Deze testauto werd ons aangeboden door Citroën Nederland BV

Benzineauto met Elektro-Hydraulisch-Tapijt

Samenvatting
Op eerste Paasdag had ik een discussie met mijn oudste broer en zijn vrouw over of hun zoon een brandstofauto of een elektrische auto zou moeten gaan leasen als volgende auto. Tja en dan is het eerste onderwerp dat ter sprake komt natuurlijk op vakantie gaan met een elektrische auto want dat is toch wel een groot probleem volgens velen. Gelukkig viel mijn schoonzus mij meteen bij door te zeggen dat vrienden van haar zonder enig probleem met een elektrische auto op vakantie waren geweest naar Italië. Ik was dan ook wel enigszins verrast dat Citroën met een nieuwe benzine-Citroën C4 komt terwijl ze een fantastische elektrische Citroën C4 genaamd ë-C4 EV hebben. Maar ja dacht ik meteen er zijn ook landen die veel groter zijn dan Nederland die nog van de grond af aan een elektrische infrastructuur op poten moeten zetten. Nederland is wat dat betreft echt het gidsland van Europa als het om een uitstekende elektrische infrastructuur (= veel snellaadlocaties en veel oplaadpalen in de woonwijken) gaat. Die benzine-Citroën C4 zal dus zeker in andere landen prima verkopen om deze reden. Grootste pluspunt van deze Citroën C4 zijn de ‘Progressive Hydraulic Cushions’ die zorgen voor een sublieme wegligging maar nog beter voor een ongekend comfort. De keuze van de titel heeft te maken met het feit dat deze benzineauto Michelin e.Primacy banden om de velgen heeft liggen. Ik vond dat wel grappig maar het mag duidelijk zijn dat Citroën dacht laten we de lage-rolweerstand-banden van de elektrische Citroën C4 ook maar op de benzine-C4 zetten.

Plus: Bagageruimte – Kleur – Versnellingsbak – Wegligging – Zit
Superplus: Vering/demping

Min: Benzineprijs is belachelijk hoog

Testverslag
Eindelijk weer eens een benzine-auto om te testen, het lijkt bijna een uitzondering te worden op de regel. Het aantal Plug-In Hybrids en elektrische auto’s van de door mij geteste auto’s is namelijk fors toegenomen zeker het afgelopen jaar. Nog even en ik weet niet eens meer hoe het was om een brandstofauto te testen. Achteraf was ik trouwens dolblij dat ik na de Mazda CX-5 even een week vrij heb gehouden want toen ik vrijdag na mijn eerste halve werkdag (na mijn motorongeluk op 28-1-2022 moest ik 8 weken herstellen) thuis kwam was ik kotsmisselijk. Mijn zus heeft mij gisteren vast en zeker aangestoken – ze had namelijk griepverschijnselen – dat kan niet anders. Als ik last heb van mijn gekneusde ingewanden dan voelt dat toch net even anders. De dagen daarna ging het op en af qua misselijkheid dus van testen was er dan niet veel terecht gekomen. Donderdag 14 april voelde ik me zo’n 90-95 procent opgeknapt dus goed genoeg om weer een auto te testen. Die heb ik opgehaald op mijn Honda MSX 125 want ja alles voor de zuinigheid natuurlijk. Met een verbruik van 1:55 ben ik op minder dan 1 liter Luxemburgse benzine van 1,65 euro naar de Amsterdam Arena gereden. Het was een hele mooie rit met een stralende zon op mijn helm dus ik heb er waanzinnig van zitten genieten. Eindelijk écht lente! Het grappige aan deze kleine motor is dat je heel goed merkt wat luchtweerstand doet. Als het heel hard waait zoals vorige week kom ik met de wind vol tegen rechtop zittend niet boven de 70 km/u uit, ik moet dan echt plat op mijn tank gaan liggen om de 80 km/u te kunnen halen. Vandaag waaide het totaal niet en met de net geen 10 Pk en iets meer dan 10 Nm kom ik dan wél met gemak aan de 100 km/u op de snelweg. Kun je dus nagaan hoeveel meer brandstof/elektriciteit je verbruikt als het hard waait. Omdat deze auto voldoende vermogen/koppel heeft merk je niets van harde wind maar die draaikolk in je brandstoftank is er dus wel degelijk. Hoe hoger je snelheid hoe hoger het verbruik en met harde wind zal dat nog eens een stuk hoger zijn.

Na het parkeren van mijn motor en de nodige krabbels op het uitleenformulier kon ik vertrekken. Net door het hek heb ik voor ik de hoofdweg opreed eerst even de bestuurdersstoel, de zijspiegels en da achteruitkijkspiegel in de juiste stand gezet. Gek genoeg ging het verstellen van de bestuurdersstoel van voren naar achteren handmatig en die van de leuning + zitting elektrisch. Ik reed richting de JC Arena en zette voor de eerste bocht de rijmodus Sport (3 rijmodi – Eco/Normal/Sport) zodat ik even stevig gas kon geven in de mooie 180-gradenbocht. De eerste rechterbocht ging lekker en dus gaf ik nog een dot gas bij in de tweede rechterbocht maar daar merkte ik dat het ESP ingreep terwijl de Citroën C4 naar links weggleed. Maar ik moet zeggen het viel mee want de snelheid bleef er wel inzitten de boel sloeg niet compleet dood zoals mij ook wel eens overkomt in een testauto. Over de A2 heen rijdend reed ik richting de A9 waar ik niet op maar ook overheen reed richting Nes a/d Amstel. Dit is misschien wel één van de mooiste dijkweggetjes van Nederland. Ik heb hier dan ook veel sfeerfoto’s gemaakt dan had ik die alvast maar want het was werkelijk strakblauw met hier en daar wat witte wolken en een lekker zonnetje. Het was werkelijk fantastisch en ik had het heerlijke gevoel dat ik bijkant in trance was zo lekker danst deze auto over de weg. Een stukje dijkweg met asfalten verkeersdrempels voelde werkelijk zo heerlijk aan, deze vering/demping is supercomfortabel maar tegelijkertijd toch ook sportief. Dat komt door de zogenaamde ‘Progressive Hydraulic Cushions’ die zorgen voor een vliegend-tapijt-effect zonder dat de auto nadeint. Het schoot mij ineens weer te binnen dat ik hier al eerder over geschreven had want de Citroën ë-C4 heeft hetzelfde vering/demping-systeem.

Wegwerkzaamheden… helemaal gek word je ervan!!!
De rit naar huis ging uiteraard niet over de snelweg en echt niet alleen vanwege het hogere benzineverbruik. Het was keimooi weer dus ik besloot meteen sfeerfoto’s te maken om en nabij het pittoreske Nes a/d Amstel. Na Nes a/d Amstel wilde ik verder binnendoor naar huis rijden maar steeds liep ik vast op afgesloten wegen vanwege wegwerkzaamheden. Heb ik weer hoor op een gegeven reed ik me zelfs ergens in een woonwijk muurvast. Gelukkig heeft deze dure uitvoering standaard navigatie en uiteindelijk ben ik er uitgekomen en via Woubrugge terug naar Leiden gereden. Omdat ik dan vlak langs mijn garage rij heb ik meteen maar foto’s van de Samsonite kofferset gemaakt. Na het openen van de achterklep zag ik dat deze Citroën C4 een verwijderbare laadbodem heeft. Dat werd dus een extra setje foto’s maken. Na het maken van de foto’s van de Samsonite kofferset ben ik meteen even langs Bas gereden maar die was er helaas niet. Ik denk dat hij had gezegd: “Mooi interieur maar niets speciaals.”

Samsonite kofferset
Met verwijderbare laadbodem
Met hoedenplank: 4×33-liter
Zonder hoedenplank: 3×50-liter + 2×33-liter + 2×13-liter

Zonder verwijderbare laadbodem
Met hoedenplank: 3×50-liter + 33-liter + 3×13-liter
Zonder hoedenplank: 3×50-liter + 3×33-liter + 2×13-liter

GGV = Geen Goede Vrijdag deel 1
Vrijdagavond besloot ik na het avondeten mijn standaard zuinigheidsrit te maken van Katwijk aan Zee naar Overveen vice versa. Het was mooi weer op Goede Vrijdag dus ik had er helemaal zin in. Op weg naar ‘t Heen had ik nog even dikke pret met een petje die vanaf het viaduct tot en met de afrit naar ‘t Heen achter mij reed. Op het rechte stuk van de afrit kroop hij steeds dichterbij maar toen ik snoeihard door de afritbocht heen reed – al remmend en gas gevend tegelijk – verdween hij razend snel in mijn achteruitkijkspiegel. Deze Citroën C4 met ‘Progressive Hydraulic Cushions’ heeft een ongelofelijk veel betere wegligging dan mijn hersenen denken. Zelfs middenin de bocht schoot het door mijn hoofd: “Dit kan helemaal niet! Wat ben je aan het doen GEK doe normaal man!” Wat een heerlijke auto is dit, dit is nou autorijden pur sang. Het aftanken bij de onbemande Esso voor de grote Appie leverde een redelijke 1:17,55 op. Maar dat moet uiteraard beter kunnen zekersteweten! Ik vertrok – uiteraard in de rijmodus Eco – met een goed gevoel voor mijn GV-zuinigheidsrit maar vlak voor Noordwijkerhout zag ik op een Matrixbord een bericht over een ongeval en vrijwel meteen daarna een politieagent op de N206 die mij richting de afrit naar de N443 commandeerde. Hoe krijg je het in hemelsnaam voor elkaar om op een kaarsrechte weg zonder kruisingen/stoplichten een kop-staartbotsing te veroorzaken. Toen ik op de terugweg – de N206 was gelukkig weer vrijgegeven – keek waar het ongeval (met slechts licht gewonden) was gebeurd snapte ik het. Rechts van mij stond een giga veld met ‘bloedrode’ tulpen dus ik denk dat er iemand op de rem heeft getrapt om een foto te kunnen maken. Tja dat ‘bloedrode’ veld tulpen heeft wat op haar geweten, ha, ha. Als klap op de vuurpijl was er ook nog eens een bloedrode auto met Duits kenteken bij betrokken dus dat maakte het nog hilarischer. Automobilisten die de in volle bloei staande bollenvelden willen fotograferen doen soms de meest vreemde dingen zonder op te letten. En ja dan gebeuren er nog wel eens ongelukken maar op de kaarsrechte N206 is wel uitzonderlijk. Maar goed het schopte mijn zuinigheidsrit behoorlijk in de war want ik mistte nu een stuk van bijna 7 km 80-weg want de ventweg is 50 km/u. Maar goed het drukt het verbruik dus dat is alleen maar goed, dan maak ik komende week gewoon nog een keer een wel volledige zuinigheidsrit. Weer op de N206 kon ik nog net de mooie haakse rechterbocht ter hoogte van De Zilk meepikken. Ik twijfelde of ik met in- of uitgeschakelde Adaptive Cruise Control door de bocht heen zou rijden. Meestal verlaagd het ACC automatisch de snelheid bij een te hoge bochtensnelheid dus ik besloot ‘m toch maar uit te schakelen.

GGV = Geen Goede Vrijdag deel 2
Ik vloog werkelijk ongekend mooi door de haakse rechterbocht heen. Superstrak? Nee maar juist dat maakt het zo uitzonderlijk goed want voor je gevoel moet deze auto de bocht uitvliegen maar dat doet ie dus gewoon NIET! Mooi toch of niet dan, ik hou er wel van als de TECHNIEK zo goed is dat mijn GEVOEL tegen mijn hersenen zegt dit kan niet goed gaan maar het gaat dus gewoon wél goed. Juist dit maakt voor mij het testen zo ontzettend leuk! Na de de twee S-bochten kwam Vogelenzang in zicht waar ik altijd heerlijk rustig door de 30-zone heen hobbel op de Adaptive Cruise Control. Dit keer geen ontvangstcomité in de vorm van drie politieauto’s na dat hilarische voorval tijdens de test van de Dacia Duster. Na Vogelenzang kon het gas er weer op, eerst kort 50 km/u en na de rotonde 60 km/u en op de bomenweg weer even kort 50 km/u en dan weer 60 km/u. Wat een debiel beleid (debiel en beleid = dezelfde letters) zeg al die snelheidswisselingen maak het dan gewoon overal 50 km/u. Gelukkig reed er niemand voor mij en kon ik heerlijk door de bochten heen vliegen op mijn ‘vliegende Franse tapijt’. Bij de scheve verkeersdrempel naar de Nachtegalenlaan aangekomen reden er drie auto’s voor mij die allemaal zowat stil gingen staan alsof hun van porselein zijn. Ik zag mijn kans schoon en gaf juist gas bij en ben waanzinnig lekker over de scheve verkeersdrempel heen gevlogen alledrie de auto’s in een oogwenk achter mij latend. Wel zo fijn want daardoor had ik de waanzinnig mooie lange blinde S-bocht helemaal vrij. Normaal gesproken moet ik in deze S-bocht met veel auto’s iets inhouden want op de grens rijden is hier erg lastig. Zo niet met deze Citroën C4 ik kon gewoon het gas erop houden en heerlijk precies op de grens door de S-bocht heen rijden. Vooral de tweede helft van de S ging werkelijk heerlijk. Op de Zandvoorterweg afrijdend hoopte ik dat het niet te druk zou zijn want als je pech hebt sta je dan wel even te wachten. Ik moet altijd supersnel links-rechts kijken en in een milliseconde besluiten gas te geven. Gelukkig kwam er net even binnen 50 meter niets aan en kon ik doorrijden. Na een lekker rustig zeg maar gerust gezapig ritje door Bentveld en Zandvoort zag ik op de boulevard aangekomen in de verte een file, zou het echt?, ja echt het was een file! Ik kan mij werkelijk niet herinneren dat hier een file heeft gestaan. De hele duinenweg (= 5 km) staat dan vol en dat zijn twee rijstroken = 2 maal 5 = 10 km! Er zat dus niet anders op dan halverwege de boulevard om te draaien. Ik baalde echt als een stekker! Maar goed er zat gewoon niets anders op dan om te draaien. De terugrit was overigens probleemloos en heerlijk want de N206 was weer vrij gegeven dus ach het zij zo. Het verbruik kwam uit op een nette 1:22,5 dus Daan was tevreden. Thuis gekomen keek ik nog wel even verbaasd op want deze Citroën C4 PureTech 155 S&S EAT8 Shine staat niet meer in de prijslijst. Er staan in de prijslijst alleen nog uitvoeringen met PureTech 100 en PureTech 130 motoren.

Knalluh!
Na het aftanken heb ik de Citroën C4 in de rijmodus Sport gezet én in de M(anuele)-stand zodat ik al flipperend door de opritbocht bij ‘t Heen kon rijden of beter gezegd knallen! Het TRC kan uitgezet worden maar wordt bij 50 km/u weer automatisch geactiveerd dus dat heeft weinig zin en het ESP kan helemaal niet uitgezet worden helaas. Gewoon er vol voor gaan en maar zien wat er zou gebeuren was het enige dat ik kon doen. In M2 reed ik op de apex af en gaf plankgas en het was zowaar nog leuk ook. Met piepende banden vloog ik mooi op de grens rijdend zonder dat er keihard ingegrepen werd door de opritbocht heen. Best jammer dat het ESP/TRC niet volledig uitgezet kunnen worden want deze auto is gewoon steengoed afgeveerd en heel mooi in balans. Zaterdagochtend ben ik actiefoto’s gaan maken met mijn zwager. Toen ik over het woonerf naar hem toereed – wat ik dus meestal níet doe! – schoot er vlak voor zijn huisdeur een kleuter op een step achter een auto vandaan zo patsboem het woonerf op. Kijk daarom moet (= verplicht!) je nou altijd STAPVOETS rijden op een woonerf. Als ik zie hoe sommige automobilisten over dit woonerf scheuren dan vraag je er gewoon om dat je een keer een kleuter/kind aanrijdt en/of dood rijdt want dat kan niet anders in een dergelijke situatie. De actiefoto’s zijn mooier geworden dan ik had gehoopt en dat kwam vooral door het mooie zonnetje en uiteraard mijn zeer scherp sturende zwager. Zondag voelde ik me alweer niet lekker en ben ik maar binnen gebleven. Dit is echt een hele vervelende griep die komt en gaat en pas na meer dan een week eindelijk uit je lichaam verdwijnt. Van mijn zus die mij aangestoken had hoorde ik exact hetzelfde verhaal. Maandag heb ik een mooi binnendoor-ritje naar het Stanislas-college in Delft gemaakt. Ik had eerder deze maand gesolliciteerd op een vacature voor Technisch Onderwijs Assistent op het Stanislascollege. Ik ben woensdagmiddag 20 april uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek en ga er heen op de motor en die heeft geen GPS dus ik moet meteen goed rijden. Ik word 10 augustus 60 jaar oud en kreeg van het ABP een aanbod om met vervroegd pensioen te gaan. Het mooie is dat je ernaast mag blijven werken – en dan blijf je dus ook gewoon pensioen opbouwen – dus ik heb ervoor gekozen om er 0,5 FTE oftewel 20 uur p/wk naast te blijven werken. Dan kan ik alvast lekker van mijn pensioen genieten tussen mijn 60ste tot mijn 67ste én kan ik als het zo uitkomt ook nog eens op een andere dag dan donderdag een testauto ophalen. Dat is een hele mooie win-win-situatie waar ik heel erg blij van word.

De afstand van mijn huis naar het Stanislascollege is zelfs nog een paar kilometer korter dan naar The International School of The Hague waar ik nu werk. Een groot deel van de route ken ik al want dat is door Voorschoten en Leidschendam en daarna Delft aanhouden. Het rijden in deze Citroën C4 met ‘Progressive Hydraulic Cushions’ is werkelijk zalig helemaal op zo’n binnendoor-route. Die wegen zijn toch altijd net wat slechter en juist daar merk je het ‘vliegende-tapijtjes-gevoel’ nog beter dan op glad asfalt. Onderweg moest ik nog even glimlachen want mijn zwager zei gisteren dat hij de Citroën C4 licht vindt sturen. Oké dat is inderdaad zo maar op een of andere manier heb ik het in deze auto niet als hinderlijk ervaren. In het begin was het even wennen maar eenmaal gewend dacht ik er niet eens meer aan. Ik heb wel eens een auto getest die ook lichte besturing had maar daar bleef ik het wél als hinderlijk ervaren. Je hebt dus blijkbaar verschillende soorten lichte besturing en dat heeft uiteraard alles met de stuurbekrachtiging én dus de software te maken hebben. Ook hier dus weer een dikke plus voor Citroën! In Leidschendam aangekomen kreeg ik netjes 50 km/u rijdend een Rammendan-mannetje op ram-afstand achter mij hangen. Tja als het Ramadan is dan krijgen veel moslims een kort lontje achter het stuur en rammen ze het liefst iedereen van de weg die hen in de weg rijdt. Na een licht trapje op de rem ging het kereltje compleet uit zijn dak haalde mij in en gooide zijn auto vlak voor een rotonde dwars voor mij op de weg. Ik reed heel rustig verder en nam de rotonde linksom want er kwam toch geen tegemoetkomend verkeer aan. Dat had het opgewonden sukkeltje duidelijk niet verwacht. Nooit meer terug gezien, maar man, man wat is het toch een irritant volk. Eenmaal in Delft was het even zoeken maar alle herkenningspunten zaten nog in mijn geheugen. Ik moet tussen de watertoren en de molen rechtsaf en dan op de tramrails volgen en daarna linksaf het Westplantsoen inrijden. De terugweg was net zo heerlijk als de heenweg, ik ben dus lekker rustig op de Adaptive Cruise Control over de wegen gevlogen. Wat een ontzettend fijne auto en dat voor zo’n schappelijke vanaf-prijs.

Nog een zuinigheidsrit
Na de mislukte (ongeluk + file) zuinigheidsrit op Goede Vrijdag heb ik dinsdagochtend nog een zuinigheidsrit gemaakt. Het was lekker rustig op de weg want alle vakantiegangers – behalve de bejaarde Duitsers in hun campers – zijn gisteren weer terug naar huis gereden. Het aftanken in ‘t Heen leverde een verbruik van 1:14,74 op en dat is na ritjes in de rijmodi Eco/Normal/Sport. Rustig rijden scheelt je dus zo’n 5-7 kilometer per liter benzine. Wat ik trouwens ben vergeten te melden is dat deze Citroën C4 zich werkelijk heerlijk uit laat rijden. Als je het gaspedaal loslaat dan wordt er geen benzine meer geïnjecteerd en de vrijloop ingeschakeld (voordeel van een automaat) waarna je deze auto extreem lang uit kunt laten rijden. Met slim rijgedrag oftewel niet remmen maar zo lang mogelijk uit laten rijden en de bochtensnelheid hoog houden kun je dus redelijk wat benzine besparen. Het was een heerlijke zuinigheidsrit en ik was niet verbaasd dat het verbruik dit keer hoger was – 1:20,4 – dan tijdens de mislukte zuinigheidsrit op Goede Vrijdag. De gemiddelde snelheid lag nu een stuk hoger (langer stuk 80 km/u) dus ja het klopt helemaal.

Dure benzine -> Alternatief synthetische benzine/brandstof = e-Fuel?
Het maken van synthetische benzine/brandstof is op dit moment nog experimenteel. Onder andere opgevangen CO2 (opgeslagen in bv. oude gasvelden) en H2 vormen de basis vormen van nieuwe verbindingen = synthetische benzine/brandstof. De H2 = Waterstof is bijvoorbeeld afkomstig van een elektrolyse-station die elektriciteit gebruikt die afkomstig is van windmolens en zonnepanelen. Op de TU Delft wordt onderzoek naar gedaan naar synthetische brandstoffen. Zie: Met slimme technologie brandstof maken van CO2 – https://www.tudelft.nl/stories/articles/met-slimme-technologie-brandstof-maken-van-co2

Alweer pech!
Omdat ik nog geen snelwegzuinigheidsrit had gemaakt besloot ik dat te doen op de dag van het terugbrengen. Dat doe ik wel vaker maar ook dat liep dus mis want ondanks dat ik ver na de spits in de auto stapte stonden er files van hier tot Tokio vanwege….. jep ongelukken. Het houdt niet op niet vanzelf. Echt balen als alles zo tegenzit! Maar goed het is niet anders beste mensen.

 

Specificaties Jaargang 2022 Carrosserie Crossover Transmissie Automaat Aantal deuren 5 deuren of meer Brandstof Benzine Type motor Otto Aantal cilinders 3 Acceleratie (0-100/sec) 8,2 seconden Topsnelheid 208km/u Vermogen 114(155)/5.500 kW (pk)/rpm Koppel 240/1.750 nm/rpm Cilinderinhoud 1.2/1.199 liter Kleppen per cilinder 4 Turbo Turbo + Intercooler Aandrijving Voorwielaandrijving Remmen voor Geventileerde schijven Remmen achter Schijven Draaicirkel 10,9 meter
Overig
Type bekleding		Stof + Leer
Velgen		18-inch
Milieu en veiligheid
Verbruik
Bebouwde kom		7,6 liter/100 km
Snelweg		5,2 liter/100 km
Gemiddeld verbruik		6,0 liter/100 km
C02 uitstoot		133 gram/km
Energielabel		B
Afmetingen
Lengte		4.355 mm
Breedte		2.032 mm
Hoogte		1.525 mm
Wielbasis		2.670 mm
Spoorbreedte voor		1.545 mm
Spoorbreedte achter		1.545 mm
Massa leeg		1.274 kg
Max. toelaatbare massa		1.760 kg
Laadvermogen		486 kg
Aanhanger geremd		1.200 kg
Aanhanger ongeremd		680 kg
inhoud bagageruimte		380 liter
Bandenmaat		195/60-R18
Kosten aanschaf
Kosten gebruik per maand