De vierde dimensie
Krijgt nou het heen en weer, probeer ik een testverslag te schrijven lijkt het wel of ik alleen maar korte losse flarden op papier krijg. Tja dat komt ervan als je een elektrische auto gaat testen. Heel veel zaken waar je normaal gesproken iets over schrijft heeft deze auto niet; uitlaatgeluid, brandstofverbruik, toerentallen en meer van dat soort dingen. Wat nou als er straks alleen nog maar elektrische auto’s rondrijden? Dan heb je geen verschil meer in uitlaatgeluid tussen een 2IL/3IL/4IL/5IL/6IL en een V6/V8/V10/V12, je kunt in de lente met je portierraam open hoogstens de – gelukkig nog niet elektrische – vogeltjes horen zingen. Is het testen van auto’s dan nog wel leuk? Deze vraag is zoiets als een deur intrappen naar de vierde dimensie. Stel nou dat aan het begin 20ste eeuw (rond 1910) de elektrische auto een succes was geworden? Dan hadden wij nu niet beter geweten of we hadden heel ons leven in elektrische auto’s gereden. Maar helaas won de benzine-auto het van de elektrische auto (o.a. goedkoper, grotere actieradius) en vanaf 1922 verloor de elektrische auto daardoor in snel tempo terrein. Wat als? We zullen het nooit weten, voor hetzelfde geld hadden we nu elektrische auto’s met een actieradius van 600-1.000 kilometer gehad (dat kan al maar daarover later meer). Dat is namelijk het grootste probleem van de huidige elektrische auto, met een actieradius van slechts 150 kilometer kun je niet even middagje op vriendenbezoek gaan bij je familie in Limburg 200 kilometer verderop. Of het moet een hele lange middag en avond worden omdat je tussendoor bij andere familieleden/vrienden op moet laden, zodat je niet hoeft te wachten totdat de accu’s volledig opgeladen zijn. Denk dat dit meteen het laatste bezoekje aan die familieleden/vrienden was. Als je bij iedereen moeten vragen: “Mag ik even je stopcontact gebruiken?” houdt snel op. Maar ja wat moet je met een maatschappij die totaal nog niet ingericht is op elektrisch rijden. Op de stoep voor de deur parkeren dus maar, en een elektrisch verlengsnoer uit het kamerraam (het keukenraam ‘s nachts open laten staan was geen optie i.v.m. kans op inbraak) op de eerste verdieping laten zakken. Elektrisch rijden is vooral anders om meerdere redenen laten we het daar maar op houden, het voelde alsof ik in de vierde dimensie terecht was gekomen.

Grappenmakers
Nog voordat ik de Mitsubishi i-MiEV op moest gaan halen kreeg ik al van mijn familie en vrienden de nodige grappig bedoelde opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd: “Je bent straks zeker de laatste die vertrekt als we naar een verjaardag gaan.” “Ha, ha dan zien we Daan straks overal met zijn haspeltje naar binnen gaan en weer naar buiten komen om zijn auto aan het ‘enfuus’ (=elektrisch infuus) te hangen.” “Hey Daan wat doe je als je naar een verjaardag moet van iemand die tien hoog woont?” “Hoe hard kan die invalidenkar van jou?” Allemaal zeer voorspelbare reacties totdat ze me ineens voorbij zagen rijden met een mooi buurmeisje. Om de Mitsubishi i-MiEV voor de deur te kunnen parkeren moest ik namelijk een stukje over de stoep en dat paste maar net vanwege de lantaarnpaal halverwege. Omdat er net ter hoogte van die lantaarnpaal een scooter in de weg stond ging dat niet lukken. Ik moest dus even aanbellen om te vragen of ze haar scooter opzij wilde zetten. En toen raakten we aan de praat want een elektrische auto zie je niet alledag. Zo zie je maar weer, door deze elektrische auto kom je nog eens in contact met een leuke dame.
De Mitsubishi i-MiEV is er vanaf een dikke €32.830,- (Amsterdam schijnt dikke subsidie te geven op de aanschaf van een Mitsubishi i-MiEV) en dat is veel geld. Maar reken eens met mij mee, geen wegenbelasting, €5,- stroom per 100 kilometer tegenover gemiddeld €16,- per 100 kilometer met een benzine-auto. En dan ga ik uit van een gemiddelde benzine-auto met een verbruik van 1:10. Per volle tank – dat is ongeveer 600 kilometer – bespaar je dus zo rond de €66,-! Als je dan elke dag op en neer naar je werk rijdt (de meeste mensen komen niet boven de 100 kilometer per dag) dan bespaar je per maand iets van rond de €253,- plus de wegenbelasting en de veel goedkopere autoverzekering. En het mooiste is uiteraard dat deze auto geen CO2 uitstoot, dat doen de elektriciteitscentrales voor jou. En het aardige is nou dat zo’n elektriciteitscentrale een veel hoger rendement heeft dan de gemiddelde benzine- of dieselauto want die werkt met een turbine. Dus als je het zo bekijkt dan bespaart elektrisch rijden ons een hoop CO2 en in het geval van een dieselauto/vrachtwagen vooral veel NOx en fijnstof.

Zomaar wat losse flarden

Sleutel om en go!
Toen ik instapte bij de Mitsubishi-dealer in Hoofddorp was ik behoorlijk verrast door de sjieke zilvergrijze kleurstelling en het uiterlijk van de i-MiEV. De rood/witte carnavalskleuren die ik eerder op alle foto’s had gezien geven de auto een heel ander, naar mijn mening minder mooi, uiterlijk. Het rijden in een elektrische auto is simpeler dan welke auto dan ook. Contactsleutel omdraaien, alle elektriek springt aan, auto in de versnelling zetten en rijden maar. Welke van de zes versnellingen??? Ik ga er overigens blind vanuit dat de i-MiEV net zo hard achteruit als vooruit kan rijden. Ik heb het maar niet geprobeerd want jullie hebben vroeger op tv vast wel gezien hoe het afliep met die Dafjes.

PRNDBC
Het lijken op het eerste gezicht nogal veel mogelijkheden die de automatische versnellingsbak van de i-MiEV te bieden heeft. De P van Parking, de R van Reverse, de N van Neutral, de D van Drive kennen we allemaal. Maar wat betekenen in hemelsnaam die B en die C? Het lijkt lastiger dan het is maar de B is wel en niet logisch. In Nederland heb je ‘m alleen nodig in Limburg, het heuvelland dus en de B staat dan ook voor Brake oftewel je maakt tijdens het dalen in de heuvels en bergen gebruik van de remenergie. De C staat voor Comfort en gebruik je op de snelweg als je een constante snelheid rijdt. Als de C ingeschakeld staat wordt niet het volle vermogen gebruikt.

Niet verkeerd!
Wie denkt dat het rijden in een elektrische auto niet leuk is die heeft het naar mijn mening mis. Ik vind het persoonlijk juist heerlijk om in een auto te rijden die geen herrie maakt, of beter gezegd fluisterstil is. Nu kon ik tenminste alles om mij heen horen, alhoewel ze mij dan juist weer niet hoorden aankomen. Maar dat is gewoon een kwestie van anticiperen en rekening houden met. Ook in dit geval is het weer erg handig dat ik ook motor rijd ben want ik ga er standaard vanuit dat ik niet (zeg maar gerust nooit) gezien wordt door mijn medeweggebruikers. Te veel automobilisten beschouwen voorrang nog steeds als een recht maar dat is het helemaal niet. Voorrang is geen recht om te krijgen, maar juist een plicht om te verlenen. Klein nuance-verschil maar wel een belangrijk verschil.

Muziek
Helaas had de Mitsubishi i-MiEV geen USB ingang zodat ik een CD-Rom met MP3-files moest branden om mijn eigen muziek te kunnen luisteren. Luisteren naar muziek in een stille auto is trouwens een vreemde ervaring want er zijn namelijk geen bijgeluiden. De muziekinstallatie van de i-MiEV is trouwens niet onaardig.

Topsnelheid
Op de avond dat ik de topsnelheid van de Mitsubishi i-MiEV uitgetest heb op de A44 waaide het heel erg hard. Zeg naar gerust stormachtig hard en dus was ik zeer benieuwd naar de topsnelheid met de wind vol tegen en met windje mee. Richting Wassenaar hadden we (we zaten met drie volwassenen in de Mitsubishi i-MiEV) de wind vol tegen en bleef de topsnelheid steken op 129 km/u. Nadat we bij de eerste grote kruising omgedraaid waren reden we weer de A44 op maar nu hadden we windje mee. dit keer bleef de topsnelheid steken op 130 km/u, dachten we, maar nee er kwam nog een kilometer bij, en nog één, en nog één en uiteindelijk bleven we steken op 135 km/u.

F1-geluid
Ik heb links en rechts al wat geluiden gehoord dat men van plan zou zijn om elektrische auto’s uit te rusten met een geluid. Wat voor geluid mag dat dan wel zijn vraag ik me dan af. Eén of ander zoemgeluid, fluitgeluid, V8-geluid, V12-geluid, F1-geluid afijn volgens mij is het uitrusten van een elektrische auto met een geluid echt krankjorum. Het mooie van elektrisch rijden is nou net dat het een stuk stiller wordt op deze aardbol want er is al herrie genoeg op deze wereld. Samen met ‘silent tyres’ en ‘fluisterasfalt’ kan het dan hopelijk eindelijk een stuk stiller worden. In Eindhoven heb ik al eens op superstil asfalt gereden en dat moet je zelf meegemaakt hebben om te ervaren hou onvoorstelbaar stil dat is. Wat mij betreft gaan we dan ook op naar een stillere wereld.

Zoef!
Het leukste aan elektrisch rijden is het zoef-gevoel. Als ik voor het stoplicht stond en het gaspedaal intrapte leek er heel even niets te gebeuren, maar daarna was het alsof ik er in een zweeftrein vandoor zoefde. Kijk maar eens goed naar dat koppelgrafiekje dan snap je waarom ik die vergelijking maak. Vanaf het moment dat je het gaspedaal intrapt heb je namelijk direct het volledige maximale koppel ter beschikking. Bij een benzinemotor is dat niet het geval en daarom ben je met een elektrische auto dan ook veel auto’s (met vaak veel krachtiger benzinemotoren) doodleuk te snel af. Ik had weer eens weekenddienst en dus moest ik vroeg uit de veren, en dus was het lekker rustig op de weg. Bij de eerste rotonde leek het erop dat de i-MiEV redelijk snel last heeft van onderstuur. Ik schrijf expres “leek” want de comfortabele vering – met dus weinig uitgaande demping – zorgt ervoor dat het wegglijden over de voorwielen (ik schrijf expres geen onderstuur want de i-MiEV heeft namelijk achterwielaandrijving) erger lijkt dan het in werkelijkheid is. En verder helpt het niet bepaald directe stuurgevoel ook niet echt mee. Als ik nog iets meer ging pushen bleek het namelijk meer mee dan tegen te vallen. In eerste instantie dacht ik dat het ESP ervoor zorgt dat het wegglijden over de voorwielen binnen de perken blijft, maar toen ik op weg naar werk even een rondje over het rotondecircus ben gereden met het ESP uit bleek het nog steeds allemaal erg mee te vallen met de wegligging. De wegligging is dus een stuk beter dan ik in eerste instantie dacht, en ik verwacht dan ook dat als je de vering van de i-MiEV aanpast het een elektrische kart wordt. Uit werk vandaan kwam er bij de Stierenbrug in Leiderdorp een Audi A5 achter me staan. De beste man dacht waarschijnlijk dat er een invalidenkar (in de optiek van een Audi-rijder is elke elektrische auto zonder olympische ringen een invalidenkar) voor hem stond. Totdat het stoplicht op groen sprong en die invalidenkar wel heel erg snel uit beeld verdween, ik zag hem nog een poging doen om gas te geven maar hij was waarschijnlijk zo verbouwereerd dat hij het er maar bij liet zitten. Toch heeft de i-MiEV een elektromotor van maar 49 kW wat het equivalent is van 67 Pk’s, maar daar gaat het natuurlijk helemaal niet om. Bij een elektrische auto draait alles om het koppel – in dit geval 180 Nm – dat per direct vanaf 0 toeren beschikbaar is.

Gele actieradius
Het grote probleem van de elektrische auto is de actieradius. Om dat probleem op te lossen zijn er nieuwe technieken nodig, bijvoorbeeld een nieuwe soort accu. En geloof het of niet die accu’s zijn er allang. Stom toevallig las ik een paar maanden geleden een zeer interessant artikel over zeer speciale gele accu’s uit China. Kijk maar eens op de website van www.thunder-sky.com daar kun je alles lezen over deze speciale gele accu’s. Verder wil ik slechts volstaan met een veelzeggend citaat één van de vele artikelen op het internet over deze wonderaccu’s (=Lithium-Yttrium en Lithium-Sulfur accu’s). [quote dvhn.nl] “Het bruggetje naar de wijk waar het kantoor van Thundersky staat, zit verstopt. Auto’s ronken, toeteren en spuwen uitlaatgassen de lucht in. Op één na: de grootste wagen op de brug is muisstil. Het is een zwarte E250, een bestelbus van Ford, die is omgebouwd tot luxe SUV, compleet met DVD-speler, leren fauteuils en geblindeerde ramen. De geüniformeerde chauffeur tuurt zwijgend naar buiten. Hij heeft al een uur over de snelweg geracet, terwijl het waarschuwingslampje van de brandstof al die tijd brandt. De wijzer van de brandstofmeter hangt overtuigend onder de “E”. De benzinetank is hartstikke leeg, maar de chauffeur stoort zich er niet aan en rijdt tankstation na tankstation voorbij. De verklaring hiervoor zit ‘m in de monitor die op het dashboard is geschroefd. Daarop tellen volts, kilowatturen en ampères op en af. De Ford rijdt volledig elektrisch, op een accu van Thundersky. “O ja, die Ford”, Zhang Peng onderdirecteur van Thundersky lacht nonchalant, terwijl hij zijn zoveelste sigaret opsteekt. “Die rijdt 360 kilometer en na 20 minuten opladen, kan hij weer 360 kilometer vooruit. We hebben er één van onze kleinere accu’s ingezet, anders had hij verder gekund. De nieuwste accu’s halen 800 kilometer en laden in 10 minuten op.” Van Groningen naar Madrid met alleen tien minuten opladen net ten zuiden van Parijs. Zhang zegt het met een vanzelfsprekendheid alsof het al kan. Voor hem is het een alledaagse realiteit. De garage van Thundersky staat vol met bussen en auto’s die het kunnen.” [/quote dvhn.nl] Een week lang op en neer rijden naar je werk op slechts één acculading is dus geen verre toekomstmuziek meer maar reeds keiharde realiteit, in China dan althans. Dus waar ik met de Mitsubishi i-MiEV na het aanzetten van de verwarming direct -10 km actieradius kan aftikken lach ik met die gele accu’s iedereen uit.

Heeft elektrisch rijden toekomst?
Uiteraard ben ik uitgebreid gaan Googelen op zoek naar kritische artikelen omtrent elektrisch rijden. Zo vond ik een behoorlijk kritisch verhaal op Lowtechmagazine.be met als titel “Waarom de elektrische auto geen toekomst heeft”. Een paar flarden daaruit zijn: “Snelle oplaadtijden voor elektrische auto’s worden enthousiast onthaald, maar ze leiden tot enorme pieken in het elektriciteitsverbruik. Een elektrische auto opladen gedurende 8 uur vraagt een vermogen van ongeveer 3.000 watt. Dat komt overeen met het inpluggen van 10 flinke breedbeeldtelevisies. Als je dezelfde auto oplaadt in slechts 10 minuten, dan heb je een vermogen nodig van 155.000 watt. Evenveel als 450 grote beeldschermen. Hoeveel elektriciteitscentrales moeten we bijbouwen als we allemaal met elektrische auto’s gaan rijden? “Geen of weinig”, luidt het antwoord meestal: elektrische voertuigen kunnen ‘s nachts worden opgeladen. Veel elektriciteitscentrales hebben dan een overschot aan energie omdat de vraag naar elektriciteit veel lager is terwijl de generatoren blijven draaien (“off-peak” elektriciteit). Met elektrische auto’s zou het olieverbruik dus in principe tot nul kunnen worden gereduceerd, terwijl de elektriciteitsproductie min of meer hetzelfde blijft – tel uit de milieuwinst.” Afijn zo gaat dat nog even door maar naar mijn mening is dit artikel wel heel erg kritisch en houdt het geen rekening met de snelle technologische vooruitgang die er constant plaatsvindt. En daarmee bedoel ik bijvoorbeeld de accu’s van Thundersky waarmee je een volle week op één acculading kunt rijden. En zo zijn er meer technologische vernieuwingen waar deze journalist geen rekening mee heeft gehouden. Ik ben in ieder geval niet zo negatief als deze journalist maar besef terdege dat er nog de nodige obstakels overwonnen moeten worden.

Terugbrengen
Geloof het of niet maar toen ik de Mitsubishi i-MiEV terug moest brengen had ik de neiging om een benzinestation binnen te rijden. Best grappig dat het aftanken van een testauto er zo ingesleten zit dat ik bijna in de fout was gegaan. Ik heb dus voor het eerst sinds lange tijd een testauto niet ‘afgetankt’ ingeleverd om de doodeenvoudige reden dat het niet mogelijk was. Met een beetje pijn in mijn hart leverde ik de Mitsubishi i-MiEV weer in. Het elektrisch rijden was me uitstekend bevallen, zelfs meer dan dat ik vind het veel leuker dan gewoon autorijden. Nou was ik een beetje bevooroordeeld want ik had een aantal jaren geleden al in een elektrische auto gereden, een soort van elektrische Donkervoort. Grootste voordeel van elektrisch rijden is wat mij betreft het feit dat er bij een grote beurt geen bougies, luchtfilter, motorolie, koelvloeistof, etc. op de rekening staan. Verder geeft Mitsubishi drie jaar garantie op de auto en geldt voor de accu’s een termijn van vijf jaar of 100.000 km.