Deze testauto werd ons aangeboden door Mitsubishi Motor Sales Nederland B.V.

Een test als geen andere en een auto als geen andere…

Samenvatting
Het zijn geen echte terreinauto’s maar sommige SUV’s zijn toch wel heel erg leuk en komen behoorlijk dicht in de buurt van een 4WD helemaal met echte terreinbanden om de velgen. Deze Mitsubishi met de officiële lange typenaam Eclipse Cross PHEV Instyle 2.4 DOHC MIVEC is zo’n auto. Ik kon ermee over de allerhoogste verkeersdrempels en snelheidsbrekers heen springen alsof ik in een hardcore 4WD reed. Het rijden in deze Mitsubishi Eclipse Cross PHEV is net zo leuk als in zijn grotere broer de Mitsubishi Outlander PHEV. Het unieke vierwielaangedreven systeem zonder cardanas is werkelijk geniaal en werkt dankzij de software zo perfect dat het voelt alsof er wél een cardanas aanwezig is. Een medewerker van Mitsubishi-dealer Dijksman in Katwijk aan Zee vertelde mij over een strandtent-eigenaar die een Mitsubishi Eclipse Cross PHEV heeft en die daarmee altijd het strand oprijdt en nog nooit vast is komen te zitten in het zand. En dat nota bene met gewone straatbanden om de velgen! Hoe ver je komt op een volle Li-ion accu hangt helemaal van jezelf af. Ik heb in totaal zes verschillende zuinigheidsritten gemaakt en die toonden allemaal aan dat je met de verwarming uit meer – en binnendoor zelfs behoorlijk wat extra kilometers! – kilometers kunt rijden. Het loont dus dik om warm gekleed (winterjas + petje + handschoenen) in deze auto te gaan zitten met de verwarming uit. Ik heb toevallig voor op de motor een verwarmde bodywarmer die ik op de 12V-ingang aan kon sluiten en zo had ik het heerlijk warm. De wegligging is boven alle kritiek verheven ondanks dat deze auto lange veerwegen heeft. De vering/demping is zo’n ontzettend mooi compromis daar word ik blij van. De veren spreken in het begin wat hard aan maar daarna juist weer mooi comfortabel en ook de demping is uitstekend. Mijn rondje Space Business Park en rondje over het rotondecircus waren dan ook een waar feestje voor Daan. Mama mia wat heb ik mij vermaakt zeg, het is lang geleden dat ik zoveel mega-lol had. Het enige dat ze van mij mogen doen is er een motorblok inhangen met een kleinere cilinderinhoud en de software zo afregelen dat het aggregaat dat via de benzinemotor aangedreven wordt minder vaak/snel aanslaat (zelfs als de Li-ion accu vol is… huh?) want juist daardoor was het benzineverbruik een stuk hoger dan ik verwacht had. Dat moet beter kunnen want met andere PHEV’s haalde ik makkelijk 1:200 tot wel 1:300. Oeps en toen zag ik tijdens het terugbrengen dat als ik het EV-knopje indrukte het aggregaat níet meer aanslaat op het moment dat de Li-ion accu nog niet leeg is. Die 1:200 tot 1:300 is dus wel degelijk haalbaar alleen werkt het bij deze Mitsubishi Eclipse Cross PHEV net even anders dan bij andere PHEV’s. Enige grote nadeel is dat de Adaptive Cruise Control automatisch uitgeschakeld wordt zodra je het EV-knopje indrukt. Da’s wel balen en mogen ze van mij dan ook snel aanpassen in de software!

Plus: Beenruimte achterin – Driveability – Elektrische actieradius – Vering/demping – Wegligging – Zit

Min: Ik mag het eigenlijk niet zeggen maar stiekem is dit een ongelofelijk leuke Ragbak

Testverslag
Soms, heel soms, heel heel soms heb je van die dagen dan weet je achteraf dat je beter in je bed had kunnen blijven liggen! Donderdag 20 januari 2022 was voor mij precies zo’n dag. Ik was ’s nachts al vanwege plotseling opkomende misselijkheid wakker geworden maar daarna gelukkig toch weer in slaap gevallen. Het was gelukkig niet zo heftig dat ik over moest geven dus daar bofte ik mee. Het kwam vast en zeker door de plakjes worst op de verjaardag van de jongste dochter van mijn jongste zus de avond ervoor. Om 08.30u heb ik bij het ontbijt uit voorzorg slappe thee en een beschuitje met suiker genomen. Daarna heb ik mijn motorkleding aangetrokken en ben in mijn Renault Twizy gestapt en naar mijn garage gereden. Daar ben ik op mijn Honda MSX 125 gestapt om de nieuwe Mitsubishi Eclipse Cross PHEV op te halen in Amstelveen. Het motorritje heb ik overleefd maar daarna ging echt alles mis wat er maar mis kan gaan. Na één ding denk je oké kan gebeuren, maar het hield niet op na één ding het bleef maar doorgaan en doorgaan en doorgaan. Toen ik voor het zwembad Aquamar in Katwijk aan Zee de Li-ion accu op wilde laden ging er echt even een lampje bij mij uit. Uit de verte zag ik dat er één auto stond op te laden dus er was nog een laadplek vrij maar toen ik dichterbij kwam zag ik dat er een taxibusje heel asociaal half op de andere laadplek stond geparkeerd. En aangezien de Mitsubishi Eclipse Cross PHEV geen harmonika-auto is ben ik maar naar een andere oplaadpaal een heel eind verderop gereden. Toen ik de achterklep open deed en tot mijn verbijstering geen oplaadkabel zag liggen maar alleen een mobiele thuislader had ik even een hersen-eclipse onder mijn schedeldak. Ja wat kun je dan het beste doen? Jep gewoon lekker 1,5 km gaan zwemmen om mijn hoofd af te laten koelen maar vooral ook mijn hoofd even leeg te zwemmen. Na het zwemmen heb ik in de TomTom bij POI onder autodealers gezocht of er een Mitsubishi-dealer in de buurt zit en ik zag dat er inderdaad eentje in Katwijk aan Zee bleek te zijn. Daar aangekomen trof ik een zeer behulpzame Mitsubishi-dealer maar ja da’s Kattuk hè dat is gewoon een goed slag volk. De PR Manager van Mitsubishi woont vlakbij in Noordwijk vertelde de verkoopchef mij en hij heeft haar toen even voor mij gebeld. De PR Manager had intussen (ik had op weg naar de Mitsubishi-dealer al met iemand van MMSN gebeld) ook al de nodige mailtjes gekregen en wist dus reeds van de hoed en de rand. Nou ja er bestaan dus nog goede behulpzame autodealers en dito PR Managers die helemaal toppie zijn. En zo reed ik met de oplaadkabel uit de auto van de PR Manager én een goed gevoel naar huis. Thuis gekomen heb ik de Mitsubishi Eclipse Cross PHEV meteen aan de oplaadpaal vlak voor mijn deur aangesloten zodat de Li-ion accu nog voor de avond vol was.
Opmerking: Dat ik de dag na het terugbrengen écht beter in bed had kunnen blijven liggen kwam ik op een wel heel keiharde manier achter. Vrijdagochtend 28 januari ging ik rond 10 uur met mijn Honda MSX 125 zo snoeihard onderuit in een lullig bochtje (dat moet diesel geweest zijn want het wegdek was verder kurkdroog) met slechts 15 km/u dat ik vier ribben brak en een partiële klaplong opliep. Ik heb vrijdagnacht zelfs even één nacht op de IC gelegen zo slecht ging het met mijn ademhaling. Gelukkig mocht ik maandagmiddag weer naar huis maar het was wel even schrikken verdorie. Vandaar dat de testverslagen iets later online zijn gezet dan gebruikelijk want ik had ze zondag 30 januari af willen maken en per WeTransfer doorsturen aan de webmaster van Autotesten-punt-nl.

Testen
Onderweg had ik uiteraard al het nodige getest dus laat ik het daar maar eens over hebben. Het afstellen van de stoel/stuur/spiegels was snel gepiept, de stoel en de spiegels zijn elektrisch verstelbaar en het stuur handmatig. Alleen zit het hendel voor de stuurverstelling op een rare plek waar je ‘m normaal gesproken nooit zult zoeken. Wegrijden doe je door de kleine fraaie versnellingspook naar rechtsachter duwend in de D-stand te zetten. Er zit ook een B-stand (= elektrische motorrem) op maar die kun je veel beter met de stuurflippers bedienen dat is veel makkelijker. Dit is één van de weinige auto’s waarbij je de B-stand met stuurflippers kunt bedienen. Met de linker stuurflipper verhoog je de B-stand van B0 naar B5 en met de rechter stuurflipper verlaag je ‘m van B5 naar B0. En als je de rechter stuurflipper wat langer ingedrukt houdt dan springt ie weer terug naar de D-stand. Dat werkt erg goed en ben je er eenmaal aan gewend dan is het een fantastisch systeem dat ervoor zorgt dat je het rempedaal grotendeels links kunt laten liggen. Op de terugweg ben ik via de De Kwakel en Leimuiden naar huis gereden om de N196 te vermijden. De volledig vernieuwde N196 met busbaan in het midden is naar mijn mening – en daarin sta ik niet alleen! – levensgevaarlijk. Ik ben nu in amper twee weken tijd al bijna tweemaal dood gereden op mijn Honda MSX 125 door totaal onduidelijke situaties op deze vernieuwde weg. Een medewerker van Mitsubishi zei daarover tegen mij dat hij ineens op de busbaan reed en dat hij werkelijk totaal geen idee had hoe hij daar terecht was gekomen. Iets dat mij ook al bijna tweemaal is overkomen en ook ik had geen idee hoe ik daar nou terecht was gekomen. Welke totaal gestoorde raamstaarder(s) van de provincie Noord-Holland heeft deze vernieuwde N196 bedacht achter zijn/hun bureau? Verder is de weg via De Kwakel, Kudelstaart en Leimuiden ook nog eens vele malen mooier dan de weg aan de andere kant van de Westeinder Plassen dus de keuze was niet zo moeilijk.

Deze Instyle-uitvoering heeft Adaptive Cruise Control en de minimum snelheid is 30 km/u, de afstand tot de voorligger kun je instellen met 1-4 afstandstreepjes. Met het SET/RES-knopje kun je de snelheid vastzetten/hervatten van waarna je de snelheid met -/+ 1 of 5 km/u kunt verlagen/verhogen door het SER/RES-knopje een tikje te geven dan wel een paar seconden vast te houden. Omdat ik nogal pissig was door alles wat er fout ging was mijn rijstijl ook nogal van het gooien en smijten op kruisingen. Ik moest even mijn (overigens onterechte) boosheid kwijt en dat resulteerde in een Mitsubishi Eclipse Cross PHEV die met heftig piepende banden en af en toe licht uitbrekend (gecorrigeerd door het ESP) door de bochten heen vloog. Dat deed de Mitsubishi Eclipse Cross PHEV overigens erg goed zei het dat het ESP/TRC wel aanstond. Ik weet uit het verleden dat Mitsubishi Outlander PHEV met het ESP/TRC uit waanzinnig leuk is om over bv. het space Business Park of het rotondecircus heen te knallen. De Mitsubishi Eclipse Cross PHEV maakt dan ook gebruik van dezelfde aandrijftechniek als de Outlander PHEV. Het in eigen huis ontwikkelde Twin Motor 4WD-systeem is gebaseerd op een EV-architectuur, waarbij de voor- en achteras permanent worden aangedreven door een separate elektromotor met respectievelijk 82 Pk (60 kW) en 95 Pk (70 kW). De permanente vierwielaandrijving (= Super-All Wheel Control) met Active Yaw Control is werkelijk geniaal maar pas als je het ESP/TRC uitzet voel je hoe goed het écht werkt. Ik kon dan ook bij ’t Heen perfect op de limiet rijdend strak tegen de witte lijn aan met vier doorspinnende wielen door de opritbocht heen vliegen.
Gecombineerd vermogen: 188 Pk (138 kW)
Benzinemotor: 98 Pk (72 kW) – 193 Nm
Voorste elektromotor: 82 Pk (60 kW) – 137 Nm
Achterste elektromotor: 95 Pk (70 kW) – 195 Nm
Li-ion accu: 13.8 kWh – Actieradius: 45 km

TGIF
The day after… gelukkig was ik vrijdagnacht niet meer zo misselijk als donderdagnacht het ging dus de goede kant op met mijn maag en darmen. Omdat in de ochtend de zon scheen ben ik direct na het ontbijt in de Mitsubishi Eclipse Cross PHEV gesprongen om mooie sfeerfoto’s te maken. De zon scheen toevallig net even heel mooi op de houtzaagmolen van de vroegere firma D.D. Noordman en dus ben ik op de kruising van de Haagweg met de Churchilllaan rechtdoor gereden om snel die ene mooie foto te maken. Daarna ben ik snel naar het fraaie gebouw van het ROC gereden alhoewel er tegenwoordig paaltjes staan maar daar paste ik gelukkig net aan tussendoor. En toen nog even naar het restaurant bij de Lammebrug en daarna ben ik snel naar mijn garage gereden om de Samsonite kofferset te fotograferen. Ik had geen flauw idee hoeveel koffers erin zouden passen maar het waren er uiteindelijk meer dan ik verwacht had toen ik de achterklep open deed. De kofferbak lijkt aan de kleine kant maar dat valt dus mee, zo zie je maar weer hoe handig het is om een eigen kofferset te hebben.

Samsonite kofferset
Met rolhoes: 3×50-liter + 33-liter + 3×13-liter
Zonder rolhoes: 3×50-liter + 3×33-liter + 5×13-liter

Zeer bijzondere zuinigheidsrit
Instellingen: 30-80 km/u – Rijmodus Eco – Verwarming: 25 graden Celsius – Buitentemperatuur: 7 graden Celsius
Elektrische actieradius: 36,5 km
Ik vertrok met het idee een doodgewone zuinigheidsrit te gaan maken zoals ik dat al meer dan 10 jaar doe. Nou dat liep toch bijna anders, na een rustige heenrit kreeg ik op de terugweg politiebegeleiding en raakte ik in de slip. Het liep allemaal goed af dankzij de lessen van mijn leermeester Leo Krippendorf maar mama mia ik zag mezelf al in de vangrail hangen. Ik vertrok vrijdagavond lekker op tijd namelijk direct na het avondeten zodat ik weer op tijd thuis zou zijn en nog wat aan mijn avond had. Ik vertrok uiteraard vanaf de oplaadpaal voor mijn huis vanwege de 13.8 kW Li-ion accu waarmee ik ergens rond de 45 km actieradius uit zou moeten kunnen komen. Het was slechts 7 graden Celsius dus ik verwachtte dat de elektrische actieradius lager uit zou komen. Het was net na de spits dus qua drukte zou het mee moeten vallen helemaal op een vrijdagavond. En dat klopte want ik kon overal lekker doorrijden en eenmaal na de stoplichten bij Katwijk aan den Rijn was het recht-zo-die-gaat tot aan De Zilk. De haakse rechterbocht bij De Zilk ging fantastisch en superstrak en dat voor een mid-size SUV. Daarna ging liet ik de snelheid zakken van 80 km/u naar 60 km/u en dat zou zo blijven tot aan Bloemendaal aan Zee. Ja echt er bestaat ook een Bloemendaal aan Zee, volgens mij is het slechts één strandtent die Bloemendale of zoiets heet, ha, ha. Ik zat de hele tijd naar de tripmeter te kijken en als ik dan naar de teruglopende accu-inhoud keek op de accumeter dan liep die sneller terug precies zoals ik had verwacht. Aan het einde van de Zandvoortse boulevard was de Li-ion accu leeg bij exact 36,5 km op de tripmeter. Natuurlijk zat er een lang stuk met 80 km/u op de route maar ik weet zeker dat als het 20-25 graden Celsius was geweest ik die 45 km elektrische actieradius wel had gehaald. Ik ga komende week nog een volle Li-ion accu binnendoor leeg rijden met een maximum snelheid van 50 km/u, eens kijken op wat voor elektrische actieradius ik dan uit ga komen. Op de duinenweg ging de snelheid weer naar 80 km/u en zag ik uiteraard de benzinemotor (= oranje aangedreven voorwielen in het energiestroom-menu, blauwe aangedreven voorwielen = elektrisch) aanslaan dus dat ik benzine zou gaan verbruiken tijdens deze zuinigheidsrit leed geen twijfel. Terug door Zandvoort richting Aerdenhout rijdend reed er een auto achter mij waarvan ik dacht dat het een lesauto was omdat ik iets op het dak zag zitten in mijn achteruitkijkspiegel.

Afijn ik reed zoals ik altijd doe tijdens een zuinigheidsrit zonder te remmen maximaal op de grens rijdend over de rotonderanden en door de slingerende nauwe bochten heen = snelheid vasthouden = zuinig rijden. Pas op de Kostverlorenstraat zag ik dat het geen lesauto was maar een politieauto dus dat lesauto-bord op het dak bleken de zwaailichten te zijn. De politieauto moest de hele tijd lossen als ik op de grens rijdend over de rotonderanden en door de nauwe bochten heen reed. Geen wonder dus dat de politieauto daarna achter mij aan bleef rijden, ha, ha. Ik weet zeker dat ze onderweg het kenteken opgevraagd hebben maar toen kwamen ze er natuurlijk achter dat die auto op naam van MMSN (= Mitsubishi Motor Sales Nederland) stond. Uiteindelijk sloegen ze ook af naar de Leeuwerikenlaan en daar haalden ze mij in maar ik kreeg geen stopteken. Na Vogelenzang reed ik weer richting het lange rechte 80 km/u-gedeelte van de N206 en daar gebeurde iets geks. In de haakse linkerbocht gleed ik zonder enige waarschuwing vooraf plotseling heel snel naar rechts en zag ik de vangrail angstaanjagend snel op mij afkomen. Ik remde even kort héél erg hard om de snelheid eruit te halen liet snel het rempedaal weer los en stuurde hard naar links terwijl ik weer gas gaf. Oef dat ging maar net goed maar wat gebeurde er nou? Er moet diesel op het asfalt hebben gelegen dat kan gewoon niet anders! Mama mia wat ben ik blij dat ik meerdere anti-slipcursussen (overdag en ’s avonds) heb gedaan bij Leo Krippendorf want hier kun je zien dat ik zonder na te denken volautomatisch het enig juiste deed = de snelheid eruit halen door te heel hard te remmen – vervolgens rempedaal precies op tijd weer los te laten – en daarna sturen en kijken naar de richting die ik op wilde rijden. Oef!!! Daarna heb ik op mijn iPod Touch het zeer toepasselijke nummer Last Resort van Papa Roach opgezocht en de volumeknop van het Mitsubishi Premium Audio Sound System van 510 W met 8 speakers vol open gezet! Lekker geluidje heerlijk dat had ik even nodig na dit totaal bizarre bijna-in-de-vangrail-hangen-incident. De Li-ion accu loopt trouwens nooit helemaal leeg, er blijft een resthoeveelheid accu-energie aanwezig én de Li-ion accu wordt tijdens het rijden weer opgeladen net als een Toyota Prius. Op de rustige stukken met snelheden van 30-60 km/u kon ik dus nog steeds elektrisch rijden. Heel af en toe ook met een snelheid van 80 km/u maar dat gebeurde maar één keer op de terugweg tussen De Zilk en Noordwijkerhout. Vlakbij huis aangekomen heb ik afgetankt bij de Total en bleek het verbruik exact 1:28 te zijn. Niet verkeerd maar de meeste mensen wonen zo rond de 50 km van hun werk dus dan kom je uit op slechts 0,3 tot 1 liter benzine per dag afhankelijk van het jaargetijde. Woon je op 35 km of minder van je werk dan kun je 100 procent elektrisch rijden het hele jaar door.

Zuinigheidsrit binnendoor
Instellingen: 30-50 km/u – Rijmodus Eco – Verwarming: 25 graden Celsius – Buitentemperatuur: 8 graden Celsius
Elektrische actieradius: 38,8 km
Zaterdagochtend besloot ik na mijn standaard zuinigheidsrit (= Katwijk aan Zee <-> Overveen vice versa = 30/50/60/80 km/u) van vrijdagavond een zuinigheidsrit binnendoor te maken met een maximum snelheid van 50 km/u. Ik was heel erg benieuwd hoeveel kilometer ik hoger uit zou komen dan op vrijdag. Omdat ik nog bij Ab Motoren langs moest rijden besloot ik via een mooie route binnendoor naar Zoeterwoude-Rijndijk te rijden. Tijdens het rijden binnendoor probeerde ik zoveel mogelijk met de stuurflippers (= B1 t/m B5) af te remmen. Het gekke is dat je in het begin denkt dat het amper afremt maar als je het lef hebt om toch het rempedaal niet proberen aan te raken merk je dat je elke keer toch op tijd hebt afgeremd en genoeg afstand overhoudt tot je voorligger. Voordeel van afremmen met de stuurflippers is dat het afremmen minder bruusk gaat en je dus een veel netter en vloeiender rijstijl aan kunt houden want je houdt je voet op het gaspedaal. Binnendoor rijdend een zuinigheidsrit maken duurt voor je gevoel een eeuwigheid maar goed het moet toch gebeuren want iemand die deze auto koopt wil dat toch graag weten. Bij Ab Motoren aangekomen was de deur op slot maar ik zag wel haar zweven achter de balie. Robert bleek wel aanwezig maar had corona dus vandaar dat de voordeur dicht zat. Hij wees aan om even naar de schuifdeur aan de zijkant te lopen. Ik vermoed dat de accu van mijn Honda MSX 125 op is dus ik vroeg of zij een meetapparatuur hebben om de conditie van een accu te testen. Ja dus! Ik had pas 13 kilometer gereden op de tripmeter dus ik had nog wel even wat kilometers te gaan. Ik besloot dezelfde weg terug te rijden naar huis en dan richting Katwijk aan Zee te rijden en omdraaien op het moment dat ik exact net zoveel kilometers van de oplaadpaal zat als ik had gereden tot dan toe. Mijn plan slaagde en de Li-ion accu was leeg exact 50 meter voor de oplaadpaal maar de benzinemotor slaat dan nog niet aan dat doet ie pas bij een hogere snelheid. Ik reed heel langzaam en dan rij je nog elektrisch op de altijd aanwezige rest-energie van de Li-ion accu net als bij de Toyota Prius. Op dat moment stond de tripmeter op exact 38,8 kilometer en dat was minder dan ik had verwacht. Ik had toch wel 40-42 kilometer verwacht. Maar goed de verwarming stond natuurlijk aan dus ik ga ook nog eenzelfde rit maken met de verwarming uit. En wees gerust ik heb het niet koud want ik sluit mijn exo2 bodywarmer op de 12V-ingang aan en trek mijn motorhandschoenen aan. Die exo2 bodywarmer draag ik in de herfst en winter altijd over mijn T-shirt op de motor en in mijn Renault Twizy.

Snelwegzuinigheidsrit
ACC op 100 km/u – Rijmodus Eco – Verwarming: 25 graden Celsius – Buitentemperatuur: 6 graden Celsius
Elektrische actieradius: 36 km
Omdat het opladen toch weer een dikke 4 uur duurt besloot ik zaterdagavond nog snel even een snelwegzuinigheidsrit te maken dan had ik de eerste snelwegzuinigheidsrit alvast maar gehad. Ik vertrok zoals iedere keer met het groene lampje nog branden vanaf de oplaadpaal. Eenmaal bij de A44 aangekomen reed ik snelheid makend via de lange oprit naar de A44 waar ik met het ACC op 100 km/u invoegde. Het was lekker rustig en dat is wel zo fijn want hoe constanter ik die 100 km/u kan vasthouden hoe beter. Er rijden in het weekend amper vrachtwagens op de snelweg en ’s avonds al helemaal niet, prima dus want als je die elke keer in moet halen dan kost dat toch extra energie. Ik was benieuwd waar ik om zou moeten draaien om precies op 0 km uit te komen bij de oplaadpaal want dat is natuurlijk het mooiste als me dat lukt. Ik gokte op de afslag Oude-Wetering dan wel de iets verderop gelegen afslag Leimuiden maar ter hoogte van Abbenes wist ik al dat ik Leimuiden niet ging redden. Nadat ik onder de A44 was door gereden reed ik weer terug naar Leiden. Ook de kant van Leiden op was het lekker rustig en ook nu weer geen enkele vrachtwagen gelukkig. Ik kon dus heel netjes 100 km/u op de ACC aanhouden. Ik hoopte wel dat de verlegde afrit naar Leiden precies genoeg zou zijn want doorrijden naar Wassenaar zou waarschijnlijk net te ver zijn voor de voorraad in de Li-ion accu die ik nog over had. En het pakte inderdaad perfect uit want toen ik bij de oplaadpaal arriveerde sprong de actieradius van de Li-ion accu precies op “0”. Gek genoeg had ik maar 2,8 km minder afgelegd dan met de zuinigheidsrit binnendoor waarbij de snelheid toch ruim de helft is. Ik snap daar echt helemaal niets van maar goed het zij zo.

Zuinigheidsrit binnendoor
ACC op 30/50 km/u – Rijmodus Eco – Verwarming: Uit – Buitentemperatuur: 6 graden Celsius
Elektrische actieradius: 60 km
Zondagavond had ik een zuinigheidsrit binnendoor gepland met de verwarming uit dus ik had mijn verwarmde exo2 bodywarmer (zie foto) aangetrokken en mijn motorhandschoenen. Ik had de exo2 bodywarmer direct over mijn T-shirt gedaan zodat ik zoveel mogelijk warmte op mijn lijf zou krijgen. Daar overheen droeg ik een trui en een winterjas. In mijn Renault Twizy (= open auto zonder verwarming) trek ik deze exo2 bodywarmer ook altijd aan en speciaal voor de Renault Twizy heb ik een controller gekocht met 12V-aansluiting. Handig toch want zo had ik het absoluut niet koud tijdens het rijden. Ik ben eerst maar naar Wassenaar gereden want daar is het ’s avonds altijd lekker rustig want ik wilde natuurlijk wel zo constant mogelijk 30-50 km/u rijden. Het meest rij ik natuurlijk 50 km/u maar ja je hebt tegenwoordig echt overal 30-Zones (bv. de lange Boulevard in Katwijk aan Zee) dus daar ontkom ik domweg niet aan. Via het Wassenaarse Bos ben ik richting Duinrell gereden en van daaruit naar de Wassenaarse Slag. De weg naar de Wassenaarse Slag is verreweg de mooiste weg naar het Noordzee-strand van heel Nederland. Ik heb het grootlicht aangezet niet zozeer omdat ik niet ver genoeg kon kijken maar voor de beestjes in de duinen want je rijdt hier letterlijk dwars door de duinen heen. Dan zien de beestjes mij van ver aankomen en ik kan hen ook beter zien en dus op tijd remmen indien nodig. Na de Wassenaarse Slag ben ik naar Katwijk aan Zee gereden en zag ik dat ik veel verder zou komen dan de 38,8 km van zaterdagochtend. Die verwarming uitzetten scheelt dus behoorlijk wat kilometers actieradius op één volle Li-ion accu. Het gekke was dat naarmate de Li-ion accu verder leeg liep het steeds sneller leek te gaan. Ik besloot daarom eerder richting Leiden te rijden en dat bleek achteraf de enige juiste keuze want een paar honderd meter van de oplaadpaal sprong de elektrische actieradius op “0” en was de koek dus op bij een stand van exact 60 km op de tripmeter. Dat is dus gewoon 21,2 km meer dan met de verwarming aan. Dat betekent dus dat je met de verwarming uit op en neer naar werk kunt rijden als je 25-30 km van je werk woont. En wees nou eerlijk met zo’n verwarmde bodywarmer en handschoenen had ik het totaal niet koud in deze auto. Weet je wat pas koud is? Daan op de motor naar huis vanuit Duitsland met ruim -20 graden Celsius en windkracht 8 = een gevoelstemperatuur van ruim -50 graden Celsius. Ik kan mij niet herinneren dat ik het ooit kouder heb gehad dan toen. Na amper 30 km rijden stond ik blauwbekkend koffie te drinken in een Tankstelle en toen moest ik nog ruim 400 km rijden. Die 400 km herinner ik mij helemaal niets meer van want toen ik thuis arriveerde waren mijn hersenen voor de eerste en enige keer in mijn hele leven letterlijk bevroren.

Snelwegzuinigheidsrit
Instellingen: 100 km/u – Rijmodus Eco – Verwarming: Uit – Buitentemperatuur: 6 graden Celsius
Elektrische actieradius: 42 km
Maandagochtend werd ik om 05.50u wakker en toen ik dacht aan wat ik die dag allemaal nog moest doen en hoe lang het opladen van een lege Li-ion accu duurt – ruim 4 uur – heb ik me aangekleed en ben in de Mitsubishi Eclipse Cross PHEV gesprongen voor een snelwegzuinigheidsrit met de verwarming uit. Ik wilde eind van de ochtend nog zwemmen en daarna ’s middags actiefoto’s maken met mijn zwager dus als ik dan nog een snelwegzuinigheidsrit wilde maken met weinig verkeer op de weg zou dat ’s avonds laat moeten en daar had ik totaal geen zin in! Verder moest ik nog de 300 km elektrisch vol maken en dan aftanken en daarna nog als laatste de gewone zuinigheidsrit Leiden <-> Overveen doen waarbij ik sowieso benzine ga verbruiken. Daarom moet ik deze zuinigheidsrit ook als allerlaatste doen. Ja het is wat, als je een auto écht goed wilt testen dan moet je behoorlijk wat ritjes maken. Het was erg rustig op de weg en ook op de A44 was het relatief rustig maar dat veranderde binnen 10-15 minuten want toen kwam al het verkeer uit Wassenaar mij achterop gereden. Verder reden er behoorlijk wat trailers en die wilde ik natuurlijk niet met 120 km/u inhalen want dat kost extra energie. Het ging gelukkig allemaal net goed want ik kon steeds met 100 km/u (voor 07.00u mag je 120 km/u) inhalen. Eenmaal op de A4 was het behoorlijk druk en daar stond ik toch wel van te kijken ivm. corona, maar ja ik kom hier nooit op dit vroege tijdstip. Gelukkig maar! Bij Hoofddorp verliet ik de A4 en had ik even een binnenpretje. In mijn achteruitkijkspiegel zag ik een Mercedes S-klasse met zeer hoge snelheid aan komen rijden precies richting de S-bocht aan het einde van de afrit. Ik bleef gewoon netjes 100 km/u op de Adaptive Cruise Control rijden en zag dat de Mercedes voor mij langs wilde kruisen. Maar ja hij remde zo hard af voor de S-bocht terwijl ik gewoon door bleef rijden met 100 km/u wat ook makkelijk kan. Uiteindelijk haalde ik de snelheidsduivel (rechtuit hard rijden kan elke Jan Boerenlul dat blijkt maar weer) middenin de S-bocht met groot gemak binnendoor in en moest hij achter mij langs kruisen. Audi/BMW/Mercedes-rijders is echt allemaal één pot nat, overal en altijd veel te hard (rechtuit) rijden en altijd bumperkleven maar als er een bocht aankomt rijden ze plotseling achteruit. Ik sloeg linksaf over de A4 heen en reed aan de andere kant de A4 weer op richting Leiden. Het was een stuk drukker en ik zag de Li-ion accu veel sneller leeglopen dan ik had verwacht. Bij 42 km was het over en uit en was de Li-ion accu volledig leeg. Ik moest er uiteindelijk bij Warmond af om te zorgen dat de benzinemotor die net was aangeslagen weer uit zou gaan. Het werd een hellenrit naar huis want pas onder het spoor door stond er dat de weg naar Oegstgeest afgesloten was. Zet dat dan even aan het begin van de weg neer verdorie! Uiteindelijk ben ik volledig elektrisch via Rijnsburg terug naar huis gereden. Die 42 km viel mij tegen want dat is slechts 6 km verschil met de verwarming aan. Binnendoor rijdend was het verschil tussen verwarming aan/uit maar liefst 21,2 km.

Verbruik na 300 km elektrisch rijden
Na deze snelwegzuinigheidsrit moest ik nog 44,2 km elektrisch rijden om aan de 300 km te komen. Dat heb ik maandagavond na het eten gedaan en ik was erg benieuwd op wat voor verbruik ik uit zou komen. Nou dat viel mij toch wat tegen eerlijk gezegd: 300 km/3,84 ltr E10 – 1:78,13. Tijdens het tanken viel het mij overigens alweer op (ik was helemaal vergeten het te noteren) hoe lang het duurt voordat de benzineklep eindelijk open springt. Pas na lang ingedrukt houden van het benzineklepje-openen-knopje springt ie eindelijk-eindelijk-eindelijk open. Vreemd. En verder was ik ook vergeten te noteren dat de richtingaanwijzers iets te vaak aan bleven staan na een rotonde of bocht. Mijn zwager viel het ook meteen op toen we maandagochtend actiefoto’s gingen maken van de Mitsubishi Eclipse Cross PHEV. Na net maken van de actiefoto’s ben ik nog even achterin gaan zitten – voor ik het weer vergeet! – en de beenruimte is uitstekend te noemen oftewel gewoon lekker ruim zoals het hoort.

Zuinigheidsrit
ACC op 30/50/60/80 km/u – Rijmodus Eco – Verwarming: Uit – Buitentemperatuur: 4 graden Celsius
Elektrische actieradius: 54,7 km
Dinsdagavond besloot ik direct na het avondeten de laatste van de zes zuinigheidsritten te maken. Ik vertrok aan het einde van de avondspits dus het zou iets drukker zijn dan normaal op mijn route. En dat is dan vooral het eerste stuk N206 tussen Katwijk aan Zee en De Zilk. De rit verliep ondanks het einde van de avondspits erg rustig dus ik mocht absoluut niet klagen. Ik zal het dit keer kort houden maar op de terugweg gebeurde er nog wel heel iets raars. Het ACC op de bomenweg automatisch af maar ik kon absoluut niet zien waarom. Pas toen ik minder dan 30 km/u reed zag ik een fietser zonder licht aan de rechterkant van de weg en toen ik ‘m gepasseerd was zag ik een dwaallichtje aan de voorkant. Hoezo DOM??? Als ik een gewone Cruise Control had gehad dan had ik ‘m wel dood kunnen rijden verdorie! Ik was even de kluts kwijt want mijn eigen vader is dood gereden dus ik weet wat voor gevoel daarbij hoort. Ik ben daarna op de automatische piloot naar huis gereden en heb de Mitsubishi Outlander PHEV afgetankt.
Aftanken: 2,39 ltr E10/83 km= 1:34,7 km

Wat leuke feitjes
Accukoelsysteem – Nieuw in de Eclipse Cross PHEV is het accukoelsysteem dat de accu koelt tijdens het laden om de levensduur van de accu te verlengen. Deze functie kan eventueel met een knop linksonder het stuur op het dashboard worden uitgezet wanneer het geluid storend is voor de omgeving. Dit systeem is standaard op alle uitvoeringen en staat los van de elektrische verwarming en/of standkachel timerfunctie. Met de 3,7 kW boordlader van de Eclipse Cross PHEV is de batterij bij een AC-laadpunt (16 A) in circa vier uur volledig opgeladen. Indien gewenst, kan de batterij ook met een Chademo-stekker worden opgeladen bij een DC-snellaadstation. In dat geval duurt het 25 minuten om de batterij tot 80 procent op te laden.
Ik heb dat uiteraard even uitgetest op aanraden van die verkoper – hierna kun je lezen waarom – en het antwoord is dat het inderdaad klopt. Toen ik de verkoper van die Katwijkse Mitsubishi-dealer (en tevens Hyundai-dealer) sprak vertelde hij mij een vreemd verhaal over een echtpaar die op wintersport waren gegaan met een Hyundai IONIQ 5. Tijdens het snelladen onderweg vlakte het laadproces op een bepaald moment steeds weer af en stopte het snelladen waardoor het laadproces danig werd verlengd. Het was zelfs zo erg dat ze er op weg naar Oostenrijk ruim zes uur langer over hebben gedaan dan Hyundai opgeeft qua oplaadtijd aan een snellader. En dat terwijl Hyundai nota bene belooft dat door de unieke 800V-architectuur snelladen sneller gaat dan bij welke elektrische auto dan ook die er op dit moment te koop zijn. Daar sta je dan met je flitsende elektrische auto van minimaal 43.500,- euro. Ik begreep van de dealer dat er een verschil is tussen de modellen met en zonder warmtepomp (de basisversie heeft geen warmtepomp) maar waar ‘m dat verschil nou precies in zit is was hem ook nog niet duidelijk. Hij liet mij op zijn smartphone een lange mail lezen van de technische dienst van Hyundai Motor Nederland. Helaas wilde hij die mail niet doorsturen maar dat begreep ik wel want ik was op dat moment de enige autojournalist die hier vanaf weet.
V2H – Een unique selling point van de Eclipse Cross Plug-in Hybrid is dat het model ook stroom kan leveren aan huis, beter bekend als V2H (Vehicle to Home). V2H (Vehicle to Home) wil zeggen dat de Eclipse Cross PHEV kan samenwerken met een thuisnetwerk. Denk hierbij aan het overdag opvangen de stroom in de HV-batterij welke geleverd wordt door zonnepanelen. En dat de stroom ook weer terug geleverd kan worden aan het thuisnetwerk als daar behoefte aan is bijvoorbeeld in de avond of als er een netwerk stroomuitval is.

Jiha!!!!!!
Dinsdagochtend ben ik wat vroeger gaan zwemmen dan anders want ik moest dinsdagmiddag vroeg in de middag naar het ziekenhuis vanwege ‘plotselinge doofheid’ aan mijn linkeroor. Ja en uit zwemmen vandaan is er maar één ding op weg naar huis waar deze auto een trucje laat zien dat geen enkele andere auto die ik ooit getest heb kan. De eerste keer dat ik het meemaakte was in de eerste Mitsubishi Outlander PHEV en zat ik werkelijk ‘flabbergasted’ achter het stuur zo van: “Dit kan toch helemaal niet zonder cardanas???” Uh wel dus! De manier waarop je met vier vol doorspinnende wielen door de bocht vliegt is ronduit uniek omdat er is geen cardanas aanwezig en juist dat maakt het zo ontzettend knap dat dit 4-wielaangedreven systeem (genaamd S-AWC = Super-AllwheelControl) zo subliem werkt. Lees de alinea’s hieronder even die ik in 2009 op het allerlaatste moment heb toegevoegd aan het testverslag van de allereerste Mitsubishi Outlander PHEV.
[quote Mitsubishi Outlander PHEV Instyle+ 2.0 DHOC MIVEC]

Alinea1
Geen versnellingsbak – Deze alinea heb ik er op het allerlaatste moment alsnog tussen geplakt. Het feit dat deze Mitsubishi Outlander geen versnellingsbak heeft is op zich niet zo raar, geen enkele elektrische auto heeft namelijk een versnellingsbak (behalve de zelfbouwauto’s). Maar gezien het feit dat de verbrandingsmotor – die meestal fungeert als range extender – onder bepaalde omstandigheden tóch de voorwielen aandrijft, betekent dat er ‘iets’ moet zitten tussen de wielen en die verbrandingsmotor. Na lang zoeken op het internet vond ik uiteindelijk waar ik naar zocht. Uiteraard in het Engels geschreven want Nederland en goede technische informatie, vergeet het maar! Dit is wat ik o.a. vond: [quote news.drive.com.au] Most 4WD’s have a propeller shaft linking the front and rear differentials, transmitting power from the front of the car to the rear. But there is no mechanical link between the front and rear of the PHEV, as the petrol engine can only drive the front wheels. The electric motors at both ends are controlled by computers linked through sophisticated software derived from the Lancer Evolution performance car. A reduction gear transaxle also separates the Outlander PHEV from its conventional cousins, which are equipped with a continuously variable transmission in petrol models, and a six-speed automatic for the diesel. The system is set up to make the most of the electric motors at low speed, putting the petrol engine to work once speeds reach more than 120km/h. Transitions between electric and petrol power are smooth, with a driving experience similar to a conventional engine paired with a CVT automatic. [/quote news.drive.com.au] en [quote www.mitsubishi-motors.com] Transaxles – Taking advantage of the fact that electric motors require no complex transmission mechanisms, the front and rear transaxles incorporate simple single-speed fixed reduction gears for smoother travel free from ’shift shock’. The front transaxle also has a built-in clutch that switches the system to Parallel Drive Mode mainly for engine-powered travel at high speeds. [/quote www.mitsubishi-motors.com] Deze Mitsubishi Outlander PHEV is dus een heel stuk geavanceerder dan ik in eerste instantie dacht. Jammer dat dit in de Nederlandse testverslagen onderbelicht blijft, maar het toont wat mij betreft maar weer eens overduidelijk de uitermate slechte kwaliteit van de Nederlandse autojournalistiek aan.

Alinea 2
ESP uit en knallen met die hap! – Kun je nagaan pas na 5 dagen en meer dan 300 kilometer rijden zette ik voor het eerst het ESP uit. Na het aftanken van de zuinigheidsrit reed ik de op- en afrit bij ’t Heen op, nee niet die oprit maar de afrit richting het Space Business Park. Ik had werkelijk geen flauw idee wat er zou gebeuren. Twee elektromotoren, vier aangedreven wielen en twee eventueel ook door een benzinemotor aangedreven voorwielen. De rotonde verlatend gaf ik stevig gas en sloeg rechtsaf richting de vrachtwagenparkeerplaats. Wat er toen gebeurde zou ik echt niet in woorden weten uit te drukken, het is totaal anders dan alle andere 4WD’s waarmee ik plankgas de vrachtwagenparkeerplaats op geknald ben. Hoe moet ik dat gevoel van een dwars over de vrachtwagenparkeerplaats driftende Mitsubishi Outlander in hemelsnaam omschrijven? Het is zo totaal anders dan met een benzine/diesel-4WD, het voelt veel vloeiender en minder heftig aan. Dat minder heftig betekent in dit geval absoluut niet minder leuk, eigenlijk is dit veel leuker dan met een benzine/diesel-4WD. Het lullige is alleen dat dit de enige 4WD is met dit systeem, het is in die zin dus een totaal unieke ervaring. Na de vrachtwagenparkeerplaats gaf ik weer plankgas om rechtsaf en direct daarna weer linksaf te slaan. HEERLIJK!!! Dit smaakte naar (véél) meer en dus besloot ik verder te rijden en de asfalten verkeersdrempels ook nog even mee te nemen. Het gekke aan deze Mitsubishi Outlander PHEV is dat-ie in eerste instantie erg vaag aanvoelt, zowel de besturing als de wegligging zijn namelijk niet bepaald direct te noemen. Ga je ’m vervolgens echter zwaar mishandelen dan wordt-ie alleen maar beter en beter! Een totaal bizarre tegenstelling die volledig tegen mijn gevoel ingaat, maar ja deze auto flikt het ’m dus wel mooi even.
[/quote Mitsubishi Outlander PHEV Instyle+ 2.0 DHOC MIVEC]

All over the place!!!
Woensdagavond na het avondeten zag ik dat het groene ledlampje brandde van de oplaadpaal en kreeg ik toch weer de kriebels. Even een rondje rotondecircus mocht toch eigenlijk niet ontbreken in deze test. Nou dat heb ik geweten zeg het was zoals de Engelsen zo mooi zeggen werkelijk ‘All over the place’ ha, ha. Het maakte eigenlijk niet uit waar ik reed en hoe ik reed, ik had bij wijze van spreken net goed ondersteboven kunnen rijden dan was het ook nog steeds goed gekomen. Wat een geniale auto is dit met het ESP en TRC uit, zelfs toen ik dacht nou glij/drift ik wel heel lang halfdwars opzij – 2 tot 3 meter of zoiets op de grootste rotonde – kon ik het nog steeds perfect controleren puur en alleen sturend op het gas. Verder was het neerkomen en stabiliseren van het onderstel na de hoge rotonderanden dankzij de lange veerwegen een eitje voor de Mitsubishi Eclipse Cross PHEV. Deze SUV-coupé zoals Mitsubishi ‘m noemt is een zalige auto die veel meer kan dan ik had gedacht toen ik instapte in Amstelveen. Na mijn rondje rotondecircus ben ik toch ook nog even naar een bouwterrein langs de A44 gereden want ik wilde toch nog even de terreinkwaliteiten testen. Via de rijmodus-keuzeknop kun je kiezen uit de volgende rijmodi: Eco – Normal – Snow – Gravel – Tarmac. Eco en Normal zijn bedoeld voor normaal gebruik op de openbare weg onder alle omstandigheden. Snow is specifiek bedoeld voor gladde wegen met ijs of sneeuw en Gravel voor niet geasfalteerde wegen. Tarmac is juist bedoeld voor geasfalteerde wegen onder droge omstandigheden. In deze stand is de gasrespons sneller en zal de auto directer reageren. Dit is vergelijkbaar met de Sportstand van de Outlander PHEV. De Sport-knop is niet beschikbaar in de Mitsubishi Eclipse Cross PHEV. Uiteraard heb ik de rijmodus Gravel ingeschakeld en het ESP/TRC had ik al eerder uitgeschakeld als dat al niet automatisch wordt uitgezet want dat is eigenlijk altijd het geval in de terreinmodus. Ik draaide het bouwterrein door het (gelukkig) openstaande hek en gaf stevig gas terwijl ik het stuur naar links omgooide. De Mitsubishi Eclipse Cross PHEV ging er als een speer vandoor en in mijn linker zijspiegel zag ik de gravel onder de wielen vandaan spuiten. HEERLIJK! Mitsubishi schrijft echt geen woord verkeerd in de brochure op haar website: “Mensen die zich willen onderscheiden, kiezen voor deze krachtige SUV met uitmuntende prestaties, zowel off-road als op het asfalt.” Op weg naar huis ben ik nog even richting Wassenaar gereden zodat ik terug over de A44 naar Leiden kon rijden om de elektrische topsnelheid uit te testen. In de technische specificaties las ik dat die 135 km/u zou moeten zijn maar bij mij sloeg de benzinemotor toch echt pas bij net iets meer dan 140 km/u aan.

Tja en dat ontdek je dan op de allerlaatste testdag… Grrrrrr!!!!
Toen ik de Mitsubishi Eclipse Cross PHEV terugbracht op donderdag 27 januari ontdekte ik twee dingen die ik niet wist. Bij alle PHEV’s die ik tot nu toe heb getest laad je de Li-ion accu vol en pas als díe leeg is springt de benzinemotor automatisch aan. Bij deze Mitsubishi Eclipse Cross PHEV sprong de benzinemotor te pas en te onpas aan om de nog lang niet lege Li-ion accu bij te laden via het aan de benzinemotor gekoppelde aggregaat. Met dat aggregaat kun je al rijdend de lege Li-ion accu opladen, handig voor de emissievrije zones zoals je die al aantreft in steeds meer grote steden. Maar waarom het aggregaat in de rijmodus Eco (en ook in de andere rijmodi) steeds aansprong met een nog volle Li-ion accu ontging mij volledig. Het aggregaat kán automatisch aanspringen maar dat is alleen bij bv. hoge belasting oftewel indien écht nodig. Doordat het aggregaat steeds aansprong haalde ik na 300 km elektrisch rijden een verbruik van slechts 1:78 waar ik met PHEV’s van andere automerken makkelijk een verbruik van 1:200 tot 1:300 scoorde. En toen ontdekte ik op de dag van het terugbrengen stom toevallig dat als je de EV-knop indrukt het aggregaat níet meer te pas en te onpas aanspringt! Maar nou komt het gekke als je die EV-knop indrukt dan wordt de Adaptive Cruise Control automatisch uitgeschakeld Huh??? Kijk dat zijn nou typisch van die dingen waar ik als testrijder niet van houd. Dit komt echt volslagen onlogisch op mij over en vind ik eerlijk gezegd ook niets voor een automerk als Mitsubishi. Maar goed een verbruik van 1:200 tot 1:300 zoals bij andere PHEV’s is dus wel degelijk mogelijk als je het EV-knopje maar indrukt meteen na het wegrijden bij de oplaadpaal. Zo eindigt dit testverslag met een toevallige bevinding maar wel eentje die heel belangrijk is voor de koper van deze auto.

 

Specificaties Jaargang 2022 Carrosserie SUV-coupé Transmissie Reduction Gear Transaxle Aantal deuren 5 deuren of meer Brandstof Benzine Elektrisch Type motor Otto + Elektrisch Aantal cilinders 4 Acceleratie (0-100/sec) 10,9 seconden Topsnelheid B/E-135/162km/u Vermogen B-72(98)/E-V/A-60(82)/70(95) kW (pk)/rpm Koppel B-193/E-V/A-137/195 nm/rpm Cilinderinhoud 2.4/2.360 liter Kleppen per cilinder 4 Turbo Turbo + Intercooler Aandrijving All-Wheel Drive Remmen voor Geventieerde schijven Remmen achter Schijven Draaicirkel 10,6 meter
Overig
Type bekleding		Leer
Velgen		18-inch
Milieu en veiligheid
Verbruik
Gemiddeld verbruik		2,0 liter/100 km
C02 uitstoot		46 gram/km
Energielabel		A
Afmetingen
Lengte		4.545 mm
Breedte		1.805 mm
Hoogte		1.685 mm
Wielbasis		2.670 mm
Spoorbreedte voor		1.545 mm
Spoorbreedte achter		1.545 mm
Massa leeg		1.875 kg
Max. toelaatbare massa		2.425 kg
Laadvermogen		450 kg
Aanhanger geremd		1.500 kg
Aanhanger ongeremd		750 kg
inhoud bagageruimte		359 liter
Bandenmaat		225/55-R18
Kosten aanschaf
Kosten gebruik per maand