Mazda 6 Sportbreak Signature D184 2.2L 2018 – autotest

 

Deze testauto werd ons aangeboden door Mazda Motor Nederland



Rijdende handtekening

Samenvatting
Een Volkswagen Passat durven vergelijken, erger nog zelfs kwalitatief beter vinden dan een Mazda 6 Sportbreak. Je moet maar durven dacht ik toen ik het de autojournalist van een dode bomenblad hoorde zeggen in een filmpje over deze Mazda 6 Sportbreak. Volkswagen het automerk van de sjoemeldiesels, levensgevaarlijke software bugs, DSG-(afval)bakken etc. Mazda bouwt wat mij betreft op dit moment gewoon de beste auto’s van alle autofabrikanten met een uitmuntende driveability want juist daar scoort Mazda wat mij betreft het hoogste cijfer. Oké de SkyActiv-techniek scoort ook heel erg hoog maar die zie je niet, daarvoor moet je techneut zijn en dat zijn de meeste automobilisten en jawel ook autojournalisten niet. Alleen de titel al “Rijdende handtekening” zegt denk ik genoeg over deze auto. Ik stop dan ook maar met de samenvatting want ik heb denk ik wel genoeg lovende dingen (Volkswagen is altijd -100 en Mazda +10) heb verteld in die paar zinnen.

Plus: Comfort zitten – Comfort rijden – Stille krachtige diesel – Versnellingsbak – Wegligging
Min: Chromen letters en cijfer op de achterklep

Testverslag
Hoe zou ik nou in hemelsnaam moeten omschrijven hoe Mazda auto’s ontwikkelt, waarom ze dat zo doen en hoe dat precies werkt. Dat wijkt namelijk af van de manier waarop alle andere autofabrikanten werken. Ik vind het persoonlijk pure wetenschap wat Mazda doet want in de wetenschap werkt dat namelijk net zo. De kunst is om mensen te vinden die een hecht team vormen en die allemaal even gedisciplineerd zijn maar vooral hetzelfde niveau hebben qua vaardigheden en kennis en elkaar op alle mogelijke punten blindelings perfect aanvullen. Ik heb zelf 34 jaar op wetenschappelijke laboratoria gewerkt en weet dus exact hoe moeilijk het bereiken van maar vooral ook het behouden van een hoog niveau is. Het probleem is namelijk dat zodra er collega’s in het team zijn die het niet zo nauw nemen met de discipline van: hygiëne = steeds opnieuw handen wassen is vervelend maar essentieel, steriel werken = grote kans op infecties, trainen van vaardigheden = onvervangbaar patiëntenmateriaal verkloten (sorry maar zo noem ik dat), bijhouden van de literatuur = nieuwe technieken, etc. dan gaat de algehele kwaliteit omlaag. Ik heb het meerdere keren zien gebeuren en de patiënt is dan letterlijk dé grote verliezer. Ik ben dan ook blij dat ik vorig jaar na 34 jaar van de doodzieke Gezondheidszorg ben overgestapt naar het Onderwijs waar ik jippiejahé 13 weken per jaar vakantie heb. Wat de technici van Mazda dus op hun autolaboratoria doen is razend knap en dat vertaalt zich dan ook naar hun producten op de weg. Bij Mazda testen ze net zo lang proefondervindelijk (ook bekend onder de wetenschappelijke term empirisch) iets uit tot ze de optimale setting hebben gevonden. Daardoor kon Mazda zoiets als de SkyActiv-techniek ontwikkelen en steeg de compressieverhouding van de benzinemotoren en daalde de compressieverhouding van de dieselmotoren zodat ze nu dichter bij elkaar liggen dan van welk automerk dan ook.

Compressieverhouding benzinemotor – Mazda/13:1 – Alle andere Automerken/plusminus 11:1
Compressieverhouding dieselmotor – Mazda/14,4:1 – Alle andere Automerken/plusminus 16:1
Deze technische noviteit hebben de Mazda technici bereikt na heel lang onderzoek en uitgebreid testen. Als de ene verandering ervoor zorgde dat er bv. ergens anders iets te heet werd dan veranderden ze iets waardoor dat teniet werd gedaan. Helaas bleek die verandering dan weer ergens anders invloed op te hebben etc. etc. net zolang totdat ze de juiste combinatie hadden gevonden. Dat verklaart bijvoorbeeld waarom ik met de Mazda CX-5 2.2d een verbruik van 1:32,9 wist te scoren tijdens een zuinigheidsrit. Bij Volkswagen AG was de enige noviteit die ze konden verzinnen schaduw software voor hun diesels die sinds de ontdekking daarvan sjoemeldiesels heten. Tja het is maar waar je trots op bent zeg ik dan. Die Deutsche Gründlichkeit bleek dus gewoon totaal nep te zijn, Duitse auto = pakketje schroot met een dun laagje chroom. Niet alles is wat het lijkt te zijn in de autowereld dat zie je maar weer eens bevestigd worden met dat enorme sjoemeldiesel software-schandaal bij Volkswagen AG. Het verbaast mij eerlijk gezegd dat Volkswagen overal mee wegkomt en dat er nog domme consumenten zijn die auto’s van dit ronduit criminele automerk kopen. Nog vreemder vind ik het dat autojournalisten de Volkswagen-concurrent van deze Mazda 6 Sportbreak ophemelen. Je zou toch vooral een kritische noot richting Volkswagen verwachten en een pluim voor de technische noviteiten van Mazda maar nee. Hoe onafhankelijk ben je dan nog als autojournalist vraag ik me dan terecht af lijkt mij. Of is het misschien wel het totale gebrek aan ook maar enige technische kennis bij deze autojournalisten?

Bas is in zijn Sas
Omdat ik vroeg genoeg was om alles te doen wat ik nog wilde doen ben ik meteen maar even bij Bas langs gereden (Autobeklederij v/d Werf sluit vrij vroeg want ze beginnen vroeg) om zijn mening te vragen over het naar mijn mening zeer fraaie interieur van deze Mazda 6. Het grappige was dat ik op dat moment nog niet wist dat ik de duurste versie mee had oftewel “Signature” dieselversie. Waar ik ook keek het interieur zag er lekker strak en zeer fraai uit. Maar goed ik ben geen specialist in tegenstelling tot Bas die al sinds zijn jeugd in de autobeklederij werkzaam is, een echte Autobekleding-professor dus mag je wel zeggen. Vooral de Machine Gray Metallic lak in combinatie met de chocoladebruine leren bekleding vond Bas erg fraai gekozen net als het minimalistische dashboard en de strookjes hout in de portieren wat Japans Sen-hout bleek te zijn. Ook vond Bas na het openen van de achterklep dat je na het trekken aan twee lus-knoppen de achterbank in twee delen automatisch naar voren kan laten vallen. Ook de grille kon de goedkeuring van Bas wegdragen dus had Bas nog wat te mekkeren? Jawel de chromen letters “Mazda” en het cijfer “6” (maak daar maar een 9 van) erachter op de achterklep hadden ze van Bas wel weg mogen laten. Niet vanwege dat zielige gedoe zoals die typeplaatjesloze Audi’s en BMW’s maar gewoon omdat Bas dat mooier vindt passen bij deze uitermate sjieke auto. Na Bas ben ik naar huis gereden en op de Churchilllaan heb ik het ACC aangezet om te kijken of deze de auto stil zou zetten achter zijn voorligger voor een stoplicht. Ja dus en de minimum snelheid van dit ACC is 30 km/u en mocht je het ACC niet aan hebben staan dan kun je altijd nog voor de optie AutoHold kiezen om de Mazda 6 Sportbreak stil te zetten voor een stoplicht. Het aantal blokjes afstand tot de voorligger – 1 t/m 4 – moest ik even heel erg goed naar zoeken maar dat bleek verdorie dus gewoon vlak voor mijn neus geprojecteerd te worden = HeadUpDisplay.

Na gegeten te hebben heb ik mijn zwemspullen gepakt en ben via de ventweg langs voormalig MarineVliegkamp Valkenburg naar Katwijk aan Zee gereden. Ik wilde even op de verkeersdrempels daar voelen hoe comfortabel de vering/demping nou precies is. Daarvoor moest ik eerst over de snelheidsbrekers voor de nieuwe woonwijk ‘t Duyfrak. Deze hoge snelheidsbrekers (voor een gewone auto ook al behoorlijk vervelend) vindt de Mazda 6 duidelijk totaal niet fijn, ik kon er dan ook alleen met een uiterst lage snelheid overheen rijden. Via een smal zijweggetje reed ik richting de N206 en erover heen naar de ventweg. De eerste verkeersdrempel ging lekker en dus geen enkel probleem voor de comfortabele vering/demping, maar dat is dan ook de laagste van de drie. De tweede is korter en hoger en daar had de Mazda 6 op zich geen moeite mee maar ik voelde wel dat-ie duidelijk diep in de veren dook na de verkeersdrempel. Het uitdempen deed-ie echter uitstekend waardoor de comfortabele vering/demping zijn topkwaliteit bewijst. Had de comfortabele vering/demping niet goed uitgedempt dan wel – nog erger – nagedeind dan had ik deze Mazda 6 een zware onvoldoende gegeven. Het mag duidelijk zijn dat de Mazda-technici heel goed wisten wat ze aan het doen waren tijdens het afstellen van de vering/demping van deze auto. Ik vind het wel jammer dat ik Paul van Hyperpro niet even heb kunnen laten rijden in de Mazda 6 die had deze vering/demping vast en zeker ook top gevonden.

Betere bochtenwerk
Vanwege die comfortabele vering/demping zou je verwachten dat het betere bochtenwerk niet aan deze Mazda 6 is besteed. Aan het einde van de ventweg aangekomen naderde ik de fraaie S-bocht met daarna de dubbelbaans rotonde met zijn mooie maar rare bocht de rotonde op-en-af. Ik besloot het ESP aan te laten staan want dat kon ik op een later tijdstip nog vaak genoeg uitzetten. De stuurflippers draaien mee met het stuur dus dat maakt het bochtenwerk met deze 6-traps automaat een stuk makkelijker. Ik flipperde terug naar de 2de versnelling en gaf stevig gas in de S-bocht waarna de Mazda 6 verrassend strak door de S-bocht heen reed en ook de rotonde op en af gingen ondanks het harde omgooien van het stuur naar rechts-links prima. Na het stoplicht ben ik door gereden op de N206 en er bij de afrit naar de Appie eraf gegaan waar iemand gelukkig een behoorlijk stuk voor mij reed. Voor even maar want ondanks mijn wettelijke maximum snelheid reed ik rustig uitrijdend in de afritbocht heel snel naar mijn voorligger toe die volop aan het afremmen was. Waarvoor? Vraag het mij niet! Veel automobilisten remmen alleen maar omdat ze te laat het gas hebben los gelaten. Is het zo simpel? Ja zo simpel is het echt, op tijd het gas loslaten en dus niet hoeven remmen en daardoor de bochtensnelheid hoog houden et voilà. Na het zwemmen ben ik uiteraard via de opritbocht bij ‘t Heen naar huis gereden, met het ESP aan en zonder stuurflippers heb ik vlak voor de apex van de bocht plankgas gegeven. Wat volgde was een superstrak langs de witte lijn sturende Mazda 6 Sportbreak met minimaal piepende banden dankzij het ESP en het G-Vectoring Control (=elektronisch sperdif) en niet te vergeten het SkyActiv-vehicle architecture.

SkyActiv-vehicle architecture wat is dat nou weer dan??? Aangezien ik niet van het-zelf-in-eigen-woorden-overschrijven-wat-reeds-goed-geschreven-is-ben hier de tekst op de website van Mazda Nederland hierover. [quote Mazda.nl] SkyActiv-vehicle architecture – Om de harmonie tussen mens en machine te versterken, kijken we niet alleen naar de motor zelf maar de gehele auto. Bijvoorbeeld bij de ontwikkeling van SkyActiv-vehicle architecture. We hebben gekeken naar menselijk gedragingen en beweging en daarop de architectuur beter gemaakt. Zo zijn de voorstoelen aangepast aan de S-vorm van je rug, voor extra comfort. Een nieuw ontworpen onderstel en verbeterde carrosseriestijfheid zorgen voor een soepele en fijne rijervaring. Tot slot is er gekeken naar de isolatie van het voertuig, wat zorgt voor een extra stil interieur. De nieuwe Mazda6 is het eerste model waarop de SkyActiv-vehicle architecture standaard aanwezig is. [/quote Mazda.nl] Waarom andere autojournalisten dit over het hoofd hebben gezien is mij een raadsel. Ga naar de website van Mazda en lees alles over de nieuwe Mazda 6 en je kan dit niet missen. De Mazda 6 is dus niet zomaar een auto maar een auto die anders is dan alle andere Mazda’s en zeker ook anders dan zijn Duitse concurrenten. Ik zou in navolging van de Peugeot 508 willen schrijven Misschien wel “De best sturende stationwagon ooit”. Ik vrees dat de consumenten en de autojournalisten zich nog steeds teveel blind staren op die zogenaamde topkwaliteit van de drie grote Duitse luxe ABM-automerken. Voor het geld van deze duurste versie van de Mazda 6 koop je bij die bovengenoemde Duitse automerken nog niet eens een halve strontkar.

Met de auto naar werk
Omdat ik vrijdag totaal geen zin had om op mijn mini-motor naar werk te gaan (dan moet die auto dus echt wel heel erg fijn zijn, check: stoelverwarming – check: stuurverwarming – check: comfort) ben ik in de Mazda 6 Sportbreak gestapt. Ik rij dan vrijwel dezelfde route als op mijn mini-motor en daar zit een mooie drempelweg dwars door het Wassenaarse Bos bij. De eerste twee snelheidsbrekers voor de Amerikaanse School voelden op zich goed aan maar dan ook wel maar net aan, iets hoger en de vering/demping trekt het niet meer dacht ik (een grote fout bleek later). Na rechtsaf geslagen te zijn bij de stoplichten ter hoogte van tuincentrum De Bosrand reed ik rustig op de ACC richting Wassenaar-Dorp waar ik rustig over de lastige verkeersdrempel heen moest rijden want er reed helaas iemand voor mij. Op naar de Schouwweg met zijn uiterst vervelende snelheidsbrekers maar daarvoor moest ik eerst nog over een schuine leuke verkeersdrempel heen rijden. Het grappige aan deze verkeersdrempel is dat iedereen er heel rustig overheen rijdt omdat-ie vervelend en lastig lijkt maar dat dus absoluut niet is. Hij is namelijk lager dan je denkt en heerlijk om zonder remmen overheen te rijden. Het ging de Mazda 6 Sportbreak dan ook prima af. Op de eerste snelheidsbreker van de Schouwweg hoorde ik meteen “Boink” en dat is niet zo gek want dit zijn de meest vervelende snelheidsbrekers in de wijde omtrek. Het was nu dus een kwestie van steeds met een andere snelheid over een snelheidsbreker heen rijden. Tot zo’n 45 km/u ging het prima maar vanaf 50 km/u was het “Boink” en dus zat de comfortabele vering/demping aan zijn grens. Dat viel mij heel erg mee want dat is namelijk niet zoveel anders dan auto’s met een sportievere vering/demping dan deze Mazda 6 Sportbreak. Eigenlijk is dit best wel een lastige auto om te testen want net toen ik dacht dat ik de comfortabele vering/demping juist had beoordeeld bleek-ie toch nog weer beter te zijn dan ik dacht. Dat geeft maar aan hoe knap deze auto in elkaar steekt en niet blijkt te zijn wat je in eerste instantie zou denken. Daarom is even kort testen zoals gebeurt tijdens een introductie ergens in het buitenland dus duidelijk veel te kort om een goed oordeel te geven over deze auto.

Na de snelheidsbrekers op de Schouwweg ben ik rustig op de cruise control naar werk gereden. Nou ja rustig op de Laan van Poot liggen ook nogal wat snelheidsbrekers die precies hetzelfde zijn als die van de Schouwweg. Ik heb het ACC dan ook op 35 km/u vast gezet en ben heerlijk kilometers lang rustig over de snelheidsbrekers heen gereden. Ik geef eerlijk toe dat dit met de Suzuki Jimny een stuk leuker was maar ja dat is dan ook een kleine super-4WD die speciaal gemaakt is voor zware omstandigheden. Op de kruising ben ik rechtsaf geslagen richting Kijkduin want nog zo’n straat met snelheidsbrekers nee laat maar. Terug naar huis ben ik een andere route gereden met wel weer veel snelheidsbrekers maar dat is omdat ik geen zin heb om in de file te staan. In de Hubertustunnel was het erg stil en dus heb ik even de kickdown uitgetest om te kijken hoe de 2.2-liter dieselmotor reageert. Nou uitstekend dus want de Mazda 6 Sportbreak vloog er met zijn 184 Pk/445 Nm hard vandoor. Dat de 6-traps automaat volledig schokvrij zijn werk doet is vooral te danken aan de SkyActiv-Drive zoals Mazda haar automaat noemt. Inderdaad deze fantastische automaat is een eigen product van Mazda waar andere automerken Aisin of ZF monteren. Deze slimme 6-traps automaat combineert de voordelen van een conventionele automaat, een CVT en een Dubbele koppeling. Dankzij het brede lock-up bereik van de koppelomvormer voelt de directheid van het aandrijfgevoel van deze automaat hetzelfde aan als een handmatig geschakelde versnellingsbak. Hoe die lock-up precies werkt is lastig uit te leggen maar in onderstaand filmpje kun je het zien, dat is duidelijker dan het proberen uit te leggen. Ook hier verbaast het mij weer dat geen enkele autojournalist uitgebreid aandacht besteed aan deze fantastische automaat (die duidelijk beter is dan een automaat van Aisin of ZF) terwijl ze dat bij de Duitse automerken wel doen.

SkyActiv-Drive met lock-up

https://www.youtube.com/watch?v=rqHGnfnQPk4

Alweer verdorie!
Nee ik rem niet expres laat maar als motorrijder is het domweg een gewoonte om laat te remmen gewoon omdat het heel goed kan op een motor. Tja en dan ga je dat als vanzelf in een auto ook doen. En net als met de Kia Niro PHEV overkwam het mij ook nu weer een aantal keer dat ik zo laat remde dat het autonome remsysteem ingreep voordat ik zelf remde. Tja al die elektronica in een auto is dat nou wel nodig? Natuurlijk kan het je een keer redden maar het kan je ook fataal worden zoals die levensgevaarlijke software bugs in die auto’s van VAG (Volkswagen Scirocco en Skoda Rapid). Ik zou het wel fijn vinden als ik een auto kon kopen zonder al die elektronica, gewoon ABS en uitschakelbaar ESP en meer niet. Al die andere soesa – BSI/CBA/LDW/PWS/TSR/Etc. – mogen ze van mij houden. Ik zou wel eens in een week tijd 500 automobilisten willen spreken en ze vragen of ze weten hoe al die elektronische veiligheidssystemen werken en of ze die ook werkelijk gebruiken dan wel weten hoe ze te gebruiken.

Samsonite kofferset
Met rolhoes: 70-liter + 4×50-liter + 33-liter
Zonder rolhoes: 3×70-liter + 3×50-liter + 33-liter + 13-liter

Fantastische zuinigheidsrit
In navolging van de fantastische zuinigheidsrit met de Mazda CX-5 diesel met hetzelfde motorblok maar dan minder krachtig (150 Pk van de Mazda CX-5 tegen 184 Pk voor de Mazda 6) was ik uiteraard zeer benieuwd naar het verbruik van deze grote lange Mazda 6 Sportbreak. Met 1.536 kg is deze Mazda 6 Sportbreak diesel ruim 141 kg zwaarder dan de Mazda CX-5 diesel die ik in 2014 getest heb. Ik was benieuwd hoeveel invloed het krachtiger motorblok en het extra gewicht uiteindelijk zouden hebben op het verbruik. Ik verwachtte geen slecht verbruik maar echt hoopvol was ik niet gezien het extra gewicht en het hogere vermogen van dit diesel motorblok. Omdat de brandstoftank niet volledig vol zat en de tripmeter op nul stond bij mijn vertrek kon ik geen verbruik uitrekenen na het aftanken. Na het aftanken kon ik heel rustig de N206 oprijden want het was erg rustig. De verbruiksmeter op het display gaf vrijwel constant een waarde aan van rond de 4,0 l/km dus dat gaf me in ieder geval goede hoop. Het rijden op de cruise control (in dit geval een ACC=Adaptive Cruise Control) is en blijft altijd weer heerlijk tijdens een zuinigheidsrit, ik baal dan ook als een testauto geen cruise control heeft. Bij De Zilk aangekomen schakelde ik het ACC zo’n honderd meter voor de bocht uit en reed ik met zo’n hoog mogelijke snelheid door de haakse rechterbocht. Door de comfortabele vering/demping had k verwacht dat de bochtensnelheid lager zou liggen maar dat viel heel erg mee. Bij Vogelenzang aangekomen zag ik dat ik nog steeds om moest rijden langs de Leidsevaart wat de zuinigheidsrit dus iets langer maakt. Omdat ik moest wachten voor het stoplicht onder het kleine spoorviaduct door wist ik al dat nul keer remmen er niet in zou zitten. Nou had ik daar sowieso een hard hoofd in want handmatig afremmen in de Manuele stand lukte maar matig. Dat gaat in een handgeschakelde auto toch vele malen beter maar ach zo af en toe een automaat is ook best lekker. Op de bomenweg reed er weer eens zo’n asfalthijger op de weg, ik vind het persoonlijk erg onveilig maar goed racefietsers en IQ… Bij de Nachtegalenlaan kon ik mooi direct doorrijden over de scheve verkeersdrempel en dat voelde goed aan ondanks de comfortabele vering/demping. Ook de lastige lange S-bocht ging uitstekend, mooi strak en met een hoge bochtensnelheid.

Achteraf bedacht ik me dat ik misschien nog had moeten proberen handmatig op te schakelen (=M-stand) misschien dat het toerental dan net wat lager zou zijn dan in de D-stand. Deze Mazda 6 Sportbreak heeft overigens een 6-traps automaat, dat lijkt misschien wat ouderwets in deze hypermoderne tijd van 8-traps automaten (what’s next 10-traps automaten?) maar deze automaat is wel héél erg lekker. Vaak voel ik nog wel eens een schok maar daar is bij deze automaat absoluut geen sprake van. Ondertussen draai ik door de playlist heen om een ander nummer op te zoeken. Het multimedia-systeem is van Bose en van het type Premium met 11 speakers, niets mis mee en eerlijk gezegd ben ik nog steeds een fan van de bediening. Al die touchscreens lijken leuk maar je arm uit moeten strekken voor een touchscreen is sowieso minder veilig dan je arm naast je lichaam kunnen houden en met je hand aan een knopje draaien. Bij Mazda snappen ze heel goed wat ergonomie betekent en dat voel je ook tijdens het rijden. Het voelt vanaf het instellen van stoel/stuur/spiegels volkomen natuurlijk aan en dat is echt pure wetenschap. Ja inderdaad alweer! Ik was ondertussen bij de boulevard aanbeland en reed weer eens achter een fossiel die naar de zee zat te kijken in plaats van naar de snelheid op de verkeersborden te kijken. Bij de duinenweg aangekomen heb ik met de SET+ knop de snelheid meteen opgeplust van 50 -> 80 km/u. Bij Overveen aangekomen maakte ik een hele mooie bijna 360-gradendraai om de terugweg weer aan te vangen. Ik heb intussen wel door dat deze Mazda 6 Sportbreak een lastige auto is, elke keer als ik denk dat ik ‘m door heb verrast-ie me weer. Precies de reden dat zoveel autojournalisten er naar mijn bescheiden mening naast zitten met hun mening over deze Mazda 6 Sportbreak. Na een probleemloze terugrit waarbij ik een bumperklevende Tesla Model X nog even heb laten staan kamperen in een blinde bocht en op een rotonde kon ik gaan aftanken in Katwijk aan Zee en dat leverde een sublieme 1:28 op. Ik had bijna de Mazda 6 Sportbreak trouwens bijna tekort gedaan want ik moest omrijden en dat is 2,4 km extra op de standaard afstand van 69,8 km. Vanwege de winterbanden mag ik daar nog eens zo’n 10 procent bij optellen = 1:30,8 en dat is bijna hetzelfde verbruik als dat ik met de Mazda CX-5 2.2d heb gehaald tijdens een zuinigheidsrit.

Even lekker manueel knallen!
Na het aftanken rij ik altijd via de opritbocht bij ’t Heen de N206 op naar huis maar dit keer besloot ik het in de manuele stand te doen. Dat betekent de versnellingspook naar links klappen en dan de pook naar je toetrekken om op te schakelen en van je afduwen om terug te schakelen. Ach laat ook maar ik flipper wel want deze stuurflippers draaien mee dus makkelijker dan dit kan niet. Okidokie daar ging-ie dan, vlakbij de apex gaf ik plankgas in de 2de versnelling waarna ik met vol doorspinnende voorbanden perfect (want G-Vectoring) langs de witte lijn de opritbocht rondde want dat is het in wezen, ik rij namelijk een half rondje. Ik moest trouwens wel verplicht zelf opschakelen want bij deze automaat is manueel ook echt manueel. De toerentellernaald blijft dus doodleuk in de toerenbegrenzer hangen in tegenstelling tot de overgrote meerderheid van de automatische versnellingsbakken die in de toerenbegrenzer alsnog zelf automatisch opschakelen. Het in- en uitlaatgeluid (echt of nep?) klinken trouwens heerlijk hoog in (diesel)toeren. Daarna ben ik ook nog even over de rotonde en door de S-bocht naast voormalig MarineVliegkamp Valkenburg geknald met al net zulke heerlijk doorspinnende voorbanden (=handtekening op het asfalt zetten). Wat een heerlijke Stationwagon is dit zeg! Na een heerlijk nachtje slapen was het tijd voor de zondags fotoshoot! Een mooie sjiekdefriemel-auto verdient een mooie fotoshoot = mooie sfeer- en actiefoto’s ja toch niet dan. Zoals altijd moet ik dan locaties bedenken, één voor de sfeerfoto’s en één voor de actiefoto’s. Omdat ik geen zin had om ver van huis te gaan besloot ik naar randje Oegstgeest te gaan maar dan niet de plek waar we meestal naartoe gaan. Dat leverde verrassend mooie foto’s op die naar mijn mening volledig recht doen aan deze fraaie Stationwagon.

Na de fotoshoot ben ik gaan zwemmen en heb voor de lol nog even twee rondjes Space Business Park gedaan. Twee rondjes omdat het gewoon erg leuk is in deze auto en omdat ik wilde kijken hoe precies ik deze Mazda 6 Sportbreak kon laten doen wat ik wilde. Daarmee bedoel ik hoe precies ik ’n tot op de millimeter kon plaatsen, laten uitbreken en voorwieldriften. Nou heel precies dus! Daarna ben ik puur voor de lol ook nog even door de lange opritbocht de A44 opgereden. Dat is, hoe gek het ook mag klinken, met deze auto 100 maal leuker dan met de Hyundai i30N. In tegenstelling tot de Hyundai i30N voel je exact wat de Mazda 6 Sportbreak doet met het ESP/TRC uit. Het elektronisch sperdif doet zijn werk fantastisch en met een uitstekende feedback naar de bestuurder. Dat geeft heel veel vertrouwen en daarom durfde ik dan ook loeihard door deze lange opritbocht heen te sturen. De man in de Peugeot 3008 die aan het begin van de oprit nog enthousiast gas gevend naast me reed verdween razend snel in mijn achteruitkijkspiegel. Het ging echt fantastisch want normaal gesproken moet ik nog wel eens een keer gas lossen als een testauto dreigt uit te breken maar bij deze Mazda 6 Sportbreak kon ik het gas er heel mooi ophouden. Daarna ben ik omgedraaid bij de stoplichten en heb nog even met 150 km/u de afrit Leiden-Zuid genomen en ben aan het einde heel hard in de remmen gegaan. Normaal gesproken vindt een auto dat niet erg leuk omdat ik hier heel hard rem in een zeer flauwe bocht. Het onderstel van een testauto gaat hier 9 van de 10 keer minimaal lichtjes dweilen zo niet bij deze Mazda 6 Sportbreak. Wat Mazda in haar online brochure schrijft klopt dus als een bus. De remmen zijn overigens ook uitstekend, prima vertraging en prima te doseren.

Zaterdag=Zwemdag
Omdat ik altijd iets eerder weg ga naar het zwembad heb ik mooi even de tijd om een rondje Space Business Park te doen. Oké het is er totaal de auto niet voor maar toch heb ik het gedaan omdat het informatie oplevert die de rest van de autojournalisten blijkbaar niet wil weten omdat ze denken dat de auto daar niet geschikt voor is. Natuurlijk voelt deze Mazda 6 Sportbreak zeer comfortabel aan maar betekent dat dan ook automatisch dat je er dus absoluut niet sportief mee kunt rijden. Er is namelijk iets vreemds aan de hand met deze Mazda 6 Sportbreak waardoor deze auto mij in eerste instantie totaal op het verkeerde been zette. Over verkeersdrempels heen rijdend heb je al snel het gevoel dat de vering elk moment door kan slaan (=veerschotels tegen de stootrubbers) zo comfortabel is de vering/demping. Maar het gekke was dat ik vrijdag in de wat snellere bochten op en neer naar mijn werk gemerkt had dat de grens veel verder lag dan ik gedacht had op grond van díe comfortabele vering/demping. Huh? Soms kom je dingen tegen tijdens het testen die totaal met elkaar in tegenspraak zijn en dit lijkt zo’n typische auto waarbij dat het geval is. Tja en dan kun je als autojournalist weinig anders dan toch even dat sportieve ritje maken over het perfect daarvoor toegeruste Space Business Park. Omdat zo’n rondje toch écht het allerleukste is als je dat manueel schakelend doet heb ik de versnellingspook in de M-stand geklapt en ben even gaan plussen en minnen met de versnellingspook en daarna heb ik ook nog een rondje gedaan met de (jawel bij Mazda snappen ze het!) meedraaiende stuurflippers. Wat ik dan wel weer jammer vindt is dat je voor het opplussen de versnellingspook naar achteren moet trekken. Even snel naar voren tikken was veel logischer geweest lijkt mij maar wie ben ik. Maar goed ik heb het ESP uitgezet (is direct uit na een korte druk op de knop) en de versnellingspook naar links geklapt terwijl ik op de N206 reed en het is dan goed om te weten. Voor het Space Business Park had ik nog even een leuk momentje op de lage verkeersdrempel onder de stoplichten bij de Chinees in Katwijk-Binnen. Als ik die stoplichten groen heb en er rijdt niemand voor mij geef ik altijd stevig gas ruim voor de verkeersdrempel. Ondanks dat die verkeersdrempel laag ik kom je door de snelheid toch heel even een kort moment los en is de landing vrij heftig omdat dit stukje weg in een hele flauwe bocht ligt. Het onderstel van de Mazda 6 Sportbreak reageerde vrij heftig maar toch ging het gewoon goed en daar zit ‘m de kneep. Door de uitstekende kwaliteit van de vering/demping (lees topkwaliteit gebruikte materialen) en door het zeer stevige onderstel blijft-ie niet door ‘stuiteren’ na de verkeersdrempel want deze auto heeft geen last van nadeinen ondanks die zeer comfortabele vering/demping.

Na het viaduct gaf ik nog even stevig gas want ik wilde de afrit naar Klei-Oost vrij hebben. Ik was namelijk erg benieuwd wat het onderstel in de lastige rechter afknijpbocht zou doen. In die bocht doet het onderstel namelijk heel raar door alle verschillende g-krachten die erop komen te staan. Het binnenste achterwiel wil liften, het buitenste voorwiel drukt zijn veerschotel op het stootrubber en het binnenste voorwiel en buitenste achterwiel zitten daar ergens tussenin. En ja dan gaat een auto heel vreemd en wat zoekerig doen en dat voelt aan de ene kant beangstigend en tegelijkertijd ook heel lekker spannend aan. De Mazda 6 Sportbreak deed het heel erg goed en dat klopt eigenlijk helemaal niet gezien de verre van sportieve vering/demping. Mijn vermoeden dat deze Mazda 6 Sportbreak dan ook veel beter is dan ik dacht lijkt te kloppen. Nu nog die twee rondjes SBP dan weet ik 100 procent zeker dat ik ‘m als zijnde de enige echte Keur-slager (zo noemde ze mij vroeger vaak) goed mag keuren. In de eerste haakse rechterbocht gaf ik in M2 stevig gas waarna ik met doorspinnende voorwielen opschakelend naar M3 door de bocht heen vloog. Dankzij het elektronische sperdif genaamd G-Vectoring bleef de Mazda 6 Sportbreak netjes op de ideale lijn. Het maximale koppel van 445 Nm bij 2.000 toeren is werkelijk zalig en komen er heel mooi in zelfs als je het gaspedaal in één keer op de bodem trapt. Ik reed strak door de flauwe linkerbocht en gaf daarna plankgas de vrachtwagenparkeerplaats op in de 2de versnelling. Maar ook deze actie leverde geen naar alle kanten uitbrekende Mazda 6 Sportbreak op.

Maandagavond=Avondje sporten
Geen idee waarom maar maandagavond had ik heel erg veel zin om even een avondje te sporten in de Mazda 6 Sportbreak. Sportief rijden in een comfortabel afgeveerde stationwagon? Ik weet dat het totale onzin lijkt maar ik wilde gewoon weten of het kan en hoe dat voelt met deze ultieme comfort-Sationwagon. Ik besloot er een groot rondje van te maken: Huis -> A44 op -> bij Oegstgeest eraf -> richting Voorhout maar nog wel even naar de Sikkens en weer terug -> Naar Noordwijk -> Noordwijkerhout -> terug naar de N206 -> eraf bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg -> binnendoor naar de Voorschoterweg -> N206 weer op -> mooie lange oprit naar de A44 -> file want maar 1 rijstrook (aan beide kanten!) en zowaar niemand negeerde het rode kruis -> nog even de Papeweg op en weer terug de A44 op en er weer heel hard af bij Leiden-Zuid en weer naar huis. De gehele rit grotendeels sportief gereden. Richting de A44 reden er een aantal haastige automobilisten achter en naast mij. Ze moesten dezelfde kant op en dachten via allerlei capriolen mij in te kunnen halen. Foutje want deze comfortabele Japanse diesel stuurt toch echt strakker en beter dan zij hoopten. Rechtsaf naar de oprit toerijdend is het nog steeds behelpen ter hoogte van Holiday Inn maar ik weet precies welke strategie ik moet volgen en die werkt perfect elke keer weer. Na het oprijden van de invoegstrook is het meteen gas erop en gaan met die banaan. De stoplichten aan het einde van de invoegstrook zijn verdwenen waardoor je tegenwoordig gas kunt blijven geven en eventueel te laat invoegende auto’s voor blijft en de mooie haakse opritbocht helemaal voor jezelf hebt. Maar ook daar moet je weer opletten op invoegende verkeer van links want geen stoplichten meer weet je wel. Meteen na de haakse rechterbocht is het dus plankgas de oprit oprijden want heb je hier een fossiel voor je dan is het kruipen. Ik heb hier op de motor wel eens zo’n fossiel die 50 km/u reed waar je al minstens 80-90 km/u hoort te rijden ingehaald over de vluchtstrook en toen begon die mafklapper te toeteren. Tja verkeersinzicht helemaal NUL da’s wel duidelijk! De Mazda 6 Sportbreak liet zich perfect en snel de A44 op loodsen, echt genieten gewoon deze auto.

Snelwegzuinigheidsrit
Uit mijn werk vandaan heb ik woensdagavond een werkelijk sublieme veiligheidsrit gedaan op en neer naar Zaanstad. Ik zal het daarom kort houden maar de Lane Keep Assist deed het uitstekend. Op de A5 stuurde de Lane Keep Assist de Mazda 6 heel mooi zelfstandig door de flauwe snelwegbocht richting de Coentunnel/Purmerend heen. Bij Zaanstad ben ik weer omgedraaid en terug naar Leiden gereden. In de lastige snelwegbocht vlak voor de Coentunnel ging iedereen ineens angstvallig rechts rijden. Gelukkig voor mij want ik vind deze snelwegbocht juist totaal niet eng maar werkelijk fantastisch juist omdat-ie zo’n rare bocht in een bocht heeft. Eenmaal op de A5 kreeg ik het nog aan de stok met een wel heel asociale verkeershufter in – hoe kan het ook anders – een Audi A5. Hij had domme pech want ik had die avond een zéér slecht humeur wat betreft verkeershufters. Ik heb ‘m daarom strategisch opgesloten tussen een vrachtwagen en mij. Ik ben dus gewoon doodleuk 80-90 km/u gaan rijden en blijven rijden tot aan de A4. Het verbruik was net als met de gewone zuinigheidsrit uitstekend en exact 1:25 +10 procent voor de winterbanden = 1:27,5.

 

Specificaties

Jaargang

2016

Carrosserie

Stationwagon

Transmissie

Automaat

Aantal deuren

5 deuren of meer

Brandstof

Diesel

Type motor

Diesel

Aantal cilinders

4

Acceleratie (0-100/sec)

9,2 seconden

Topsnelheid

219km/u

Vermogen

135(184)/4.000 kW (pk)/rpm

Koppel

445/2.000 nm/rpm

Cilinderinhoud

2.2/2.191 liter

Kleppen per cilinder

4

Turbo

Turbo + intercooler

Aandrijving

Voorwielaandrijving

Differentieel

G-Vectoring Control

Remmen voor

Geventileerde schijven

Remmen achter

Schijven

Draaicirkel

11,8 meter

Overig

Type bekleding

Leer

Velgen

19-inch

Milieu en veiligheid

Verbruik

 

Bebouwde kom

5,8 liter/100 km

Snelweg

4,6 liter/100 km

Gemiddeld verbruik

5,1 liter/100 km

C02 uitstoot

134 gram/km

Energielabel

F

Afmetingen

Lengte

4.805 mm

Breedte

2.090 mm

Hoogte

1.480 mm

Wielbasis

2.750 mm

Spoorbreedte voor

1.595 mm

Spoorbreedte achter

1.595 mm

Massa leeg

1.548 kg

Max. toelaatbare massa

2.237 kg

Laadvermogen

689 kg

Aanhanger geremd

1.600 kg

Aanhanger ongeremd

730 kg

inhoud bagageruimte

506 liter

Bandenmaat

225/45-R19

Kosten aanschaf

Kosten gebruik per maand