Deze testauto werd ons aangeboden door Jaguar Land Rover Nederland

Range Rover Velar P400e PHEV = Rutte’s totale nachtmerrie!

Samenvatting
Of het nog gebeurt weet ik niet maar vroeger heb ik ooit eens het verhaal gehoord dat als een auto heel erg goed was je toch maar wat kritiek moest verzinnen van de hoofdredacteur van het automagazine. Bij de motoren (van 1996 t/m 2008 had ik een online Motormagazine genaamd Motormaniacs) gebeurde dat in ieder geval want daar heb ik het zelf uit de mond van een motorjournalist van het toen grootste motorblad van Nederland gehoord. Tja belachelijk natuurlijk want als een auto/motor heel erg goed is – zeg maar gerust perfect – dan moet je dat gewoon opschrijven klaar is kees! Ik ben blij dat ik al meer dan 25 jaar (eerst motoren later auto’s) kan schrijven wat ik wil en dat dus helemaal niemand mij vertelt wat ik wel en niet mag/kan schrijven. Een zeer luxe positie besef ik mij maar al te goed en over luxe gesproken deze auto kost meer dan 100.000,- euro. Veel mensen schrikken als ik dat vertel en ze denken dat ik heel erg voorzichtig rij maar daar is natuurlijk geen sprake van. Testen betekent voor ook écht TESTEN met hoofdletters. Iedereen die met mij is meegereden vond het een fantastische auto, qua zit, qua rijden, qua comfort kortom het kon niet beter! Het mag duidelijk zijn waar ik op hint want ja ook deze Range Rover Velar P400e PHEV R-Dynamic HSE is gewoon weer een dijk van een auto. Afijn lees het testverslag maar dan begrijp je het.

Plus: Afwerking – Interieur – Stuurgevoel – Zit
Superplus: Wegligging

Min: Touchscreen reageert soms niet meteen – Verbruik benzinemotor

Testverslag
Eerst even kort de titel toelichten want deze auto mag dan heel veel Roepies kosten maar behalve dat de BPM erg laag is spek je Mark Rutte ook nog eens níet door veel elektrisch te rijden. Een medewerker van Broekhuis Land Rover/Jaguar vertelde mij het verhaal van een man die in een jaar tijd maar driemaal had getankt. Dus ondanks de peperdure benzine verdient Mark Rutte geen ene malle moer aan de koper van deze dure Range Rover Velar Plug-In Hybrid. Kijk da’s nou nog eens mooi-fantastisch-cool-gaaf-leuk-fijn-goed nieuws! Na een doodstille bloedmooie motorrit onder een strakblauwe hemel en een lekker lentezonnetje langs o.a. de Oude Waver arriveerde ik bij Broekhuis Jaguar/Land Rover waar ik alle testauto’s ophaal van Jaguar/Land Rover/Range Rover. Dit keer moest ik de Range Rover Velar P400e PHEV R-Dynamic HSE ophalen, best fijn zo’n grote zware Plug-In-Hybrid-bak met de huidige benzineprijzen. Ik vind de Velar zeer geslaagd qua design, deze auto ziet er gestroomlijnder en strakker uit dan de hoekige Range Rover zoals we ‘m allemaal kennen. Bovendien kreeg ik een sjieke grijze kleur mee dat is weer eens wat anders. Omdat de Li-ion accu niet vol was hebben ze ‘m even aan de snellader gehangen terwijl ik een bakkie koffie aan het drinken was. Zo kon ik hopelijk toch volledig elektrisch naar huis rijden. Best handig een PHEV die je aan de snellader kunt hangen, het lijkt overbodig maar dat is het dus zeker niet! Ik ben lekker binnendoor gereden uiteraard want dat is behalve korter ook veel mooier. De terugrit vanaf Broekhuis begint met de weg dwars door de Haarrijnse Plas – dus links en rechts water – beter kan toch niet. Ik wist dat ik het naar huis niet zou gaan halen op een 90 procent volle Li-ion accu maar ik heb toch geprobeerd zo zuinig mogelijk te rijden om zover mogelijk te komen. Het was gelukkig niet druk op de weg waardoor ik lekker mijn eigen snelheid kon rijden op de Adaptive Cruise Control (Minimum snelheid: 16 km/u – Afstandsstreepjes: Vier). De weg langs Zwammerdam slingert lichtelijk dus het was een leuke uitdaging om strak sturend met constant 60 km/u rijdend op het ACC proberen niet te remmen. Dat lukte werkelijk uitstekend dus mijn eerste testdag begon direct al positief. In tegenstelling tot de Land Rover Defender 90/110 die ik eerder heb getest heeft deze Range Rover P400e geen luchtvering maar conventionele vering/demping met spiraalveren dus. Die spreken iets harder aan dan luchtvering maar verder is het net zo goed en makkelijker + goedkoper te repareren.

Verderop in het testverslag schrijf ik nog een alinea over de verschillende soorten vering/demping want dat is best interessante materie. Wist je bijvoorbeeld dat de Corvette C6 aan de achterzijde carbon bladveren heeft. Dat vind ik nou mooi dat een sportwagenmerk voor een type veer kiest die je normaal alleen onder vrachtwagens aantreft. Bij Bodegraven aangekomen heb ik de rustige ventweg langs Zwammerdam genomen en pas bij Alphen a/d Rijn ben ik de N11 opgereden. Dat is een hele mooie scherpe opritbocht waar ik de banden (21-inch Michelin Latitude Tour HP M+S) al even lekker met zeer groot gemak kon laten piepen want deze auto heeft – ik zou bijna zeggen uiteraard – AWD. Net als de Land Rover Defender 110 P400e stuurt ook deze auto werkelijk superstrak voor zo’n grote zware SUV. Ik had dan ook heel erg veel zin in deze testweek! Eenmaal op de N11 sprong de rijmodus van Elektrisch op Hybrid en werd de viercilinder 2-liter turbo-benzinemotor opgestart. Ja echt een viercilinder maar niet zomaar een viercilinder natuurlijk wel eentje met dik 300 Pk/400 Nm wat niet slecht is voor een 2-liter turbo-benzinemotor. Aan het einde van de N11 aangekomen kon ik meteen doorrijden de mooie lange S-bocht naar de A4 op. Ik kon de Range Rover Velar werkelijk perfect op de grens rijden net tegen wel/niet piepende banden aan. De bocht voor de rotonde naar de Europaweg is een echte afknijpbocht dus ik hield de snelheid zo hoog mogelijk voor de bocht. Het is dan de kunst om zonder te remmen precies op de grens rijdend door het afknijpgedeelte heen te rijden en dan vlak voor de rotonde heel hard in de remmen te gaan. Nou dat is geen enkel probleem met de grote geventileerde schijven met grote remklauwen voor. Zelfs heel snel de rotonde op en af ging zo makkelijk dat ik eerder het gevoel had in een lichte sportieve hatchback te rijden. Omdat ik nog moest eten en daarna naar de tandarts moest voor een zenuwbehandeling besloot ik de Samsonite koffers vrijdag te fotograferen. Eenmaal heb ik de Range Rover Velar meteen aan de oplaadpaal schuin voor mijn huisdeur gehangen. Het opladen van een volledig lege 17,1 kWh Li-ion accu duurt ongeveer 3 uur en 40 minuten. Dat is best snel dus als de actieradius dan ook nog eens ruim voldoende is dan kun je grotendeels elektrisch rijden. Een medewerker van Broekhuis vertelde over een man die afgelopen jaar pas driemaal had getankt met een ander type Range Rover PHEV.

Alles op een rijtje
Leeggewicht: 2.233 kg
Benzinemotor – 300 Pk/400 Nm
Elektromotor – 143 Pk/275 Nm
Gecombineerd – 404 Pk/5.500 tpm – 640 Nm/1.500-4.400 tpm

Zuinigheidsrit
Omdat ik niet met een volle Li-ion accu was vertrokken uit Utrecht besloot ik meteen diezelfde avond nog een zuinigheidsrit (Leiden <-> Overveen) te maken. Ik wilde dolgraag weten hoe ver ik binnendoor rijdend zou kunnen komen met zo’n grote zware PHEV-SUV met een leeggewicht van let wel 2.233 kg dus met twee personen erin en een volle tank is dat bijna 2.400 hele kilogrammen. Na wat zoeken in de online brochure las ik dat de Li-ion accu een capaciteit van 17,1 kWh heeft. Omdat ik op tijd thuis was had ik genoeg tijd om de Li-ion accu op te laden voor de zuinigheidsrit na het avondeten. Ik vertrok niet met een afgetopte tank omdat ik die elektrisch rijdend onderweg nog ergens vol kon gooien, maar in ieder geval voordat de rijmodus zou overschakelen van EV –> Hybrid. We vertrokken om iets voor zessen zodat we rond half acht weer thuis zouden zijn want dan was vlak voor het slapen gaan de Li-ion accu weer opgeladen. Ik had mijn moeder expres meegenomen om te kijken hoe ze zou reageren in de haakse rechterbocht bij De Zilk en de rotonde en de mooie flauwe bochten op de bomenweg in Vogelenzang. De instap vond ze fantastisch want lekker hoog en de passagiersstoel zit als een troon zei ze. Tja mag het in een auto van dik 100.000,- euro want daar praten we over. De voorstoelen zijn volledig elektrisch instelbaar dus als je dan nog wat te zeuren hebt ben je een echte zeikjanus. Het was rustiger op de weg dan ik verwacht had ondanks dat de spits nog niet voorbij was. Eenmaal op de N206 in Katwijk aan den Rijn zette ik de Adaptive Cruise Control vast op 80 km/u en reed voor mijn gevoel als op een rails richting De Zilk. Ik zag de energiemeter van de Li-ion accu langzaam teruglopen en na omrekenen zou de elektrische actieradius op net iets meer dan 60 km uitkomen. Zou want pas als de rijmodus Hybrid voor mijn neus oplicht weet ik het 100 procent zeker. Bij De Zilk aangekomen zei mijn moeder nog tegen mij: “Die bocht vind ik altijd eng.” Ach in deze bijna 2,5 ton wegende kolos lig je als een tank op de weg dus mijn moeder gaat helemaal niets van merken als ik lekker strak door de mooie haakse rechterbocht heen stuur. En inderdaad ik reed hard en strak door de haakse rechterbocht maar ze klaagde totaal niet. Ik zou dat voor de lol eens moeten filmen dat lijkt me wel leuk. De sportauto achter mij moest lossen dus dat zegt genoeg over de uitstekende wegligging + hoge bochtensnelheid van deze Range Rover Velar P400e.

Na twee mooie 60 km/u-bochten gooide ik het ACC omlaag naar 34 km/u want dat is ongeveer 30 echte kilometers per uur. ik heb onderweg eens op die digitale snelheidsmeters zitten letten bij wegwerkzaamheden en in 30-zones maar de ene keer geeft ie een lagere snelheid aan en de andere keer een hogere snelheid. Dus ja wat moet je daar in hemelsnaam mee. Na Vogelenzang kon ik weer opplussen naar 50 km/u en ik nam de rotonde lekker hoog over de rotonderand en ook hier klaagde mijn moeder niet. De bomenweg is weer 60 km/u en ook nu weer stuurde ik op het ACC rijdend strak door de twee scherpe bochten heen. De scheve verkeersdrempel werd duidelijk anders doorgegeven dan in de Land Rover Defender 110 P400e. Dan zie je toch dat luchtvering qua comfort duidelijk superieur is aan conventionele vering/demping. Maar goed als ik met een hatchback met deze snelheid over deze scheve verkeersdrempel zou vliegen dan klap ik met mijn hoofd tegen de hemel aan. De strakke blinde S-bocht kon ik met 50 km/u heel mooi strak doorheen, bij de meeste gewone auto’s rij je dan al dik op de grens. Op weg naar de boulevard was het redelijk druk maar eenmaal op de boulevard stonden alle parkeerplaatsen helemaal bomvol. Gelukkig stonden ze er op de terugweg van de duinenweg nog dus ik kon lekker doorrijden. Het zag er nog steeds goed uit en ik had goede hoop om boven de 60 kilometer elektrische actieradius uit te komen. De twee mooie S-bochten in het dorp zijn op de terugweg altijd net even leuker raar maar toch echt waar. Daarna was het zo rustig en netjes mogelijk terugrijden naar Leiden. Uiteindelijk sprong de rijmodus van Elektrisch naar Hybrid op de N206 ter hoogte De Zilk bij een tripmeterstand van 62,8 kilometer.
Rijmodus EV/Eco – 62,8 km (17.1 kWh x 0,22 euro = 3,76 euro) – afgerond 6 eurocent/km
Rijmodus Hybrid/Eco – 18,8 km/1,41 ltr E10 = 1:13,33 (1,41 x 2,36 euro = 3,32 euro) – 17,66 eurocent/km
Elektrisch rijden is dus bijna driemaal goedkoper dan op benzine rijden dus tel uit je winst.

Van en naar werk jumpen
Er zijn weinig dingen in een auto leuker dan in een heerlijke Jump-SUV zoals deze Land Rover Velar naar mijn werk rijden. Een sjieke Jump-SUV zal ik maar zeggen want de Land Rover Defender 90/110 zijn echte hardcore terreinauto’s dat is toch net even anders. Maar ook met deze SUV kun je met de juiste banden (op de Michelin Latitude Tour HP banden staat M+S maar ik zou een ander type banden kiezen) behoorlijk gekke dingen doen als het op ‘naast-de-weg-rijden’ aankomt. Ik stapte in en reed weg met een ‘vol getankte’ Li-ion accu en dat voelt best lekker om zo goedkoop te rijden zonder onze nationale Pinokkio aka pathologische leugenaar Mark Rutte te spekken. De route naar werk is het afgelopen jaar behoorlijk veranderd qua drukte-tijdstip. Vroeger kon ik tussen 7 en 8 uur vertrekken maar tegenwoordig moet ik niet later dan half 8 vertrekken want dan staat er een file van hier tot Tokio van de N44 naar de N14. En waarom? Ik heb werkelijk geen flauw idee! Als ik in mijn Renault Twizy naar werk rij dan pak ik altijd vlak voor de afslag N44 –> N14 het stuk ‘Auto te gast’ en daarna een kort stuk fietspad dan heb ik nergens last van. Nederland is tijdens en na de corona-periode echt een puinhoop geworden qua verkeer. Bij Wassenaar aangekomen sloeg ik rechtsaf richting het oude centrum. Dat is altijd weer een erg leuke bocht want het is een blinde bocht en auto’s die voor het stoplicht na de bocht staan te wachten om de A44 op te rijden zie je altijd even schrikken als je met zo’n grote SUV strak rijdend de vrij smalle rechterbocht door komt zetten. Zo ook nu weer, ha, ha ik moet daar altijd weer om glimlachen. De rotonde ging superstrak en ook de hoge verkeersdrempel voor rotonde 2 reed ik comfortabel overheen. Rotonde 2 is altijd oppassen omdat auto’s van rechts die geen voorrang hebben vaak doodleuk de rotonde oprijden terwijl ze mij niet kunnen zien aankomen. Je zou toch verwachten dat ze dan wat rustiger op de rotonde af komen rijden maar nee dus. Na een heerlijk strakke driekwart draai volgt rotonde 3 waar ik rechtdoor rij dus even een snelle rechts-links-stuurbeweging maak. Tijdens de fotoshoot prees mijn neef (mijn vaste fotoshoot-chauffeur en zwager was op vakantie) het stuurgedrag van de Range Rover Velar P400e en zijn broer die ook mee wilde heeft zichzelf naar huis gereden en ook hij was zwaar onder de indruk van de wegligging en het stuurgedrag van de Range Rover Velar P400e dat zegt toch alles.

Eenmaal bij het Wassenaarse Bos zette ik het ACC vast op 30 km/u en reed over de eerste snelheidsbreker heen. Ik hoorde wel een boink-geluid maar dat was dus van de laadbodem in de achterbak. Dat komt bij heel veel moderne auto’s voor en ik snap echt niet waarom die op de snelheidsbrekers + verkeersdrempels op en neer klapperende laadbodem niet vast gezet kan worden. Dat moet toch heel eenvoudig met twee clips op te lossen zijn. Daarna voerde ik de snelheid op naar 40 km/u en dat voelde goed aan en met 50 km/u voelde het nog beter aan. Dat is wel typerend voor uitstekende mechanische vering/demping op een SUV, het aanspreken mag dan iets harder aanvoelen dan met luchtvering maar hoe harder je over een snelheidsbreker heen rijdt hoe beter het aanvoelt. Op de N44 aangekomen kon ik vrij makkelijk doorrijden naar de N14. In de Hubertustunnel bleef de Adaptive Cruise Control heel netjes vaststaan op 70 km/u wat de kwaliteit ervan duidelijk aangeeft. In veel auto’s met (Adaptive) Cruise Control loopt de snelheid in het sterk dalende gedeelte van de Hubertustunnel op met 2-5 km/u. Alleen duurdere auto’s houden de snelheid precies op de ingestelde snelheid vast. Dat zijn van die grappige dingen die ik leuk vind om even aandacht aan te besteden in een testverslag. Op de President Kennedylaan aangekomen was het weer eens aansluiten want ze zijn nog steeds bezig terwijl ze hadden gezegd dat het 10 juni klaar zou zijn. NOT! Tegenwoordig rij ik niet meer rechtdoor richting Kijkduin maar sla linksaf op een rare vierkante rotonde. Dat scheelt niet alleen langer wachten voor het stoplicht maar het is ook nog eens een straat met allemaal snelheidsbrekers. Daar gaat het gas er dus altijd even op want het is geen 30-Zone dus dat is jump-jump-jump-jump over de snelheidsbrekers heen. Op de terugweg neem ik altijd deze weg maar dan sla ik halverwege rechtsaf. Dan moet ik over een snelheidsbreker heen springen en meteen rechtsaf slaan. De meeste auto’s hebben het hier heel erg moeilijk waardoor ik met een lagere snelheid de bocht om ga. Zo niet met deze Range Rover Velar P400e want die herstelt zich zelfs met een hogere snelheid met groot gemak na de zijdelingse jump. De rest van de rit naar huis was vooral rustig uitrijden want er zijn zoveel wegwerkzaamheden dat al mijn mooie routes afgesloten zijn.

Samsonite kofferset
Na het middageten ben ik direct naar mijn garage gereden voor het fotograferen van de Samsonite kofferset. Uiteraard pakte ik alle drie de 70-liter koffers erbij want de kofferbak van deze Range Rover is zo groot dat die er sowieso in passen. Er pasten net iets meer dan 300-liter aan koffers in, gewoon goed dus voor een SUV.

Samsonite kofferset
Met rolhoes: 4×50-liter + 2×33-liter
Zonder rolhoes: 3×70-liter + 3×33-liter + 13-liter

Sfeerfoto’s en een superieur rondje SBP
Mooie sfeerfoto’s maken vind ik altijd weer een uitdaging en dan vooral waar ze te maken. Ik ben tijdens het avondeten maar eens goed na gaan denken waar ik al een tijdje niet meer ben geweest. Ineens schoot mij Noordwijk aan Zee te binnen dus ben ik na het avondeten in de Range Rover Velar gesprongen en via de N206 naar Noordwijk aan Zee gereden. Door de strakblauwe lucht wist ik dat een aantal foto’s extra mooi zouden zijn zoals die van de vuurtoren op de boulevard. Door de extreme drukte stond er een verkeersregelaar en ik vroeg hem netjes of ik even op de stoep een foto mocht maken van de vuurtoren. Daarna is hij nog even in de auto komen zitten en hebben we de muziek even loeihard gezet. Het was een erg grappige zeer vrolijke man dus we hebben allebei even hard zitten lachen in de auto. Hij vond het helemaal prachtig en mijn avond was dan ook weer helemaal goed. Grappig genoeg heeft deze Range Rover Velar ook Active Road Noise Cancellation (= Anti-geluid) waardoor bijvoorbeeld het bandengeruis zo goed als niet doordringt tot de oren van de inzittenden. Vanuit de villa-duinen ben ik naar de doorgaande weg richting de ESTEC gereden dat onderdeel uitmaakt van het Space Business Park. Ik dacht nu ik er toch ben rij ik meteen even maar een elektrisch rondje dan doe ik van de week een benzine+elektrisch rondje met de volle 404 Pk/640 Nm. Niet dat die elektrische 143 Pk/275 Nm verkeerd zijn hoor want als je het gas erop houdt en niet remt maar de Range Rover Velar vol de bochten inhoekt dan is dat 200 procent pure pret. Bij de afslag naar het SBP aangekomen kwam ik sinds lange tijd eens van de andere kant de rotonde opgereden. Daardoor kon ik meteen rechtdoor steken en het gas er al opzetten ruim voor de haakse rechterbocht. Ik gooide het stuur in één keer hard om naar rechts en vloog met zwaar piepende banden door de bocht. In mijn ooghoek zag ik een stel mannen op klapstoeltjes voor een bedrijf in de zon zitten die verschrikt opkeken. Daarna gaf ik gas zoals ik normaal nóóit zou durven in de flauwe bocht op weg naar de vrachtwagenparkeerplaats. De AWD is zo ongelofelijk goed en samen met de grip van de brede 21-inch banden en de uitstekende vering/demping zorgt dat ervoor dat je absurd hard door welke bocht dan ook heen kan én durft te rijden.

De vrachtwagenparkeerplaats oprijdend moest ik even iets beter opletten dan normaal want er stonden veel bussen/vrachtwagens in het midden geparkeerd. Ik had dus niet veel speelruimte maar desondanks kon ik toch het gas erop houden omdat deze auto gewoon niet gaat glijden. De vrachtwagenparkeerplaats af kon ik er weer vol tegenaan voor het spannendste gedeelte van het rondje SBP. De lager verkeersdrempel voelde ik amper maar voor de haakse rechterbocht met verkeersdrempel ervoor ging ik even goed zitten. Ik stuurde vlak voor de bocht iets naar links en gooide het stuur daarna hard om naar rechts zodat ik al stuiterend op drie wielen door de bocht heen reed. Het allermooiste is echter dat het ESP niet keihard ingrijpt bij dergelijke actie. Je kan het ESP in deze rijmodus namelijk niet uitzetten. Bij de Land Rover Defender 90/110 greep het ESP wel keihard in waardoor ik bijkant stil viel. Wat dat betreft hebben ze het ESP van deze Range Rover Velar een stuk beter (lees: ) afgesteld. Het ESP kan alleen in de terreinmodi uitgezet worden en ja dat doe je liever niet op het asfalt. Ik heb het met een Land Rover Defender geprobeerd (= rijmodus Zand) maar dat ging bijna fout door de totaal abrupte reactie. Ik denk dat dit te maken heeft met het ‘Active Rear Locking Differential’ wat in het zand (want geen weerstand) perfect werkt maar op het asfalt niet zeker niet als je weinig ruimte hebt. Op naar de hoge en allerhoogste verkeersdrempel die een eitje zijn voor deze auto met zijn lange veerwegen. Gas erop en gaan met die banaan……. Daan! Ik vloog met vier wielen los over de allerhoogste verkeersdrempel heen landde hard, remde even kort hele hard om meteen daarna het gaspedaal vol in te trappen en werkelijk perfect op de grens rijdend door de blinde rechterbocht heen te vliegen. Zo mooi, dit kan echt niet beter! De rest van het rondje was een formaliteit maar de oprit naar de N206 was ook weer plankgas en vol op de grens. Daarna nog even de oprit bij ’t Heen en daar belandde ik achter een Audi A5 Cabrio die ik even liet gaan. Daarna gaf plankgas en stuurde richting de grasrand zodat ik zo hard mogelijk met zo hoog mogelijke g-krachten door de opritbocht kon rijden. De banden piepten permanent van de eerste tot de laatste seconde en die man in zijn Audi A5 Cabrio keek verschrikt om van wat gebeurt hier nou joh!

Speciale anti-hitte autolak
Zondag stapte ik in een werkelijk bloedhete Range Rover Velar en toen moest ik meteen denken aan een artikel dat ik afgelopen week op het internet had gelezen. Dat artikel ging over een Israëlische startup genaamd SolCold die een speciale coating (ook beschikbaar als Wrap) met dezelfde naam heeft ontwikkeld waardoor het in een auto nooit meer echt bloedheet wordt als tie in de zomer in de volle zon staat. Deze coating maakt gebruik van een natuurkundig fenomeen genaamd ‘Stokes shift’ om de zon te reflecteren. Om aan te tonen dat het echt werkt en zelfs beter dan een auto in de schaduw zetten hebben ze drie witte Volkswagen Polo’s genomen. De eerste Volkswagen Polo kreeg de SolCold-coating, de tweede Volkswagen Polo werd in de volle zon geparkeerd en de derde Volkswagen Polo werd onder een parasol geparkeerd. Volkswagen Polo nummer 1 bereikte een temperatuur van slechts 37 graden Celsius in de volle zon, Volkswagen Polo nummer 2 bereikte een temperatuur van 55 graden Celsius in de volle zon en Volkswagen Polo nummer 3 bereikte een temperatuur van 40 graden Celsius onder een parasol in de schaduw. Het mooie is dat het natuurlijk niet alleen voor auto’s gebruikt kan worden maar ook voor huizen en noem het allemaal maar op. Dat scheelt behoorlijk wat energie want de airo kan uit dan wel een paar standen lager gezet worden. Geniaal toch of niet dan?

Snelwegzuinigheidsrit en stadszuinigheidsrit
Om maar meteen alles gedaan te hebben heb ik vroeg in de middag een snelwegzuinigheidsrit gemaakt en ’s avonds na het eten een stadszuinigheidsrit. Ik was echt benieuwd hoeveel lager én hoger ik respectievelijk uit zou komen ten opzichte van de standaard zuinigheidsrit. De snelwegzuinigheidsrit ging uiteraard heen en weer of moet ik zeggen op en neer naar Hoofddorp, want verder dan 50 km verwachtte ik zeker niet te komen. Het was gelukkig rustig op de A44 en ik hoefde maar tweemaal een langzamere verkeersdeelnemer in te halen. Het valt echt op dat veel automobilisten 90 km/u rijden of zelfs nog langzamer rijden sinds de benzineprijs zo absurd hoog is. Eenmaal op de A4 kon ik probleemloos doorrijden richting Hoofddorp en al snel reed ik op de afslag richting de mooie S-afritbocht. Ik liet het ACC op 100 km/u staan wat voor een gewone auto op deze plek best snel is maar de Range Rover Velar had er werkelijk helemaal niets van. Ik reed werkelijk retestrak door de S-afritbocht heen en moest daarna behoorlijk hard in de remmen (echt belachelijk goed die remmen!) om op tijd stil te staan voor het verkeerslicht. Eenmaal over de A4 heen bleef een auto voor mij zo belachelijk langzaam rijden dat ik de trailer naast mij niet in kon halen en dat terwijl er nog twee banen vrij waren. Uiteindelijk kon ik de trailer toch inhalen maar man, man kijk even in je spiegel zeg. De opritbocht naar de A4 is altijd weer erg leuk omdat je een zee van ruimte hebt of beter gezegd een hele grote lap asfalt. Ook hier stuur ik altijd even iets naar links en hoek de testauto daarna snoeihard de opritbocht in. Ook nu weer reed ik even op drie wielen en gilden de banden het uit maar uitbreken ho maar. Man, man wat is deze auto goed, ha, ha ik moest even hard lachen om de gezichten van de verschrikte automobilisten die stonden te wachten voor het stoplicht bij de afrit. Eenmaal weer op de snelweg rijdend moest ik op een gegeven moment invoegen op de A4 en daarvoor moest ik een auto inhalen. Precies op dat moment kwam er een of andere malloot met een geschatte snelheid van om en nabij de 180-200 km/u aanzetten die heel hard in de remmen moest. Tja toen ik in mijn achteruitkijkspiegel keek zag ik ‘m nog niet aankomen dus wat wil je nou joh kereltje in je Ford Focus RS? Bovendien was het nog ruim voor 19.00u dus dan is de maximum snelheid slechts 100 km/u. Op zo’n moment is het toch wel fijn als je in een hele grote SUV zoals deze Range Rover Velar P400e rijdt want dan durven die mannetjes van lichtgetinte persuasie ineens niet meer zoveel. Eenmaal op de A4 zag ik in de verte een giga-file opdoemen maar ik wist al dat die op de A4 stond dus de twee rechterbanen naar de A44 reden gewoon door gelukkig. En nu was het afwachten wanneer de rijmodus van EV naar Hybrid zou springen. Dat was bij exact 47,2 km en dat viel mij mee, je kunt dus vanuit Leiden met groot gemak over de snelweg naar A’dam rijden je auto op je werk weer opladen en daarna weer elektrisch naar huis rijden. Mooi toch.
Rijmodus Elektrisch/Eco – ACC: 100 km/u – 47,2 km

Stadszuinigheidsrit
Voor de stadszuinigheidsrit heb ik grote rondjes gereden door Leiden –> Voorschoten -> Wassenaar –> Katwijk -> en weer terug. Ik wilde persé dezelfde avond nog de vol geladen Li-ion accu leeg rijden. Binnendoor rijdend ben je dan wel effentjes bezig maar goed deze actieradius wil je als koper wel graag weten. Ik kreeg laatst een mailtje van een man die mijn testverslag van de Renault Captur E-TECH Plug-in Hybrid te laat had gelezen want hij had de auto al gekocht. Hij schreef dat als hij mijn testverslag, met de titel “F1-techniek = F1-vergeten” voor aankoop had gelezen hij deze auto nooit en te nimmer had gekocht. Oké het was best saai die grote rondjes rijden maar met mijn iPod met 100-en liedjes hoefde ik mij totaal niet te vervelen. Ik heb de hele weg allemaal hardrock-nummers geluisterd, echt heerlijk want deze Range Rover Velar P400e heeft een Meridian audiosysteem van 400 Watt met 11 luidsprekers en een grote subwoofer. Waanzinnig wat een lekker geluidjuh zeg niet normaal gewoon. Dan klinkt de hardrock-versie van Johnny B. Good van Judas Priest wel heel erg lekker. Ik heb ook nog een liedje op mijn iPod staan van Dimmu Borgir genaamd Vredesbyrd. Een bizar nummer maar op de een of andere manier vind ik het een gaaf nummer. Je moet de YouTube live-versie Live in Wacken Open Air 2012 maar eens kijken die is echt cool met een klassiek strijkorkest erachter. Geniaal gaaf! En zo maakte de muzikale aankleding de rondjes in ieder geval minder saai dan het steeds maar hetzelfde uitzicht. Uiteindelijk was de Li-accu leeg bij een tripmeterstand van 65,6 km wat een hele mooie waarde is voor zo’n grote zware SUV. En blijkbaar had ik zo constant en netjes gereden dat ik weinig energie had gebruikt voor het optrekken.
Rijmodus: Elektrisch/Eco – ACC: 30-50 km/u – Elektrische actieradius: 65,6 km

Scherpe Bas
Woensdagmiddag ben ik uit werk vandaan op mijn motor linea recta naar mijn garage gereden en mijn Renault Twizy naar huis gescheurd en daarna in de Range Rover Velar naar Bas gereden. Voor we een rondje zijn gaan rijden heeft Bas eerst even het interieur bekeken. Gewoon mooi en goed verzorgd en ja dan was er toch weer iets dat Bas opviel en ik over het hoofd had gezien. Nou ja over het hoofd gezien, ik had er gewoon niet bij stil gestaan. Het was bloedheet met een strakblauwe hemel en volle zon en dat vinden displays niet altijd fijn want sommige displays worden volledig onleesbaar als de zon erop schijnt. Het centrale display van deze Range Rover Velar kantelt iets naar voren en dat is waarschijnlijk de reden dat het goed leesbaar blijft in de volle zon. Bas had namelijk voor de eigenaar van een bedrijf twee deuren verder via Alibaba een scherm besteld voor zijn nieuwe Mercedes EQS. In de volle zon is het dashboard-brede display namelijk totaal onleesbaar en een origineel scherm van Mercedes kost maar liefst 700,- euro zei Bas. Bij Alibaba kost hetzelfde scherm slechts 70,- euro. Het enige probleem is dat het scherm van Alibaba wit stiksel heeft en de eigenaar van die Mercedes EQS rood stiksel wil. Tja en dan ga je natuurlijk naar Bas want die heeft dat zo voor elkaar. Tja het lijkt bij mij Mercedes allemaal ‘goud’ wat er blinkt maar dat is allemaal nep dus want je bij zonnig weer is het display gewoon totaal onleesbaar. Doe mij die Range Rover Velar maar als ik heel eerlijk ben. Mercedes = Met Enige Rijlessen Controleert Elke Dwaas Een Slagschip

 

Specificaties Jaargang 2022 Carrosserie SUV Transmissie Automaat Aantal deuren 5 deuren of meer Brandstof Benzine Elektrisch Type motor Otto + Elektrisch Aantal cilinders 4 Acceleratie (0-100/sec) 5,4 seconden Topsnelheid 209km/u Vermogen B-220,5(300) E-105(143) B+E-297(404) kW (pk)/rpm Koppel B-400 E-275 B+E-640/1.500-4.400 nm/rpm Cilinderinhoud 2.0/1.997 liter Kleppen per cilinder 4 Compressieverhouding 9,5:1 Turbo Turbo + Intercooler Aandrijving All-Wheel Drive Differentieel Active Rear Locking Remmen voor Geventileerde schijven Remmen achter Geventileerde schijven Draaicirkel 11,95 meter
Overig
Type bekleding		Leer
Velgen		21-inch
Milieu en veiligheid
Verbruik
Gemiddeld verbruik		2,2 liter/100 km
C02 uitstoot		49-57 gram/km
Energielabel		A
Afmetingen
Lengte		4.797 mm
Breedte		2.147 mm
Hoogte		1.683 mm
Wielbasis		2.874 mm
Spoorbreedte voor		1.640 mm
Spoorbreedte achter		1.657 mm
Massa leeg		2.233 kg
Max. toelaatbare massa		2.720 kg
Laadvermogen		487 kg
Aanhanger geremd		2.400 kg
Aanhanger ongeremd		750 kg
inhoud bagageruimte		568 liter
Bandenmaat		265/45-R21
Kosten aanschaf
Kosten gebruik per maand