Meer dan een Fiesta
Er zijn van die automerken die kunnen bogen op veel meer dan een rijke historie. Het legendarische Ford is zo’n automerk, ongeacht of het nu gaat om producten uit het Amerikaanse Ford-Lincoln-Mercury moederconcern in Dearborn nabij Detroit, Michigan, of om die van haar dochterondernemingen in Europa. Toch is er heel wat veranderd sinds de T-Ford, de Mustang, Carroll Shelby’s 500GT, de Lincoln Continental Mark III of de Europese Anglia’s, Cortina’s, Escorts en Capri ‘s, stuk voor stuk bestsellers en (moderne)klassiekers in hun eigen klasse en tijdsgewricht. Modulaire productieprocessen, CadCam computerdesign en flexibiliteit in marketing om tegemoet te komen aan verschillende, vaak zelfs tegenstrijdige geografische eisen van zowel politiek als consument, hebben intussen geleid tot de moderne Fords zoals wij die nu kennen en die nagenoeg overal ter wereld inzetbaar (moeten) zijn.

Er is dan ook veel te zeggen voor de veerkracht van een autofabrikant die zelfs in tijden van economische crises toch nog redelijke verkoopcijfers weet te halen, zoals op het moment van dit schrijven bekend werd met Ford’s kwartaalcijfers voor 2009. En dat brengt ons bij het onderwerp van dit testverslag, de 2009 Ford Fiesta 1.6 Sport, een waarachtig nieuwe Fiesta, die evenals de overige modellen uit het gamma een dusdanige metamorfose heeft ondergaan dat deze alle voorgaande edities in elk opzicht doet verbleken met een prijsstelling waar menig Duitse concullega een heel groot puntje aan kan zuigen.

Bang
Daan, onze hoofdredacteur, had deze frozen white Fiesta 1.6 Sport opgehaald, maar besloot onmiddellijk om deze een weekje aan mij door te geven omdat hij met zijn allereerste eigen auto, jawel, een Ford Fiesta, heel erg veel jaren terug (25 jaar geleden!) zijn eerste en enige echte schade ooit heeft gereden en eigenlijk bang (?) was om dat nu weer met een Fiesta te doen. Tja, daar hebben de Ford-bonzen in Dearborn, Windsor en Cleveland maar een woord voor: chickenshit… en ik was de lachende derde, zoals snel zou blijken. Ghost’s from the past?

Ge-Daan-te-verwisseling
Omdat ik de voorgaande uitgave van de Fiesta uitvoeringen nog sterk op mijn netvlies had staan, was mijn verbazing groot toen de 2009 Sport uiteindelijk kwam voorrijden. Dit is heel andere koek, omdat de nieuwe carrosserie de indruk wekt alsof deze uit een enkel stuk plaatstaal gebeeldhouwd is, dit in groot contrast met zijn voorganger, die naar mijn smaak meer iets weg had van sobertjes aan elkaar ‘geplakte’ carrosseriedelen.

Geen dertien-in-een-dozijn model, maar een flitsende, supergelikte, uiterst geraffineerd getekende en vormgegeven auto met een geheel eigen smoel stond plotseling voor mij. Dat was instappen en wegwezen. Dacht ik. Mis. Want na mijn routinematige eerste been in deze auto moest ik toch even stilstaan. Ik werd namelijk overmand door een vlaag van nostalgie bij het zien van dit schitterende lederen kleurgecoördineerde interieur in dubbel stikwerk met de subtiele inscriptie ‘Individual’ in zowel vloermat als rugleuning, die fijntjes refereert aan het optionele Individual Pack.

De fameuze Lee Iacocca
Ik moest meteen denken aan Lee Iacocca en zijn indrukwekkende periode bij Ford, geestelijk vader van de Mustang, uitvinder van en eindverantwoordelijke voor het naar ultieme hoogten stuwen van het ‘personal luxury car’ segment – dit tot afgrijzen van GM concurrenten Cadillac en Buick – en bijbehorende Iacocca designbrief van de ’68 Mark III Series, zo smaakvol is dit nieuwe Fiesta interieur behangen met duurzaam leer en een multimedia dashboard dat werkelijk zacht aanvoelt, en daardoor mede bijdraagt aan de totale rijke uitstraling van het geheel. Wie toevallig het interieur van dat Continental Mark III slagschip en vlaggenschip van weleer kent, weet wat ik bedoel, ook al zijn we intussen alweer zo’n slordige veertig jaar verder. Iacocca kan in ieder geval goedkeurend glimlachen en knikken op zijn welverdiende rustige oude dag. ONDANKS zijn oprechte woede over ‘crisisbeleid’ van en door politici. En bij Ford zijn ze hem kennelijk niet vergeten, ONDANKS zijn vele marketing-filosofische botsingen met Henry III destijds.

PLF
Instappen in deze ‘Personal Luxury’ Fiesta is dan ook een verademing in dit tijdperk van keihard plastic en sombere grauwe kleurstellingen voor auto-interieur in zijn algemeenheid, en heeft dan ook veel meer weg van ontvangen worden. Het met zorg omgeven afwerkingsniveau en de vloeiende lijnen van de perfect aansluitende panelen van het wigvormige koetswerk dat uitmondt in een forse, maar zeker niet opzichtige of kitscherige achterspoiler maken van deze Fiesta Sport met ‘Individual Pack’ MEER dan een Fiesta zonder er nog een meter mee gereden te hebben: een geslaagde synthese van sportiviteit en luxe in een praktische compacte gezinsauto met een ongekende prijs/kwaliteitsverhouding voor het gebodene, ook wanneer alle opties zijn meegenomen zoals in onze testversie. Dat brengt deze nieuwe Fiesta qua afmetingen en uitrusting akelig dicht bij wat meestal was weggelegd voor auto’s uit het duurdere segment van een maatje groter.

Vlakke motor
Eenmaal bekomen van al deze nieuwe indrukken was het daarna starten en wegrijden. Het stille 1.6 blok levert een opgegeven 120 Pk. Op papier lijkt dat niet veel meer dan het gemiddelde – er zijn tegenwoordig immers blokken met dezelfde inhoud die wel 200 Pk leveren – maar al rijdend wordt duidelijk dat Ford voor een heel andere benadering heeft gekozen: die van een vlakke vermogensafgifte over het hele toerenbereik, met de nadruk op een evenwichtig koppel over de hele linie. Dat resulteert in een voorspelbaar motorkarakter waarbij optimale trekkracht bij elk toerental voorhanden is met bruikbare Pk’s die je ook daadwerkelijk kwijt kunt op het wegdek bij een sportieve rijstijl.

Bak en koppeling zijn respectievelijk trefzeker en goed doseerbaar, met een kleine dissonant en tevens enige kritiek op een verder perfect uitgebalanceerd geheel: tussen de vijftienhonderd en tweeduizend toeren dringt er zowel bij optrekken als bij toerenterugval tijdens deelgas in de eerste drie versnellingen mechanisch geluid van de aandrijving door naar de binnenruimte dat meteen verdwijnt zodra je weer boven die tweeduizend toeren komt, een verschijnsel dat je eigenlijk pas tegenkomt bij auto’s met vele kilometers op de teller, of bij een rechte vertanding in de eindoverbrenging. Niet echt storend, maar dit viel mij gewoon op tijdens rijden in het langzamere verkeer. Omdat wij niet konden beschikken over een automaat, weten wij niet of dit verschijnsel zich ook dan voordoet, hoe minimaal het op zich ook is.

Sturen en remmen
Een auto die het predicaat ‘Sport’ meekrijgt schept bij voorbaat hoge verwachtingen. En zo hoort dat ook. In onze hoedanigheid van testrijders in de dagelijkse praktijk hebben wij ook meerdere malen moeten ontdekken dat deze pretentie lang niet altijd wordt waargemaakt. Het geheim van een sportieve auto zit hem dan ook niet zozeer in bergen pk’s, maar begint feitelijk bij een goed onderstel: daar staat of valt de ‘Sport’ auto mee. Zo kun je bijvoorbeeld twee exact dezelfde motorvermogens gebruiken in een budget- OF goed doordacht – lees: progressief – onderstel, maar geheid dat die laatste het zal winnen op stabiliteit, veiligheid en sportief rijplezier met bijbehorende bochtensnelheden.

Met de laatste stand van de techniek lukt het veel fabrikanten om sportieve eigenschappen te combineren met rijcomfort: en ook de Fiesta stelt ons met zijn licht overheersende hardheid daarin niet teleur, al moet ik hier direct aan toevoegen dat bij grotere broer Focus, die wij eerder in de CC uitvoering hebben getest, deze combinatie nog verder is doorgevoerd. Voor beide geldt dat de grenzen heel ver liggen. Forse en abrupte stuurinbreng bij hoge bochtsnelheden beantwoordt de Fiesta onmiddellijk en zetten hem precies waar je hem wilt hebben. Is de grens eenmaal bereikt, dan volgt er een ingebouwde veiligheid in de vorm van een besturings lock-up, waar anderen zouden gaan uitbreken. Heel geruststellend en met een uitstekende feedback. Onder alle rijomstandigheden merk je niet eens dat er een fantastisch remsysteem aanwezig is. Over die remmen maak ik dus verder geen woorden vuil, gewoon goed dus en berekend op hun belangrijke taak.

[quote Ford.nl]
Ford EasyFuel
U hoeft nooit meer moeilijk te doen met de brandstofdop. Het Ford Easy Fuel-systeem is meer dan alleen een gemaksvoorziening. Het unieke doploze design zorgt ervoor dat u niet per ongeluk brandstof op uw handen of, nog erger, op uw kleding morst. Bovendien hoeft u nooit bang te zijn dat u per ongeluk diesel tankt in plaats van benzine of vice versa, aangezien het bekroonde systeem van Ford alleen het juiste mondstuk accepteert.
[/qoute Ford.nl]

Conclusie
Bij elke nieuwe auto die wij krijgen toevertrouwd is er wel sprake van steelse blikken in het voorbijgaan, gewoon omdat het nieuwe modellen zijn. Maar bij deze Fiesta ligt dat net even anders. Overal waar wij de afgelopen week kwamen, liepen mensen van alle leeftijden er daadwerkelijk op af en stelden er vragen over, tot aan een zeer ervaren autospuiter toe. Lof alom, en na een week met de 1.6 Sport ben ik ervan overtuigd dat die lofuitingen helemaal terecht zijn, en dat deze uitvoering zijn prijs dubbel en dwars waard is. Meer hoeft lang niet altijd beter te zijn. Maar met meer Fiesta is dit 2009 model zijn succes wat mij betreft al vooruitgesneld. Zoals zo vaak het geval is met ‘nieuw’, zal bij deze geïndividualiseerde 1.6 Sport versie het nieuwe er zeker niet snel vanaf gaan.