LIMOUSIN-e
Toen ik ’s avonds heerlijk op bed lag met mijn Macbook op schoot twijfelde ik even of ik het nou écht had zien staan. Na het tekenen van de bruikleenovereenkomst krijg ik altijd nog een A4-tje mee met daarop het type Audi en alle extra’s op de testauto. En daar stond helemaal links bovenaan inderdaad “Audi A4 Limousine”, ik had me dus niet vergist. Nieuwsgierig naar de oorsprong van het woord “Limousine” typte ik op Google “Limousine wiki” in en vond toen de volgende tekst: “Een limousine is een luxewagen, uitgerekt om op te vallen maar ook om plaats te bieden aan meerdere personen met zoveel mogelijk luxe en comfort. De passagiersruimte kan afgesloten zijn van de bestuurdersruimte door middel van een raam. De ruiten zijn meestal zwart getint. Limousines kunnen op verschillende manieren verlengd worden. De term limousine werd vroeger ook wel gebruikt om de carrosserievorm sedan aan te geven, zo noemde Volkswagen de Kever ook wel Limousine. Tegenwoordig wordt de benaming ook gebruikt bij diverse modellen van Audi. Aanvankelijk waren limousines luxe auto’s met een apart gedeelte voor chauffeur en passagiers. De naam Limousine komt van de Franse streek Limousin. De schaapherders aldaar hadden lange mantels.”
Toen ik de laatste zin las moest ik even glimlachen, de streek heet namelijk “Limousin” zonder “e” dus dat maakt de ecologische toevoeging van Audi aan TDI nog toepasselijker. De reden dat er een “e” is toegevoegd aan TDI heeft te maken met de langere overbrengingsverhoudingen van alle zes de versnellingen, brandstofbesparende 205/60-R16 banden met lage rolweerstand, een verlaagde carrosserie (d.m.v. een sportonderstel) en carrosserieverfijningen voor een betere stroomlijn. Eigenlijk een soort van snelle schaapherdersmantel dus, ha, ha. Ik heb werkelijk een gruwelijke bloedhekel aan cliché’s zoals die vaak in de autojournalistiek gebruikt worden, maar in dit geval is de Wolf in schaapskleren wel heel letterlijk van toepassing. Een sportieve Limousine met A-label kan dat? In het testverslag van de nieuwe Peugeot 508 verbaasde ik me daar ook al over, maar die kwam toch mooi van dat oranje kruis af en dat werd een hele leuke testweek. Ik had er dus op voorhand alle vertrouwen in dat de test van deze eco-Audi interessant zou worden.

Luxe fotoshoot
Het allereerste wat ik ben gaan doen na het ophalen van de Audi A4 2.0 TDIe is de fotoshoot. En niet zomaar fotoshoot nee een luxe fotoshoot in Amsterdam op het architectonisch zeer fraaie KNSM-eiland. Een paar dagen eerder was ik samen met vier collega’s op kraamvisite geweest bij een collega die daar woont. Toen ik vanaf het balkon naar buiten keek dacht ik meteen: “Hier ga ik vrijdag een fotoshoot doen met de Audi A4 2.0 TDIe.” Het KNSM-eiland is een woonwijk op een kunstmatig schiereiland in het Oostelijk Havengebied van Amsterdam. Het is genoemd naar de Koninklijke Nederlandse Stoomboot-Maatschappij N.V. die hier vroeger was gevestigd. Vanaf 1902 werd het toen nog maagdelijke gebied geëxploiteerd door de Koninklijke Nederlandse Stoomboot Maatschappij. Vanaf het KNSM-eiland voeren passagier- en vrachtschepen af en aan. Indië was bijvoorbeeld een populaire bestemming. In 1977 viel definitief het doek. Na het vertrek van de KNSM groeide het eiland in eerste instantie uit tot een zogenaamd ‘waste-land’. Het werd het domein van krakers en stadsnomaden. De gemeente besloot uiteindelijk het gebied voor woningbouw te gebruiken. En prestigieuze nieuwbouw werd het! Het KNSM-eiland is verworden tot een woonbuurt met opmerkelijke architectuur. Over de architectuur en de indeling is uitvoerig nagedacht. Het stedenbouwkundig ontwerp voor het wooneiland is gemaakt door de dienst Ruimtelijke Ordening in samenwerking met de Nederlandse architect Jo Coenen. Ik zou zeggen ga er eens een keer een kijkje nemen, het is echt de moeite waard. Tijdens de fotoshoot merkte ik al dat deze Audi A4 TDIe absoluut geen budget-Audi is (de foto’s spreken voor zich denk ik). Wie dat denkt maakt een hele GROTE fout, maar puur op basis van de papieren feiten zal iedereen die fout maken vrees ik. De belangrijkste papieren feiten daarvoor op een rijtje: slechts 2.0 liter cilinderinhoud, slechts 100 kW (136 Pk) vermogen, dik 1.550 kg A4-tjes en het allerergste vier Michelin Energy Saver banden om piepkleine 16-inch velgen. En toch blijkt juist deze op papier nogal vreemde combinatie een meer dan verrassend goede Audi op te leveren.

“Jij met je Audi!”
De dag na de fotoshoot zou ik op bezoek gaan bij vrienden in Veghel. Een mooie snelwegrit van 116 kilometer die volgens de NavSat ongeveer anderhalf uur zou gaan duren. Die tijd zou ik makkelijk gaan halen, want ik was van plan om heel netjes (100-105 km/u) en dus zuinig te gaan rijden. Met dit door en door ontwikkelde 2.0 TDI-motorblok zou ik toch behoorlijk zuinig moeten kunnen rijden schatte ik zo in. Op mijn dooiste akkertje reed ik richting de N11 en vanwege het weekend was het heerlijk rustig. Ik draaide de oprit naar de A4/N11 op en reed heel netjes achter een donkerblauwe Volvo V70 aan. Aan het einde van oprit naar de N11 hield ik expres de middelste baan aan omdat de afrit zich hier in drieën (één rijbaan voor linksaf en twee rijbanen voor rechtsaf) splitst. De donkerblauwe Volvo V70 pakte de rechter rijbaan zodat ik er mooi buitenom langs kon. Tenminste dat dacht ik want plotseling week de Volvo zonder richting aan te geven uit naar links en ging midden over de twee rijbanen naar rechts rijden. Ik kon maar net aan een aanrijding voorkomen en opende bij het rode stoplicht aangekomen het raam van het rechterportier om te vragen waar dit goed voor was. “Ja jij in je Audi!”, riep de man tegen mij. “Beste man deze Audi is helemaal niet van mij, en wat u daar net deed was behoorlijk asociaal”, zei ik beleefd terug. Daarna scheurde de man er bij groen met een noodvaart vandoor en dus stopte ik bij het volgende rode stoplicht, waar hij linksaf voorgesorteerd stond, weer en opende het raam van het linkerportier. “Beste man u reed zonet met een rijbewijs-kwijt-snelheid over de N11, mooi voorbeeld bent u voor dat kleine kind naast u op de voorbank die daar overigens helemaal niet zo mag zitten vanwege haar leeftijd en lengte (kinderen tot 18 jaar en kleiner dan 1,35 meter moeten voorin en achterin de auto in een goedgekeurd autokinderzitje worden vervoerd)”, zei ik tegen hem. De man ontplofte zowat en toen het stoplicht op groen sprong ging hij er alweer als een achterlijke vandoor. Rustig verder rijdend vroeg ik me af wat nou het probleem van die man was, en zoveel andere (zwaar gefrustreerde?) automobilisten die ik dagelijks in de asfaltjungle tegenkom. Was hij misschien stinkend jaloers dat hij zelf niet in een Audi rijdt?

Dieselloc
Met de cruise control op exact 105 km/u (bij een snelheidsovertreding boven de 100 km/u is de correctie 3 procent) reed ik over de N11 naar de A12. Ik moet er nog steeds aan wennen dat de grote kruising met verkeerslichten na het aquaduct is verdwenen. Goede zaak overigens dat scheelt weer een hoop CO2 van voor joker staande voertuigen voor de stoplichten. Dat zouden ze op veel meer provinciale wegen moeten doen, want al die stoplichten zorgen voor ontzettend veel oponthoud. Lekker rustig cruisend merk ik dat het woord Limousine niet misplaatst is. Het is echt heerlijk om je door iedereen te laten inhalen op de snelweg. Veel mensen vergeten dat harder rijden (dus 120-130 km/u) veel meer energie kost, want je bent constant bezig met op andere weggebruikers te letten dan wel in te halen. Gewoon lekker 105 km/u rijdend op de cruise control kon ik zonder stress naar Veghel rijden, en zou ik hooguit 10 minuten later aankomen dan iemand die constant de maximum snelheid aanhoudt. Het laatste stuk van de A2 over de N279 naar Veghel is een tweebaans weg met een dubbele doorgetrokken streep, dus mocht je al tijd gewonnen hebben door harder te rijden dan verlies je dat hier volledig. Toen ik op de N279 reed belandde ik in een lange file omdat ze aan beide kanten van de weg de heggen aan het scheren waren met tractoren. Eenmaal bij Veghel ging het navigatiesysteem volledig in de fout. Eerst werd er heel kort een afslag naar links aangegeven die er niet (meer) was en meteen daarna gaf het navigatiesysteem een volgende afslag aan die ook niet klopte. Ik moest toen zeker bijna 4 kilometer doorrijden, en dus ook weer terugrijden, om wel bij de juiste afslag te komen. En ook daarna ging het weer fout, het uptodate houden van wegenkaarten blijkt dus nog zo eenvoudig te zijn. De vorige keer dat ik naar Vincent reed met de Nissan 370Z Roadster ging het navigatiesysteem trouwens ook in de fout. Maar ja wees nou eerlijk ga al die nieuwe wegen en reconstructies maar eens bijhouden. Het navigatiesysteem en de audio (=MMI) zijn overigens van uitstekende kwaliteit en ook makkelijk qua bediening, maar voor wie echt iets moois wil heeft Audi een B&O Sound System van 505 Watt met veertien krachtige luidsprekers.

Gaan als de Brandweer!
Even dacht ik dat ik helemaal de woonwijk niet uit zou komen, want zondag 15 mei was namelijk de Leidse Marathon. Gelukkig voor mij had de Gemeente Leiden besloten om voor één dag de in constructie zijnde nieuwe rondweg in beide richtingen open te stellen. Ik moest naar de Brandweer omdat we dinsdagmiddag 17 mei om 15.00u een ontruimingsoefening zouden gaan houden op de IVF-kliniek. Aangezien ik BHV-er (Bedrijfshulpverlener) en BBMI-er (Beheerder Brandmeldinstallatie) ben was het aan mij dus de taak om dat te melden bij de Brandweer zodat ze weten dat de brandmelding die ze binnen zouden krijgen loos alarm is. De route naar de Leiderdorpse Brandweer is dezelfde als die naar mijn werk want ze zitten namelijk bij ons om de hoek. In eerste instantie ben ik lekker rustig naar Leiderdorp gereden. Wat mij vooral opviel tijdens het optrekken bij stoplichten is dat deze Audi A4 TDIe, ondanks de geringe 136 Pk/320 Nm, er voor een 1.550 kg zware sedan behoorlijk rap van tussen gaat. Ik kom nog regelmatig diesel motorblokken tegen die bij plotseling het gaspedaal diep intrappen even helemaal niets doen, maar daar is bij het 2-liter TDI-motorblok van Audi totaal geen sprake van. Echt TOP net als de perfect doseerbare koppeling met een heel mooi aangrijppunt, de al even goed schakelende 6-versnellingsbak en vooral ook de perfecte stuurbekrachtiging die je precies laat voelen wat deze Audi doet!
Bij de eerste rotonde had ik nog mijn bedenkingen want deze A4 weegt tenslotte ruim anderhalve ton. Maar tot mijn grote verrassing liet deze ‘zunige’ Audi A4 zich met het grootste gemak over de koeienrotonde heen sturen. Het sportonderstel liet hier duidelijk zien waar deze Audi A4 toe in staat is. Eigenlijk verbaast de hele auto mij want sportonderstel of niet, 1.550 kg sedan op vier lullige Michelin Energy Saver banden nodigt eerder uit tot een fossielenrijstijl. Ja toch? Ik krijg bijna het idee dat ze bij Audi per ongeluk een hele goede auto in elkaar hebben geflanst met overgebleven spullen in de Audi-rekken en dat dit eigenlijk niet de bedoeling is geweest. In één van mijn eerste testverslagen over een Eco-auto heb ik een keer geschreven dat ze die Eco-auto’s beter Eco-racers kunnen noemen. Een vooruitziende blik was dat naar het zich nu laat aanzien. Na de rotonde volgt een mooie bocht naar rechts en ook daar ging de Audi erg lekker doorheen. Dan een haakse bocht en ik hoek de Audi A4 TDIe er zo hard mogelijk in. “Die gaat ernstig glijden let maar op!”, dacht ik een seconde voor de bocht. Noop, mooi niet dus! Om heel eerlijk te zijn had ik er aan de ene kant een beetje de pest over in, en aan de andere kant lachte ik me helemaal gek natuurlijk. Een dikke Audi A4 die fantastisch zuinig rijdt maar tegelijkertijd een Eco-racer is da’s toch geweldig.

1:24,2
Na een bezoek aan de brandweer was het tijd voor een ritje met een minder groot gaan-als-de-brandweer-gehalte. Tijd voor de beruchte zuinigheidsrit op en neer naar Zandvoort. Achteraf gezien had ik iets eerder moeten vertrekken, want rond 14.30u was de DTM Race op het circuit van Zandvoort nog aan de gang en de wedstrijd Ajax-FC Twente zou dan net beginnen waardoor het relatief rustig zou zijn op de weg van en naar Zandvoort. Na het aftanken kreeg ik te maken met een uiterst vreemde oude vrouw in een rode Ford Ka. Toen ik op het tweebaansgedeelte van de N206 reed maakte ik ruimte voor haar om in te voegen. Vervolgens haalde ze mij even later in op een plek waar de N206 éénbaans wordt (met dubbele doorgetrokken streep) en ik dus achter haar moest blijven rijden. Eerst reed de vrouw in de Ford Ka 80 km/u, vervolgen 70 km/u, 65 km/u, 70 km/u, 75 km/u, en eindelijk weer 80 km/u, maar vervolgens zakte ze weer af naar 70 km/u, afijn zo jojode ze de hele tijd maar zo door. Het was echt rampzalig en de cruise control aanzetten had dus totaal geen zin want het was namelijk geen ACC (Adaptive Cruise Control). Gelukkig verliet ze de N206 bij De Zilk, wat een opluchting zeg! Daarna ging alles van een leien dakje totdat ik bij het zebrapad van de Amsterdamse Waterleidingduinen was aanbeland. Dankzij de ongelofelijke horkerigheid van de Nederlandse automobilist kon ik doorrijden. Er wilde namelijk een groepje mensen oversteken aan de andere kant van de weg, maar alle auto’s reden vrolijk door. Totdat ik zag dat er nota bene een Duitse automobilist stopte, maar toen was ik gelukkig het zebrapad net gepasseerd. Ik heb hier nog nooit hoeven remmen maar dat komt omdat ik hier normaal gesproken altijd rijd rond etenstijd dan wel als de Amsterdamse Waterleidingduinen al gesloten zijn. Het linksaf slaan op de volgende splitsing lukt nog wel, maar de T-splitsing daarna moet ik remmen voor de file die er staat vanwege de DTM Race op het circuit van Zandvoort. Best wel stevig balen want daarna heb ik niet meer hoeven te remmen verdorie. Tijdens de rit door de duinen richting Overveen viel me nog iets geks op. Als de cruise control van deze Audi A4 TDIe aanstaat kun je gewoon op- of terugschakelen en blijft het systeem geactiveerd. Pas als je remt schakelt de cruise control uit. Best wel grappig maar het betekent ook dat je goed op moet letten want het overkwam me meerdere keren dat ik terugschakelde voor een bocht of rotonde maar de auto gewoon bleef versnellen. Dat was dus echt even wennen en vooral alert blijven! Uiteindelijk was het een heerlijke zuinigheidsrit met een mooi resultaat. Na het aftanken en even snel hoofdrekenen kwam ik op een zeer nette 1:24,2 en dat is een zeer nette waarde voor een dergelijke grote auto. Stevig doorrijdend kwam ik trouwens ook op een zeer nette waarde uit van maar liefst 1:17.

Superstrak en piepend
Na het aftanken moest ik nog even het kinderfietsje van de jongste telg uit de familie bij mijn jongste zus langsbrengen. Onderweg zat ik te fantaseren over wat de Audi A4 2.0 TDIe zou doen als ik ‘m plankgas door de westelijke opritbocht bij ’t Heen heen zou jagen. Op grond van mijn ervaringen tot nu toe mocht ik er vanuit gaan dat de Audi A4 er geen probleem mee zou hebben. Toch was wel een soort van zenuwachtig, in deze beruchte bocht is het namelijk één keer gebeurd dat een auto totaal onverwacht volledig onbestuurbaar werd. Waarom dat gebeurde weet ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet. Het was zo bizar wat er gebeurde dat er eigenlijk maar één mogelijkheid over bleef, en dat is dat het elektronische dempingsysteem in het grensbereik volledig faalde. Ik kan je vertellen dat zoiets ongelofelijk eng is omdat ik geen enkele controle meer over de auto had. Wat ik ook deed, bijvoorbeeld tegensturen, werkelijk niets hielp. De auto gleed maar door en alleen door van het gas af te gaan en de snelheid eruit te halen kreeg de auto plotseling weer grip. Deze auto heeft geen elektronisch dempingsysteem, en om heel eerlijk te zijn krijg ik steeds meer aversie tegen al die elektronische veiligheidssystemen. Het mooie is dat deze ‘simpele’ Audi A4 eco-versie aantoont dat een goed onderstel en een set goede schokbrekers met de juiste afstelling een werkelijk uitstekend sturende auto oplevert. Het is zelfs zo ongelofelijk goed dat de bestuurder in het grensbereik met het ESP uit een werkelijk perfecte controle kan houden over de auto. En dat alles met twee vingers in de neus!!! Ik heb nu eigenlijk al verklapt wat er gebeurde toen ik (inderdaad met het ESP uit!) door de 180-gradenbocht heen stuurde. Maar okay daar gaat-ie dan, op de terugweg naar huis zette ik op de grote kruising in Katwijk het ESP uit. Met een paar piepkleine zenuwen in mijn lijf reed ik op de bocht af, vlak voor de bocht trapte het gaspedaal op de bodem en geloof me dan gaat deze 2-liter diesel er serieus vandoor. Wat er toen gebeurde heb ik in een auto van dit gewicht, met het ESP uit, zonder elektronisch/mechanisch sperdif én vooral zonder quattro nog niet eerder meegemaakt. Werkelijk perfect op zijn lijn blijvend met constant zwaar gillende eco-banden reed ik zo mooi door de bocht dat ik volledig perplex achter het stuur zat. Hoe is dit in hemelsnaam mogelijk??? Als ik niet had geweten in wat voor Audi ik had gezeten dan had ik na het uitstappen waarschijnlijk gezegd dat het een Audi A4 2.0 TDI quattro mét Audi drive select (elektronische demperregeling), mét 18-inch velgen mét de nieuwe Continental ContiSportContact5 er omheen was geweest. Tja het bleek toch echt een voorwielaangedreven eco-Audi met eco-banden en verder behalve het ESP geen elektronische hulpmiddelen, het kan verkeren.

Even droog rijden
Hoe vaak ik voor een wasstraat kies dan wel een wasbox weet ik niet, dat hangt er meestal vanaf of er een wasstraat (meestal in combinatie met een benzinepomp) in de buurt van een autoimporteur zit. Soms heb ik echter geen zin om laat in de middag de auto nog door de wasstraat heen te gooien en doe ik het de avond van tevoren in de wasbox bij mij om de hoek. De wasbeurten in de wasbox zijn extra leuk omdat ik de auto na het wassen altijd droog rijd op de A44. En met droog rijden bedoel ik ook echt droog rijden, want hoe hoger de snelheid hoe beter de waterdruppels van de auto waaien. Maar voordat ik de A44 op kon draaien moest ik eerst over een aantal vervelende verkeersdrempels heenrijden. En dat deed deze Audi A4 echt op een onvoorstelbaar mooie wijze, wat nou sportonderstel??? Het leek verdorie wel alsof ik er overheen zweefde zo mooi. Dat heeft uiteraard alles te maken met de lange wielbasis van deze Audi A4 Limousine. Door de lange wielbasis en de goede vering/demping is de voorkant alweer perfect in balans als de achterkant over de verkeersdrempel rijdt. Hier was ik als liefhebber van techniek echt even sprakeloos van, iedereen die weet hoe ingewikkeld de vering/demping-materie is snapt dit. Aan het einde van de ventweg is sinds kort het een en ander veranderd. Waar ik vroeger voorrang had op het verkeer van links staan er nu haaientanden aan het einde van de ventweg en een groot vierkant vlak met een wit kruis. Typisch weer een staaltje Wassenaarse ambtenarij die van een overzichtelijke situatie een puinhoop heeft gemaakt. Gelukkig was het rustig en kon ik vooraan gaan staan bij het stoplicht. Eenmaal groen trapte ik het gaspedaal op de bodem en vertrok met piepende eco-banden. Ik had de hele A44 voor mezelf dus tegen de 200 km/u moest ik zeker kunnen halen. Uiteindelijk tikte ik net geen 200 km/u aan maar ik kwam wel heel dicht in de buurt. De auto was zo goed als droog en het leek me wel aardig om op de afrit even een noodstop te maken met 150 km/u. Met die kleine 16-inch wielen en eco-banden was ik best wel benieuwd hoe dat af zou lopen. Het bleek geen enkel probleem voor de Audi A4 want hij kwam netjes op tijd tot stilstand. Wat op het oog een doodgewone test van een doodgewone Audi leek te gaan worden bleek achteraf een ongelofelijk goed sturende auto met een ongelofelijk goede wegligging te zijn.