Linea recta naar…
de tuner met deze auto was mijn eerste gedachte na amper 50 meter rijden. Toen ik vanuit stilstand optrok en de loods uit reed bij Honda Nederland, merkte ik direct dat de afstelling van de inspuitcomputer onderin van geen kanten deugt. Tijdens het wegrijden reageerde het motorblok helemaal onderin zo slecht op het gas, dat ik even verbijsterd achter het stuur zat. Na thuiskomst heb ik meteen Ventura Tuning gebeld. De eigenaar van Ventura Tuning vertelde mij direct wat ik graag wilde horen: “Onderin heeft de Honda CR-Z de uitstoot voor het juiste label, en bovenin haalt-ie de juiste hoeveelheid Pk’s.” Onderin staat de Honda CR-Z zo arm afgesteld dat ik het idee had op een paar druppels benzine en een veel te grote hoeveelheid lucht te rijden in plaats van een verhouding 1:14,6 mengsel benzine:lucht. Gelukkig was de pook waarmee ik een bak hele andere verhoudingen bedien FANTASTISCH! De 6-versnellingsbak van deze Honda CR-Z schakelt net zo ongelofelijk lekker als die van de uit productie genomen illustere Honda S-2000 (als je er één voor een nette prijs ziet direct kopen!). Zo’n versnellingsbak laat zich niet eens in woorden omschrijven, vandaar mijn uitroep in kapitalen. Deze versnellingsbak staat op eenzame hoogte, die valt niet in de categorie perfect maar über, different league, way beyond etc.

Best wel bizar eigenlijk dat je bij één auto zo kort na elkaar twee zulke grote uitersten tegenkomt. Maar ja dat ligt dan ook niet aan deze auto maar aan de label-maffia. Iedere achterlijke seniele halfblinde gek snapt toch nog wel dat geen enkele automobilist er in werkelijkheid 27 seconden seconden over doet om gas te geven van 0 naar 50 km/u. Misschien een ontsnapt levend fossiel die met jampotglazen op en een gehoorapparaat in achter het stuur zit, maar hoeveel zijn dat er nou in heel Nederland? Tja regeltjes, regeltjes en nog eens regeltjes, je wordt er helemaal knettergek van, en dan met name de door Brusselse raamstaarders bedachte kulregeltjes. Vanwege één of ander totaal idioot labeltjes-beleid rijdt deze Honda CR-Z tijdens het optrekken heel even op lucht. Kijk dat wisten jullie vast nog niet dat je ook op lucht kunt rijden, maar deze Japanse auto bewijst dat het kan! Ach we kunnen allemaal om ons heen zien in wat voor ellende we zijn beland dankzij de EU, oftewel de Brusselse hersenloze politici en hun uitaard volledig mislukte euro-experiment.

Fout, fout, fout, leuk!
Rij met deze auto over welke boulevard dan ook langs de Nederlandse kust en je hoeft niet bang te zijn voor een gebrek aan bekijks. Deze Honda CR-Z mag er zijn qua looks dat zal iedereen met mij eens zijn. De looks geven de kijker het gevoel alsof hij/zij zo in een auto kan stappen waarmee hij/zij de sterren van de hemel kan rijden. Jammer alleen dat de vering/demping niet sportief genoeg is, én dat-ie geen elektronisch sperdif heeft om de Honda CR-Z in het grensbereik strak aan het asfalt geplakt te houden. Daar zijn de veren te zacht (=fout) voor en hebben de schokdempers te weinig uitgaande demping (=fout) voor, en is er geen elektronisch sperdif aanwezig (=fout) om dit te op te vangen. Maar juist daardoor is de Honda CR-Z in het grensbereik een uitermate levendige auto, waar de bestuurder serieus aan de bak moet om deze Honda CR-Z in het gareel te houden. Zaterdag moest ik werken maar mijn eerste echte test op mijn mooie testtraject kon ik mooi vergeten! De provinciale weg achter Leiderdorp om was namelijk afgesloten vanwege wegwerkzaamheden. Na een lange harde dag werken wilde ik ’s avonds via het rotondecircus naar huis rijden, maar het bleek dat de weg achter Leiderdorp om nog steeds was afgesloten. Ik had er (de wegenbouwmaffia is hier al weken bezig, maar de weg was wel open) even helemaal tabak van en ben linea recta naar huis gereden.

Omdat ik nog geen zin had de grens op te zoeken ben ik via de singelroute naar huis gereden, gewoon lekker en heel relaxt onder het genot van een muziekje. En dat muziekje uit de speakers klinkt verdraaide goed, en dus bij deze wil ik de audio dan ook een groot compliment geven net als de uitstekend zittende kuipstoelen én het uitermate fraaie dashboard. Tijdens op optrekken bij de vele stoplichten ergerde ik me iedere keer weer aan sputterende motorblok. Dit is echt meer dan ergerlijk, en het verbaast mij dat Honda Nederland niet even een tuner in de arm heeft genomen om dit probleem netjes op te lossen. Iedere potentiële koper die in deze auto rijdt zal hier volgens mij op afknappen. Maar ja zodra je eenmaal rijdt is de funfactor ongekend hoog van deze Honda CR-Z. De vorige keer dat ik deze auto heb getest was dat niet anders, de titel luidde toen namelijk: “CR-Zzzzzzzzzzzzz???” om er vervolgens achter te komen dat het tegendeel waar is.

WAHA!!!
Zondag hoefde ik niet te werken omdat ik tegenwoordig gesplitste weekenden werk, en in plaats van zondag moet ik dus volgend weekend weer – toevallig ook – op zaterdag aan de bak. Op zondag moet ik meestal wat familie wegbrengen zo ook dit keer. Maar veel mensen kunnen er niet mee achterin de Honda CR-Z, of één kind of twee chimpansees meer niet. Honda had er net zo goed een tweezitter van kunnen maken, dat had bovendien het nodige gewicht gescheeld. In de middag ben ik nog even naar mijn werk gereden om een echtpaar op te sporen die als dank (ik had ze een hart onder de riem gestoken vertelden ze mij later), iets voor mij hadden langs gebracht op werk tijdens mijn vakantie twee weken geleden. Maar ja dat was meer dan 9 maanden geleden en dat kon ik me dan ook absoluut niet meer zo even snel voor de geest halen. En omdat er alleen voornamen op het kaartje stonden moest ik dus het nodige speurwerk gaan verrichten. Maar na een uur zoeken vond ik een geboortekaartje dat me naar de achternaam, telefoonnummer en adres leidde. Nu kon ik ze tenminste even opbellen en persoonlijk bedanken, maar ook meteen excuses aanbieden voor het feit dat geen van mijn collega’s ze even netjes te woord had gestaan. Wat dat betreft heb ik misschien de twee mooiste beroepen ter wereld.

Na mijn speurwerk vond ik dat ik wel een heftig ritje over het rotondecircus verdiend had om mijn vondst te vieren. En vieren betekent VSA-UIT en SPORT-AAN en knallen met die zooi!!! Op de kleine rotonde smeet ik de Honda CR-Z lekker heftig over de rotonderand heen, even heerlijk glijdend en halfdwars er overheen. Daarna ben ik op de volgende grotere rotonde in plaats van over de buitenring heel heftig over de binnenring heen geknald. Mama mia wat reageert deze Honda CR-Z lekker heftig in de Sport-stand met het VSA (Vehicle Stability Assist) uit. Het mooie met leer beklede stuur lag werkelijk heerlijk in mijn handen, en samen met het lekker directe stuurgevoel maakt dat het sturen tot een groot genot! Zwaar glijdend met ongelofelijk piepende voorbanden vloog ik de rotonde weer af richting de A4. Dit was veel heftiger dan met bv. de Seat Leon Cupra R, en dat klinkt volslagen idioot maar het is echt waar. Het elektronische sperdif op de Seat Leon Cupra R ving iedere eventuele glijpartij namelijk perfect op. Ik was totaal verbaasd over de krachtsexplosie van de kleine 1.5-liter motor samen met de elektromotor, die is namelijk heftiger dan de kleine vermogenstoename op papier je zou doen vermoeden.

Leidschendam vice-versa
Omdat ik tegenwoordig mijn rooster niet meer in mijn telefoon-agenda zet (heeft ook geen zin na mijn motorongeluk, net 1 dag weer aan het werk voet verzwikt, what’s next?) zijn de vrije dagen volslagen verrassingen. Zo bleek ik donderdag 20 juni verrassend genoeg vrij te zijn. Gelukkig ben ik niet zo’n mens die zijn leven helemaal dicht heeft gepland met afspraken en vergaderingen. En dus ben ik heerlijk wat langer in bed blijven liggen, en heb daarna heerlijk rustig ontbeten. In de ochtend ben ik eerst even naar de politie in Leidschendam gereden, ik wilde de agenten van het VOA (Verkeers Ongevallen Analyse) spreken. Voor het waarom zie laatste alinea van het testverslag van de Honda CR-V. De rit er naartoe is nogal saai en tot mijn verbijstering kon ik niet eens bij het politiebureau parkeren. Er stond een bordje met daarop: “Bezoekers politiebureau parkeren bij Leidsenhage”, tja… Het bleek dat Leidschendam geen VOA heeft maar Den Haag wel, en dus rij ik vrijdag wel even in de Volvo V40 Cross Country naar Den Haag. Terug is wel een erg leuke rit vanwege twee mooie bochten waar ik persé nog even doorheen wilde rijden voor het testverslag. Gelukkig had ik mazzel en stond ik vooraan toen het stoplicht op groen sprong voor rechtsaf van de N14->N44. Stand “SPORT” aan, VSA uit, groen, gààààààààààn! Met vol door spinnende voorwielen reed ik door de mooie bocht richting hotel Bijhorst.

Ik was van plan om meteen na het rechtsaf slaan richting de N44 de ventweg te pakken, maar omdat ik nog even snel een extreem slome automobilist in wilde halen redde ik het niet meer om de afslag nog te nemen. Jammer maar ik had gelukkig de mooie bocht richting de Papeweg nog in het vooruitzicht. Ook hier weer had ik de mazzel dat ik vooraan stond bij het stoplicht, maar terwijl ik op het stoplucht af reed sprong het op groen. Daardoor kon ik lekker plankgas in de tweede versnelling de bocht induiken, uiteraard ook weer in de stand “SPORT” met het VSA uit. Het mooie aan de Honda CR-Z is dat de auto ondanks de comfortabele vering/demping en de afwezigheid van een elektronische sperdif geen last heeft van onderstuur. Ik kon het gas er vol ophouden in deze gruwelijk mooie flauwe S-bocht, om meteen even verderop al glijdend om te keren bij de ingang van de koninklijke horsten. Dit is altijd weer erg leuk om te doen, even richting de ingang sturen het gas er vol opzetten in de tweede versnelling en meteen hard aan het stuur draaien waarna de auto vanzelf een 180-gradendraai maakt om zonder de handrem aan te hoeven trekken. Daarna had ik ook nog even de oprit naar de A44 helemaal voor mezelf, kortom dit was even zwaar genieten in de CR-Z die ik net als de eerste keer steeds leuker ging vinden naarmate de testweek vorderde.

CR-Z(uinig?)
Na thuiskomst heb ik even snel een tosti gegeten, en daarna de dagelijkse spieroefeningen voor mijn genezen gebroken rechterhand gedaan. Daar ben ik nog wel even 2-3 maanden mee zoet voordat mijn hand weer helemaal de oude is. Daarna ben ik in de Honda CR-Z gesprongen voor een zuinigheidsrit, want deze auto heeft tenslotte zo’n bloemetjes-knop oftewel een ECON-knop. De rit begon direct al “K” want ik moest meteen al bij de rotonde remmen na amper 30 meter rijden. Nou ja ik was niet uit op 0 keer remmen dus lekker boeiuh! Rustiger dan anders reed ik de N206 op en schakelde rustig op naar de 6de versnelling richting de 80 km/u. Aan de groene kleur rondom de snelheidsmeter kon ik zien dat ik zuinig rijd. Bij teveel toeren verandert de groene kleur langzamerhand in blauw, een teken dat het verbruik aan het stijgen is. Het weer was lekker maar vreemd, het was bewolkt maar toch warm en gek genoeg niet benauwd. Met een beetje geluk zou het de hele zuinigheidsrit droog blijven, althans dat was mijn inschatting na het bekijken van de buienradar. Aan het einde van de N206 heb ik eerst de cruise control uitgezet, want die blijft namelijk aanstaan ook al schakel je een versnelling lager/hoger. De bochten richting Vogelenzang gingen lekker, eigenlijk veel te netjes voor mijn doen. En net toen ik dacht dat gaat lekker stopte ik midden op een rotonde (half op de rand) omdat er een vuilniszak op straat lag. Dat niemand even de moeite neemt om dat op te ruimen snap ik echt niet, het kost me een keer remmen maar ik was toch niet op die 0 uit. En voor een hoger benzineverbruik hoefde ik me geen zorgen te maken want bij stilstand in Neutraal slaat de motor af. Grappig genoeg slaat de motor niet aan bij het intrappen van het koppelingspedaal, maar pas bij het in de 1ste versnelling zetten. Dit was de eerste dat ik ben gestopt en uitgestapt tijdens een zuinigheidsrit, één keer moet de eerste keer zijn niet waar? Toen ik op de rotonde stil stond passeerde een vrachtwagen met oplegger mij, en die reed nu dus helaas voor me uit. Ik heb daarom maar wat gas teruggenomen, want dan hoefde ik niet steeds weer van het gas af te gaan als die vrachtwagen moest remmen voor een drempeltje.

De twee mooie bochten van de bomenweg gingen lekker, maar het liefst was ik er plankgas doorheen geknald! Zzzzzuinig rijden en dus moest ik me gedragen, helaas, helaas, helaas. De T-splitsing zat dit keer niet mee maar dat had ik ook niet verwacht. Opvallend is wel hoe makkelijk ik 50-60 km/u in de 5de en 6de versnelling kon rijden. Dat vind ik toch wel een verdienste van dit atmosferische 1.5-liter VTEC motorblok. En dan te bedenken dat dit motorblok nota bene onderin te arm afgesteld staat. Het kan dus nog veel beter na een tuning, waarbij ik aan raad de eprom te flashen want over die kastjes hoor ik vaak klachten. [quote bull-power.be] Dit is eigenlijk identiek aan Chip-Tuning (= aanpassing motorkenvelden in ECU), doch de chip of Eeprom* hoeft niet meer gedesoldeerd te worden : jongere chips zijn namelijk herprogrammeerbaar. Momenteel kunnen dus zelfs bij diverse ECU’s de kenvelden in de chip of Eeprom overschreven worden zonder deze nog te moeten uitbouwen (EDC15, EDC16 en EDC17). Er moet dus niet meer gesoldeerd worden in de ECU, en vaak hoeft deze zelfs niet eens uit de wagen te worden gebouwd. De herwerkte kenvelden kunnen dan gedownload (=flashen) worden via de OBD-diagnosepoort (= OBD-Tuning) of via de connectoraansluitingen aan de motorstuureenheid zelf (= flashtuning), net als bij de fabrikant. Deze werkwijze is dus eigenlijk dezelfde zoals deze door de constructeurs worden toegepast tijdens de productie op de band. Indien gewenst kan naderhand (bvb. bij wederverkoop) de wagen steeds teruggeprogrammeerd worden met het originele bestand. (*: Eeprom = Electrically Erasable Programmable Read Only Memory, oudere chips waren slechts 1 enkele maal programmeerbaar: Eprom, dus zonder de E van Erasable, = wisbaar) [/quote bull-power.be] De rit over de boulevard en de duinenweg waren niet vermeldenswaardig, gewoon ronduit saai dus. Terug kreeg ik op de bomenweg een rijtje van vier BMW R1200RT motorfietsen van Rijkswaterstaat achter me aan. Daarna haalden ze tweemaal over een dubbele doorgetrokken streep in, tja…. Terug in ’t Heen was ik benieuwd naar het verbruik want met de vorige versie had ik een mooie 1:25,7 gehaald. Het werd dit keer 1:23,23 (na het aftanken voor de zuinigheidsrit 1:14,7) maar dat is altijd nog beter dan Honda opgeeft. Na het aftanken ben ik plankgas in de stand Sport met het VSA uit door de opritbocht bij ’t Heen geknald, en holy shit wat was dat ongelofelijk gaaf! Ik moest serieus moeite doen om de Honda CR-Z op de ideale lijn te houden en kwam perfect lichtjes glijdend met vol doorspinnende voorwielen de N206 opgereden.

Time to party!!!
Donderdagavond wilde mijn neefje dolgraag even een meerijden in de Honda CR-Z, een mooie gelegenheid om even om te rijden via het rotondecircus. Ik wilde nu wel eens echt even kijken hoe ver ik kan gaan met deze Honda CR-Z. Bij de koeienrotonde in Leiderdorp aangekomen ging de stand SPORT aan en het VSA uit. Ik gleed lekker wild over de rotonderand van de koeienrotonde heen, wat dat betreft mis ik een elektronisch sperdif totaal niet. Op naar het rotondecircus! De eerste haakse bocht ging meteen erg lekker, de Honda CR-Z vloog met vol spinnende voorwielen door de bocht. Op naar de kleine rotonde waar ik een heel rondje draaide en de rotonde met zoveel snelheid verliet dat de CR-Z even heel heftig alle kanten opvloog. Het was daarna even alle hens aan dek om de Honda CR-Z weer in het goede spoor te krijgen. Dit is een echte rijdersauto maar ik vrees dat velen ‘m zullen onderschatten, want net als de eerste CR-Z is ook deze vernieuwde CR-Z weer veel leuker dan ik in eerste instantie dacht. Op naar de eerste grote rotonde waar ik de buitenring nam, uiteraard want bij het verlaten kan ik dan indien nodig een heel eind wegglijden naar links. Met een werkelijk veel te hoge snelheid smeet ik de Honda CR-Z naar rechts de rotonde af, waarna ik al glijdend met vol doorspinnende voorwielen richting de A4 knalde. Waha wat is deze auto toch ongelofelijk leuk! Eigenlijk moet je er twee kopen, eentje zo laten (wel allebei laten tunen!) en eentje met een sportieve verenset/schokdempers en 4 verschrikkelijke plakbanden! Ik vond op de perssite nog een mooie foto van een zeer fraaie race-uitvoering, Honda bouwt toch écht wel verschrikkelijk mooie sportauto’s.

Op naar de rotonde met de hoge rotonderand waar ik met een behoorlijke snelheid op af kwam gereden. Hier kan ik niet te gek doen want iedere fout betekent hier een enkeltje vangrail, en sinds mijn 180 km/u duikvlucht langs de vangrail op 18 februari (testverslag Dacia Lodgy) heb ik het niet zo op vangrails. De landing na de hoge rotonde rand was desondanks vrij heftig maar ik kon de Honda CR-Z toch vrij makkelijk in het gareel houden. Nu nog die ene heftige rotonde aan de oostkant van de A4, die alleen al leuk is vanwege de verzakking vlak voor de rotonde. Als je hier namelijk met een te hoge snelheid aan komt rijden kan een auto zoals deze Honda CR-Z (met een te voor deze auto comfortabele vering/demping) zo erg in onbalans raken dat-ie onbestuurbaar raakt. Dat gebeurde me dus niet en halverwege de rotonde stuurde ik van de buiten- naar de binnenring over rotonderand heen. Daarna stuurde ik met een perfect uitgevoerde voorwieldrift (zo mooi is me nog nooit eer gelukt) de Honda CR-Z naar links en weer naar rechts over de A4 heen. Daarna om het feestje af te maken ben ik aan de andere kant van de A4 ook nog even heftig tekeer gegaan, mama mia wat was dit ongelofelijk leuk en lekker! Op de terugweg ben ik via de twee rotondes achter Leiderdorp om naar Leiden, en daarna verder richting de kust gereden. De rotonde voor de koeienrotonde is de leukste van de twee op de terugweg, omdat je hier heel erg hard op af kan komen rijden en dan vol in de remmen moet. De remmen van de Honda CR-Z voldoen uitstekend, en door de comfortabele vering/demping kon ik de CR-Z lekker laten dweilen.

Terugbrengen een kopie van de vorige keer
Tussen haakjes staan de MP3-songs die ik net aan het luisteren was tijdens mijn rit over het kletsnatte asfalt. Of het een cadeautje was weet ik niet maar toen ik de Honda CR-Z op vrijdag 21 juni terug moest brengen was regende het pijpenstelen. Dat werd dus niet bij de A44 de snelweg op maar bij de A4 naast Hoogmade/Leiderdorp, want een kletsnat rotondecircus liet ik me niet ontglippen. Met de vorige Honda CR-Z heb ik hier in de stromende regen zo verschrikkelijk veel lol gehad, dus ik was benieuwd of dat weer het geval zou zijn. In de stromende regen (MP3 – I follow Rivers – Lykke Li) op weg naar Hoogmade/Leiderdorp gaf ik af en toe al even een dot gas in de bochten, wat resulteerde in een lichtjes glijdende Honda CR-Z. De koeienrotonde was ik die week al heel wat keren overheen gereden, maar dat was alle keren met mooi droog en zonnig weer. Ik ging er dit keer extra hard overheen en kwam daardoor bijna té dwars de rotonderand weer af gegleden (MP3 – Drifting away – Manyou). Gelukkig liep het goed af maar ik voelde wel even een heftige adrenaline-shot door mijn lijf schieten (MP3 – Have a nice day – Jon Bon Jovi). De eerste haakse bocht moest ik me inhouden omdat er net een auto aankwam. Op de volgende rotonde kon ik wel plankgas de rotonde verlaten, maar dat eindigde in een ongekende glijpartij (MP3 – Hold on tight – ELO) die ik niet voorzien had. De Michelin Pilot Sport 3 banden moeten het overduidelijk afleggen tegen de Bridgestone Potenza banden op de vorige versie van de Honda CR-Z. Jeminee wat een groot verschil zeg, dit was ook leuk (MP3 – I like it – Enrique Iglesias ft. Pitbull) maar het op de grens rijden was totaal niet zo lekker controleerbaar als bij de vorige CR-Z. Zo zie je maar weer wat een simpel setje banden met een auto kan doen op nat asfalt. Op weg naar Honda Nederland heb ik tijdens een stoplichtsprintje het kleine knopje met S+ erop uitgeprobeerd. Erg leuk maar om nou te zeggen dat je er echt veel van merkt? Bovendien is het uitzetten van dit knopje erg omslachtig, van mij hadden ze het dan ook weg mogen laten. Het aftanken leverde een verbruik op van 1:16,3 wat ik helemaal niet verkeerd vind want ik heb toch behoorlijk stevig door gereden. Als laatste wil ik afsluiten met de opmerking dat de veel te arme afstelling onderin met koud en nat weer nog beter tot uiting komt. Waar ik met droog zonnig weer het motorblok voelde vibreren, daar sloeg-ie nu maar liefst twee keer af tijdens het optrekken bij een stoplicht.