Kia EMB Rio
Er zijn mensen die niet geloven in telepathie of iets dergelijks, maar na het persbericht over verstrengeling van elektronen (= bv. ook verstrengeling van hersenen?) ben ik daar toch iets anders over gaan denken. Einstein, ja inderdaad Albert, voorspelde deze quantum-theorie-eigenschap van elektronen door middel van een zogenaamd gedachtenexperiment maar zei er tegelijkertijd bij: “Ik vind het een ontolereerbaar idee dat een elektron dat blootgesteld wordt aan straling zou kiezen uit zijn eigen vrije wil, niet alleen het moment om (op een positie) te springen, maar ook zijn richting. In dat geval zou ik liever timmerman zijn, of zelfs werken in een speelhal, dan een natuurkundige.” De verstrengeling van twee elektronen die daarna volledig identiek zijn noemde Einstein dan ook zeer terecht “Spooky at a distance”. Doordat ingenieurs van de TU in Delft dit fenomeen onlangs wetenschappelijk hebben bewezen dmv. een experiment is de ontwikkeling van een quantum-computer geen science fiction meer. De gevolgen (rekenkracht, snelheid, innovatie) ervan voor de toekomst zijn niet te bevatten voor het menselijk brein. Het houdt namelijk in dat bij wijze van spreken de informatie van een quantum-computer op vele lichtjaren afstand exact hetzelfde is als die op aarde op het moment dat die informatie beschikbaar komt (bv. even hypothetisch: foto’s gemaakt door een satelliet met een quantum-computer op lichtjaren afstand). In dat licht bezien kunnen jullie Albert Einstein’s uitspraak misschien een beetje begrijpen, het is zo onvoorstelbaar dat zelfs hìj die het nota bene bedacht had er niet in wilde (lees: kon) geloven.

Waarom haal ik dit aan? Ik moest vrijdag 17 juli een Kia Rio ophalen in Breukelen én ik moest die vrijdag ook donatie-embryo’s ophalen in Tilburg. Omdat ik geen zin had om vanaf Breukelen weer naar Leiderdorp te rijden om het transportvat (= tank met vloeibare N2 van -196 graden Celsius) op te halen heb ik het transportvat mee naar huis genomen in mijn Renault Twizy en in mijn garage gezet. De volgende dag ben ik met het transportvat afsteunend op de stang van mijn fiets naar het NS-station Leiden Lammenschans 1 kilometer verderop. Het sjouwen van het transportvat is erg lastig en dus was ik de avond van tevoren al aan het bedenken geweest hoe ik dat op zou kunnen lossen. Van het NS-station in Breukelen is het namelijk ruim 1,3 km lopen, en met een transportvat van 12 kg dat zich lastig laat tillen was ik dus niet blij. Lopend met het transportvat zo’n 100 meter voor het begin van het bedrijventerrein dacht ik ineens: “Waarom steek ik mijn duim niet op voor een lift, wie weet stopt er iemand, je weet het niet.” Ik had het nog niet gedacht of er stopte spontaan een zwarte Kia Rio naast me waarvan het portierraampje naar beneden ging. Of ik mee wilde rijden vroeg de dame achter het stuur spontaan aan mij. Ik dacht dat ze bij Kia werkte maar dat was niet zo, ze bleek te werken bij een bedrijf tegenover de Kia-importeur. Waarom ze spontaan stopte heb ik niet gevraagd, maar dit is toch bizar of niet soms? Dit is me in mijn hele leven nog nooit overkomen!

Tilburg ik kom eraan!
Gelukkig heeft de uitvoering van de Kia Rio die ik mee had navigatie aan boord, de van mijn zwager geleende TomTom kon dus in mijn rugzak blijven zitten. Ik typte het adres in en reed richting de A2 vlak om de hoek. Maar oh wat moest ik wennen aan de vroeg aangrijpende koppeling, die van de Ford Mondeo greep juist heel laat aan. En ook moest ik wennen aan de versnellingsbak, want de schakelwegen waren net even anders. Je weet wel je bent nog tegen de pook aan het duwen maar je bent er al, en hoeft alleen de pook nog maar naar voren te duwen. Heel irritant maar ik weet ook dat het hooguit een dag duurt en daarna ben ik aan beide gewend. Maar qua soepelheid en precisie is deze 5-versnellingsbak een beauty, de versnellingspook gleed werkelijk bijna vanzelf in elke volgende versnelling. Met 100-110 km/u op de cruise control reed ik in de brandende zon richting Tilburg. Bij Den Bosch moest ik van de A2 naar de A65, een snelweg die ik zeer zelden neem omdat ik nooit in Tilburg hoef te zijn. Ik vind het wel een mooi stukje snelweg, en de paar snelwegbochten op deze route bleken erg leuk. Zo kon ik alvast even de wegligging testen op een wat hogere snelheid, en die bleek uitstekend te zijn vooral de afrit bij Tilburg was leuk door de lastige blinde bocht. Na het overzetten van het donatie-embryo kon ik weer terug naar MC Kinderwens. Ik had de kortste route op de NavSat gekozen dus ik was benieuwd hoe ik zou rijden, en dat bleek echter een totaal andere route dan ik gedacht had. Op een gegeven moment zag ik de A27 vlakbij komen, maar toch stuurde NavSat mij binnendoor richting Bavel en daarna binnendoor naar Breda/Prinsenbeek. Ik herkende de weg omdat ik in Prinsenbeek altijd Opels ophaal, en toen snapte ik de NavSat want dit is inderdaad de kortst mogelijke route.

Vanaf Prinsenbeek was het vrijwel in één rechte lijn naar Leiderdorp, op twee leuke snelwegbochten na en het rotondecircus. De snelwegbocht bij het Terbregseplein had ik net niet helemaal vrij, maar ik zat binnen no time achter de auto die net nog een heel eind voor me reed. Op het Kleinpolderplein ging het exact hetzelfde, maar ook hier kon ik net even lekker sportief door de lastige haakse snelwegbocht voor ik mijn voorganger achterop reed. De algemene indruk is tot nu toe goed dus ik was benieuwd naar de wegligging op het rotondecircus. Ik kon met gemak gas geven op het rotondecircus want de stikstoftank zat behalve in een speciaal kunststof transportvat ook nog eens in de veiligheidsgordel, en het belangrijkste is dat het een zogenaamd droog vat is. Er kan dus geen stikstof lekken uit het verzegelde vat zelfs niet als je het ondersteboven houdt. Op de lange afrit reed ik met een normale snelheid op de ovale rotonde af, dus ik heb het eerst even rustig aan gedaan. Toen ik over de A4 heen reed zag ik van rechts een witte VW Golf GTI de snelweg afkomen. Die wilde ik uiteraard voor zijn (ik heb daar overigens voorrang) want ik had geen zin om te remmen voor een VW-rijder. Met het ESP/TRC uit smeet ik de Kia Rio over de binnenring heen, wat resulteerde in zwaar piepende banden en een licht onderstuurd onderstel. De grap was dat de witte VW Golf GTI er helemaal op had gerekend dat hij de auto voor hem – die net voor mij over de A4 heen was gereden en de buitenring had genomen – kon ik inhalen maar daar reed ik dus met mijn witte Kia Rio. Hij was zo pissig dat hij bijna tegen de Kia Rio aanreed, beetje zielig hoor als je je zo laat kennen.

Korte zaterdagtest
Zaterdag moest ik werken en kon ik dus maar kort testen, want uit werk vandaan moest ik ergens naartoe. Het was die dag trouwens exact 23 jaar geleden dat ik op ook een zonnige zaterdag in 1992 o.a. mijn rug brak bij een ernstig motorongeluk. Ook na 23 jaar zit het trauma nog steeds in mijn hoofd, en dat zal ook nooit verdwijnen. Trauma’s zijn lastige dingen die soms op de meest onverwachte momenten als een boemerang bij je terugkomen vanwege iets ogenschijnlijk onbenulligs. Ik had dus inderdaad even mijn momentje die zaterdag 18 juli 2015. Op weg naar werk heb ik dus meteen maar even alles tot het uiterste getest, kort maar hevig dus zal ik maar zeggen. Ik had er gewoon even heel veel zin in die dag, de Kia Rio voelde lekker aan dus dat geeft zin. Om geen last te hebben van het ESP/TRC heb ik dat meteen maar uitgezet, kort het knopje indrukken is TRC uit en langer ingedrukt houden is ook het ESP uit. Ondanks het feit dat deze Kia Rio geen elektronisch sperdif heeft voelt het wel zo aan. De eerste bocht bij Holiday Inn ging heerlijk, ha, ha wat een leuke auto is dit zeg. De haakse bocht vlak voor de stationstunnel ging ook lekker, dit is zo’n typische bocht die veel automobilisten verkeerd inschatten. Snij je ‘m te vroeg en dus te kort aan dan loop je de kans de hoge rijbaanscheiding te raken. En dat is niet leuk voor je velgen kan ik je vertellen.

Heb je dus de binnenbocht en zet je het gas er meteen op bij groen, dan moet je heel goed weten wat je doet! Ik vergis me hier nooit maar heb wel een keer met een dure linkervelg van een sportauto de hoge rijbaanscheiding geraakt. Dat was niet mijn schuld want ik moest de bocht wel afsnijden, want anders was ik tegen de auto rechts van mij aangereden die nogal ruim over mijn weghelft reed. De bocht naar de Willem de Zwijgerlaan ging heel mooi, en dat komt vooral omdat je hier al wat vaart kunt maken voor deze ietwat flauwe bocht. Op naar de LOI de polder in, waar ik superstrak en kneiterhard over de koeienrotonde heen vloog. Ik schrok later wel even toen ik zag dat er slechts Hankook Kinergy eco 185/65 in de maat 15-inch om de velgen bleken te zitten. Oeps eco-banden en dan toch zo goed presteren, dat is natuurlijk erg goed en kan alleen maar dankzij de inderdaad uitstekende vering/demping. De haakse bocht voor de Amerikaanse hamburgerketen ben ik lekker loeihard doorheen gereden, en dat deed de Kia Rio werkelijk fantastisch en vrijwel zonder onderstuur. Het minimum aan onderstuur mag absoluut geen naam hebben, en geeft aan hoe goed de wegligging van deze nieuwe Kia Rio is. Want laten we wel even bedenken dat de Kia Rio uit 2011 Kumho Ecsta SPT banden had en dat is een Ultra High Performance band.

Jippie regen!!!
Het zou een hele mooie zonnige testweek worden, maar gelukkig had ik zondag alle mazzel van de wereld dat het regende en moest werken. Regen is altijd leuk en zeker met deze Hankook Kinergy eco banden, die glijden namelijk zo mooi gecontroleerd op nat asfalt dat is voor een testrijder een waar feestje. Na het instappen constateerde ik dat het wegrijden nu wel heerlijk ging, de stand van de stoel en het aangrijpen van de koppeling klopten nu wel. Gewoon even wennen dus meer was het niet. Het was zondag en dus zeer rustig op de weg, een prima gelegenheid dus om de Kia Rio in de regen te testen. Meteen na vertek heb ik het ESP/TRC uitgezet, kort het knopje indrukken = TRC uit en een aantal seconden het knopje ingedrukt houden = ESP uit. Op de kruising bij Holiday Inn stuurde ik puur op hoge bochtensnelheid door haakse bocht heen, waardoor de Kia Rio licht onderstuurd de bocht uitkwam. De motor was nog koud dus om dan puur op toeren door de bocht heen te jagen kan ik als techneut niet. Onder het spoor door deed ik hetzelfde in de haakse bocht naar de stationstunnel. Ondanks het natte asfalt en de Hankook Kinergy eco banden (de Kia Rio uit 2011 had Kumho Ecsta SPT Ultra High Performance banden) kon ik precies voelen wat de Kia Rio zou gaan doen. Op weg naar de de LOI reed ik netjes op de cruise control door rode (sprongen 1 seconde later op groen) en groene en knipperende stoplichten heen. Tja werkende stoplichten op een uitgestorven zondagochtend, welke zwakzinnige gemeente-ambtenaar verzint dat, zet die dingen toch gewoon uit alsjeblieft!

Op naar de koeienrotonde waar ik nog even een Dacia GFT-bak (lees die test nog maar eens dan snap je ’m) achter me kreeg hangen, maar na de rotonde zat-ie zomaar 50 meter achter me. De Kia Rio liet zich heerlijk over de rotonderand heen glijden, precies zoals het hoort bij een hatchback in dit segment. Daarna sloeg ik rechtsaf richting de A4 en dus richting het rotondecircus. Ik besloot geen volledig rondje te doen, maar meteen linksaf te slaan en richting de A4 te rijden. Op de eerste grote rotonde kon ik dan eindelijk even helemaal los gaan op het kletsnatte asfalt. In de tweede versnelling met het gaspedaal op de bodem vloog ik perfect gecontroleerd heel mooi onderstuurd de rotonde af. Op naar de volgende rotonde waar ik altijd half over de rotonderand heen rijd, om vervolgens vlak langs de vangrail de rotonde weer af te sturen. Ook dit ging perfect en mooi gecontroleerd en ik begon het steeds meer naar mijn zin te krijgen in deze vernieuwde Kia Rio. Nog drie rotondes en dan was ik klaar, want op de laatste rotonde moet je verplicht de binnen- of buitenring nemen dus die tel ik niet mee. Op de grote ovale rotonde hield ik bij het aanrijden de snelheid behoorlijk hoog, maar daar had de Kia Rio niets van want minimaal naar rechts glijdend reed ik de rotonde op. Wat een fantastische banden zijn dit toch, zo doodgewoon maar toch zo goed.

Daarna kwam het lastigste stuk met die rare rotonderand waarna meteen in de bocht het asfalt begint, maar ook hier gleed de Kia Rio nota bene op nat asfalt niet meer weg dan sommige duurdere auto’s. De Kia Rio doet het wat mij betreft zelfs beter dan veel andere auto’s, en dat terwijl de vering/demping nog beter kan dan dit. De vering/demping zoals dat van de Kia Rio noem ik altijd maar het beste standaard verenpakket, het doet precies wat het moet doen en niets meer dan dat. Een uitstekende keus van Kia want dit is precies zoals een auto in dit segment en deze prijsklasse hoort te presteren. En toen gebeurde er iets geks want ik voelde me even een dag niet lekker en heb dus één dag niet in de Kia Rio kunnen rijden. De volgende dag stapte ik gelukkig weer fris in de Kia Rio, en toen vond ik de vering/demping gek genoeg een stuk beter dan twee dagen eerder. Was ik te moe geweest om goed te kunnen oordelen of wat, soms moet je blijkbaar even een dag niet rijden om goed te kunnen oordelen. Maar vooral blijft vering/demping gewoon lastige materie, elke keer weer als je denkt dat je het snapt blijkt dat toch weer tegen te vallen. Ik heb nog wel even het testverslag uit 2011 van de vorige versie terug gelezen. En ook toen was ik enthousiast over de Kia Rio, maar over het geheel genomen is deze vernieuwde Kia Rio beter. Net zo goed presteren met minder goede banden, en vooral een fraaier design zijn de belangrijkste verbeteringen.

Regen-ongevallen
Dat het rijden op nat asfalt voor sommige automobilisten lastig is blijkt wel uit de vele ongelukken die er diezelfde avond in de krant stonden. Ik licht er zomaar eentje uit met twee doden en een zwaar gewonde op de afrit Sint Willebrord/A58. De klap was zo hard dat het motorblok en de uitlaat een eind verderop op straat lagen. In de regen is het pure noodzaak om te weten hoe goed de grip van je banden is op nat asfalt. Natuurlijk hebben die jonge automobilisten in Brabant te hard gereden, want anders beland je niet vanaf een afrit van de snelweg op de parallelweg tegen een boom aan. Door de harde klap werd het motorblok uit de auto gerukt en lag een eind verderop op straat net als de uitlaat. Maar ja had die bestuurder óók te hard gereden als hij exact geweten had hoe goed de grip van zijn banden is op nat asfalt. Een anti-slipcursus vind ik persoonlijk een onontbeerlijke training, en verder is zelf oefenen op een leeg industrieterrein ook een goede optie. Weten wat je auto kan is zo ontzettend belangrijk, voertuigbeheersing zit namelijk niet bij je rijbewijs inbegrepen. Veel ongelukken zijn namelijk totaal onnodig, en zijn het gevolg van het feit dat de bestuurder eenvoudig weg zijn voertuig niet beheerst. Dat is dan ook precies de reden dat ik dolgraag een regendag heb tijdens de testweek, ik kan dan namelijk kijken hoe een testauto zich houdt als ik op de grens rijd in de regen. Hoe een auto zich gedraagt op nat asfalt heeft te maken met de grip van de banden, de kwaliteit van de vering/demping, de balans en uiteraard welk type motor er onder de kap hangt; benzine/diesel/elektrisch/hybride. Een dieselmotor kan door zijn hoge koppel listiger zijn, maar dat hoeft niet want een sperdif (elektronisch dan wel mechanisch) verricht in zo’n geval wonderen. En uiteraard maakt het uit of de auto voorwiel- dan wel achterwielaangedreven is. Hetzelfde geldt ook voor een elektrische auto waar het koppel direct vanaf 0 toeren volledig beschikbaar is. Tja autorijden het is echt zo makkelijk nog niet, zelfs niet mét een rijbewijs. Die laatste zin is uiteraard cynisch bedoeld, want achteraf bleek de 21-jarige bestuurder van de auto die tegen die boom klapte niet in het bezit te zijn van een rijbewijs.

Tatu-tatu
Heb ik weer hoor stap ik net in bed maandagavond schiet het als een bliksemflits door mijn hoofd dat ik finaal vergeten was iets klaar te zetten op mijn werk voor de volgende dag. In mijn werk moeten veel kweekmedia vaak één nacht in de CO2-stoof staan om de pH op de juiste waarde te laten komen. Ik ben dus maandagavond om 22.43u in de Kia Rio gesprongen en met gillende sirenes richting Leiderdorp gereden. Nou ja gereden, ik heb zeer stevig door gereden laten we het daar maar op houden. Met het ESP/TRC uit kon ik mooi nog even op bijna uitgestorven wegen kijken hoe goed deze Kia Rio écht is! Ik was namelijk met de dag enthousiaster geworden waardoor ik steeds meer zoiets had van: “Volgens mij is deze auto beter dan ik tot nu toe dacht.” En ja als ik dat eenmaal in mijn hoofd heb dan wil ik het weten ook natuurlijk. Ondanks de maar 84 Pk/6.000 en 121 Nm/4.000 laat de Kia Rio zich lekker schakellui maar toch ook sportief rijden. Zo kan ik met gemak 50 km/u in de 5de versnelling rijden, maar aan de andere kant in de 2de versnelling ook met vol doorspinnende banden door de bocht. Bovendien stuurt de Kia Rio daarbij ook nog eens lekker, het stuurgevoel is mooi (niet te licht en ook niet vaag) en direct waardoor je als bestuurder goed voelt wat de wielen doen. In de middag had ik nog even gekeken naar de remmen, en gelukkig heeft deze Kia Rio schijven achter. Ik kom nog steeds auto’s tegen met trommelremmen achter, maar ik ben daar geen fan van eerlijk gezegd.

Op weg naar de A4 stond ik vooraan bij het stoplicht bij openlucht-zwembad De Vliet, en bij groen reed ik lekker sportief door de bocht heen. Dit is één van mijn favoriete bochten in Leiden, maar om nou te zeggen waarom precies weet ik eigenlijk niet. Op weg naar de op rit van de A4/N11 moest ik even tweemaal stevig gas geven om als eerste bij de oprit te arriveren. De oprit ging lekker en ik kon het gas er stevig ophouden, het onderstel van de Kia Rio bleef opvallend rustig ondanks de hoge snelheid. Eenmaal op de A4 ging de cruise control op 100 km/u tot aan Hoogmade, waar ik de lange afrit nam richting het rotondecircus. Ik besloot voor ik het rotondecircus opreed om overal zo laat mogelijk te remmen, gewoon om eens te kijken hoe het onderstel zich houden als ik heel hard en kort zou remmen en daarna een rotonde/bocht op-insturen. Op de ovale rotonde nam de enige andere auto de buitenring zodat ik achter de lastige binnenring op kon rijden. Dat ging goed waarna ik plankgas over de A4 heen reed want ik had maar een kort stuk om vaart te maken. Toen ik op de kleine rotonde afreed remde ik zo laat mogelijk, daardoor gaan het onderstel van veel testauto’s vaak zoeken. Dat is op zich niet erg maar een goede auto doet dat dus niet, en deze Kia Rio deed dat tot mijn verrassing ook niet. De remmen zijn echt uitstekend, zowel qua doseerbaarheid als remkracht. De rotonde afrijdend gaf ik plankgas in de 2de versnelling, waarna de Kia Rio met doorspinnende voorwielen de rotonde afvloog. De volgende grote rotonde is de mooiste, en weer remde ik extreem laat en stuurde hard de rotonde op en af. Perfect strak en op de ideale lijn blijvend stuurde ik de grote rotonde op en af. Dus met 15-inch eco-banden om de velgen, dus met 17-inch velgen met Ultra High Performance banden er omheen zal het nog beter zijn dan dit. Wow!

Strijd om het mooiste interieur
Vaak is het interieur van auto’s in dit segment en prijsklasse nogal sober, maar de Koreanen onderscheiden hier zich duidelijk van de Duitsers. Het interieur van een Koreaan is standaard duidelijk mooier en rijker uitgerust dan een vergelijkbare Duitser. Bovendien zag ik zonet op RTL Nieuws dat Duitse auto’s veel meer in trek zijn bij het dievengilde, dus in dat opzicht is het kopen van een Duitser een duidelijk groter risico. Wat betreft de zitruimte hebben zowel de bestuurder als zijn passagiers niets te mekkeren, de been- en hoofdruimte achterin is ruim voldoende. Ik kon in ieder geval prima mijn lange benen kwijt achterin, dus met de bestuurdersstoel in mijn stand = behoorlijk ver naar achteren. Het zitcomfort van de stoelen is acceptabel, niet beter of slechter dan de concurrentie. Uiteraard heb ik ook nog even gekeken hoeveel Samsonite koffers er in de bagageruimte passen. Dat bleken er met hoedenplank 16 liter meer te zijn dan de oude Kia Rio maar zonder hoedenplank ging er 11 liter minder in. Raar maar toch echt waar!

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×33-liter + 1×13-liter
Zonder hoedenplank: 1×50-liter + 3×33-liter + 4×13-liter

Toen ik het testverslag van de oude Kia Rio zat door te lezen zag ik tot mijn stomme verbazing staan dat ik ook toen een donatie-embryo heb opgehaald. Dat is toch bijna onvoorstelbaar want de keren dat ik een donatie-embryo ergens in den lande op moet halen is hooguit 1-2 maal per jaar. Omdat het warm was is een airco best lekker, alleen ik gebruik het bijna nooit ik zet liever de portierramen open. De portierramen voor gaan trouwens elektrisch open en achter met zo’n ouderwets draaihendeltje. Wel zo veilig als je te water raakt, want veel moderne auto’s veranderen na het te water raken in een kluis. Google maar eens op “Effect van water op het functioneren van raambedieningen en deurvergrendelingen” en klik vervolgens op het eerste zoekresultaat, dan download je een pdf-file die nogal ontluisterend is en tot op de dag van vandaag voortduurt. En om nog even terug te komen op die airco, die gaat gelukkig niets steeds automatisch aan.

Bizarre zuinigheidsrit
Dinsdag 21 juli, strakblauwe lucht, zonnetje, tijd om iets leuks te doen dus! Omdat ik met de vorige Kia Rio ook een zuinigheidsrit had gemaakt – met jawel 0 keer remmen – vond ik het wel zo aardig om dat nu ook weer te doen. Op naar Katwijk aan Zee verplicht via Holiday Inn want de weg via Valkenburg ZH is afgesloten. De gemeente Leiden gaat weer stoplichten neerzetten en de bushalte aanpassen (toch maar weer een inham maken zoals vroegah), waarvan alle Leidenaren allang wisten dat het terug gedraaid zou gaan worden. De vele aangereden fietsers vanwege de verdwenen stoplichten en de lange files achter de stilstaande bussen zijn hier de reden van. Tja hoe gooi ik gemeentegeld over de balk… Na het aftanken reed ik weg voor een heerlijke zonnige zuinigheidsrit op en neer naar Zandvoort. Op de N206 reed ik lekker met 80 km/u op de cruise control richting De Zilk, waar mij een verrassing stond te wachten. De eerste bocht bij De Zilk aan het einde van het rechte stuk N206 reed ik heel mooi strak doorheen in de 3de versnelling. De oude zwarte Kia Rio was daarna meteen vrijwel uit het zicht verdwenen. In de tweede bocht bij De Zilk kwam ik net de bocht uit toen ik een auto recht op me af zag komen. De totale randdebiel haalde een tractor in vlak voor een blinde bocht, dan moet je toch serieuze zelfmoordneigingen hebben lijkt mij. Ik week geen millimeter van mijn lijn af om de bestuurder duidelijk te maken dat hij behoorlijk dom bezig was. Hij schrok duidelijk dat ik niet opzij wilde gaan en redde het maar net en reed daarna al slingerend verder. Die zal een volgende keer wel uitkijken voor hij weer zoiets doet denk ik. Voor hetzelfde wijk ik uit rij schade en rijdt die andere bestuurder door.

Nou dat ging lekker zo op een kwart van de gereden afstand, wat stond me nog meer te wachten? In Vogelenzang heb ik de Kia Rio in de 30-zone op de cruise control gezet, want dat kan gelukkig met deze auto. Bij veel auto’s werkt de cruise control helaas niet onder de 40 km/u, en dat vind ik eerlijk gezegd best wel vervelend met die vele 30-zones. Na de 30-zone kon ik weer gas geven maar kreeg ik te maken met verdwaalde asfalthijgers uit de Tour de Dope. Er is een fietspad naast de N206 maar die irritante asfalthijgers moesten weer zo nodig op de N206 fietsen. Gelukkig fietsten ze allemaal aan de andere kant dat scheelt weer. De afslag naar Aerdenhout ging gelukkig goed waardoor ik meteen een extreem sloom rijdend taxibusje in kon halen die al de hele tijd voor me reed. Op de Leeuwerikenlaan zag ik dat in de verte iemand bezig was aan de weg. Omdat ik geen voorrang had op de wegversmalling ben ik alvast af gaan remmen op de motor. Daardoor was ik ruim op tijd en kon ik de tegemoet komende auto voor laten gaan zonder te hoeven remmen. Daarna werd het spannend want rond deze tijd is het druk op de Zandvoorterweg van en naar het strand. Maar op miraculeuze wijze wist ik de Kia Rio net tussen de twee verkeersstromen van en naar het strand door te loodsen. Op weg naar Zandvoort keek ik naar links maar er was geen damhert te bekennen, logisch want die komen pas vroeg in de avond tevoorschijn. Met nog steeds 0 keer remmen in de broekzak reed ik richting Circuit Park Zandvoort. Na de rare doordraaibocht zag ik net te laat dat de spoorbomen dicht waren en erop afrijdend gingen ze net weer open. Omdat de weg daar omhoog loopt en ik razend snel kon terugschakelen naar de 2de en vervolgens de 1ste versnelling. Want dat is dus echt een heel groot voordeel van deze Kia Rio, je kunt met een behoorlijke snelheid al terugschakelen naar de 1ste versnelling. Hierdoor en de oplopende weg stond ik precies op tijd stil zonder te remmen, waha wat een vette mazzel!

Op de rotonde naast Circuit Park Zandvoort maakte ik een hele mooie glijdraai over de brede rotonderand, altijd weer erg leuk om te doen op deze rotonde. Daarna reed ik richting de boulevard wat rond deze tijd lastig kan zijn vanwege de vele auto’s die al dan niet de boulevard op en af willen rijden vanaf de vele parkeerplaatsen daar. Het liep gelukkig goed af maar op de duinenweg aangekomen bleek één weghelft afgesloten vanwege maaiwerkzaamheden. Omdat er geen maximum snelheid stond aangegeven ben ik maar 50-60 km/u gaan rijden, want om hier nou 80 km/u te gaan rijden leek me niet raadzaam. Met nog steeds 0 keer remmen op de terugweg was ik nog meer tevreden over de Kia Rio dan een dag eerder, alleen de net iets te arme afstelling onderin vind ik jammer. Maar ja daar hebben we tegenwoordig de tuningbedrijven voor niet waar. Na een saaie rit over de duinenweg heen en weer kwam ik gelukkig weer op de boulevard aan, waar ik moest stil gaan staan voor overstekende voetgangers die net uit een lijnbus gestapt waren. En ook nu weer lukte het door snel terug te schakelen en hard af te remmen op de motor, en de licht oplopende weg net op tijd stil te staan zonder te hoeven remmen. Jeetje wat een rare zuinigheidsrit zeg. Langs de ingang van Circuit Park Zandvoort rijdend zag ik heel in de verte een kinderwagen het zebrapad naderen. Ik gaf iets gas bij maar desondanks moest ik remmen want van links kwamen achter de benzinepomp vandaan een echtpaar met kinderen aangelopen en dat redde ik echt niet meer. Ik moest remmen dus 1 keer remmen was een feit verdorie. En geloof het of niet maar een bocht en een rotonde verder moest ik weer hard afremmen op de motor want de spoorbomen waren alweer dicht. Maar ook nu weer lukte het door de oplopende weg de auto stil te zetten zonder te hoeven remmen. Daarna heb ik de zuinigheidsrit lekker uit kunnen rijden tot aan Katwijk aan Zee zonder nog een keer te hoeven remmen, verschrikkelijk balen dus van die ene keer! Na het vol gooien van de benzinetank kwam ik exact uit op 1:24,4 wat ook het door Kia laagste opgegeven verbruik in de online brochure is.