Andere Martin
Volgens mij dacht iedereen dat het een grap was toen de eerste persberichten + foto’s naar buiten kwamen van de Aston Martin Cygnet. Maar het bleek geen grap en dus kunnen in navolging van mij, veel autojournalisten eindelijk zeggen dat ze in een ‘echte’ Aston Martin hebben gereden. Voor sommige autojournalisten is het rijden in o.a. een Aston Martin (of een Ferrari, Lamborghini etc.) een ultiem doel. Alsof je autojournalist wordt met als enige doel om in snelle sportauto’s te rijden. Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik in deze Aston Martin Cygnet op de eerste testdag veel meer lol heb gehad dan in sommige veel duurdere sportauto’s. Ik kijk af en toe wel eens filmpjes van jochies die voor het eerst in een hele dikke vette dure BMW, Mercedes of Ferrari stappen. Het hele filmpje lang zie en hoor je niets anders dan “Wow”, “Ongelofelijk”, “Wat een acceleratie!, “Niet normaal gewoon!” en dat gaat zo het hele filmpje maar door en door en door. Het verbaast mij elke keer weer dat ze totaal niet doorhebben dat ze zichzelf compleet voor schut zetten. In dit soort snelle sportauto’s komt de g-kracht tijdelijk amper op 2 uit, dat stelt werkelijk helemaal niets voor in vergelijking met een Formule 1 auto die soms tijdelijk op 5 g of iets meer uitkomt.

Maar iedereen die denkt dat hij in dit opzicht ook maar iets voorstelt moet ik zwaar teleurstellen. Een piepkleine spermacel kan namelijk 400 g aan! Jawel echt waar want die overleeft 5 minuten draaien bij 1.500 toeren (400 g dus) in een kleine tafelcentrifuge, én zelfs invriezen bij -196 graden Celsius. Maar ik dwaal af, in die piepkleine Aston Martin Cygnet haal ik waarschijnlijk never nooit de 2 g niet of ik moet frontaal tegen een boom rijden. Maar wij slopen geen bomen, zoals al die gedrukte automagazines, want wij zijn een online automagazine en dus uitermate milieuvriendelijk. En dat laatste woord is ook de reden van het bestaan van deze Aston Martin Cygnet denken veel mensen; sportwagenfabrikanten die alleen maar benzine slurpende sportauto’s produceren krijgen vanaf 2012 boetes opgelegd heb ik gehoord. Op wikipedia las ik er dit over: “De Aston Martin Cygnet is een dwergauto gefabriceerd door Aston Martin en afgeleid van de Toyota IQ. Aston Martins doel met deze auto is voldoen aan de emissie-eisen van de Europese Unie per 2012.” De milieuvriendelijke Aston Martin Cygnet zou dus de g-labels van die andere ‘agt’ milieu-onvriendelijke Aston Martins moeten compenseren, NOT! Dit is dus een broodje-aap-verhaal want ik heb dit uiteraard even gecheckt bij de After Sales Manager van Aston Martin North-East Europe, die ik al heel lang ken uit mijn tijd als motorjournalist. Hij vertelde mij dat het verhaal achter de Aston Martin Cygnet een totaal andere reden heeft.

Verdwaald
Direct na het ophalen van de Aston Martin Cygnet bij Kroymans in Hilversum moest ik door naar mijn tandarts (ex-collega van mij) in Hoevelaken. Door een forse file op de A27, als gevolg van het herfstvakantieverkeer en een ongeluk, besloot ik vlak na Woudenberg binnendoor naar Hoevelaken te rijden. Yeah right doe ik nog eens een keer zonder GPS, want in de wirwar van boerenlandweggetjes raakte ik de weg kwijt. Nou ja niet helemaal het was meer zo dat ik niet wist welke kant ik op moest, richting Leusden of richting Barneveld. Het idiote is namelijk dat Hoevelaken helemaal nergens aangegeven staat op de paddestoelen en andersoortige bewegwijzering, terwijl plaatsen die veel verder weg liggen wel aangegeven staan. Het lijkt wel een soort pesterij van iemand alleen maar omdat Hoevelaken in een andere provincie ligt. Ik heb toen maar even de vriend van mijn tandarts gebeld en die heeft me de goede kant op geloodst. Ik moet eerlijk bekennen dat ik behoorlijk hard over die boerenlandweggetjes ben gescheurd. Maar ja ik rijd dan ook niet voor niets in een Aston Martin, niet waar?

Meteen herkende ik het grappige weggedrag van de Toyota iQ weer (in feite komen alleen het chassis, het motorblok en de ophanging van Toyota, want Aston Martin heeft alle andere onderdelen zelf ontwikkeld voor de Cygnet), er is echt geen enkele andere auto in de hele wereld die zo aanvoelt. Het is net alsof de carrosserie enigszins flexibel op het chassis scharniert. Het beste kun je dat voelen als je hard door een bocht gaat, bij heel erg hard remmen (de AMC heeft werkelijk uitstekende remmen!) vanaf hoge snelheid en als je over een minirotonde rijdt en daarbij de rotonderand meeneemt. Het is een niet te omschrijven volslagen uniek gevoel. Na een geslaagde gebitsbehandeling was het weer tijd om op huis aan te gaan. Omdat ik alle tijd van de wereld had besloot ik binnendoor richting Leusden te rijden en daar de A27 op te rijden. Dat had ik beter niet kunnen doen want ik heb er bijna tweemaal zo lang over gedaan als normaal. Ik heb werkelijk geen idee waar ik het aan te danken had, maar het leek wel of alle bejaardentehuizen in de regio die middag op pad waren. Net als ik dacht dat ik eindelijk de weg weer voor mezelf had doemde er weer een langzaam rijdende (30 i.p.v. 50-60 km/u en 50 i.p.v. 80 km/u) bejaarde voor me op. Onder andere een bejaarde man die met zijn mond wijd open achter het stuur zat, het leek serieus net of er een dode man achter het stuur zat.

6-versnellingsbak?
Nadat ik ingestapt was keek ik even heel verbaasd naar de knop van de versnellingspook. Ik knipperde nog even met mijn ogen maar er stonden toch en echt een 1-2-3-4-5 en een 6 op de knop. Toen schoot mij ineens te binnen dat er ook een Toyota iQ (ik heb de 1.0-liter getest) is met een 1.3-liter motorblok. Na even zoeken op de website van Toyota zag ik daar inderdaad dat die iQ ook een 6-versnellingsbak heeft. Het instappen en starten van de Aston Marin Cygnet is vrij simpel, je hebt namelijk geen contactsleutel nodig. De portieren springen vanzelf open via een sensor in de handgreep, daarna moet je het koppelingspedaal intrappen en gaat er een groen lampje branden in de startknop. Trap je het koppelingspedaal niet (of niet ver genoeg) in dan gaat er een oranje lampje branden. De versnellingsbak schakelt echt heerlijk, waren er maar meer auto’s die zo lekker schakelen als deze Aston Martin Cygnet.

De gearing van de versnellingsbak is op het eerste gezicht nogal vreemd gekozen. In de vierde versnelling wordt de topsnelheid namelijk al bereikt. Toch zijn die vijfde en zesde versnelling heerlijk op de snelweg, het motorblok draait dan minder toeren en tijdens een inhaalactie kun je heerlijk terugschakelen naar drie (bij 100-120 km/u) of naar vier (bij 120-140 km/u) en het gaspedaal op de bodem trappen. Ik stond er echt versteld van hoe snel deze Aston Martin Cygnet er dan vandoor gaat. Maak je dus absoluut geen zorgen dat je niet mee zou kunnen komen met het dagelijks verkeer. Je kunt je beter zorgen maken of je deze kleine auto wel kunt betalen. De vanafprijs voor de handgeschakelde uitvoering is namelijk €43.238,-; en voor de versie met CVT €45.338,-. Heel erg veel geld voor zo’n piepkleine auto maar gezien de fantastische afwerking en de exclusiviteit (elke Aston Martin Cygnet is uniek!) is deze auto dat gewoon waard.

BMV(angrail)
Eenmaal op de N11 van Bodegraven naar Leiden reed ik een zilveren BMW 3-serie achterop. Hij had me duidelijk snel in de smiezen, kan ook niet anders want of ik stond naast hem bij een stoplicht of ik trok zo snel op dat ik altijd wel in beeld was in één van zijn spiegels. Aan het einde van de N11 sloegen we beiden linksaf de A4 op. Ik stond direct achter hem bij het stoplicht en trok lekker snel op. Dat vond meneer duidelijk niet leuk en hij gaf stevig gas, maar wat ik al vermoedde bleek te kloppen. De bestuurder van de BMW was niet bekend met de situatie ter plekke, want vanwege de verbreding van de A4 wordt deze oprit met enige regelmaat verlegd. Een week of twee geleden belandde ik hier bijna met mijn motor in de vangrail omdat ze (expres?) een scherpe bocht naar rechts hebben gemaakt middenin de oprit. Vroeger was deze oprit een ontzettend mooie lange S-oprit die ik met hoge snelheid kon nemen, en vlak voor het einde van de bocht naar rechts zat een verzakking die erg verraderlijk was. Door die verzakking raakte een testauto, in een bepaald soort onbalans die een perfecte test was voor de vering/demping. Die mooie bocht was niet meer en dus moest ik even wennen aan de nieuw ontstane situatie. Omdat ik razendsnel reageerde kon ik vrolijk (de adrenaline spoot uit mijn oren!) verder rijden op mijn motor. Probleem is dat je deze scherpe bocht naar rechts in de oprit pas vlak van tevoren ziet. Het scheelde dan ook maar een haartje of de BMW was in de vangrail beland, alleen maar omdat hij die irritante Aston Martin Cygnet los wilde rijden, ha! Zo zie je maar weer dat je altijd alert moet zijn en goed op moet letten, en NOOIT op de automatische piloot moet rijden.

Een brug te ver
Dezelfde avond las ik op een online krant het volgende bizarre bericht: Donderdag 13 oktober/Brug België paar meter verlegd: 3 doden – Nadat de brug over de rivier de Dender in het Belgische Aalst in mei 2011 een paar tientallen meters opgeschoven werd, vonden drie mensen de dood toen ze het water in reden. Een jong stelletje is overleden omdat ze met hun auto een rivier zijn ingereden op een plaats waar eerst een brug lag. Dat berichtten verscheidene Vlaamse media donderdag. Ook een 38-jarige vrouw vergiste zich waarschijnlijk en reed op dezelfde plek de rivier in, waar zij verdronk. Het stel reed afgelopen weekend na een avondje stappen terug naar huis, maar kwam nooit aan. Woensdag werden hun lijken aangetroffen in hun auto in de Dender bij Aalst. Op dezelfde plek werd ook de auto van de 38-jarige vrouw gevonden met haar stoffelijk overschot erin. De vrouw was al sinds eind augustus vermist. Onderzoek toont nu aan dat het stel en de vrouw reden in de richting van de oude brug. De nieuwe brug, die in april de oude verving, ligt enkele tientallen meters verderop. Volgens, onder andere, de krant “De Morgen” ontbreken bij de plek verkeersborden om de gewijzigde situatie aan te duiden en is er geen afrastering.

Dagje Zutphen
Een lange rit op en neer naar Zutphen (Burton Car Company) in een piepkleine auto, is dat een beetje comfortabel en dus goed te doen? Laat ik eerst beginnen met de zeer fraaie met blauw leder beklede stoelen. Die zitten werkelijk fantastisch, dus het enige waar het nu op aankomt is de kwaliteit van de vering/demping en de wegligging. Kleine auto’s willen nog wel eens, met name op hogere snelheid, wat minder comfortabel zijn. Op weg naar Zutphen moest ik nog even iemand ophalen in Hoevelaken die misschien een Burton wil gaan bouwen. De rit naar Hoevelaken heb ik me netjes aan de maximum snelheden gehouden. Van Hoevelaken naar Zutphen was het een ander verhaal, maar eerst moest ik nog even iemand wegbrengen naar Scherpenzeel. Omdat deze kleine auto een 2+1-zitter is gaat dat prima, er past nog een persoontje bij achter de bestuurder maar dat is een baby of kleuter in een kinderstoel (zie foto bij de test van de Toyota iQ). We zijn dus niet bij Hoevelaken de A1 opgereden maar bij Barneveld. De rit door de weilanden richting Scherpenzeel was er eentje om in te lijsten. De zon en de strak blauwe lucht zorgden voor een mooi lichtspektakel tussen de bomen door.

Op deze route ligt ook één van de mooiste boerderijen van Nederland, als je er langs rijdt snap je waarom. Op een gegeven moment kwamen we achter een motorclub te rijden. Ik kon er heerlijk achteraan tuffen want de dames en heren hadden duidelijk geen haast. Het viel me wel op dat op de weggetjes waar je vroeger 80 km/u mocht rijden dat nu 60 km/u is, en er liggen overal verhogingen in het asfalt. Geen echte verkeersdrempels maar het lijkt er wel op. De meesten waren zo vloeiend aangelegd dat ik zelfs met drie volwassenen in de Aston Martin Cygnet er zonder vaart te minderen overheen kon rijden. De vering sloeg niet door en dat verbaasde mij wel, want van veel kleine vol beladen auto’s slaat de vering namelijk wel door op dit soort asfaltdrempels. Na een mooie rit reden we vanuit Scherpenzeel richting de A1. In Scherpenzeel bespaarde ik me dankzij het kleine formaat van deze Aston Martin Cygnet een behoorlijk stuk omrijden. Na het afzetten van de derde persoon liep de weg dood, maar het lukte me net aan om tussen twee stenen palen door en over een stoeprandje heen de doorgaande weg te bereiken.

Knallen met de Andere Martin
Eenmaal op de A1 beland heb ik het gas er stevig opgezet. Geloof het of niet maar de acceleratie van deze Aston Martin Cygnet is helemaal niet zo verkeerd. Verder kun je ‘m ver doortrekken in de eerste drie versnellingen. Eerste versnelling in de toerenbegrenzer = plusminus 55 km/u, tweede versnelling in de toerenbegrenzer = plusminus 105 km/u, derde versnelling in de toerenbegrenzer = plusminus 150 km/u, vierde, vijfde en zesde versnelling niet veel harder dan 160-165 km/u JAMMER!!! Met een gangetje van 140-160 km/u zijn we niet onopgemerkt richting Zutphen gereden. Ik was ontzettend verbaasd hoeveel automobilisten deze Aston Martin Cygnet herkenden. Er kwamen regelmatig auto’s naast me rijden als ik even iets langzamer reed, en ze mij dus even bij konden houden. Er werden ook meer dan eens foto’s of filmpjes gemaakt. Na een afgrijselijke en werkelijk superslome rit over de N348 (waar komen in hemelsnaam al die fossiele automobilisten toch vandaan???) was ik blij dat we eindelijk in Zutphen arriveerden.

Na een hapje eten gebeurde er iets grappigs tijdens de fotoshoot. Toen ik bij een oud stuk stadsmuur een foto aan het maken was kwam er een dakloze verslaafde op me afgelopen. Geloof het of niet maar hij wist mij exact te vertellen dat het witte kleine autootje een Aston Martin Cygnet is. Deze man heeft zijn vakliteratuur duidelijk goed bijgehouden. Na een bezoek aan Burton was het weer tijd om terug te rijden naar Hoevelaken. Volgens de routebeschrijving van Google Maps zouden we over de 67,5 km een strakke 51 minuten mogen (of is het moeten?) doen. Voor de heenweg ging dat uiteraard niet op want toen zijn we via Scherpenzeel omgereden. Op de terugweg heb ik net als op de heenweg lekker stevig door gereden, gemiddeld 140-160 km/u maar ik ben totaal vergeten de tijd te klokken. Het voor de snelweg opgegeven verbruik van 1:22 heb ik uiteraard niet gehaald die middag. Maar ach 1:15 is ook nog niet eens zo verkeerd.

Op de grens
Het rijden op de grens met deze Aston Martin Cygnet is prima te doen (nadat ik weer gewend was aan de wiebelig opgehangen carrosserie). Het is wel zaak enige reserve in te bouwen want de 16-inch Bridgestone B250 eco-banden vielen mij behoorlijk tegen. In een snel genomen bocht gingen ze al vrij snel glijden, jammer want er zit meer in dat voelde ik gewoon. Wie ook maar een beetje van sportief rijden houdt die raad ik aan er andere banden om te laten leggen. En wil je dat de wegligging serieus verbeterd dan ontkom je er niet aan de vering/demping aan te passen. Aangezien de meeste Aston Martin Cygnet’s er waarschijnlijk bijgekocht worden als boodschappenkar voor de dochter(s) of moeders, zullen er wel niet veel kopers zijn die mijn adviezen opvolgen. Misschien iets voor een zoon die net als ik gek is op kleine auto’s? De Aston Martin Cygnet is in mijn ogen echter meer dan alleen een booschappenkarretje en misschien wel het ultieme ‘PC Hoofttractorretje’, ha, ha. Dit autootje rijdt werkelijk zalig, parkeren en even straatje keren is een eitje, op de snelweg kun je er prima 140-150 mee rijden en nog comfortabel ook, een kofferbak heeft-ie niet maar aangezien je er toch meestal met zijn tweeën in rijdt kun je de gedeelde achterbank neerklappen en sta je werkelijk versteld hoeveel koffers er inpassen. En wat betreft de bestuurder, maak je daar ook absoluut geen zorgen over want zelfs de eigenaar van ‘mijn’ fitnesscentrum (zie foto testverslag Fiat 500 POP 1.2 69 Dualogic Start & Stop 2009) past erin – het is op de grens dat wel – en dat wil heel wat zeggen.

Fraaie photoshop
Tijdens het zoeken naar informatie over Aston Martin Cygnet kwam ik een hele mooie foto tegen van een photoshop gedaan door Frank Mahn Engineering & Design. Ik kon het dan ook niet laten om deze foto erbij te zetten.