Gewoon een hele lekkere vette BMW!!!!!!
Met zes uitroeptekens want die 6-cilinder in lijn van BMW blijft gewoon een beauty wat mij betreft. Waar bijna alle autofabrikanten een V6 onder de motorkap hangen doet BMW dat als één van de weinigen gewoon lekker niet. 6-op-een-rij da’s pas mooi! En nog beter deze 335i Biturbo (306 Pk) heeft tegenwoordig xDrive oftewel BMW’s intelligente vierwielaandrijvingssysteem. Met een dergelijk systeem wordt het zelfs een makkie om een 1.600 kilogram zware Sedan bij wijze van spreken als een Mini door de bocht te sturen.

Net een Mac
De dag dat ik deze BMW 335i Biturbo (ik vind Twin Turbo niet mooi klinken) op moest halen was ook de dag dat ik mijn nieuwe Macbook zou gaan kopen bij Machouse Amsterdam. Net die dag werden er in bijna alle kranten de nodige grappen gemaakt over het nieuwe Windows besturingssyteem Vista. Als je Vista met Mac OSX vergelijkt dan…….. tjsa dat is gewoon geen vergelijk. Een Mac is zo ongelofelijk gebruikersvriendelijk en oerdegelijk (mijn laatste vastloper met een Mac kan ik me niet eens heugen, virussen wat zijn dat?) daar valt Windows Vista volledig bij in het niet. Zo zie ik het ook als je een BMW met een aantal andere automerken in die klasse vergelijkt. Stap in een BMW en alles is lekker overzichtelijk en simpel, je hoeft niet na te denken alles wijst zich als vanzelf.

Je opent de deur en stapt in. Even wat knopjes naast de stoel aanraken en mbv. de electriek staat je stoel staat binnen no time perfect afgesteld. De zitting kan omhoog en omlaag en zelfs naar voren of naar achteren gekanteld worden. Daarna het stuur nog even afstellen en er kan op “Start” gedrukt worden. De 6-in-lijn komt met een zeer beheerste grom tot leven. Ik snap wel waarom BMW twee turbo’s ipv. een compressor en een turbo heeft gemonteerd, want een compressor slokt Pk’s op en een turbo niet. Een turbo wordt namelijk niet zoals een compressor via de krukas aangedreven maar dmv. de hete uitlaatgassen. Eén turbo voor de onderste toerenregionen en één turbo voor de bovenste toerenregionen. Resultaat van dit alles, een benzinemotor die aanvoelt als een diesel. Er is namelijk al 400 Nm koppel beschikbaar vanaf slechts 1.300 toeren en geloof me dat is heel veel voor een benzinemotor!

“Mkee!”
Gelukkig hoefde ik niet meteen alleen maar snelweg-kilometers te maken vanaf de importeur in Rijswijk naar Machouse in Amsterdam. Ik moest eerst even mijn broer ophalen in Leiden-Zuid en daarom heb ik de route via de 3 tunnels in Leidschendam genomen. Als je er bij Leidschendam afgaat dan heb je zo’n prachtige hele brede doordraaier naar rechts. Ik had mazzel dat het redelijk rustig was en dus kon ik lekker hard de bocht door. Grip, grip en nog eens grip! Waar ik met elke andere sportieve auto allang was gaan glijden (ik overigens nog lang niet op de grens) bleef deze 335i gewoon perfect zijn lijn volgen. Dat xDrive werkt echt beter als ik gedacht had.

In de tunnels heb ik uiteraard even een sprintje getrokken want daar heb je tenminste (nog?) geen camera’s hangen. Binnen no time zat ik op bijna driemaal rijbewijs-kwijt-snelheid dus met die acceleratie en de topsnelheid zit het wel goed. Het viel me eigenlijk direct al op hoeveel mensen naar de BMW keken, vanwege dat chromen “335i” op de rechterkant van het kofferdeksel misschien? Want verder is het wat mij betreft eigenlijk een vrij onopvallende BMW als je die dubbele uitlaat aan de achterkant even over het hoofd ziet.

Lekker ding
Volgens mij weten ze bij BMW maar al te goed wat ik leuk vind en dus hebben ze mijn aanvraag voor een 3-serie dan wel 5-serie diesel omgezet in een 335i benzine-beest. Heb ik dan echt al zo’n naam opgebouwd? Om heel eerlijk te zijn vond ik het achteraf gezien een prima beslissing om deze 335i aan mij mee te geven. Ik heb toch wel iets met BMW (auto’s en motorfietsen) als ik eerlijk ben, dat is een gevoel en ik zou echt niet weten hoe ik dat moet omschrijven. In ieder geval is deze 335i gewoon een heel lekker ding die een grote glimlach op je gezicht tovert.

Sportstand
De S-stand zit er niet voor niets op een dus even de versnellingspook naar links tikken en gas. De BMW spurt er dan echt hard vandoor en ik was toch best wel een beetje verrast als ik heel eerlijk ben. Waar je bij veel benzinemotoren even moet wachten tot de boel op gang komt gaat deze 335i er direct vandoor. Die 306 Pk’s voelen erg sterk aan en de 335i spurt er echt direct vanaf laag in toeren keihard vandoor. Het geluid van de 6-in-lijn is echt heerlijk om naar te luisteren maar niet asociaal. Bedeesd mooi is denk ik nog de beste omschrijving. Het is zo anders als een V6, echt totaal onvergelijkbaar. Persoonlijk ga ik voor de 6-in-lijn als ik echt zou moeten kiezen.

Behalve de automatische versnellingsbak zit er ook een flipperkast op het stuur, maar die werkt dus net even anders als bij sommige andere automerken. Ipv. één flipper voor opschakelen en één flipper voor terugschakelen heeft BMW ervoor gekozen twee flippers te monteren die allebei hetzelfde doen. Je kan als je dat wilt dus met één flipper en één hand op- en terugschakelen dan wel met twee handen. Als je er eenmaal aan gewend werkt het perfect. Als ik sportief aan het rijden ben vind ik het wel zo lekker om zelf terug te schakelen ipv. dat de computer dat voor mij doet. Ik koos zelf dan ook meestal voor automatisch opschakelen in de Sport-stand en terugschakelen met de flipper(s).

Zuigstand
Wat ik ook probeerde de 335i is met DSC ingeschakeld niet van zijn pad af te krijgen. Tot nu toe is het me eigenlijk altijd gelukt om een testauto door z’n DSC/ESP heen te laten breken. Alle electronica heeft ook zijn grenzen maar bij deze 335i met xDrive en actieve besturing (BMW-site: actieve besturing past snelheidsafhankelijk de uitslag van de voorwielen als reactie op bewegingen van het stuurwiel aan. Bij lagere snelheid wordt de besturing directer, bij hogere snelheid preciezer) ligt die grens echt heel erg ver. Ik heb ‘m in ieder geval (nog) niet gevonden en dat zegt heel veel over de zeer goede wegligging van deze 335i. Ik ben zelfs nog speciaal naar die grote rotonde bij Zoetermeer gereden om te testen of ie zou gaan glijden. Ik had alle mazzel van de wereld dat ik vooraan stond bij het stoplicht.

Bij groen was direct “Tschuß, mazzel en Auf Wiedersehen” voor de rest van de auto’s en de rotonde oprijdend zette ik het gas er steeds meer op. Op het moment dat elke andere testauto allang zwaar aan het glijden was gegaan bleef de 335i vrij onverstoorbaar zijn weg volgen. Ik voelde wel iets onder me gebeuren maar dat was zo minimaal dat het geen naam mag hebben. Hop heel hard het stuur naar rechts richting Leiden en verder dan wat piepkleine onrust in het rijwielgedeelte kwam de 335i niet. Het voelt net aan of deze 335i zwaarder is dan hij in werkelijkheid is en dat komt doordat je het gevoel hebt aan het asfalt vastgezogen te worden. Echt grote klasse wat mij betreft!

Grappig
Soms zijn er van die dingen in een auto die je bij toeval ontdekt. Ik lees het instructieboekje alleen als ik er echt niet uitkom. Maar in dit geval was het niet iets wat je hoeft te weten maar wat gewoon erg grappig is. Tijdens het achteruit rijden moest Martin een drempeltje af en toen zag hij plotseling dat de zijspiegels naar beneden draaide zodat je beter kan zien wat er naast je gebeurt. Ik kan me niet herinneren dat ik dat eerder gezien heb op een testauto maar vind het wel heel erg grappig.

Wow!
In het begin moest ik best wel even wennen aan de 335i Twin Turbo – het is tenslotte een vierdeurs Sedan – maar dat was heel snel over toen ik eenmaal de potentie van de BMW door had. Het coolste onderdeel is wat mij betreft het lichtgewicht 6-cilinder in lijn Twin Turbo motorblok. Zwaar verslavend vooral met de kick-down hoor je het motorblok echt heerlijk loeien. Het lijkt een vrij gewone Sedan maar dat is het dus absoluut niet. Ik had ook de hele tijd het gevoel dat ik onderweg was met meer als 306 Pk. Motorblokken bouwen kunnen ze daar wel in München en in mijn ogen behoort de BMW daarmee echt tot de absolute wereldklasse al helemaal wat betreft de diesels.

Is een BMW M3 je dus iets te duur dan raad ik je zeker aan deze 335i Twin Turbo te proberen. Het is een auto die stiekem natuurlijk leuker is vooral omdat je het niet aan deze BMW afziet dat ie zo snel is. En over de rijeigenschappen en de wegligging hoef je je totaal geen zorgen te maken, want dankzij de xDrive en Active Steering ligt de grens van wat de auto aankan in de meeste gevallen veel verder dan wat de bestuurder (aan)kan. Bij mij in ieder geval wel 🙁

[quote Slowco]

Moet ik die sleutel echt teruggeven…….
Voor het maken van de rijfoto’s vroeg Daan me even met de BMW 335i xDrive te rijden. Bij het betreden van de auto valt het strakke, met leer en aluminium bekleedde, interieur op dat erg goed bij deze chique sportieve wagen past. De elektrisch, in alle standen, verstelbare stoel omhelst je perfect en zorgt samen met het in alle standen verstelbare stuur voor een goede ergonomische zitpositie. Tijdens het rijden voel je dat de automaat erg soepel schakelt en er “ruim voldoende” trekkracht aanwezig is om vlot van je plek te komen. Van 0 tot 100 km/u binnen 6 seconden is best rap dacht ik…

Met een nieuwe auto onder mijn kont ben ik, in het begin, altijd voorzichtig en bouw ik de snelheid geleidelijk op om te voelen hoe hij reageert op verschillend wegdek en stuurreacties. Het duurde bij deze BMW een tijdje voor ik tegen de grens aanzat waarbij de auto wat overhelde en de banden wat duidelijker voelbaar naar grip zochten. Hij is zo goed uitgebalanceerd dat er geen enkel moment was dat ik het gevoel kreeg dat hij over z’n voorwiel weg zou lopen of achter uit zou gaan breken. De bochtsnelheid die ik aan moest houden om het idee te hebben dat er een grens in zicht was, lag al zo hoog dat ik het daar, op de openbare weg, maar bij gelaten heb… Helaas was het fotograferen binnen anderhalf uur gepiept en moest ik de sleutel weer aan Daan geven. Al met al een schitterende auto die fantastisch rijdt!

[/quote Slowco]