Citroen C5 X Plug-In Hybrid Shine 225 ë-EAT8

Citroen C5 X Plug-In Hybrid Shine 225 ë-EAT8 2022 – autotest

 

Deze testauto werd ons aangeboden door Citroën Nederland B.V.


Citroën C5 X = Hersenmasseur

Samenvatting
Het vliegende-tapijtjes-gevoel heeft ervoor gezorgd dat ik avond in avond uit geen woord op ‘papier’ heb gezet. Het begon al met de rit van de importeur naar huis waar ik eenmaal thuis aangekomen me niets meer van de rit kon herinneren. Het rijden in deze auto is zo extreem lekker ontspannend dat je hersenen op een zéér prettige manier ‘aangetast’ worden tijdens het rijden en je na een rit compleet ‘gereset’ weer uitstapt. Hoe dan??? Het is en blijft een bevreemdende ervaring rijden in een Citroën met ‘Progressive Hydraulic Cushions’. Wat mij nog het meest verbaasde is dat dit toch echt geen kleine auto is maar wat ik ook deed er gebeurde niets geks of onverwachts. Aan het einde van de snelwegzuinigheidsrit nam ik de afrit naar Leiden op een manier dat ik dacht is dit wel echt of droom ik? De nieuwe afrit is een hele lange flauwe 180-gradenbocht met aan het einde een lap asfalt van hier tot Tokio. De afrit begint met 1 baan maar zelfs daar kon ik de banden al met zeer groot gemak laten piepen en zo de hele bocht door en steeds harder en harder. De manier waarop deze auto zich perfect laat controleren mag je voor een dergelijke auto toch wel zéér bijzonder noemen. En als klap op de vuurpijl sprong het stoplicht ook nog eens ruim voor mijn neus op groen zodat ik het stuur snoeihard kon omgooien met een werkelijk fantastische zijwaartse piepslip tot gevolg. Die 19-inch Michelin CrossClimate2 banden hebben echt een belachelijk goede grip, wat uiteraard ook mede te danken is aan die sublieme vering/demping. Nog nooit eerder ben ik met zo’n absurd gemak zo snoeihard door deze afritbocht heen geknald. Het lijkt totaal in tegenspraak met die hemels lekkere comfortabele vering/demping maar het kan gewoon met deze auto. Het enige waar ik erg aan moest wennen is het design iets waar Bas erg uitgesproken over was, ha, ha. Maar goed het vliegende-tapijtjes-gevoel zou voor mij toch de doorslag geven om deze auto te kopen in plaats van één van zijn concurrenten. De zogenaamde ‘Progressive Hydraulic Cushions’ zijn ronduit geniaal te noemen en het feit dat er geen elektronica aan te pas komt vind ik het allergrootste pluspunt. Ik ben zelf ooit bijna verongelukt in een VW Sirocco 1.4 TSI door een software bug in de elektronische demping en ik kan alleen maar zeggen dat het DOODENG was om alle controle over een auto 100 procent kwijt te zijn. Sindsdien ben ik een groot tegenstander van het overmatig toepassen van totaal overbodige elektronica in auto’s. Ik heb er twee uitgebreide onderzoeksjournalistieke artikelen over geschreven die je op het Belgische blog Doorbraak-punt-be kunt lezen. Typ de term “software bug” in op de zoekfunctie et voilà. Voor de rest scoort deze Citroën C5 X ook uitstekend, de auto zit lekker, stuurt lekker heeft uitstekende remmen en een prima bagageruimte en je zit lekker ruim achterin oh en de elektrische actieradius is uitstekend.

Plus: Driveability – Elektrische actieradius – Stuurgevoel – Wegligging – Zit
Superplus: Vering/demping

Min: Afwerking leren bekleding – Vreemd design

Testverslag
Na een heerlijk slome en hete zomervakantie (ik werk op een school en ben 6 weken vrij) zonder testauto’s stapte ik donderdagochtend behoorlijk onwennig op mijn kleine Honda MSX 125 op weg naar de JC Arena. Ik was woensdag 13 juli nog wel op mijn Yamaha Tracer 700 vertrokken naar Szaflary in Zuid-Polen maar na één dag vakantie werd ik wakker met zulke heftige hartkloppingen dat ik om 06.00u op de motor ben gestapt. Ik ben in één ruk door naar huis gereden en was ‘s avonds exactemento 1.400 km verder om 19.30u weer thuis. Wat een bizar korte vakantie zeg! En ja net vandaag donderdag 25 augustus moest ik om 08.30u iemand bellen in verband met een sollicitatiegesprek want ik wil weg op mijn huidige baan die mij die hartkloppingen heeft bezorgd. Net als in mijn testverslagen zeg ik ook op mijn werk mensen recht in hun gezicht de waarheid en daar kunnen veel mensen/importeurs niet tegen. Daarom ben ik zo zielsblij met een mens als Bas van Autobeklederij v/d Werf die ook gewoon keihard zonder omhaal van woorden de waarheid zegt over een testauto. Ik heb Bas en zijn personeel daarom laatst nog een grote taart gebracht om te laten zien dat ik hen zéér waardeer om wie ze zijn. Bas neemt altijd even de tijd nemen om een testauto te beoordelen en zonder zijn oordeel is mijn testverslag gewoon niet af! Zo ook vandaag weer met zijn opmerking: “Wat een drol van een auto!” Tja ook een mening maar wel eentje waar ik het mee eens ben want het design is echt op zijn zachtst gezegd ‘hallucinant’ te noemen. Ik zou bijna schrijven wat voor drugs heeft die designer de avond voor het ontwerpen van deze auto ingenomen. Ja toch niet dan?

Om iets over achten arriveerde ik bij Stellantis waar de Citroën C5 X Plug-in Hybrid 225 ë-EAT8 Shine al vol geladen klaar stond. En ja wat er toen gebeurde was ook ‘hallucinant’ maar dan op een totaal andere manier. Ik was helemaal vergeten dat deze auto ook van die fijne progressieve hydraulische kussentjes heeft. Daardoor voelt het aan alsof je op een vliegend tapijtje over de weg vliegt. Na thuiskomst wist ik dan ook echt niet meer hoe ik naar huis gevlogen ben. Maar ja eigenlijk is het wel goed om niets over een testauto te lezen want dan stap je 100 procent onbevooroordeeld in en ga je dus puur op je gevoel af. En ja mijn gevoel klopte dus want thuis aangekomen was het eerste wat ik deed op zoekmachine Startpage.com (slaat nul gegevens van je op) intypen “Heeft de Citroën C5 X Progressive Hydraulic Cushions”. Ja dus! Vrijdagochtend ben ik ondanks de treinstaking in de Randstad toch maar met de Citroën C5 X Plug-in Hybrid 225 ë-EAT8 Shine, zoals deze auto voluit heet, naar werk gegaan. Gelukkig viel het mee met de drukte maar ik had nog wel bijna een aanrijding met een vrouw die doodleuk een tiental centimeters voor mijn Franse neus snoeihard de rotonde in Wassenaar opreed. Dit was duidelijk geen gevalletje van ik heb je per ongeluk niet gezien maar ik wil jou níet zien! Na een lange toeter heb ik bij het verkeerslicht mijn auto schuin voor de hare gezet en ben toen het verkeerslicht op groen sprong doodleuk blijven staan. Zo van heb je haast….. God straft gelijk! Er kwam daarna nog een politieauto naast mij staan voor het nog steeds groene verkeerslicht waar ik een goed gesprek mee had over de verkeershufters vandaag de dag. Daarna ben ik de N44 maar opgereden want voor het Wassenaarse Bos moest ik weer helemaal terugrijden en daar had ik geen zin meer in. Het Wassenaarse Bos met zijn hoge snelheidsbrekers doe ik vanuit school naar huis wel.

YouTubefilmpje ‘Progressive Hydraulic Cushions’

Jumpen en vliegen
Op weg naar huis hoefde ik niet lang te zoeken naar hoge snelheidsbrekers want mijn doodstille sluiproute ligt er letterlijk mee bezaaid. Ik heb die 3,3 km lange sluiproute (de officiële route is 3,4 km) bijna vijf jaar geleden rustig uitgezocht (al rijdend dus niet mbv. een routeplanner) en sindsdien sta ik nóóit meer in de file op de hoofdweg. Maar ja mag ik het wel een sluiproute noemen want ik rij ‘m al vijf jaar en kom er geen of hooguit één tot zeer zelden twee auto’s tegen. Als ik de enige ben die deze route rijdt dan is het geen sluiproute dan is het een Daan-route. Na een klein stukje Laan van Meerdervoort sloeg ik linksaf de Muurbloem weg in. De eerste hoge snelheidsbreker nam ik met 30 km/u (niets aan de hand), de tweede met 40 km/u (nog niets aan de hand) en de derde met 50 km/u (ik begon wat te voelen) met meteen daarna een haakse rechterbocht. Voor de meeste auto’s betekent dit stuiteren en de derde snelheidsbreker trekken ze al helemaal niet, dan raakt de beschermrand onder de voorbumper altijd het asfalt. Op de Aronskelkweg heb ik wat grappige testjes gedaan waaronder even kort gas loslaten voor de snelheidsbreker en dan vlak voor de snelheidsbreker het gas vol intrappen. Door het gas los te laten zakt de voorkant in en door op precies het juiste moment weer gas te geven komt de voorkant precies op de snelheidsbreker weer uit de veren (= langere veerweg) met een zachte landing als resultaat. Dat werkte werkelijk perfect en wat ook leuk is om de snelheid steeds hoger op te voeren want hoe hoger de snelheid hoe minder je voelt… in deze auto dan natuurlijk want in een auto met gewone vering/demping gaat die vlieger niet op natuurlijk. Na een rustig ritje door Den Haag belandde ik op de N44 waar ik bij Wassenaar-Zuid linksaf sloeg het Wassenaarse Bos in. De extreem hoge snelheidsbrekers op de Schouwweg zijn voor mij de hoogste lat als het gaat om wat een testauto aan kan. Omdat er vrijwel nooit verkeer rijdt kan ik de snelheid hoger opvoeren dan toegestaan, iets waar je als testrijder nou eenmaal niet onderuit komt wil je een auto écht goed testen. Ik begon meteen maar met 50 km/u en voerde dat op naar 90 km/u op de laatste snelheidsbreker die precies in een hele flauwe bocht ligt. Die stuiter is echt extreem en ik heb wel eens auto’s gehad die letterlijk van links naar rechts stuiterden tijdens en na de landing. De landing met zo’n hoge snelheid was ook voor deze Citroën C5 X heftig maar wel zo strak en mooi dat ik niet eens hoefde te corrigeren. Die hydraulische kussentjes doen hun werk dus perfect! Eenmaal thuis heb ik snel alles opgeschreven want anders wordt dit testverslag wel heel erg kort.

Stadszuinigheidsrit
Zaterdagochtend heb ik de Citroën C5 X Plug-in Hybrid eerst nog even aan de oplaadpaal gehangen om echt met een 100 procent volle Li-ion accu vanaf de oplaadpaal te kunnen vertrekken. Ik was benieuwd hoe ver ik zou gaan komen? Mijn inschatting was iets van 55 tot 65 km want dat haal ik eigenlijk met elke PHEV van dit formaat. Ik had besloten een aantal rondjes rondom Wassenaar te rijden want daar staan vrijwel geen stoplichten. Daardoor kon ik dus heel mooi zo constant mogelijk 50 km/u blijven rijden. Deze auto heeft gelukkig ook een B-stand alleen is dat een drukknopje, de duw- en trekknop is alleen voor R/N/D. Om zo min mogelijk te hoeven remmen maak ik dus zoveel mogelijk gebruik van de B-stand zodat ik mooi vloeiend door de bochten heen kan rijden. Want hoe minder verlies van snelheid in de bochten hoe hoger de actieradius is waar ik op uit zal komen. En ja dan blijkt zo’n zuinigheidsrit toch iets meer te zijn dan een gewoon simpel rondje om de kerk. Zuinig rijden vergt veel oefening die alle aspecten van het autorijden omvat. En dat begint natuurlijk met goed kijken en dan vooral ver vooruit kijken – situaties razend snel in kunnen schatten en daarnaar handelen indien nodig – het hebben van een uitstekend reactievermogen (best handig dat ik motorrijder ben) is dan wel heel erg fijn – een uitstekende rijvaardigheid uiteraard een pure must – afijn dat alles komt samen tijdens het rijden van een zuinigheidsrit. Ik zeg dan ook wel eens als grapje dat langzaam rijden oneindig veel moeilijker is dan hard rijden. Na meerdere grote rondjes rondom Wassenaar sloeg de benzinemotor aan bij 63 kilometer. Een mooie elektrische actieradius voor een auto van dit formaat/gewicht en ruim voldoende voor automobilisten zoals ik om binnendoor elektrisch op en neer naar werk te rijden.
Stadszuinigheidsrit – Rijmodus: EV – Leiden <-> Rondje Wassenaar – ACC: 30-60 km/u – Actieradius EV: 63 km

Snelwegzuinigheidsrit
Zaterdagmiddag was de Citroën C5 X Plug-In Hybrid weer 100 procent opgeladen maar ik besloot om de snelwegzuinigheidsrit ‘s avonds te maken want het was veel te druk op de snelweg. Op en neer naar Wassenaar was ik langs de A44 gereden en daar werd ik niet blij van. Om een uur of half 8 stapte ik in de Citroën C5 X Plug-In Hybrid en reed richting de A44 bij Holiday Inn. De rit over de A44/A4 tot aan de afrit naar Hoofddorp verliep werkelijk perfect, ik kon heel mooi 100 km/u op het ACC aanhouden en hoefde slechts tweemaal een vrachtwagen in te halen. De afrit naar Hoofddorp nam ik voor mijn gevoel met een veel te hoge snelheid. Het eerste deel vlak langs de vangrail ging nog wel maar daarna moest ik toch vrij hard/heftig naar binnen sturen om linksaf te slaan over de snelweg heen. Middenin de bocht dacht ik heel even nu ga ik en draai ik een rondje om mijn as à la Max Verstappen tijdens de F1 op de Hungaroring. Geen idee waarom het toch goed ging maar ik vond het wel heel bijzonder om in een zeer comfortabel afgeveerde/gedempte auto zoiets te kunnen flikken. WOW echt een heel groot en dik verdiend applaus voor Citroën! De terugrit verliep ook weer net zo perfect. Bij 52 kilometer op de tripmeter sprong de benzinemotor aan en dat is natuurlijk uitstekend. Het centrum van Amsterdam is vanaf mijn huis rond de 45 kilometer dus dat houdt in als ik in Amsterdam zou werken ik over de snelweg altijd elektrisch op en neer zou kunnen rijden. In Amsterdam staan giga-veel oplaadpalen en de meeste bedrijven hebben ook oplaadpalen op hun parkeerterreinen dus da’s mooi.
Snelwegzuinigheidsrit – Rijmodus: EV – Leiden <-> Hoofddorp – ACC: 100 km/u – Actieradius EV: 52 km

Leuk momentje
Maandag ben ik op één acculading op en neer naar school gereden (afstand is op een haar na 50 km) want dat red ik met groot gemak. De reden dat ik een testauto soms toch oplaadt bij mijn werk is omdat ik ‘s avonds nog iets wil testen waarvoor ik een volle Li-ion accu nodig heb. Als ik dan met een volle Li-ion accu van school vertrek is tie sneller 100 procent vol als ik weer thuis ben, meestal vlak na het avondeten al. Enige punt is dat ik nogal ver moet lopen van de dichtst bijzijnde vrije oplaadpaal naar school dus dan neem ik altijd mijn vouwfiets mee in de achterbak. Ik kan echt iedereen met een PHEV aanraden om een vouwfiets te kopen dat scheelt je soms kilometers lopen en als je toevallig een keer haast hebt veel tijd. Op weg naar huis had ik nog een leuk gesprek met een Citroën-rijder. Ik liet vlakbij werk een man met een hond even rustig oversteken bij een park en omdat ik de voorramen helemaal open had staan sprak hij me spontaan aan over de Citroën C5 X. Hij vertelde mij dat hij zelf in een Citroën C6 rijdt en hij was erg benieuwd naar het rijden in de Citroën C5 X. Ik vertelde hem dat ik auto’s test en dat deze versie van de Citroën C5 X de Plug-In Hybrid is. Daarna vertelde ik hem over het ongeëvenaarde comfort van de ‘Progressive Hydraulic Cushions’ en dat ondanks het uitstekende comfort de wegligging er totaal niet onder lijdt. Beter nog de wegligging is beter dan welke andere vergelijkbare voorwielaangedreven auto uit dit segment dan ook. En dat allemaal zonder elektronische poespas zei ik tegen hem. Ik zag hem glunderen, leuk toch zo’n spontaan gesprekje onderweg naar huis. Na het avondeten heb ik samen met mijn moeder de cavia’s Bernard en Mattie weer terug gebracht naar mijn jongste zus in Katwijk aan Zee. Tijdens de vakantie past mijn moeder namelijk altijd op de cavia’s. Weer onderweg naar huis zei mijn moeder vlakbij huis aangekomen dat ze het een heerlijke rustgevende auto vindt. Niet alleen de zit vond ze heerlijk maar vooral het ultieme comfort tijdens het rijden. Dat vind ik nou het mooiste aan testen als iemand anders die totaal geen verstand heeft van auto’s exact hetzelfde voelt en zegt als ik.

Pure horror!
Dinsdagochtend moest ik toch wel even heel hard lachen maar tegelijkertijd was ik ook totaal verbaasd in meerdere opzichten. Vlakbij werk aangekomen zag ik aan de andere kant van de weg een giga-lange horrorfile staan achter een kolkenzuiger. Wie gaat er nou in hemelsnaam met een kolkenzuiger op pad tijdes de spits? Maar goed het was niet anders maar nou komt mijn volgende punt. Want de auto direct achter de kolkenzuiger was een BMW die als hij met twee wielen over de middenberm heen zou rijden er makkelijk langs kon. Maar dat deed hij dus niet bang als hij blijkbaar was voor een krasje op zijn banden of zo… Huh? Sta je dus verdorie niet in de file door de landelijke treinstaking maar sta je in de file achter een kolkenzuiger en een BMW-rijder die bang is voor krasjes op zijn BMW. Man, man wat ben ik toch blij dat ik privé motor en een Renault Twizy rij want met beide vervoermiddelen was ik gewoon over het fietspad langs die giga-file gereden. Ja wat moet ik eigenlijk nog schrijven? Ik heb al veel meer opgeschreven dan de bedoeling was want deze auto rijdt zo lekker en is zo goed dat ik bij wijze van spreken met slechts één korte alinea zou kunnen volstaan.

Zuinigheidsrit
Als laatste van de drie soorten zuinigheidsritten (stadszuinigheidsrit/snelwegzuinigheidsrit/gewone zuinigheidsrit) moest ik alleen de gewone zuinigheidsrit nog doen. Ik was heel erg benieuwd of ik nog langs het circuit van Zandvoort zou kunnen rijden maar ik ging er vanuit dat het woensdagavond geen probleem zou zijn. Bij mijn weten worden de toegangswegen naar Zandvoort pas de avond voor het begin van de F1-race afgesloten en dat is donderdagavond. Ik vertrok vanaf de oplaadpaal bij mij direct voor de deur en besloot te tanken bij de Tinq op de N206 want omdat ik elektrisch was vertrokken maakte het helemaal niet uit waar ik zou tanken zolang het maar zou gebeuren voordat de aandrijving overschakelt van Elektrisch naar Hybrid. Ik begon de zuinigheidsrit lekker met door zwaar oranje heen te rijden. De afstelling van de tijdelijke verkeerslichten (= dus geen flitscamera’s) naast de N206 slaat echt helemaal nergens op. Eenmaal voorbij Katwijk aan Zee ging het ACC op 80 km/u en kon ik achterover leunen. Bij het onbemande Tinq-station langs de N206 besloot ik te tanken omdat ik toch wel benieuwd was naar de dode die er was gevallen zondagavond 28 augustus. Er was een auto met hoge snelheid tegen een stalen pilaar van het dak aan gereden. De auto was daarna in brand gevlogen en de bestuurder is levend verbrand. Gelukkig had alleen het dak vlam gevat en heeft de brandweer kunnen voorkomen dat de pompen/brandstoftanks vlam zouden vatten. Het tankstation was alweer voor de helft geopend en toen ik voor de pomp stond keek ik achterom naar de oprit van het Tinq-station. Als de bestuurder onwel was geworden dan was hij rechtdoor gereden en via het heuveltje in het verlengde van de oprit gelanceerd. Er zit namelijk een flauw bochtje aan het einde van de oprit vlak voor het Tinq-station. Hij moet bij bewustzijn zijn geweest om met hoge snelheid door dat bochtje heen te kunnen rijden. Al met al een uitermate vreemd ongeluk en het sterke vermoeden is dan ook dat het iemand is geweest die zelfmoord heeft gepleegd. Bij de haakse rechterbocht ter hoogte van De Zilk aangekomen had ik zoiets van volgens mij moet ik hier met 70-80 km/u doorheen kunnen rijden. Ik zette het ACC voor de bocht uit en hield het gas erop zodat ik de snelheid boven de 70 km/u kon houden. Ik vloog werkelijk perfect met 75 km/u door de haakse rechterbocht heen iets dat mij hier normaal gesproken alleen lukt met een AWD/4WD-auto. Mama mia wat is dit toch een ontzettend goede auto zeg niet normaal gewoon. Dat comfortabele gevoel van de vering/demping is wel zo ongelofelijk verneukeratief want de wegligging is gewoon buitenaards belachelijk goed.

Op de bomenweg na Vogelenzang belandde ik achter een bejaard echtpaar dat met 30-35 km/u door de 60 km/u-bochten heen reed. Nou heb ik daar op zich geen problemen mee maar de vrouw die achter mij reed in een Volkswagen T-Cross duidelijk wel. Ze was het liefst dwars door mij en die bejaarden heen gereden met haar Duitse waggelbak. Op een gegeven moment was ik het spuugzat want ze reed nog maar hooguit één meter achter mij. Ik trapte voorzichtig op mijn rem, en nog een keer en nog een keer en nog een keer steeds iets harder en eindelijk-eindelijk-eindelijk leek het tot haar totaal verweekte hersenen door te dringen dat wat ze aan het doen was niet zo slim was. Er kunnen hier herten oversteken (ik heb hier één keer een noodstop moeten maken voor een overstekend hert) en dan lukt het zelfs Max Verstappen niet om in die Volkswagen T-Cross één meter achter mij rijdend op tijd stil te staan. Bij 36 km/u leg je 10 meter per seconde af dus ik hoef niet uit te leggen waarom het zelfs Max niet lukt. Daarna had ik een bijna-aanrijding in de S-bocht van de Nachtegalenlaan naar de Leeuwerikenlaan met een mij tegemoet rijdend busje en jawel ook weer een Volkswagen. Ik heb maar even heel erg diep adem gehaald en ben rustig met 50 km/u op de Adaptive Cruise Control naar Zandvoort gereden waar inderdaad geen enkele weg afgesloten was en ook de boulevard niet. De Adaptive Cruise Control zet de Citroën C5 X Plug-In Hybrid trouwens volledig stil achter een voorligger en de minimum snelheid is 30 km/u. Het aantal afstandstreepjes tot de voorganger zijn er drie. De snelheid verhogen/verlagen gaat met +/- 1 km/u als je het SET/RES-knopje kort aantikt en met +/- 5 km/u als je ‘m wat langer vasthoudt. Na een heerlijke rit over de duinenweg reed ik weer terug naar huis en ter hoogte van Noordwijkerhout sprong de benzinemotor aan bij een stand van exact 69 km op de tripmeter.
Getankt bij 432 km/1,03 liter E10 = 1:419,42
69 km Elektrisch -> Hybrid
Totaal 82,4 km – 1,10 liter E10 = 1:74,9
Zuinigheidsrit – Rijmodus: EV – Leiden <-> Overveen – ACC: 30-80 km/u – Actieradius EV: 69 km

 

Specificaties

Jaargang

2022

Carrosserie

Sedan-Stationwagon-SUV

Transmissie

Automaat

Aantal deuren

5 deuren of meer

Brandstof

Benzine Elektrisch

Type motor

Otto + Elektrisch

Aantal cilinders

4

Acceleratie (0-100/sec)

8,9 seconden

Topsnelheid

B-225/E-135km/u

Vermogen

B-133(181)/6.000 E-81(110) B+E-165(225) kW (pk)/rpm

Koppel

B-300/3.000 E-320 B+E-360 nm/rpm

Cilinderinhoud

1.6/1.598 liter

Kleppen per cilinder

4

Turbo

Turbo + Intercooler

Aandrijving

Voorwielaandrijving

Remmen voor

Schijven

Remmen achter

Schijven

Overig

Type bekleding

Leer

Velgen

19-inch

Milieu en veiligheid

Verbruik

Bebouwde kom

0,3 liter/100 km

Snelweg

6,9 liter/100 km

Gemiddeld verbruik

1,3 liter/100 km

C02 uitstoot

30 gram/km

Energielabel

A

Afmetingen

Lengte

4.805 mm

Breedte

2.062 mm

Hoogte

1.485 mm

Wielbasis

2.785 mm

Spoorbreedte voor

1.595 mm

Spoorbreedte achter

1.600 mm

Massa leeg

1.697 kg

Max. toelaatbare massa

2.185 kg

Laadvermogen

488 kg

Aanhanger geremd

1.350 kg

Aanhanger ongeremd

750 kg

inhoud bagageruimte

485 liter

Bandenmaat

205/55-R19

Kosten aanschaf

Kosten gebruik per maand