Opel Astra ST Launch Elegance 1.5 CDTI Start/Stop 122 Pk 2020 – autotest

 

Deze testauto werd ons aangeboden door Opel Nederland B.V.

Gillend gaaf!!!

Samenvatting
Ze zeggen wel eens dat er geen recept bestaat om een hit te schrijven en dat geldt ook voor auto’s. Deze Opel Astra ST Launch Elegance 1.5 CDTI S&S 9AT is zo’n auto waarvan je zeker weet dat als je ‘m bekijkt en analyseert op grond van het design en de technische specificaties dat het een doodgewone twaalf-in-een-dozijn-diesel is. Het recept zegt dus dat het een saaie auto is maar daar klopt dus helemaal niets van. Het is lang geleden dat ik zo ongelofelijk veel dikke pret heb gehad in een Stationwagon. Rustig rijden – top! Zéér sportief rijden – top! Heel erg zuinig rijden – top! Deze auto is gillend gaaf en dat gillend mag je letterlijk nemen want de 18-inch GoodYear Ultra Grip Performance M+S banden piepen namelijk heel erg snel maar zo grappig-leuk-hilarisch dat ik er gewoon hard om moest lachen. Hoe kan het dat deze auto zo goed en zo leuk is? De vering/demping is bijvoorbeeld veel te comfortabel om van deze auto een strakke sportief sturende Stationwagon te kunnen maken. En toch is dat precies wat je met deze auto kunt doen, hard en strak door een bocht heen sturen perfect op de grens rijdend met gillende banden. En dat ‘lullige’ vermogen van 122 Pk, dat kan toch onmogelijk leuk zijn laat staan doorspinnende voorbanden opleveren. En toch is ook dat precies weer wat dus wel met deze auto kan tot mijn grote verbazing. Drie cilinders, diesel als brandstof, 9 versnellingen en heerlijk comfortabel én heel-heel-heel erg leuk om in te rijden. Er viel mij wel één apart dingetje op en dat is dat in de M(anuele)-stand de automaat niet automatisch opschakelt als de toerentellernaald in de toerenbegrenzer (die pas bij 5.000 toeren begint) beland. Je moet dus ALTIJD zelf handmatig (= +/-) opschakelen naar een hogere versnelling Ik kom dat niet zo vaak tegen en had het zeker in deze auto al helemaal niet verwacht. Ik kwam dus een auto (= Opel Corsa diesel) ophalen kreeg een totaal andere auto (= Opel Astra ST diesel) mee die totaal onverwacht heel erg leuk bleek te zijn. Wat betreft de zit achterin, de bagageruimte, de audio kan ik ook kort zijn ook die zijn allemaal uitstekend. Eigenlijk heef PSA nu twee hele goede Stationwagons voor ieders portemonnaie de fraaie sjieke Peugeot 508 SW en als je niet om fraai en sjiek geeft de veel goedkopere en minstens zo goede Opel Astra ST. Slim bezig die Fransen ja toch niet dan?

Plus: Bagageruimte – Bose Premium Audio – ESP/TRC kan permanent uit – Funfactor – Motorblok – Wegligging – Zit

Min: Ziet er waarschijnlijk te gewoon uit voor veel automobilisten

Testverslag
Heel vroeger toen ik jong was (in de jaren 80) en de wielrenfiets met derailleur gemeen goed werd was het onderling vaak een wedstrijdje van hoeveel versnellingen heb jij? Het lijkt wel of nu hetzelfde staat te gebeuren bij de auto’s. Ik weet nog goed dat de meest gangbare auto’s 4 versnellingsbakken hadden en een 4-traps automaat. Tegenwoordig zijn handgeschakelde 6-versnellingsbakken zelfs in de kleinere auto’s al heel normaal. En na de 6-traps automaat volgde de 7-traps en tegenwoordig is de 8-traps automaat al wijdverbreid. Dus toen ik een mailtje kreeg met daarin de Opel Astra ST Launch* Elegance 1.5 CDTI S&S 9AT dacht ik dat die 9 een schrijffout was. Maar nee dus die 9AT klopt echt want het staat in de prijslijst ook exact zo vermeld. Nou weet ik dat importeurs wel eens schrijffouten maken maar dit bleek na ook de Opel media-site gecheckt te hebben toch echt zekersteweten geen schrijffout te zijn. Lachen toch een Opel Stationwagon met een 1.5-liter dieselmotor met maar 122 Pk aan vermogen en dan 9 versnellingen. Werkt dat nou echt vraag je jezelf dan uiteraard af. Ik verklap nog niets want behalve dat ik rare dingen heb gedaan (daarom heet ik ook Daan) begon deze test begon nogal raar omdat ik deze auto helemaal niet afgesproken had. Ik had ‘m juist net de week ervoor verzet van juli naar september omdat ik toch op motorreis zou gaan vanwege de grenzen die weer grotendeels open gingen in de landen om ons heen. Voor 18-25 juni stond er als het goed was een Opel Corsa 1.5-liter diesel met een handgeschakelde 6-versnellingsbak. Er was duidelijk iets fout gegaan maar de mensen van Opel hebben gewoon even geregeld dat ik toch een auto mee kon nemen. Top! Na het tekenen van het uitleenformulier heb ik nog even een bakkie koffie gedronken met de PR-vrouw van Peugeot want de vorige keer hadden we elkaar net gemist. Ik dacht dat ik om 11.10u op tijd vertrok want ik moest om 12.45u in Wassenaar zijn voor een sollicitatiegesprek. Ik kreeg de Opel Astra ST ongewassen en met een lege dieseltank mee maar dat wist ik en maak ik ook geen enkel probleem van. Voor hetzelfde geld had ik helemaal binnendoor naar Wassenaar moeten rijden op mijn Honda MSX 125 dus ik was maar wat blij. Starten…. waar zit die startknop nou weer? In de Mitsubishi Space Start 1.2 CVT die ik hiervoor getest heb zit de startknop links bovenaan verborgen achter het stuurwiel. En bij deze Opel zit de startknop rechts bovenaan ook weer precies achter het stuurwiel. Na het starten reed ik de lange rechte Lemelerbergweg op die ik altijd gebruik om mijn stoel/stuur/spiegels af te stellen. Alles ging goed behalve de achteruitkijkspiegel vestellen want die is wat lastig om vast te pakken vanwege de camera voor de verkeersbordenherkenning die in de weg zit.

Ik had geen idee wat voor maat velgen + merk banden deze Opel Astra ST heeft maar dat zie ik vanmiddag wel na mijn sollicitatiegesprek. Nu eerst pronto naar Wassenaar rijden, althans dat dacht ik want ook dit verliep weer geheel anders dan ik gepland had. In de eerste mooie bocht voor de JC Arena moest ik trouwens meteen al lachen want zonder dat ik het opzocht maakten de banden een grappig piepgeluid. De 180-gradenbocht ging heerlijk en dat was eigenlijk tegen mijn verwachting in want deze auto is namelijk verre van sportief afgeveerd. Richting de A2 scheurde er een kleine snelle Smart (de twee dikke uitlaatpijpen zeggen genoeg) als een bij door het verkeer heen en toevallig moest die knakker ook mijn kant op. In de opritbocht naar de A2 reed ik met groot gemak naar ‘m toe en dat verbaasde mij wel. Het grote gemak waarmee deze Opel Astra ST zich hard door een bocht laat sturen is opvallend. Hebben ze dan toch misschien toch de Watt-Link achterwielophanging behouden op de duurdere modellen? Van de A2 naar de A9 had ik helaas een extreem sloom fossiel voor mij rijden die geloof het of niet 80 km/u reed in een verbindingsbocht waar je toch echt gewoon 100 km/u mag. Zo ging de mooie bocht naar de A9 ook verloren en heb ik de Cruise Control maar op 100 km/u gezet. Omdat ik via Schiphol-Rijk/Rijsenhout wilde rijden heb ik de afslag Aalsmeer genomen. Op de afslag dook er een fraaie oude Alfa Romeo achter mij op maar toen ik stevig gas gaf in de sterk afknijpende afritbocht vloog ik er alweer tot mijn eigen verbazing letterlijk vandoor. Wat is dit voor een auto joh? Dat kom toch echt niet alleen door die 9-traps automaat, ha, ha ga toch weg. Ik gaf wat meer gas op de weg naar Schiphol-Rijk en dacht ik op tijd te zijn totdat ik tot mijn verbijstering zag dat de provinciale weg N201 naar de A4 afgesloten was. Ik moest verplicht de Waterwolftunnel in althans dat dacht ik want net toen ik niet meer terug kon realiseerde ik mij dat ik één afslag eerder linksaf had moeten slaan. Shit heb ik weer net als ik ergens op tijd moet zijn. Ik dus weer na de Waterwolftunnel erop en eraf en de juiste afslag genomen en Schiphol-Rijk door gereden kruip-sluip wat niet opschoot vanwege langzaam rijdend vrachtverkeer. Kom ik dan eindelijk op de grote kruising naar Rijsenhout wil ik naar de snelweg is ook die provinciale weg afgesloten. Aaarghh!!!
*Deze auto heeft een Ultimate+ pakket = onder andere massagefunctie bestuurdersstoel, 18-inch velgen, Bose sound-systeem

Gàààààsss!!!
En toen werd het toch wel heel erg krap qua tijd én qua diesel want ik was vertrokken met een bijna lege tank en die was nu nog leger en ik stevig gas ging geven nog sneller nog leger. Oké Daan dit is weer eens zo’n typische Daan-dag die alleen mij kan overkomen. Een normaal mens is alleen bijna te laat voor zijn sollicitatiegesprek maar bij mij komt die bijna lege dieseltank en die twee afgesloten wegen er dan ook nog eens bovenop. Maar goed gas erop en naar huis om supersnel à al Superman mijn nette overhemd aantrekken want die kon ik op de motor vanochtend natuurlijk niet aan dan verkreukeld die helemaal. Daarna nog even snel een appeltje pakken want ik had nog niet gegeten en snel weer in de 9-versnellingen-Opel naar Wassenaar wat nog maar 6,5 km rijden is. Maar ja dan heb je net nog weer een geblokkeerde rotonde want de corona-stilte in het verkeer is wel voorbij. Tik-tik-tik-deed de klok, het was 12.42u en ik moest nog een paar kilometer, nog parkeren en dan eindelijk liep ik exact om 12.45u het gebouw binnen war ik moest zijn en iemand in de deuropening op mijn stond te wachten. Wat wel vervelend was onderweg is dat als je écht haast hebt en je vanuit stilstand plankgas geeft het heel even duurt voordat het motorblok op het gaspedaal reageert. Daar zit dan toch net even iets teveel tijd tussen maar dat moet met een goede tuning makkelijk op te lossen zijn. Maar ach wat zeik ik nou door het lage verbruik (laagste opgegeven verbruik = 1:27,77) van deze diesel heb ik het wel gered zonder te hoeven tanken onderweg. Toen ik later ging tanken paste er 45 liter in de tank dus dat betekent dat ik nog iets van 3 liter over had want de tankinhoud is 48 liter. Het sollicitatiegesprek vond ik niks want ik had totaal geen klik met de natuurkunde- en scheikundeleraar en de conrector. Volgens mij was ik te eerlijk over het klokkenluiderschap op mijn vorige baan, maar ja ik heb dan ook niets met hypocriete mooipraat. Deze school valt overigens onder dezelfde Stichting als mijn school dus het ook nog eens qua arbeidscontract een appeltje eitje. Maar ik wist toen ik de deur uitliep al dat ik de baan niet zou aannemen (maandag belde de rectrice dat ik de baan had gekregen en ze erg enthousiast over mij waren) want braaf tussen de lijntjes lopen is helemaal niets voor Daan. Dat doe ik met auto’s testen namelijk ook niet. Er staan niet voor niets Naast die A onder autotesten de woorden AUTOMOTIVE ANARCHY. Bijna iedereen leest daar overheen maar Mel en ik zijn allebei opgegroeid in de punktijd dus dan snappen jullie waarom die A op het anarchistenteken lijkt. Provoceren? Jep maar wel met een knipoog zonder afbreuk te doen aan de keiharde waarheid over een auto.

Ik moet trouwens nog wel even iets schrijven over mijn fantastische ervaring op de 1.000-drempelweg. Dat was wel zo vreemd want het onderstel + vering/demping klopte voor mijn gevoel werkelijk voor geen meter met het weggedrag. De vering/demping voelt ongelofelijk lekker comfortabel aan maar het gekke is dat dit nooit stoort. Je zou namelijk denken dat de wegligging in het gedrang komt en normaal is dat ook zo maar bij deze auto dus niet. De verkeersdrempels en snelheidsbrekers voelden stuk voor stuk heerlijk aan en het bleek zelfs geen enkel probleem om met +100 km/u over een snelheidsbreker heen te rijden of beter gezegd heen te vliegen. Maar ik stuurde daarna net zo makkelijk, snel en superstrak over een rotonde als door een haakse rechterbocht heen mede dankzij het goede stuurgevoel. En op dat moment wist ik nog niet eens wat me die middag te wachten stond na het zwemmen. Na het sollicitatiegesprek ben ik eerst mijn motor weg gaan brengen want die moest twee nieuwe banden hebben. Daarna ben ik met de bus naar huis gegaan en in de Opel Astra ST gestapt voor een rondje over het rotondecricus. Ik had al gecheckt dat het ESP/TRC permanent uitgezet kan worden, een hele goede zet van Opel want juist dat maakt deze auto zo leuk. Bij de LOI had ik even lol toen ik richting de koeienrotonde reed. Je mag daar maar 50 km/u ook al lijkt het daar al op een provinciale weg. Ze staan daar regelmatig te laseren dus ik rij hier altijd netjes 50 km/u. Achter mij reed een nette man in een Skoda Superb stationwagon die nogal haast had, ja pech dus voor hem. Nou weet ik dat 999 van de 1.000 keer dergelijke types je dan proberen in de te halen via de buitenring op de koeienrotonde. Maar ja ik vlieg dan letterlijk met 50 km/u glijdend over de rotonderand heen en win dat ook altijd 1.000 van de 1.000 keer. Halverwege de buitenring zag ik hem dan ook in mijn ooghoek verbaasd kijken zo van “Wat doet hij nou weer???” en ik kon een glimlach niet onderdrukken. Daarna moest hij weer met 50 km/u achter mij blijven rijden tot de afslag buiten de rotonde om naar het rotondecircus. Daar gaf ik plankgas en gleed met piepende banden de provinciale weg en heb de Cruise Control vast gezet op 80 km/u. Ik vind het wel een aparte Cruise Control want de minimum snelheid is 25 km/u en opplussen gaat met +1 km/u of de RES-knop vasthouden. En vasthouden betekent dat het groene stipje naast de snelheidscijfers plotseling met stapje vooruit schiet. Op goed geluk laat je ‘m dan rond de in dit geval 80 km/u los en dan staat ie op 79, 80 of 81km/u.

Gillend gaaf!
Vanuit de verte zag ik al wat auto’s aankomen dus ik ging wat langzamer rijden zodat ik de eerste haakse rechterbocht vrij zou hebben. ESP + TRC uit, plankgas……. en toen moest ik lachen want deze GoodYear Ultra Grip Performance M+S banden gillen als een malle maar dan wel op een hele leuke manier. Ik schakelde handmatig met de versnellingspook want dat is toch net even leuker omdat je een versnelling dan vol kunt benutten tot aan de toerenbegrenzer. Met het stuur meedraaiende schakelpaddles was leuker geweest maar ja die heeft deze Opel Astra ST helaas niet. Ik tikte de versnellingspook terug naar de laagst mogelijke versnelling (lager dan mogelijk wordt automatisch geblokkeerd) en gaf plankgas. Wat er toen gebeurde was ronduit hilarisch en grappig, ik vloog met gillend doorspinnende voorbanden en glijdende achterbanden door de haakse rechterbocht heen. Ha, ha dit is leuk en had ik totaal niet verwacht van deze auto want ja maar 122 Pk bij 3.500 toeren en 285 Nm bij 1.500-2.750 toeren. Gekke is wel dat de 122 Pk handgeschakelde versie 300 Nm koppel heeft. Reken dus maar dat een goede tuning behoorlijk wat Pk’s + Nm’s opleveren en dat je dan nog veel harder kan lachen in deze auto. Op de eerste kleine rotonde afrijdend pakte ik de binnenring (moest ik wel want de buitenring gaat rechtdoor verder) en stuurde hard naar links waardoor ik over de rotonderand glijdend verder reed. Daarna kreeg ik rechts naast mij een Tesla Model X rijden waardoor ik niet de buitenring van de grote rotonde kon pakken en ongewild over de binnenring – die ik anders nooit neem – en dus over de rotonderand heen moet rijden en glijden. Nou dat ging dus iets anders want ik had iets te veel vaart en vloog echt vrij heftig stuiterend over de rotonde heen. Eigenlijk vond ik het wel leuk want de Opel Astra ST deed het verdraaide goed en dat had ik dus totaal niet verwacht. Dit was veel meer een actie voor een Crossover, SUV of een 4WD. Daarna vloog ik ook weer letterlijk de grote rotonde af en tikte met de versnellingspook snel een versnelling lager en gaf plankgas. De rotonde naast de oprit naar de A4 nam ik uiteraard via de hoge rotonderand en dat is echt bam-bam wat betreft de vering/demping Harde klappen maar gek genoeg ving de comfortabele vering die prima op, alweer een verrassing die ik niet zag aankomen. Wat is dit voor een auto joh?

Ik reed stevig gas gevend richting de ovale rotonde omdat ik verkeer van de A4 af zag komen die ik voor wilde zijn. Ik tikte voor de ovale rotonde een paar versnellingen terug en normaal gesproken weet ik precies ik in welke versnelling ik zit maar met 9 versnellingen vergeet het maar. Bovendien had ik geen eens tijd om op het display te kijken. Vlak voor de ovale rotonde gaf ik nog wat gas bij en smeet de Opel Astra ST zo hard mogelijk de rotonde op tikte een paar versnellingen snel terug en gaf weer plankgas. De banden gilden het uit en ik moest even lachen dit is gewoon hilarisch. Aan de andere kant van de rotonde aangekomen sneed ik hard naar binnen en klapte op het asfalt vlak na de hoge rotonderand. En weer plankgas gillende banden en Genieten met een hele grote G. Nu kwam het leukste deel van het rondje rotondecricus. Op de kleine rotonde afrijdend reed ik heel diep in de rechterveren duikend over de binnenring om vervolgens heel hard het stuur om te gooien naar rechts, razend snel een paar versnellingen terug te tikken en plankgas de rotonde weer af. Door het snelle rechts-links-rechts omgooien van het stuur en de hoge g-krachten vrij heftig is stond ik ervan te kijken hoe stabiel de Opel Astra ST bleef. Mocht je dus ooit ongewild in een vervelende situatie – bv. een bermvlucht – belanden dan weet je dat je deze Opel Astra ST niet snel kwijt zult zijn. Dat is dus ook de reden dat ik dit soort dingen doe, ik doe het echt niet voor de lol er zit een gedachte achter. Oh en dit heet nou testen en niet aaien zoals de meeste autojournalisten doen. Daarom ben ik ook de enige autojournalist die deze auto zo verschrikkelijk gillend gaaf vindt. De grote rotonde ging werkelijk zalig goed want ik stuurde er o zo makkelijk op en weer af met zwaar gillende en doorspinnende voorbanden. Daarna ben ik nog even omgedraaid en terug gereden naar de A4 om weer op de kleine rotonde voor de A4 om te draaien de fraaie dalende afslag (met een tricky slinger erin) buiten de rotonde om te nemen. Ik nam de slinger met een behoorlijke snelheid maar dat had dus nog harder gekund. Goed man deze auto, het klopt niet, het kan eigenlijk niet maar deze auto flikt het ‘m toch maar.

Past meer in dan je denkt
Na het avondeten was het nog steeds droog dus ben ik maar snel de Samsonite kofferset gaan fotograferen voor het zou gaan regenen. Het is altijd weer een verrassing hoeveel koffers er in een testauto passen. Soms zit ik er helemaal naast en soms juist niet. Het blijft lastig om aan de buitenkant in te schatten hoeveel koffers er in een auto passen. Sommige auto’s hebben bijvoorbeeld een verwijderbare bodemplaat waardoor er veel meer in past dan je verwacht. Deze auto bleek weer eens een bagagewonder te zijn want van buiten schatte ik de bagageruimte niet groot in. Dat bleek dus mee te vallen want op één 50-liter koffer na paste de gehele 472-liter Samsonite kofferset in de kofferbak. Toppie dus!

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×50-liter + 2×33-liter
Zonder hoedenplank: 3×70-liter + 3×50-liter + 2×33-liter + 13-liter

Op weg naar huis heb ik een heel erg rustig achteraf genomen om de Cruise Control even uit te testen. Er zit dus heel verrassend geen Adaptive Cruise Control op deze Opel Astra ST maar dat vind Daan niet erg. Laat ik het zo zeggen soms vind ik ze goed en soms niet maar een gewone Cruise Control heeft toch wel mijn voorkeur. Minder elektronica dus dat is altijd goed zeg ik maar als niet smartphone-bezitter en elektronica-hater. Eén ding doet deze auto gelukkig wel goed en dat is heel laat automatisch remmen oftewel de City Emergency Braking niet té snel ingrijpt en ook de Forward Collision Alert slaat niet snel overspannen aan het piepen. Perfect want ik rem altijd laat (wat ook uitstekend met deze auto kan), A omdat ik motorrijder ben en B omdat ik altijd moet blijven oefenen om mezelf of beter gezegd mijn reflexen scherp te houden. De Cruise Control bleek een nogal ongewoon lage minimum snelheid te hebben namelijk 25 km/u en dat is fijn want daardoor kun je netjes lekker op de Cruise Control rijden in de 30-zones. Ook interessant is dat de Cruise Control na contact aan/uit gewoon geactiveerd blijft. Dat kom ik niet zo vaak tegen en valt dan echt direct op. Ik ben nu al een aardig eind op weg met dit testverslag en realiseer me ineens dat dit nog steeds de 1ste testdag is. Bizar want ik heb het gevoel dat ik deze auto al volledig heb getest van voren naar achteren. De volgende dag ben ik naar werk gereden met de Opel Astra ST en ontdekte ik op mijn vaste testtraject weer wat dingen die ik nog niet wist. Zoals de zwarte beschermrand onder de voorbumper die steeds over het asfalt schraapte daar was ik op een gegeven moment toch wel klaar mee. Iedereen keek ook naar me als dat ding weer eens over het asfalt schraapte want het maakte best veel herrie. Op de snelheidsbrekers in het Wassenaarse Bos viel het gek genoeg juist weer mee met dat over het asfalt schrapen van de zwarte beschermrand. Dat heeft uiteraard met de vorm van de snelheidsbreker te maken want hoe steiler en korter hoe harder de auto daarna op het asfalt klapt. En door de comfortabele vering/demping veert deze Opel Astra ST dieper in aan de voorkant. Onderweg naar werk heb ik niet veel haakse bochten en eigenlijk maar één mooie S-bocht maar gelukkig wel een aantal mooie rotondes. Net als gisteren bleef de Opel Astra ST mij steeds maar weer verbazen want hoe kan het toch dat deze auto zo lekker en vooral zo goed en superstrak rijdt?

Onderweg rij ik 9 van de 10 keer precies de maximum snelheid en ja dan heb ik regelmatig met name Audi’s, BMW’s en van die werk-Caddy’s op mijn bumper hangen. Ik moet dan altijd lachen op de eerste rotonde van de Segbroeklaan naar de Sportlaan. Die rotonde moet je niet driekwart maar tweederde nemen en is dus een beetje een rare rotonde met aparte busbaan. Er is dan niets leukers dan zo’n Audi/BMW/werk-Caddy even te laten kamperen op de rotonde door razend snel en superstrak over de rotonde heen te rijden. Ik moet dan altijd glimlachen als ze na de rotonde 50-100 meter achter liggen en snel plankgas geven om mij weer bij te halen om vervolgens op de volgende rotonde (= rechtdoor over de hoge rotonderand heen) weer in hun hemd gezet te worden. Dat is nog eens extra leuk als ik in een Hyundai i10 of Mitsubishi Space Star rijd. Op de terugweg is de slingerbocht van de N440 naar de N44 het leukst maar dan moet je ‘m wel vrij hebben want veel automobilisten gaan letterlijk totaal onnodig als een slak door die bocht. Je bent toch niet blind of zo? Door een bocht heen kijken heet zoiets. Het tweede deel van deze bocht is het lastigst want dan moet je goed uitkijken dat je niet over de grens heen gaat. Ik probeer altijd zo opportunistisch (een term die motoragenten gebruiken) te rijden dat ik de rest achter mij houd en liefst niemand of een snelle jongen voor me heb. Het was geen probleem dit keer want het was rustig en ik had de weg en dus de slingerbocht helemaal vrij. Ik stuurde heel strak en hard in en hielde de snelheid erg hoog wat resulteerde in piepende banden in het smalste deel van de slingerbocht. Best tricky maar ik vertrouw deze auto voor de volle honderd procent en wist door het rondje rotondecircus heel goed waar de grens ligt. Dit keer ben ik op de N44 rijdend eens niet door het Wassenaarse Bos terug gereden maar over de N44 tot aan de Lange Kerkdam in Wassenaar. Ik wilde dolgraag nog even door de S-bocht richting Voorschoten heen. Daar zijn de g-krachten zo hoog dat als je het verkeerd aanpakt je kan gaan glijden en blijft glijden. Ik hoekte ‘m lekker hard de bocht in en gaf in het S-gedeelte plankgas met het ESP/TRC uit. Het voelt gewoon zo lekker hoe mooi je deze auto op het gas kunt sturen en dat is vooral dankzij de heerlijke driecilinder diesel.

Fotoshoot
Voor de fotoshoot was er dit keer maar één logische keuze en dat waren de bochten rondom het industrieterrein bij Ab Motoren. Ik moest namelijk mijn motor met nieuwe banden ophalen dus dat viel mooi samen. De monteur vertelde mij en passent dat sinds ze op deze nieuwe lokatie zitten al 15 motorrijders met nieuwe banden (daar zit nog een glad siliconenlaagje op) voor de deur onderuit zijn gegaan. En dan zijn ze nog extra gewaarschuwd van pas op je hebt nieuwe banden dus doe alsjeblieft voorzichtig! Ik ben heel rustig naar mijn vaste plekje gereden waar ik altijd rustig de schaamranden eraf rijdt van mijn nieuwe banden door steeds iets platter door de bocht te gaan. Het allerlaatste stukje schaamrand eraf rijden doe ik altijd op het rotondecircus waar ik dan uiteindelijk na een paar rondjes links en rechts de steppies over het asfalt laat schrapen en dan ben ik klaar. Ik las trouwens nog iets interessants daarover op het internet: “Continental beschikt als enige bandenfabrikant over speciale, gecoate mallen die het gebruik van siliconen overbodig maakt. Deze mal wordt slechts voor enkele types motorbanden gebruikt.” De sfeerfoto’s had ik een dag eerder al gemaakt aan de andere kant van de brug. De actiefoto’s zijn mooi geworden en je kunt duidelijk zien dat de Opel Astra ST aan de voorkant behoorlijk overhelt in een snel genomen bocht maar gek genoeg is de wegligging subliem. Mijn zwager zei exact hetzelfde na de fotoshoot tegen mij: “Fijne auto, uitstekende wegligging, banden piepen wel erg snel, zit heerlijk etc.” Het komt zeer zelden voor dat mijn zwager en ik het oneens zijn en meestal betreft dat dan een persoonlijke voorkeur. En die persoonlijke voorkeur kan bv. zijn het stuurgevoel, het design, type banden, remmen dat soort dingen dus. Nog 4 dagen te gaan voor ik de auto weer terug moest brengen dus ik was benieuwd of ik nog dingen zou ontdekken aan deze auto. Eerste dingetje dat ik ontdekte was dat het ESP/TRC weer automatisch geactiveerd worden als je de Cruise Control inschakelt. Er zijn echter ook auto’s waar je Cruise Control gewoon kunt blijven gebruiken met het ESP/TRC uit maar ook auto’s waar het ESP/TRC het niet meer doet en je dus zelf het ESP/TRC weer aan moet zetten om de Cruise Control te kunnen gebruiken.

Daarna ontdekte ik nog iets geks en dat is dat als de temperatuur van de verwarming op Lo staat de stoelkoeling automatisch aan gaat na het starten van deze auto. Persoonlijk ben ik niet zo’n fan van dingen die automatisch aangaan ik hou liever zelf de controle of ik iets aan wil zetten of niet ja toch niet dan. De rest van de week was het bloedheet en dus gingen de raampjes open want ik heb een bloedhekel aan airco in de auto. Dus raampjes open lekker muziekje aan en lekker rijden héérlijk! Op de doodstille Schouwweg heb ik het volume even open geschroefd met het heerlijke vrolijke nummer Games without frontiers van Peter Gabriel een nummer dat ik een beetje uit het oog of beter gezegd oor verloren was. En toen constateerde ik iets geks want toen het volume slechts op halve kracht stond was het geluid al loeihard. En ineens schoot me te binnen dat ik eerder een auto getest heb met een Bose audio die hetzelfde had met het volume op halve kracht. Uiteindelijk ben ik toch ook nog maar even naar het Space Business Park gereden want het kriebelde zo ontzettend dat ik het niet kon weerstaan. Extreem warm asfalt en banden met Ultra Grip in de typenaam dat schreeuwt om uh ja de banden te laten gillen dus. Ik ga niet het hele rondje beschrijven want dat heb ik met het rotondecircus al gedaan. Het leukste waren de vrachtwagenparkeerplaats en de allerhoogste verkeersdrempel + rotonde + blinde rechterbocht. Ik smeet de Opel Astra ST op het allerlaatste moment zo hard mogelijk de vrachtwagenparkeerplaats op en gaf plankgas in M3. De Opel Astra ST gleed heerlijk naar rechts en vloog daarna meteen weer hard rechtdoor richting de uitgang van de vrachtwagenparkeerplaats. De allerhoogste verkeersdrempel nam ik lekker hard maar wel remde ik even heel hard en kort vlak voor de verkeersdrempel want de vering/demping is comfortabel. De Opel Astra ST dook uiteraard diep in de veren maar toch viel de landing mij mee. Daarna was het razend snel terugtikken naar de 3de versnelling en vloog ik de rotonde op en af plankgas voorwieldriftend door de blinde rechterbocht heen. Echt gaaf net als de opritbocht bij ’t Heen daar vloog ik wel zo mooi en strak doorheen. En die banden maar gillen, ha, ha.

Verbruik
Volgens de brochure was de laagste verbruikswaarde 1:27,77 maar omdat ik de tank leeg moest rijden (ik had ‘m tenslotte leeg meegekregen) had ik weinig zin om elke keer vol te tanken na een zuinigheidsrit dus ik ga even af op wat ik op de brandstofmeter heb afgelezen. Ik heb de Opel Astra ST 1.5 CDTI terug gebracht met een halfvolle dieseltank en had 480 km op de tripmeter staan. Een halfvolle dieseltank is 24 liter dus dat is 480/24 = 1:20 exact. Dat is heel erg netjes want ik heb door de boot genomen stevig door gereden. Ik weet dan ook zeker dat je met normale banden (M+S banden hebben een hogere rolweerstand) makkelijk die 1:27,77 moet kunnen halen. Ik heb ooit met een Mini Cooper 1.5D met ook een driecilinder dieselmotor een verbruik van 1:35 gehaald tijdens mijn zuinigheidsrit binnendoor dus dat zegt genoeg.

 

Specificaties

Jaargang

2020

Carrosserie

stationwagon

Transmissie

automaat

Aantal deuren

5 deuren of meer

Brandstof

Diesel

Type motor

Diesel

Aantal cilinders

3

Acceleratie (0-100/sec)

10,8 seconden

Topsnelheid

205km/u

Vermogen

90(122)/3.500 kW (pk)/rpm

Koppel

285/1.500-2.750 nm/rpm

Cilinderinhoud

1.5/1.496 liter

Kleppen per cilinder

4

Turbo

Turbo + intercooler

Aandrijving

voorwielaandrijving

Remmen voor

Geventileerde schijven

Remmen achter

Schijven

Draaicirkel

11,1 meter

Overig

Type bekleding

Leer

Velgen

18-inch

Milieu en veiligheid

Verbruik

 

Bebouwde kom

5,4 liter/100 km

Snelweg

3,6 liter/100 km

Gemiddeld verbruik

4,2 liter/100 km

C02 uitstoot

135 gram/km

Energielabel

C

Afmetingen

Lengte

4.702 mm

Breedte

2.042 mm

Hoogte

1.499 mm

Wielbasis

2.662 mm

Spoorbreedte voor

1.544 mm

Spoorbreedte achter

1.558 mm

Massa leeg

1.365 kg

Max. toelaatbare massa

1.980 kg

Laadvermogen

615 kg

Aanhanger geremd

1.250 kg

Aanhanger ongeremd

680 kg

inhoud bagageruimte

540 liter

Bandenmaat

225/40-R18

Kosten aanschaf

Kosten gebruik per maand