One night in Bangkok?
Heel even dacht ik dat ik iets verkeerd had gedaan, maar in een flits schoot het door mijn hoofd dat de stoelen van de nieuwe C4 een massagestand voor de onderrug hebben. Waar ik het toevallig gehoord heb weet ik absoluut niet meer (ik lees namelijk nooit autonieuws) maar het is in ieder geval blijven hangen, kan ook bijna niet anders massagestoelen ha! Bij massage denk ik altijd maar aan één ding en dat is de fysiotherapeut die mij zo goed heeft geholpen na mijn zware motorongeluk. Veel andere mensen denken meteen aan Bangkok oftewel Thaise massage. Nou ben ik toevallig een keer in Bangkok geweest, noodgedwongen want mijn motor moest over gevlogen worden van Kathmandu naar Bangkok. Vanuit Nepal/India naar Thailand rijden ging namelijk niet, dan moest ik door Myanmar heen rijden en dat is tot op de dag van vandaag verboden. Op 1 januari 1993 kwam ik in Bangkok aan en moest ik middenin de nacht een guesthouse zoeken. Een klotenklus kan ik je vertellen met al die losse bagage, zoals o.a. tanktas, topkoffer, rugzak en een kanozak, bij me. Die nacht kon ik totaal niet slapen door de verstikkende hitte=hoge temperatuur + absurd hoge vochtigheidsgraad (ik heb een week nog gehad om daar aan te wennen). Ik ben toen van ellende middenin de nacht maar over straat gaan slenteren, en wat je dan allemaal ziet in een stad als Bangkok wil je niet weten. Maar goed ik dwaal weer eens af, dat kan ook bijna niet anders als je het over het woord “massage” hebt.

Voelt als
Na drie dagen rijden was ik er nog steeds niet uit voor mezelf hoe ik nou op zou gaan schrijven hoe het voelt om in deze nieuwe Citroën C4 te rijden. De C4 zette mij elke keer op het verkeerde been waardoor ik niet meer wist wat ik nou moest gaan schrijven. Toen ik instapte was ik voor mijn gevoel namelijk al vrij snel klaar met mijn conclusie; dit is een sjieke en heerlijk comfortabele auto voor rustige en beschaafd rijdende automobilisten. De starre achteras, de sjieke kleur, de comfortabele vering/demping, maar 120 Pk, de Michelin Primacy HP banden, het lijkt allemaal te wijzen op een fraaie burgerlijke auto voor nette mensen. Lijkt want ondanks dat niets maar dan ook werkelijk niets aan deze auto ook enige sportiviteit uitstraalt kan-ie het echt wel. Okay door de lucht vliegen à la Sébastien Loeb zit er niet in maar deze C4 verraste mij toch behoorlijk. Vlak nadat ik aan dit testverslag begonnen was moest ik nog even de deur uit om wat snelle bochtenfoto’s te maken van de Citroën C4. De bestuurder waarmee ik regelmatig fotoshoots doe was het volledig met mij eens dat deze Citroën C4 inderdaad niet is wat het lijkt. Het voelt niet aan alsss, maarrr het is wel degelijk een auto die sportief rijdend geen steken laat vallen. Het directe stuurgevoel, de goede feedback, de goede grip, de goede wegligging, de Citroën C4 heeft het allemaal. In eerste instantie wilde ik er niet aan maar ik moest wel, want de C4 deed elke keer wat ik niet had verwacht had van deze sjieke comfortabele Franse hatchback. Ik verwachtte namelijk dat de Citroën C4 in het grensbereik het al af zou laten weten maar mooi niet dus, ik zat er elke keer compleet naast tot mijn grote verbazing.

Dwaze drempels
Zaterdagochtend moest ik vroeg opstaan want ik wilde persé om 07.30u beginnen met werken zodat ik op tijd naar huis zou kunnen vanwege het mooie weer. Het was die ochtend helder, de zon kwam al op en ik had er zin in. Zin om in die sjieke bruine Franse hatchback met massagestoel te stappen. Omdat ik voorlopig over de busbrug in onze woonwijk heen mag rijden (opengesteld omdat de volslagen dwaze plannen van de Gemeente Leiden een verkeersinfarct tot gevolg hadden) betekent dat ook elke dag weer het verplicht passeren van een paar hele vervelende volslagen dwaze drempels verzonnen door een stel volslagen dwaze ambtenaren. Maar gelukkig bestaan deze mensen nog want zonder hen zouden mijn testtrajecten een heel stuk saaier zijn. Elk nadeel heeft z’n voordeel da’s wel duidelijk. Juist door deze drempels ontstond bij mij het idee dat de Citroën C4 heerlijk (te?) comfortabel geveerd en gedempt is. De laatste drempel is de ergste van allemaal. Vanaf de straatstenen komend rij je via een tweemaal een scheve drempel het asfalt op. Ik word dan hard van links naar rechts geslingerd op mijn stoel en voel me net zo’n ‘crash test dummy’, maar de Citroën C4 doorstond deze dwaze-drempeltest met glans. De vering/demping is comfortabel maar net niet te! Het gekke is dat als je rustig rijdt je dat comfortabele gevoel namelijk wel hebt, maar zodra je over verkeersdrempels heen rijdt of even lekker sportief gaat rijden dan lijkt het ineens als sneeuw voor de zon verdwenen.
De bochten op weg naar mijn werk gingen onopvallend lekker, en dat is misschien wel de grootste kwaliteit van deze Citroën C4. Zelfs de rotondes in de polder kon ik op de snelle manier (over de rotonderand dus) nemen zonder een centje pijn. De auto bleef perfect in balans ook nadat ik op de terugweg de snelheid opgevoerd had. En dan sta je toch behoorlijk gek te kijken als je ziet dat er Michelin Primacy HP banden om de fraaie velgen liggen. Met de Ford C-Max twee weken eerder had ik exact dezelfde goede ervaring met de Michelin Primacy HP banden. Ik heb het flauwe vermoeden dat de nieuwe Michelin Primacy HP band vernieuwd is qua rubbersamenstelling (de typenaam mag dan hetzelfde blijven maar dat zegt niets!), want deze banden hebben veel meer grip dan ik me kan herinneren van de Michelin Primacy HP.

L’intérieur et le bloc-cylindres de THP
De binnenkant, oftewel het interieur zoals de Fransen het noemen, van de Citroën C4 ziet er fraai uit. De half lederen bekleding vind ik persoonlijk mooier dan volledig lederen bekleding. Verder heeft deze Citroën C4 Exclusive bijna alles aan boord wat je maar kunt wensen als bestuurder, NavSat, USB-ingang, MP3-speler en een fraai lederen multifunctioneel stuurwiel. Verder heeft ook deze Citroën een geluidswerende voorruit die zijn werk uitstekend doet. De zitruimte voor de passagiers achterin is ruim voldoende net als de bagageruimte. Na het neerzetten van de op drie na grootste kofferset bleek dat deze er met gemak in paste en dat er daarna nog ruimte overbleef. Ik kon dus niet anders dan de op twee na grootste kofferset achter de Citroën C4 opstellen. Daar bleek dat ik uiteindelijk drie koffers over hield maar dat mocht de pret niet drukken, want deze C4 heeft een duidelijk grotere bagageruimte dan haar concurrenten. De kofferruimte van deze Citroën C4 is bijvoorbeeld maar iets kleiner dan die van de ogenschijnlijk veel grotere Audi Q5. Verder kun je door het speciale skiluikje in deze Citroën C4 met gemak een aantel set ski’s in kwijt. Een skibox op het dak kost namelijk behoorlijk wat extra benzine tijdens een snelle Autobahnrit naar Zwitserland of Oostenrijk. Persoonlijk vind ik het interieur van de Citroëns die ik het afgelopen jaar getest heb erg fraai. De kritiek van veel mensen in mijn omgeving op Franse automerken als Citroën en Peugeot vind ik totaal onterecht. Zowel qua design, interieur als het motorengamma doen de Franse merken het gewoon erg goed. Als ik deze mensen vertel dat het 1.6 THP motorblok in samenwerking met BMW ontwikkeld is dan vallen de meesten stil. Het 1.6 THP motorblok is één van mijn favoriete motorblokken (vooral de 200 Pk-versie) omdat het werkelijk perfect afgesteld staat. Een medewerker van één de grootste tuningsbedrijven van Nederland vertelde mij dat zelfs zij er maar heel weinig aan verbeterd krijgen. Daarom zei hij dan ook tegen mij: “Niets meer aan doen, laat maar lekker zo.”

9/4/11
Rond het middaguur hoorde ik op de radio het verschrikkelijke bericht over de schietpartij in De Ridderhof in Alphen a/d Rijn. Ik weet dat onze fotograaf Mick Kleijwegt op zaterdag altijd Turkse pizza gaat eten in De Ridderhof (de Turkse pizzeria is ook beschoten) rond die tijd. Die middag kreeg ik als antwoord op mijn SMS aan Mick dat hij zich verslapen had, waardoor pas bij De Ridderhof arriveerde toen de schietpartij al aan de gang was. Mick en zijn vriend zagen een doodgeschoten man – dat was de eerste dode! – op de parkeerplaats liggen (er was toen nog geen politie gearriveerd!) en vlak daarna kwamen allemaal mensen uit het winkelcentrum gehold. Al met al heeft Mick dus alle geluk van de wereld gehad dat hij zich die zaterdag verslapen had. Zondag hoorde ik van de collega waarmee ik weekenddienst had dat een leraar van één van haar paardrij-kinderen neergeschoten was. Hij had meerdere kogels in zijn lijf en lag op de IC te vechten voor zijn leven. Al met al een totaal bizarre gebeurtenis die niet te begrijpen is, alhoewel de maatschappij dat zijn WIJ, toch? Er zijn heel veel dingen in de huidige maatschappij die ik niet meer begrijp. Mijn broer werkt als ICT project-manager bij de GGZ in Den Haag, en dus hoor ik daardoor nog wel eens wat. Ouders met schizofrene kinderen van 18-jaar en ouder – zoals Tristan van der V. – kunnen bijvoorbeeld niets doen als deze weigeren hun medicijnen te slikken (ouders weten dit ook vaak niet). Hun kinderen zijn volwassen en dus hebben ze niets meer te zeggen over hun kinderen ook al zijn deze geestelijk (zwaar) ziek. Deze ouders moeten dus lijdzaam afwachten tot hun kind bij wijze van spreken iemand zwaar mishandelt of vermoordt, want daar draait het vaak op uit. En dan gaan die kinderen de gevangenis in waar ze ook weer niet behandeld worden en dus alleen nog maar slechter van worden. Ik ken persoonlijk ouders die ten einde raad al meerdere keren bij de politie geweest zijn om te waarschuwen dat hun kind een gevaar is voor de maatschappij, maar de politie doet dus helemaal niets. Vroeger konden dit soort mensen gedwongen opgesloten worden maar tegenwoordig belanden ze in de criminaliteit, raken verslaafd en/of zwerven ze op straat. En onze regering vind dit prima want zo kosten deze geesteszieke mensen de maatschappij niets, totdat het fout gaat en dan kosten ze de maatschappij weer de hoofdprijs.

Goede afstelling=Ontspannen zit
De reden dat ik het weer eens wil hebben over het goed afstellen van spiegels, stoel en stuur is in verband met de koppeling. Bij een verkeerde afstelling van je stoel loop je de kans dat je de koppeling teveel laat slippen. Tenslotte heeft niet iedere automobilist even veel feeling voor autorijden, en dan doel ik in dit geval dus met name op het koppelen/ontkoppelen en schakelen. Veel automobilisten zetten hun stoel in de strandstoelstand dan wel zitten met hun neus bijkant op de voorruit. En dat moet je in een auto met een koppeling die wat later aangrijpt, zoals in deze Citroën C4, dus vooral niet doen. Maar eigenlijk geldt natuurlijk voor elke auto dat de spiegels, de stoel en het stuur goed afgesteld moeten staan en wel nog vóór je weg rijdt! Afstellen tijdens het rijden is niet slim, want als je plotseling moet remmen tijdens het afstellen van je stoel schiet je pijlsnel naar voren en kom je een soort van klem te zitten. Ik heb het zelf met lage snelheid geprobeerd in de Citroën C4 en geloof mij dat is niet leuk! Hetzelfde geldt ook voor het afstellen van de spiegels tijdens het rijden. Afstellen betekent niet opletten en dat gaat 99 van de 100 keer waarschijnlijk goed maar het hoeft natuurlijk maar 1 keer (goed) fout te gaan. Ik ben al een behoorlijke tijd op zoek naar een goed voorlichtingsfilmpje over het afstellen van de spiegels, de stoel en stuur en heb er nooit één kunnen vinden. Maar dit keer vond ik na wat zoeken op Google uiteindelijk een goed recent filmpje met Nederlands commentaar op YouTube. De instructeur in het filmpje is Mike van den Bos – van Bos Driver Academy – waarmee ik samen non-stop (we hebben dus al rijdend van plaats gewisseld) van de Amsterdam Arena naar de Spaanse grens gereden ben in een Volkswagen Polo BlueMotion op één tank diesel.

Mike van den Bos/Bos Driver Academy

I (don’t) like mondays
Na het weekend wordt het meestal maandag en ik haat maandagen en ik ben niet de enige! Wie kent de hitsingle “I don’t like mondays” van The Boomtown Rats niet? De maandag is voor mij een typische dag die ik nooit vrij zou willen hebben (ik werk 32u p/wk op de IVF-kliniek en vrijdag is mijn vaste vrije dag), maandag is voor mij dan ook een dag waarop ik het liefst werk. En wat is er nou mooier/beter/lekkerder dan op een maandag naar werk rijdend in de Citroën C4 lekker te worden gemasseerd. De meningen over de massagestand op de voorstoelen zijn nogal verdeeld merkte ik. Maar ach er zit een knop op net als op je tv. Ik vind de massagestand heerlijk net als de versnellingsbak van de Citroën C4. De versnellingsbak schakelt heerlijk soepel en nauwkeurig. Alleen bij sportief rijgedrag, dus ver doortrekken in toeren, merkte ik dat dit een versnellingsbak is met lange schakelwegen. Snel opschakelen kost gewoon net wat meer tijd, maar ja ik ben dan ook niet altijd een rustig beschaafd rijdende automobilist. Die doen dat namelijk nooit en hebben daar dan dus ook nooit last van. Wel had ik af en toe de neiging op te schakelen naar een niet bestaande zesde versnelling. Op de snelweg kan de Citroën C4 ondanks zijn 120 Pk (voor een dergelijk auto is 120 Pk tegenwoordig niet veel) prima meekomen. Inhaalacties zijn prima te doen alleen voor de wat snellere inhaalacties moest ik één of twee versnellingen terugschakelen en verder doortrekken in toeren. Voor degene die een Citroën C4 met wat meer pit willen is er de versie met het krachtiger 1.6 THP-motorblok met EGS-versnellingsbak.

Via de hemel naar de Hel in le-voet-sluis
De laatste avond was eigenlijk de leukste van de hele testweek. Mijn zwager had een kleinbeeldcamera gekocht via Marktplaats.nl bij iemand in Hellevoetsluis. Omdat hij geen zin had om de camera op te laten sturen bood ik aan om voor taxi te spelen. De rit over de snelweg is namelijk één van de mooiste snelwegritjes die ik kan verzinnen. Het begint met de mooie bocht naar rechts bij het Kleinpolderplein, en daarna is het één grote orgie van fraaie snelwegbochten met de ultieme afritbocht bij de N15. Bij die afslag kwam ik vlak achter twee lesmotoren en hun instructeur te zitten, maar die kon ik meteen na de bocht inhalen omdat de weg zich daar in tweeën splitst. Daarna volgde weer zo’n fantastisch mooie krappe haakse bocht waar ik de Citroën C4 met iets teveel snelheid instuurde. Het liep allemaal goed af dankzij de goede wegligging van de C4. De rest van de weg naar Hellevoetsluis was vrij saai en afgezien van een paar leuke rotondes vooral veel rechtdoor rijden. De terugweg is gek genoeg totaal anders dan de heenweg, en dat blijft toch iets geks vind ik. Ik vind het lastig om te kiezen wat ik leuker vind, de heenweg of de terugweg. Feit is wel dat de terugweg één van de mooiste en spannendste snelwegbochten van Nederland bevat.

Op de A20 rijdend langs Schiedam neem je bij het Kleinpolderplein de afslag Den Haag richting de A13. Dit is wat mij betreft de ultieme snelwegbocht van Nederland. Het is een volledig blinde bocht met aan de rechterkant een hoge betonwand. Dat het een lastige bocht is voor veel automobilisten blijkt wel uit de vele oranje knipperlichtresten en de vele zwarte strepen op de betonnen muur afkomstig van auto’s van automobilisten die deze bocht verkeerd ingeschat hebben. Het is dus vooral een kwestie van deze bocht goed kennen en weten hoe de bocht loopt. Ik nam de bocht met een redelijke snelheid maar wel langzamer dan ik met een sportieve auto zou doen. De Citroën C4 stuurde mooi strak de blinde bocht door waarna ik het gas erop zette vlak voor de tweede bocht. In deze bocht zit een verzakking die je goed voelt en een hele goede test is voor de vering/demping. De Citroën C4 zette een duidelijk voelbare stap opzij (lees: de banden waren heel even hun grip kwijt), maar meteen daarna herstelde de C4 zich goed. Hier kwam duidelijk het nadeel van comfortabele vering om de hoek kijken, door de te zachte veren duurt het iets langer voordat de banden weer grip hebben. Maar dat hoort nou eenmaal bij comfort en alles op een rijtje gezet ben ik zeer tevreden over deze nieuwe Citroën C4. Deze auto scoort namelijk op alle fronten goed en dat is best een compliment waard richting de technici van Citroën.