Anders Duits
Na de test van de Opel Insignia Country Tourer 2.0 CDTI Bi-Turbo 6-AT 4×4 heb ik meteen daar achteraan de vernieuwde Opel Zafira Tourer met het nieuwe aluminium 1.6-liter CDTI motorblok opgehaald. Ik stapte toch wel enigszins sceptisch in de Opel Zafira Tourer, zo’n grote auto met een maar 1.6-liter diesel motorblok. Die terughoudenheid verdween echter direct als sneeuw voor de zon na het wegrijden in Prinsenbeek. Maar 1.6-liter diesel??? Jep maar oh wat een fijn motorblok is dit zeg, Opel is serieus goed bezig de laatste tijd. In die zin vind ik het toch wel jammer dat ze die fraaie koplampenlijn van de Opel Ampera aan de voorkant niet, net als bij de nieuwe Opel Zafira Tourer, hebben doorgetrokken naar de nieuwe Insignia. Het had de Insignia een veel meer eigen smoel gegeven, en dat had een hele goede zet geweest tegenover het zeer behoudende design van de dure Duitse zustermerken. De vernieuwde Opel Zafira Tourer kon meteen aan de bak, want we (ik was samen met mijn zwager, zodat ik mijn motor neer kon zetten en niet weer 16 stations met de trein terug moest) moesten van Prinsenbeek naar Soest en van Soest weer terug naar Leiden. Meteen viel mij op dat het rode gebied pas begint bij 5.000 toeren p/min, daar waar dat voor een diesel meestal 4.500 toeren p/min is. Het was goede vrijdag maar gelukkig reden wij tegen het vakantieverkeer in, want we zagen aan de andere kant van de vangrail om de haverklap heftige files staan. Totaal onnodige files overigens want ze werden allemaal veroorzaakt door kop-staart botsingen oftewel géén afstand houden.

Eenmaal op de A59 ging de cruise control erop en heb ik gas gegeven en geminderd met respectievelijk het RES- dan wel SET-knopje. En dat ging onverwacht goed in de 5de/6de versnelling met snelheden van 100-130 km/u, het handige is namelijk dat de cruise control aan blijft staan tijdens het op- en terugschakelen. Wat mij en mijn zwager direct opviel is de stilte aan boord van de Opel Zafira Tourer, en met stilte bedoel ik het motorblok en de afwezigheid van rij- en omgevingsgeluiden. Dit nieuwe volledig aluminium 1.6-liter diesel motorblok is in alle opzichten – blokgeluiden, vibraties, etc. – zeer stil, Opel maakt haar belofte in de persberichten dus helemaal waar. Op de provinciale weg richting Soest (we moesten de Gilera Fuoco 500 i.e. LT terugbrengen en daarna Slowco thuis brengen) merkte ik voor het eerste stoplicht dat er een Start/Stop-systeem op deze Opel Zafira Tourer zit. De motor springt pas aan als je het koppelingspedaal een stuk ingetrapt hebt. De koppeling grijpt mooi gelijkmatig aan en samen met de soepel schakelende vernieuwde ‘low friction’ 6-versnellingsbak zorgt dat voor een fijn schakelgedrag. De acceleratie is trouwens ook niet verkeerd voor een 1.6-liter diesel, want toen ik vlak onder Maartensdijk de A27 opreed zag ik de achter mij rijdende auto’s snel oplossen in de achteruitkijkspiegel. Het koppel van dit 1.6-liter dieselblok mag je dan ook fors noemen met 320 Nm/2.000 toeren. Vlak nadat ik dit testverslag afgerond had vond ik dankzij Roel van Rica engineering alsnog een interessant stuk tekst op AMT.nl over dit nieuwe 1.6-liter diesel motorblok van Opel wat ik jullie niet wil onthouden.

Moderne kenmerken
[quote AMT.nl]
Dat deze 1.6 diesel van Opel werkelijk vanaf een schoon vel papier in Turijn ontstond blijkt uit de nogal ongebruikelijke opzet met een distributie aan vliegwielzijde. Geheel van deze tijd is de inspuitdruk van maximaal 2.000 bar, met als opmerkelijk detail dat Opel zelf de motor-elektronica ontwikkelde in plaats van een ingekocht systeem met eigen parameters af te stemmen. In die elektronica zit een ‘closed loop-regeling’, die signalen gebruikt van in de gloeibougies ingebouwde druksensors. Nu wordt het interessant. Wij zagen dat al in 2007, bij de voorstelling van een totaal nieuwe V6 diesel die in de Cadillac CTS moest komen. Toen waren gloeibougies met druksensor maar net in productie. De Europese motorontwikkeling van General Motors stelde als eerste een ‘closed loop-inspuitregeling’ voor. Al is het een feit dat de 2.9 V6 diesel wel in 2009 voor de CTS werd aangekondigd, maar niet is gekomen, vandaar dat weinigen er nog van weten. De inspuiting bij de nieuwe Opel-diesel werkt overigens klassiek met magneetventielen, geen piëzo-elementen. Uiteraard is ook hier een variabele oliepomp toegepast, met daarnaast een uitschakelbare waterpomp voor snelle opwarming. Gekoelde EGR (=Exhaust Gas Recirculation) helpt de NOx-uitstoot te verlagen, voor de hand ligt dat deze diesel ingericht is op Euro 6-eisen die over een jaar ingaan. Hiertoe kan de diesel met twee nabehandelingssystemen uitgerust worden. In grotere auto’s wordt dat het bekende SCR met AdBlue-toevoeging, voor kleinere auto’s zou een NOx-opslagkatalysator volstaan, zonder AdBlue.
[/quote AMT.nl]

Een puntje van aandacht hier is de EGR-klep die schijnt namelijk behoorlijk te kunnen vervuilen (voor een oplossing hiervoor zie: www.cyclone-x.com). Let hier dus goed op, iets dat Roel van Rica engineering ook al tegen mij zei tijdens het kennismakingsgesprek. Verder is het zo dat dit nieuwe diesel motorblok vrijwel geen remmende werking heeft. Zodra ik het gas los liet bleef de Opel Zafira Tourer extreem lang uitrijden, iets dat volgens Roel te maken heeft met: 1 de afwezigheid van een gasklep 2 het feit dat de EGR voor 90-100 procent open blijft staan bij geen gas geven 3 omdat er nog steeds een klein beetje diesel geïnjecteerd wordt i.v.m. de katalysator. Henk K. – een lezer van Autotesten.nl – nog ontzettend bedankt dat je me hebt voor willen stellen aan Roel van Rica engineering. Zonder die kennismaking had deze alinea bijvoorbeeld niet in dit testverslag gestaan.

Mechanische vering/demping
Op de vorige Opel Zafira Tourer die ik getest heb zat elektronische demping (= FlexRide chassis), maar deze vernieuwde Opel Zafira Tourer had gelukkig gewone vering/demping. Ik was namelijk benieuwd hoe goed Opel de gewone vering/demping voor elkaar heeft op een grote 7-zitter zoals deze Zafira Tourer. Aangezien we Slowco terug moesten brengen naar Alphen a/d Rijn wist ik dat de Opel Zafira Tourer een paar hele mooie verkeersdrempels een aanverwante obstakels tegemoet kon zien. Na lang rechtuit rijden kon ik dan eindelijk de kaarsrechte N11 verlaten bij Alphen a/d Rijn. Bij de stoplichten sloeg ik rechtsaf en meteen na de rotonde weer, terwijl Marco zei: “Gassss dit is een hele mooie slingerbocht!” Dit is inderdaad één van de mooiste slingerbochten in de wijde omgeving, maar wel eentje die geen vergeving kent en dus mag ik geen fout maken. Ik ken deze bocht erg goed en ben er lekker bruut hard doorheen gebanjerd, overigens wel met het TC/ESP aan. Er klonken wat piepgeluiden van de banden, maar meer ook absoluut niet. De wegligging van deze 7-zits MPV is ronduit goed te noemen, en de mechanische vering/demping had dan ook geen enkel probleem met deze heftige actie. Daarna volgden een aantal gewone verkeersdrempels een paar snelheidsbrekers, maar merkte ik weinig tot niets van de oneffenheden. Terug naar de N11 moest ik net als eerder die week omrijden door de tegenover gelegen woonwijk. Hier lagen die zeer irritante zwart/gele snelheidsbrekers, maar ook zonder FlexRide wist de Opel Zafira Tourer dit prima uit te dempen.

Dit keer hoefden we gelukkig niet langs de Oude Rijn terug te rijden, want de toegangsweg tot de N11 was weer open. Bij de stoplichten kwam er een scooter tussen mij en de auto links van mij instaan. Ik dacht nog wat is die idioot van plan dan want dat mag daar helemaal niet? En inderdaad dook de scooter precies zoals ik dacht middenin de bocht vlak voor mijn neus het benzinestation in. Ik kon maar net een aanrijding voorkomen terwijl ik de scooterrijder zijn middelvinger op zag steken. Het stoplicht naar de N11 stond al op groen en ik kon met een lekker vaartje de rechter buitenbocht induiken. Ook nu weer verraste de Opel Zafira Tourer mij met zijn uitstekende wegligging, en dat maakte mij dan ook benieuwd naar het weggedrag in het grensbereik. Zou de Opel Zafira Tourer ook nog steeds zo’n goede wegligging hebben als ik serieus zou gooien en smijten met deze auto. En dan uiteraard ook nog eens met het TC/ESP uit! Aan het einde van de N11 had ik de fraaie opritbocht naar de A4 helaas niet vrij, maar na de afrit kon ik wel gelukkig de binnenbocht over de rotonde pakken. Dat is altijd weer leuk omdat veel automobilisten er geen rekening mee houden dat als ze de buitenbocht pakken ze alsnog weer linksaf moeten voorsorteren. Nou duik ik na de rotonde meestal ook meteen naar binnen, maar als dat soms wel eens niet kan hebben die andere automobilisten pech.

Gillend gaaf!
Toen ik wakker werd dacht ik dat het zondag was, dat krijg je van al die rare dagen werken dan wel vrij zijn. Zodra ik in het weekend een gesplitste dienst heb of op een rare dag vrij ben raken mijn hersens in de war. Met Pasen moest ik zaterdag en maandag 2de Paasdag werken, zondag was ik gelukkig vrij en wilde ik een zuinigheidsrit gaan maken. Zaterdagochtend was het meer uitgestorven dan op een normale zaterdagochtend, best fijn dan kan ik me iets meer uitleven dan op een gewone zaterdag. Het had ’s nachts behoorlijk geregend, en het asfalt was dan ook gelukkig kletsnat. In de eerste haakse bocht bij Holiday Inn merkte ik al dat deze behoorlijk zware Opel Zafira Tourer makkelijk aan het glijden te krijgen is. Maar dankzij het TC/ESP wordt een en ander snel gecorrigeerd. Onder de stationstunnel door rijdend heb ik het TC/ESP uitgezet, kort indrukken is TC uit en na een seconden of vijf het knopje ingedrukt houden gaat ook het ESP uit. Op de koeienrotonde ben ik gewoon lekker over de rotonderand heen gevlogen, ondanks de grootte en het hoge gewicht van de Opel Zafira Tourer ging het perfect. Uiteraard is dat te danken aan de lengte van de auto (= lange wielbasis=stabiel weggedrag) en de uitstekende vering/demping in combinatie met de Watt-link. Op het lege rotondecircus aangekomen kon ik me even heerlijk uitleven. De eerste rotondebocht naar links ging meteen lekker, de makkelijke doorspinnende voorwielen (hoog koppel + nat wegdek) zorgden niet eens voor heftig onderstuur. Wel wilde de Opel Zafira Tourer bij een te hoge bochtensnelheid spontaan naar buiten glijden, maar dat is niet zo verwonderlijk gezien het hoge gewicht in combinatie met het natte wegdek. Op zo’n moment gaan de g-krachten een rol spelen, en dat heeft helemaal niets met onderstuur te maken.

Uit werk vandaan keek ik tegen een strakblauwe hemel en een mooi zonnetje aan. Het asfalt was intussen kurkdroog en het was zowaar zelfs lekker warm buiten. Direct na het wegrijden heb ik het TC/ESP uitgezet, en ik ben uiteraard via het rotondecircus naar huis gereden. De drie andere opties vielen namelijk direct af qua gilfactor. Deze banden gillen namelijk nogal en daar stond ik toch wel van te kijken. De Continental ContiEcoContact 5 (225/50-R17) zijn voor mij onbekende banden, alhoewel bij het lezen van het woordje “Eco” in het typenaam van de banden er plotseling een lampje ging branden. Ineens schoot me te binnen dat ik vaker te maken heb gehad met extreem gillende banden, en dat waren inderdaad allemaal Eco-auto’s met dito Eco-banden. Op de eerste rotonde ben ik over de rotonderand heen gereden, maar daarna heb ik de rotonde plankgas en hard naar rechts sturend verlaten. De banden gilden het uit en ik kon een glimlach niet onderdrukken, zo’n grote gezinsauto en dan zulke geluiden producerend. De volgende grote rotonde heb ik nog veel harder gelachen, het is zo grappig om met zo’n grote auto met gillende banden over een rotonde heen te sturen. Het hoort niet maar als testrijder moet ik wel, het is zelfs mijn journalistenplicht om te kijken of deze auto dat aan kan. Ik kan natuurlijk ook hard lachend keihard liegen zoals Mark Rutte permanent doet, maar dat is gewoon niet alleen mijn stijl niet ik kan het niet eens!

Oeps!
Na thuiskomst trof ik een schaapskudde aan in mijn straat, erg grappig om te zien hoe netjes zo’n kudde zijn weg vervolgd. Reden alle automobilisten maar zo netjes…… Ik zat nog even te dubben wat ik zou gaan doen, maar uiteindelijk ben ik toch maar in de Opel Zafira Tourer gesprongen richting mijn garage. Nee niet om foto’s te maken van de Samsonite kofferset, dat had ik vrijdagmiddag al gedaan. Gewoon even een bagel eten bij Better Bagels in het centrum van Leiden, en dat kan alleen gratis in de Renault Twizy. Op weg naar de garage heb ik de meest vervelende verkeersdrempelroute gereden die je maar kunt verzinnen. Maar helaas stond ik na de eerste schuine verkeersdrempel ineens abrupt en maar net op tijd stil. Een bestuurder van een Volkswagen Golf (met nog 3 personen) vond het nodig zomaar plotseling stil te gaan staan midden op de rijbaan, geen richting aangeven en/of geen alarmlichten niets van dat alles. Tegenwoordig toeter ik altijd standaard als automobilisten zomaar stil gaan staan, voor het afslaan geen richting aangeven etc. Afijn die Golf-rijder pikte dat niet (geen lontje meer over?) en kwam achter mij aan, leuk dacht ik dat wordt dan een zeer haastige verkeersdrempeltest, ha, ha. Ik vloog dan ook met een hogere snelheid dan in eerste instantie de bedoeling was over de andere verkeersdrempels heen. Ik weet echter heel zeker dat ik desondanks beter af was in de Opel Zafira Tourer dan die vier met hun hoofd tegen het dak stuiterende personen in die VW Golf. Ik had verwacht dat de Opel Zafira Tourer het niet zou trekken op de steile middelste verkeersdrempel, maar het bleek geen enkel probleem te zijn. En die VW Golf heb ik nooit meer teruggezien, die hadden onderling waarschijnlijk al ruzie gekregen.

Na het eten van een jalapeño bagel (vlammen!) met zalm bleek dat mijn zusje haar jas was vergeten, en verder moest ik nog een dekbed en kussens bij haar ophalen. Als de kleinkinderen bij oma slapen dan worden ze in de watten gelegd, en zo hoort het ook want oma’s zijn speciaal. Op dus naar Katwijk aan Zee voor een echte heftige test, want dit is toch echt totaal anders dan het rotondecircus. De afrit naar Klei-Oost nam ik bewust met een iets te hoge snelheid, de Opel Zafira Tourer ging daardoor al remmend en links/rechts-dweilend de bocht door. Ondanks de heftigheid kon ik de auto prima onder controle houden, maar ik had dan ook niet anders verwacht. Daarna reed ik rustig over de rotonde, het viaduct en de andere rotonde heen. Pas bij het verlaten van de rotonde heb ik het gas erop gezet, waarna ik met doorspinnende voorbanden industrieterrein De Krom/rijnsoever opreed. Het voelde ongeveer als de Kia Carens ook zo’n grote gezinsauto. Daarna ben ik rechtsaf geslagen, linksaf door een flauwe bocht en weer hard en haaks linksaf. Wat ik ook deed de Opel Zafira Tourer gedroeg zich voorbeeldig, de auto had totaal geen last van onderstuur. Daarna had ik wel even een adrenaline-momentje, want toen ik de rotonde verliet bij de ESTEC moest ik heel snel van links naar rechts sturen. En op zo’n moment merkte ik goed dat ik meer aan het stuur moest draaien dan me op dat moment lief was. Het ging goed maar dit was eigenlijk net even te, alhoewel je in het dagelijks verkeer zomaar in een dergelijke situatie terecht kunt komen bijvoorbeeld als je plotseling uit moet wijken. En dan is het toch lekker om te weten dat deze auto het kàn hebben als het moet!

AdBlue
Na mijn industrieterrein-racerondje besloot ik alvast even een keer tussendoor te tanken. Ik was namelijk benieuwd wat het verbruik zou zijn na mijn tot dan toe vrijwel uitsluitend sportieve rijstijl. Na het aftanken bij het onbemande tankstation in ’t Heen kwam ik uit op 1:16, niet slecht voor een dergelijk grote auto. Tijdens het tanken zag ik het kleine dopje van de AdBlue-tank onder de brandstof dop zitten. In tegenstelling tot de door mij geteste Citroën Grand C4 Picasso BlueHDi 150 Business kun je bij deze Opel Zafira Tourer heel eenvoudig zelf AdBlue bijvullen. Aangezien ik overal op het internet (testverslagen en interforums) verschillende verbruikscijfers en meningen voorbij zag komen besloot ik het instructieboekje er maar eens bij te pakken.

[quote Opel.nl]
BlueInjection-technologie – Dankzij BlueInjection is de uitstoot van stikstofoxide (NOX) van de 1.6 CDTI dieselmotor tot 70 % lager dan die van een vergelijkbare motor. Daarmee voldoet deze motor nu al aan de Euro 6-norm, die pas in 2015 verplicht wordt. Daarnaast optimaliseert deze geavanceerde technologie de motorprestaties en het brandstofverbruik. BlueInjection maakt gebruik van een niet-giftige, reukloze AdBlue-oplossing (ook wel “Diesel Exhaust Fluid”, of kortweg DEF genoemd), die is opgeslagen in een aparte tank en wordt toegevoegd aan de uitlaatgassen. Door de toevoeging van deze oplossing wordt de NOx in de katalysator omgezet in onschadelijke stikstof en waterdamp.
– Verbruik: ongeveer 0, 7 liter per 1.000 km (afhankelijk van het rijgedrag)
– Alarm: Als het bereik nog 2.400 km is verschijnt er een waarschuwing op het display met de boodschap “Vloeistof uitlaatsysteem 2.400 km”. Er moet dan tenminste 5 liter AdBlue worden bijgetankt of bijgevuld. – AdBlue bevriest bij -11 graden Celsius, de Opel Zafira Tourer is echter uitgerust met een automatische AdBlue-voorverwarmer.
– Indien er niet op tijd AdBlue bijgetankt kan worden verschijnen de volgende waarschuwingen (en tevens wettelijk verplichte beperkingen!) op het display: 1. Maximum snelheid na herstart 100 km/u 2. Vloeistof uitlaatsysteem op onmiddelijk tanken 3. Ook brandt het controlelampje on-onderbroken en klinkt er een geluidssignaal
– Een snelheidsbeperking tot 100 km/u wordt geactiveerd als er nog voor ongeveer 900 km dieseluitlaatvloeistof (=AdBlue) is.
– Na een verdere begrenzing van de maximum snelheid tot 50 km/u wordt er een blokkering van een opnieuw starten van de motor aangekondigd.
[/quote Opel.nl]

Het beste is dus gewoon om ervoor te zorgen dat je altijd een jerrycan met AdBlue met de juiste houdbaarheidsdatum in de auto hebt.
Tja AdBlue… tijdens mijn bezoekje aan Rica engineering in Wateringen vertelde de eigenaar mij dat vrachtwagenchauffeurs massaal hun AdBlue afsluiten. Hij vertelde mij dat ze er een kastje tussen zetten en klaar is kees. Maar ja een vrachtwagen verbruikt dat ook wel heel wat meer AdBlue dan een auto, en als je ZZP-er bent kan ik me daar iets bij voorstellen.

Met zijn zevenen
Uiteraard moest ik ook even met 7 personen in de auto gezeten hebben voor deze test. Ik hoefde echter niets te regelen want ik kreeg het in mijn schoot geworpen. Vier volwassenen en drie jonge kinderen, beter kan niet want de twee achterste stoelen zijn toch vooral geschikt voor kinderen en/of kleine mensen. Ik ben even op één van de twee achterste stoelen gaan zitten, en dat zit best redelijk maar alleen voor een korte rit. De achterbank is trouwens in delen naar voren te schuiven, want Opel heeft de achterbank in 3 delen opgesplitst. Erg handig want op deze manier is ook het instappen en plaatsnemen op de twee achterste stoelen eenvoudig. Bij sommige 7-zitters is dat namelijk erg lastig, maar bij deze Opel kun je dus eenvoudig de buitenste zittingen naar voren klappen. Omdat de achterbank naar voren geschoven kan worden is het dus ook vrij eenvoudig om de bagageruimte te vergroten. Stel dat je 3 kleine kinderen hebt dan kun je gerust achterbank helemaal naar voren schuiven. Ik heb de Samsonite kofferset dan ook gefotografeerd als 7-zitter, en met de achterbank volledig naar achteren en volledig naar voren geschoven. Het resultaat mag er zijn want ik moest de grootste kofferset uit de garage halen. Omdat ik alle keren meerdere 13-liter beautycases kwijt kon heb ik het maar even uitgeschreven, want ik heb namelijk maar één 13-liter beautycase.

Als 7-zitter: 1×50-liter + 1×33-liter + 2×13-liter
Stoelen helemaal naar achteren
Met afdekhoes: 3×50-liter + 3×33-liter + 1×13-liter
Zonder afdekhoes: 3×70-liter + 3×50-liter + 3×33-liter + 3×13-liter
Stoelen helemaal naar voren
Met afdekhoes: 1×117-liter + 3×70-liter + 1×50-liter + 2×33-liter
Zonder afdekhoes: 3×117-liter 3×70-liter + 3×50-liter + 1×33-liter + 2×13-liter

Het audiosysteem in deze Opel Zafira Tourer is het oude bekende systeem, en dus niet het nieuwe audiosysteem uit de Opel Insignia Country Tourer die ik hiervoor heb getest. Een uitstekend systeem dat zich makkelijk laat bedienen, prima geluid oftewel ik heb er niets op aan te merken. Wat ik nog wel absoluut even moet vermelden is de USB-ingang (voor mijn iPod Touch), die zit namelijk heel mooi verborgen achter een klepje onder de bediening van de climate control.

Zuinigheidsrit
Het was weer eens hoog tijd voor een zuinigheidsrit met deze zuinigste versie van de Opel Zafira Tourer. Het verbruik pakte goed uit voor de Opel Zafira Tourer 1.6 CDTI, maar ik werd eigenlijk meer verrast door iets anders. Iets dat vooral bij diesels een rol speelt vanwege hun hoge koppel, maar daar kom ik nog op terug. Na het volgooien van de brandstoftank ben ik heel rustig de N206 opgereden, waarna ik bij 60 km/u de cruise control heb ingeschakeld. Daarna heb ik met de RES/+ knopje gas gegeven tot aan een snelheid van 80 km/u. Daarna moest ik nog heel even terug naar 50 km/u vanwege eeuwig (ik zie nooit iemand aan het werk) durende wegwerkzaamheden. De bocht bij De Zilk ging erg lekker en dat klopt helemaal met de goede balans, en uitstekende wegligging van de Opel Zafira Tourer. Eenmaal in Vogelenzang viel me op hoe stil het dieselblok is, maar ook hoe extreem laag in toeren ik kon rijden. Normaal gesproken produceren vrijwel alle diesels rond dit toerental van slechts 1.000 toeren een duidelijk hoorbare/voelbare brom. Niets daarvan bij dit spiksplinternieuwe uitstekend presterende 1.6-liter dieselblok. Ik kon zonder problemen 40 km/u in de 4de versnelling rijden, 50 km/u in de 5de versnelling en 60 km/u in de 6de versnelling=allemaal bij exact 1.000 toeren en dat nota bene zonder brom. Keigoed!!! Het leuke aan de cruise control is dat ik indien nodig zonder problemen kon op-/terugschakelen. De cruise control blijft namelijk gewoon aanstaan, iets waar ik vooral tijdens een zuinigheidsrit extra goed aan moet denken. Omdat ik namelijk probeer niet te remmen en ik steeds in verschillende auto’s rijdt loop ik de kans dat ik in een onbewaakt moment… Zo zie je maar weer hoe scherp ik altijd weer moet zijn, één klein dom foutje en ik ben de Sjaak. Lees het testverslag van de Renault Clio R.S. EDC200 er maar op na, toen ging het door een stommiteit van mij ook bijna fout tijdens een zuinigheidsrit.

De rit door Vogelenzang richting Bentveld ging lekker, ik had nog steeds niet hoeven remmen. En het bleef maar goed gaan ondanks het feit dat de remmende werking van deze moderne diesel me nogal tegenviel. Verder merkte ik ook dat met uitrijden de auto er voor mijn gevoel oneindig lang over doet om vaart te minderen in de hoogste versnelling. Dat een en ander in de aandrijflijn dus behoorlijk ‘low-friction’ (=wrijvingsloos) is blijkt dan ook in de praktijk. Daar is niets aan gelogen dus door Opel in de persberichten. De T-splitsing was weer eens een ouderwetse horror-invoegactie. Van links was net een rij auto’s voorbij, maar van rechts kwam een net iets te lange rij aangereden. Gelukkig zag ik een aanvaardbaar groot gaatje, en met een beetje geluk manoeuvreerde ik de Opel Zafira Tourer er fraai tussen. Het stoplicht in de verte knipperde gelukkig, en de eeuwige wegwerkzaamheden hier zijn gelukkig ook eindelijk voorbij. Er mag dus gewoon weer 60 km/u worden gereden van Bentveld richting Zandvoort. In Zandvoort aangekomen bleef het goed gaan en zo belandde ik op de weg richting het Circuitpark, en hiep hiep hoera ook hier waren de eeuwig durende wegwerkzaamheden eindelijk, eindelijk, eindelijk klaar. Toen ik het resultaat zag was ik verbijsterd dat ze over zoiets zolang hebben gedaan. Tja die bouwfraude duurt dus nog steeds voort dat mag heel erg duidelijk zijn.

Het ritje over de boulevard langs het strand was een regelrecht drama, een bejaarde bestuurder kon blijkbaar niet lezen dat hij hier toch echt 60 km/u mag rijden. De beste man reed met 30-40 km/u over de boulevard met een lange rij auto’s achter hem aan. Bij Bloemendaal aan Zee aangekomen sloeg hij vervolgens ook nog eens vlak voor mijn neus linksaf zonder richting aan te geven. Wat een drama deze bestuurder! Het is maar goed dat hij niet net als ik een paar weken geleden 4 overstekende herten tegenkwam. Zijn het geen barbie’s dan zijn het wel bejaarden… De duinenweg heb ik zonder kleerscheuren overleefd, zowel de heen- als de terugweg ging goed op een Italiaan in een overstekende Jaguar na dan. Die Italiaan draaide als een totaal achterlijke idioot zijn Jaguar links en rechts uitbrekend om vanaf de andere rijbaan. De rit terug over de boulevard heb ik uit voorzorg maar wat extra afstand gehouden tot mijn voorgangers. Gelukkig kon ik de rotonde dit keer weer ouderwets 2/3 nemen. Even dacht ik dat ik de 0 keer remmen zou gaan halen, maar nee mijn motorrijdersblik verpestte het voor mij. Ik had net een ouder echtpaar achter een bushalte zien verdwijnen, op een zebrapad aflopen en dus stopte ik. Ze hadden blijkbaar niet verwacht dat ik ze had gezien, want ze stopten in eerste instantie voor het zebrapad. Achteraf baalde ik stevig want tot aan Katwijk aan Zee hoefde ik niet meer te remmen. Aftanken leverde en zeer net verbruik 1:26 op, een prima waarde voor zo’n grote gezinsauto.

Uitgebalanceerd geheel
Na de zuinigheidsrit ben ik uiteraard even heerlijk uit mijn dak gegaan in de opritbocht van ’t Heen en de rotonde + S-bocht bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg. Toch liep het net even anders dan ik wilde want op de rotonde na het onbemande tankstation schoot er een Citroën DS3 vlak voor mijn neus met hoge snelheid de rotonde op. Het was slechts aan mijn snelle reactievermogen te danken dat er geen aanrijding plaatsvond. Ik kon op het laatste moment uitwijken door de Opel Zafira Tourer over de rotonderand heen te sturen, en vervolgens heel hard af te remmen. Sinds deze maand pas ik een nieuwe methode toe als ik dergelijke verkeershufters tegenkom. Ik ga dan niet één of twee keer claxoneren maar hou mijn hand permanent aan de claxon geplakt, zodat die verkeershufter helemaal gek van mij wordt. En dus ook iedereen naar mij én hem kijkt waarna hij (het zijn zelden vrouwen) hopelijk zijn auto stilzet en uitstapt. De verbale discussie verliest hij namelijk altijd van mij, hij zat fout zo simpel is het gewoon. Ik ben totaal niet bang voor dit soort figuren, ik heb echt meer dan schoon genoeg van dergelijk asogedrag. Dat ik extra een goede reden heb om boos te zijn komt omdat een testauto niet van mij is. En ook al is een dergelijke aanrijding in dit soort gevallen nooit mijn schuld het veroorzaakt een hoop ellende. Voor het overige verkeer, voor mij, voor de importeur, afijn verzin het zelf maar. De lieve aanpak van één of twee keer toeteren of even boos kijken werkt gewoon niet, en dus ben ik dit experiment gestart om te kijken of dit wel werkt.

Sommige mensen vinden dat je nooit boos moet worden, ja ik weet het: “Balans, Baaalans!” maar dat vind ik zo ongelofelijk zweverig klinken. Er zijn er maar twee die perfect in balans zijn en dat zijn ik en de Opel Zafira Tourer. Als ik gewoon eens een aantal door mij geteste 7-zitters op een rijtje zet zoals de fantastische Citroën Grand C4 Picasso BlueHDi 150 Business en de Kia Carens 1.6 GDi Business Pack, dan slaat deze vernieuwde Opel Zafira Tourer een prima figuur. De ARG-stoelen zitten fantastisch, de wegligging is dankzij de uitstekende vering demping + Watt Link uitstekend, het 1.6-liter dieselblok is superstil, de 6-versnellingsbak schakelt als boter en het belangrijkste voor mij is dat ik me thuis voel in de Opel. Dat klinkt misschien raar maar ik vind dat laatste ongelofelijk belangrijk. Een auto kan nog zo goed zijn maar als ik me er niet in thuis voel zal ik ‘m nooit kopen. En ja ik voel me meer thuis in de Opel dan in de Citroën of de Kia. Al met al is Opel er ruimschoots in geslaagd een sterk verbeterde Zafira neer te zetten, Opel is dus absoluut weer een automerk om rekening mee te houden. Raar eigenlijk dat ik de remmen niet noem in deze alinea, remmen zijn tenslotte niet onbelangrijk. Alhoewel ik moet toegeven dat weinig rem ben ik toch altijd blij als remmen hun werk goed doen, en dan bedoel ik op het moment dat het echt moet. En dat doen ze gelukkig, want de remmen van deze Opel Zafira Tourer zijn goed doseerbaar en vertragen uitstekend.

Nach Hause
Tijdens het terugbrengen van de Opel Zafira Tourer naar Prinsenbeek heb ik heel erg netjes, zoveel mogelijk op de cruise control uiteraard, constant 100 km/u gereden. Samen met de eerdere 116 km woon-werkverkeer kwam ik aan totaal 200 km en 7,5 liter diesel = 1:26,66 wat een ongelofelijk mooie verbruikwaarde is.