Trammelanto di konto o anteriore
Het lijkt wel of de duvel ermee speelt want alweer ging er een testauto van de Fiat-importeur niet door. Toen ik de Alfa Romeo Giulietta Savali heb getest ging de gewone Giulietta niet door vanwege schade en nu ging de Fiat 500 TwinAir niet door. Toen ik dat op het allerlaatste moment te horen kreeg heb ik direct een SMS-je naar Ronald van Vireo Auto gestuurd met de vraag of ik de Alfa Romeo MiTo Savali de volgende dag kon ophalen. Deze auto wilde ik namelijk persé nog testen maar ik had daar de komende weken absoluut geen tijd voor en nu dus wel. Dus eigenlijk vond ik het helemaal niet zo erg dat de Fiat 500 TwinAir niet door ging (test is verschoven naar eind januari 2011). Ronald had me al verteld dat de MiTo Savali een totaal andere auto is en in geen enkel opzicht iets gemeen heeft met de Giulietta Savali. Meteen na het wegrijden voelde ik al wat Ronald bedoelt. Waar de Giulietta Savali het toonbeeld is van comfort daar stuiterde ik bij wijze van spreken in de MiTo Savali heerlijk over mijn stoel heen. Het is moeilijk kiezen maar toch vind ik de MiTo Savali er uitdagender uitzien dan de Giulietta Savali. Door de grotere 18-inch velgen, een verlagingsset (Eibach-veren, 2 cm verlaagd) en de montage van skirts ziet de MiTo Savali er erg fraai uit. Maar misschien komt dat wel door de kleur want toen ik bij Vireo een witte Giulietta met zwarte wielen in de showroom zag staan was ik niet meer zo zeker van mezelf.

ET-waarde
Op de testauto’s die ik van de auto-importeurs meekrijg zitten altijd standaard velgen en slechts een hele enkele keer de soms optioneel leverbare grotere velgen. Op deze Alfa Romeo MiTo Savali zijn 2-inch grotere velgen gemonteerd (van 16-inch naar 18-inch). Het monteren van grotere velgen lijkt simpel maar is dat niet en eigenlijk toch ook weer wel, dat is als je weet waar je rekening mee moet houden. Het belangrijkste waar je rekening mee moet houden is de zogenaamde ET-waarde. Op Wikipedia staat een goed leesbaar en voor iedereen begrijpelijk artikel over die ET-waarde: http://nl.wikipedia.org/wiki/ET-waarde

Opzij, opzij, opzij maak plaats
Dat kon ik dus mooi vergeten op de A12 richting Den Haag. Heel even was ik hoopvol afslag De Meern voorbij gereden om direct daarna bij het Shell pompstation eraf te gaan richting Harmelen. Of beter gezegd eerst weer helemaal terug naar De Meern en dan naar Harmelen. Achteraf niet zo erg want de vele mooie rotondes en bochten rondom de wijk Leidsche Rijn zijn het perfecte werkterrein van deze MiTo Savali. Verwacht van de MiTo Savali geen comfort zoals in de Giulietta Savali, deze hatchback is een hardcore stuiterbak van het beste soort. Net toen ik lekker bezig was op de rotondes reed een bestuurder in een andere snelle hatchback vlak voor mijn neus de rotonde op. Hij moest dezelfde richting op als ik en gaf ook stevig gas. Maar bij een auto als deze MiTo Savali moet je toch echt van goede huize komen om ‘m los te rijden. Amper een uur aan het testen was ik dus al een “Trammelanto di konto”. Op de laatste rotonde zit een hele sneaky afslag waar je erg goed op moet letten. De bijna-bocht die daarna volgt is één van de (N198 – Veldhuizerparallelweg) leukere in zijn soort. Omdat het geen echte bocht is, en omdat je er met een behoorlijk hoge snelheid in kunt duiken vanaf de rotonde, moet je goed oppassen dat je niet de andere weghelft op glijdt. Maar met de MiTo is dat geen enkel probleem want het perfect werkende elektronische Q2-differentieel voorkomt dit. Waar de andere bestuurder in de hatchback af moest remmen kon ik gewoon het gas erop houden en zat ik zo weer achter hem. Ik had namelijk expres al een gaatje laten vallen omdat ik wist dat ik die met deze getunede MiTo makkelijk dicht kon rijden.

Star versus onafhankelijk
Na een mooie rit langs de Oude Rijn kwam ik bij Bodegraven uit en sloeg linksaf richting de N11. Exact dezelfde weg die ik ook op de eerste testdag had gereden met de Giulietta Savali. Op de ovale rotonde bij Bodegraven voelde ik overduidelijk dat de MiTo aan de achterkant een starre achteras heeft. De auto werd daardoor opgetild aan de achterkant toen ik over de rotonderand heen reed. Het voelt totaal anders aan dan met de Giulietta, maar dat klopt ook want die heeft onafhankelijke wielophanging aan de achterkant. De MiTo was duidelijk meer uit balans dan de Giulietta en de veiligheid-systemen en Daan moesten daardoor harder werken om de MiTo weer in het juiste spoor te krijgen. Toch is de MiTo Savali leuker om in te rijden dan de Giulietta Savali, leuker is trouwens misschien wel het verkeerde woord, spannender dekt de lading beter. Waar de Giulietta alle snel genomen bochten, rotondes, obstakels en oneffenheden op een hele sjieke manier onder zich door liet glijden daar ging ik met de MiTo Savali soms letterlijk aan het glijden, en dat meer dan eens. Dat kan natuurlijk komen doordat ik in de MiTo Savali net zo ging rijden als met de Giulietta Savali. En aangezien de wegligging van de Giulietta Savali beter is dan de MiTo Savali rij je logischerwijs eerder op/over de grens. Maar gedurende de test kreeg ik steeds meer het gevoel dat er nog iets anders meespeelde waarover in de volgende alinea meer.

Etentje in Amstelveen
Al bijna 15 jaar ga ik elk jaar 1-2 keer uit eten met twee ex-collega’s van het chromosomenlab (cytogenetica heet dat met een mooi woord) waar ik tot en met 1995 heb gewerkt. Eén van de twee woont in Bodegraven en ik had afgesproken hem op te halen zodat we samen binnendoor via Wilnis en Uithoorn naar Amstelveen te rijden. Op de heenweg heb ik heel netjes en rustig gereden. Ik moest wel want elke keer als er een fossiel (kenmerken van een fossiel: gaat bijna stilstaan voor elke bocht/drempel, kampeert op elke rotonde en rijd 60 waar je 80 mag) verdween kwam er een ander fossiel voor in de plaats. Er zijn automobilisten die zich zo verschrikkelijk ergeren aan deze fossielen dat ze in gaan halen over dubbele doorgetrokken strepen maar dat vind ik onverantwoord. Op dit soort polderwegen gebeuren de ernstigste ongelukken juist door dit soort inhaalacties. Dan maar gezellig een muziekje aan en met mijn ex-collega praten. Ondertussen was het steeds harder gaan regenen maar dat is alleen leuk met een MiTo. Aangekomen in Amstelveen zag ik de afslag naar het restaurant net te laat. Even doorrijden dus en omdraaien bij de eerstvolgende gelegenheid, en dat bleek een stoplicht. Een 180-graden draai maken is altijd erg leuk (vooral zonder de handrem) en toen het stoplicht op groen sprong gaf ik heel even plankgas en meteen daarna een ruk aan het stuur. Omdat ik behoorlijk wat vaart had toen ik het stuur omgooide draaide/gleed de MiTo perfect om zijn as heen. Direct nadat ik dat gedaan zag ik de koplamp van een motor in mijn achteruitkijkspiegel. Even later zag ik dat het een motoragent was die in het voorbij rijden zijn duim opstak, gelukkig hebben sommige agenten nog gevoel voor humor.

Indietro casa
Op de terugweg regende het nog steeds en daar was ik uiteraard dolblij mee. Toevallig hadden we meerdere keren irritant duwende automobilisten achter ons, o.a. een Sjonnie in snelle hatchback en een snelle zakenman in een Audi A4 quattro. Na elke bocht of rotonde zag ik een stipje in mijn achteruitkijkspiegel plankgas geven om weer aan te sluiten want een MiTo – oftewel een “Trammelanto di anteriore” – bijhouden op nat asfalt kun je gewoon vergeten. Net als met de Alfa Romeo MiTo 1.4 Turbo MultiAir S&S overkwam het me nu ook weer een paar keer dat de auto ongecontroleerd aan het glijden ging. Dit in tegenstelling tot de allereerste Alfa Romeo MiTo 1.4 Turbo maar die had Pirelli Zero Nero banden om de velgen liggen. De Continental ContiSportContact2 banden op deze Savali-versie reageerden net als de Dunlop SP Sport 01 banden op de Alfa Romeo MiTo 1.4 Turbo MultiAir S&S soms (vooral op nat asfalt!) totaal onvoorspelbaar. De Continental ContiSportContact3 zijn duidelijk beter dan de Continental ContiSportContact2. Laten we het erop houden dat de Continental ContiSportContact2 spannender zijn, maar als deze auto van mij was dan gingen er direct Pirelli Zero Nero’s, Bridgestone Potenza’s of Continental ContiSportContact3 om de velgen.

Ff beuken in de D-stand
Ik heb geen idee meer welke avond het was en waar ik vandaan kwam, maar rijdend in de buurt van het LUMC had ik even ongelofelijk veel zin om lekker te beuken. Het is daar ’s avonds doodstil, een perfecte testplek dus om ff te beuken in de D-stand. Het viel mij trouwens op dat als ik de D-stand inschakelde het stationair toerental met 200 toeren steeg van 800 naar 1.000, maar dit even terzijde. Ik reed heel rustig het LUMC-terrein op richting de rotonde. Tijdens het rechtsaf slaan nam ik een klein stukje van de rotonderand mee. Normaal gesproken pak ik deze rotonderand een stuk hoger mee maar omdat de MiTo Savali verlaagd is en behoorlijk sportief afgeveerd is heb ik het maar niet te gek gemaakt (iemand voor mij had er al een spoiler afgereden). Na de rotonde voelde ik de MiTo weinig spectaculair lichtjes naar links en rechts uitbreken. Daarna vol op het gas richting de volgende rotonde en bij de Hogeschool direct weer vol op het gas naar rechts voor het stalen hek langs. Het voelde echt totaal anders dan met de Giulietta Savali, spectaculair uitbrekend/glijdend met de MiTo Savali tegenover sjiek en strak voor de Giulietta Savali. Daarna moest ik vol in de remmen (die zijn krachtig genoeg voor de MiTo en goed doseerbaar) en hard naar links sturen een haakse bocht in waarna twee hele mooie bochten volgen. Deze twee bochten zijn onoverzichtelijk en juist daarom spannend. Wild uitbrekend dan wel glijdend en met een fantastisch lekker gevoel in mijn lijf eindigde ik mijn beuk-ritje op de kruising naast Nijssen Koeling. Daarna nog even de Plesmanlaan op gegleden en naar huis gereden. De volgende dag kon ik het niet laten om vroeg in de ochtend toch nog even een partijtje te beuken op weg naar mijn werk, dat is alleen op 3 kleine rotondes en 2 bochten meer niet. En op de eerste rotonde gebeurde exact wat me eerder is overkomen met de Alfa Romeo MiTo 1.4 Turbo MultiAir S&S met Dunlop SP Sport 01 banden om de velgen. De MiTo Savali gleed bijna dwars de rotonde af maar gelukkig kreeg ik ‘m vrij makkelijk weer recht. Dit kan écht alleen maar door de banden komen want die zijn de enige beperkende factor tijdens het rijden op nat asfalt!

Fel
Ondanks dat de MiTo Savali heel wat minder Pk’s heeft dan de Giulietta Savali voelt de eerste een stuk feller aan. “Dat komt omdat de MiTo een kleinere turbo heeft”, zei Ronald tegen mij. Dat kleine turbootje pakt sneller op maar de andere kant is dat bovenin de koek ook eerder op is. Is dat erg? Nee totaal niet, omdat de MiTo Savali lekker fel is precies in het toerengebied waar de toerentellernaald het grootste deel van zijn tijd doorbrengt. Ik heb nog wel even goed naar de koppelkromme gekeken en daar is goed te zien dat de koppelkromme van de MiTo Savali vanaf zo’n 2.200 toeren steil omhoog schiet. Dit in tegenstelling tot het vermogen dat pas later en geleidelijker oploopt. Nog mooier te zien is in de grafiek dat het verschil in koppel met de standaard versie bij de MiTo Savali veel groter is dan bij de Giulietta Savali. Het is dan ook vooral het hogere koppel waardoor ik in de MiTo Savali voor mijn gevoel elke keer als het ware afgeschoten werd. Met name tijdens stoplichtsprintjes heb ik heel wat op papier krachtiger auto’s behoorlijk verrast. Daarvoor moet je wel nauwkeurig en snel opschakelen. De 5-bak van de MiTo schakelt prima maar toch is dit het eerste wat ze van mij mogen aanpakken bij de eerstvolgende update. Mijn belangrijkste wensen zijn: kortere schakelpook, minder speling en kortere schakelwegen.
In de A- en de N-stand rijdt de MiTo Savali exact hetzelfde als de gewone MiTo, hier merk je dus geen verschil, behalve dan dat de wegligging sportiever is in verband met de aangepaste vering. In de D-stand komen er plotseling heel wat extra Nm’s koppel en extra Pk’s aan vermogen bij. Op de snelweg heb ik wat testen gedaan door in de vijfde versnelling het gaspedaal vol in te trappen bij 3.000 toeren. Ik reed op dat moment zo’n 115 km/u en tot mijn grote verbazing gaat de MiTo Savali er dan nog serieus snel vandoor. Veel andere auto’s met een vergelijkbaar aantal Pk’s geven op dat moment niet meer thuis. Dat heeft toch vooral te maken met het hoge koppel maar ook het aantal Pk’s dat juist in het toerengebied boven de 3.000 toeren nog behoorlijk toeneemt. Boven de 5.000-5.500 toeren is de krachtsexplosie voorbij. Ronald had helemaal gelijk, de Alfa Romeo Giulietta Savali is de betere van de twee maar de Alfa Romeo MiTo Savali is de leukere van de twee. De laatste is een echte speelauto waarmee je verschrikkelijk veel lol kunt hebben. Als je dus meer wilt dan een gewone Alfa Romeo dan ben je bij Vireo Auto in Houten aan het juiste adres.