Geen HH? Ha, Ha Grapjé!
Kom laat ik voor de lol de NavSat weer eens aanzetten ook al weet ik de weg naar mijn tandarts (ex-collega) in Hoevelaken met mijn ogen dicht. Reden is de toch bepaald niet meer zo nieuwe tunnel bij Utrecht, die gek genoeg nog steeds in behoorlijk wat NavSat’s ontbreekt. En inderdaad moest ik ook nu weer de auto in de vangrail parkeren om rechtsaf te slaan naar de A12. Dat heb ik net als die autojournalist in die TVR Tuscan uiteraard niet geDaan, ik heb niet meer zoveel met vangrails sinds ik er met 180 km/u als een menselijke torpedo langs gegleden ben. Geen A12 dus maar direct had ik een nieuw plan in gedachten, want mijn afspraak in Hoevelaken stond pas gepland om 11.00u en het was nu 09.30u op mijn mobieltje althans. Het klokje in de auto stond namelijk op het vroege tijdstip 05.15u en de datum op 01-01-2012. Na het op tijd zetten van het klokje besloot ik over de A2 verder te rijden en bij de afslag Vianen de snelweg te verlaten. Mijn plan was om via het industrieterrein van Vianen naar de A27 te rijden en er daarna bij Houten weer af te gaan. Het industrieterrein bij Houten heeft hele mooie bochten dus dan kon ik alvast mooi de wegligging testen. Ik moest deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT First Edition maandag alweer inleveren, dus mijn testtijd was korter dan gewoonlijk het geval is. Op de snelweg had ik bij de oprit naar de A2 en op de dwarsrichels al gevoeld dat de vering/demping precies de juiste setting heeft. Sportief zonder dat de auto als een stuiterbak aanvoelt, vergelijkbaar dus met de Hyundai Veloster 1.6 T-GDi i-Catcher van het Koreaanse zustermerk.

Nadat ik bij de stoplichten naar rechts was afgeslagen richting de A27 besloot ik, geheel tegen mijn natuur in, het ESP nu al uit te zetten. Meestal doe ik dat pas als ik de auto iets beter ken, maar daar was geen tijd voor dus pronto uit met dat veiligheidssysteem. Voor mij uit reed een langzaam rijdend bestelbusje, en om die reden besloot ik even van het gas te gaan. De rotonde bij de op- en afrit naar de A27 is er namelijk eentje van het betere soort. Toen ik de weg vrij had ben ik rustig op de rotonde afgereden, schakelde terug naar de 2de versnelling en gaf gas. Met doorspinnende voorwielen reed ik over de rotonde heen de oprit op. Dat ging best lekker maar het voelde totaal anders aan dan de Hyundai Veloster 1.6 T-GDi. Op de A27 heb ik netjes 100 km/u gereden maar eenmaal op de afrit naar Houten heb ik even stevig gas gegeven. In de afritbocht heb ik heel mooi precies tegen de grens aan gereden, en dan kun je een behoorlijk hoge bochtensnelheid aanhouden met deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT. Toen ik de rotonde verliet heb ik even stevig gas gegeven waarna de voorkant plotseling totaal onverwacht én ongecontroleerd weggleed. Ik was enigszins verrast want zo’n plotselinge en totaal onverwacht heftige uitglijder is me heel erg lang niet overkomen.

Spannend!!!
Na deze onverwachte heftige uitglijder moest ik meteen terugdenken aan de Volkswagen Scirocco 1.4 TSI uit 2009. Alleen was daar de oorzaak een totaal andere bij deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT, want die heeft namelijk (gelukkig) géén elektronische demping. Hier zijn het de verraderlijke Michelin Pilot Sport 3 banden (zie ook testverslag: Honda CR-Z 1.5 i-VTEC IMA GT) op nat wegdek. Gevolg was wel dat ik me nogal onzeker voelde daarna, ik moest die avond namelijk naar Rotterdam. En ja ook die avond zou het nat/halfnat/halfdroog/droog blijven, en dus ben ik heel netjes naar de Watertorenstraat in Rotterdam gereden. Het werd een leukere rit dan ik op voorhand had gedacht. Bij Rotterdam was het wegdek droog, en dus kon ik met een behoorlijke snelheid door de snelwegbochten sturen. Dat zorgde ervoor dat ik me al een stuk zekerder voelde als in de ochtend. Het laatste stuk bleek een wirwar van onoverzichtelijke wegen, maar de duidelijke en overzichtelijke NavSat stuurde mij perfect de juiste richting op. Het was een erg leuke avond met eten en cabaret, en uiteraard was ik de pisang. Wat wil je ook als je als mannelijke vrijgezel regelmatig met 20-25 vrouwen zit te lunchen op werk. Op de IVF-kliniek werken vrijwel uitsluitend vrouwen, de verhouding is 1 man op 10 vrouwen.

De rit naar huis voelde ik weer een soort van spanning, het had namelijk geregend en dus moest ik op kousenvoetjes naar huis rijden. Maar ja het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ik kan het in een auto als deze gewoon niet laten om het gaspedaal op de bodem te trappen. Alle snelwegbochten (halfdroog/halfnat) gingen goed totdat ik bij de kruising van de N14 met de N44 kwam. Mijn favoriete doordraaibocht zoals ik ’m altijd noem. Middenin de bocht gaf ik plankgas en toen gebeurde exact hetzelfde als die ochtend, alleen was dit nog véél heftiger. De Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT gleed dwars over vier wielen van de linker weghelft naar de rechter weghelft, maar gelukkig stopte het glijden precies op tijd en had ik net op tijd weer grip. Hoezo geen Hot Hatch??? Ik heb zelden zo’n heftige adrenaline-shot gehad dit jaar! Mama mia wat was dat lekker én spannend tegelijk, sommige mensen zullen dat wel nooit begrijpen maar ik heb dat soort adrenaline-shots gewoon nodig. Waar ik me overigens heel erg over verbaas is dat alle autojournalisten die deze auto voor mij getest hebben de slechte grip van deze Michelin-band in de regen niet geconstateerd hebben. Het heeft de laatste maanden van dit jaar zo ongelofelijk veel geregend – [quote KNMI.nl ] De afgelopen drie maanden waren zelden zo nat. [/quote KNMI.nl] – dat het niet anders kan dan dat andere autojournalisten ook met deze auto in de regen gereden moeten hebben. Gereden ja… maar níet getest dus blijkbaar!

Dag 2
– 09.30u Fitness krachttraining genezen gebroken rechterhand
– 10.00u 1,5 kilometer zwemmen
– 11.30u Fotoshoot Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT First Edition
– 13.00u Foto’s Samsonite kofferset
– 13.30u Uitgeprint rapport Deloitte (over de Gemeente Leiden) ophalen op werk in Leiderdorp

Die ochtend was ik de uitglijders van vrijdag de 13de nog niet vergeten, maar desondanks zette ik op weg van het fitnesscentrum naar het zwembad het ESP tóch uit. In de S-bocht aan het einde van de Kooltuinweg gaf ik in de 2de versnelling plankgas, en gelukkig had ik dit keer geen last van een rare uitglijder. En in de volgende bocht reageerde de auto ook weer zoals ik had verwacht, mijn vertrouwen kwam dan ook langzaam aan weer terug. Na het zwemmen ben ik eerst even thuis gaan eten, en heb daarna mijn zwager opgehaald voor de fotoshoot in Katwijk aan Zee. Ik baalde stevig van de niet voorspelde bewolking, maar tijdens de fotoshoot brak de zon gelukkig door de bewolking heen wat een aantal fraaie actiefoto’s opleverde. Dat is toch veel mooier dan een strakblauwe lucht! Na de fotoshoot heb ik even snel de Samsonite kofferset gefotografeerd, en de inhoud van de bagageruimte viel mij mee voor dit type auto. Daarna ben ik naar werk gereden om een uitgeprint rapport op te halen wat ik de dag ervoor vergeten was mee te nemen. Onderweg naar mijn werk was ik veel meer gespannen dan normaal, ik zat werkelijk stijf van de adrenaline in de zeer fraaie en perfect zittende Recaro sportstoel. Het is een tijd geleden dat ik zo gespannen in de auto heb gezeten, of dat goed of slecht is vind ik moeilijk om te zeggen. Als ik zo in de auto zit dan ben ik nog alerter dan gewoonlijk, dus dat is eigenlijk alleen maar goed. Diep van binnen was er wel een stemmetje die zei: “Dit is wel een First Edition Daan en die móet je heel houden!” Nou maak ik zéér zelden brokken maar niets menselijks is mij vreemd.

De eerste rotonde (de beruchte koeienrotonde in Leiderdorp) nam ik buitenom, omdat een zeer slome automobilist de binnenring al had genomen. Mijn eerste test viel dus in het water, alhoewel de buitenring best lekker ging dat wel. Op naar de haakse bocht bij de McDonald’s die ik gelukkig helemaal vrij had, en dus kon ik plankgas geven in de 2de versnelling. Wat er toen gebeurde was zo totaal anders dan ik verwacht had, de auto bleef gewoon heel mooi en gecontroleerd doen wat ik wilde. Na de volgende twee rotondes kwam ik op 1 van de 2 grote rotondes. Ik nam de buitenring en gaf daarna de rotonde af plankgas in de 2de versnelling. Wat er toen gebeurde was echt heerlijk! De Kia kwam met zwaar doorspinnende voorwielen de bocht uit geknald, en bleef daarna even heerlijk van links-naar-rechts-naar-links-naar-rechts dweilen. Door de goede feedback in het stuur én de afwezigheid van torque-steer, liet de Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT First Edition zich desondanks heel makkelijk controleren. De Kia beschikt overigens wél over onderstuurcontrole. Wat dat betreft moet ik Kia complimenteren met het feit dat dit absoluut geen saaie auto is. Het heftige rondje plankgas over de rotondes heen knallen leverde exact 1:10 als verbruik op, helemaal niet verkeerd dus!

Oei!
Ja oei want daar snij ik inderdaad een gevoelig onderwerp aan, want is dit nou een echte Hot Hatch of niet? Bij de Peugeot 208 GTi bleek iedereen het met mij oneens te zijn, en ik vrees dat het nu ook weer zo is. Dat Kia de auto tijdens de introductie absoluut geen Hot Hatch wilde noemen kan ik goed begrijpen vanuit een marketing technisch standpunt gezien. Maar dat de autojournalistiek dit standpunt tijdens de introductie klakkeloos overnam snap ik helemaal niets van. Dit is namelijk absoluut geen auto waarmee iedereen even lekker kan gaan knallen met het ESP uit. Deze auto vraagt de nodige rijkwaliteiten van de bestuurder en dàt is voor mij wat deze auto tot een Hot Hatch maakt. Alleen Pk’s maken een auto absoluut niet tot een Hot Hatch, want als die vele Pk’s volkomen perfect op het asfalt gezet worden door middel van een elektronisch/mechanisch sperdif dan is daar helemaal niets spannends aan. Neem de Ford Focus RS met 305 Pk op de voorwielen, volgens velen een echte Hot Hatch. Maar feit is wel dat hoe gek ik ook met deze auto deed, er ging niets mis dankzij de speciale voorwielophanging en het mechanische Quaife-sperdif. Voor de Renault Megane RS geldt exact hetzelfde want ook die auto was vooral zo achterlijk goed dankzij het mechanische sperdif. Uiteindelijk maakt dat een auto minder spannend, want zolang de grens heel ver weg ligt wordt mijn adrenaline-voorraad niet aangesproken. Die wordt pas aangesproken als er iets totaal onverwachts gebeurt wat ik totaal niet had (kunnen) voorzien.

De laatste keer dat me dat gebeurde was bij de Peugeot 208 GTI, een auto die door de gehele Nederlandse autojournalistiek werd afgebrand als zijnde absoluut géén Hot Hatch. Ik kwam er de eerste dag meteen al achter dat precies het omgekeerde het geval is, de Peugeot 208 GTi is wel degelijk een echte Hot Hatch. En zo kwam ik er ook direct binnen een uur al achter dat voor deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT First Edition exact hetzelfde geldt. Voor het eerst sinds lange tijd voelde ik een zéér heftig adrenaline-shot door mijn lijf schieten. Dat is heerlijk en vervelend tegelijk, heerlijk omdat een adrenaline-shot gewoon lekker is, en vervelend omdat je niet weet hoe de actie het adrenaline-shot veroorzaakt heeft af gaat lopen. Een échte Hot Hatch heeft dus vooral géén elektronisch of mechanisch sperdif. Een échte Hot Hatch heeft iets onvoorspelbaars in zich, iets dat vaak niet maar soms wel gebeurt maar je weet nooit wanneer. In dit geval waren met name de Michelin Pilot Sport 3 banden de oorzaak, en ik adviseer een koper dan ook liever om Dunlop Sportmaxx RT banden van de Kia Carens te monteren. Tenzij je net als ik een liefhebber bent van af en toe een adrenaline-shot, dan raad ik je vooral aan om de Michelin Pilot Sport 3 banden te nemen.

Dag 3
Normaal gesproken doe ik het mijn bijna 80-jarige moeder niet aan om haar weg te brengen in een auto zoals deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT. Waarom ik het toch aangedurfd heb weet ik niet, maar geloof het of niet ze had totaal geen moeite met instappen. Ze complimenteerde de auto zelfs vanwege de fijne zit en het lekkere rijden. Maar niet alleen de stoelen zitten fijn ook de rest van het interieur is fijn. Het fraaie stuur, de fraaie tellers (met GT-instelling=koppel+turbodruk), het dito display kortom het ziet er gewoon klasse uit. Bij de Duitse automerken tref je voor deze aankoopprijs bij lange na niet zoveel moois in het interieur aan als bij Kia. Ik snap de kritiek dan ook niet zo onder het persbericht van deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT op Autoblog.nl, ik heb zelden zoveel stompzinnig commentaar per vierkante centimeter gelezen. Blijft toch grappig dat vrijwel niemand van de reageerders de auto in het echt heeft gezien, laat staan er in heeft gezeten en/of mee gereden. Laat de Duitse automerken maar eens een dergelijke auto voor een dergelijk scherpe prijs op de wielen zetten. Gaat ze niet lukken vrees ik! Waar ik me nog het meest aan erger is het totaal oubollige zeg maar gerust ronduit fossiele design van de Duitse hatchbacks, daar lees je in die commentaren vrijwel niets over. Net als die dramatisch slechte DGS-bakken die vaak stuk gaan, geef mij dan maar de perfect schakelende handmatige 6-versnellingsbak van deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT.

Er is echter wel een puntje wat ik nog aan wil stippen over het oppakken van het motorblok tijdens het wegrijden. Helemaal onderin staat de Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT net wat te arm afgesteld. Ik verbaas me er elke keer weer over dat geen enkele autojournalist dat lijkt te voelen. Een mooi voorbeeld van dramatisch slecht oppakken – en dus een onderin véél te arm afgestelde motor – is de nieuwe Honda CR-Z 1.5 i-VTEC IMA GT, en wat denk je niemand schreef daar iets over laat staan dat ze überhaupt zouden snappen waardoor dit komt. Toen ik direct na thuiskomst Ventura Tuning belde begon de eigenaar meteen een heel verhaal af te steken over het hoe en waarom van die te arme afstelling. Weer een duidelijk voorbeeld van hoe dramatisch slecht de Nederlandse autojournalistiek is. Grappig trouwens dat die Honda CR-Z 1.5 i-VTEC IMA GT ook op Michelin Pilot Sport 3 banden stond, en dat ik daar ook harde kritiek op had net als bij deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT. Dat laat duidelijk zien hoe belangrijk het is om alle testresultaten te noteren, die kunnen me later namelijk goed van pas komen. Zoals bijvoorbeeld nu als ik een andere auto met exact dezelfde banden test. Zondagmiddag ben ik nog even naar de Rai geweest vanwege een uitnodiging van Jaguar voor de “Masters of LXRY”. Ik ben maar met de motor gegaan dat scheelde me een hoop gedoe met parkeren, met de motor is makkelijk én gratis.

Dag 4
Wat doe je op de laatste dag als je zo’n coole Hot Hatch als deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT First Edition terug moet brengen. Dan neem je de mooist denkbare route terug naar de baas in Breukelen. Deze dus: Leiderdorp -> Hoogmade -> Woubrugge -> Nieuwkoop -> Noorden -> Woerdense Verlaat -> Kockengen -> Breukelen. De laatste keer dat ik deze weg heb gereden was met een Peugeot, toen zat Peugeot Nederland nog vlak naast Kia Motors Nederland. Het is een route met behoorlijk wat rotondes, allerlei soorten bochten, glad asfalt, hobbelig asfalt kortom een uitstekend testtraject voor zo’n laatste dag. Tot nu toe ben ik erg te spreken over de wegligging van deze uiterst comfortabel rijdende Kia pro_cee’d GT, dit is een Hot Hatch waar je meer dan uitstekend dagelijks in kunt rijden maar…… óók verschrikkelijk mee kunt beesten als je dat wilt! Dit zou dan ook de ultieme testdag worden, want vandaag zou ik een aantal weggetjes rijden die niet zouden misstaan in een rally. Hier wordt het uiterste van de vering/demping gevraagd en valt een auto volledig door de mand als er iets niet klopt. Ik vertrok vrij rustig en reed desondanks niet bepaald beschaafd over het rotondecircus heen. Dat hoefde ook niet want het turbo-motorblok van deze Kia is sterk genoeg om ook koud rustig opschakelend naar 3->4->5 genoeg vaart te maken. Dat is ook het lekkere aan deze snelle Kia, je kunt ook er heerlijk normaal mee rijden en desondanks totaal niet het gevoel hebben als een fossiel onderweg te zijn. Ik ben heerlijk laagvliegend over de vier rotondes heen gevlogen, een lekker begin van mijn laatste testrit. Op weg naar de laatste rotonde kwam ik met iets teveel vaart op de verzakking afgereden, dat kan tricky zijn want de auto moet zich direct goed zetten bij het oprijden van de binnenring van de rotonde. En dat deed de Kia verrassend goed waarna ik me ineens bedacht dat ik nog helemaal niet onder de achterkant van de auto had gekeken. Op grond van mijn gevoel en de actiefoto’s wist ik 100 procent zeker dat deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT First Edition onafhankelijke achterwielophanging én twee dikke stabilisatorstangen heeft. En wat denk je in de technische specificaties op de Nederlandse Kia-site is daar niets over te vinden! In tegenstelling tot de Engelse Kia-site dit waar het volgende staat: Front suspension: Independent MacPherson Strut with Coil Spring and Anti-Roll Bar / Rear suspension: Independent Multi Link and Trailing Arm Type with Anti-Roll Bar.

Door de polder heen rijdend kwam ik helaas achter een langzaam rijdend fossiel te hangen. Vet balen want nu moest ik als een slak door de twee mooie bochten tussen Hoogmade en Woubrugge heen kruipen. Gelukkig sloeg de bestuurder op de rotonde in Woubrugge af naar rechts. Ik heb het ESP vlak na vertrek meteen uitgezet, want het asfalt was kurkdroog en dat betekende dus gggàààààsss. In Woubrugge was de motorolie goed opgewarmd (veel belangrijker dan koelvloeistof) en kon ik op de tweede rotonde over de brug heen eindelijk serieus het gaspedaal vloeren. Toen ik de rotonde verliet gedroeg het onderstel zich exact als dat van de Hyundai Veloster 1.6 T-GDi. Het onvoorspelbare karakter van de Michelin Pilot Sport 3 banden is op droog asfalt gelukkig totaal afwezig! Ik kon nu namelijk wel met vol doorspinnende voorbanden heel mooi op de ideale lijn blijvend door de bocht vlak na de rotonde knallen. Bij het volgende stoplicht op de grote kruising had ik even een leuk moment, er hing al een kilometer of tien een BMW irritant aan mijn kont, dus ik wilde wel eens zien wat er zou gebeuren als ik plankgas zou geven in en na de bocht. Het was één van mijn beste momenten tijdens die 4 testdagen, de Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT spoot er vandoor. Met vol doorspinnende voorwielen vloog ik als op een tramrails rijdend de bocht door, en meteen na de bocht bleef de Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT mooi doortrekken. Zelfs zo hard dat ik de BMW (een oud type 5-serie) in mijn achteruitkijkspiegel op zag lossen, maar ja wat wil je met 7,7 seconden van 0-100 km/u is deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT met maar 204 Pk best snel.

De weg langs de zwaar vergiftigde golfbaan (de kankerverwekkende gifdampen stijgen je daar tegemoet als je staat te golfen) in Alphen a/d Rijn heb ik heel netjes 80 km/u gereden, logisch want ze staan daar nog wel eens te flitsen dus zelfs even kort door accelereren kan je slecht bekomen op deze plek. Vlak na de brug over het Aarkanaal had ik de dalende buitenring van de rotonde helaas niet vrij. Door even snel gas te geven kon ik voor de auto van de binnenring invoegen, met een normale hatchback was me dat zeker niet gelukt. De volgende rotonde heeft een hele mooie snelle buitenring, maar helaas sloeg ik dit keer af naar Nieuwkoop en moest dus driekwart over de binnenring. Om toch nog een beetje lol te hebben gaf ik plankgas bij het verlaten van de rotonde, en zag veel te laat dat een politiebusje mij tegemoet gereden kwam. Ik zag de agenten met een verbaasde blik naar mij kijken, maar ze reden gewoon verder ondanks dat ik behoorlijk heftig de rotonde afgereden kwam. Die polderagenten zijn wel wat gewend met die boeren dat scheelt, die stadsagenten vind ik namelijk echt opgefokte mannetjes. Vanaf Nieuwkoop naar de Woerdense Verlaat heb ik me even uitgeleefd want het was doodstil op de weg. Dit zijn echt van die rallyweggetjes waar je goed op moet passen, afijn lees het verhaal van die Peugeot 207 Sportium 1.6 VTi nog maar eens met die Audi R8 in het water. Pas toen ik op een stukje slingerende stuiterweg zwaar op de grens reed merkte ik voor het eerst dat de vering/demping het niet meer trok. Ik merkte dat aan het zetten van de achterkant, dat lukte niet meer waardoor de achterkant ging zoeken. Daar had die Audi R8 die in het water belandde waarschijnlijk ook last van. Ik denk dat veel automobilisten geen idee hebben hoe belangrijk goede vering/demping is, maar vooral ook waar de grens van de wegligging van hun auto ligt.

Échte Hot Hatch
Vroegah was een Hot Hatch iets totaal anders dan nu! De enige omschrijving die ik heb op het internet heb kunnen vinden is de volgende in het Engels: “Hot Hatch (shortened from Hot Hatchback) is a high-performance derivative of a car body style consisting of a three- or five-door Hatchback automobile.” Kortom een Hot Hatch is niets anders dan een gewone Hatchback met een opgevoerd (zo heette dat toen) motorblok en een bodykit. Er staat helemaal niets bij over Ultra High Performance banden of een sportieve verenset. Bedenk namelijk goed dat de Hot Hatch is ontstaan in een tijd dat de banden voor een auto op straat van een kwaliteit waren die tegenwoordig als Kwalitatief Uitermate Teleurstellend zou worden omschreven. En de vering/demping was van zo’n levensgevaarlijk niveau dat je blij was met elk beetje grip die je zo nu en dan had. Rijden in een Hot Hatch was dan ook puur overleven iedere dag weer, je wist dus nooit zeker of je die avond nog wel thuis zou komen. De opmerking van mijn vader, moeder, broers, zussen, vrienden en vriendinnen: “Doe je voorzichtig!” dateert dan ook uit die tijd. Ik heb er geen moeite mee dat ze dat iedere keer weer tegen mij zeggen, ze hebben namelijk groot gelijk dat ze dat blijven zeggen. Dat is niet omdat ik een hele oude motor rijd, maar vanwege al die levensgevaarlijke verkeershufters in al die bumperklevende Audi’s. De auto’s zijn zo goed geworden dat die Audi-rijders zich tegenwoordig Sebastian Vettel wanen. Ach ja, Audi-rijders…

Dat andere autojournalisten niet het verschil weten tussen een Hot Hatch en een échte Hot Hatch is niet mijn probleem. Een échte Hot Hatch is voor mij nóóit een standaard af-fabriek Hot Hatch maar een door de koper zelf aangepaste Hot Hatch. Aan het einde van deze test beland weet ik dan ook precies hoe mijn Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT First Edition eruit zou komen te zien om een te veranderen in een Heftige Hot Hatch. Mijn eerste rit zou stante pede richting Ventura Tuning gaan, lees even mee: van 204 Pk -> 250 Pk, van 265 Nm -> 320 Nm, van 228 km/u -> 240 km/u en een acceleratie 0-100 km/u 7,7 sec. -> 6,6 sec. Kijk dat is nog eens heel veel resultaat voor weinig geld, want de kosten zijn slechts €495,-. Daarna rij ik linea recta door naar Eibach voor een sportieve verenset. En de Michelin Pilot Sport 3 banden wissel ik om voor Dunlop Sportmaxx RT banden van de Kia Carens. Hoe heftig deze échte Hot Hatch is kan ik alleen maar over dromen jammer genoeg, maar dat deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT First Edition dan niet meer comfortabel en fossielenproof is mag duidelijk zijn. Want dat is toch wel de verdienste van Kia dat ze de vering/demping van deze pro_cee’d 1.6 T-GDi GT First Edition zo goed afgesteld hebben, dat comfort en sportiviteit werkelijk perfect samengaan. Dat is goed te zien op de actiefoto’s want in tegenstelling tot andere Hot Hatches (zoals bv. de Seat Leon Cupra R) kwam bij deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT First Edition het binnenste achterwiel NIET los van het asfalt. En dat is razend knap maar helaas heeft niemand dit opgemerkt, maar ja dat is logisch gezien de ronduit waardeloze actiefoto’s op alle online automagazines.

Remmen?
Als ik een testverslag af heb dan laat ik altijd even de spellingchecker er op los, soms staan er van die lullige schrijffouten in. Design in plaats van design, dat soort dingen, maar helaas pikt ook een spellingchecker er niet alles uit. Want “ene” is goed maar “een” ook alleen kan “ene” ook een schrijffout zijn. En om te checken of ik alle onderdelen (banden, bagageruimte, versnellingsbak, wegligging etc.) van de auto gehad heb zoek ik even de tekst door met behulp van “Find”. En wat denk je ik heb in het testverslag van deze Kia pro_cee’d GT First Edition niet één keer het woord “remmen” genoemd. Tja dat krijg je ervan als je vrijwel op de motor afremt en dus vrijwel nooit remt, alleen als het echt niet anders kan. Toch is zo min mogelijk remmen de beste rijstijl, want niet (=zuinigheidsritten) dan wel zo min mogelijk remmen betekent: vloeiend rijden, ver vooruit kijken, goed anticiperen, afijn autorijden zoals het eigenlijk hoort. Uiteraard heb ik geremd tijdens die vier testdagen, en ook heel erg hard geremd en dat was vooral om aanrijdingen te voorkomen. Volgens mij zijn wij in Nederland wereldkampioen nog-net-even-de-rotonde-oprijden-terwijl-het-al-helemaal-niet-meer-kan. Maar goed de remmen van deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT First Edition zijn goed doseerbaar, vertragen krachtig genoeg voor ‘Hot Hatch-gedrag’, en dus gewoon goed.

Toeval of niet…
maar ik ben de laatste autojournalist die deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT First Edition getest heeft. Na mijn test is-tie in de verkoop gegaan. Zonder mijn testverslag zou deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT First Edition in Nederland zijn leven als ‘Not Hot Hatch’ op het internet hebben moeten slijten. Eeuwig zonde want het tegendeel blijkt waar! Ik heb in de week na het terugbrengen nog even heel erg getwijfeld om deze Kia pro_cee’d 1.6 T-GDi GT First Edition van de importeur te kopen, en ’m daarna te laten kietelen bij Ventura Tuning en er een sportieve Eibach verenset onder te schroeven. Zelfs nu ik de laatste hand leg aan dit testverslag krijg ik weer de kriebels van deze auto. Oh ja hij is ook als 5-deurs leverbaar voor exact hetzelfde bedrag!!!