Ko-Leo-s
Sommige autonamen zijn nogal raar (de spellingcontrole maakte er “Kolos” van) en kan ik niets mee, maar dat veranderde toen ik een paar streepjes tussen de letter zette. Toen zag ik ineens het woord “Leo” staan en dat betekent “Leeuw” en laat mijn sterrenbeeld nou ook net “Leeuw” zijn. Het ophalen verliep gelukkig droog want ik heb er een hekel aan om ’s ochtends in de regen tussen de files door te rijden op mijn motor. De Renault Koleos stond al klaar en het bleek de dCi 175 4×4 Initiale Paris te zijn, exact de versie die ik ook dolgraag wilde testen. De Renault Koleos is alleen verkrijgbaar als dieselversie en wel als dCi 130 handgeschakeld, dCi 175 X-Tronic 2WD en dCi 175 4×4 X-Tronic. Ik besloot meteen maar via de 1.000-drempelweg terug te rijden want dan kon ik meteen de vering/demping testen. En die vering/demping is nogal uh comfortabel zal ik maar zeggen, veel comfortabeler dan ik verwacht had van een 4×4 SUV van Renault. Maar ja als je zo’n luxueuze SUV koopt als deze Renault Koleos dan wil je ook alleen maar Comfort met een hele grote C. De vering/demping deed zijn werk overigens uitstekend want zelfs toen ik op het laatste stille stuk met 100 km/u over een aantal verkeersdrempels heen vloog bleef het onderstel mooi stabiel. Misschien moet ik wel Komfort schrijven met een grote K van Kwaliteit. Bij de Leimuiderbrug aangekomen besloot ik op het laatste moment rechtdoor te rijden en iets verderop de A44 op te rijden. Had ik het maar niet gedaan want ik kwam met mijn SUV-tractor achter een echte tractor te hangen. Er reden al een paar auto’s achter de tractor anders had ik ‘m wel ingehaald maar omdat het een mega-tractor was durfde geen van de automobilisten ‘m in te halen. Vlak daarna begon het te regenen maar ik kon op de A44 gelukkig lekker doorrijden met een vaartje van 130-140 km/u. De X-Tronic CVT doet zijn werk trouwens voorbeeldig want als je het niet zou weten zou je absoluut niet geloven dat dit een auto met CVT is (én 7 geprogrammeerde versnellingen).

Bij de afrit naar het Transferium dook er vlak voor mijn neus een lesauto de lange op-/afrit op, die heb ik dus nog maar even via de snelweg ingehaald. Ik heb al zo minder dagen om te testen dus alle informatie is welkom en daar hoort deze afritbocht absoluut bij! Omdat ik op de snelweg behoorlijk wat vaart had gemaakt om de lesauto in te halen kon ik de afritbocht mooi op mijn manier nemen en dat is dicht langs de vangrail en dan strak naar binnen sturen om voor te sorteren naar links. De Renault Koleos deed dat voorbeeldig dus met die wegligging zit het duidelijk wel goed. De Renault Koleos had trouwens al wintersloffen om de velgen, jammer want dat levert zo’n 10 procent hoger verbruik op. Na thuiskomst ben ik meteen door gereden naar mijn zwager want donderdag was de enige dag dat hij tijd had en ik moest ’s middags naar Spijkenisse. En geloof het of niet maar precies op het moment dat we de fotoshoot deden werd het droog en brak de zon soms zelfs even door. Dat was maar goed ook want dan zie je tenminste de kleur van deze auto. Ik reed overigens sinds mijn vertrek bij Renault Nederland in de stand 4×4 Auto wat inhoudt dat de aandrijving onder normale omstandigheden 2WD is en indien nodig 4WD. De andere twee standen zijn 4×2-modus (=2WD) en de Lock-modus (=4WD-Lock). Voluit noemt Renault haar 4×4-systeem: “All Mode 4×4 i-technologie”.

Snel hierheen en snel daarheen
Na de fotoshoot ben ik eerst maar eens gaan eten want ik moest nog 1,5 km zwemmen en naar Spijkenisse. Heen en terug naar het zwembad kon ik in ieder geval door een paar mooie bochten heen rijden. Ik besloot heen via de ventweg naast het voormalig MarineVliegkamp Valkenburg te rijden. De verkeersdrempels gingen uiteraard heerlijk alleen op de snelheidsbrekers leken de schokbrekers heel even niet in te willen veren=stickslip. In de S-bocht aan het einde van de ventweg gaf ik extra gas en dat voelde goed aan, lekker strak en zeker en geen geglij. Naar het zwembad ga rij meestal via De Zanderij of ga ik er bij de 1ste afrit na de Chinees de N206 af. Maar heel soms pak ik de afrit bij ’t Heen omdat je daar de druk op de banden heel mooi op kan voeren omdat het een lange ruime maar wel scherpe afritbocht is. Perfect dus om een 4×4 zoals deze Renault Koleos dCi 175 4×4 X-Tronic te testen. Je kan deze bocht op verschillende manieren nemen, met een normale snelheid aan komen rijden en dan de snelheid opvoeren en binnen de lijntjes blijven dan wel met een iets te hoge snelheid de bocht induiken en hard naar binnen snijden en dan al dan niet bijremmend door de bocht heen knallen. Ik besloot het eerste te doen en de snelheid in de bocht op te voeren. Ik voelde de druk op de banden toenemen maar door de 4×4 was de grip uitstekend ondanks het forse gewicht van 1.800 kilogram. Ik kon de uitstekende winterbanden (Continental WinterContact TS850P – 225/55-R19) precies op de grens rijden zodat ze net niet gingen piepen. Na het zwemmen ben ik ook weer via ’t Heen terug gereden want ik dacht toen nog dan rij ik door de opritbocht in ’t Heen met het ESP aan en later die week nog een keer met het ESP uit. Op de voorsorteerstrook voor de opritbocht klapte ik de versnellingspook naar links in de manuele stand en zette het ESP uit. Ik zette de versnellingsbak in M2 en reed rustig op de opritbocht af. Bij de apex gaf ik plankgas en schakelde in de bocht op naar de 3de versnelling terwijl ik op het gas sturend heel mooi strak door de bocht heen stuurde. Eerst snapte ik niet dat het zo mooi ging maar toen zag ik dat het ESP weer automatisch ingeschakeld was, iets dat bij de meeste Renault’s gebeurt vanaf 50 km/u. Beetje jammer maar het zij zo.

Na thuis gegeten te hebben ben ik in de auto gesprongen richting Spijkenisse, ik was namelijk op motorvakantie toen de dochter van een goede vriendin van mij jarig was geweest in oktober. Ik had beloofd nog een cadeautje voor haar te kopen. De route naar Spijkenisse is altijd weer mooi tenminste als er geen files staan bij Rotterdam. Die stonden er wel en dus ben ik maar via de A4 gereden want ik haat files. Maar dan zijn er altijd nog de mooie bocht van de N44 naar de A12 en de fly-over van de A12 naar de A4. Op de N44 is het altijd weer een gedoe om je goed te positioneren als je je wel aan de snelheid houdt. Gelukkig stond ik voor de bocht naar de A12 rechts vooraan doordat het stoplicht precies voor mijn neus op rood sprong. Bij groen gaf ik plankgas want er ligt daar een gigantische plak asfalt in die bocht, afgezien van een slinger naar links en rechts (expres door mij opgewekt) bleef het onderstel mooi stabiel. Daarna is het 70 km/u door de neptunnel en 100 km/u richting de fly-over. Het lukte me ook nu weer om me goed te positioneren. Er reed een snelle sportauto voor mij maar nog in de fly-overbocht reed ik met groot gemak naar ‘m toe. Ik voelde de dwarsrichels goed en het onderstel zette een stapje opzij maar door de 4×4 herpakte het onderstel zich direct weer. In Spijkenisse aangekomen heb je een paar mooie bochten en rotondes en daar reed bijna een BMW met een petje (die de hele tijd al zeer irritant zat te bumperkleven bij elke voor hem rijdende auto) tegen mij aan die dacht dat ik wel opzij zou gaan. Ik was op de rotonde voor de metro over de kinderkopjes heen gereden gewoon omdat het kan met deze auto. Daardoor bleef ik het petje in de BMW die over de binnenring reed voor. Die baalde daar zo van dat hij daarna via het verdrijvingsvlak dacht ‘m er even voor te gooien. Maar ik ging niet opzij en dus moest hij achter mij invoegen.

Na het kopen van een cadeautje en een bezoek aan de kinderboerderij ben ik weer via de Spijkenisserbrug terug naar Leiden gereden. De Botlekbrug heeft namelijk zo vaak een storing (de 100-ste hebben ze met champagne gevierd, echt waar) dat ik die gok maar niet heb genomen. Vanwege die levensgevaarlijke softwarebug in die Volkswagen Scirocco 1.4 TSI had ik ooit contact met een ingenieur van de TUE en die mailde mij dit: “Dag Daan, Misschien is het volgende verhaal behulpzaam. Bij Rijkswaterstaat heb ik vrij lang gepraat over mogelijke problemen met de software bij bruggen en sluizen. Pas nadat ik hierover op de televisie was geweest werd men toeschietelijker, waarbij de grootste zorg is dat de goede naam niet wordt beschadigd.Het hielp dat er bij herhaling voor iedereen zichtbare problemen waren met met name de Ketelbrug. Concreet hebben we daarna voor Rijkswaterstaat de software in de Algrabrug bij Krimpen aan de IJssel doorgerekend, waarbij er twee min of meer zorgwekkende fouten boven water kwamen (die neem ik aan inmiddels zijn hersteld), en er een reeks aan commentaar was over de structurering van de software (veiligheidskritische functies werden in de user interface geïmplementeerd).
Bij Rijkswaterstaat ziet men het voordeel van dergelijke analyse (preciezer: er zijn hier en daar mensen bij Rijkswaterstaat die voordeel zien ….). We rekenen op dit moment een document door waarin de besturing van de toekomst van een brug staat beschreven, en komend jaar zullen we de vernieuwde sourcecode van de Brienenoordbrug ter hand nemen. Helaas wil Rijkswaterstaat hierover niets in de pers. Maar mocht je informeel met VW in gesprek komen, dan kun je aangeven dat er technieken zijn, en mensen die wel zeker in staat zijn om software in een automobiel naar een hoger plan te krijgen. Detail (en dat mag wel in de pers, en daar is misschien ook wel een leuk achtergrondverhaal over te vertellen): de zonneauto die dit jaar in Australië gewonnen heeft (vanuit Eindhoven, in de cruiserklasse) had software aan boord die op de zelfde manier ontworpen en doorgerekend is als we nu bij de bruggen van Rijkswaterstaat doen. Groet, Xxx Xxxxx”

Zandwijk – Sweet Lake City – CPZ
Zaterdag zou een lange dag worden voor mij want ik had veel te doen. Zwemmen, motorlaarzen kopen, bagel eten bij Frank’s Better Bagels, naar Ab Motoren om een nieuwe ketting voor mijn mini-motor te bestellen en daarna een zuinigheidsrit maken. Eerst maar eens zwemmen via het Space Business Park want ik was benieuwd hoe de Renault Koleos het zou doen met zijn comfortabele vering/demping. Het ESP uitzetten had geen zin had ik de dag ervoor al gemerkt want die wordt automatisch weer ingeschakeld vanaf 50 km/u. Ik ben naar het SBP gereden via de afrit Klei-Oost waar ik met een lekker vaartje de mooie afritbocht indook maar helaas halverwege een fossiel tegenkwam. De oude vrouw voor mij reed zo onzeker en zo zwabberig dat ik als ik politieagent was geweest ik haar rijbewijs ingenomen had. Op de rotonde nam ik de kortste weg over de kinderkopjes-rotonderand want met een SUV als deze Renault Koleos merk je dat niet eens. Het was rustig op het SBP zoals altijd zaterdagochtend en dus kon ik lekker mijn gang gaan. Ik zette de versnellingspook in de M-stand en schakelde terug naar M2 en gaf stevig gas de haakse rechterbocht in. Daarna schakelde ik op naar M3->M4 en hoekte ‘m lekker hard de vrachtwagenparkeerplaats op in M2. Ondanks het geactiveerde ESP ging dat best lekker maar ik voelde het ESP wel constant ingrijpen. Jammer want bij de 4WD is dat eigenlijk onzin en bovendien maakt het ’t rijden een stuk minder leuk. ik moet bekennen dat de wegligging (en dus de grip) beter zijn dan ik eerder dacht maar die winterbanden hadden van mij nog niet gehoeven als ik eerlijk ben. Maar goed op naar de rechts-links-combinatie waar ik met twee vingers in de neus doorheen knalde. De verkeersdrempel ging ook lekker net als de haakse rechterbocht met verkeersdrempeltje ervoor. Ik gaf extra gas en hoekte ‘m er echt heel hard in maar er gebeurde gewoon niets.

De hoge verkeersdrempel ging goed dus dacht ik oké ik ga ervoor en gaf stevig gas zodat ik met een behoorlijke snelheid over de hoogste verkeersdrempel heen vloog. Tja en toen wist ik weer waarom de vering/demping toch écht comfortabel is want van alle vier de schokbrekers voelde ik de veerschotels op de stootrubbers klappen. Niet zo gek natuurlijk gezien het rijklaargewicht van 1.829 kg dus als je deze Renault Koleos koopt en vanwege je woonomgeving regelmatig over onverharde wegen rijdt dan zou ik de koper ten zeerste aanraden andere veren te laten monteren. En Renault raad ik aan op de eerstvolgende versie het ESP/TRC volledig uitschakelbaar te maken want dat maakt het rijden een stuk leuker. Na de hoogste verkeersdrempel reed ik de rotonde op en dook in M2 de blinde rechterbocht in. En dat was dan wel weer erg leuk waarschijnlijk omdat ik precies op de grens reed waardoor het ESP niet ingreep. Daarna was het nog een paar bochten en was de lol voorbij alhoewel ik toch een beetje teleurgesteld was. Het had zo ongelofelijk veel leuker kunnen zijn met het ESP/TRC volledig uit. Op naar het zwembad voor mijn 1,5 km zwemmen en daarna naar Hans van Wijk motoren in Zoetermeer om nieuwe motorlaarzen te kopen. De rit naar Zoetermeer is altijd leuk alleen al vanwege één hele mooie supergrote rotonde. Op weg naar de A4 moet ik normaal gesproken rechtdoor rijden maar ik reed in een vlaag van acuut geheugenverlies de oprit naar de A4/N11 op. Achteraf maar goed ook want daardoor kon ik de mooie S-bocht van de A4 naar de N11 nog even meepakken. Nou dat heb ik geweten zeg mama mia, geen idee wat er gebeurde of wat ik anders deed dan anders maar het was best heftig. Ik dook met 100 km/u de S-bocht in waarna ik om de een of andere vage reden gas bij gaf. Waarom gewoon omdat het kon blijkbaar maar de g-krachten waren zo hoog dat de Renault Koleos even met piepende banden dreigde uit te breken. Dat deed-ie natuurlijk niet door de activering van het “All Mode 4×4 i-technologie” dus hoe goed moet deze Renault Koleos dan wel niet zijn met een setje sportieve veren en vier uitstekende zomer-plakbanden.

Sweet Lake City Superrotonde
Omdat ik fout gereden was moest ik weer terug zien te komen op de N206 naar Zoetermeer. Gelukkig kon dat ook binnendoor vanaf de N11 via Weipoort naar Zoeterwoude-Dorp. Dat is een mooie smalle landweg met ouderwetse paddestoelen in het midden van de weg en een hoop vervelende verkeersdrempels. Perfect dus voor deze Renault Koleos met de lange achternaam met zijn lange veerwegen. Van die normaal zo irritante paddestoelen had ik totaal geen last van want die passen precies tussen de wielen. Op weg naar Geertje de geitenboerderij bleek het mooie smalle weggetje langs het water afgesloten. Ik moest dus richting de N206 en zo verder naar Zoetermeer. Tegenwoordig is dat een provinciale weg met deels een 60 km/u en dan ben je blij als je cruise control hebt. Dat merken bumperklevers vaak al snel en dan houden ze uiteindelijk vanzelf afstand. Wel vreemd dat er op deze duurste versie geen Adaptive Cruise Control zit maar een doodgewone Cruise Control. De Cruise Control kan geactiveerd worden vanaf 30 km/u en gaat per tikje 2 km/u omhoog of omlaag. Hou je je vinger constant tegen het plus-knopje aan dan gebeurt er niets, dat terwijl bij de meeste Cruise Controls het opplussen dan met 10 km/u per keer omhoog gaat of andersom. Eenmaal door Zoetermeer heen kwam ik bij de grote rotonde aan en ik had mazzel want het stoplicht stond op groen dus ik kon zo doorrijden met een lekker vaartje. Nadeel was wel dat een trailer tegelijkertijd met mij de rotonde op en af reed, maar achteraf bleek dat mee te vallen want omdat de weg vrij breed is kon ik toch gewoon het gas er vol ophouden. Er is niets lekkerder dan een rotonde op- en afrijden met een 4WD-auto. Daarna volgden nog drie lekkere haakse bochten en was ik bij Hans van Wijk Motoren. Ik heb uiteindelijk andere motorlaarzen gekocht dan ik van plan was, want ik zag een paar dik afgeprijsde laarzen liggen van een bekend merk.

Bij de uitgang kwam ik nog een bekende tegen die mij vertelde dat hij een zwaar motorongeluk had gehad. Hij zat op zijn GPS te kijken en had niet door dat het verkeer – een verdiept tunneltje uitrijdend – voor hem stilstond en is toen met 100 km/u achterop een auto geklapt. Hij zat nu vol met titanium en had behalve zijn bekken ook 6 ribben en nog meer dingen gebroken. Daarom heb ik ook geen GPS op mijn motor en in de auto geen smartphone want die heb ik niet eens. Op weg naar huis verheugde ik me alweer op de grote rotonde want richting Leiden moet je ‘m driekwart nemen dus dat is nog weer leuker. Helaas stond er een auto voor mij bij het stoplicht maar gelukkig splitst de rijbaan zich daarna in tweeën en kon ik de auto voor mij meteen buitenom inhalen en daarna heel mooi strak hard links-rechts het stuur omgooiend (het stuurgevoel is precies mooi en lekker direct voor een SUV) de rotonde weer afsturen. Door Zoetermeer heen volgt dan een totaal achterlijke serie voorsorteerstroken die je als je er niet bekend steeds te laat de juiste kant opsturen zodat je steeds aan het klooien bent om je ergens tussen een rij auto’s te wurmen. Als geroutineerd ‘wurmer’ reed ik soepeltjes tussen de rijden door en positioneerde mezelf bij het voorlaatste stoplicht in Zoetermeer op de juiste plek voor de kenner. Bij groen is het dan zo snel mogelijk rechtsaf slaan en daarna meteen links voorsorteren wat hier gelukkig direct na de bocht nog mag. De rest van de rit was rechttoe rechtaan naar huis ronduit saai dus.

Zuinigheidsrit
Eenmaal thuis begon het te kriebelen want ik wilde toch wel weten hoe zuinig ik zou kunnen rijden met deze Renault Koleos X-Tronic diesel. Het laagst opgegeven verbruik van 1:17,2 in de online brochure moest beter kunnen leek mij. tot nu toe had ik alleen maar stevig door gereden en kwam het verbruik uit op 1:10-1:12. Dus heb ik de Eco-knop ingedrukt en ben ik naar Katwijk aan Zee gereden voor het begin van de standaard zuinigheidsrit zoals ik ‘m al ruim 9 jaar rijdt. Ik besloot de brandstoftank af te toppen tot aan de vulopening want ik heb slechte ervaringen met driemaal doorklikken met diesel tanken. Door ‘m tot aan de vulopening af te toppen wist ik zeker dat het verbruik zou kloppen. Ik begon goed met nul keer remmen want het was erg druk op de rotonde naast het industrieterrein ’t Heen. Eenmaal op de N206 ging de cruise control erop maar na een paar kilometer rijden bedacht ik me dat als ik de versnellingspook in de M-stand zou zetten ik het toerental waarschijnlijk omlaag kon krijgen door handmatig een versnelling hoger te schakelen dan het display aangaf. En inderdaad zag ik dat in de D-stand de toerenteler bij 80 km/u iets van 1.800 toeren aangaf terwijl ik in de M-stand nog op kon schakelen naar van M6 naar M7 waardoor het toerental naar 1.250 zakte. Kijk dat scheelt toch weer wat brandstof want het verbruik is toch al zo’n 10 procent hoger door de winterbanden. Bij De Zilk aangekomen zette ik voor de haakse rechterbocht de Cruise Control uit zodat ik heel mooi met een hoge bochtensnelheid lekker strak door de bocht heen kon rijden. Als het wegdek kurkdroog was geweest was ik op de cruise control door de haakse rechterbocht heen gereden maar op nat wegdek vond ik iets te tricky met een auto van meer dan €50.000,-. Lees het testverslag van de laatste Range Rover Sport 5.0 V8 Supercharged maar dan begrijp je waarom. Het afremmen op de motor ging trouwens verrassend goed voor een CVT-auto maar ja die technici van Nissan hebben van hun versie van de CVT (X-Tronic) dan ook meteen maar een hele goede versie gemaakt. Vandaar ook dat ik er alle vertrouwen in dat ik dit keer een 0-1 keer remmen zou gaan halen met een mooi verbruik. Gek toch dat je dat goede gevoel vaak van het begin af aan hebt. Met 99/100 punten en tweemaal 5 sterren voor Versnellen en Anticiperen was ik wel zenuwachtig want zou het me lukken om die 99/100 (en uiteraard ook de tweemaal 5 sterren) vast te blijven houden tot het einde?

Door Vogelenzang heen ging lekker maar op de bomenweg reed er een fossiel voor mij uit. Zo eentje die remt voor verkeersdrempels die je zelfs met 200 km/u nog amper zou voelen. Denken sommige mensen dat hun schokbrekers beschadigen of zo als ze iets te hard over een verkeersdrempel heen rijden? Ik heb maar wat extra afstand gehouden want dit is typisch zo’n malloot die vol in de ankers gaat om helemaal niets. Iets verderop in een flauwe linkerbocht zag ik de remlichten met een snelheid van slechts 50 km/u (de maximum snelheid ter plekke is 60 km/u). Tja dan ben je gewoon af als bestuurder, man, man wat een ellende zeg. Gelukkig reden ze door richting Aerdenhout en kon ik heerlijk over de vervelende schuine verkeersdrempel de Nachtegalenlaan inrijden. Er reed niemand achter mij dus ik kon het lekker rustig aan doen. Bij de T-splitsing aangekomen remde ik af op de motor en stond bijna stil maar helaas kwamen er net auto’s aan en moest ik remmen of ik wilde of niet. Jammer! Ik zette de muziek iets harder, niet zo gek als “Ich will” van Rammstein begint. En geloof me die klinkt heerlijk uit de 13 Bose-speakers (11 speakers + 2 sub-woofers) van het Bose premium audiosysteem. Richting het CPZ rijdend ging ik iets langzamer rijden want er reed in de verte een bus voor mij met een hele sliert auto’s erachter. Bij de rotonde aangekomen maakte de bus een 360-graden rondje – geen idee waarom – en reed toen verder en stopte. Ik zag dat er niets aankwam en haalde de bus in, een beetje een gok maar ja wachten betekende remmen. Op de boulevard aangekomen reed er alweer een fossiel voor mij uit maar gelukkig reed er niemand achter mij en kon ik dus ook de fossiel uithangen. Het bleef lekker gaan dus ik stond nog steeds op 1 keer remmen. Bij Overveen aangekomen kon ik de terugweg aanvangen en het bleef maar goed gaan, Zandvoort uit, Vogelenzang door en de N206 af bij Katwijk aan Zee werd het echt spannend. De kans dat ik hier zou moeten remmen was heel erg groot want het was erg druk. Maar ik had alle mazzel van de wereld dat ik precies even een kort rustig moment er tussendoor kon schieten. En zo eindigde mijn zuinigheidsrit (Eco-stand en Auto 4WD) met een fraai verbruik van 1:18,51 (=gelijk aan het laagst opgegeven verbruik van de 2WD-versie) +10% voor de winterbanden = 1:20,36.

Aaarrgghhhhhh!!!!!
En toen ik getankt had en weer in was gestapt bedacht ik me dat ik mijn pocketcamera was vergeten. Ik kon dus geen foto maken van mijn nieuwe Eco-record van 99/100 en tweemaal 5 sterren. Er zat dus niets anders op dan heel erg verschrikkelijk extreem angstaanjagend voorzichtig naar huis te rijden 6,8 km verderop en alle record-standen te behouden zodat ik het display met de record-standen alsnog thuis kon fotograferen. En dat lukte zowaar dus bij deze kunnen jullie op de foto zien dat ik dat nieuwe record niet uit mijn duim heb gezogen. Het weer was niet zo best dus de Samsonite kofferset heb ik de volgende dag maar gefotografeerd. Tja en die kofferbak was door de aanwezigheid van een groot reservewiel nogal klein. Tenminste zo leek het want na het fotograferen zag ik dat er zonder hoedenplank toch echt meer in past dan ik zo op het oog gedacht had.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×50-liter + 2×33-liter
Zonder hoedenplank: 6×50-liter + 2×33-liter + 2×13-liter

Het was pas de derde dag maar ik had het gevoel alsof ik al een week in de Renault Koleos reed. Dat is een teken dat het dus een heerlijke luxe en comfortabele auto is waar je je snel in thuis voelt. Persoonlijk zou ik de 1.6 dCi met handgeschakelde 6-bak kopen want met die auto kun je met groot gemak 1:20 of hoger halen. In het instructieboekje stonden trouwens nog twee benzineversies vermeld: een 2.0 GDi en een 2.5 16V. Wel jammer dat die niet te koop zijn in Nederland want wij zijn toch een echt benzineland in tegenstelling tot Frankrijk en België. Zondag heb ik nog even heerlijk wat familie rond gereden want ja de mening van mijn familie doet er toe. Het mag geen wonder heten dat mijn familie uitermate tevreden was over deze comfortabele luxe SUV net als ik.

Specificaties
Jaargang		2017
Carrosserie		SUV
Transmissie		CVT
Aantal deuren		5 deuren of meer
Brandstof		Diesel
Type motor		Diesel
Aantal cilinders		4
Acceleratie (0-100/sec)		9,5 seconden
Topsnelheid		201km/u
Vermogen		130(175)/3.750 kW (pk)/rpm
Koppel		380/2.000 nm/rpm
Cilinderinhoud		2.0/1.995 liter
Kleppen per cilinder		4
Turbo		Turbo + intercooler
Aandrijving		4×4
Remmen voor		Geventileerde schijven
Remmen achter		Schijven
Draaicirkel		11,4 meter
Overig
Type bekleding		Leer
Velgen		19-inch
Milieu en veiligheid
Verbruik
Bebouwde kom		6,2 liter/100 km
Snelweg		5,8 liter/100 km
Gemiddeld verbruik		5,9 liter/100 km
C02 uitstoot		156 gram/km
Energielabel		G
Afmetingen
Lengte		4.672 mm
Breedte		2.063 mm
Hoogte		1.678 mm
Wielbasis		2.705 mm
Spoorbreedte voor		1.591 mm
Spoorbreedte achter		1.586 mm
Massa leeg		1.729 kg
Max. toelaatbare massa		2.300 kg
Laadvermogen		571 kg
Aanhanger geremd		1.650 kg
Aanhanger ongeremd		750 kg
inhoud bagageruimte		441 liter
Bandenmaat		225/55-R19
Kosten aanschaf
Kosten gebruik per maand