La Grande Scène
Soms heb je van die dagen in maart dat het te mooi lijkt om waar te zijn. Zonnig weer en een strakblauwe lucht precies in de week voor de lente. Eerst even lekker gezwommen en daarna gegeten, Renault Twizy voor de deur aan de stekker gehangen, zie ik in mijn mailbox een mail voorbij komen of ik asap naar Renault Nederland wil komen om de nieuwe Renault Scénic op te halen. Het laadproces stond op 74 procent toen ik de Renault Twizy afkoppelde en dat is ruim voldoende met dit mooie weer (actieradius elektrische auto’s stijgt fors met warm weer) om Schiphol-Rijk te halen. Nadat ik dik op tijd gearriveerd was en mijn handtekening had gezet stapte ik in uh… juistum geen Renault Scénic maar een Renault Grand Scénic en dan ook nog eens de 7-zitter in de meest luxueuze diesel-uitvoering oftewel de Renault Grand Scénic Energy dCi 160 EDC Bose. Prima want vrijdagmiddag gaan we naar Limburg voor het jaarlijkse familieweekend (met mijn 6 broers en zussen + aanhang + kinderen = 28 personen) dus dan is zo’n Grand Pakezel zeer welkom als vervoermiddel. Op weg naar huis besloot ik meteen maar de Samsonite kofferset te fotograferen want nù was het nog mooi weer én had ik er ook tijd voor. Op weg naar de snelweg zag ik dat er twee Renaults (Mégane Estate en een Kadjar) achter mij aan reden. Daar zaten de twee medewerkers van een Renault-dealer in waar ik zonet nog koffie mee had gedronken. Op het laatste moment besloot ik niet de 1.000-drempelweg te nemen maar op de rotonde de 1ste afslag te nemen naar de A4. Daar zitten een paar leuke bochten in en een mooie oprit naar de snelweg, tenminste leuk als je ‘m vrij hebt natuurlijk. Na de lastige linkerbocht was ik beide Renault’s direct kwijt, maar ik deed daar dan ook echt mijn best voor. Ik had weinig tijd om te testen want de Renault Grand Scénic moest maandagmiddag alweer terug.
Ik merkte direct dat de vering/demping van de Renault Grand Scénic duidelijk op comfort gericht is. Voor mijn gevoel helde de auto behoorlijk over, maar door de uitstekende 20-inch GoodYear Efficient Grip Performance banden bleef ik netjes aan het asfalt geplakt zitten. Op weg naar de A4 sorteerde ik zo links mogelijk voor in de hoop als eerste bij de oprit naar de A4 aan te komen, dat lukte maar net omdat er een fossiel voor mij stond. Door de automatische versnellingsbak (6-traps EDC) hoefde ik niet zelf te schakelen en kon ik heerlijk rustig het gas opbouwen. Ik reed met een behoorlijk vaartje door de opritbocht heen, maar de comfortabele vering/demping was geen enkel moment een nadeel. Dat hebben die technische mannen van Renault dan toch weer zo verdraaide goed afgesteld dat ik heel mooi strak en hard door de lange opritbocht heen kon sturen. Voor de goede orde even het volgende, in tegenstelling tot de Renault Talisman heeft geen enkele uitvoering van de Renault (Grand) Scénic het 4Control-systeem en wat betreft het Multi-Sense-systeem zijn er alleen rijmodi voor de 1.6-liter twinturbo dieselmotor en niet voor de vering/demping die dus gewoon mechanisch is en niet elektronisch. Op de A4 rijdend realiseerde ik me dat ik alsnog naar Rijsenhout kon via Hoofddorp-Zuid. Dat heb ik maar gedaan want dan kon ik ook meteen even kijken hoe deze Renault Grand Scénic aanvoelt op de verkeersdrempels van de 1.000-drempelweg. Ik zou dan ongeveer halverwege op de 1.000-drempelweg terecht komen, genoeg asfalten verkeersdrempels dus voor een goede test. De uitgaande demping dempt de oneffenheden goed uit, maar als ik harder dan 70 km/u ging rijden hoorde ik wel een ‘boink’ maar dat is normaal in een auto met comfortabele vering/demping.
Door de polder
Vanaf Rijsenhout kon ik heerlijk door de polder naar huis rijden via Leimuiden en Nieuwe Wetering, waarvan ik dat laatste dorpje steeds vaker neem in plaats van de Oude Wetering. Het is rustiger en het bruggetje samen met de blinde S-bocht en de verkeersdrempels zijn beter om te testen dan die lange rechte asfaltweg met stoplichten door Oude Wetering. Tijdens het rijden had ik al wat rond zitten kijken in de auto, ik heb in ieder geval een elektrisch verstelbare stoel en de 6-traps EDC is ook handmatig te schakelen zag ik net. Het R-Link systeem laat zich makkelijk bedienen en het was dan ook een eitje om de HUD (=Head Up Display) even in de juiste stand te zetten. Die stond net iets te laag en dat gaat op den duur irriteren weet ik uit ervaring. Ik heb ook meteen de motor maar in de Eco-stand gezet, ik had geen haast dus waarom zou je dan niet zuinig rijden? Ik heb ook nog even zitten zoeken naar een ESP-knopje maar net als in beide Renault Talismans met EDC-versnellingsbakken kun je het ESP ook in deze Renault Grand Scénic niet uitzetten. Jammer maar helaas pindakaas! En zo belandde ik op de N445 bij Oud Ade toen mij ineens te binnen schoot dat ik vlak langs het rotondecircus reed en daar niet meer zou komen tot aan het terugbrengen. Het was dus nu of nooit en dus ben ik niet rechtdoor gereden op de rotonde maar heb ’m driekwart genomen. Dit is eigenlijk helemaal geen auto voor een rondje rotondecircus, maar ik wilde gewoon even weten hoe goed de wegligging is en dan is er naast het SBP (=Space Business Park) geen betere plek dan het rotondecircus bij Hoogmade/Leiderdorp. De eerste haakse rechterbocht ging best lekker voor zo’n grote 7-zitter, oké het was niet zo strak als een hatchback maar zeker niet verkeerd. Meteen na de rechterbocht heb ik de versnellingspook in de M-stand gezet en ben naar de kleine beginrotonde (daar begin ik altijd mijn rondje) gereden.
De Renault Grand Scénic stuurt trouwens heerlijk licht en direct voor zo’n grote auto en het dikke stuur ligt ook heerlijk in mijn handen. Na een mooie draai over de kleine rotonde stuurde ik richting de grote rotonde en pakte de buitenring. Daar schakelde ik snel terug naar M2 en gaf stevig gas de rotonde verlatend, ondanks het forse koppel van 360 Nm bij 1.750 toeren brak de Renault Grand Scénic niet uit. Ik haalde snel even twee auto’s in zodat ik goed uit zou komen op de volgende rotonde, maar wat denk je jawel hoor een fossiel voor mijn neus en een auto direct naast mij. Dat was dus langzaam over de leuke kleine rotonde met hoge rotonderand en langzaam langs de vangrail op het viaduct. Ik heb het fossiel toen maar even rechts ingehaald, want dit ging werkelijk helemaal nergens over. Daardoor kon ik mooi met wat meer snelheid op de ovale rotonde afrijden en erop rijdend in één keer het stuur omgooien. Dit keer greep het ESP hard in want dit was toch wel erg heftig, maar gelukkig was het alleen een ESP dat op de remmen ingrijpt en niet op het motorblok. Ik draaide aan de oostkant van de rotonde weer om en dat ging heel mooi, maar de banden piepten wel behoorlijk toen ik over de hoge rotonderand naar de binnenring stuurde en weer stevig gas gaf. Daarna reed ik over de hoge rotonderand aan de westkant van de ovale rotonde en gooide het stuur hard om naar rechts. Dat is van het complete rondje rotondecircus de meest heftige actie voor de vering/demping. Op de volgende kleine tweebaans rotonde kon ik binnendoor een trailer inhalen, door heel laat te remmen en plankgas in M2 de rotonde te verlaten. Daarna pakte ik de dalende slingerbocht buitenom de grote rotonde en dat ging met een hogere snelheid dan ik had verwacht. Op het lastigste stuk piepten de banden zelfs even zonder dat de Renault Grand Scénic ook maar een seconde uit balans raakte.
Langer licht deel 1
Het is alweer half maart geweest en dat betekent dat het ’s avonds alweer langer licht blijft. Voor mij is dat heerlijk want daardoor kan ik bv. nog een fotoshoot na etenstijd doen of even de Samsonite kofferset fotograferen. En omdat het alleen vandaag droog zou zijn besloot ik het nog maar even snel te doen. Nou ja snel, er gaan een hoop koffers in dus even dan ben je wel even bezig met passen en meten. De bagageruimte viel mij mee, op het oog had ik het kleiner ingeschat. Zelfs in de 7-zits configuratie passen er meer koffers in dan ik dacht. De gedeelde achterbank kon overigens nog wel een klein stukje naar voren schuiven, maar ik heb dat niet meegenomen in een extra meting met achterbank naar achteren/voren geschoven omdat de extra ruimte te klein was voor extra koffers.
Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 3×70-liter + 2×33-liter
Zonder Hoedenplank: 3×70-liter + 3×50-liter + 2×33-liter + 13-liter
7-zits configuratie: 2×50-liter + 33-liter + 13-liter
Na de fotoshoot van de koffers heb ik de Renault Grand Scénic afgetankt en ben naar huis gereden. Vrijdag stond er een rit van Leiden via Rotterdam naar Afferden in Limburg op het programma. Ik was erg benieuwd op wat voor verbruik ik uit zou komen met 100 km/u over de snelweg. Ik heb onderweg naar huis nog wel even het ACC uitgetest, dus de minimum snelheid en wat er gebeurt als ik op een stilstaande auto voor een stoplicht afrijdt. De minimum snelheid bleek 50 km/u te zijn en na remmen en weer op Resume drukken bleek de cruise control vanaf 47 km/u de ingestelde snelheid weer te hervatten. Toen ik op een rij auto’s voor een stoplicht afreed zag ik dat het ACC zichzelf uitschakelde (+ een melding op het display) rond de 40 km/u. Het is dus geen ACC dat de auto stilzet zoals tegenwoordig bij behoorlijk wat automaten met een ACC het geval is. Beetje jammer want eigenlijk had ik dat van een auto in dit segment wel verwacht.
Langer licht deel 2
De volgende middag zijn we 13.15u vertrokken richting Rotterdam om eerst het langste familielid op te halen. De rit begon op de ventweg langs de A44 richting Wassenaar, een weg met meerdere verkeersdrempels en snelheidsbrekers. Als ik precies met de maximum snelheid over de snelheidsbrekers heen reed dan hoorde ik een “Boink” maar met een iets lagere snelheid hoorde ik niets, vreemd maar ik heb een vermoeden wat de oorzaak is en kom daar later nog op terug. Na de N44 ben ik via de A4 en de A15 richting Blijdorp gereden en daarna via de Maastunnel naar mijn 2 meter en 3 centimeter lange neef. Dat is 100 maal beter dan via de Erasmusbrug want dan moet je 100.000 maal stoppen voor overstekende voetgangers op de Schiekade en de Coolsingel. Dat ze dat stuk weg nog niet verdiept hebben aangelegd is mij echt een raadsel. Na het ophalen zijn we langs De Kuip naar de A16 gereden en heb ik het ACC van de Renault Gand Scénic op 100 km/u vastgezet. Het viel me wel op dat de Renault Grand Scénic zich heerlijk door de bochten heen liet sturen in een stadse omgeving. Het stuurgevoel is echt fantastisch daar hebben ze duidelijk veel tijd in gestoken. Grappig ook dat het stuur heel snel uit zichzelf de middenstand kiest, dat maak ik maar zelden zo mooi mee. Achteraf hoorde ik bij Renault Nederland dat de grote 20-inch wielen niet zomaar gekozen zijn, de Renault-technici hebben deze auto ontwikkeld mét die 20-inch banden om de velgen. Vandaar dat de Renault Grand Scénic ook zo lekker rijdt met deze grote wielen, alles is er namelijk op afgestemd om het lekker aan te laten voelen. Het werd een mooie maar toch ietwat saaie rit met zoveel mogelijk een snelheid van 100 km/u en af en toe 90 km/u als ik niet kon inhalen en achter een vrachtwagen moest blijven hangen dan wel 105-110 km/u als ik in moest halen. Het verbruik na ruim 190 km rijden bleek een hele mooie 1:24,2 uiteraard gereden in de Eco-stand. Dat is dus 1,5 km per liter diesel zuiniger dan de 1:22,7 die in de online brochure aangegeven staat.
Fotoshoot
Eenmaal in Afferden was het weer erg slecht en dus hebben we maar even gewacht met foto’s maken tot de volgende dag. Het zou zaterdag aan het einde van de ochtend droog worden en even verderop was een industrieterrein (actiefoto’s) en het fotogenieke dorpje Nieuw-Bergen (sfeerfoto’s). De fotoshoot is prima gelukt alhoewel ik geen minuut later had moeten beginnen, want precies na de laatste foto begon het te regenen. Op de foto’s vind ik de Renault Grand Scénic er vooral sjiek uitzien en dat ondanks dat het en echte gebruikersauto is voor gezinnen. Deze Renault is trouwens een echte opbergkampioen toen ik met mijn linkervoet tegen iets onder de bestuurdersstoel aanstootte bleek dat een opberglade. In de online brochure vond ik vervolgens een foto met een Ikea-view van de Renault Grand Scénic met alle geheime opberglades. Ook handig zijn de opklapbladen in de rugleuningen van de voorstoelen à la het vliegtuig voor de achterbankpassagiers. Er is echt overal aan gedacht dus welk gezin nu nog iets te klagen heeft die moeten een bus kopen. Bij het opmeten van de bagageruimte kon ik de twee 7-zits stoelen naar voren klappen met 1 druk op de knop. Er zit links in de hoek een klein toetsenbord waarmee je een aantal elektromotoren bedient die de vier achterste rugleuningen automatisch in laten klappen. Kortom allemaal heel erg handig en functioneel. Het R-Linksysteem is intussen een oude bekende en ik moet zeggen dat er van de gewone – en zelfs van sommige duurdere – automerken geen enkel automerk (behalve Tesla) is die in de buurt komt van de grootte en het bedieningsgemak van dit display. Soms moet je wel even zoeken zoals naar het uitzetten van die irritante schreeuwerige verkeersmeldingen. In Afferden heb ik nog even geprobeerd op één van de twee 7-zits zitplaatsen te gaan zitten maar die zijn dus echt alleen voor hele kleine kinderen of baby’s bestemd. Ik ontdekte toen dat de achterbank een klein stukje naar voren geschoven kunnen worden, maar dat was zo weinig dat ik geen nieuwe koffersetmeting heb gedaan zoals bij de Mitsubishi Outlander.
Vlak voor vertrek op zondagmiddag heb ik mijn lange neef van 2.05 m nog even gevraagd plaats te nemen op de bijrijdersstoel zodat ik een foto van hem kon maken in de auto. Hij paste er met groot gemak in dus binnenruimte van de Renault Grand Scénic is bij deze alle kanten (XYZ-as) op goed gekeurd. De terugreis verliep nog voorspoediger (ik was de vrachtwagen op de weg) dan de heenreis maar het verbruik na thuiskomst viel vies tegen. Met een harde wind vol tegen kwam ik uit op 1:16,25 terwijl ik nota bene nog constanter 100 km/u gereden heb dan op de heenweg. Zo zie je maar wat harde wind doet met het verbruik. Mijn zwager moest met zijn elektrische Nissan Leaf ook twee keer ‘bijtanken’ bij Fastned terwijl hij op de heenweg op één elektrische acculading naar Afferden was gereden. Had mijn zwager de nieuwe Renault Zoe maar moeten leasen dan had hij waarschijnlijk op één acculading heen en terug kunnen rijden. Zijn volgende auto is dan ook vrijwel zeker een Renault Zoe want een Tesla 3 is te duur zei hij tegen mij. Door te wisselen van een brandstofauto naar een elektrische auto bespaarde mijn zwager zich direct 150,- euro per maand en misschien zelfs nog meer als hij alle verder over het jaar gespreide kosten (o.a. wegenbelasting en onderhoud) erbij optelt. Door de stijgende actieradius van ook de betaalbare elektrische auto’s (o.a. Renault Zoe en Opel Ampera 500e) is het nu ook veel aantrekkelijker voor de kilometervreters om elektrisch te gaan rijden. Plaats dan ook nog zonnepanelen op je dak en je rijdt bijkant gratis en voor niets.
Terug in de regen
Op maandag regende het behoorlijk en daar was ik heel erg blij mee want dat was het enige wat ik nog miste voor mijn test een ritje op de grens rijdend in de regen. Omdat ik vroeg naar de huisarts moest besloot ik daarna meteen maar te gaan zwemmen. Het ritje naar de huisarts leverde toch nog interessante informatie op over de vering/demping. Ik twijfelde al sinds donderdag wat ik nou van deze vering/demping moet vinden. Op de snelheidsbrekers wist ik het plotseling zeker want langzaam rijdend leek de vering/demping hard terwijl het op de gewone verkeersdrempels juist comfortabel aanvoelde. Een duidelijk gevalletje van stick-slip dus en dat valt mij toch wel tegen van Renault want ik ben beter van ze gewend. Gezien de prijs van deze uitvoering had ik een vering/demping verwacht die geen last heeft van stick-slip. Oké die stick-slip verdwijnt na verloop van tijd door het inslijten van de spindel op de glijbussen maar toch. Na de huisarts ben ik gaan zwemmen en dit keer ben ik niet achterom gereden maar via de hoofdroute over de Plesmanlaan. In de bochten gaf ik in de D-stand stevig gas en dan voelde ik de Renault Grand Scénic even licht glijden. Ik had echter nooit last van onderstuur en verder is de grip van de 20-inch GoodYear Efficient Grip Performance banden op het kletsnatte asfalt uitstekend. Bij de kruising ter hoogte van Katwijk aan den Rijn aangekomen ben ik linksaf geslagen richting De Zanderij. Dat is een leuke stuurweg met allemaal verkeersobstakels zoals ik ze maar even noem. Bij dat stoplicht moet je trouwens goed opletten dat je niet te laat remt, anders krijg je een boete voor bv. +5 km/u te snel terwijl je nota bene stilstond voor het stoplicht. Die snelheidscamera staat (expres?) zo opgesteld dat je er vanaf het 80 km/u-gedeelte met gemak met 50+ km/u doorheen rijdt terwijl je aan het afremmen bent.
De smalle weg naar de rotonde ging lekker en ik besloot de rotonderand heel hoog te nemen, iets dat zeker voor zo’n grote MPV heftig is voor het onderstel. De vering/demping ving de klappen goed op dus op naar de volgende rotondes, die je niet op de snelle manier kunt nemen want stoeprand als rotonderand. Toch kon ik door op tijd het gas los te laten heel mooi zonder te remmen over de smalle rotonde heen sturen. De laatste rotonde heeft weer een aflopende rotonderand dus die nam ik weer hoog waarna ik meteen naar rechts-links moest sturen. Dan merk je goed hoe mooi de stuurbekrachtiging afgesteld staat, niet te licht én niet te zwaar maar er precies heel mooi tussenin. Daarna volgt een rechterbocht, een verkeersdrempel en meteen daarna weer een rechterbocht. Die laatste wil met name auto’s met te comfortabele vering/demping nog wel eens opbreken, ze dansen dan letterlijk door de bocht heen in- en uitverend. Daar was bij deze Renault Grand Scénic gelukkig geen sprake van. Na het zwemmen ben ik met de motor in de Sport-stand en de versnellingsbak in de M-stand in M2 plankgas door de opritbocht in ’t Heen gevlogen. Dat voelde echt perfect aan voor zo’n grote auto – het ESP werkt als een soort van elektronisch sperdif – en het mooie was dat ik door het krachtige koppel ook in M3 de auto heel mooi kon doortrekken de bocht uit accelererend. Daarna nog even heerlijk over de rotonde en door de S-bocht bij het voormalig MarineVliegkamp Valkenburg en thuis eten en hoppa naar Schiphol-Rijk via de afslag Hoofddorp. Ik kon echt mooi hard en loeistrak door de afritbocht heen knallen, dat viel mij alles mee gezien de niet sportief afgestelde vering/demping.
Specificaties |
||
Jaargang |
2017 | |
Carrosserie |
MPV | |
Transmissie |
Automaat | |
Aantal deuren |
5 deuren of meer | |
Brandstof |
Diesel | |
Type motor |
Diesel | |
Aantal cilinders |
4 | |
Acceleratie (0-100/sec) |
10.7 seconden | |
Topsnelheid |
200km/u | |
Vermogen |
118(160)/4.000 kW (pk)/rpm | |
Koppel |
360/1.750 nm/rpm | |
Cilinderinhoud |
1.6/1.598 liter | |
Kleppen per cilinder |
4 | |
Turbo |
Twinturbo + intercooler | |
Aandrijving |
Voorwielaandrijving | |
Remmen voor |
Geventileerde schijven | |
Remmen achter |
Schijven | |
Draaicirkel |
11,4 meter | |
Overig |
||
Type bekleding |
Leer | |
Velgen |
20-inch | |
Milieu en veiligheid |
||
Verbruik |
||
Bebouwde kom |
4,7 liter/100 km | |
Snelweg |
4,4 liter/100 km | |
Gemiddeld verbruik |
5,3 liter/100 km | |
C02 uitstoot |
122 gram/km | |
Energielabel |
D | |
Afmetingen |
||
Lengte |
4.634 mm | |
Breedte |
2.128 mm | |
Hoogte |
1.655 mm | |
Wielbasis |
2.804 mm | |
Spoorbreedte voor |
1.594 mm | |
Spoorbreedte achter |
1.587 mm | |
Massa leeg |
1.635 kg | |
Max. toelaatbare massa |
2.378 kg | |
Laadvermogen |
743 kg | |
Aanhanger geremd |
1.850 kg | |
Aanhanger ongeremd |
750 kg | |
inhoud bagageruimte |
596/233 liter | |
Bandenmaat |
195/55-R20 | |
Kosten aanschaf |
||
Kosten gebruik per maand |