Ff Carren met een Kia
…is zo’n beetje de algemene indruk die mensen hebben van het testen van auto’s, het stelt eigenlijk helemaal niets voor zeggen ze daar eigenlijk mee. Als ik het over mijn andere werk heb dan zijn mensen wel direct onder de indruk, want ja een zaadcel in een eicel injecteren onder microscoop spreekt heel erg tot de verbeelding. En toch zit er geen enkel verschil tussen mijn werk op de IVF-kliniek en auto’s testen! De passie, de inzet, het vakmanschap en de betrokkenheid zijn exact hetzelfde. Ik voel me al heel erg lang totaal onbegrepen in de autowereld, maar vorige week gebeurde er iets dat ik dacht wie weet gaat er dan eindelijk toch iets veranderen. Carlo Brantsen (deze autojournalist staat volgens mij op de loonlijst bij Pon) bleek een tweet de lucht ingestuurd te hebben over mijn gepubliceerde e-mail op de blog van professor dr. ir. Maarten Steinbuch. Het feit dat ik daar wel sta en de rest van autojournalistiek Nederland niet zegt iets over mijn manier van testen. En ook het feit dat ik bereid ben mijn journalistiek carrière volledig op te geven om achter een softwarebug te komen, zegt alles over mij én mijn manier van werken.

Gewoon even een stukje karren kun je bij mij vergeten, Testen met een hoofdletter “T” daar gaat het om en niets anders. Het testwerk van een autojournalist is de afgelopen 20-25 jaar sterk veranderd. Door de sterke opkomst van elektronica in de auto-industrie bevatten veel auto nu tot wel 100 microprocessoren en 100 miljoen regels software (waarvan zelfs niet 1 regel gecertificeerd is!!!). Het lijkt erop dat de kennis van de gemiddelde autojournalist geen gelijke tred heeft gehouden met die snelle ontwikkeling. Vreemd want juist nu zou een autojournalist meer dan ooit kritisch moeten zijn vanwege de vele elektronica aan boord van een auto. De tijd van ff karren is voorgoed voorbij, we zitten namelijk in de overgang naar een nieuw tijdperk. Het grappige feit doet zich namelijk voor dat de autonoom rijdende auto van Google, iets waar ook autofabrikanten mee bezig zijn, op software rijdt die door geen enkele instantie gecertificeerd is. Ik denk niet dat er iemand is die een zelfsturende auto koopt waarvan de software niet gecertificeerd is, want wie stel je dan aansprakelijk als er vanwege een softwarebug een ongeluk gebeurd?

Blokkie om naar Breukelen
Hoe zou ik naar Breukelen gaan? Mijn Renault Twizy stond bij Renault, op de motor naar Breukelen had ik vanwege het takkenweer geen zin in, met de trein vind ik helemaal geen optie onder andere vanwege die achterlijke OV-kaart (er moet minimaal €20,- op een OV-kaart staan), en dus ben ik met de auto gegaan om die dan de volgende dag weer op te halen. Ik had werkelijk geen idee wat ik kon verwachten, want ik had namelijk nog helemaal geen foto’s gezien of brochure bekeken van de nieuwe Kia Carens. Het enige dat ik wist is dat het een MPV is, en mijn zwager had mij vertelde dat het standaard een 7-zitter is. Kijk dan scoor je direct dikke punten want er hoeft namelijk niets extra betaald te worden voor die 2 extra zitplaatsen. Dat de grille des Kia’s zou zijn had ik niet anders verwacht, wat dat betreft is topdesigner Peter Schreyer (en sinds begin 2013 president van Kia) een slimme man. Op de Kia Carens aflopend was het wel en niet wat ik verwacht had, wel qua design maar niet qua grootte. Van de buitenkant ziet de nieuwe Kia Carens er verrassend genoeg totaal niet groot uit, maar na het plaatsnemen vroeg ik mezelf meteen af waar al die ruimte plotseling toch vandaan kwam. Alweer een pluspunt voor de nieuwe Kia Carens! Na het handmatig afstellen van de bestuurdersstoel, het stuur en de spiegels reed ik weg met een heerlijk dik leren stuur in mijn handen. Ik besloot meteen maar een hoge bochtensnelheid aan te houden richting de A2, waar gelukkig geen file meer voor en op de rotonde stond.

De vering/demping is mooi comfortabel dat voelde ik meteen en past goed bij deze MPV, maar in een paar (te) snel genomen bochten voelde ik een lichte mate onderstuur optreden en het ESP direct ingrijpen. Dit is een auto die je meteen door hebt en zich heerlijk door de bochten heen laat sturen. De 1.6 GDi-motor is met zijn 135 Pk sterk genoeg om de Kia Carens onder alle omstandigheden goed mee te laten komen. Vind je dit echter niet genoeg dan is er nog de 166 Pk sterke 2.0 GDi-motor al dan niet met automaat. De door mij geteste Kia heeft een handmatig schakelende 6-bak. Een hele fijne versnellingsbak vanwege zijn soepele en precieze schakelgedrag, de versnellingspook gleed bijna als vanzelf in de versnellingen. Samen met de goed doseerbare koppeling maakt dat het rijden tot een genot. Verder kent het stuur drie instellingen, “Comfort” – “Normal” – “Sport” maar ik heb gewoon de hele week in de stand “Normal” gereden dat is mij prima bevallen. De andere twee standen heb ik alleen even gebruikt op het woonerf (=Comfort) of tijdens sportief rijgedrag (=Sport). En ook die beide standen bevielen mij goed onder die omstandigheden.

Niets te doen
Zondagmiddag had ik niets te doen want ik had geen zin om te gaan zwemmen of wandelen, dus ben ik maar een soort van zuinigheidsrit gaan maken. Met soort van bedoel ik dat ik naar veel meer dingen wilde kijken dan alleen de zuinigheid van de Kia Carens. Na het volgooien van de benzinetank vroeg ik me op de N206 rijdend af hoeveel keer een normale automobilist zou remmen op mijn zuinigheidsroute. Zo iemand die voor elke bocht of rotonde of zelfs voor zo’n op de weg geschilderde 3D nep-verkeersdrempel afremt. Ik kwam na de hele zuinigheidsroute uit mijn hoofd gereden te hebben als Otto-normalfahrer (zo noemen de Duitsers dat) op ruim 105 keer remmen uit. Dat geeft denk ik een beetje aan hoe ongelofelijk groot het verschil is tussen mijn vloeiende rijstijl met 0 keer remmen en een normale rijstijl met bijna overal voor remmen. Veel remacties zijn totaal onnodig maar in tegenstelling tot vroeger word je tijdens het lesrijden niet meer geleerd om met je voet van het rempedaal af te blijven. Remmen moet je alleen doen als het echt nodig is, alle andere remacties houden in dat je te hard gereden hebt dan wel niet goed gekeken hebt. Toch kan bijna iedereen zo leren rijden, het is vooral een kwestie van oefenen echt heel veel oefenen! Een aantal van 5-10 keer remmen moet in principe haalbaar zijn voor iedereen die goed kan autorijden. Tijdens deze zuinigheidsrit heb ik exact 5 keer geremd (waarvan 3 maal totaal onverwacht) over een afstand van 85,1 kilometer. En daarvan heb ik nog 2 keer geremd uit beleefdheid, dus ik bedoel maar het is niet zo moeilijk als het lijkt. De remmen van deze Kia Carens 1.6 GDi zijn goed doseerbaar en de remkracht- en vertraging zijn ook goed. Het aftanken leverde een verbruik op van 1:16,2.

Daarna ben ik nog even snel over het lege Space Business Park geknald. En daar gebeurde nou net niet wat ik wél verwacht had. Nadat ik overgestapt was van de Renault Scénic XMOD in de Kia Carens voelde ik meteen dat de Kia Carens meer de neiging heeft om over de voorwielen weg te glijden in een snel genomen bocht. Dus ik dacht die houdt het niet lang vol en gaat binnen no time aan het glijden aan de voorkant. Eerste bocht, niet dus, tweede heftiger haakse bocht, ook niet dus, derde bocht ook al niet verdorie. Dit was dus totaal niet wat ik verwacht had, want achter het stuur zittend voelt het alsof-ie het niet gaat trekken. WEL dus! Het ESP dus maar eens uitgezet, let op nu kan deze auto het eenvoudig weg niet meer trekken plankgas in de tweede versnelling in een snel genomen bocht. Ai ik zat er weer volledig naast, want de Kia Carens bleef gewoon netjes op de ideale lijn. Tja dat was dus even een totaal verkeerde inschatting van mijn kant, ik zat er niet een beetje naast maar zwaar naast! Op naar de lange hogesnelheidsoprit naar de N206. Met een noodgang reed ik plankgas de rotonde af de oprit op vol doortrekkend in elke versnelling. Maar ook nu weer gebeurde er niets heftigs, de auto bleef netjes op zijn lijn en ik reed dan ook netjes de N206 op. Dan toch nog maar even de oprit in ’t Heen als het daar niet lukt dan lukt het nergens! Aan het einde van de afrit gekomen draaide ik meteen weer om en reed langzaam op de opritbocht af. Toen ik plankgas gaf in de tweede versnelling begonnen beide voorwielen meteen zwaar door te spinnen, en eindelijk lukte het mij om de Kia Carens lichtjes aan het uitbreken te krijgen. Niet dat het veel voorstelde want ik hoefde amper moeite te doen om de ideale lijn aan te houden. Mama mia deze auto is duidelijk beter dan ik dacht. Toen nog even de rotonde en S-bocht bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg maar ook dat was een eitje.

Banden en overhellen
Na de fotoshoot kreeg ik een mailtje van mijn zwager met daarin een link naar een test van de Kia Carens op de website van de Consumentenbond. Daar stond o.a. de kritiek in dat deze Kia Carens in de bochten meer overhelt dan de concurrentie. Vreemd want op mijn actiefoto’s zie ik nou juist dat het heel erg meevalt met dat overhellen. Dat overhellen is namelijk pure perceptie net als dat ik er volledig naast zat met de mate van onderstuur. Een auto helt voor mij pas serieus over als het binnenste achterwiel vrij makkelijk van het asfalt los komt, en dat is hier totaal niet het geval. Grappig genoeg constateerde ik hetzelfde bij de Kia Sportage, ook bij die auto had ik het gevoel dat-ie meer overhelde dan in werkelijkheid. Zo zie je maar weer hoe fout (dom?) het is om als autojournalist alleen op je gevoel af te gaan, je kunt daar ongelofelijke flaters mee slaan als je niet oppast. Dat de wegligging een stuk beter is dan ik verwacht had komt ook nog door iets anders, er zitten namelijk erg goede sportbanden op deze Kia Carens. En geloof me als ik zeg dat die van grote invloed zijn, de Dunlop Sportmaxx RT banden hebben een uitstekende grip. Niet zo gek als je weet dat dit ultra high-performance banden zijn die bijvoorbeeld ook om de velgen van een Maserati zitten.

De wegligging van deze Kia Carens is dus mede zo goed vanwege de uitstekende grip van de banden. Die compenseren de redelijk comfortabele vering/demping, die overigens goed bij dit type auto past. Op weg naar Renault Nederland in Schiphol-Rijk ben ik nog even over de 1.000-drempelweg gereden, en daar merkte ik heel duidelijk dat de uitgaande demping net genoeg is om nadeinen te voorkomen. Samen met de in het eerste traject zacht aansprekende veren zorgt dat ervoor dat de bestuurder het gevoel krijgt dat de Kia Carens overhelt. In tegenstelling tot wat veel automobilisten denken is de moderne veer een totaal andere veer dan die van vroeger. De kwaliteit van het verenstaal is niet alleen sterk verbeterd, maar ook de productie van een veer kan tegenwoordig perfect op maat. Daardoor is het mogelijk een veer zacht aan te laten spreken en daarna steeds harder te laten worden. Het grappige is dat de bestuurder daardoor een totaal ander gevoel ervaart (sterk overhellen) dan in werkelijkheid het geval is. En ja ook ik laat me regelmatig voor de gek houden. Het enige bewijs dat ik ongelijk heb zijn de actiefoto’s, die laten zien hoeveel een auto werkelijk overhelt in een snel genomen bocht.

MagicPurposeVehicle
Omdat de Kia Carens een nogal lastige auto is om te beoordelen qua vering/demping en wegligging heb ik puur uit interesse meerdere testverslagen van andere online automagazines gelezen. Ik kwam daar werkelijk de meest uiteenlopende meningen tegen, niet zo verwonderlijk gezien de eerste zin van deze alinea. Zoals ik al schreef zat ik er zelf tijdens deze testweek meerdere keren naast in de beoordeling van deze Kia Carens. Het bleek niets anders dan pure perceptie van mijn kant, én bevooroordeeld zijn zonder dat ik dat kon onderbouwen met feiten. Ik ben er altijd erg blij mee als me dit overkomt, want dit dwingt mij er namelijk toe om ook op feiten, en niet alleen op mijn gevoel af te gaan. Zo helt deze Kia Carens voor mijn gevoel meer over dan de auto in werkelijkheid doet, de foto’s wijzen namelijk het tegendeel uit. Daarna heb ik nog even voor de zekerheid de actiefoto’s van de meer sportief afgeveerde Ford B-Max er op nagekeken. En wat bleek? De Kia Carens helt ondanks de comfortabeler vering/demping niet meer over dan de Ford B-Max. En als ik dan zeg dat Ford op eenzame hoogte staat als het op vering/demping aankomt dan zegt dat wel iets over de Kia Carens. Op dinsdag had ik een k-dag op werk en ben ik ’s middags een paar uurtjes eerder naar huis gegaan. Niet omdat ik een k-dag had want “k” staat voor “klussen”, maar omdat mijn jongste zus jarig was. Een mooie gelegenheid om nog even een rondje over het rotondecircus (vlakbij mijn werk) en het Space Business Park (vlakbij mijn jongste zus in Katwijk aan Zee) heen te jakkeren.

Het rondje over het rotondecircus heb ik gereden met alleen “Traction control disabled ”, want als je op het knopje met de slippende auto drukt staat namelijk niet alles uit. Pas als je het knopje met de slippende auto een paar seconden langer ingedrukt houdt verschijnt de boodschap “Traction & stability control disabled”. Heeft niemand getest… Jammer want met het TRC en/of ESP uit ging ik pas écht begrijpen hoe goed deze auto werkelijk is. Na mijn rondje over het rotondecircus begon er iets te dagen in mijn achterhoofd, maar pas op het Space Business Park met het “Traction & stability control disabled” wist ik het zeker. Deze Kia Carens is de MPV-uitvoering van de Hyundai Veloster. Ook die auto had een vering/demping en wegligging waar ik niet goed raad mee wist. Totdat ik ’m op de grens ging rijden met het TRC en ESP uit, toen pas ging ik begrijpen hoe belachelijk goed die auto is. Zo ook met deze Kia Carens want ook deze auto stuurt bizar goed met het TRC en ESP uit, het is echt te zot voor woorden zoals ik tekeer kon gaan zonder enige vorm van onderstuur.

Zit, zit, zit, zit, zit, zit en zit
Een 7-zitter voor de prijs die lager ligt dan de gemiddelde MPV zonder 7 zitplaatsen, dat mag je gerust bijzonder noemen helemaal in combinatie met de 7 jaar garantie. Nou zou je denken dat die 2 extra zitplaatsen alleen voor kleine kinderen zijn, en dus eigenlijk een beetje onhandige zitplaatsen zijn. Uiteraard heb ik dat samen met mijn zwager even uitgetest om te kijken of het helemaal achterin met 2 volwassenen nog een beetje zit. Beter gezegd of we daar überhaupt zouden kunnen komen, want als ik alle verhalen moet geloven moet daar je héél erg lenig voor zijn. Met weinig hoop liepen we naar de Kia Carens toe, ik opende het achterste portier links en klapte de stoel op de tweede rij naar voren. Deze Kia Carens heeft namelijk geen achterbank maar drie aparte stoelen achter die je allemaal stuk voor stuk ook naar voren kunt schuiven. Eenmaal achterin merkten we (we zijn beiden rond de 1 meter en 83 centimeter lang) dat het best goed zit op de achterste rij, zelfs als volwassene want als de stoel voor mij iets naar voren schuift heeft ook die persoon nog steeds behoorlijk wat beenruimte. Verder is het voordeel achterin dat je ondanks de wat opgetrokken zit je benen wat naar links of rechts kunt gaan zitten, zo ruim is dan toch ook wel weer. Laat ik zeggen dat personen tot en met 1 meter en 75 cm (dat geldt voor de meeste vrouwen zijn ) met gemak achterin plaats kunnen nemen. Het is dus absoluut niet zo dat je heel erg lenig moet zijn, én het is ook niet zo dat je als volwassene niet van Leiden (geen Lijden dus) tot aan Groningen achterin zou kunnen zitten. Kortom neem die verhalen dat er alleen kleine kinderen op de twee achterste stoelen passen met een hele grote korrel zout. Volgens mij heeft geen enkele autojournalist geprobeerd of hij/zij achterin kan zitten, net als dat niemand het TRC en/of ESP heeft uitgezet en plankgas gegeven heeft zoals ik wel heb gedaan.

De ruimte voor de bestuurder en de passagier naast hem is lekker ruim, maar ook de ruimte voor de passagiers op de achterbank (= zitplaats 3, 4 en 5) is uitstekend. De stoelen zitten uitstekend en de zit is lekker rechtop zoals ik het graag zie. Om te kijken hoeveel koffers er in de bagageruimte passen moest ik zitplaats nummer 6 en 7 weer inklappen. Toch heb ik nog even gekeken hoeveel koffers er achter de uitgeklapte zitplaatsen 6 en 7 passen. Dat bleken twee Samsonite 33-liter koffers te zijn, beter iets dan niets toch? Daarna heb ik de zitplaatsen 6 en 7 ingeklapt en heb eerst gekeken hoeveel koffers er in de bagageruimte passen met de achterbank naar achteren, en daarna met de achterbank naar voren geschoven en daar bleken aanzienlijk meer koffers in te passen. Ik moest er zelfs een vierde rij Samsonite koffers bijpakken, en dat zijn 3 knijters van maar liefst 117 liter. Naast de grote bagageruimte zitten er in de Kia Carens overal nog kleine opbergruimtes verborgen, het is een serieus pakhuis op vier wielen dus. Wat ik erg grappig vond is dat toen ik de auto ging wassen in zo’n wasbox en ik er omheen liep ie ineens wel groot leek, blijkbaar maakt het design deze MPV kleiner dan-ie in werkelijkheid is. De audio, het display, de bediening is het bekende Kia-concept, niets op aan te merken dus. Goede bediening, duidelijk en ook ’s nachts goed zichtbaar vanwege de oplichtende knopjes.

Regen + Wind=Sinterklaasstorm
Na mijn alles-uit-actie op droog asfalt volgde er gelukkig ook nog een alles-uit-actie op nat asfalt. Zou de Kia Carens op nat asfalt net zo uitmuntend presteren als op droog asfalt? Om niet meteen de kans te lopen met giga onderstuur de binnenste rotondering af te vliegen, pakte ik op de eerste rotonde de buitenring en gaf naar rechts sturend plankgas. Met vol doorspinnende voorwielen vloog ik de rotonde af, maar het verwachte onderstuur bleef volledig uit. Dus op de volgende rotonde nog maar een keer plankgas de rotonde af, en ook dit keer gebeurde er niets geks. Na een kilometer rechtdoor ben ik expres met een hogere snelheid dan normaal op de rotonde afgereden. In plaats van voor de rotonde op tijd af te remmen van 80 km/u naar iets van 40 km/u hield ik nu langer een hogere snelheid (en dus ook bochtensnelheid) aan. Op zo’n moment speelt het gewicht een belangrijke rol en loop je de kans in één keer alle grip te verliezen. De Kia Carens gleed dit keer wel iets weg, maar zodra ik het gas er weer vol opzette vloog ik perfect op de ideale lijn blijvend de rotonde weer af. Ondanks de heftig doorspinnende voorwielen kon ik de Kia Carens heel erg netjes de goede kant opsturen zonder dat het mij moeite kostte. Het was net alsof ik met het TRC/ESP door de rotonde verliet en dat heb ik tot nu toe alleen eerder meegemaakt in de Hyundai Veloster.

Voor de grap heb ik daarna de hele weg naar huis in elke bocht heel even plankgas gegeven. Daar zaten bochten bij met lantaarnpalen, verkeersborden, bewegwijzeringspalen, afijn allemaal bochten waar ik het normaal gesproken absoluut niet in mijn hoofd zou halen om dit te doen. Maar wat ik ook deed de Kia Carens bleef heel netjes op de ideale lijn. Dat ik opviel merkte ik aan voetgangers en fietsers die soms wel 50-75 meter verderop lopend/fietsend nog omkeken, dit vanwege de motor die uiteraard veel toeren maakte. Na deze natte rit kon ik thuis aangekomen alleen maar totaal ‘flabbergasted’ op de bank neervallen en mezelf in verbijstering afvragen waarom niemand dit heeft getest. Zonder deze alles-uit-test kun je onmogelijk een goed oordeel geven over deze Kia Carens. Net als met de Hyundai Veloster ga je als autojournalist verschrikkelijk de fout in door alleen maar rustig rond te rijden. Eigenlijk zeggen al mijn zintuigen dat dit geen bijzondere auto is, want het sturen, de comfortabele vering/demping zijn ook niet bijzonder…. totdat je het ESP/TRC-knopje indrukt want pas dan blijkt deze auto – net als de Hyundai Veloster – ineens een toverauto oftewel een MagicPurposeVan te zijn.