Opel Insignia Country Tourer 1.5 Turbo Start/Stop 6AT 2019 – autotest

 

Deze testauto werd ons aangeboden door Opel Nederland B.V.



Hoog-op-de-pootjes-Insignia

Samenvatting
Elk automerk heeft wel een Cross/Country/Cross Country-model zo ook Opel en allemaal zijn ze gebaseerd op een gewoon model dat laag op de pootjes staat. Ik heb geen idee hoe oud dit type auto is maar mijn vroegste herinnering is de Volkswagen Golf Country. Een grappige uitvoering van de Volkswagen Golf met hele dikke voorbumper en een reservewiel op de achterklep. Een vriend van mij op Ibiza had er nog eentje staan te verstoffen in zijn garage daar. Door de langere veerwegen is dit type auto wat beweeglijker dan de normale variant. Het is even wennen voor de gewone automobilist maar als je zoals ik vaak in het terrein (motorcross, enduro etc.) hebt gereden vind je dit type auto juist leuker. De auto doet van alles als je de grens opzoekt maar dat is nou juist leuk… als je ervan houdt tenminste. Toch ziet deze Opel Insignia Country Tourer er in vergelijking met zijn concurrenten lief uit, geen dikke bumpers of andersoortig ruige opsmuk. De dikke zwarte beschermingspanelen rondom de wielkasten en de verhoging van de grondspeling met 20 mm zijn de enig zichtbare details. De bagage- en zitruimte achterin zijn allebei lekker ruim en dat is wel zo fijn voor een adventure-light auto. Gelukkig zit deze Opel niet al te vol gestopt met elektronische onzin en kun je zowel het ESP als het TRC volledig uitzetten. Als extra had mijn testauto een verwarmbare voorruit/zijspiegels en een elektronische verwarming om snel op te warmen. Best lekker als je net van de motor stapt na een steenkoude rit met een temperatuur net boven de 0 graden Celsius. Dan is het best handig dat deze Opel Insignia Country Tourer naast een koelwatertemperatuurmeter ook een olietemperatuurmeter heeft.

Plus: Grote bagageruimte – Rijdersfun – Wegligging
Min: Hoog verbruik

Testverslag
Soms heb je van die dagen dat je denkt ik had beter in bed kunnen blijven liggen… voor de rest van het jaar. Ik moest donderdag een Opel Insignia Country Tourer ophalen bij Opel-dealer Van Mossel OPC in Oosterhout las ik in een mailtje de dag ervoor. De stagiair van Opel Nederland had mij de avond ervoor nog opgebeld (zeer attent, chapeau) voor de zekerheid want ik had het mailtje pas ‘s avonds gelezen en dus niet kunnen bevestigen binnen werktijd. Met Daan weet je namelijk maar nooit dus ik begrijp hem wel want ze hebben iets teveel gekke dingen meegemaakt met mij. Hilarische dingen dat dan gelukkig weer wel. Omdat ik ook nog een BMW i3s terug moest brengen besloot ik lekker vroeg naar Oosterhout te rijden op de motor. Toch maar mijn regenoveral aangedaan en ook mijn elektrisch verwarmde bodywarmer van exo2. Bij Rotterdam begon het te regenen en kreeg ik koude handen want het was waterkoud en niet zo’n beetje ook. Fijn.. NOT! Man, man soms vraag ik mezelf wel eens af waar ik mee bezig ben. Er waren dan wel geen files maar het verkeer is tegenwoordig alleen nog maar oorlog, de afgelopen week nog vonden twee motorrijders de dood tijdens een verkeersruzie bij de Coentunnel in Amsterdam. En zij waren niet de enige die week dus ja verkeer = oorlog. Ik ben lekker rustig met 100 km/u richting Oosterhout gekacheld want ik was lekker op tijd en ik besloot geen haast te hebben in 2019. Na mijn motor geparkeerd te hebben en een krabbel gefabriceerd te hebben kon ik vertrekken in een hemelsblauwe Opel Insignia Country Tourer 1.5 Turbo Start/Stop 6AT zoals tie voluit heet. Na het wegrijden voelde ik meteen dat de vering/demping lekker comfortabel is zoals het hoort bij een auto die iets meer grondspeling heeft. Ik ben benieuwd hoe de Opel Insignia Country Tourer zich houdt op de wat hogere verkeersdrempels. Terug naar huis is een vrij saaie rit over de snelweg en dus heb ik de Adaptive Cruise Control* maar aangezet en ben met 100 km/u gemiddeld naar Leiden gereden.

Af en toe moest ik een vrachtwagen inhalen en ging het gas er even op en ik moet zeggen dat die 200 Pk niet echt als 200 Pk aanvoelt. Waarschijnlijk komt dat omdat het een grote zware stationwagon (5 meter lang en meer dan 1.500 kg) is en geen lichte hatchback. Door de kerstvakantie was het rustig op de weg en kon ik lekker doorrijden rond Rotterdam. Helaas ging er net een fossiel inhalen voor de mooie snelwegbocht bij het knooppunt Terbregseplein. Helaas pindakaas heb ik weer hoor iemand die in gaat halen en daarna gaat staan kamperen op het mooie asfalt voor mijn neus. DAAR IS ASFALT NIET VOOR DOE DAT AUB. OP EEN CAMPING!!!. Waarom haal je dan in hemelsnaam in? Al snel werd het 80 km/u en zette ik het ACC op een veilige 86 km/u want pas bij meer dan 8 km/u te hard word je geflitst dus dan moet je met de correctie er nog bij meer dan 90 km/u rijden. Daar weet Petertje R. de Vries alles van in zijn dikke BMW en dan nog gaan klagen ook, ha, ha hij werd afgemaakt op Twitter. en geloof het of niet maar bij het knooppunt Kleinpolderplein ging er weer zo’n fossiel in een truttenschudder vlak voor de mooie haakse snelwegbocht inhalen en ja hoor alweer staan kamperen. Levensgevaarlijk dat soort rijgedrag. Al die fossielen op de weg zorgen niet alleen voor meer files maar ook voor meer ongelukken (net als jongeren, de verzekeringspremies voor deze groep zijn niet voor niets astronomisch hoog) afijn verzin het zelf maar. Na een bumperklever de schrik van zijn leven bezorgd te hebben reed ik verder richting Leidschendam waar ik de mooie zeer brede afslag nam en nu wel even heerlijk strak door de mooie afritbocht heen kon sturen.
*Over de Adaptive Cruise Control
– Minimum snelheid Adaptive Cruise Control – 25 km/u
– 3 Streepjes afstand tot voorligger
– ACC gaat uit als ESP/TRC uitgeschakeld worden
– ACC zet de auto volledig stil als tie af moet remmen voor een voorligger bij een stoplicht
– Opplussen met 1 km/u of lang aanhouden 10 km/u

De ribbelstroken in de 3 tunnels
Na de afslag besloot ik niet via Leidschendam-Centrum te rijden maar rechtdoor via de 3 tunnels naar Wassenaar. In die tunnels zitten op de linkerbaan dwarsstrepen op het wegdek waarvan ik me al heel lang afvraag waar die voor bedoeld zijn want echt snelheidsverlagend werken ze niet volgens mij. Of je er nou overheen rijdt met 70 km/u of met 120 km/u het klinkt én voelt exact hetzelfde. Kortom het nut ervan is dan ook ZERO naar mijn bescheiden mening. Ik heb het daarom voor het eerst in mijn leven – waarom nu pas? – eens opgezocht met Startpage.com (privacy-vriendelijke zoekmachine) en ik vond meteen wat ik zocht. Het was een vraag van iemand uit Wassenaar aan TV West voor hun rubriek “Rake Vragen”. De antwoorden van Rijkswaterstaat en Politie over het effect en/of gevaar van de ribbelstroken zijn ronduit hilarisch. Beide overheidsinstanties hebben nog nooit onderzocht wat het effect is en of het gevaar oplevert. Tja de overheid hè.

[quote TV West]
De ribbelstroken veroorzaken de nodige irritatie en vraagtekens bij onze vraagsteller. Annick Nijman rijdt een paar keer per week met haar auto door de Sijtwendetunnel. Nijman: “Elke keer als ik door die tunnel rijd, vraag ik me weer af waarom die dingen er liggen. Je trilt helemaal door elkaar als je er overheen rijdt. Het is een heel naar gevoel en geluid.” De Sijtwendetunnel op de N14 in Leidschendam-Voorburg bestaat uit een tunnelstelsel met drie tunnels. Het stelsel verbindt de A4 met de N44/A44. Aan de buitenkanten van rijbanen in de tunnels zijn 70 centimeter brede ribbelstroken aangelegd. Nijman denkt dat veel bestuurders er hetzelfde over denken als zij. “Automobilisten gaan bewust meer naar het midden toe rijden, om de ribbels aan de kant van de tunnel te kunnen vermijden. Maar de weggebruikers op de andere strook doen precies hetzelfde. Dus dan schuur je met je auto op de middenbelijning bijna tegen elkaar aan. “Ik vind dat een onveilige verkeerssituatie”, zegt Nijman. Rijkswaterstaat erkent dat de ribbels als irritant worden ervaren, maar stelt dat het dus ook juist niet de bedoeling is er overheen te rijden. Volgens vraagsteller Annick Nijman zouden de automobilisten als gevolg van de ribbels op de middenbelijning gevaarlijk dicht naast elkaar rijden. Maar de wegbeheerder deelt die mening niet. De term ‘gevaarlijk dicht’ is best suggestief. Volgens Rijkswaterstaat hebben de ribbels het gewenste effect. De wegbeheerder zegt van de politie en eigen weginspecteurs geen signalen te hebben gekregen dat de ribbels niet zouden werken. Maar echt onderzoek naar het effect van de ribbels is na de opening van de Sijtwendetunnel in 2003 nooit gedaan, erkent Rijkswaterstaat. En ook de politie zegt het verhaal over de ribbels en het daardoor ontstaan van gevaarlijke verkeerssituaties niet te herkennen. Cijfers over verkeersincidenten als gevolg van de ribbels heeft de politie ook niet.
[/quote TV West]

Snel naar huis – deel 1
Na de 3 tunnels ben ik rechtsaf geslagen naar de N44 de snelste weg naar huis als er tenminste geen files staan. De bocht voor Hotel-Restaurant Bijhorst is altijd een lekkere bocht en ik was benieuwd hoe hard ik er doorheen zou kunnen rijden. De vering/demping is tenslotte nogal comfortabel en deze auto staat wat hoger op zijn pootjes. Er stond één auto voor mij bij het stoplicht maar dat was een truttenschudder en die ging dan ook snel naar rechts na het stoplicht zodat ik meteen naar binnen kon snijden. Ik heb niet de grens opgezocht want het wegdek was nog steeds nat en ik had geen idee welk merk/type banden erop zaten. Ik ben hier namelijk al eens twee keer bijna de bocht uitgevlogen met auto’s die banden (Michelin Pilot Sport 3) hadden die levensgevaarlijk bleken te zijn op nat wegdek. Die banden waren dan zomaar ineens zonder waarschuwing vooraf volledig alle grip kwijt. Doodeng dus! Zover ik weet gebruikt Opel zelden dit Franse bandenmerk dus het kon eigenlijk niet mis gaan. Er zat sinds ik de A4 had verlaten de hele tijd al een of andere malloot bovenop mijn bumper dus ik vond het wel lekker dat ik eindelijk even gas kon geven in een mooie bocht die ik goed ken. In de S-bocht reed ik met gemak bij hem weg zonder dat ik de Opel Insignia Country Tourer voelde glijden. Ik reed ‘m dus blijkbaar perfect op de grens ondanks dat ik nog geen uur in deze auto rijd. Ik voelde de Opel Insignia Country Tourer behoorlijk overhellen maar dat is natuurlijk niet zo gek gezien de extra grondspeling en de comfortabele vering/demping. Later zou ik dat overhellen gek genoeg steeds leuker gaan vinden en schoot me ineens een naam te binnen die ik voor dit soort auto’s heb bedacht. Het is namelijk een beetje een rare auto deze Opel Insignia Country Tourer, hij stuurt licht, heeft comfortabele vering/demping en toch laat-ie zich gek genoeg ook hard en strak door hoge g-krachten bochten heen sturen. Er is een naam voor zo’n auto namelijk een Hooligan-auto = een auto waarmee je alles kan. Die term is ooit door motorjournalisten van Performance Bikes bedacht voor een hele doodgewone fantastisch leuke Honda motorfiets en ik ben ‘m daarna ook gaan gebruiken voor auto’s.

Snel naar huis – deel 2
Na de mooie bocht sloeg ik na het tweede stoplicht rechtsaf de N44 op en gaf stevig gas want invoegen is hier als je pech hebt lastig. Het was gelukkig rustig waardoor ik lekker door kon rijden en binnen no-time op de A44 reed. Daar heb ik op de afrit even stevig gas gegeven om te kijken hoe het onderstel zich zou houden bij heel hard en laat afremmen aan het einde van de afrit. Door de flauwe bocht aan het einde van de afrit kan het onderstel gaan dweilen zeker als de veerwegen wat langer zijn. Maar door de onafhankelijke wielophanging en de uitstekende grip van de Continental ContiSportContact5 banden bleef de Opel Insignia Country Tourer netjes rechtdoor gaan zoals het hoort. Snel naar huis want ik moest de BMW i3 nog terugbrengen en weer op mijn mini-motor naar huis. Onderweg naar huis dacht wat stuurt-ie toch raar en thuis gekomen bleek dat ik een lekke achterband had maar door het lage gewicht kon ik gewoon doorrijden zonder dat de band van de velg loopt. Als klap op de vuurpijl kreeg ik een mailtje dat ik een boete had opgelopen met de Hyundai Kona Electric. Jo goed begin van het nieuwe jaar. Feit is wel dat mijn laatste lekke band met een motor en mijn laatste boete al heel lang geleden waren. Na een lekkere tostie ben ik weer in de Opel Insignia Country Tourer gesprongen met het achterwiel van mijn mini-motor in de kofferbak om te kijken of de achterband nog van buitenaf te repareren was met een plug. Robert (monteur van Ab Motoren) pompte de achterband weer hard op en ontdekte een behoorlijke snee in de achterband. Hij hoopt dat de plug op zijn plek zou blijven zitten en niet zou gaan lekken. De reparatie kostte mij niets als vast klant dat is dan weer een opsteker na die boete.

Ff snel naar mijn garage
Mijn volgende doel was het zwembad maar omdat het nu nog droog weer was besloot ik eerst nog even naar mijn garage te rijden om de Samsonite kofferset te fotograferen. Onderweg zette ik het liedje “Heavy Cross” van de band Gossip op, een fantastisch mooi liedje dat ik nog niet kende maar toevallig hoorde toen ik naar de Top 2000 zat te luisteren. Vorige week heb ik al mijn mp3-songs van totaal bijna 6 Gb op een USB-stick gezet maar toen ik ‘m in de USB-ingang had gestopt leek het wel alsof-ie niets deed. Ik zag de songlist wel maar als ik na wat swipen op een liedje klikte gebeurde er vervolgens niets. Exact hetzelfde had ik ook in de BMW i3s dus de audio in beide auto’s heeft blijkbaar gewoon moeite met de grote hoeveelheid muziek op mijn USB-stickie. In de BMW i3s zit een harman/kardon audio en in deze Opel Insignia Country Tourer een Bose audio dus allebei high-end audio-systemen en dus gewoon van uitstekende kwaliteit. Maar ja 6 Gb is dan ook wel heel erg veel muziek. Het interieur is standaard Opel en niet bijzonder of zo, de Opel Insignia Grand Sport GSi vond ik mooier maar ja die is dan ook een fors stuk duurder. De (ergonomische comfort)stoelen zijn zoals altijd AGR-gecertificeerd en zitten dus perfect, verder zijn ze verwarmbaar net als de buitenste zitplaatsen op de achterbank die verder zat beenruimte heeft voor de passagiers achterin. Naast een 8-inch kleuren display was deze demo ook uitgerust met een Head Up Display die eenvoudig instelbaar is (bij sommige automerken moet je een uur zoeken in het menu) en ook heel goed afleesbaar. Alles bij elkaar is dit gewoon een heerlijke auto die mij tot nu toe prima bevalt. Wegrijden bij Ab Motoren viel nog niet meer want de weg voor de motorzaak is absurd druk, een auto die er snel vandoor spurt zoals deze 165 Pk Opel Insignia Country Tourer met 6-traps automaat is dan wel zo fijn. Op weg naar de garage ben ik expres over het Engelendaal gereden want achterom via het industrieterrein staat garant voor een ongeluk. De wegversmallingen en onoverzichtelijke bochten hebben mij al zo vaak een bijna-ongeluk opgeleverd door idioten die totaal niet zitten op te letten dat ik deze weg maar mijd.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 3×50-liter + 3×33-liter + 4×13-liter
Zonder hoedenplank: 3×70-liter + 3×50-liter + 2×33-liter + 13-liter

SBP
Thuis gekomen heb ik de achterband nog een keer gecontroleerd maar die stond gelukkig nog steeds op dezelfde spanning als nadat de plug erin was gestopt. Na een happie eten ben ik via ‘t Duyfrak en de ventweg langs voormalig MarineVliegkamp Valkenburg naar Katwijk aan Zee gereden. De snelheidsbrekers om de hoek van mijn huis gingen prima maar bij ‘t Duyfrak hoorde ik wel een paar keer “boink” wat betekent dat de uitgaande demping wel iets minder had gemogen. Als de schokbrekers sneller uitveren door minder uitgaande demping (dan wel een sterkere veer dat kan natuurlijk ook) zouden ze meer de weg volgen. Nu komen ze te laat uit de veren en val je als het ware op het asfalt na de bobbel in de weg. Dit kom ik bij heel veel auto’s tegen dus deze Opel is daarmee niet slecht of zo. Het komt ook omdat veel auto’s geen ingaande demping hebben en dan is het lastig om de vering en alleen uitgaande demping goed op elkaar af te stellen zeker als de veerwegen ook nog eens langer zijn dan normaal. Toch ben ik niet negatief over de vering/demping want over het geheel genomen is deze gewoon goed te noemen. De grip van de 18-inch Continental ContiSportContact5 banden is gewoon goed zeker voor een auto zoals deze. Eenmaal op de ventweg langs voormalig MarineVliegkamp Valkenburg ging het gas erop om te kijken hoe de Opel Insignia Country Tourer zich zou houden op de verkeersdrempels. De eerste korte hoge verkeersdrempel ging goed maar tijdens de landing hoorde ik toch heel kort (want meer tijd om uit te veren) even een “boink”. Op de lagere verkeersdrempel hoorde ik ‘m niet want daar veren de schokbrekers minder diep in en dus ook sneller uit. De S-bocht ging heerlijk, ondanks het sterke overhellen liet de Opel Insignia Country Tourer zich heel mooi strak door de S-bocht heen sturen. Daarna besloot ik om voor het zwemmen uit toch even een rondje Space Business Park te doen want ik was aan de vroege kant. Op de afrit naar Klei-Oost liet ik het ESP/TRC nog even aanstaan gewoon om te kijken hoe de Opel Insignia Country Tourer zich zou houden. Achter mij kwam een petje met hoge snelheid aangereden en op mijn bumper zitten. Altijd lachen zo’n platte-hersenen-verkeershufter (= hersenen net zo dik = plat als zijn petje) want rijden kunnen ze in 99,9 procent van de gevallen niet. Ik reed dan wel langzamer dan het petje maar omdat ik niet in de remmen ging – nog niet in de remmen ging – nog steeds niet in de remmen ging – en nog later dan laat in de remmen ging was hij ineens veranderd van bumperklever in een asfaltslak. De Opel Insignia Country Tourer vloog werkelijk heerlijk glijdend door de zwaar afknijpende rechterbocht heen. Omdat er geen verkeer van rechts kwam kon ik meteen gas geven en doorrijden en dat maakt deze afritbocht nog leuker.

Aan de andere kant aangekomen stond het ESP/TRC reeds uit en klapte ik de schakelpook naar links want ik wilde het rondje SBP handmatig schakelend doen. In de eerste haakse rechterbocht gaf ik plankgas in M2 en met zwaar doorspinnende voorwielen die plotseling weer grip kregen vloog ik richting de flauwe linkerbocht. Bij de vrachtwagenparkeerplaats aangekomen schakelde ik op tijd (met een gewone automaat duurt dat namelijk altijd even net wat langer) terug van M4 naar M2 en gaf plankgas terwijl ik het stuur hard omgooide naar links. Nu bleven de wielen wel doorspinnen en ging het grip krijgen geleidelijker wat wel fijner is. Dit was best een lekkere actie voor een 5 meter lange en net geen 1.400 kg zware stationwagon. De links-rechts-combinatie ging ook lekker en op de verkeersdrempel volgde een licht hupje waarna ik ‘m even lekker hard de haakse rechterbocht met verkeersdrempel inhoekte. Mwah daar heeft deze Opel Insignia Country Tourer dus niet zoveel last van. Ik besloot de hoge verkeersdrempel zonder te remmen te nemen maar de allerhoogste verkeersdrempel is net even te hoog voor deze Opel Insignia Country Tourer en dus remde ik voor die verkeersdrempel even heel kort en hard af. Net na de landing schakelde ik snel terug naar M2 en gaf plankgas de rotonde af en vloog perfect met doorspinnende voorwielen door de blinde rechterbocht. Dat ging veel beter dan ik gehoopt had want toen ik aan mijn rondje begon had ik toch mijn bedenkingen die even leken uit te komen maar uiteindelijk dus toch niet. Ik reed rustig naar de volgende rotonde en nam ‘m voor een kwart en reed het industrieterrein weer op waar ik plankgas de 1ste haakse rechterbocht indook. Geen bijzondere bocht maar wel een lekkere bocht in tegenstelling tot de volgende zeer spannende haakse linkerbocht. Omdat dit een volledig blinde bocht is moet ik altijd een afweging maken hoe hard ik erin duik, het is een beetje een gok dat geef ik eerlijk toe maar de keren dat ik uit moest wijken (slechts eenmaal in al die jaren) kon ik dat ook. Daarna volgde de hele lange flauwe linkerbocht naar de noordelijke oprit naar de N206 en die ging werkelijk fantastisch. Alles bij elkaar was het een leuk rondje maar echt spannend nou nee dat dan weer niet. Maar ja het is een 5 meter lange auto met een automaat zonder stuurflippers, handgeschakeld was tie denk ik leuker en spannender geweest.

Hooligan-rit
Zaterdag moest ik zwemmen en had ik het echt even op mijn heupen en heb ik het gas dus even overal lekker diep ingetrapt. En ja ik moet eerlijk bekennen hoe sportiever je rijdt hoe leuker deze Opel Insignia Country Tourer is. Voor het zwemmen was ik eerst even naar mijn garage gereden en terug daarvan naar het zwembad reed ik de hele tijd op met een witte Renault Clio waarvan de bestuurder er blijkbaar ook even zin in had. In de bocht naar de Trekvlietbrug gaf ik stevig gas en dat is een lastige bocht met twee bochten erin. De Renault Clio trok het niet maar stond bij het volgende stoplicht weer naast mij. En weer trokken we samen hard op en weer sloeg ik net voor hem rechtsaf, een lastige bocht vanwege de verhoogde rijbaanscheiding. En weer zag ik ‘m in mijn achteruitkijkspiegel verdwijnen. Met nog 10 stoplichten te gaan tot aan Holiday Inn hadden we dus nog heel wat stoplichtsprintjes te gaan. Ik las ergens over het vermogen van deze Opel Insignia Country Tourer: “De prestaties zijn ruim voldoende en de motor hoeft zich niet bijzonder kwaad te maken om te presteren, maar iedere vorm van macht of overmacht is ver te zoeken.” Uh ja dus, dan spreek je jezelf dus in één zin tegen en wie wil er overmacht in een stationwagon zoals deze Opel Insignia Country Tourer? De enigen die overmacht willen in een stationwagon zijn CO2-kneuzen en plofkrakers, ha, ha. Vlak voor Holiday Inn beginnen de betere bochten richting de A44 en ook nu weer had ik dikke pret want ondanks de voor je gevoel ‘dansende’ wegligging van de Opel Insignia Country Tourer is tie juist in dit soort situaties het leukst om te rijden. Lekker gooien en smijten en over alle snelheidsbrekers en verkeersdrempels heen springen. Alleen de allerhoogste verkeersdrempels moet je het net even niet te gek maken maar er kan heel veel met deze auto, veel meer dan de meeste autojournalisten denken. Na het zwemmen ben ik naar mijn zwager gereden voor de fotoshoot die we vlakbij huis zouden doen want ik had geen zin om een eind te gaan rijden en hij ook niet. De foto’s mogen dan snel-snel genomen zijn maar ik was tevreden met het resultaat. Tja en dat was het eind van de test want de volgende dag werd ik letterlijk in een vingerknip ziek. Ik had koffie gezet ging zitten op de bank en was misselijk, buikgriep zoals mijn halve familie het intussen al had gehad of soms nog had. Ik heb een paar dagen op bed gelegen maar kon de auto gelukkig wel op de dag dat-ie terug moest weer terugbrengen naar Oosterhout. Ik heb nog twee verbruiksmeting gedaan overigens. Eentje was 1:12,5 en het verbruik op de dag van het terugbrengen was 1:10. Behoorlijk hoge verbruiken dus al met al.

 

Specificaties

Jaargang

2019

Carrosserie

stationwagon

Transmissie

automaat

Aantal deuren

5 deuren of meer

Brandstof

Benzine

Type motor

Otto

Aantal cilinders

4

Acceleratie (0-100/sec)

9,5 seconden

Topsnelheid

213km/u

Vermogen

121(165)/5.600 kW (pk)/rpm

Koppel

250/2.000-4.500 nm/rpm

Cilinderinhoud

1.5/1.490 liter

Kleppen per cilinder

4

Turbo

Turbo + intercooler

Aandrijving

voorwielaandrijving

Remmen voor

Geventileerde schijven

Remmen achter

Schijven

Draaicirkel

11,7 meter

Overig

Type bekleding

Leer

Velgen

18-inch

Milieu en veiligheid

Verbruik

 

Bebouwde kom

5,6 liter/100 km

Snelweg

7,9 liter/100 km

Gemiddeld verbruik

6,4 liter/100 km

C02 uitstoot

149 gram/km

Energielabel

C

Afmetingen

Lengte

5.004 mm

Breedte

1.871 mm

Hoogte

1.525 mm

Wielbasis

2.829 mm

Spoorbreedte voor

1.607 mm

Spoorbreedte achter

1.610 mm

Massa leeg

1.422 kg

Max. toelaatbare massa

2.085 kg

Laadvermogen

663 kg

Aanhanger geremd

1.405 kg

Aanhanger ongeremd

730 kg

inhoud bagageruimte

560 liter

Bandenmaat

235/50-R18

Kosten aanschaf

Kosten gebruik per maand