Op de Rotsen!
Het leuke aan Opel is dat ze de op te halen demo altijd voor de ingang parkeren onder de overkapping tussen de stenen pilaren en het gebouw. Toen ik op mijn motor blauw van de kou het terrein op reed keek ik enigszins verrast naar de kleine grappige auto die op die plek stond. Een grappig uitziende groengele (=Goldbusters) Opel Adam Rocks 1.0 Turbo, maar dit keer niet met 90 Pk zoals de Opel Corsa maar met 115 Pk. Daar was ik heel erg blij mee want daardoor heb ik het nieuwe 3-cilinder motorblok na deze test in beide configuraties kunnen testen. Na het tekenen van het uitleencontract hoorde ik dat er nog een boete openstond van 6 juni 2014. Nee ik ging niet uit mijn dak toen ik dit hoorde, ik was meer benieuwd naar de hoogte van de boete. Het bleek te gaan om de Opel Insignia OPC 2.8 V6 Turbo 4×4 AT-6 Sedan dus dan schrik je wel even, maar het bleek mee te vallen want het was maar net iets boven de 40,- euro. Trajectcontrole op de A4 bij Leidschendam en dat terwijl ik daar altijd heel netjes rijd, maar ik bleek 110 km/u gereden te hebben wat gecorrigeerd 106 km/u is. Gaat echt helemaal nergens over natuurlijk, in Duitsland mag je voor een nota bene lager (35,- euro) bedrag 15-20 km/u te snel rijden. Ik vrees dat het opstappen van Opstelten en Teeven geen verandering in die situatie (lees: de absurd hoge boetebedragen) zal brengen. Na het instappen voelde het van binnen al net zo als van buiten, de frivoliteit van de buitenkant is ook zichtbaar aan de binnenkant. Opel is na de fraaie Cascada, de leuke Mokka en de degelijke Corsa op de goede weg wat betreft een breed en vooral aantrekkelijk gamma. De Opel Adam Rocks is wat mij betreft één van de leukste nieuwe kleine auto’s van de laatste 10 jaar. Het autootje valt vooral op omdat het vooral niet op een andere kleine auto van een ander merk lijkt.

Instappen en heel snel wegwezen dus onder een donkere hemel, het was op dat tijdstip namelijk precies halfweg de zonsverduistering. Het starten voelde net zo aan als bij de Corsa, na het omdraaien van de contactsleutel kwam de zijdezacht draaiende krukas van de 1-liter driecilinder turbo op gang. Eenmaal op de snelweg merkte ik al snel dat de Adam vlotter doortrekt dan de Corsa met hetzelfde motorblok maar dan met 25 Pk minder aan boord. Even terugschakelen en gas geven resulteerde dan ook in een vlottere tussenacceleratie en dus snellere inhaalacties. Amper een tiental kilometers onderweg was ik al helemaal thuis in deze Opel Adam Rocks. Ook deze Adam heeft dezelfde uitstekende nieuwe 6-versnellingsbak als de Opel Corsa die ik begin deze maand heb getest. Vlakbij de Brienenoordbrug heb ik even wat extra gas gegeven, hier staat gelukkig nog steeds geen trajectcontrole! Ik had de mooie bocht naar links bij het Terbregsplein gelukkig vrij, en dus kon ik alvast even voelen hoe de wegligging is in een snelle snelwegbocht. Ondanks de comfortabele vering/demping voelde het goed aan en kon ik met een lekker vaartje door deze mooie snelwegbocht heen sturen. Helaas was het bij het Kleinpolderplein nogal druk en kon ik heel even vaart maken maar moest amper in de bocht al van het gas af. Bij Leidschendam aangekomen besloot ik door te rijden richting de afslag Zoeterwoude-dorp, ik moest namelijk nog wat dingen doen in mijn appartement doen. En dan kon ik ook meteen mooi de Samsonite kofferset fotograferen want het was nu droog weer. Maar ook die afslag is best leuk alhoewel het erg jammer is dat de verzakkingen voor en na het bruggetje sinds de reparatie weg zijn (komt overigens vanzelf terug met die veengrond).

Opvallen
Om de achterklep te openen moet je op de onderkant van het Opel-logo drukken. Na het inladen van de koffers ben ik naar de betoncentrale aan de overkant van de weg gereden. In eerste instantie liep ik verschrikkelijk te klooien maar uiteindelijk lukte het me om de juiste hoeveelheid koffers te fotograferen. Er pasten namelijk minder koffers in de kofferbak dan ik gedacht had. Met de hoedenplank had er wel iets meer bij gekund maar dat was te weinig voor een beautycase, en de koffers anders neerzetten had ook geen zin. Samsonite kofferset – met hoedenplank: 1×33-liter + 1×13-liter – zonder hoedenplank: 1×33-liter + 4×13-liter. Na het fotograferen van de koffers ben ik gaan zwemmen, en om meteen even de vering/demping goed te kunnen testen ben ik over de parallelweg langs voormalig MarineVliegkamp Valkenburg gereden. Uiteraard had ik al een inschatting gemaakt en die was dat de vering/demping ergens tussen comfortabel en sportief inzit en dan meer naar de comfortabele kant neigend. Op de snelheidsbrekers vlakbij mijn moeders huis had ik al gemerkt dat de achterkant van de Opel Adam Rocks met een harde boink op de straat landde als ik iets te hard er overheen reed. Dat komt door een teveel aan uitgaande demping van de schokdempers aan de achterkant. Verder zag ik de volgende dag op de actiefoto’s dat bij een snel genomen bocht het binnenste achterwiel los kwam van het asfalt. Ook een teken dat er nog wel iets te verbeteren valt aan de vering/demping voor de sportieve rijder, maar wie weet heeft de fraaie en sportieve Opel Adam S precies dat wat ik graag wil. Maar ja dat is een gewone Opel Adam en niet de Rocks-versie. Kom maar op dus met die Opel Adam Rocks S.

In de bocht naar Valkenburg ZH was er weer eens een van links komende bejaarde die niet op zat te letten en bijna tegen mij aanreed. Ik heb hem meteen maar ingehaald want met dit soort ‘gevaarlijke’ automobilisten weet je maar nooit. Laatst nog ging hier een bejaarde vrouw middenin deze bocht – een doorgaande weg! – stilstaan met haar auto. Op weg naar de asfalten verkeersdrempels was ik benieuwd wat er zou gebeuren als ik er overheen zou rijden. Op de eerste lage asfalten verkeersdrempel gebeurde er niets, maar op de hoogste asfalten verkeersdrempel voelde ik een duidelijke boink. De S-bocht en de rotonde op en af gingen lekker met ietwat piepende banden. Na het zwemmen ben ik over de korste saaiste weg naar huis gereden want ik moest nog wat spullen wegbrengen naar de milieustraat. Een Ikea-opbergsysteem en een oude Mac G4 computer + beeldscherm die uiteraard niet in de kleine kofferbak pasten. De achterbank neerklappen had ook geen zin want dan paste het Ikea-opbergsysteem er nog steeds niet in door zijn lengte. En dus heb ik het dakje open gedaan en het Ikea-opbergsysteem dwars door het open dak heen gestoken. Dat zag er grappig uit en ik had dan ook heel wat bekijks onderweg, ook van een paar politieagenten die ik tegenkwam op weg naar de milieustraat.

Nat en glad
Na een heerlijk ontbijt op de vroege zaterdagochtend ben ik op tijd gaan zwemmen want ik moest voor de middag terug zijn. Ik had beloofd mijn aan zijn voet geopereerde neef naar Katwijk aan Zee te brengen i.v.m. de Katwijkse derby tussen Katwijk en Quick Boys. Op weg naar het zwembad rij ik tegenwoordig altijd over De Zanderij vanwege de mooie rotondes en vooral ook één hele smalle strakke bocht. Het was nat buiten dus daardoor kon ik in ieder geval de winterbanden (Bridgestone Blizzak LM-32) testen op nat asfalt. Jep inderdaad winterbanden die dus een meerverbruik van 10 procent opleveren, laat ze er dus niet langer dan nodig opzitten! Op weg naar De Zanderij was het maar goed dat ik niet wist wat me te wachten stond. Toen ik linksaf sloeg bij het stoplicht richting De Zanderij gaf ik lekker gas en ook op de rotonde hield ik de vaart er lekker in. Toch had ik niet het gevoel dat mijn snelheid te hoog lag toen ik de rotonde verliet. De smalle stijgende bocht naar rechts richting de volgende rotonde is een lastige als je ‘m niet kent. Middenin de bocht begon de Opel Adam Rocks echter over vier wielen te glijden, en dat had ik niet verwacht maar ja waar heb je anders adrenaline voor? To Rock your heart! Ik zat letterlijk even te bidden dat de Opel Adam Rocks op zou houden met glijden en gelukkig gebeurde dat ook. Achteraf ging het allemaal heel mooi en gecontroleerd dus dan spreekt dan weer voor de Opel Adam Rocks.

Na het zwemmen ben ik uiteraard over ’t Heen naar huis gereden, dat is wel omrijden maar ik wilde persé weten wat de Opel Adam Rocks in de opritbocht bij ’t Heen zou doen. Het was erg druk dus ik hoopte dat ik niemand voor me zou hebben. Na lang wachten kon ik dan eindelijk rijden en reed in de 2de versnelling op de opritbocht af. Vlak voor de bocht gaf ik stevig gas en hield het gas erop, maar omdat de achterkant begon uit te breken ben ik iets van het gas gegaan om de auto weer recht te krijgen. Het is natuurlijk sowieso een nadeel dat het ESP niet uitgezet kan worden, want met doorspinnende voorwielen was dit niet gebeurd. Dan was bij teveel gas geven door het onderstuur juist de voorkant uit gaan breken. Na iets van het gas te zijn gegaan kon ik – geheel in de 2de versnelling – heel mooi hard door de opritbocht heen sturen. Wat een heerlijke en wat een leuke auto is deze Opel Adam Rocks, maar oh wat vind ik het jammer dat het ESP niet uitgezet kan worden. Uiteraard heb ik ook nog even de rotonde + S-bocht bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg meegepikt. Ook nu weer reed ik in de 2de versnelling want die heeft genoeg kracht en je kunt doortrekken tot aan 90 km/u. Alles ging perfect totdat het ESP hard ingreep in het laatste stuk van de S-bocht.

Rotonde-Rock!
Na een wat tegenvallende zaterdag qua weer moest ik helaas op de daarop volgende wel mooie (zon)dag werken. Maar het scheelt dat ik parttime werk en door de compensatie dus donderdag vrij ben en een dag later weer op mijn vaste vrije vrijdag. Ik reed gelukkig wel met een goed gevoel naar werk want zowel de actie- als de sfeerfoto’s bleken mooi geworden. Maar ja met zo’n fotogenieke auto als de Opel Adam Rocks is het gewoon een kwestie van prijsschieten. Op weg naar werk sprongen alle stoplichten op tijd op groen, maar eerlijk gezegd vraag ik me iedere zondag weer af waarom ze überhaupt aanstaan op dit vroege tijdstip. Door de bochten heen rijdend genoot ik van het makkelijke rijden van de Opel Adam Rocks. Want dat moet gezegd worden, het sturen en de wegligging zijn uitstekend voor een dergelijke auto. Alles voelt direct vertrouwd aan en dat is niet altijd het geval bij een auto uit dit segment. Bij andere automerken liep ik de eerste dag(en) nog wel eens te klooien met de stoelafstand vanwege het aangrijppunt en de doseerbaarheid van de koppeling. Niets daarvan bij deze Opel Adam Rocks het enige is dat ik op verkeersdrempels en snelheidsbrekers af en toe het gevoel heb dat ik bij wijze van spreken op Rotsen reed. Maar misschien hebben ze dat wel expres gedaan zou ik bijna gaan denken, ha, ha. In de polder bij Leiderdorp aangekomen was ik benieuwd naar de rotondekwaliteiten van de Opel Adam Rocks. Maar het viel mee want de Opel Adam Rocks gleed heel mooi lichtjes dwars over de rotonderand heen. En ook de rotonde afsturend ging erg lekker, nu merkte ik helemaal niets van de stickslip/teveel uitgaande demping/onbalans in de vering tussen de voor- en achterkant.

Juist dat verschil in hoe het onderstel reageert maakt het erg moeilijk voor een autojournalist om een goed oordeel te geven over een auto. Ik zeg het maar weer eens: “Vering/demping is ongelofelijk lastige materie die een testrijder soms voor grote problemen kan plaatsen.” Maar goed ik laat me niet snel uit het veld slaan en ben gewoon door gegaan met testen. Uit werk vandaan ben ik daarom even een rondje over het rotondecircus heen gereden. De eerste kleine rotonde ging net als de koeienrotonde heerlijk lekker behoorlijk dwars glijdend. Daarna ben ik via de buitenring over de eerste grote rotonde heen gereden. Daar kun je lekker de vaart erin houden en in één keer hard het stuur omgooien bij het verlaten van de rotonde. De Opel Adam Rocks gleed mooi gecontroleerd naar links met licht piepende banden, geen idee waarom maar deze winterbanden piepen gewoon niet zo erg. Op weg naar de volgende (tegenwoordig minder leuke) rotonde ga ik even stevig gas. Het met de linkerkant over de rotonderand heenrijden veroorzaakte wel wat onrust in het onderstel maar niet zoveel als ik verwacht had. Langs de vangrail vliegend gleed de Opel Adam Rocks minimaal naar links, en daarna was het even een sprintje trekken over de A4 heen. En zo’n sprintje trekken gaat met dit spiksplinternieuwe driecilinder 115 Pk motorblok werkelijk fantastisch lekker.

Aan de andere kant van de A4 aangekomen vloog ik lekker hard over de rotonde heen, daarna keer ik weer om de kant op waar ik net vandaan gekomen was. Half over de rotonderand heen rijdend landde ik op het asfalt, waarna de Opel Adam Rocks even iets naar rechts gleed. Daarna reed ik over het hoogste deel van de rotonderand en stuurde na de landing meteen hard naar rechts de A4 weer over. Ook dat deed de Opel Adam Rocks boven verwachting goed, dus ik begon weer te twijfelen over mijn oordeel betreffende de vering/demping. Nu nog even één kleine en één grote rotonde en dan zat het er weer op. Op de kleine rotonde pak ik altijd de binnenring omdat die leuker is, er zit daar een lichte verzakking precies in de bocht de rotonde afsturend. Dat moet lastig zijn voor deze vering/demping met zijn stickslip en teveel uitgaande demping. En wat ik voorspelde klopte inderdaad want het onderstel had de rotonde afsturend moeite om aan het asfalt gekleefd te blijven. Ik was blij want dit bevestigde mijn kritiek die ik op de vering/demping heb van deze Opel Adam Rocks. Op de grote rotonde heb ik vervolgens de snelheid wat opgeschroefd om lekker in de veren hangend over de binnenring te sturen en in één keer het stuur om te gooien de rotonde weer af dus van in de veren hangend linksom in één keer hard rechtsom. En ook nu weer gleed ik heel mooi (links) weg over vier wielen. En nu???

Ma-Di-Wo
Op maandag, dinsdag en woensdag ben ik iedere dag heerlijk op en neer naar werk gereden. Maandag was het ’s middags zelfs mooi zonnig en kon ik met het dakje open naar huis rijden. Als het zonnig is kies ik meestal een andere route naar huis, de vakantieroute noem ik dat altijd vanwege de mooie omgeving. Aangekomen bij het ‘singelcircuit’ ben ik maar niet al te hard over de eerste hoge verkeersdempel heen gereden. Die is namelijk wel heel erg steil aan het begin en einde, daar ga ik alleen met een 4WD zonder snelheid te minderen overheen. De Opel Adam Rocks liet zich heerlijk over het zeer fraaie bochtige ‘singelcircuit’ heen sturen. De volgende verkeersdrempels waren minder steil maar waren goed te voelen. In de laatste serie bochten liggen alleen snelheidsbrekers en hier Rockte de Adam Opel Rocks weer als vanouds. Boink, boink ging het en toen wist ik heel zeker wat ik op zou gaan schrijven als oordeel over deze vering/demping. En nu tijdens het schrijven van dit testverslag de week erop werd mijn oordeel nog eens bevestigd, want na het ophalen van de Peugeot 508 GT 2.0 BlueHDi 180 AT6 kon ik voelen waarom. De vering/demping van deze Peugeot is werkelijk uitmuntend (mag ook wel voor €48.000,-), want waar de Opel Adam Rocks over de snelheidsbrekers onder het produceren van een “Boink” deed de Peugeot 508 GT dat niet. De wielen van de Peugeot 508 GT bleven bij exact dezelfde snelheid namelijk wel de weg volgen, en dat is precies waar het allemaal om draait bij vering/demping “Wegcontact!”. Wegcontact betekent namelijk grip en dat kun je alleen bereiken met kwalitatief uitstekende vering/demping, en niet te vergeten vooral ook heel veel testen.

Gezien de maagdelijke kilometerstand van een paar duizend kilometer verwacht ik dat de stickslip met de tijd zal verdwijnen. Toch zal een bezoekje aan de veringspecialist de Opel Adam Rocks veel goed doen, iets wat ik Otto Normalfahrer niet aanraadt want die merkt er waarschijnlijk toch niets van. Ben je een automobilist met een sportieve rijstijl dan is het eigenlijk een must. Toen ik maandagochtend op werk rondliep kreeg ik van vrijwel alle vrouwen (=95 procent van het personeel) te horen: “Wat een leuk autootje heb jij bij je!” Kijk dat krijg ik wel eens een keer te horen maar nog nooit zo vaak als met deze Opel Adam Rocks. Die pluim kan dit autootje dan ook zeer terecht in zijn zak steken! Dinsdag heb ik mijn collega Fokke voor het eerst sinds weken weer opgehaald, hij was net hersteld van een longontsteking. Ik heb het dus maar rustig aan gedaan, alhoewel ik de laatste kilometer tegen hem zei: “Hou je even vast want ik moet echt even!”. Het regende namelijk en ik wilde weten wat de Opel Adam Rocks zou doen in mijn favoriete haakse bocht naar werk. De Opel Adam Rocks deed precies wat ik verwachtte, met behulp van het ESP gleed de Opel Adam Rocks perfect door de haakse bocht heen. Omdat ik niet wilde dat Fokke met dit koude natte weer met de bus naar het treinstation moest ben ik iets langer gebleven en heb hem op het NS-station Leiden Centraal afgezet.

En alsof het zo moest zijn moest ik de volgende dag weer een invalide ophalen, mijn neef was aan zijn linkervoet (de remvoet) geopereerd en mocht nog niet autorijden. En na de ene invalide (lees: Fokke) thuis gebracht te hebben nabij “De tieten” in Den Haag (Google maar op afbeeldingen “Haagse tieten”), reed ik verder richting het Haga Ziekenhuis aan de Sportlaan. De route daar naartoe is één van de leukere in Den Haag, en absoluut geen route voor een beginnende automobilist of lesser. Na het stoplicht moest ik linksaf de tunnel in naast het Centraal Station, en als je daar voor het eerst rijdt verwacht je totaal niet dat de ingang is waar-ie is. Vervolgens moet je in de tunnel ook nog eens voorsorteren en komt er verkeer uit een tunnelbuis van rechts. Op zo’n moment ben ik altijd blij als ik in een klein autootje rijd, grote auto’s zijn hier lang niet zo leuk. Na de tunnel belandde ik in een irritante file die hier altijd staat, ik weet maar het blijft een irritante file. En ook nu weer was ik blij in een klein autootje te rijden, want omdat de weg naar Madurodam nogal smal en druk is kun je daardoor makkelijker even van rijbaan wisselen. Bij de Hubertustunnel aangekomen dacht ik even gas te kunnen geven op de fantastisch mooie stijgende oprit, maar helaas stond er een politiebusje bovenaan de afrit waardoor het verkeer voor mij inhield. Na het ophalen van mijn neef ben ik door de Hubertustunnel terug naar Leiden gereden.

On the Rocks
Wat is parttime werken toch ongelofelijk lekker, ik zou voor geen goud meer dan 32 uur p/wk willen werken. Vanwege mijn zondagdienst was ik donderdag vrij en daar was ik erg blij mee, want ik moest nog wat dingen uittesten waar ik de hele week nog niet aan toegekomen was. Maar eerst even de afstandsbediening van mijn garage naar Bart de huismeester brengen want die zou een nieuw slot in mijn garagedeur zetten. Stel dat de afstandsbediening het niet doet omdat de stroom is uitgevallen dan kan ik niet bij mijn Renault Twizy of mijn (motor)fiets. De sleutels van het slot dat er nu nog inzit werken niet meer, waarschijnlijk omdat het slot te lang niet gebruikt is. Op weg naar mijn appartement (vanwege de herrie van de drilboren slaap ik bij mijn moeder) heb ik heerlijk rustig en schakellui gereden. Wat dat betreft is deze 115 Pk 1.0-liter turbomotor net wat beter schakellui te rijden dan de 90 Pk-variant. Je kunt met het grootste gemak 50 km/u in de 5de versnelling (=1.250 toeren) rijden, iets dat de schakelindicator overigens ook aangeeft. Maar zelfs in de 6de versnelling is het mogelijk om 50 km/u (=net boven de 1.000 toeren) te rijden, wat aangeeft dat het met het koppel bij lage toeren wel goed zit. Na het afgeven van de afstandsbediening aan Bart de huismeester ben ik naar Katwijk aan Zee gereden om te gaan zwemmen. Omdat ik er nog steeds niet helemaal uit was wat betreft de vering/demping ben ik nog een keer over de ventweg langs het voormalig MarineVliegkamp Valkenburg gereden.

Ik kwam er gewoon niet uit en dat had te maken met het feit dat mijn beoordeling van de vering/demping steeds wisselde. De ene keer vond ik de vering/demping prima maar in een andere situatie juist weer niet. Ik heb dat een keer eerder meegemaakt, en ik weet nog goed dat ik daar toen een uitgebreide discussie over heb gehad met veringprofessor Paul van Hyperpro. Bij het door de bochten rijden met een hoge bochtensnelheid op mooi vlak asfalt merkte ik tijdens het dieper intrappen van het gaspedaal in de bocht dat ik precies kon aanvoelen wat de auto ging doen. Op de asfalten verkeersdrempels merkte ik ook dat hoe hoger de verkeersdrempel en de snelheid hoe meer onrust in het onderstel. Op dus naar het Space BusinessPark na het zwemmen voor een gedegen test. Het begon meteen goed want bij het verlaten van de rotonde net voor het Space BusinessPark ligt middenin de bocht een niet al te hoge mooi glooiende asfalten verkeersdrempel. Vlak voor de bocht gaf ik stevig gas en inderdaad gebeurde er precies wat ik verwacht had. Het zorgde voor onrust in het onderstel maar die liet zich goed corrigeren. Dat komt omdat de stickslip hier weinig negatieve invloed heeft net als het teveel aan uitgaande demping.

De volgende serie bochten (een paar haakse en een lange flauwe) ging weer uitstekend, en het beste is om net onder de grens te blijven. Dan grijpt het ESP niet heftig in en kun je toch behoorlijk veel stuurplezier hebben. De lange flauwe linkerbocht ging lekker net als de volgende iets minder flauwe linkerbocht waarna ik hard het stuur omgooide en de vrachtwagenparkeerplaats opstuurde. Ik raakte steeds meer tevreden over de Opel Adam Rocks en was benieuwd hoe het volgende lastige traject zou gaan. De snelle rechts-links combinatie ging prima, maar in de haakse bocht net na de vervelende asfalten verkeersdrempel had het onderstel van de Opel Adam Rocks het best even moeilijk. Dat klopt precies met de stickslip en het teveel aan uitgaande demping. Eigenlijk kun je gewoon heel simpel zeggen dat de vering/demping niet goed in balans is met het onderstel. Dat is natuurlijk als je van sportief rijden houdt, Otto Normalfahrer zal hier helemaal niets van merken. En aangezien deze auto voor Otto N. gemaakt is zou je dus kunnen zeggen dat ik onzin praat en iets test dat totaal overbodig is. Nou….. dat zie ik toch een pietsie anders als ik eerlijk mag zijn. Er kan zich altijd een situatie (lees: noodsituatie!) voordoen dat het handig is om te weten wat een auto kan en hoe die auto zich houdt. Na het Space BusinessPark reed ik richting de noordelijk oprit naar de N206. Dat is een hele mooie lange oprit waar je behoorlijk vaart kunt maken en dat deed ik dan uiteraard ook. Plankgas in de 3de versnelling reed ik door het laatste gedeelte van de opritbocht en stuurde de N206 op. Daarbij wilde de achterkant even behoorlijk wegbreken maar het ging allemaal goed dankzij het ESP.

Beetje luxer dan standaard
Het is absoluut niet zo dat een autojournalist altijd de meest luxueuze uitvoering van een nieuwe type meekrijgen. Persoonlijk vind ik juist die afwisseling van sober naar extreem luxueus wel leuk. Dat doet je als autojournalist weer beseffen dat het allemaal niet vanzelfsprekend is, en vooral ook dat je daardoor de verschillen beter opmerkt en dus ook beter kunt benoemen. Toen ik de stuurverwaming aan had gezet merkte ik dat deze maar één stand kent, gewoon lekker heet waardoor de dunne binnenhandschoenen van mijn motor goed van pas kwamen. Grappig genoeg kent de veel duurdere Range Rover Hybrid ook maar één stand dus wat zeik ik nou dacht ik later tijdens het schrijven van dit testverslag. De zwarte leren bekleding kost nog geen 800,- euro meerprijs, en persoonlijk zou ik dat altijd doen want leer is puur natuur. Wat op de Opel Corsa niet aanwezig was is een cruise control, en dat heeft deze Opel Adam Rocks gelukkig wel. Het is wel een cruise control die aan blijft staan tijdens op- en terugschakelen, en dat zal voor sommige mensen even wennen zijn. Op een rotonde of bocht afrijdend en gewend zijn dat de cruise control uitschakelt bij terugschakelen kan je dus behoorlijk aan het schrikken maken. Tijdens mijn zuinigheidsritten probeer ik niet te remmen en alleen op de motor af te remmen door terug te schakelen. En ja dat heeft me omdat ik veel van auto wissel wel eens angstige momenten opgeleverd omdat ik even vergeten was dat… Tja ook ik ben een gewoontedier alhoewel mijn reactiesnelheid dan wel weer beter is dan de gemiddelde automobilist. Maar ik train daar constant op dus dan mag het niet alleen het moet.

De remmen zijn trouwens uitstekend zowel qua vertraging als doseerbaarheid, maar dat mag ook wel met geventileerde schijven voor en schijven achter. Gelukkig geen trommelremmen zoals ik nog steeds regelmatig tegenkom. De audio aan boord van deze Opel Adam Rocks is ook een optie en wel 395,- euro kostend Infinity Premium audiosysteem. Wat mij betreft ook een aanrader omdat het de Opel Adam Rocks ’s zomers met een open dak rijdend net wat meer fun geeft omdat de muziek uit dit Premium audiosysteem gewoon beter klinkt. Verder heeft deze Opel Adam Rocks het superlichte City-stuur, wat sturen in de stad en bij inparkeren nog makkelijker maakt dan het al is. Verder kwam ik in een technisch artikel op AMT nog tegen dat het nieuwe 1-liter motorblok van deze Opel Adam Rocks een balansas heeft. Dat verklaart voor mij meteen waarom dit motorblok zo ongelofelijk trillingsvrij loopt. Zelfs hoog in toeren merk je totaal niet dat het motorblok zoveel toeren draait, de toerentellernaald vliegt dan ook vaak zonder dat je het door hebt het rode gebied in. Wat ik erg fijn vind aan deze nieuwe 6-versnellingsbak is dat ze ’m in deze Opel Adam Rocks niet te lang gegeard hebben. Daardoor draait het motorblok wel iets meer toeren dan vergelijkbare driecilinders van andere merken, maar zodra ik het gaspedaal intrapte was er direct actie en zo hoort het ook.

Laatste 48 uur
Op donderdag was ik vrij en heb ik nog even op de A44 getest wat de maximum snelheden zijn in de 1ste – 2de – 3de – 4de versnelling en die bleken respectievelijk 50 km/u – 90 km/u – 130 km/u – 170 km/u te zijn. De 5de en 6de versnelling heb ik maar laten zitten want ik was op dat moment al vlakbij de afrit Leiden-Zuid waar ik eraf moest. Bovendien reed ik al bijna rijbewijs-kwijtsnelheid en vond ik het op dat moment wel genoeg, ze staan verderop nog wel eens te laseren op de vluchtstrook van het viaduct. Officieel is de opgegeven topsnelheid in de online brochure overigens 196 km/u, en dat is 16 km/u sneller dan de 90 Pk versie van de 1.0 liter turbomotor die ik heb getest in de nieuwe Opel Corsa. Na mijn snelheidstest ben ik direct door gereden naar het zwembad, want een extra dagje zwemmen laat ik niet lopen. Na het zwemmen ben ik als toetje – nu ik er toch ben – over het Space BusinessPark gereden. Omdat ik dan via de andere kant aan kom rijden heb ik de verkeersdrempel + flauwe bocht naar rechts het Space BusinessPark op. Dat is meteen een goede test en aangezien ik mijn oordeel over de vering/demping al klaar had kon ik precies voorspellen wat de Opel Adam Rocks zou gaan doen. Omdat de Opel Adam Rocks door de stickslip en teveel uitgaande demping na de verkeersdrempel even het contact met het asfalt verloor ging-ie even zoeken. Dat is niet erg maar ik weet dat het niet nodig is en dat het dus beter kan, daarom is het ook goed om dit te testen. Een autojournalist moet niet alleen een oordeel vellen, maar hij moet ook een advies aan een potentiële koper geven. En het mooiste voor een autojournalist is natuurlijk dat een fabrikant wat met die informatie doet en de kritiek in de volgende update van dat model meeneemt.

Wie denkt dat het onzin is wat ik hier schrijf moet ik teleurstellen. Tijdens het testen van een Italiaanse motorscooter (ik heb hiervoor 10 jaar motoren getest) ontdekte ik samen met veringprofessor Paul Klop van Hyperpro een ernstig mankement aan de vering/demping wat daarna in de fabriek is aangepast. En ook mijn toenmalige stuntrijder Sven Kleijn heeft een keer een zeer ernstige softwarebug ontdekt waardoor hij onder bepaalde omstandigheden het ABS van een motor van Honda uit kon zetten. Honda was daar uiteraard niet blij mee maar dat is niet mijn probleem, zij moeten ervoor zorgen dat zoiets onder geen enkele omstandigheid kan gebeuren! Verder rijdend over het Space BusinessPark knalde ik lekker door de bochten heen. Zolang het asfalt mooi glad is plakt de Opel Adam Rocks mooi aan de aardbol met zijn 17-inch Bridgestone Blizzak LM32 winterbanden. Weer bij de rotonde aangekomen ben ik rechtdoor gereden de noordelijke oprit van de N206 op bij Katwijk aan Zee. Althans dat was de bedoeling want er reed net voor mijn neus een auto de oprit op, en dus ben ik nog maar een extra rondje over de rotonde heen gereden. Daarna ben ik de oprit opgereden en heb ik vlak na de korte scherpe bocht plankgas gegeven. In de flauwe opritbocht kun je lekker vaart maken tot ruim boven de 100 km/u, en daarna de N206 opsturen. Dat ging er nogal heftig aan toe want de Opel Adam Rocks maakte een behoorlijke zwabber toen ik de N206 op reed. Het goede is dat de Opel Adam Rocks niet uit balans raakte.

Snelwegzuinigheidsrit
Omdat ik geen zuinigheidsrit had gemaakt en toch graag wilde weten wat het verbruik op de snelweg is ben ik vrijdagochtend met 100 km/u op de cruise control terug gereden naar Prinsenbeek. Het was relatief rustig op de weg en daardoor lukte het me vrij goed om een vrijwel constante snelheid van 100 km/u aan te houden. Ik kon zelfs onderweg nog even lekker door alle mooie snelwegbochten bij Den Haag en Rotterdam heen jakkeren. In deze snelwegbochten is voor de meeste automobilisten 100 km/u al veel te hard, dus ik hoefde mij geen zorgen te maken dat ik op een fossiel zou lijken. Na een heerlijke zeer constante rit ben ik naar de Esso gereden vlak om de hoek bij de importeur. Toen ik het tankstation binnen reed dacht ik even dat ze dicht waren, want het licht leek namelijk niet te branden. Het bleek echter dat ze met een verbouwing bezig waren, vandaar dat het net leek alsof er geen licht brandde. Na het aftanken kwam ik uit op een mooi laag verbruik van 1:20,7 – (zomerbanden = 1:22,77/brochure geeft 1:22,72 op) zeker voor de 17-inch winterbanden die deze uitvoering om de velgen had liggen. Bij de andere uitvoeringen ligt het verbruik lager, dit omdat die op minder brede banden staan (=minder rolweerstand) dan de Rocks-uitvoering.