Nog sterker begin!
Had ik met de vorige testauto al binnen 500 meter een ongeluk buiten mijn schuld, leggen ze bij Hyundai Nederland alvast het schadeformulier maar klaar op de passagiersstoel op vrijdag de 13de… Die PR-manager van Hyundai Nederland houdt wel van grapjes dat is duidelijk. Nee hoor geintje! Dit was stom toeval hij wist nergens van, maar ik moest even heel hard lachen toen ik achter het stuur plaatsnam. Al wat ik wist is dat ik de nieuwe Hyundai ix20 zou gaan testen met automaat, want de vorige keer had ik een handgeschakelde versie. Er zijn twee dingen die ik me nog heel erg goed kan herinneren, de eerste is die grappige foto van Mick Kleijwegt met zijn hoofd door het dak, al rijdend wel te verstaan zodat het net leek alsof er iemand van 3 meter lang achter het stuur zat. En de tweede is de opmerking van een collega van Mick: “Toen een collega op mijn werk tegen mij zei dat de ix20 een ouwelullenbak is, heb ik hem een rondje meegenomen in de ix20. Even later piepte hij wel anders want daarna was het ineens wel een leuke auto.” Deze auto heeft geen zonnedak dus nog een keer zo’n foto gaat ‘m niet worden, en verder is Mick vader geworden én is hij tegenwoordig één dag vrij in de week. Nou ja misschien rij ik nog wel even bij hem langs komende week. Deze Hyundai ix20 is dus exact het tegenovergestelde van die uit 2011, geen dieselversie maar een benzineversie en geen handgeschakelde versnellingsbak maar een automaat. Aangezien de Hyundai ix20 toen uitermate goed bevallen is, ga ik er vanuit dat deze vernieuwde Hyundai ix20 dus minstens zo goed zo niet beter is. Ik ben op de Trikke naar Sassenheim gereden want die moest ik diezelfde middag terugbrengen naar Trikke Europe in Den Haag. Het handige van de Trikke is dat je ‘m in kunt klappen en dan past-ie met gemak in elke achterbak. Na het starten was het dus meteen de A44 op en richting Den Haag. Het begin is meteen al leuk want de rotonde op en af en dan de lange oprit zijn meteen al een goede test voor de wegligging. Ondanks de koude banden (Continental ContiPremiumContact 2E 205/55-R16) plakte de Hyundai ix20 meteen stevig aan het asfalt, en bleef dat ook doen de hele opritbocht lang. De 6-traps automaat schakelt onvoorstelbaar mooi en soepel op, het lijkt verdorie wel een CVT zo mooi.

Op de snelweg wilde ik de cruise control erop gooien maar die heeft deze Go!-versie helaas niet. Jammer want dat vind ik nou net iets wat ik graag op een auto wil hebben. Met een lekker VVD-vaartje reed ik richting Leiden, want zo noem ik die onzinnige 130 km/u-snelheid maar. Maak dan overal 130 km/u want elke keer een stukkie wel-niet-wel-niet-wel vind ik toch wel zo ontzettend belachelijk. Bij het Transferium aangekomen verliet ik de A44, en ik sneed heel mooi strak sturend de afrit op en zag dat de stoplichten op groen stonden. Waarom iedereen dan rechts gaat staan snap ik nog steeds niet, maar ik kon daardoor meteen strak door de bocht heen verder rijden. De eerste paar bochten tot nu toe voelden goed aan, het is in ieder geval geen té comfortabele MPV geworden. Op het gebied van vering/demping hebben de Zuid-Koreanen de laatste jaren een ongelofelijk grote inhaalslag gemaakt. Ik kan mij nog goed het eerste model van de Hyundai Veloster herinneren, bij die auto sloegen zelfs op een lage verkeersdrempel de veerschotels al in de stootrubbers. De Plesmanlaan is sinds een aantal maanden één grote bende vanwege wegwerkzaamheden, maar dat vind ik niet erg want de bochten zijn daardoor alleen maar leuker geworden. De Hyundai ix20 liet zich er heel mooi doorheen sturen, kortom mijn eerste indruk is dat deze auto goed in elkaar zit. Daarna sloeg ik linksaf de Dr Lelylaan op en dat had ik beter niet kunnen doen, ik had beter door de Stevenshof heen kunnen rijden, want dat is dan wel om maar je staat tenminste niet stil en bent er sneller. Na een kilometer of vijf kruipen kwam ik dan eindelijk bij het zwembad aan, waar ik na 35 minuten en 1,5 km zwemmen weer uitstapte en in de Hyundai ix20 stapte richting Den Haag.

Snelweg of binnendoor
Ook nu weer moest ik kiezen wat ik zou doen, maar ik koos er toch voor om binnendoor over Voorschoten, Leidschendam en Voorburg richting Den Haag te rijden. Ik had volgens mij ruim voldoende speling om op tijd thuis te zijn voor het eten. Met de Trikke achterin (daarvoor moest ik wel het grootste deel van de gedeelde achterbank neerklappen) reed ik richting Voorschoten, onderwijl turend naar de benzinemeter op het dashboard. Ik was namelijk benieuwd wanneer het eerste blokje zou verdwijnen, het is tenslotte toch een automaat en die drinken altijd net iets meer dan de handgeschakelde versie. De Hyundai ix20 die ik mee had gekregen was duidelijk een eye-catcher vanwege de sjieke bruine kleur in combinatie met de sjieke 16-inch velgen. Ook op deze weg zijn wegwerkzaamheden aan de gang, maar de kleine Hyundai ix20 liet zich makkelijk langs de obstakels heen loodsen. Dat is dan weer het grote voordeel van een kleine korte auto die desondanks toch heel ruim is qua zit- en bagageruimte. Er bleken namelijk veel meer Samsonite koffers in te passen dan ik verwacht had. De gehele standaard MPV-kofferset bleek erin te passen en zelfs meer dan dat want er konden nog twee 13-liter beautycases bij, én onder de bodemplaat kon zelfs nog meer bagage. In de ruimte onder de bodemplaat (plusminus 100 liter ) bevindt zich een kunststof bak, en verder kun je er van alles kwijt qua schoenen, zachte bagage etc. Ik heb deze ruimte daarom niet meegenomen in de meting van het aantal Samsonite koffers.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×50-liter
Zonder hoedenplank: 4×50-liter + 3×33-liter + 3×13-liter
Samen met de ruimte onder de bodemplaat kom ik dus netjes op die 440 liter bagageruimte uit. Heel netjes en vooral heel erg ruim voor zo’n ogenschijnlijk kleine auto.

De rit door Voorschoten heen ging gelukkig sneller dan ik verwacht rond deze tijd. Wat duidelijk opvalt is de stilte binnenin de Hyundai ix20, deze auto is zo heerlijk stil dat maak je niet zo vaak mee in deze prijsklasse. Natuurlijk hoor je de 1.6-liter motor als je een kickdown geeft, maar zelfs dan vind ik het heel erg meevallen. De weg door Voorburg heen zit vol met klinkerwegen en verkeersdrempels, niet echt fijn maar wel een goede test voor de vering/demping. Ik vind het best knap hoe goed Hyundai de vering/demping voor elkaar heeft van zijn kleine en/of goedkope modellen. Bij de meeste automerken zit er kauwgomballenvering op hun kleine en/of goedkope modellen, als je daarmee op de grens rijdt denk je voortdurend “Ik leef nog, ik leef nog…” dus dat wil wel wat zeggen. Na het wegbrengen van de Trikke ben ik nog even boodschappen gaan doen met mijn moeder en twee zussen, want in de Hyundai ix20 passen veel meer boodschappentassen dan in de auto’s van mijn zussen. Na het plaatsnemen achterin vroeg ik aan mijn zussen hoe de zit en de beenruimte is. “Prima we zitten heerlijk ruim”, kreeg ik in koor te horen. Tijdens het fotograferen van de Samsonite kofferset had ik nog wel gezien dat de gedeelde leuning van de achterbank in verschillende standen te zetten is. Je kunt de beide leuningen dus gewoon achterover (=normale stand) laten staan dan wel ze iets meer rechtop zetten.

Schadeformulier… deel 1
Zondagmiddag na de historische overwinning van Max Verstappen moest ik even een rondje SBP doen met de Hyundai ix20 die niet voor niets als typenaam “Go!” heeft. De wegligging van deze mini-MPV beviel mij zo goed dat ik dit wel moest doen, ik wil dan ook weten hoe goed een auto écht is. Nou zijn automaten altijd wat lastig als het om rijden op de grens gaat, maar goed Hyundai heeft een goede naam bij mij als het om automatische versnellingsbakken gaat. Tijdens het ritje naar het Space Business Park heb ik toch even wat uitgetest. Het is wat tricky maar als je dit al heel vaak gedaan hebt zoals ik dan weet je ook hoe je het op moet vangen. Op de verkeersdrempels langs de Kwantum liggen vluchtheuvels, en je maakt tijdens het op- en afrijden even een klein bochtje naar rechts-en-links. Dat heel even naar rechts-en-links sturen merk je niets van totdat je de snelheid opvoert, dan ga je ineens duidelijk merken dat het onderstel van de auto zich moet herstellen van een stevige links-rechts-links-zwabber. En hoe goed die auto dat doet zegt iets over de stijfheid van het onderstel én over de kwaliteit van de vering/demping. De Hyundai ix20 deed het rimpelloos dus dat geeft aan dat deze vernieuwde versie absoluut niet onderdoet voor de oude versie. Op grond van wat ik toen heb geschreven – “En dat allemaal ondanks de behoorlijk comfortabele vering/demping van deze ix20 en de Continental ContiPremiumContact 2 banden om de velgen.” – durf ik met zekerheid te stellen dat de vering/demping van deze vernieuwde Hyundai ix20 minder comfortabel is en een betere mix van comfort/sportief heeft. Op de N206 aangekomen belandde ik achter een Audi A5 (zonder typeplaatje, dat zijn meestal de zwakste versies) die snel optrok bij groen, maar deze Hyundai ix20 is toch ook best snel want ik verloor geen meter terrein op de dikke Audi. Het scheelt natuurlijk ook dat deze ix20 een automaat heeft, daardoor kon ik lekker snel reageren toen het groen werd.

Bij afrit Klei-Oost aangekomen gaf ik nog even extra gas om voor een Skoda langs te kruisen de afrit op. Ik neem deze afrit altijd met een lekker vaartje dan kan ik namelijk altijd nog extra afremmen in de lastige afknijpbocht. Ik sneed de bocht heel mooi aan en ondanks dat ik iets moest afremmen, kon ik met een behoorlijk hoge snelheid door de afknijpbocht heen sturen. En ook de linkerbocht naar de rotonde ging werkelijk superstrak, iets dat eigenlijk helemaal niet bij een (ouwelullen-)auto zoals deze Hyundai ix20 past. Ik had het ESP alvast uitgezet want dat is veel leuker, en dan kan ik ook echt op de grens rijden. Het eerste rondje met ESP uit heb ik in de D-stand gedaan, en het tweede rondje met ESP uit handmatig schakelend in de M-stand. De eerste haakse rechterbocht ging werkelijk overheerlijk. Ik had niet verwacht dat de Hyundai ix20 met automaat zo mooi gecontroleerd door de bocht zou gaan. Let wel ik gaf plankgas voor de bocht, en met een automaat weet je dan nooit goed wat er te gebeuren staat! De voorwielen spinden door maar ik kon heel mooi gecontroleerd door de bocht heen sturen, het gevoel (lees: feedback) klopte werkelijk perfect en dat mag je best bijzonder noemen voor een dergelijke auto. Omdat het zo lekker ging reed ik met een hogere snelheid dan normaal gesproken richting de vrachtwagenparkeerplaats, en gooide het stuur hard om en gaf plankgas. Ik gleed heel mooi zijdelings voorwieldriftend over de vrachtwagenparkeerplaats en stuurde ‘m daarna weer mooi recht richting de ‘uitgang’. Het gas ging er weer vol op en ook deze snelle rechts-links-combinatie ging zo ontzettend mooi. Dit is gewoon ontzettend goed maar ja dat was de vorige versie ook al.

Schadeformulier… deel 2
Op de verkeersdrempel en de volgende verkeersdrempel + bocht en weer een verkeersdrempel en hoge verkeersdrempel + rotonde + blinde bocht probeerde ik van alles maar de Hyundai ix20 bleef netjes op de juiste ideale lijn. Nnnooouuu…… net niet helemaal dus want ik moest middenin de blinde bocht na de rotonde razend snel naar rechts uitwijken. Er kwam een paard en wagen aangereden en een mevrouw met kinderen in de auto dacht die nog wel even in te kunnen halen vlak voor de rotonde over een dubbele doorgetrokken streep én ook nog eens in een blinde bocht. Nou boft ze dat ik een meer dan goed reactievermogen heb, want een doorsnee automobilist was bovenop die huppelkut in haar truttenschudder geklapt. Ik was zo totaal verrast en verbouwereerd dat er geen eens een adrenalineshot volgde. Hou kun je in hemelsnaam mét kinderen in de auto zo’n levensgevaarlijke inhaalactie in je hoofd halen??? Het scheelde hooguit 30 cm of zo dan had ik haar geraakt, en het gekke was dat ik een voorgevoel had. Ik keek nog maar weer eens met een schuin oog naar dat schadeformulier op de passagiersstoel… Ik reed verder alsof er niets was gebeurd en op de volgende rotonde sloeg ik rechtsaf, en weer rechtsaf de haakse bocht in en daarna heel mooi strak de blinde linkerbocht in. Jippie wat ging dit lekker zeg, ha, ha wat is dit kleine autootje ongelofelijk leuk! Nog een rondje maar dan in de M-stand! En dat bleek nog leuker te zijn, even terugschakelen naar de 2de versnelling en plankgas geven en met spinnende voorwielen heel mooi de bocht door. Bocht-na-bocht-na-bocht-na rotonde-na-etc. Het was hetzelfde en toch niet hetzelfde, maar hoe dan ook nog leuker. Deze Hyundai ix20 laat zich met het ESP uit zo ontzettend mooi gecontroleerd door de bochten heen glijden. Top!

Blij!
Van deze Hyundai ix20 word ik heel erg blij als het om overbodige elektronica gaat, die heeft deze auto namelijk (in mijn ogen) niet! Ik kan het niet helpen maar ik vrees dat de auto-industrie volledig aan het doorslaan is. Een dode-hoek-waarschuwingslampje, een rijbaan-verlatingsdrang-waarschuwing, een ik-wil-liever-geen-aanrijding-waarschuwing/ingreep kortom je hoort piepjes, er gaan dingen trillen of er wordt autonoom ingegrepen door de auto zelf. Leuk hoor maar als testrijder word ik knettergek van al die bullshit en ik zet het dan ook vrijwel altijd uit als dat kan. Natuurlijk ben ik niet tegen veiligheidssystemen als het ESP, want sinds de Eland-test die Mercedes behoorlijk voor schut zette weten we dat een plotselinge en ongewilde uitwijkmanoeuvre je de kop kan kosten. Ik ben dan ook voor een minimaal aantal veiligheidssytemen aan boord van een auto, dit omdat ik vind dat de bestuurder in staat moet zijn om zijn voertuig goed te beheersen. En dat is nou net iets waar de meeste automobilisten niet toe in staat zijn, zodra hun auto in een slip raakt weten ze niet hoe ze moeten handelen om de auto weer uit een slip te krijgen. Weten hoe je als automobilist moet handelen in noodsituaties vind ik persoonlijk belangrijker dan het verelektroniseren van de auto. Tijdens het schrijven van dit testverslag was ik even op bezoek bij Louwman Exclusive. Daar vertelde de verkoper van Morgan mij het verhaal over de koper van een Morgan V8 (Vermogen/koppel: 367 Pk/490 Nm – Gewicht: 1.100 kg) die op vochtig asfalt zijn auto vlak na aankoop in de vangrail parkeerde. Tja een lichte auto met veel Pk’s zonder Traction Control en Elektronisch Stabilisatie Programma vraagt meer beheersing van de rechtervoet van de bestuurder, maar nog veel beter is meer rijvaardigheid. Nadat de bestuurder van de Morgan V8 een rijvaardigheidstraining had gevolgd bij Maaskant had hij meer plezier in het rijden, én heeft hij nooit meer een eenzijdig ongeval gehad met zijn nieuwe Morgan V8. De rest van de elektronica aan boord van de Hyundai ix20 betreffen zaken als een NavSat, een USB-ingang en aanverwante zaken. Het dashboard ziet er overzichtelijk en netjes uit, vergeleken bij andere auto’s in dit segment kom je absoluut niets te kort.

Fotoshoot om de hoek
Het was 1ste Pinksterdag en mooi weer en mijn zwager was na 15.00u thuis, en 2de Pinksterdag moest hij juist rond die tijd beginnen. Aangezien het nu droog en zonnig was besloten we om het rond rond 18.00u net na het eten te doen. Ik had totaal geen zin om ver weg te gaan en besloot mijn creatieve geest even los te laten op een mooie locatie maar dan net even vanuit een andere hoek gefotografeerd. Toen mijn zwager zo ter hoogte van de Kwantum reed zei hij tegen mij dat de automaat heel mooi oftewel vrijwel niet voelbaar opschakelde. Toen ik een avond later in de brochure keek zag ik bij “Transmissie” onder andere staan “Automatische 6-traps versnellingsbak, *elektronisch gestuurd” dus daar had ik de verklaring te pakken. Na de sfeerfoto’s was het tijd voor de actiefoto’s, en mijn zwager was ronduit verrast over de goede wegligging. Geen uitbreken, geen binnenste achterwieltje van het asfalt, gewoon geen rare onverwachte dingen, gaaf toch! De actiefoto’s bewijzen mijn gelijk dat deze Hyundai ix20 gewoon erg goed is. En ook daar bleek naast de goede vering/demping nog een extra verklaring voor te zijn want bij “Ophanging” zag ik staan “Achter: torsie-as met stabilisatorstang en schroefveren”. Niet iedere auto met een torsie-as heeft namelijk een stabilisatorstang (zie foto), dus dat verklaart de uitstekende wegligging voor een auto met een torsie-as. Ik heb ooit een Hyundai Veloster getest met een wegligging zo goed dat ik het een tover-auto heb genoemd, en ja ook die auto had een torsie-as met stabilisatorstang. Die stabilisatorstang zit trouwens vast gelast in de torsie-as. Zet een sportieve verenset op deze Hyundai ix20 + Continental ContiSportContact 5 banden, en ik denk dat je dan heel wat grote dikke Duitsers totaal voor gek kan zetten in het betere bochtenwerk.

Het maken van actie- en sfeerfoto’s geeft me altijd weer veel voldoening, vooral omdat ik daardoor achter dingen kom die ik anders over het hoofd zou zien. Die stabilisatorstang kwam ik op het spoor door mijn rij-ervaring met de Hyundai ix20 tot dan én de actiefoto’s daarna. Zonder stabilisatorstang had namelijk geheid het binnenste achterwiel van het asfalt los gekomen wat te zien zou zijn geweest op de actiefoto’s. Met testen achter het stuur alleen ben je er dus niet, de actiefoto’s zijn onontbeerlijk voor de bevestiging van wat ik voel tijdens het rijden. Mag ik dus zeggen dat de rest van de autojournalisten prutsers zijn? Ja dat mag ik want dit soort dingen moeten je als testrijder opvallen, waardoor je uiteindelijk de verklaring zult vinden die je zoekt. Dit is – maar dan nog oneindig veel beter natuurlijk – ook precies dé reden dat Max Verstappen met een minder sterke auto die Grand Prix won zondag 15 mei 2016. Max voelde werkelijk perfect aan hoe ver hij kon gaan (=foutloos rijden) en spaarde zo zijn banden, en daardoor had hij in de laatste ronde indien nodig nog wat over gehad. Iemand met mindere kwaliteiten dan Max Verstappen (alle andere F1-coureurs dus) had never nooit Kimi Raikonen achter zich gehouden in dezelfde auto.
*elektronisch gestuurd houdt in dat de automaat doet waar de bestuurder om vraagt. Rijdt de bestuurder rustig dan schakelt de automaat bij lage toerentallen op, en heeft de bestuurder haast en trapt hij het gaspedaal dieper in dan schakelt de automaat bij hogere toerentallen op.

Fiets opgegeten
Nee ik heb geen fietser aangereden maar uit werk vandaan heb ik woensdagmiddag met de Hyundai ix20 mijn fiets even snel naar Sassenheim gebracht. Ik had namelijk geen vervoer bij Hyundai staan want ik had vorige week de Hyundai ix20 opgehaald met de Trikke, die ik vervolgens ingeladen heb en teruggebracht naar Den Haag. Omdat ik vrijdag een hoop te doen zou hebben en op tijd thuis wilde zijn besloot ik mijn fiets bij Hyundai neer te zetten. Ik was eerst van plan geweest naar huis te lopen/hollen, een afstand van zo’n 9 kilometer en dus prima te doen. Eenmaal thuis klapte ik de beide leuningen van de achterbank naar voren, en ik hoopte maar dat mijn fiets erin zou passen. Tot mijn zeer grote verbazing paste mijn fiets erin zonder dat ik het voorwiel eruit hoefde te halen of het stuur te draaien. Oké ik moest de passagiersstoel helemaal naar voren schuiven en de bestuurdersstoel ook een behoorlijk stuk, maar dat maakte niets uit want het is toch een automaat. En zo reed ik met de achterklep dicht geklapt als een op de voorruit geplakt fossiel naar Hyundai Nederland in Sassenheim, slechts een klein stukje rijden over de A44. Al met al blijft deze Hyundai ix20 mij tijdens deze testrit elke keer weer verrassen, en dat is nou precies wat ik zo leuk vind aan het testen van auto’s. Daarom vind ik het ook zo vreemd dat ik in de meeste testverslagen van Nederlandse autojournalisten vaak alleen maar nietszeggend gemekker en gezeik lees. Maar de dingen waar ze wel over zouden moeten schrijven, zoals bv. die stabilisatorstang in de torsie-as, lees ik dus niets.

Woensdagavond kwam mijn broer langs om mijn kapotte modem te vervangen door een nieuwe. Nadat alles het weer deed (internet/tv/telefoon) ben ik om 22.10u in de auto gestapt om op de valreep toch nog even een zuinigheidsrit te maken. Ik had tot dan toe namelijk verbruiken gerealiseerd van 1:15 en 1:10 en dat vond ik toch wel wat gortig. Oké ik had stevig door gereden dus ik stond er niet echt van te kijken, maar als je dan als laagst mogelijke verbruik 1:19,2 ziet staan dan wil ik weten of ik dat ook echt kan halen! Omdat ik geen tijd/zin had om helemaal vanaf Katwijk aan Zee naar Overveen te rijden besloot ik een geïmproviseerde zuinigheidsrit te maken over de N11 naar Bodegraven op en neer, mét uitstapjes naar 50 km/u wegen langs de Rijn. Het is best wel raar als je een zuinigheidsrit moet rijden op een totaal andere route dan je gewend bent. Toch lukte het me prima om rustig te rijden, ik heb er weinig moeite mee om me in te houden. Sommige automobilisten kunnen dat echt niet die moeten gas geven! Ga het gewoon maar eens testen en dan goed om je heen kijken wie er als totale idioten optrekken bij elk stoplicht. Trek als een fossiel op en ga eens goed spotten wie je steeds opnieuw tegenkomt? Juist die totale idioten en wat denk je hoeveel meer benzine/diesel/LPG/NCG ze verbruiken? Véél meer en wat schieten ze er mee op? Helemaal niets noppes nada behalve dat er meer CO2/NOx/fijnstof de lucht in wordt geblazen! Op een gegeven moment was ik het zat, wat dat betreft rij ik 100 maal liever mijn standaard zuinigheidsrit langs de kust. Bij de onbemande Shell-pomp voor de Heineken-brouwerij aangekomen kwam ik na aftanken uit op een verbruik van exact 1:20 en dat is nota bene zelfs beter dan het opgegeven laagste verbruik.