“La vie c’est ici!”
Deze mooie spreuk zag ik meer als 10 jaar geleden op alle billboards door heel Frankrijk staan. Het vreemde was echter dat ik steeds maar weer van iedereen te horen kreeg dat Frankrijk een heel mooi land is maar dan zonder de Fransen. Beter gezegd: “La vie c’est ici mais sans les Francais”. Het gekke is dat ik in al die jaren dat ik door Frankrijk heen gereden ben (op weg naar Spanje, Portugal of Marokko) dan wel op vakantie ben geweest ik nooit slechte ervaringen heb gehad met ‘les Francais’. De laatste keer belandde ik aan de Cote d’Azur in een uitermate nostalgisch hotel met slechts 1-ster, maar achteraf was het voor mij een 6-sterren hotel zo gezellig was het. En dat laatste was mede dankzij de ongelofelijk vriendelijke hoteleigenaren. Toen ik de rekening kreeg schrok ik met te pletter, zo weinig voor drie overnachtingen met ontbijt en avondeten??? Ik heb ze €30,- fooi gegeven en dat was dik verdiend! De reden dat ik mijn testverslag hiermee begin heeft de volgende reden.

In het journalistenwereldje hoor ik regelmatig iemand zeggen: “Ik heb helemaal niets met Franse auto’s.” Gek toch dat juist deze personen dan vervolgens vooraan in de rij staan om de nieuwe Citroën DS3 Sport of de Renault Megane RS te testen en natuurlijk helemaal de nieuwe en zeer fraaie Peugeot RCZ. Ik begrijp daar echt helemaal niets van eerlijk gezegd. Jullie misschien wel?

SW?
Toen ik de 308 SW voor het eerst zag had ik zoiets van: “Er staat SW op de achterkant maar eigenlijk ziet ie er helemaal niet uit als een SW!” En ook tijdens het ophalen had ik zoiets van: “Is het nou wel echt een SW of vergis ik me nou?” De 308 SW is vooral gewoon lekker anders, het design is in meerdere opzichten afwijkend te noemen. Ik reed op de eerste testdag nog even achter een 307 SW en dan zie je overduidelijk hoe groot het verschil is. De 308 SW is in mijn ogen veel fraaier om te zien. Vooral de voorkant van de 308 SW, de combinatie van die fraaie neus en die grote voorruit, vind ik erg mooi om te zien. Na het plaatsnemen keek ik tegen mooie lichte grijs leren bekleding aan. Als ik moet kiezen tussen zwart leer en grijs leer dan ga ik toch echt voor grijs. In combinatie met het lichte kleur van het mooie zacht kunststof dashboard vind ik het interieur er sjiek uitzien. En dat voor een toch vrij gewone stationwagon van Franse origine. En of je deze Peugeot 308 SW nou mooi of lelijk vindt het is hoe dan ook een auto – zeker in deze fraai kleur – die je A niet over het hoofd kan zien en B de tongen losmaakt.

Watermonster
Okidoki kletsnat asfalt een stationwagon, geen idee wat voor banden, misschien wel te comfortabele vering, maar misschien ook wel niet. Na een kort kijkje binnen in de nieuwe Peugeot RCZ reed ik op de lus af die ervoor zorgt dat de schuifdeur opengaat. De weg van het industrieterrein naar en onder de A2 door en is er één van mooie bochten en rotondes. De mooiste rotonde ligt aan de andere kant van de A2. De reden dat ik deze rotonde zo mooi vindt komt omdat ie tweebaans is en omdat in de weg na de rotonde tot aan de volgende rotonde een mooie onoverzichtelijke flauwe bocht zit. Ook nu weer kwam er uiteraard een auto die geen voorrang had op het allerlaatste moment de rotonde oprijden. Omdat de rotonde tweebaans is kon ik op het laatste moment naar de binnenbaan uitwijken en met een dot gas kon ik daarna net voor die aso langs de rotonde af. De wegligging van de Peugeot werd dus meteen al op de proef gesteld en ik moet zeggen dat die me positief verraste.

Vering/demping okay! Banden, de Continental ContiSportContact3 (zelfde als op de Seat Leon Cupra R) ook okay! Stuurgevoel ook helemaal okay! Al glijdend verliet ik de rotonde maar dat lag absoluut niet aan mij, maar aan het vette koppel van het 136 Pk (op de website van Peugeot staat gek genoeg 103 kW oftewel 140 Pk) sterke 2.0 HDiF diesel motorblok. Mijn eerste indruk van de Peugeot 308 SW was prima, en ik was dan ook zeer benieuwd hoe de 308 SW zich de komende week zou gaan houden.

Gloeiwormpje
Tijdens het wegrijden bij Peugeot in Breukelen was me niets vreemds opgevallen. Dat kon ook niet want ik had de auto niet zelf gestart. Een medewerker van Peugeot had de 308 SW uit het parkeervak gereden en voor mijn neus geparkeerd. Zodoende kwam ik er de volgende ochtend pas achter dat ik geen voorgloei-pictogram zag branden tijdens het starten. Natuurlijk zitten er voorgloeibougies in de cilinderkop alleen duurt dat voorgloeien zo kort dat ze dat voorgloei-pictogram blijkbaar maar hebben weg gelaten dacht ik toen. Ik las ergens op een forum dat de gloeibougies razendsnel opwarmen naar 850 graden Celsius maar ik heb dat helaas niet kunnen verifiëren op de Peugeot-site. Ik heb op Google nog verder gezocht op “Techniek HDiF dieselmotor” maar ook dat leverde geen bruikbare informatie op. De volgende ochtend stapte ik behoorlijk vroeg in de 308 SW en omdat het behoorlijk koud was zag ik voor het eerst even heel kort het voorgloei-pictogram oplichten. In tegenstelling tot wat ik op een forum las zit er dus wel degelijk een voorgloei-pictogram in het dashboard.

Hoe dan ook werkt alle dieseltechniek perfect want deze diesel is heerlijk stil. Het lijkt wat tegen te vallen een cilinderinhoud van 2 liter en dan maar 136 Pk, maar het koppel van 320 Nm (340 Nm bij overboost) bij 2.000 toeren maakt alles goed. Vanaf 100 km/u in de vierde versnelling voel je het koppel goed inkomen en zelfs in de vijfde versnelling vanaf 100 km/u voel je het koppel nog steeds maar in de zesde versnelling zit je te laag in toeren. In de zesde versnelling is de overbrenging te lang om nog behoorlijk snel vooruit te komen met dit koppel als je het gas intrapt. Om een beetje goed in te kunnen halen moet je dus terugschakelen naar de vierde versnelling of liever nog naar drie.

Goed, beter, nog beter!
De eerste dag was ik er al snel van overtuigd geraakt dat deze Peugeot 308 SW een uitstekende wegligging heeft. In al mijn bekende bekende bochten bleef de Peugeot 308 SW strak binnen de lijntjes. Oók toen ik de dag erop nog weer wat harder door diezelfde bocht stuurde, en ook de dag daarna nog weer wat harder, en…. De banden om de 17-inch velgen zijn Continental ContiSportContact3, prima banden die samen met de goed afgestelde vering/demping voor dat goede weggedrag zorgen. Wat ik verder erg fijn vind is dat het gevoel in het stuur ook erg direct is. Maar ja ik had ook niet anders verwacht, want als de vering/demping goed is, de banden en de balans idem dito dan kun je moeilijk met een vaag stuurgevoel aan komen zetten. Op de avond van de voorlaatste testdag was het zulk mooi weer dat ik besloot mijn vaste zuinigheidsroute te rijden. Ik vind het dan altijd erg fijn als ik een auto met cruise-control heb, zeker de eerste 16,5 kilometer over de saaie rechte N206.

Eenmaal bij de bochten en rotondes aangekomen liet de Peugeot 308 SW zich uiterst makkelijk, zonder te remmen (die overigens goed doseerbaar zijn en uitstekend vertragen) door de bochten sturen. Ook de rotondes kon ik met behoorlijke snelheid ronden zonder dat de 308 SW uitbreekverschijnselen ging vertonen. Aan het einde van de weg langs de Amsterdamse waterleidingduinen moest ik linksaf en toen viel me pas op hoe groot de grondspeling is van deze Peugeot 308 SW. In de bocht naar links zit een schuine drempel en even verderop zit nog een drempel vlak voor een scherpe bocht naar links. Geen enkel probleem voor deze SW! Uiteindelijk heb ik een keer of zes moeten remmen en het verbruik kwam uit op 1:18 wat me behoorlijk tegenviel. Toch bleek ik de wegligging van de 308 SW nog steeds te onderschatten. Daar kwam ik achter toen ik op de terugweg bij Katwijk aan Zee aangekomen besloot als toetje de op- en afrit bij ’t Heen te pakken.

Ga toch Heen?
De afrit bij ’t Heen vanaf het noorden komend is net als de oprit erg mooi, maar wel een stuk verraderlijker omdat deze onoverzichtelijk is. Ik draaide aan het einde van de afrit direct de oprit op, maar trapte pas helemaal aan het einde van de oprit het gaspedaal in de tweede versnelling tot op de bodem. Wat er toen gebeurde gaf goed aan dat ik de 308 SW tot dan toe onderschat had. Met zwaar piepende banden, en het ESP vol aan de bak, reed ik haarscherp en superstrak, maar vooral zonder een spoortje van wegbreken de haakse bocht door. Werkelijk fantastisch! Het ESP uitzetten heeft overigens geen zin want bij exact 50 km/u wordt deze automatisch weer ingeschakeld. Jammer want ik had dolgraag getest hoe deze Peugeot 308 SW zich zou houden met het ESP uit in deze mooie haakse bocht.

Toen ik de Peugeot ging terugbrengen ben ik heerlijk binnendoor via Woerden en Kamerik naar Breukelen gereden. Ook toen heb ik de Peugeot 308 SW even heel hard door één van mijn mooie favoriete bochten heen gejaagd. Met zwaar piepende banden en een constant corrigerend ESP reed de 308 SW heel netjes de bocht door. Alweer net als in Katwijk werkelijk fantastisch! Het overkomt me namelijk meer dan eens dat ik een auto dwars door het ESP heen kan drukken met dit soort acties. Geloof mij dan ook als ik zeg: “Het ene ESP is het andere niet!” De prijs van het ESP bepaalt hoe geavanceerd deze is. Op een snelle sportauto als de Audi R8 of de Nissan GT-R zit bijvoorbeeld een ESP dat meerdere standen heeft, dus niet alleen aan/uit maar ook half uit of driekwart uit.

Ruim zitten en zien
Na het plaatsnemen is het eerste wat me opviel dat je als bestuurder niet alleen lekker ruim zit maar je daar ook een bepaald gevoel bij krijgt. Dat klinkt raar maar ik bedoel dat toch echt zo. De zit is gewoon lekker hoog maar niet te hoog, lekker ruim maar niet te ruim kortom gewoon heerlijk! Het gekke is dat ik dat op grond van de buitenkant totaal niet had verwacht. Zo groot ziet de 308 SW er tenslotte ook weer niet uit, eerder hoog maar dat is ook een soort van groot maar dan anders. Kortom een vorm die je niet gewend bent van een stationwagon. Het Franse woord voor ruimte – “Espace” -is hetzelfde als het Engelse woord voor ruimte maar dan met een “E” ervoor. Misschien zou het beter zijn om “E-space” te schrijven en dan staat de “E” voor “Énorme”.

Okay enorm is misschien wat overdreven maar de ruimte binnenin de 308 SW is “Uitstekend” te noemen. “U-space” dan maar? Wat ze goed voor elkaar hebben is het werkelijk in een handomdraai neerklappen van de achterbank, maar ook het verwijderen ervan waardoor er nog meer bagageruimte wordt gecreëerd. Verder is ook de dwarsbalk met oprolbare bagageafdekking zeer eenvoudig te verwijderen. Een ander positief punt van deze Peugeot vind ik het fraaie dashboard en de goede audio met acht speakers. Mooi en helder geluid en als muziekliefhebber had ik dan ook niets te klagen. De zitruimte voor de passagiers achterin is uitstekend, uiteraard werd me dat ongevraagd meegedeeld door mijn familie. Ze weten al wat ik wil horen van hen. De 308 SW is overigens ook leverbaar als 7-zitter (optioneel).

Humor
Op de website van een online automagazine las ik onder het persbericht van de Peugeot RCZ nog een grappige opmerking van een lezer: “Zo lang het niet stuurt en schakelt als een normale Peugeot lijkt het een zéér geslaagde auto.” Kortom deze Peugeot 308 SW stuurt en schakelt volgens deze lezer dus voor geen meter. Waarschijnlijk heeft de beste man/vrouw nog nooit in een Peugeot 308 SW gereden…