Sportage=Garage
Misschien begin ik dit testverslag met een wat vreemde titel maar ik vind ’m wel ‘toepasseleuk’. Ik las namelijk begin dit jaar ergens een grappig artikel dat wij Nederlanders als enige “Sportage” verkeerd uitspreken, wij spreken het fonetisch uit als “Sportutzj” terwijl je het op dezelfde manier uit moet spreken als het Engelse “Garage” oftewel foenetisch geschreven “Sportaazj”. Ik moest daar namelijk ineens aan denken toen ik voor de balie stond bij Kia Motors Nederland in Breukelen. Het ergste was dat ik niet eens meer wist welke uitvoering van de Kia Sportage ik mee zou krijgen. En dat terwijl ik na het parkeren van mijn motor nota bene nog achterlangs de donkerrode Kia Sportage was gelopen (ze zetten de testauto’s altijd daar neer) schuin voor de ingang geparkeerd stond. Pas toen ik met de keyless entry sleutel naar buiten liep zag ik dat het een GT-Line was. Na het snel afstellen van stoel/stuur/spiegels moest ik er rap vandoor want ik had om 11.00u afgesproken bij Henk (een lezer van Autotesten.nl) in Wateringen. Hij zou de Mercedes van zijn vrouw laten tunen bij Rica Engineering en had gevraagd of ik daar bij wilde zijn. Misschien kon ik er een leuk verhaal over schrijven was zijn idee en daar had ik wel oren naar. Omdat ik geen zin had in alleen maar snelweg besloot ik vanaf Breukelen binnendoor via Kockengen en Woerden naar de A12 te rijden. Omdat ik wat langzaam op gang kwam maar wel gewoon de maximum snelheid van 50 km/u aanhield had ik meteen weer een bumperklever te pakken. In de eerste haakse bocht was ik ’m echter alweer kwijt, en op beide rotondes kon ik meteen doorrijden (allebei een driekwart rondje) waardoor ik direct wist dat het wel goed zit met deze Kia Sportage. Goede vering/demping, banden (Continental ContiSportContact5) met uitstekende grip, mooie balans kortom duidelijk een Crossover van het betere soort.

Kun je dat echt zo snel beoordelen? Het antwoord is: “Ja!” Maar dat komt niet omdat ik elke week in een andere auto stap, want dat doen wel meer mensen die, net als ik, voor een digitaal autoblaadje schrijven. Voor een goede beoordeling moet je verstand hebben van vering/demping, een bandenfetisjist zijn, het nodige van autotuning weten, maar vooral veel tijd steken in rijvaardigheidstrainingen. Nou had ik al een uitstekende bagage als ex-motorjournalist, want ik had me in die hoedanigheid al verdiept in vering/demping en tuning en wat betreft banden is het zo dat alle échte motorrijders (=zonder schaamranden op hun banden) bandenfetisjisten zijn en dus verliep de switch van motorjournalist naar autojournalist zonder enig probleem. Natuurlijk is auto’s testen iets totaal anders dan motoren testen, maar als motorrijder rijd je op minder dan twee postzegels(!) aan rubber (=contactoppervlak) over het asfalt dus dan zijn die paar vellen postzegels contactoppervlak van een auto voor een motorrijder hemels lekker. Misschien ben je daarom als motorrijder minder bang om de grens op te zoeken in een auto, maar misschien is het wel een combinatie van motorrijden én rijvaardigheidstrainingen want daar leer je ook veel van. Ik heb les gehad van Leo Krippendorf (toentertijd directeur Slotemakers anti-slipschool) en ik moet eerlijk zeggen dat ik vooral de basisregels van het autorijden van hem heb geleerd. Want goed autorijden is ten eerste GOED zitten en daarna komt pas het gas geven, sturen, remmen, etc.

Henkie Penkie
Door de polder heen rijdend op de cruise control viel er niet zoveel te testen, behalve dan dat ik zo vloeiend mogelijk over de rotondes heen reed. Dat betekent dat ik zo laat mogelijk rem, maar toch ook weer niet te hard rem en over de rotonderanden heen rijdt waardoor ik de snelheid erin houd en dat scheelt weer brandstof. Op het mooiste deel van de route kwam ik achter een vrachtwagen met trailer te hangen, heb ik weer hoor juist als ik ook nog eens op tijd ergens moet zijn. Op de grote dubbelbaans rotonde in Woerden heb ik ’m snel ingehaald en eenmaal op de A12 zag ik dat ik precies klokslag 11.00u – de afgesproken tijd – bij Henk in Wateringen zou zijn. Eenmaal op de A12 ben ik rustig met de cruise control op 100 km/u naar Wateringen (is in de NavSat “Den Haag”) gereden, waar ik helaas aan moest sluiten in de file op de afslag. Jammer want dat is namelijk een afslag met een hele mooie bocht aan het einde. Vlakbij Henk aangekomen moest ik nog wel even over een hele lading verkeersdrempels heen rijden. En dat is wel zo heerlijk met zo’n Kia Sportage, en ik snapte er dan ook niets van dat een oud type Kia Sportage achter mij zo langzaam over diezelfde verkeersdrempels heen reed. Denkt zo’n bestuurder nou serieus dat er iets stuk gaat aan zijn auto? Bij Henk aangekomen heb ik eerst even een bakkie koffie gedronken, waarna we naar Rica Engineering (kon ik weer even bijpraten en mijn tuningkennis opkrikken) zijn gereden. Daar aangekomen zou er eerst een run gemaakt worden zodat we het verschil in vermogen/koppel voor en na de installatie van de externe tuningbox zouden kunnen vergelijken. Helaas zat er een automatische blokkering in de Mercedes automaat, omdat de achterwielen niet meedraaien blijft-ie dan in de 1ste versnelling hangen. Waarom de ene auto dat wel heeft en de andere niet is onduidelijk, maar we konden daardoor geen meting doen en dus kon ik ook geen verhaal schrijven. Ik mocht nog wel even een rondje rijden in de Mercedes van Henk zijn vrouw, en dat verschil was duidelijk voelbaar. Henk zat wel peentjes te zweten naast mij in een aantal bochten, tenminste dat zei hij pas na thuiskomst, ha, ha.

Rond een uur of twee ben ik weer op huis aangereden, alleen twijfelde ik heel sterk hoe ik zou rijden over de A4 of de N14/N44. Ik besloot toch maar om het laatste te doen, dan had ik in ieder geval de mooie g-krachten afrit bij Leidschendam alvast maar gehad. Het lukte me om de laatst mogelijke afritmogelijkheid te pakken, maar daarna moest ik nog wel even om één auto heen en kon ik het gas erop zetten en hard naar binnen snijden. Dit is toch wel altijd weer zo’n heerlijk gevoel, het is nog het best te vergelijken met een soort van achtbaangevoel. Dat scheelt weer dan hoef ik niet naar de 3-oktober kermis om dit te kunnen voelen. Omdat ik zo laat naar binnen sneed en die 177 Pk toch wel iets meer zijn dan ik ingeschat had vloog ik behoorlijk hard buitenom al het andere verkeer heen. Raar toch dat vrijwel nooit iemand die buitenste baan pakt, en het is nog wel zo onwijs leuk waha! Daarna was het snel door de drie tunnels en hopen dat ik bij Wassenaar mijn slingerbocht vrij had. In één van de tunnels kwam er een Porsche nogal irritant achter me hangen, zo’n bestuurder van het type nog-net-niet-bumperkleven. Bij de N44 aangekomen moest de Porsche ook rechtsaf net als de auto voor mij, ik zette voor het stoplicht het ESC/TRC uit zodat ik zeker wist dat ik het gas er vol op kon zetten in de fraaie slingerbocht. De auto voor mij koos netjes de rechterbaan waardoor ik meteen naar links kon en het gas erop kon zetten. Geen idee wat er gebeurde maar het leek wel alsof de Kia Sportage in een grommend beest veranderde, ik vloog werkelijk met doorspinnende voorwielen door de bocht en middenin de bocht deed ik daar – geen idee waarom ik dat deed of kwam het door iets met een P – nog een schepje bovenop. Het is lang geleden dat ik in deze bocht een adrenalineshot had en misschien niet geheel toevallig was dat ook met een Kia namelijk de Kia pro cee ‘d GT First Edition met hetzelfde 1.6 T-GDi motorblok maar dan met een vermogen van 204 Pk. Maar dat was een heel ander verhaal want toen regende het en lagen er banden om de velgen die levensgevaarlijk bleken te zijn in de regen. In ieder geval heb ik die Porsche niet meer terug gezien, want even verderop reed ik met gezwinde spoed de N44 op, en 10 minuten later lag ik in het ijskoude Valkenburgse Meer voor de op één na laatste keer.

Op een zaterdag in oktober
Omdat ik vrijdag geen zin meer had om de Samsonite kofferset te fotograferen vanwege teveel wind besloot ik dat zaterdag maar te doen. Toen ik op de Kia Sportage afliep vroeg ik me af wat er toch zo anders aan is. Misschien moet ik maar eens wat foto’s van het vorige model erbij pakken en dan goed vergelijken. Er is íets totaal anders aan deze nieuwe Kia Sportage, want waar het vorige model een ‘gladjakker’ was heeft deze meer welvingen. Ik ben er nog niet uit welke van de twee ik nou mooier vind, het vorige model had in ieder geval iets aparts waardoor-ie opvalt in het verkeer. De neus is nu hetzelfde als de neuzen van alle andere Kia-modellen. Qua afwerking is er niets veranderd die staat bij Kia nog steeds op een hoog niveau, net als de compleetheid van de uitrusting kom daar bij de Duitsers maar eens om. Wel moest ik weer even wennen dat ik niet kon swipen, bij de Opel Astra Sports Tourer kon dat wel. Niet dat het mij wat boeit maar soms heb ik echt last van beroepsdeformatie. Zo moest ik in deze Kia Sportage weer wennen aan het feit dat de cruise control gedeactiveerd wordt bij op- of terugschakelen terwijl die bij de Opel Astra Sports Tourer aan bleef staan. En bij het uitschakelen van het ESC/TRC was het juist andersom, want bij de Kia Sportage kun je de cruise control wél blijven gebruiken na het uitschakelen van het ESC/TRC. De minimum snelheid van deze cruise control is trouwens 30 km/u, da’s wel zo handig in de vele 30-zones van tegenwoordig. Bij mijn garage aangekomen pakte ik blindelings de drie 70-liter koffers erbij want die had ik zeker nodig. Met hoedenplank paste er veel meer in dan ik verwacht had, en het bleek ook een stuk meer (66 liter) dan in de oude Kia Sportage. Zonder hoedenplank was het verschil minder groot (33 liter).

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 3×50-liter + 3×33-liter en 1×13-liter = + 2×33-liter
Zonder hoedenplank: 3×70-liter + 2×50-liter + 2×33-liter + 2×13-liter

Een dag later op een zondag in oktober moest ik weer voor taxi spelen, want ja de dochter van mijn zus heeft haar rijbewijs gehaald en dus zijn ze hun auto voortaan kwijt. Het instappen was voor mijn moeder dit keer een eitje dankzij de hoge instap, en de zit- en beenruimte achterin werd zeer gewaardeerd door de drie passagiers op de achterbank. De rugleuningen van de achterbank kunnen net als de voorstoelen ook worden versteld, zo zit ik bijvoorbeeld altijd graag wat meer rechtop. Eenmaal rijdend waren de passagiers zeer te spreken over de stilte aan boord, en de rust van het rijden op zich wat aan de uitstekende vering/demping toe te schrijven is. Wat betreft de elektronica aan boord moest ik wel even glimlachen, want voor mij is dit heel normaal maar sommige automobilisten zien door de bomen het bos niet meer. Ik begrijp dat wel want als je er niet aan gewend bent is het ook best wel veel: Automatische noodremassistentie – Dodehoekassistentie – Inhaalassistentie – Kruisen verkeerdetectie – Actieve rijbaanassistentie – Hellingproefassistentie – Afdaalassistentie – WiFi – Life Traffic – etc. etc. etc. heb je als automobilist het idee dat autofabrikanten elkaar alleen nog maar proberen af te troeven qua hoeveelheid rijhulpjes. Ik snap best dat veel met name oudere mensen dat allemaal niet meer bij kunnen houden, en ik moest dan ook weer even denken aan die grappige oude reclame van Planet Internet.

Met je tijd meegaan – Planet Internet Reclame

Jippie regen!!!
Zondagmiddag regende het en niet zo’n beetje ook, een prima gelegenheid om even in de auto te springen richting het Space Business Park. Daar aangekomen leek het wel of heel Katwijk aan Zee op dat idee gekomen was. Op elk normaal gesproken vrij plekje stond een auto geparkeerd, dus ik vroeg mij af wat er in hemelsnaam aan de hand was. Misschien is er wel zo’n nieuwe megakerk geopend zoals in Barneveld, van die happy people die met hun armen in de lucht staan te luisteren naar zo’n karikatuur van een Amerikaanse tv-dominee. Ik moest dus goed opletten en kon daardoor alleen in bepaalde bochten het gas erop zetten. Jammer maar helaas pindakaas! De mooiste plek van het Space Business Park – de vrachtwagenparkeerplaats – stond vol met auto’s en dranghekken, er was alleen een smal strookje vrij om er overheen te rijden. Bij het verlaten van de vrachtwagenparkeerplaats volgt de mooie rechts-links combinatie en daar heb ik even plankgas gegeven. En toen gebeurde er…… uh helemaal niets dus want met het ESC/TRC uit kun je gas geven wat je wilt in de bochten de auto blijft gewoon altijd netjes de ideale lijn volgen. Ik moest meteen denken aan de Kia Carens 1.6 GDi uit 2013, die auto had ook zo’n absurd goed bochtengedrag. Ondanks dat het zo druk was met allemaal stilstaande auto’s kon ik dus gewoon lekker mijn gang gaan, want deze Kia Sportage laat zich tot op de millimeter nauwkeurig met doorspinnende voorwielen door de bochten heen te sturen.

Normaal gesproken heb ik nog wel eens een adrenaline-momentje tijdens zo’n rondje SBP, maar nu dus gewoon helemaal niet! Het was gewoon ronduit saai of zeg maar gerust dodelijk saai en dat alleen maar omdat deze Kia Sportage zo ontzettend goed is. Nu nog even de noordelijke oprit naar de N206 en dan als laatste de opritbocht bij ’t Heen. Ondanks de hoge invoegsnelheid op de N206 was ook dit weer dodelijk saai. Ik reed verder nam de afrit naar ’t Heen en draaide aan het einde van de afrit meteen weer om. Bij de apex van de opritbocht gaf ik – met nog steeds het ESC/TRC uit – plankgas in de tweede versnelling, en nu had de Kia Sportage dan eindelijk wel lichtjes(!) last van onderstuur. Met piepende banden vloog ik superstrak heel mooi op het gas sturend door de bocht heen. Omdat het druk was op de weg richting Leiden twijfelde ik of ik de rotonde + S-bocht zou doen bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg. Maar bij het stoplicht aangekomen besloot ik het toch maar wel te doen, het zou namelijk alleen vandaag nog regenen dus dit was de enige kans. Ik had groen en knalde lekker hard de bocht in, rechtsaf -> driekwart rotonde -> plankgas door de S-bocht -> HEERLIJK maar zo verschrikkelijk veilig dat het gewoon alweer ronduit saai was.

Rondje rotondecircus
Omdat ik vanwege ‘iets’ (niemand weet wat ik mankeer, ik heb overal pijn in mijn lichaam) thuis zit kan ik niet werken en kom ik dus niet meer in de buurt van rotondecircus bij Hoogmade/Leiderdorp. Dus ben ik maandagavond even in de auto gestapt en naar het rotondecircus gereden via de Lammebrug en de N11/A4. Dit keer was het droog dus ik was benieuwd hoe het nu zou gaan, eerst een rondje met het ESC/TRC aan én dan eentje met het ESC/TRC uit. De oprit naar de N11/A4 ging lekker en helemaal voor een Crossover want daar kun je normaal gesproken niet zo hard mee door deze lastige bocht. Het kan volgens mij niet anders dan dat de vering/demping van de Kia Sportage GT-Line anders is dan van de gewone Kia Sportage. En dus ben ik maar eens op zoek gegaan en vond ik op de website van Carbuyer.co.uk precies wat ik zocht: Body roll and damping were Kia’s main focus and the company says the latest Sportage was “tested on European roads with European buyers in mind”. It adds that the GT Line model’s suspension “has been tuned to endow (=meegeven) the Sportage with sharper, more athletic handling and a slightly firmer ride, crucially without compromising comfort”. De Kia Sportage GT-Line heeft dus aangepaste sportievere vering/demping, en dat was precies wat ik ook voelde tijdens het rijden. De vering/demping is sportief maar niet zo sportief dat je in de auto zit te stuiteren op verkeersdrempels en slecht wegdek. Comfortabel sportief zal ik het maar noemen, en dat hebben ze bij Kia echt heel goed gedaan want in combinatie met de stille krachtige 1.6 T-GDi motor zorgt dat voor veel rijgenot. Wel vind ik het jammer dat deze turbo-motor alleen op de GT-Line leverbaar is.

Om de evolutie te laten zien heb ik alle versies van de Kia Sportage die ik tot nu toe getest heb even op een rijtje gezet.
Kia Sportage X-clusive 2.0 CVVT 2010
Vermogen: 120(163)/6.200 kW (Pk)/rpm
Koppel: 194/4.600 Nm/rpm
Kia Sportage Business Line 1.6 GDi 2014
Vermogen: 99(135)/6.300 kW (Pk)/rpm
Koppel: 164/4.800 Nm/rpm
Kia Sportage GT-Line 1.6 T-GDi 2016
Vermogen: 130(177)/5.500 kW (Pk)/rpm
Koppel: 265/1.500-4.500 Nm/rpm

Bij het rotondecircus aangekomen ging het gas er stevig op, en zoals afgesproken met mezelf eerst een rondje met het ESP/TRC aan. Dat ging fantastisch lekker vooral omdat het niet zo rigoureus ingrijpt zoals bij sommige auto’s het geval is. Het is net alsof je in een auto met een soort van elektronische sperdif rijdt, het is niet helemaal hetzelfde maar het komt nog het meest in de buurt van. Ik heb zo’n ongelofelijke bloedhekel aan ESP/TRC-systemen die keihard ingrijpen, en helemaal als ze op het motorvermogen ingrijpen waardoor je het gevoel krijgt dat je compleet stilvalt. Het was een leuk rondje en zeker niet vervelend zoals met het ESP/TRC meestal wel het geval is. Zelfs de rotonde met de hoogste bochtensnelheid was heerlijk om overheen te rijden, nou ja rijden+++ zullen we maar zeggen. Daarna ging het ESP/TRC uit en kon ik even ongegeneerd lol trappen, met een auto die gewoon op de weg blijft en precies die kant op gaat waar ik heen wilde ondanks de zwaar doorspinnende voorbanden. Toen ik klaar was met mijn rondje rotondecircus heb ik nog even een noodstop gemaakt op een landweggetje. Niet dat ik twijfel aan de remmen maar ik doe dit altijd even om te kijken of de dosering, vertraging en dus de remkracht in orde zijn. Dat zijn ze inderdaad en ik zou iedereen die een nieuwe auto koopt aan willen raden om eens zo’n noodstop te maken op droog asfalt en in de regen. Weten wat je auto kan is heel erg belangrijk!

Fijne auto
Toen ik dinsdagochtend in de Kia Sportage plaatsnam was ik blij dat-ie stoel- en stuurverwarming heeft. Het was een koude ochtend en dan is het heerlijk om in een auto te stappen waar je het meteen letterlijk warm van krijgt in je handen, kont en rug. En over warm gesproken ik snap dus niet waarom zoveel mensen het nog steeds warm krijgen van die veel te dure Duitse Crossovers en SUV’s. Het kan aan mij liggen maar deze Kia Sportage is overduidelijk véél beter dan welke Duitser dan ook, helemaal als je de aankoopprijs daarbij ook nog eens nuchter bekijkt. En dan heb ik het nog niet eens over de beperkte en ronduit lullige garantieperiode van de Duitse automerken. Mensen blijken in dat opzicht nog steeds domme kuddedieren, ze rijden in het automerk van hun ouders en geloven serieus in de onbewezen betrouwbaarheid van de Duitse automerken. Vreemd toch dat juist die Duitse automerken zo hoog in de jaarlijkse pech top-10 staan van de ADAC. Het feit dat Peter Schreyer van Audi overstapte naar Kia zegt voor mij heel veel zo niet alles. Het design van Audi is sinds het vertrek van Peter Schreyer compleet stil blijven staan. Ik vind de kijk van de Koreanen op de autowereld zoals Peter Schreyer hem beschrijft wel grappig en verfrissend. [quote Kia.com/nl] Hun kijk op de autowereld verschilt fundamenteel van de onze. In Europa zijn wij het al generaties lang gewoon om te midden van auto’s op te groeien. In Korea daarentegen is de auto en zelfs het openbaar vervoer eigenlijk nog een relatief jong verschijnsel. Daarom ook heerst er nog niet dezelfde merkgebondenheid als bij ons. Maar dat is voor mij juist een extra stimulans en dankzij de open geest van de Koreanen kan ik mijn ideeën de vrije loop laten. De infrastructuur van Kia speelt daarbij een speciale rol. Het merk heeft tal van vestigingen die over de hele wereld verspreid zijn. Op dit ogenblik bouwen wij een nieuwe fabriek in de Verenigde Staten. Dat biedt heel wat mogelijkheden: wij kunnen perfect auto’s ontwerpen voor een specifieke markt zoals Europa en die daar ook bouwen. Dat voorkomt problemen op logistiek vlak en zo staan wij ook rechtstreeks in contact met plaatselijke culturele gevoeligheden. [/quote Kia.com/nl] Dinsdagmiddag ben ik vanuit het zwembad vandaan nog even door de opritbocht bij ’t Heen gereden maar dit keer met het ESC/TRC aan. Het mooie is dat de banden dan best wel piepen in de bocht maar dat de auto zelf perfect op de ideale lijn blijft. Daarna ben ik naar mijn zwager gereden en hebben we mooie actie- en sfeerfoto’s gemaakt want het was mooi zonnig weer.

Zuinigheidsrit
Omdat ik geen idee had wat het laagste verbruik is van deze Kia Sportage 1.6 T-GDi heb ik het maar eens opgezocht. Na de eerste verbruiksmeting van 1:10 (stadsverkeer – 1:10,2) was ik niet hoopvol, maar het bleek mee te vallen want het is 1:17,25. Het leek me wel aardig om even te kijken of ik dat verbruik zou kunnen halen met mijn zuinigheidsrit. Na het aftanken kwam ik uit op 1:12,3 na iets meer dan 50 km matig tot stevig doorrijden. De start was prima want ik hoefde niet te remmen voor de rotonde, maar eenmaal op de N206 wachtte mij een verrassing. Ik wilde de cruise control vastzetten op 80 km/u maar ik kon op “SET” drukken wat ik wilde de cruise control deed het niet. Ik kan mij herinneren dat mij dat eerder is overkomen met een Hyundai (zustermerk van Kia) en ook alleen tijdens de zuinigheidsrit. Geen idee wat de oorzaak is en waarom het nou net NU moet gebeuren. Nou ja dit keer moest mijn rechtervoet dan maar voor cruise control spelen er zat niets anders op. Bij de haakse bocht ter hoogte van De Zilk aangekomen liet ik het gas ietsje los waardoor ik met ruim 70 km/u door de bocht heen reed. Altijd lekker dat alle achterliggers na deze bocht meteen uit beeld zijn verdwenen. Tijdens het rijden probeerde ik steeds weer of ik de cruise control alsnog aan kon zwengelen, maar helaas zonder succes en dus moest ik zelf gas blijven geven. De minimale snelheid van deze cruise control is overigens 30 km/u maar dat kon ik nu dus niet rijden door Vogelenzang heen (=30-zone). Na Vogelenzang kon het gas er weer op richting de 50 km/u, daarna via de rotonderand heel strak over de mooiste rotonde op de route heen en op de bomenweg trapte ik het gaspedaal nog weer wat dieper in richting de 60 km/u. Het was rustig dus ik kon lekker op de cruise control door de bochten heen rijden. Ga dat ook maar eens proberen het is één van de betere oefeningen om te leren zuinig te rijden. Linksaf naar de Nachtegalenlaan ging heerlijk want met de behoorlijke grondspeling van deze auto hoefde ik me niet in te houden. De schuine verkeersdrempel kon ik zonder te remmen rechtdoor overheen rijden, iets dat ik met een hatchback absoluut niet hoef te proberen. Op de T-splitsing aanrijdend remde ik versnelling voor versnelling terugschakelend op de motor af totdat ik in de 1ste versnelling bijna stil stond. Bijna want het was net niet genoeg om te voorkomen dat ik moest remmen voor kruisend verkeer. Jammer maar remactie 1 was helaas een feit.

Het rijden in deze Kia Sportage 1.6 T-GDi GT-Line is echt een waar genot. Toen ik in de prijslijst zag dat deze GT-Line maar € 37.995,- kost was ik oprecht verbaast! Dat is zo’n beetje de vanaf-prijs van een Audi Q3 en dan is deze Kia Sportage nota bene nog luxer uitgerust ook. De stilte binnenin deze Kia Sportage is echt ongekend, qua rijgeluiden, qua motorgeluid en dan ook nog eens een supersoepel schakelende 6-versnellingsbak. Je hebt overigens ook een GT-Line met een DCT7 automaat maar dat is dan wel meteen ook een 4WD. Richting de boulevard rijden moest ik af en toe goed opletten op fietsers en wandelaars maar ik had steeds geluk. Op de boulevard kon ik lekker doorrijden maar op de duinenweg was er halverwege maar één rijstrook beschikbaar én moest ik 50 km/u rijden. Op de terugweg knalde ik op de boulevard nog bijna op een stel fossielen (remactie 2) die pal voor mijn neus vanaf de parkeerplaats de boulevard opreden en daarna zonder blikken of blozen 30 km/u gingen rijden. Ik heb nog getoeterd en geseind maar het leek wel of er een stel zombies achter het stuur zat. Brabanders??? Een dag eerder stond er namelijk een artikel op RTL Nieuws over gevaarlijke bejaarde automobilisten, en de gevaarlijkste onder hen blijken uit Brabant te komen. Dit naar aanleiding van een bejaarde spookrijder die een dodelijk ongeval had veroorzaakt. Halverwege de boulevard reden ze gelukkig de parkeerplaats weer op en kon ik weer normaal verder rijden. Helaas duurde dat maar een paar kilometer want op de weg naar Aerdenhout kwam ik achter een langzaam rijdend rood busje te hangen. Gelukkig kon ik halverwege de Zandvoorterweg de afslag naar Vogelenzang nemen, en dat deed ik zoals altijd door in één keer op volle snelheid (=50 km/u) het stuur om te gooien. HEERLIJK zoals de Kia Sportage daarop reageert, zo strak en zo mooi door een bocht met een hoog-op-de-pootjes-auto maak ik zelden mee. Op dat moment schoot mij ineens een ongelofelijk interessant-grappig-hilarisch YouTube-filmpje te binnen dat mijn zwager me had laten zien. Dit is vering/demping zoals het zijn werk zou moeten doen. De rest van de rit was vrij saai zij het dat ik nog even ruzie had met een ongelofelijke dombo die in moest voegen en dacht dat ik langzamer zou gaan rijden. Uh… de invoegende auto moet vaart maken! Dus toen hij na achter mij ingevoegd te hebben ging zitten seinen en bumperkleven was het dus tijd voor remactie 3. Aftanken leverde exact 1:17,25 op precies het laagste verbruik dat in de online brochure vermeld staat.

Bose electromagnetische vering/demping

Mooie terugrit naar de Baas in Breukelen
Omdat ik geen zin had in de A4/N11/A12/A2 ben ik dit keer binnendoor via Nieuwkoop en de Woerdense Verlaat terug naar de baas gereden. Grappig genoeg is dit ook nog eens de kortste en niet genoemde route van alle routes die de NavSat automatisch kiest. Maar het belangrijkste is dat het de mooiste route is, want behalve mooie weggetjes rij ik deze route altijd om te kijken hoeveel Grote Zilverreigers ik kan spotten. Vroeger zag je deze grote Zilverreigers zelden maar tegenwoordig zie ik zelfs alweer in de polder rondom Leiden. Ik heb er dit keer zoveel gezien dat ik maar gestopt ben met tellen. De terugweg was trouwens een behoorlijk bizarre rit, want ik werd maar liefst tot drie maal toe bijna (het scheelde minder dan een meter) van mijn motor gereden omdat automobilisten niet zaten op te letten. Nog even terugkomend op het ‘iets’ waar ik last van heb en geen enkele van de twee huisartsen/twee arbo-artsen/specialist/psycholoog/psychiater kon vinden dat heb ik dus gelukkig zelf gevonden. Ik ben op een avond al mijn symptomen op gaan schrijven en dat waren er iets van twintig. Daarna ben ik gericht gaan zoeken op het internet en kwam uit op de ziekte van Lyme of een Vitamine B12-deficiëntie. De volgende dag heb ik meteen bloed laten prikken bij de huisarts en een week later volgden de laboratorium-uitslagen. Het bleek dus dat laatste te zijn en na twee Vitamine B12-injecties ben ik al van de allerergste brandende pijn verlost (de rest van de symptomen duurt nog zo’n 6-8 weken).