Deze testauto werd ons aangeboden door Hyundai Motor Nederland

Voor de elektrische Beginner

Samenvatting
Volgens velen ziet deze auto er niet uit maar ach als je achter het stuur zit zie je alleen de fraaie binnenkant dus wat boeit dat dan? Persoonlijk vind ik de Hyundai IONIQ Electric meer een beetje een rare auto vanwege positionering in de markt. Maar na een erg lange testweek (ik kreeg op de voorlaatste dag griep en moest de auto daardoor later terugbrengen) kon ik alles rustig op een rijtje zetten en ben ik van mening veranderd. Het is naast de Hyundai Kona natuurlijk een heel mooi alternatief voor de korte-afstand-rijder en de grote grap is dat deze Hyundai IONIQ Electric (38,3 kWh) veel goedkoper is dan de Nissan Leaf e+ (62 kWh) maar gemiddeld net zo ver of zelfs verder komt op een volle Li-ion accu. Dat is het grote voordeel van een geconditioneerd accupakket. Qua rijden is de Hyundai IONIQ Electric een erg fijne auto, deze auto stuurt lekker, de vering/demping is lekker maar niet overdreven comfortabel, de wegligging is daardoor stiekem erg goed. Misschien is dit wel de meest complete normale elektrische auto voor de gewone man die gewone afstanden rijdt. Deze auto haalt binnendoor rijdend meer dan 400 km op een volle Li-ion accu en dat is echt een prima waarde qua actieradius. Over de snelweg haalde ik ook ruimschoots meer dan 250 km dus dat is uitstekend voor normale dagafstanden binnen Nederland. De vier verschillende rijmodi, te weten Eco/Eco+/Normal/Sport, maken van de Hyundai IONIQ Electric een aantrekkelijke elektrische auto want als je even snel wilt zijn omdat je haast hebt dan kan dat ook. Verder kun je op het grote 10,25-inch touchscreen live de dichtstbijzijnde oplaadpaal zien ook best handig. De premium audio van Infinity klinkt ook prima dus ook daar scoort deze auto gewoon goed. Ik wil het dan ook kort houden, dit is gewoon een fijne elektrische auto waar Bas dan misschien wel niet voor naar buiten wilde komen maar waar ik met heel veel plezier in heb rond gereden. Oh en in de stromende regen met het ESP/TRC uit is het een pure funauto!

Plus: Bagageruimte voor een elektrische auto – Interieur – Laden aan gewone oplaadpaal gaat redelijk snel – Live weergave oplaadpalen – Stuurgedrag – Wegligging
Superplus: Funfactor in de regen met het ESP/TRC uit

Min: Actieradius als je lange afstanden rijdt, als alternatief heeft Hyundai de Kona dus ja is dit wel een min?

Testverslag
De Hyundai IONIQ Electric is een oude bekende en één van de eerste serieuze elektrische auto’s na de BMW i3, Nissan Leaf en Renault Zoe. De actieradius was toentertijd – net als van zijn concurrenten – op de snelweg iets van rond de 200 km met een 28 kWh Li-ion accu en ja ook in de winter! Dat was nog niets eens zo verkeerd en dat kwam omdat Hyundai niet net als zijn directe concurrenten de fout had gemaakt geen geconditioneerd accupakket te monteren. Dat houdt in dat Li-ion accu opgewarmd wordt als het koud is en gekoeld wordt als het erg warm is buiten dan wel als de auto aan de snellader hangt. Tijdens het snelladen wordt een Li-ion accu namelijk behoorlijk heet en dat is niet goed en bovendien duurt het snelladen korter als de Li-ion accu wordt gekoeld. De huidige accu van de Hyundai IONIQ Electric is 38,3 kWh dus ruim 10 kWh meer dan het vorige model. Ik was dan ook benieuwd hoeveel kilometer ik binnendoor rijdend en op de snelweg zou gaan halen. Hyundai is overigens het enige automerk waar ik altijd naartoe fiets want het is maar 10,2 km en dus een goed half uur fietsen. Hyundai Motor Nederland zit sinds kort weer in hun oude volledig gerenoveerde bedrijfspand aan de A44. De auto stond al klaar op de parkeerplaats voor het gebouw met een volle accu. Omdat ik dik op tijd was besloot ik mijn nieuwe iPod Touch alvast maar op te halen bij MacDirect in Woerden dan hoefde ik dat zaterdag niet te doen want dan moest ik na het zwemmen naar Ammerzoden om een exo2-controller + 12V-kabel op te halen. De beste-leukste-kortste weg naar Woerden is binnendoor via Leimuiden naar Alphen a/d Rijn en daarna langs de Oude Rijn naar Woerden.
Na het plaatsnemen zag ik alle bekende knopjes maar voor op Start en D te drukken heb ik uiteraard eerst stuur/stoel/spiegels afgesteld. De bestuurdersstoel in deze Premium uitvoering is elektrisch te verstellen en het stuur in diepte en hoogte. Daarna was het wegwezen in de rijmodus Eco+ maar eenmaal op de A44 schakelde ik tijdens het inhalen steeds even snel over op de rijmodus Sport. De knop 1 tot 3 maal indrukken = Normaal – Sport – Eco en de knop ingedrukt houden in de rijmodus Eco = Eco+. Op de lange zeer mooie afslagbocht was ik iets te enthousiast qua snelheid en ik voelde dat de Hyundai IONIQ Electric weg wilde glijden. Even de snelheid minderen deed wonderen want dit is natuurlijk geen verderlichte Renault Twingo die je de week ervoor heb getest Daan! De haakse linkerbocht ging al een stuk lekkerder en ik moet zeggen het is en blijft toch een heerlijke no-nonsense auto deze Hyundai IONIQ Electric. Eigenlijk jammer dat ze de Li-ion accu van de Hyundai Kona niet in deze IONIQ hebben gezet want als ik moet kiezen vind ik de IONIQ verreweg de fijnere auto van deze twee. Na de stoplichten bij Leimuiden begint de provinciale slingerweg door de polder. Vroeger vond ik ‘m leuker als ik eerlijk ben maar ach die nieuwe weg met zijn rotondes is ook wel leuk. Nu kun je een vrachtwagen tenminste veilig inhalen op een rotonde of een fossiel natuurlijk want daar zijn er tegenwoordig ook steeds meer van. En nee dan bedoel ik niet fossiel = bejaarde automobilist want veel fossielen zijn zelfs jong en van middelbare leeftijd oftewel fossiel = langzaam rijdende automobilist. Zijn dat misschien al die zwaar verslaafde smartphone-gebruikers?

Lekker comfortabel
Vlak voor de brug richting de N11 sloeg ik linksaf richting de Oude Rijn om zo via Zwammerdam en Bodegraven naar Woerden te rijden. Deze route reed ik vroeger heel vaak maar tegenwoordig helaas te weinig. Het was dus een heerlijk weerzien want de noordelijke route langs de Oude Rijn is absoluut één van de mooiere routes langs een rivier in Nederland. Aan de noordkant is de weg smaller en leuker en er liggen behoorlijk wat verkeersdrempels. Een prima testtraject om de vering/demping te testen door steeds met een iets hogere snelheid over een verkeersdrempel heen te rijden. De vering/demping is duidelijk op comfort gericht en door de mooie gewichtsverdeling en de Li-ion accu laag tussen de vier wielen is het zwaartepunt laag en de balans uitstekend. Het is niet zo dat de schokbrekers snel door zullen slaan (= veerschotels op de stootrubbers) waardoor het gevoel van comfort heel lang behouden blijft. Pas toen ik echt serieus hard over een verkeersdrempel heen reed voelde ik de achterkant (torsie-as dus geen onafhankelijke wielophanging) wat onrustig worden na diep in- en uitveren. Bij Bodegraven moest ik weer even nadenken hoe ik moest rijden maar bij de brug aangekomen wist ik het direct weer. Ik pakte de ringweg buiten Boreft om en gaf stevig gas in de lange flauwe bochten. Voor de rotondes remde ik af door de linkerflipper naar me toe te trekken waardoor je in één keer afremt in stand 3. Er zijn namelijk 3* regeneratieve remstanden weergegeven op het display als Lv.1/Lv.2/Lv.3 waarbij de Hyundai IONIQ Electric in stand 1 het minst hard afremt en in stand 3 het hardst. Je kunt met de linker en rechter stuurflipper wisselen tussen 0-1-2-3 maar je kunt ‘m ook op Auto(matisch) regeneratief afremmen of (1-3 pijltjes) zetten en die zet je weer uit door beide stuurflippers naar je toe te trekken. Ik maakte vooral gebruik van stand 3 in combinatie met de linker stuurflipper en wat ook nog eens erg handig is dat je de Hyundai IONIQ Electric volledig stil kunt zetten door de linker stuurflipper ingetrokken te blijven houden.
Het vergt wel enige oefening om het rechter-stuurflipper-remmen goed onder de knie te krijgen want je bent namelijk geneigd veel te vroeg dan wel juist te laat te gaan remmen. Maar net als je denkt dat je te laat bent gaan remmen blijk je toch op tijd stil te staan achter de auto voor je. In stand 3 remt de Hyundai IONIQ Electric namelijk veel harder af dan je zou verwachten. Grappige is wel dat de stand Auto redelijk vergelijkbaar is met de zogeheten ‘one-pedal breaking’ zoals in de Nissan Leaf of BMW i3 waarbij je alleen maar het gas hoeft los te laten. Het leukste blijf ik de stand 0 (= geen remregeneratie) vinden dan lijkt de Hyundai IONIQ Electric wel een soort van over de weg te zweven althans zo voelt het aan. Dat maakt het des te lastiger om in te schatten wanneer je de linker stuurflipper naar je toe moet blijven trekken om perfect met de juiste snelheid op een rotonde of bocht af te komen. Bij Woerden aangekomen stond er een file voor de rotonde richting het Centrum. Gelukkig kon ik direct na de rotonde langs de file rijdend linksaf slaan richting MacDirect en ik denk dat als meer automobilisten dit weggetje te weten komen het hier heel druk wordt. Ik denk dat het mij zomaar een half uur in de file staan heeft gescheeld. Google Maps geeft deze weg bijvoorbeeld niet aan terwijl het een kortere route is maar ik denk dat Google Maps dat expres doet zoals ze wel meer hele vreemde omwegen expres doen kwam ik achter in Kroatië en Kazachstan. Google sucks dat is mij al heel erg lang duidelijk je kunt beter offline navigatieprogramma’s zoals Sygic gebruiken die geven andere en vaak betere want kortere routes aan. Na even niet zo snel heen en weer hollen als ik dacht – het aanzwengelen van mijn iPod Touch via mijn Apple-ID duurde even iets langer dan ik dacht – kon ik zonder parkeergeld betaald te hebben weer richting huis. Parkeergeld = diefstal en niets meer dan dat, ik bedoel 7,50 euro per uur in Amsterdam dat is toch waanzin.
*Alleen in stand Lv.2 en Lv.3 gaan de remlichten branden

Sport
Terug naar huis ben ik lekker stevig door gereden in de rijmodus Sport. Het vermogen van 136 Pk en koppel van 265/295 Nm (Eco/Eco+/Normal = 265 Nm – Sport = 295 Nm) zijn ruim voldoende om overal lekker door te kunnen rijden en bij de stoplichten vrijwel altijd het snelste weg te zijn of er moet een Tesla naast je staan. Dick van MacDirect had mij gewaarschuwd voor files in verband met wegwerkzaamheden en wegafsluitingen rondom Woerden maar de kant die ik opreed stonden gelukkig geen files. Ik kon dus lekker snel doorrijden langs de Oude Rijn en was binnen no-time in Bodegraven waar ik even kon genieten van de rits rotondes richting de N11. Vooral de ovale rotonde ging lekker en zelfs toen ik behoorlijk sportief over de laatste rotonde reed gleed de Hyundai IONIQ Electric heel mooi de rotonde op en af. Bij de N11 aangekomen was het ondanks het vroege tijdstip alweer een zooitje en ik was blij dat ik een elektrische auto had want die trekt razend snel op (vanaf 0 toeren 295 Nm koppel dat wil wel) en dan kun je even snel er tussendoor schieten. Op de N11 reed ik met 100 km/u op de ACC in de rijmodus Sport richting Leiden. Bij de afrit naar de Europaweg aangekomen stond er net als de vorige keer weer een totaal absurde file waar ook nu weer geen beweging in leek te komen. Ik ben dus maar weer richting Zoeterwoude-Dorp gereden en daarna weer terug naar Leiden over de ventweg via mijn sluipweggetje naast het Vrouwenklooster. De twee verkeersdrempels daar zijn hoog en steil en ik reed er expres met een te hoge snelheid overheen. De schokbrekers sloegen daardoor volledig dicht en de achterkant van de auto begon na de landing heen en weer te stuiteren. Niet dat het gevaarlijk was of zo want de Hyundai IONIQ Electric trok het zonder enig probleem alleen op dat moment wist ik dit is de grens van deze comfortabele elektrische auto.
Bij de Lammebug aangekomen zag ik mensen van Rijkswaterstaat bezig met een kleine reparatie van niets (in de ochtend had ik ze op mijn motor al bezig gezien met een landmeter) en dat moet dan zo nodig precies tijdens de avondspits gedaan worden in plaats van op een veel rustiger tijdstip overdag. Via iemand van de Gemeente Leiden weet ik dat ze bij Rijkswaterstaat stronteigenwijs zijn en alles doen op een moment dat zij dat willen. Werkzaamheden op een gunstiger tijdstip of werkzaamheden afstemmen met gemeentelijke werkzaamheden die vrijwel tegelijkertijd plaatsvinden komt totaal niet bij ze op want zij wanen zich God. Maar ja Daan laat zich niet vangen door die Rijkswaterstaat-gekkies. Eenmaal thuis heb ik de Hyundai IONIQ Electric aan de oplaadpaal voor de deur gehangen en de 33 procent opladen ging 3,3 uur duren oftewel 10 procent opladen duurt 1 uur dus een lege accu weer volledig opladen duurt net geen 10 uur en dat vind ik best netjes. Vrijdag heb ik een zuinigheidsrit op en neer naar mijn werk gedaan in de rijmodus Eco+ en de Heat (= warmtepomp) uit.
Rijmodus Eco+ en Heat uit – 30-50-60-70 km/u
V 286 km 100 procent
A 255 km 89 procent
Tripmeter: 45,7 km
Geëxtrapoleerd: 45,7/11 x 100 = 415,45 km

Dat is heel erg netjes voor een auto met een Li-ion accu die maar 38,3 kWh groot is. Dat komt uiteraard omdat de accu geconditioneerd is. Dit is geloof het of niet ruim beter (ruim 100 km meer!) dan de Nissan Leaf e+ met een schrik niet een Li-ion accu van 62 kWh maar die is dus niet geconditioneerd en dus wordt de accu in deze tijd van het jaar (herfst/winter) te koud en neemt de actieradius fors af.

Zuid-Koreanen zetten toch wel de toon
Soms moet ik wel eens glimlachen als het om het interieur van een auto gaat. Nog niet eens zo lang geleden waren de radio’s, de speakers, de stoelbekleding en dergelijke van een kwaliteit die echt angstaanjagend slecht was. Vooral Duitse auto’s waren standaard – dus zeg maar de basisversie van een model – ronduit beroerd uitgerust. Daar moest je dus voor een beetje leuk interieur alles als optie bijkopen. Het is vooral aan de Zuid-Koreanen te danken dat auto’s tegenwoordig standaard ruim en luxe uitgerust zijn. En wat te denken van 5 en 7 jaar garantie daar moet je bij de Duitsers (nog steeds!) al helemaal niet om komen. Natuurlijk is deze Premium-uitvoering lekker ruim uitgerust maar het leuke is dat de prijs van deze auto een stuk lager is dan van zijn directe concurrenten en dat deze auto op een Li-ion accu met ruim minder kWh doodleuk ook nog eens verder komt. De stoelen zitten heerlijk en zelfs Bas vond het interieur goed passen bij deze auto. Ook het dashboard vond hij er prima uitzien met de grote 10,25-inch touchscreen + NavSat. Verder klinkt de premium audio van Infinity ook prima dus ook daar scoort deze auto gewoon goed. De zitruimte achterin is ook lekker ruim kortom dit is een prima auto voor een beginnende elektrische autorijder die geen grote afstanden rijdt.

Witte busjes-lol
Uit werk vandaan ben ik meteen door gereden naar mijn zus en zwager om hun zoon op te halen want ik zou samen met hem naar de verjaardag van de jongste zoon van mijn jongste zus gaan in Katwijk aan Zee. Het ritje heen was een normaal gewoon ritje maar tijdens het ritje terug naar huis hebben we allebei verschrikkelijk hard zitten lachen. Man, man wat hadden we een lol ten eerste in de opritbocht bij ’t Heen met het ESP/TRC uit in de rijmodus Sport. Ik was nog niet door de opritbocht heen gereden en besloot het dus meteen maar in de rijmodus Sport te doen want dat is gewoon dikke lol. Ik vloog echt fantastisch mooi en strak met doorspinnende voorwielen door de opritbocht. Geen enkele zware uitglijer en dat verraste mij wel want meestal wil zo’n elektrische auto wel even een keer hard over de voorwielen wegglijden bij zo’n actie als deze. Ik nam dit keer de N206 naar Leiden en niet de ventweg zoals ik meestal doe. Op de N206 kwam er een verlengd wit busje met ongelooflijk veel haast wel heel erg dicht achter mij hangen. Let op zei ik tegen mijn neefje we gaan ‘m even gek maken in de rijmodus Sport (met het ESP/TRC uit) toen de bestuurder van het witte busje net als ik de N206 verliet richting de Kwantum. Ik reed op het rechte stuk voor de Kwantum met een behoorlijke snelheid over de twee verkeersdrempels heen maar hij bleef vlak nog steeds als een malle vlak achter mij rijden. Oké dan eens kijken of hij dit ook trekt, want als je na de Kwantum met hoge snelheid over de drie slingerdrempels naast de vluchtheuvels heen rijdt maakt het chassis een slingerende beweging op het onderstel en moet de vering/demping razend snel de oneffenheden uitdempen. Voor een comfortabel afgeveerde Hyundai IONIQ Electric is dat al redelijk heftig maar voor een verlengd wit busje is dat gekkenwerk. Ik reed met behoorlijke snelheid over de eerste slingerdrempel heen en dat trok het witte busje slechts met zeer grote moeite zag ik in mijn achteruitkijkspiegel. Hij moest in ieder geval van het gas af die sukkel, verstandig want anders was hij in het Valkenburgse Meer beland. Ik gaf nog meer gas en vloog licht stuiterend en heen en weer schuddend over de tweede slingerdrempel heen en dat trok het verlengde witte busje uiteraard van geen kanten dus hij moest nu volledig van het gas af of hij nou wilde of niet. Op de derde slingerdrempel deed ik er nog een schepje bovenop en vloog zwaar op de grens rijdend over de slingerdrempel heen waarna de Hyundai IONIQ Electric vol in de stootrubbers knalde. Dikke doei wit busje, ha, ha want hij moest ook nog eens wachten voor een paar tegemoetkomende auto’s bij de verkeerssluis onder de A44. Witte busje staan trouwens nummer 1 in de Aso top 3 maar dat is ook logisch gezien al die pakketjesbezorgers die als een gek moeten rijden om alles op tijd bezorgd te krijgen zodat ze nog een beetje geld kunnen verdienen. Totaal fout systeem als je het mij vraagt en verder bestel ik zelf vrijwel nooit spullen via internet ik koop ze liever zelf in de winkel.

Een Van-alles-zuinigheidsrit
Zaterdag moest ik mijn eerder bestelde exo2 controller + 12V-kabeltje + exo2 bodywarmer ophalen in Ammerzoden. Ze hadden eindelijk de juiste wel werkende 12V-kabeltjes binnen gekregen. Ik besloot heen over Utrecht te rijden en terug over de stad van Jules Deelder. Een hele mooie lange 200+ km rit met zowel snelwegen als provinciale wegen. Totaal bleek ik na terugkomst 158 km over snelwegen en 46,3 km over provinciale wegen te hebben gereden. Uiteraard heb ik in de rijmodus Eco+ gereden en de verwarming aangezet want in tegenstelling tot een aantal van zijn concurrenten vreet de verwarming (= warmtepomp) van deze Hyundai IONIQ Electric amper accucapaciteit. Het scheelt namelijk hooguit 5 km Actieradius en dat is helemaal niets en zeker geen reden om in de kou te gaan zitten. Als je persé wilt kun je de stoel- en stuurverwarming aanzetten want dan heb je het ook lekker warm maar ik deed dat meestal alleen in de vroege koude ochtend om lekker snel op te warmen. De rit verliep zowel heen als terug totaal probleemloos zonder verkeershufters onderweg. Dat maak ik niet zo vaak mee maar misschien kwam het omdat ik de hele tijd netjes 100 km/u op de ACC reed? Het was in ieder geval een mooie informatieve rit wat betreft de Actieradius van de Hyundai IONIQ Electric.
Rijmodus Eco+ en Heat aan want vreet vrijwel geen stroom (-5 km op de Actieradius op het display)
Vertrek: Actieradius 293 km – Accu 100 procent – Tripmeter 0 km
– Met 100 km/u op de ACC naar Ammerzoden: Actieradius 190 km – Accu 67 procent – Tripmeter 85 km
– Met 30/50/60/80 km/u van Ammerzoden naar de A27: Actieradius 154 km – Accu 55 procent – Tripmeter 118 km
– Met 100 km/u van Werkendam naar Leidschendam: Actieradius 81 km – Accu 28 procent – Tripmeter 191 km
– Met 70 km/u naar huis via Wassenaar
Aankomst: Actieradius 71 km – 24% – Tripmeter 204,3 km = geëxtrapoleerd 268,8 km
158 km 100 km/u over snelwegen en 46,3 km 60-70-80 km/u over provinciale wegen

Ajax – ADO Den Haag
Ik heb totaal niets met voetbal maar de twee jongens van mijn jongste zus dus wel. Ik zeg altijd tegen haar als ik een keer moet rijden (haar man heeft de auto nodig voor werk en heeft ook nachtdiensten) geef maar een gil. Omdat ze absoluut niet wilde dat haar zonen met de trein zouden gaan had ze gevraagd of ik ze weg wilde brengen dan zou zij ze weer ophalen. Zo gezegd zo geDaan en dus ben ik vroeger dan anders gaan zwemmen. Voor het zwemmen heb ik echter nog even een rondje over het Space Business Park gereden want het regende. En als het regent is er echt niets leukers dan in een elektrische auto met het ESP/TRC uit over het SBP te glijden. Geniaal leuk om te doen, veel leuker dan op droog asfalt en oh wat laat deze Hyundai IONIQ Electric zich dan dan goed en makkelijk sturen ondanks de zwaar doorspinnende voorwielen. Bocht na bocht trapte ik het gaspedaal of even kort en snel in dan wel hield ik het ingetrapt. Zelfs in de lange flauwe bocht was het een eitje om de Hyundai IONIQ Electric er al voorwieldriftend doorheen te sturen. De balans en de wegligging zijn gewoonweg uitstekend en daarom onderschat ik deze auto elke keer dat ik erin rijd opnieuw. Het lijkt een doodgewone comfortabele elektrische auto maar in werkelijkheid kun je met deze auto een aardig potje sturen zonder dat er gekke dingen gebeuren. Zelfs de allerhoogste verkeersdrempel met daarna de blinde rechterbocht kon ik met een hogere snelheid voorwieldriftend doorheen dan ik verwacht had. Er komt nog een hoop regen aan de komende dagen en ik heb kerstvakantie en ga elke dag zwemmen dus ik ga nog een hele hoop lol hebben. Na het zwemmen ben ik de jochies op gaan halen en zijn we binnendoor via Rijnsburg/Oegstgeest naar de A44 gereden. Eenmaal op de A44 heb ik de NavSat (live) toch maar aangezet want ik was benieuwd welke kant de NavSat ons op zou sturen. Ik was sowieso van plan om via de A9 en het AMC te rijden en dat die keuze goed was zag ik na de Schipholtunnel want daar begon de file al heel vroeg op de A10. Die mensen zijn nooit meer op tijd geweest voor de voetbalwedstrijd volgens mij.

Bij de afslag naar de S111 aangekomen stond er ook wel wat file maar dat stelde niet al te veel voor. Richting de Arena rijdend ben ik snel linksaf geslagen en via de Lemelerbergweg gereden waar PSA (importeur van Citroën/DS/Opel/Peugeot) zit. Best handig als je de weg hier goed kent want daarmee omzeilde ik de lange file op de S111 naar de Arena en kon ik de jochies direct voor de Arena afzetten in de befaamde 180-gradenbocht. Mag wel niet – een BOA zei tegen de jochies dat ze een boete hadden kunnen krijgen – maar er mag zoveel niet in deze achterlijke corrupte Bananenrepubliek die Nederland is geworden onder drie kabinetten Pinokkio Rutte. Na het afzetten ben ik letterlijk naar huis gescheurd in de rijmodus Sport gewoon omdat ik daar zin in had. Mijn topsnelheid was uiteindelijk 170 km/u op de snelheidsmeter op de A44 (opgegeven max. snelheid is 165 km/u) en daar heb ik het maar bij gelaten. Na een heerlijke lunch moest ik alweer richting de J.C. Arena want op en neer rijden zijn al twee voetbalhelften + blessuretijd dus de tijd vloog harder om dan ik gedacht had. Nadat ik de jochies weer had opgepikt ben ik ook nu weer over de A9 naar huis gereden. In de rijmodus Sport kon ik nog even voor iedereen langs de lange snelwegbocht induiken. Ik verbaasde me elke keer weer hoe hard je met deze Hyundai IONIQ Electric door een bocht heen kan. Dat leidde tot enige overmoed van mijn kant want toen ik op weg naar de J.C. Arena de afslag S111 nam vloog ik zo hard op de bocht af dat ik even vol rechtdoor in het ABS moest remmen en daarna snel het stuur om moest gooien. Man, man dat is me heel erg lang niet overkomen maar het geeft wel aan hoe goed de wegligging en de remmen zijn van deze normale elektrische auto. En dat op 16-inch Michelin Energy Saver-banden, je verwacht het niet.

Weer naar huis
Zo’n voetbalstadion wat leeg loopt is toch wel een gigantische mensenmassa. Gelukkig was ik mijn telefoontje niet vergeten mee te nemen maar we hadden sowieso afgesproken op een vaste plek vlak naast Honda Van Nieuwkerk. Op weg naar de snelweg ben ik weer over de Lemelerbergweg gereden en eenmaal op de A9 heb ik ‘m in de rijmodus Sport gezet zodat ik langs iedereen kon vliegen de oprit naar de A2 op. De mooie snelwegbochten gingen heerlijk en ik haalde allemaal snelle Duitsers met groot gemak buitenom in. Bij Schiphol-Oost hebben we nog even gelachen om een Mocro in een VW Golf die niet kon hebben dat we bij elke stoplicht sneller weg waren dan hij. Op een gegeven moment vloog hij er met iets van 140-150 km/u vandoor maar uiteindelijk stonden wij met een normale snelheid rijdend (max. snelheid daar is 70 km/u) maar de mazzel van een groene golf toch weer naast hem bij Schiphol-Rijk. Na de jochies afgezet te hebben in Katwijk aan Zee ben ik naar huis gereden en heb de auto aan de oplaadpaal gehangen die steeds drukker bezet is de afgelopen maanden. Je kunt wat dat betreft goed merken dat het aantal elektrische auto’s sterk stijgende is het afgelopen jaar. De volgende dag was het precies mooi weer rond de tijd dat ik de fotoshoot wilde doen met mijn zwager. Wij hebben wat dat betreft eigenlijk altijd mazzel en ik zeg dan ook altijd dat de zon vaker schijnt dan je denkt in Nederland. De foto’s zijn mooi geworden alleen blijft het wel een hele aparte kleur en ik was niet de enige die dat vond. Na de fotoshoot ben ik naar mijn garage gereden om de Samsonite kofferset te fotograferen. Na het openmaken van de kofferbak keek ik in een toch wel erg klein gat voor mijn gevoel. Na het verwijderen van de hoedenplank paste er nog steeds maar één 50-liter koffer in maar de extra 33-liter koffer en drie 13-liter beauty cases maakten een hoop goed. Dus ach zo beroerd is het dan toch ook weer niet.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×33-liter + 3×13-liter
Zonder hoedenplank: 50-liter + 5×33-liter + 3×13-liter

Plantjes water geven op school
Dinsdag was de enige dag dat ik de plantjes in het biologielokaal nog water kon geven en dus ben ik even op en neer naar mijn werk gereden. Uiteraard niet in de rijmodus Eco+ want die had ik al gedaan dus koos ik nu voor de meest onzuinige rijmodus Sport met de verwarming uit want dat had ik tijdens de rit in de rijmodus Eco+ ook gedaan. Eens kijken hoeveel kilometer ik dan zou halen sportief binnendoor rijdend met 30-50-60-70 km/u. Omdat het kerstvakantie is was het die dag lekker rustig op de weg maar toch ben ik exact dezelfde weg als altijd gereden om te kunnen vergelijken. Overal plankgas geven en vervolgens de maximum snelheid ter plaatse rijden is best moeilijk. Zeker in de rijmodus Sport is het verslavend om gas te blijven geven. Gelukkig kon ik me inhouden alles voor de cijfertjes tenslotte. Weer thuis bleek ik nog boven de helft van de actieradius van de rit in de rijmodus in Eco+ uitgekomen te zijn. Persoonlijk vind ik 228,5 km heel acceptabel in ieder geval een stuk beter dan de Nissan Leaf e+.

Rijmodus Sport – Heat uit
V 262 km – 100 procent – Tripmeter 0 km
A 208 km – 80 procent – Tripmeter 45,7 km
5 x 45,7 km = 228,5 km

Bas en zijn geniale opmerkingen
Toen ik dinsdag naar Bas toe reed omdat ik toevallig daar toch in de buurt moest zijn schoot het gek genoeg door mijn hoofd misschien maakt Bas wel de opmerking van het jaar als ik straks voor zijn schuifdeuren parkeer. “Daar kom ik niet voor naar buiten”, bromde Bas in de deuropening en iedereen lag in een deuk. “Oh hij staat ook al in de grondlak zie ik”, zei Bas er direct achteraan. Kan ik beter eindigen dan met Bas? Oh en het interieur vond hij wel oké hoor, niks mis mee volgens Bas. Daarna kreeg ik griep en heb ik een paar dagen op bed gelegen. Maandagochtend voelde ik me eindelijk weer wat beter en heb ik de Hyundai IONIQ Electric terug gebracht.

 

Specificaties Jaargang 2019 Carrosserie hatchback Transmissie Singlespeed versnellingsbak Aantal deuren 5 deuren of meer Brandstof Electriciteit Type motor Elektrisch Acceleratie (0-100/sec) 9,9 seconden Topsnelheid 165km/u Vermogen 100(136) kW (pk)/rpm Koppel 265-295 nm/rpm Aandrijving voorwielaandrijving Remmen voor Geventileerde schijven Remmen achter Schijven Draaicirkel 10,6 meter
Overig
Type bekleding		Leer
Velgen		16-inch
Milieu en veiligheid
C02 uitstoot		0 gram/km
Energielabel		A
Afmetingen
Lengte		4.470 mm
Breedte		1.820 mm
Hoogte		1.450 mm
Wielbasis		2.700 mm
Spoorbreedte voor		1.552 mm
Spoorbreedte achter		1.564 mm
Massa leeg		1.502 kg
Max. toelaatbare massa		1.970 kg
Laadvermogen		468 kg
inhoud bagageruimte		462 liter
Bandenmaat		205/60-R16
Kosten aanschaf
Kosten gebruik per maand