genieten achter het stuur. Het allermooiste moment was uiteraard de vrachtwagenparkeerplaats waar ik in de Sport-stand vol op het gas zijdelings wegdriftend overheen vloog. Maar er zou een nog leuker moment komen want na de hoge verkeersdrempel gaf ik bij het verlaten van de rotonde plankgas en bleef dat vasthouden. Gewoon omdat hét kan en dus vloog ik met vol doorspinnende voorbanden tot aan ruim 80 km/u door de blinde bocht heen. Het is zo totaal anders als met een brandstofauto dat kan ik niet onder woorden brengen. Alle haakse bochten daarna heb ik alleen maar zitten glimlachen achter het stuur. De noordelijke oprit naar de N206 ging ook fantastisch. De opritbocht bij ’t Heen gebeurde er nog iets heftigs, want ik gaf op de verkeerde plek zoveel gas dat de auto volledig uit balans raakte en voor het eerst serieus met onderstuur de bocht uit dreigde te vliegen. Weer naar huis rijdend bedacht ik me ineens dat ik helemaal was vergeten om de maximum snelheid achteruit te testen. Dat heb ik toen nog maar even snel op de parkeerplaats bij naast het Valkenburgse Meer gedaan en zoals ik al verwacht had bleek het 41 km/u te zijn. Verder wil ik nog even opmerken dat meer dan eens de richtingaanwijzer aan bleef staan na het verlaten van een rotonde. Dat kan je behoorlijk opbreken als iemand denkt dat je af gaat slaan maar dat vervolgens niet doet. Wat trouwens erg fijn is dat is dat de knopjes op het stuur in het donker verlicht zijn.

VESS???
Als laatste nog even iets wat ik helemaal nergens terug kon vinden op het internet. Pas na lang zoeken vond ik in een Duits testverslag wat VESS betekent namelijk “Vehicle Engine Sound Simulator”. Met die knop links onderaan het stuur kun je dus een geluid aan- en uitzetten dat je in de auto niet hoort maar dat voetgangers en fietsers wel kunnen horen tot en met een snelheid van zo’n 30 km/u. Met de ramen open rijdend kon ik het wel horen, ik vind het persoonlijk maar een raar geluid.