Lexus NX300h F Sport Line AWD 2015 – autotest

 

Deze testauto werd ons aangeboden door Louwman & Parqui, importeur van Lexus in Nederland



De Neus!
Eigenlijk is er maar één ding waar ik aan kan denken als ik de Lexus NX300h F Sport Line zie rijden. Sommigen zullen bij de titel misschien aan een persoon denken, maar die zware crimineel heeft helaas voor hem een hele lelijke neus. Ik heb hem stom toevallig op een vorige baan beroepsmatig meerdere keren gesproken, maar dat was in de tijd dat hij niet in het nieuws was en ik niet eens wist dat hij het was. Het was gelukkig lekker zonnig weer toen ik de Lexus NX300h F Sport Line op moest halen, want op de motor tussen de files door rijden in de regen is geen pretje. De heenweg was goed te doen want het pinksterverkeer was nog niet op gang gekomen. Wel zag ik tussen Werkendam en Raamsdonksveer een lange file de andere kant op, dus ik wist meteen hoe ik terug naar huis zou rijden. Niet via de A27 maar via de A59 westwaarts naar de A16 en vanaf daar naar Rotterdam/Den Haag/Leiden. Toen ik het terrein van Louwman & Parqui opreed kreeg ik letterlijk een natte douche omdat ze net op dat moment de landbouwsproeiers hadden aangezet. Ach als motorrijder ben ik wel wat gewend (bv. automobilisten die expres hun ruitensproeier aanzetten als je achter ze rijdt), als je net in een cabrio langs rijdt of met je rechterraampje open is het een stuk minder leuk. Na het parkeren van mijn motor, het tekenen van de uitleenverklaring kon ik in één van de fraaiste MPV’s van dit moment stappen. Niet alleen de buitenkant is fraai maar ook het rood leren interieur van de spierwitte Lexus NX300h F Sport Line is erg fraai. Het dashboard was net even anders en fraaier afgewerkt dan ik had verwacht, dit is precies zoals het hoort te zijn, klasse!

Dat ik het automerk Lexus hoog heb zitten is denk ik geen verrassing, maar ik ben niet de enige want ook alle kopers wereldwijd geven Lexus een zeer hoge waardering en dat is volkomen terecht. Na mijn motorspullen (handschoenen, helm, leren jack, motorlaarzen/ik rij altijd op mijn sokken) op de passagiersstoel gelegd te hebben kon ik stuur/stoel/spiegels afstellen en wegwezen. Ondertussen propte ik ook nog even mijn USB-stick in één van de twee USB-ingangen in het opbergvak van de middenconsole. De bediening van de nieuwe touchpad is superieur aan alles wat ik tot nu toen in testauto’s ben tegen gekomen. Je voelt het letterlijk in je vingertop als je met de muis naar iets verschuift, na wat zoeken had ik de USB-stick gevonden en kon ik naar mijn eigen muziek luisteren. Dat is 1.000 maal beter dan dat verlepte geouwehoer van die totaal kansloze Gieltje Debieltje van 3FM. De thuisrit begon meteen goed met de zuidelijke oprit naar de A27, de Lexus NX300h F Sport Line hing lekker in de bocht dus dat zouden vast en zeker 5 leuke dagen gaan worden. Amper 2,6 kilometer verderop moest ik de A27 alweer verlaten om de A59 op te draaien, die gelukkig lekker rustig was in tegenstelling tot de A27 naar Gorinchem. Op de A59 kreeg ik weer eens met een verkeershufter te maken, ik zag hem al van ver komen in mijn achteruitkijkspiegel, veel te hoge snelheid, bij iedereen bumperkleven, type “Totale Lul van de Week” zoals ze dat op Geenstijl noemen. Ik had dikke pret maar hij zekersteweten niet meer zeg ik niet, ha, ha, Lexus rulez!

Witte tornado
Ik geef meteen eerlijk toe dat ik behoorlijk stevig op het gas naar huis ben gereden, ik had daar gewoon even zin in. Gelukkig mag je tegenwoordig op behoorlijk wat stukken 130 km/u, en verder is de politie aan het actievoeren met onder zeer meer ruime (+20 km/u) flitsmarges. Dat houdt dus in dat als ze daar zouden staan je minimaal 150 km/u kan rijden zonder geflitst te worden. Het aantal files rond Rotterdam viel mee, het waren de langzaam rijdende files op de bekende plekken. Omdat ik toch tijd zat had besloot ik bij Leidschendam de A4 af te gaan, ik zou hier namelijk niet meer komen (lees: geen tijd voor) dus alles wat ik kon testen moest ik nu doen. Op weg naar de afrit zag ik links in mijn ooghoek een Volvo V60 met hoge snelheid naderen, maar die wilde ik voor zijn zodat ik de buitenste baan van de afritbocht hopelijk helemaal vrij zou hebben. De Volvo V60 maakte de klassieke fout te vroeg op de uitvoegstrook te gaan rijden, je kunt beter helemaal buitenom het langzame verkeer inhalen en dan op het allerlaatste moment de tweede uitvoegstrook die dan begint pakken. Zo gezegd zo gedaan maar ik had zo’n hoge bochtensnelheid dat ik even hard moest remmen om de snelheid eruit te halen. En zelfs toen was de snelheid nog zo hoog dat de Lexus NX300h F Sport Line even uit leek te gaan breken, maar na een simpele correctie (een anti-slipcursus is dan ook niet voor niets zeer leerzaam) kon ik superstrak over een volledig vrije rechterbaan naar het reeds groene stoplicht rijden. Mama mia wat was dit een gruwelijk foute inschatting van mij, maar ja ook ik schat mijn snelheid zo af en toe wel eens verkeerd in. Maakt niet uit want nu wist ik meteen exact hoe goed de wegligging is (en de remmen 😉 en wat het onderstel en dus de vering/demping en de banden aan kunnen. Dat kwam goed van pas want meteen na deze afritbocht moest ik rechtsaf de afrit naar Leidschendam-Centrum nemen. De afrit met de dubbele verzakking middenin de afritbocht, wat mij betreft de ultieme test voor de vering/demping.

Omdat de auto voor mij gelukkig meteen rechts ging rijden kon ik stevig gas geven, en daardoor perfect getimed over de verzakking heen rijden. Zoals ik al verwacht had brak de Lexus NX300h F Sport Line niet uit, maar dweilde het onderstel even behoorlijk van links naar rechts. Het is maar goed dat de kwaliteit van de vering/demping uitstekend is, want daardoor hielden de 18-inch Bridgestone Dueler H/L banden de grip die nodig is om de Lexus NX300h F Sport Line op het asfalt te houden. Nu nog even over de hotsebotseknotseweg langs de Stompwijksche vaart en dan zat de test van de vering/demping er al op. Ik zat gelukkig nog voor spits, alhoewel dit weggetje nooit écht druk is omdat het geen sluiproute is. Onder de A4 door sloeg ik linksaf de klinkerroute op langs de Stompwijksche Vaart. Het klinkt misschien heel raar maar ik kan aan het geluid van de banden die over de klinkers heen rollen horen of de vering/demping goed is of niet. Dat komt namelijk door het kleef-effect van goede vering/demping, want doordat de banden beter aan de klinkers kleven is het geluid anders dan wanneer de banden dat niet doen. Het mooie aan de vering/demping van deze Lexus NX300h F Sport Line is dat het sportief met een vleug comfort is, vooral het feit dat het niet té comfortabel is vind ik een goede (en veilige!) keus van Lexus. Dat is ook precies de reden dat het onderstel het niet af liet weten in die afritbocht bij Leidschendam. Bij Stompwijk aangekomen kon ik niet anders dan concluderen dat het comfort van deze auto uitstekend is.

Ruimteschip
Na het plaatsnemen in deze Lexus had ik het idee dat ik in een ruimteschip had plaatsgenomen. Geen “Pigs in space” (=Muppetshow) maar “Daan in space” op weg naar zijn garage om te kijken hoeveel Samsonite koffers er in de ‘space’ achterin passen. Er was geen hoedenplank aanwezig maar doordat ik precies kon zien tot waar de koffers zouden komen kon ik toch een foto met zogenaamd de hoedenplank erin maken. Nadat ik de 6 kleinste koffers + beautycase achterin had gegooid zag ik dat er nog ruimte over was. Dat had ik niet verwacht want deze kofferbak lijkt op het oog nogal klein vergeleken bij de grootte van de auto. En dus moest ik de drie 70-liter koffers er ook nog bij pakken. Toen ik de koffers ging passen onder de onzichtbare hoedenplank bleek dat de 50-liter koffers net een tikkie te groot zijn. En dus heb ik toen maar net gedaan alsof ik zes 33-liter koffers had, en die bleken er wel in te passen. Zonder hoedenplank bleek ik ook geen 50-liter koffer nodig te hebben, en dus bleven die allemaal staan.

Met hoedenplank:
6×33-liter + 1×13-liter
Zonder hoedenplank:
3×70-liter + 4×33-liter + 1×13-liter

Vlak voor ik bij de garage aankwam heb ik uitgetest wat het ACC (er zit overigens ook een gewone CC op!) zou doen als ik zonder te remmen op een voorligger af zou rijden die voor het stoplicht stond te wachten. De ACC van de Lexus NX300h F Sport Line blijkt de auto volledig tot stilstand te brengen en daarna in de D-stand vast te zetten, je hoeft dan alleen nog maar even het gaspedaal in te trappen en de Lexus NX300h F Sport Line gaat vanzelf weer rijden. Nou ja vanzelf? Toen ik het stoplicht op groen sprong wilde de Lexus NX300h F Sport Line niet wegrijden, de auto bleek vanzelf (of had ik iets verkeerd gedaan?) op de elektronische parkeerrem te zijn gesprongen wilde er daarna niet meer automatisch vanaf springen gek genoeg. Nou ja pech kan gebeuren moet je maar denken, want daarna is het me niet meer overkomen. Nog even iets over de twee soorten Cruise Control op deze auto, de gewone Cruise Control vangt aan vanaf 47 km/u en per tik tegen het pookje ga je 1-2-2-1 km/u sneller, en voor het ACC geldt ook dat deze aanvangt vanaf 47 km/u alleen ga je nu per tik 5 km/u sneller rijden.

Vroeg op!
Denk je dat je op je vrije zaterdag in je vakantie uit kunt slapen maar nee ik moest vroeg opstaan, want ik moest de kleine van mijn jongste zus uit Katwijk aan Zee naar een turnwedstrijd brengen in Sassenheim. Haar man had de auto nodig vanwege weekenddienst, en dan is er altijd nog UberDaan die nog goedkoper is dan UberPOP. Na een relaxed ritje van Leiden naar Katwijk aan Zee en vervolgens naar Sassenheim kon ik weer op huis aan. En dat op huis aan was vlakbij Hyundai Nederland de A44 op en even knallen tot aan het Transferium. Na de rotonde driekwart genomen te hebben duik je meteen de oprit naar de A44 op, en ik moet zeggen dat het erg lekker ging met deze Lexus NX300h F Sport Line. Als je hier te hard de oprit oprijdt – er zit namelijk een scherpe bocht in vlak voor de snelweg – loop je de kans met onderstuur de snelweg op te glijden, en dat wil je natuurlijk liever niet en gebeurde natuurlijk ook niet. Het gas ging erop en met een politie-actie-legale-snelheid (+20 km/u afstelling mobiele flitsapparatuur) reed ik over de A44 naar Leiden. Ik ga nu niet zeggen dat die politieacties nog lang mogen duren van mij, want ik ben het 200 procent met ze eens omdat ik weet hoe slecht ze betaald worden. Toen ik er bij het Transferium de A44 verliet had ik weer net de pech dat er een huppelkut in een Peugeot 206 zonder richting aan te geven voor me dook. En dus ben ik maar rustig naar huis gereden, alhoewel rustig zonder te remmen hield ik de bochtensnelheid lekker hoog. Afremmen op de motor deed ik trouwens met de stuurflippers (D 1 t/m 6), alhoewel er ook een andere grappige manier van nog harder afremmen is. Door de ACC met behulp van het hendeltje rechts onderaan het stuur in één keer snel van bv. 80 km/u naar 50 km/u te verlagen remt de auto sneller af dan met behulp van terugschakelen met de stuurflippers.

Omdat het nog vroeg was ben ik nog maar wat testverslagen af gaan maken, en terwijl ik bezig was belde mijn zwager of hij een Samsonite koffer kon lenen. Hij had mijn kleinste koffer (33-liter) nodig want die mag nog net als handbagage meegenomen mag worden in het vliegtuig. Nadat ik de koffer had opgehaald in mijn garage ben ik meteen daarna nog even naar het Space BusinessPark gereden, het regende namelijk en die kans wilde ik me niet laten ontglippen. Onderweg daar naartoe maakte ik iets raars mee dat me op die plek nog niet eerder is overkomen. Op de Voorschoterweg vlakbij De Stevenshof zijn twee wegversmallingen, en bij de tweede wegversmalling (blauw bord met witte pijl/rode pijl) richting Leiden heb ik voorrang. Afijn ik kwam aanrijden en reed uiteraard gewoon door, maar toen zag ik ineens een Belg in een Citroën stationwagon mij tegemoet komen die niet van plan leek te zijn om te stoppen. Die heeft aan mij dus de verkeerde want ik rij toch echt gewoon door, zeker omdat ik al in de versmalling reed. En wat denk je dat die knettergekke Belg deed? Die verwarde Belg reed doodleuk met twee wielen op het verhoogde fietspad en twee wielen op het asfalt gewoon verder. Op weg naar Katwijk aan Zee ben ik onderweg even stil gaan staan, want om het ESP/TRC helemaal uit te zetten moet je helemaal stilstaan en het knopje met de slippende auto een seconde of vijf ingedrukt houden. Na een kilometer of vijf verliet ik de N206 bij Klei-Oost en gaf wat meer gas, maar echt spannend voelde het nog niet aan. Over de N206 heen kon ik dan eindelijk het gaspedaal dieper intrappen, ik schakelde terug naar D2 met de stuurflippers en stuurde hard de rechterbocht in. Ging best leuk maar om nou te zeggen ik krijg het hier warm van nee absoluut niet. De flauwe bocht naar links ging ook lekker, en daarna gooide ik het stuur van de Lexus NX300h F Sport Line hard om naar links de vrachtwagenparkeerplaats op. Dat werd al wat spannender maar ik was oprecht verbaasd over de uitstekende wegligging. Op naar de ESTEC en dus reed ik de vrachtwagenparkeerplaats af en gooide het stuur hard om naar rechts en meteen weer naar links. Eitje! Daarna kwam de bocht met verkeersdrempel voor de bocht, maar ook dit bleek een eitje voor de luxe Japanner te zijn. En dus hield ik me niet in op weg naar de hoogste verkeersdrempel, op de rotonde en daarna het gas erop de rotonde af in de bocht naar rechts. Jeetje wat is dit saai zeg ik had toch wel wat meer spektakel verwacht. En dus reed ik weer terug naar de vrachtwagenparkeerplaats maar nu vanaf de andere kant.

Maar ook nu weer reed ik met twee vingers in mijn neus, nu overigens wel dwars wegglijdend, naar de andere kant er normaal rijdend weer af… bijna tegen een sukkel in een Opel Combo aan die blijkbaar de verkeersregels niet kent. Hij moest behoorlijk uitwijken maar ja hij zag me aankomen, dus rem dan gewoon en zit me daarna niet zo glazig aan te staren. Ik besloot weer terug naar huis te rijden via de noordelijke oprit naar de N206, en daarna uiteraard nog even eraf en er meteen weer op bij ’t Heen. De lange opritbocht naar de N206 ging super maar afgezien van wat lichte onbalans bij het oprijden van de N206 was er niets aan ’t handje. De oprit bij ’t Heen dan maar dat moest ’m dan gaan worden, maar ondanks dat ik plankgas gaf in D2 gebeurden er geen gekke dingen. Het was het leukste, en op Leidschendam na, meest heftige moment maar om nou te zeggen daar word ik warm van nou nee dus. Dan nog maar even de rotonde + S-bocht bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg. Op de rotonde trok de Lexus NX300h F Sport Line het even niet meer en gleed naar rechts weg, maar in de S-bocht was het weer eitje met twee vingers in de neus. Thuis gekomen ging er nog steeds geen lampje branden, maar in mijn achterhoofd bleef het wel rondzingen dat het wel een erg saai ritje was geweest. ’s Middags heb ik nog even in Noordwijk aan Zee sfeerfoto’s gemaakt met mijn zwager, en daarna actiefoto’s in Klei-Oost aan de rand van Katwijk. Thuis gekomen was ik toch wel benieuwd naar de prijs van deze Lexus NX300h F Sport Line, en toen ik in de prijslijst keek had ik eindelijk mijn aha-moment. Er stond namelijk Lexus NX300h F Sport Line met de letters “AWD” achter, en toen begreep ik waarom die wegligging veel beter was dan die van een 2WD waar blind ik vanuit was gegaan. Deze AWD is overigens geen gewone AWD maar twee los van elkaar opererende motoren, een hybride-motor aan de voorkant en een elektromotor aan de achterkant die bijspringt indien nodig. Het voelt daardoor totaal anders dan dan een echte AWD/4WD, daarom was het ook niet zo verwonderlijk dat ik zo twijfelde. Maar het feit dat het nooit spannend werd vond ik al zo vreemd, dus daarmee klopte het wel met mijn gevoel. Maar er was nog meer wat ik niet wist maar daar kom ik straks op terug.

Omweg bagel eten
Op 1ste Pinksterdag was het strak blauw met een zonnetje, een prima gelegenheid dus om een bagel te gaan eten bij de enige verse bagelbakker van Nederland. Dat doe ik altijd met mijn Renault Twizy die in mijn garage staat en om daar te komen ben ik even een groot blokkie om gereden met de Lexus NX300h F Sport Line. Omdat het Space BusinessPark niet spannend genoeg was wilde ik persé nog even een rondje rotondecircus doen. En dat rondje rotondecircus ging ik dan doen met het ESP/TRC uit in de stand Sport+ met de versnellingspook in de Sportstand (=S1 t/m S6) zodat ik verplicht was om te flipperen. Het eerste halve rondje deed ik even met het ESP/TRC aan omdat ik niet eerder stil kon gaan staan. Met het ESP/TRC aan werkt het ACC namelijk niet en dat is niet zo handig op de snelweg. Het eerste halve rondje werd er dus overduidelijk constant ingegrepen dat mag duidelijk zijn, niet leuk en dus heb ik het zo snel mogelijk uitgezet. Nou daar ging-ie dan jiha gaan met die banaan Daan! Ik pakte de buitenring van de eerste rotonde en de banden piepten dus meteen toen ik rechtsaf de rotonde verliet. Daarna ging het gas vol open (erg makkelijk met zo’n E-CVT) richting de Pannenkoekenboerderij-keer-om-rotonde. Met de linkerwielen over de hoge rotonderand vloog ik richting het viaduct over snelweg heen. De lekker heftige landing voelde prima aan dankzij de uitstekende vering/demping. Op naar de grote leukste en lastigste rotonde van het rotondecircus. Na het viaduct volgde de verzakking (wees gerust de peperdure HSL-lijn hier vlakbij zakt ook weg) waarna ik meteen half over de rotonderand reed, en aan het einde van de ovale rotonde gekomen gooide ik het stuur om naar links waarna ik op de binnenring landde (de rotonderand houdt hier plotseling op) en de Lexus NX300h F Sport Line maar door bleef glijden, het leek even of het niet ophield. Kijk nu pas had ik ’m eindelijk waar ik hem hebben wilde, want het valt verdorie niet mee om deze auto uit balans te krijgen.

Ik gaf weer plankgas het viaduct over waarna heel even met de voorwielen minimaal loskwam op de verzakking. De volgende rotonde pakte ik de binnenring en ik baalde stevig dat ik de g-krachtenmeter niet had geactiveerd op het middelste display. De Lexus NX300h F Sport Line helde stevig over en gleed ook nu weer even over vier wielen naar rechts. Dat stevig overhellen is vooral gevoelsmatig want op de actiefoto’s vond ik het erg meevallen, het binnenste achterwiel kwam bijvoorbeeld ondanks de soms hoge bochtensnelheid niet los van het asfalt. Een teken dat het zoals ik al schreef wel goed zit met de wegligging van deze Lexus NX300h F Sport Line. Daarna moest ik op driekwart de rotonde verlaten en meteen hard naar rechts sturen, en ook nu weer piepende banden maar voor de rest geen centje pijn. En de volgende rotonde was het ook weer hetzelfde liedje, mensen wat is dit voorspelbaar saai verdorie. Ik kon het dan ook niet laten nog een half rondje te rijden, gewoon omdat het zo lekker makkelijk ging. Maarrrr er was nog één pas vorig jaar nieuw aangelegde bocht die ik nog had gehad. Een verdomd lastige bocht omdat je ’m van tevoren niet goed in kunt schatten omdat je het dalende slingerende stuk pas goed overziet als je al in de bocht rijdt. Ik nam ’m desondanks met een behoorlijke vaartje en in het tweede deel kon ik nog zoveel gas bijgeven dat ik zowaar met piepende banden invoegde op de N446. Dit was nou echt even heerlijk en ik was dan ook verbijsterd toen ik in een review van Autoweek het woord “Nerveus” zag staan. Ja echt het stond er echt net als de volgende zin “Maar zodra het asfalt minder wordt en je aan het sturen wordt gezet, laat hij een minder positieve indruk achter.” Jep en ik heb toch echt dezelfde Lexus NX300h F Sport Line AWD getest, want exact hetzelfde kenteken dus… Sommige commentaren onder de test waren niet mals, en maakten duidelijk dat de testrijder totaal geen verstand heeft van wat nou precies een E-CVT is. Wat de testrijder “Nerveus” vindt is nou net het geniale van een E-CVT zoals Toyota ze al meer dan een decennium maakt.

Rotterdam we komme d’r an
Voor het einde van mijn laatste vakantieweek heb ik een leuke test verzonnen. Een ex-collega en goede vriend van mij (Ed H. uit Bodegraven) heeft sinds kort een nieuwe baan in Rotterdam op het Erasmus MC, en zijn reistijd (lopen/bus/trein/metro/lopen) is geloof het of niet meer dan 3 uur heen en terug per dag. En dat terwijl het hemelsbreed vanaf zijn huis in Bodegraven een afstandje van helemaal niets is. Dat blijkt ook wel als je op een routeplanner zijn huisadres en het adres van het Erasmus MC intypt, die route is met de auto/motor/motorscooter namelijk maar een krap half uur. Ik had dus bedacht dat het voor hem dan ook wel slim zou zijn een Piaggio MP3 LT (250cc/300cc/400cc/500cc) aan te schaffen, want op die driewielige motorscooter mag je ook rijden met alleen maar een B-rijbewijs. Qua reistijd scheelt het hem zo’n ruim 2 uur per dag = 10 uur per week = 40 uur per maand = 1 hele werkweek per maand. Kijk dan praat je over een serieuze tijdsbesparing. Omdat ik aan het einde van de week blind naar het Erasmus MC wil kunnen rijden hebben we de route maandagmiddag even voor gereden met de Lexus NX300h F Sport Line AWD. Dat vond ik wel leuk want in de route van Leiden -> Bodegraven en Bodegraven -> Rotterdam zitten een aantal van mijn favoriete snelwegbochten. Op weg naar de N11 had ik weer even de grootste lol met een sukkel die werkelijk helemaal niets snapt van invoegen. Vlak voor de oprit naar de A4/N11 komt er even kort een tweede baan bij, ik anticipeer daar altijd op door op tijd mijn positie te kiezen. Een bestuurder van een Dacia dacht blijkbaar dat ik even het luchtruim kon kiezen, want hij wilde invoegen precies op het moment dat ik al naast hem op de extra baan reed. Duidelijk een gevalletje van niet in zijn spiegels en ook niet over zijn schouder heen kijken, en dan verwachten dat een medeweggebruiker maar even opzij gaat terwijl dat op dat moment helemaal niet kan.

Daarna heb ik even het gaspedaal ingetrapt zodat ik de opritbocht voor mij alleen had. Ik zag rechts van mij nog automobilisten verwoede pogingen doen om gas te geven, maar dat verlies je natuurlijk altijd van een E-CVT met bijna 200 Pk (=gecombineerd) in de S-stand (=versnellingspook S1 t/m S6) Sport S+ (=draaiknop) én AWD. Op naar de volgende mooie S-bocht die ik dit keer precies kon nemen zoals ik het wilde. Meestal rijden hier auto’s rechts van mij maar nu niet, en dus kon ik vlak langs de vangrail sturen zodat ik precies goed uit zou komen voor de bocht naar het stoplicht. Juist in bochten zoals deze kun je goed het voordeel van de AWD merken en uitbuiten, met een 2WD-versie zou ik nooit zo’n hoge bochtensnelheid aan kunnen houden als met deze AWD-versie. Mijn neefje die naast mij zat was net als ik onder de indruk, en ook hij snapte helemaal niets van het negatieve commentaar in het testverslag van Autoweek. In Bodegraven aangekomen stond Ed al klaar en even later reden we gedrieën richting Rotterdam. Het begin van de route naar Rotterdam is altijd een drama, dat komt vanwege de rotonde naast de N11 die een spil is in een klein edoch zeer druk spitsverkeer-knooppunt. Elke keer als je denkt dat je kunt gaan rijden komt er weer een auto aan…. die van 3 kanten op je afkomen. Op naar de volgende %&$#@-rotonde richting Reeuwijk en de A12 op. Ruim voor de rotonde zag ik een auto met caravan richting de rotonde rijden, en die wilde ik hoe dan ook voor zijn en dus gaf ik even stevig gas. De rotonde oprijdend moest ik zo hard in de remmen en meteen het stuur omgooien dat mijn hersens even dachten (heel even maar) van: “Trekt-ie dat wel?” Natuurlijk wist ik dat het geen probleem zou zijn en dat was het ook niet, want het AWD streek alles glad. Wat een auto zeg!

De snelweg oprijdend draaide ik de knop snel naar Sport S+ en gaf plankgas, dit is wel zo’n lekkere oprit juist omdat je de hele opritbocht plankgas kunt blijven geven. Het was niet al te druk op de snelweg waardoor we lekker door konden rijden de A20 op. Bij Rotterdam aangekomen moest ik de mooie afslag naar de A16 nemen, en het is maar goed dat er AVS (=Adaptive Variable Suspension) op deze auto zit. Daar kwam ik achter omdat ik bepaalde dingen maar niet begreep, en toen ik het lijstje las met “meeruitvoering t.o.v. Business Line” snapte ik het. Ik reed op de rechterbaan maar zag in mijn zijspiegel een snelle Audi met hoge snelheid naderen, en die wilde ik uiteraard voor zijn want ik zou hier niet nog een keer langskomen. Ik draaide de knop weer naar de stand Sport S+ en klapte de versnellingspook naar links en gaf plankgas de linkerbaan op. De bocht insturend merkte ik dat de snelheid eigenlijk net iets te hoog lag, en ik voelde dat het onderstel moeite had de banden aan het wegdek gekleefd te houden. Op een gegeven moment – middenin de bocht – voelde ik de Lexus zelfs even iets naar rechts dribbelen, maar oh wat is deze MPV goed zeg. Zélfs in vergelijking met auto’s uit een sportiever segment, want die snelle Audi trok het absoluut niet in die bocht dus dat zegt meer dan genoeg. In het begin twijfelde ik of deze Lexus NX300h F Sport Line AWD wel AVS heeft, ten eerste omdat ik geen schokdemper op het display zag verschijnen tijdens het verdraaien van de knop naar Sport S+, en ten tweede omdat ik twijfelde over wat ik nou voelde. Ik heb de PR-manager van Lexus toen maar even een mail gestuurd over het AVS, en toen kreeg ik de volgende zeer interessante info terug die precies klopte met wat ik wel/niet dacht te voelen. Dit AVS is namelijk totaal anders (en voelt daarom dus óók totaal anders aan ) dan die op de Lexus GS450h Hybrid F Sport Line V6 3.5 en de Lexus GS300h F Sport Line Hybrid die ik eerder getest heb. Sorry voor het Engels maar ik had geen tijd en zin om dit te vertalen.

[quote Lexus.nl]
Adaptive Variable Suspension
The NX features new generation linear-solenoid type AVS. Operating in conjunction with Drive Mode Select, it automatically adjusts the suspension damping under all driving conditions to combine the greatest possible straight line ride comfort and high speed stability with suppression of body roll and optimum cornering agility. The breakthrough use of linear solenoid actuators instead of more conventional AVS step motors more than trebles the number of control force levels, from 9 to 30. The actuator is more compact, so it can be relocated from the top of the damper unit to its lower side, creating a lower bonnet line and resulting in more cargo space. As a result suspension response time has decreased fourfold, from 80 to 20 milliseconds.
AVS operation is governed by nine control inputs:
– Vehicle Speed Sensing Control achieves ride comfort at low speeds and handling stability at higher speeds
– Roll Attitude Control maintains the vehicle’s optimum attitude during cornering
– Anti-dive Control moderates the tendency to pitch forward during braking
– Anti-Squat Control acts during acceleration to keep the vehicle level
– Rebound Control works best on rough surfaces to smooth out bumps
– Ruggedness Sensing Control decreases damping force when vibration from irregular road surfaces is sensed
– Unsprung Mass Variation Damping Control increases damping forces when components such as wheels start to resonate on uneven surfaces
– VSC Cooperative Control works with the vehicle stability control systems to provide the best handling options when the vehicle starts to skid, for example, on a damp surface
– Pre-Crash Safety System Cooperative Control provides extra damping force for accident avoidance under heavy braking
[/quote Lexus.nl]

Zuinigheidsrit nul komma niks
Ook al is het een grote auto hij moet eraan geloven want het is een hybride en dus potentieel zuinig. Gek genoeg lukt het veel mensen maar niet om zuinig te rijden met hun hybride-auto. Waarom niet is eigenlijk vrij simpel, ze kunnen niet autorijden luidt het antwoord namelijk. Een dooddoener? Nee absoluut niet want heel vaak als ik bij mensen in een auto zit die ik getest heb, merk ik al snel dat ze hun auto totaal niet kennen. Goed autorijden komen ontzettend veel aspecten bij om de hoek kijken met 3 hoofdrolspelers, de bestuurder, de auto en de medeweggebruiker(s). Als die bestuurder al direct na het instappen niet weet hoe hij een en ander af moet stellen, en dan vervolgens ook nog eens zijn auto niet op de juiste manier weet te bedienen dan is hij/zij een gevaar voor zijn medeweggebruiker(s). Daar begint het drama al dus hoe kun je dan verwachten dat die bestuurder weet hoe hij/zij zuinig moet rijden? Neem nou deze Lexus NX300h F Sport Line, het lijkt allemaal zo simpel zelfs voor een autojournalist. Maar helaas schijn bedriegt en ik zal uitleggen waarom dat zo is, want ken uw auto en u weet hoe u zuinig moet rijden. De Lexus NX300h F Sport Line is een E-CVT met stuurflippers zonder B-stand (zoals bv. de Lexus CT200h) waardoor afremmen op de motor door middel van terugschakelen (D1 t/m D6) een logische keuze zou zijn. Maar helaas blijkt de motor amper af te remmen in de D-stand bij terugschakelen. De juiste manier om wel goed én gedoseerd op de motor af te kunnen remmen is terugschakelen (S1 t/m S6) in de S-stand oftewel de Sport-stand. En verder is het zaak op het kleine display tussen de tellers dan wel op het touchscreen de energiestromen in de auto constant in het zicht te houden. Daar kun je tegelijkertijd zien hoe vol de NiMH-accu is en wanneer je elektrisch rijdt.

De rit begon lekker want ik kon op de rotonde zonder te hoeven remmen de N206 oprijden, dat was de laatste paar keren wel anders. Op de N206 heb ik de gewone CC (Cruise Control) geactiveerd want ik wilde geen gebruik maken van het automatisch afremmen van het ACC (Adaptive Cruise Control), het moet wel een zuinigheidsrit zijn waarbij ík het werk doe en niet de software. Het was heerlijk rustig op de weg ondanks dat het tweede pinksterdag was, althans hier nog wel in Zandvoort zal het vast veel drukker zijn. Tijdens het rijden zag ik dat in de licht dalende weggedeelten het hybridesysteem overschakelde op elektrisch rijden bij een snelheid van jawel 80 km/u. En dat terwijl in de brochure staat dat elektrisch rijden maar tot en met 65 km/u mogelijk is. Bij De Zilk aangekomen klapte ik de versnellingspook vrij laat naar links (=stand S), en flipperde daarna een versnelling lager waarna de Lexus NX300h F Sport Line snel vertraagde. De bochtensnelheid lag echter nog steeds behoorlijk hoog, maar dat kon het onderstel met Adaptive Variable Suspension makkelijk aan. Op naar Vogelenzang waar ik probeerde zo langzaam mogelijk te rijden op de cruise control maar helaas ligt de minimum snelheid ruim boven de 40 km/u terwijl maximum snelheid hier 30 km/u is. Dat rijdt natuurlijk helemaal niemand en ik rij hier dan ook altijd zo’n 35-40 km/u, maar helaas moest ik dat dus zelf doen. De bomenweg ging lekker en ook de afslag naar Aerdenhout nam ik zonder te remmen, net als die altijd weer lastige blinde T-splitsing. Zou het dan eindelijk weer eens gaan lukken om met nul keer remmen weer terug in ’t Heen aan te komen? Meestal als ik dat denk gaat het daarna mis, en in Zandvoort aan te komen leek het direct bewaarheid te worden. Een auto wilde vanuit een parkeervak achteruit de straat oprijden, de auto voor mij stopte en ik probeerde razend snel in de S-stand terug te flipperen. Gelukkig voor mij reed de auto weer terug het parkeervak in, en begon de auto voor mij net op tijd weer te rijden. Oef!

Op weg naar CPZ kwam ik weer lekker in mijn ritme, en ik kreeg een beetje hoop dat die nul keer remmen zou gaan lukken. Op de rotonde naast het CPZ moest ik echter weer bijna remmen, gelukkig stijgt de weg daar waardoor de auto nog eens extra op natuurlijke wijze afremt. Ik redde het daardoor net aan om op tijd stil te staan voor de auto die de rotonde op kwam gereden vanaf de boulevard. Ik tufte weer lekker met 50 km/u op gepaste afstand van een Poolse auto verder, genietend van het uitzicht op zee met daarboven fraaie wolkenluchten. Er stonden veel auto’s op de parkeerplaatsen dus ik was gespitst op plotseling de weg opdraaiende auto’s. Op de duinenweg kon het gas er weer op en al snel reed ik 80 km/u. Bij de stoplichten aangekomen had ik dit keer eens geen pech, maar dat was toch iets te vroeg gejuicht. Na het omdraaien op de rotonde bij Overveen zag ik het stoplicht op rood springen, en flipperde in de S-stand razend snel terug naar S3->S2->S1. Tijdens het bijna kruipend uitrijden sprong het stoplicht net op tijd weer op groen, en alweer kroop ik door het oog van de naald. Wat kon er nu nog misgaan? Uh heel veel dus want er kwamen nog genoeg lastige punten aan. En ja hoor alweer reed er een auto vanaf de boulevard zo de rotonde op naast het CPZ. Omdat ik pas op de rotonde rijdend kan zien of er verkeer aankomt, moet ik ik hier regelmatig op het laatste moment remmen. En alweer ging het maar net goed en nu begon ik echt te geloven dat die nul keer remmen zou kunnen lukken. Alle kruisingen en splitsingen bleven maar goed gaan, en dus was het enige obstakel nog de T-splitsing aan het einde van de afrit naast ’t Heen. Maar ook die ging goed en dus scoorde ik eindelijk weer eens een nul keer remmen, en dat nota bene met E-CVT auto. Jippie! Het aftanken leverde een mooi verbruik op van 1:18,86 wat maar een fractie lager is dan het laagst opgegeven verbruik van 1:19,2. Misschien dat ik het een tweede keer bijvoorbeeld wel haal, wie zal het zeggen want dit verschil is verwaarloosbaar klein.

De E-CVT uitgelegd – lees en kijk hoe geniaal de techniek van Toyota/Lexus is

www.john2211.nl/Hybride_planetary_gear_set.htm

Atkinson-cyclus
De 2.5-liter benzinemotor van deze Lexus NX300h heeft een zogenaamde Atkinson-cyclus. Wat dat precies inhoudt kun je op de bovenstaande website ook lezen. Eén van de nadelen van een motor met een Atkinson-cyclus is dat het koppel wat lager ligt dan bij een vergelijkbare motor zonder Atkinson-cyclus. Dat wordt echter ruimschoots gecompenseerd door de koppelrijke elektromotor van de 2.5-liter Lexus hybridemotor, én in dit geval ook nog eens een extra elektromotor in de achteras.

Laatste ultieme poging
Dinsdag 26 mei was het terugbrengdag voor de fraaie Lexus NX300h F Sport Line AWD waar ik de afgelopen week toch wel een beetje veel van ben gaan houden. Net als een slager zich niet mag hechten aan een koe of varken (las ik laatst een uitermate grappig verhaal over) mag ik dat niet aan een auto. Maar soms gebeurt dat gewoon of ik nou wil of niet, en waar dat dan aan ligt kan ik moeilijk onder woorden brengen. Vlak voor vetrek heb ik ’m nog even afgetankt zodat ik zeker wist dat-ie helemaal nokkie-vol zat. Ik wilde als laatste ultieme poging om het opgegeven verbruik uit de brochure toch te halen een snelwegzuinigheidsrit doen. In tegenstelling tot wat jullie misschien zouden verwachten koos ik ervoor om op de CC (=Cruise Control) naar Raamsdonksveer te rijden en niet op de ACC (=Adaptive Cruise Control)! De rit begon op de ventweg langs de A44 richting Wassenaar, even rustig – max. is 50 km/u – op gang komen heet dat. Daarna ben ik heel rustig de N44 opgereden en zoveel mogelijk elektrisch verder gereden. De maximum snelheid op de N44 is 70 km/u, en dat is een snelheid waarmee je nog elektrisch kunt rijden. Even leek het verkeer te stokken bij de kruising van de vroegere Wassenaarse dierentuin, maar gelukkig bleek dat het ongeluk aan de andere kant van de N44 had plaatsgevonden. Als ik een snelwegzuinigheidsrit rijd dan wil ik een zo constant mogelijke en vooral ook reële snelheid (50/60/70/100 km/u) rijden, en dan kan ik dus absoluut geen files gebruiken. Wat ik altijd zo bijzonder vind is dat het stuk N44 vanaf Duindigt tot de eerste kruising in Den Haag 50 km/u is. Maar goed ik hou me daar altijd netjes aan, want ik heb hier al heel vaak auto’s aangehouden zien worden. Bij het Malieveld aangekomen mocht ik eindelijk weer 70 km/u rijden. Een kort stukje maar want al snel wordt het hier 100 km/u op de A12, en dat betekent dus geen elektrisch rijden meer.

Het grappige is dat ik dus als een fossiel optrok, inhaalde en mij overal aan de maximum snelheid hield met een bovengrens van 100 km/u. Waar ik 120 km/u mag rijden reed ik dus maximaal 100 km/u. Ik schrijf grappig want ondanks mijn fossielen-rijstijl kwam ik heel veel auto’s bij het eerstvolgende stoplicht weer tegen. De tijdswinst van overal stevig gas geven is vrijwel nihil op korte afstanden zoals die in Nederland. Een dergelijke rijstijl is niet alleen dom, maar kost ook nog eens veel geld. Vaak kun je ruim twee keer zoveel kilometers rijden op een volle tank als je netjes rijdt. Op de fly-over van het Prins Clausplein kon ik zowaar de linkerbocht nemen, die was niet alleen vrij maar ik reed ook nog eens weg bij de andere automobilisten in de bocht. En dat alleen maar omdat ik met 100 km/u op de cruise control er doorheen reed. Op de A16 stond er gelukkig geen file dus dat hield in dat ik lekker door kon rijden. Pas bij de Spaanse Polder moest ik 80 km/u gaan rijden, en toen viel mij op dat ik zelfs dan af en toe even elektrisch reed. Ik dacht dat je elektrisch kon rijden tot maximaal 70 km/u, maar blijkbaar niet dus. Tot mijn grote verbazing bleef het lekker gaan, zelfs richting de Brienenoordbrug stonden er geen files aan mijn kant. Ook in de bocht van de fly-over op het Terbregseplein kon ik zowaar weer de linker rijbaan nemen. En ja ook nu weer reed ik maar 100 km/u op de cruise control, zo zie je maar weer zelfs als fossiel ben je soms toch weer een soort van snel. Op de radio hoorde ik iets over een lange file op de A27 tussen Gorinchem en Breda, dat is verdorie de snelweg die ik dadelijk ook moet hebben richting Raamsdonksveer. Nou ja het voordeel is dat ik testauto’s altijd was en aftank in Werkendam en die afslag is vlak na het invoegen op de A27.

Bij het invoegen (je moet daar invoegen op een invoegstrook, eigenlijk een dubbele invoegstrook dus) was er weer eens zo’n totale malloot die maar naast de vrachtwagen op de invoegstrook naar de A27 bleef rijden terwijl voor de vrachtwagen de invoegstrook helemaal leeg was. Geef dan gààààààààààs mens, riep ik in mezelf!!! Na een paar keer toeteren gaf ze net op tijd eindelijk gas, dergelijk gedrag snap je toch werkelijk helemaal niets van. Het verkeer reed hier gelukkig nog goed door, maar toen ik eraf ging bij Werkendam stond het vlak na die afrit helemaal stil. Op weg naar Werkendam kon ik nog even lekker door de mooie bocht aan het einde van de afrit, en daarna nog twee leuke rotondes die werkelijk zalig zijn met deze Lexus NX300h F Sport Line dankzij de AWD. Het is werkelijk een eitje om deze auto dwars over de rotonderand te laten glijden, dat kun je letterlijk met twee vingers in je neus zo goed is de wegligging. De weg naar Werkendam is een 60 km/u-weg en dus ging de ACC erop. Bij de afslag naar de benzinepomp met wasstraat aangekomen was ik zo razend benieuwd naar het verbruik dat het eigenlijk alleen maar tegen kon vallen. Ik pakte het brandstofpistool en hing ’m in de vulopening en begon langzaam te knijpen zodat het vullen langzaam ging. Ik keek vol verwachting en zag 1 liter, 2 liter, 3 liter waarna de teller bleef steken op iets boven de 3 liter maar ik wacht dan altijd even 10 seconden en daarna nog 3 maal een automatische afslag. Ik wilde het niet geloven maar het klopte echt, slechts 3,5 liter op 86 km oftewel 1:24,57. En toen ik thuis kwam las ik op het internet het volgende bericht uit de koker van de Consumentenbond: “Zuinige verbruikscijfers auto’s ongeloofwaardig.” En dan bedoelen ze met name hybride-auto’s. Tja…

Specificaties

Jaargang

2015

Carrosserie

MPV

Transmissie

E-CVT

Aantal deuren

5 deuren of meer

Brandstof

Benzine/Elektriciteit

Type motor

Hybride

Aantal cilinders

4

Acceleratie (0-100/sec)

9,3 seconden

Topsnelheid

180km/u

Vermogen

B-114(155)/5.700 E-105(142,8) kW (pk)/rpm

Koppel

B-210/4.200-4.400 E-270 nm/rpm

Cilinderinhoud

2.5/2.495 liter

Kleppen per cilinder

4

Aandrijving

All-Wheel-Drive

Remmen voor

Geventileerde schijven

Remmen achter

Geventileerde schijven

Draaicirkel

11,4 meter

Overig

Type bekleding

Leer

Velgen

18-inch

Milieu en veiligheid

Verbruik

 

Bebouwde kom

5,4 liter/100 km

Snelweg

5,2 liter/100 km

Gemiddeld verbruik

5,3 liter/100 km

C02 uitstoot

123 gram/km

Energielabel

A

Afmetingen

Lengte

4.630 mm

Breedte

1.845 mm

Hoogte

1.645 mm

Wielbasis

2.660 mm

Spoorbreedte voor

1.570 mm

Spoorbreedte achter

1.570 mm

Massa leeg

1.760 kg

Max. toelaatbare massa

2.395 kg

Laadvermogen

635 kg

Aanhanger geremd

750 kg

Aanhanger ongeremd

1.500 kg

inhoud bagageruimte

550 liter

Bandenmaat

235/55-R18

Kosten aanschaf

Kosten gebruik per maand