De lekkerste Fransoos tussen de Nederlandse gatenkaas
Stuitert bijkant heel Nederland deze winter de hele auto door, zo niet de berijder van de Citroën C5 Sedan Ligne Business en dat nota bene nog zonder het meer verfijnde Hydractive 3+ veersysteem. Op veel plekken lijkt het Nederlandse asfalt wel een gatenkaas, maar dan een zwarte in plaats van een gele. Onvoorstelbaar hoe groot sommige gaten zijn. Na het ophalen van de Citroën C5 Sedan Ligne Business had ik daar (nog) geen last van, De A4/A44 van Amsterdam naar Leiden ligt er gelukkig redelijk netjes bij. Thuis gekomen wilde ik de Samsonite kofferset gaan fotograferen toen ik me ineens bedacht dat ik mijn Panasonic compact camera vrijwel zeker in de net terug gebrachte Renault Clio RS Cup had laten liggen. Dus even hypersnel Renault gebeld en inderdaad lag mijn compact camera nog in de Renault Clio RS Cup.

De oprit naar de A44 bij de Holiday Inn in Leiden is werkelijk een verschrikkelijke gatenkaas maar met de Citroën C5 reed ik zonder door de auto te stuiteren over de gatenkaas heen. Op de terugweg had ik mooi de gelegenheid om de 1000-drempelweg van Schiphol-Rijk door Rijsenhout naar Burgerveen te rijden. Slechts heel even kon de bestuurder van een Audi A4 aanklampen, maar vergeet het maar de vering van de Citroën is veel beter. De Citroën C5 Sedan vloog als een 4WD over de drempels heen. Even later haalde ik ook nog een Opel Vectra Combi in op één van de vele drempels en ook die zag ik al snel in mijn spiegels oplossen. Wat een werkelijk fantastisch conventioneel veersysteem heeft deze Citroën C5. En dan te bedenken dat het nog beter kan, alhoewel ik aan het einde van de testweek iemand sprak die dit conventionele veersysteem beter vindt als het Hydractive 3+ veersysteem. De vele drempels tussen Schiphol-Rijk en Burgerveen zijn daar overigens puur en alleen neer gelegd om het sluipverkeer te ontmoedigen, je mag er dus gewoon met 80 km/u overheen! Tenminste… als je dat durft en/of je auto dat aan kan, kortom C5 rulez!

Verrassend
Een dag na het ophalen zat ik zwaar te twijfelen of ik zaterdag de fotoshoot al zou doen. Uiteindelijk besloot ik gezien het droge weer, met af en toe zelfs wat zon, het toch op zaterdag te doen. Na wat SMS-jes en belletjes bleek slechts één redacteur te kunnen. Op naar Noord-Holland dus, om precies te zijn Schagen. Een ritje van 91,7 kilometer in achteraf exact 50 minuten. Ik had er inderdaad behoorlijk de gang in want van Alkmaar naar Schagen is het bijna 23 kilometer binnendoor met heel veel stoplichten (achteraf kreeg ik nog een boete thuis gestuurd van €55,- voor slechts 11 km/u te snel). Er zijn een aantal dingen die mij verrast hebben tijdens de rit naar Schagen. Zo kun je zonder enig probleem de snelheid er behoorlijk inhouden, en dat ondanks het op papier niet echt sterke 1.6 liter dieselblok; slechts 110 Pk/240 Nm. Maar dan heb je wel een mooie grote sedan met een B-label, die ook nog eens zuinig is (sportief rijdend 1:15 en rustig rijdend 1:21) zelfs als je er stevig de gang in houdt. Met amper een kwart tank leeg gereden stond er bijna 300 km op de kilometerteller. Als je heel erg netjes rijdt is het mogelijk bijna 1.600 kilometer te halen op één tank diesel heb ik uitgerekend.

Een andere verrassing is de uitermate comfortabele wegligging. Ondanks het feit dat deze C5 Ligne Business geen hydropneumatische vering heeft vind ik de gewone vering met conventionele schokbrekers erg knap in elkaar steken. En toch lijdt het weggedrag niet onder de comfortabele vering want als ik een keer zin had kon ik de C5 met het grootste gemak een haakse bocht inhoeken. Toen ik mijn compact camera bij Renault ging ophalen heb ik behoorlijk stevig door gereden. Aan het einde van de afrit richting Aalsmeer heb je een hele mooie bijna haakse bocht waar ik af en toe lekker hard door de bocht ga. Ik was echt verbaasd hoe hard ik met de Citroën door de bocht kon. De Citroën bleef veel langer grip houden als ik verwacht had. Even later Schiphol-Rijk inrijdend had ik de Citroën C5 in een snelle bocht aan het glijden maar zelfs toen raakte de Citroën geen moment de weg kwijt.
De laatste verrassing is de stilte aan boord als je stevig door rijdt, en dan bedoel ik met snelheden van 160-180 km/u. De achterruit van de Citroën C5 is één van de allermooiste die ik ooit gezien heb, maar een achterruit heeft weinig tot geen invloed op de rijgeluiden. Een voorruit echter wel en laat er nou over die voorruit in de Citroën C5 PDF-file staan dat de C5 een “Geluidwerende voorruit” heeft. Kijk dat verklaart alles, mooi toch zoiets op een doodnormale auto. Citroën heeft in mijn ogen een puik stukje werk afgeleverd met deze nieuwe C5.

Heerlijk!!!
Voordat ik verder ga met het schrijven van dit testverslag wil ik toch eerst even gezegd hebben dat ik me werkelijk heel erg prettig voelde in deze nieuwe Citroën C5. Drie dagen rijden en bijna 500 kilometer verder had ik zo’n typisch heerlijk gevoel over me dat ervoor zorgde dat ik er echt naar uitkeek om elke ochtend in de C5 plaats te nemen. Het is domweg het hele plaatje, het mooie design (erg veel positieve opmerkingen over gehad), het mooie dashboard, de erg fijne stoelen (deels leer en deels stof), de perfect te bedienen koppeling, de fijne versnellingsbak, het lage verbruik, het enige wat ik miste dat is die altijd weer heerlijke stoelverwarming met dit koude weer. Ik had bijna het idee dat ik elke ochtend zo vanuit mijn bed in een rijdende zolderkamer stapte. Zolderkamer? Jep want mijn bed staat op zolder, en na het wakker worden is het douchen, weer even lekker mijn bed in, tv aan, Macbook op schoot, mail checken en beantwoorden, even het nieuws op DePers.nl lezen en onderwijl ontbijten.

Een een half uur voor werktijd stap te ik elke ochtend in de Citroën C5 en reed super relaxt naar mijn werk. Zelfs na een week blijf ik me erover verbazen dat ik de C5 ondanks de relatief lichte dieselmotor alleen maar leuker, maar vooral ook mooier, ben gaan vinden. Wat betreft dat “mooier” wist ik direct waarom, want toen ik de oude C5 tegenkwam bleek het verschil wel heel erg groot in het voordeel van de nieuwe.

6-bak?
Dat krijg je ervan als je net voor de Citroën C5 in een andere landgenoot hebt gereden met een close-ratio 6-bak. Zonder te kijken hoeveel versnellingen er op de versnellingspook aangegeven staan schakelde ik op de A4 rijdend met 120 km/u op van 5 naar 6… die er dus niet is want daar zit de R oftewel de achteruit. Het grappige is dat er op dat moment niets gebeurde (okay je moet de pook voor het inschakelen van de achteruit nog wel induwen maar toch). Perfect hufterproof dus! Ik heb namelijk in de jaren 90 in het Duitse ADAC-blad een juridisch artikel gelezen over een vrouw die een tijdens een testrit in een Porsche op de Autobahn met hoge snelheid de versnelling in z’n achteruit had gezet. Wat er toen gebeurde laat zich raden en die garage was daar uiteraard niet blij mee. De vrouw wilde de schade echter niet betalen waarna er een juridische strijd volgde die de vrouw uiteindelijk won. Eigenlijk best wel een humoristisch verhaal. Maar okay ‘mijn’ C5 heeft dus een 5-bak en die schakelt uitstekend. Wat betreft de power is het zo dat deze in alle versnellingen prima is, op papier lijkt het te weinig maar in de praktijk kom je er niet aan tekort. Om echt snelheid te maken moet je wel doortrekken in de 5 beschikbare versnellingen, maar dan blijkt dat die 110 Pk’s en 240 Nm’s met overboost ruim voldoende zijn. Wil je persé meer Pk’s en Nm’s dan heb je keus uit de 2.0 HDiF (163 Pk/340 Nm) of de 3.0 HDiF Bi Turbo (241 Pk/450 Nm).

Zoals ik hierboven al schreef merk je totaal niet dat je met een maar 1.6 liter diesel onderweg bent met maar 110 Pk. De vermogens-koppelkromme is zo mooi dat je het idee hebt met veel meer Pk’s onderweg te zijn. Verder is deze 1.6 liter diesel niet luidruchtig kortom dit is een goed diesel motorblok. Ook bij de dieselauto’s is de downsizing dus begonnen. Nog even en we rijden in 1.2 liter MultiAir twincharger diesels met nog meer Pk’s/koppel en nog zuiniger. Waar je vroeger werkelijk niet vooruit te branden was met een 1.6 liter diesel daar is er nu letterlijk geen vuiltje meer aan de lucht. En dat laatste wil maar niet doordringen tot de (arrogante) heren en vrouwen politici die nog steeds denken dat diesels vuiler zijn als de benzine-uitvoeringen. Ik heb zelf in het verleden een keer in een adviescommissie van een politieke partij gezeten met betrekking tot prenatale diagnostiek. De arrogantie (hun kennis was echt nul komma nul maar ze gedroegen zich alsof ze grootste experts waren) van de heren en vrouwen politici was zo onbeschrijfelijk groot dat ik na amper één vergadering al totaal verbijsterd spontaan ben weg gelopen. En ook heden ten dage is de kennis van zaken met betrekking tot het kweken van embryo’s (mijn huidige werk op het laboratorium van een IVF-kliniek) vrijwel nul. Politiek… nee laat maar ik test liever auto’s en motoren naast mijn fantastisch leuke baan op de IVF-kliniek.

Te comfortabel en toch sportief
De titel van deze alinea doet iets vermoeden wat helemaal niet kan. Klopt helemaal want zo verschrikkelijk comfortabel en tegelijkertijd sportief als je met deze Citroën over het asfalt respectievelijk kunt zweven en vegen kan eigenlijk helemaal niet. En toch blijkt het mogelijk te zijn om die twee te verenigen in één veringkarakteristiek. Vering en demping zijn een ongelofelijk interessante materie. Helaas lees je er zeer weinig over in de Nederlandse automagazines. Probleem is natuurlijk dat vering/demping een weinig toegankelijke materie is. Alhoewel? Dat lijkt maar zo want zodra ik me er in ben gaan verdiepen bleek het achteraf bezien allemaal heel erg mee te vallen. De theorie dan althans want die is makkelijker dan de praktijk, want het op de juiste manier afstellen van een schokbreker is pas echt lastig en dus zeer specialistisch vakwerk. Paul Klop, waarvan je regelmatig korte stukjes tegenkomt bij testverslagen van sportieve auto’s, is zo’n specialist. Ik heb erg veel bewondering voor mensen als Paul want zijn kennis op het gebied van vering/demping is ongelofelijk groot. Van mij mogen ze daar gerust heel laatdunkend over doen op www.driving-fun.com want ik denk maar zo, Paul Klop weet in zijn uppie meer als alle forummers bij elkaar.

Het is vooral een kwestie van afstellen, rijden en voelen wat de auto doet op en rond het grensbereik, kijken naar het bandenslijtage-patroon en indien nodig weer afstellen en rijden en voelen. Begrippen als highspeed en lowspeed ingaande demping, uitgaande demping, veervoorspanning en negatieve veerweg zijn nu behapbare kost voor mij. Had iemand een jaar of vier geleden aan mij gevraagd wat deze begrippen betekenen dan had ik diegene waarschijnlijk met hele grote verbaasde ogen aangestaard. Probleem bij een auto is wel dat er weinig af te stellen valt in vergelijking met een motorfiets. Bij een moderne Supersport motorfiets is alles af te stellen en kun je stilstaand voelen of de vering bij benadering goed afgesteld staat. Bij een auto kun je alleen van een moderne sportieve auto de vering afstellen en dan vaak alleen via een druk op de knop die een aantal vooraf ingestelde veringkarakteristieken activeert. Tja en die hydropneumatische vering van Citroën, dat is weer een verhaal apart. Voor meer informatie hierover moet je gewoon even “hydropneumatische vering” op Google intypen en dan vind je goede en beknopte uitleg op www.citrofiel.nl over dit unieke veringsysteem.

Happen naar de baas?
Ook weer zo’n onderwerp wat erg simpel lijkt op het eerste gezicht. Een paar stalen schijven, remklauwen, remblokken en remmen maar, maar zo werkt dat dus absoluut niet. De juiste schijven en remblokken bij elkaar zoeken is een heuse kunst. Ook hier geldt weer hetzelfde als voor vering en demping. Het lijkt allemaal zo simpel, neem een stel stalen remschijven (al dan niet geventileerd), een set remklauwen plus remblokken, remleidingen en wat remvloeistof en klaar is kees. Was dat maar zo dan zou elke auto goed remmen, maar remmen is meer dan alleen maar remmen. Die mix van remspullen zorgen samen voor een bepaalde mate van vertraging, die een bepaalde mate van doseerbaarheid heeft, die weer afhangen van het soort remschijven, remblokken, remklauwen en de hoofdremcilinder. Kortom ingewikkelde materie met heel wat variabelen. Weten jullie bijvoorbeeld dat als je met een caravan in de bergen afdaalt over een bochtige pas het zo maar kan gebeuren dat je alle remkracht verliest omdat de remvloeistof gaat koken? Of dat de remmen van je auto slecht doseerbaar zijn omdat er lucht in de remleidingen zit? En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Er bestaan verschillende soorten stalen remschijven, je hebt remblokken in verschillende hardheden en de remklauw is natuurlijk ook heel belangrijk want of er een enkelzuiger-remklauw, dubbelzuiger-remklauw of zelfs een zeszuiger-remklauw op een remschijf zit maakt nogal wat uit. Een zeszuiger-remklauw zal uiteraard meer vertraging opleveren als een enkelzuiger-remklauw. En wat te denken van het soort remblokken, race-remblokken leveren bv. meer vertraging op als gewone remblokken. En in de racerij past men vaak ook nog de truc van een ander soort remvloeistof (op siliconenbasis) toe want daarmee voorkom je dat deze gaat koken (normale remvloeistof is hygroscopisch). Typ maar eens de woorden “remvloeistof hygroscopisch” in op Google dan vind je een aantal sites met interessante informatie. Met name op www.mobikit.nl staat erg veel goede informatie.

Terug naar de remmen van deze Citroën C5, na heel rustig wegrijden bij de importeur moest ik remmen voor het kruisende fietspad. Ik had toen even het gevoel alsof ik tegen een muurtje aan reed. De remmen van deze Citroën C5 lijken nogal te happen in eerste instantie maar dat is schijn. Na een week rijden kan ik eindelijk weer eens zeggen dat ik in een auto gereden heb met krachtige en goed doseerbare remmen. Als je van stevig doorrijden houdt dan vind je de remmen van deze Citroën C5 fantastisch en zo niet dan vind je ze misschien wel te goed.

De zuinigheidsrit
Heel even dacht ik het gaat lukken, maar helaas pindakaas liep ik vlak voordat ik de Citroën C5 kon aftanken vast in een file op de westelijke rondweg van Amsterdam. Had ik nou maar vlak voor Amsterdam de C5 afgetankt dan had ik misschien nog zuiniger uitgekomen als die 1:21. In ieder geval begon de zuinigheidsrit zoals altijd weer in Katwijk vlak voor het laatste stoplicht op de N206. In het begin had ik even lopen klooien met de cruise control maar ik zag al snel dat er twee mogelijkheden zijn. Je kunt een snelheidslimiet instellen dan wel de snelheid vastzetten, cruise limit en cruise control dus.

De bochtenserie bij Vogelenzang waren een eitje voor de comfortabele C5 ondanks de hoge bochtensnelheid voor een dergelijk comfortabale sedan. Ik kon perfect aanvoelen wanneer de C5 wilde gaan uitbreken maar precies op dat moment greep het ESP of beter gezegd het Intelligent Traction Control samen met het ASR (Anti-Slipregeling) in. Gelukkig had ik nog een dag met sneeuw en toen heb ik uiteraard even het ITC uitgetest. En ik moet zeggen dat Citroën niets teveel hierover zegt op haar website, het ITC werkt inderdaad perfect in de sneeuw.

[quote www.citroen.nl]
Beter grip op de weg onder alle omstandigheden
Zowel de Citroën C5 als de Citroën C4 Picasso zijn uitgerust met Intelligent Traction Control (voorheen Snow Motion genaamd), een absolute wereldprimeur op het gebied van verkeersveiligheid. Dankzij de Intelligent Traction Control heeft de auto onder alle omstandigheden een uitstekend grip op de weg bij het wegrijden en accelereren, zelfs op een nat, besneeuwd of beijzeld wegdek.

De techniek achter Intelligent Traction Control
Intelligent Traction Control maakt gebruik van ASR (Anti-Slipregeling) en voegt daar een extra dimensie aan toe. Een computer analyseert de conditie van de weg (zoals de helling en de gladheid van het wegdek) en berekent op basis daarvan uitermate nauwkeurig de benodigde grip. De aandrijving wordt vervolgens zeer precies over het linker- en rechtervoorwiel verdeeld. De Citroën C5 met Intelligent Traction Control levert op sneeuw en ijs een weggedrag dat het gedrag van een four-wheel drive benadert.
[/quote www.citroen.nl]

Kortom…
deze Citroën C5 is mij uitstekend bevallen en dat had ik vooraf, maar ook vlak na het wegrijden totaal niet verwacht. Okay als ik de foto’s terugkijk op het moment van schrijven dan moet ik eerlijk bekennen dat de C5 inderdaad een mooie auto is. Maar toch is dat alleen niet genoeg, en juist dat beetje extra noem ik altijd maar ‘a kind of magic’ zoals Freddy Mercury het zo mooi kon zingen. Het was op een gegeven moment zelfs zo erg dat ik op de voorlaatste dag op moest passen niet in de Citroën C5 te stappen omdat ik een andere testauto terug moest brengen op die dag. Ik heb dan ook de avond van tevoren de sleutel van de C5 uit mijn broekzak gehaald zodat ik niet de volgende ochtend gedachteloos (per ongeluk expres?) alsnog in de C5 zou wegrijden.