Space/Ruimte/Espace/Raum/Spazio/Utrymme
Best grappig eigenlijk dat we tegenwoordig veel woorden uit vooral het Engels overnemen, maar we een Renault Grand Scénic nog steeds een “ruimte-auto” en geen “space-auto” noemen. Misschien heeft dat te maken met het feit dat we “space” associëren met dé ruimte oftewel het heelal. Alhoewel sommige mensen bij het woord “space” direct aan “space-cake” denken. Het zou mij niets verbazen als mensen bij het zien van de eerste ruimte-auto (tegenwoordig een MPV-Multi Purpose Vehicle genoemd) dachten dat ze op een andere planeet waren beland. Toch vind ik het wel jammer dat het woord space-auto niet gebruikt wordt want het klinkt namelijk veel leuker. Veel mensen, de schrijver incluis, denken dat de MPV afkomstig is van Renault maar dat is dus niet zo. De allereerste MPV was bijna de Reanult Espace (daar zit toch mooi het woord “space” in) geweest maar Chrysler was Renault net voor met de Voyager. De MPV zal trouwens nooit groter worden dan deze nu is en dat heeft een hele logische reden. Een auto voor het vervoer van meer dan 8 personen wordt beschouwd als een autobus en daarvoor heb je een apart rijbewijs nodig. Maar ach in dat geval kan ik altijd nog een beroep doen op Theo Verstappen want die is in het dagelijks leven buschauffeur.

Allemaal hetzelfde?
Ze zijn bijna allemaal even groot, ze zien er allemaal hetzelfde uit, ze rijden allemaal hetzelfde kortom de MPV’s zijn allemaal één pot nat. Met die gedachte stapte ik in de Renault Grand Scénic om er vervolgens achter te komen dat deze Franse MPV rijdt als een halve MPV. Het interieur van de Grand Scénic die ik mee had (het kan natuurlijk mooier zie het licht getinte interieur op de foto) vond ik nogal sober maar wat deze Grand Scénic van binnen mist maakt de auto ruimschoots goed met rijden. Na het instappen reed ik weg alsof ik de auto al van binnen en van buiten kende. Alles in deze auto gaat als vanzelf, het sturen gaat erg makkelijk ondanks de grootte, het schakelen gaat werkelijk voorbeeldig soepel en precies, de koppeling is een schoolvoorbeeld van hoe het moet, de remmen zijn goed te doseren en krachtig genoeg, kortom een verrassende MPV al met al. Toen ik dacht dat ik aller verrassingen wel had gehad ontdekte ik ineens allemaal geheime opbergruimtes. Vlak naast de portieren bij bestuurdersstoel en de passagiersstoelen bevinden zich namelijk kleine ruimtes in de vloer waar je allerlei dingen in op kunt bergen. De bagageruimte achterin is niet extreem groot (er zijn MPV’s met een grotere bagageruimte), maar wel weer zo groot dat de op één na grootste Samsonite kofferset er compleet inpast.

Werk in uitvoering
Normaal gesproken ga ik altijd met de auto naar werk als ik een testauto heb, maar dit keer dus even niet. De gemeenteraad van Leiden heeft besloten (onder druk van de bouwmaffia?) dat de ringweg in onze wijk op de schop moet om een betere doorstroming te creëren. Het gekke is echter dat de doorstroming al ruim 25 jaar uitstekend is en dat er helemaal nooit files staan, of er moet een ongeluk gebeurd zijn of één van de twee bruggen moet lang open staan. In plaats van een aantal kruisingen komen er nu drie rotondes bij en de laatste van die drie wordt volgens mij levensgevaarlijk. Waar nu stoplichten staan en alle scholieren veilig over kunnen steken gaan er straks net als vroeger weer veel ongelukken gaan gebeuren (toen er geen stoplichten stonden en de fietsers voorrang hadden hoorden we bijna dagelijks de ambulance) en lange files ontstaan. Tijdens de testweek was de bouw van de rotondes in een fase aanbeland dat je maar op twee manieren de wijk uit kon. Een garantie dus voor een veel langere reistijd en dus heb ik de motor maar naar werk genomen. Ik had ook nog de optie verzonnen om de Renault Grand Scénic aan de andere kant van het kanaal neer te zetten. Door de volgende dag dan over de busbrug naar de auto te fietsen kon ik de extreme files de wijk uit eenvoudig omzeilen. Ik heb al eerder gebruik gemaakt van de combinatie MPV + fiets en die is echt uitermate handig. Het feit dat je na het omklappen van de achterste rij stoelen (of twee achterste rijen in het geval van de 7-zitter) een fiets achterin kan leggen en de achterklep dicht kan doen is bij geen enkele andere auto mogelijk. Ik heb dit ook een keer gebruikt om de extreme parkeerstarieven te omzeilen in bijvoorbeeld Amsterdam. Het is, geloof het of niet, namelijk nog steeds mogelijk om in sommige wijken rond Amsterdam onbetaald te parkeren. Op de fiets de stad in scheelt je dan heel behoorlijk wat geld met een uurtarief in het centrum van een dikke 5,- euro.

Bollenroute
Gelukkig ben ik geen druk bezet persoon die avond in avond uit naar vergaderingen en bijeenkomsten moet, en dus had ik ‘s avonds alle ruimte van de wereld om er heerlijk op uit te trekken met de Grand Scénic. Op dit moment staan de bollenvelden volop in bloei, en dan is er niets mooiers dan om over de heerlijke rustige smalle bochtige weggetjes dwars door de bollenstreek heen te rijden. Ik kan me nog herinneren dat ik als 6-jarig jochie dezelfde route reed maar dan voorin de bakfiets van mijn opa om bloemen te halen op de bloemenveiling in Aalsmeer. Ongeveer dezelfde route als toen met de bakfiets rij ik ook nu nog steeds. De weg vanaf het huis van mijn opa en oma in Rijnsburg is tegenwoordig helaas afgesloten met zo’n in het wegdek verzonken stalen paal. En dus nam ik met de Renault Grand Scénic de afrit bij Voorhout zodat ik toch weer op de oude weg dwars door de bollenstreek terecht zou komen. Ik nam de afrit bij Voorhout met een normale snelheid zodat ik zonder al te hard te moeten remmen door de bocht onder de snelweg heen kon rijden. De Renault Grand Scénic voelt lekker zeker aan in dit soort bochten. Na zo’n bocht ga ik weer van het gas en probeer daarna rustig verder te rijden. Inderdaad “probeer” want er zijn altijd weer van die gekken die het liefst dwars door je heen willen rijden. De bestuurder-bumperklever van de zwarte Ford S-Max die achter mij reed valt onder die categorie. Met ruim 70 Pk minder aan boord had ik wel even zin om te kijken hoe de veel ‘zwakkere’ Renault Grand Scénic zich zou houden tegenover de Ford S-Max. Na de eerste rotonde bleek dat vooral bumperkleven zijn sterkste kant is, want toen ik de brommobiel voor mij inhaalde durfde hij er niet voorbij. En dat ondanks zijn overschot aan Pk’s ten opzicht van de Renault Grand Scénic. Een rotonde verder zag ik hem op een lang recht stuk in mijn spiegel met minimaal de dubbele maximum snelheid achter me aankomen. Daarna volgt weer een rotonde en een hele mooie blinde bocht, uiteraard heb ik de rotonderand even meegenomen en stevig gas gegeven in die mooie blinde bocht. Ik zag aan gezicht van de bestuurder dat hij op zijn tandvlees reed, een teken voor mij dat deze op papier veel zwakkere Renault Grand Scénic nog beter is dan ik al dacht. Na nog een snel genomen rotonde sloeg de bumperklever linksaf een woonwijk in. Ik ben rustig door gereden richting “De Keukenhof” in Lisse. Rond de fraaie zeer rustig gelegen begraafplaats liggen een paar mooie haakse bochten die perfect zijn om een auto op en/of over de grens te rijden. Omdat deze bochten zo haaks zijn kan ik dit met een relatief normale snelheid doen. De Renault Grand Scénic gaf geen krimp en liet zich verrassend makkelijk op de grens rijden. Toch was ik wel benieuwd geweest hoe deze grote gezinsauto zich zou hebben gehouden met het ESP volledig uitgeschakeld (het ESP schakelt automatisch weer aan vanaf 50 km/u).

TCe 130
Bij het zien van de cijfers 130 had ik kunnen denken: “Zo’n grote MPV en dan maar 130 Pk, dat gaat ‘m toch helemaal niet worden! De papieren waarde 1, 3 en 0 kun je beter maar niet lezen (Pk’s zeggen trouwens helemaal niets het gaat om het koppel!), eigenlijk kun je er maar beter voor kiezen je te laten verrassen door de plaatselijke dealer. Ik doe dat namelijk ook regelmatig als ik een auto aanvraag bij een importeur. Ik zeg dan: “Kiezen jullie maar een uitvoering, ik laat me graag verrassen.” Het 1.4 liter motorblok van deze Renault Grand Scénic is namelijk verrassend sterk onderin, en dan bedoel ik ook echt Sterk met een hele grote “S”. Als je niet beter zou weten dan zou je denken dat er een diesel motorblok onder de motorkap hangt. Ik kon deze Renault Grand Scénic met gemak afbeulen door telkens net rond de 1.500 toeren op te schakelen en in de zesde versnelling reed ik dan uiteindelijk zo’n 45 km/u. Als ik dan vervolgens gas gaf bij 45 km/u in de zesde versnelling dan ging de auto er, dankzij het vette koppel laag in toeren, gewoon doodleuk zonder te stotteren vandoor. Onvoorstelbaar maar waar, een grote MPV met een 1.4 liter turbo motorblok die zich zo makkelijk laat rijden. Eenmaal op de snelweg heb ik ook even uitgeprobeerd wat er gebeurd bij gas geven met 100 km/u in de zesde versnelling. Ook dan gaat de auto er met gemak vandoor maar om er serieus vaart te maken (op dat moment wreekt zich het gebrek aan Pk’s) moest ik terugschakelen naar de vierde versnelling. Maar feit blijft dat het 1.4 liter motorblok absoluut niet onderbemeten is voor zo’n grote auto als de Renault Grand Scénic.

Code nat
Tijdens ons familieweekend in Otterlo gold er op de Hoge Veluwe een code rood vanwege de droogte en dus een grote kans op brand. Nou was ik er al snel achter dat de wegligging van deze Renault Grand Scénic op droog asfalt prima is. En dat ondanks de Michelin Energy Saver banden, die nou niet bepaald bekend staan als ‘grippy’. Ik was dan ook blij dat het donderdagochtend regende, ik heb de motor dus mooi laten staan en ben met de Renault naar mijn werk gereden. De gele borden “Wijk uit” die al het verkeer naar één punt leiden bleken een dag eerder toch niet die dramatische opstoppingen op te leveren die ik verwacht had. Rijden in de regen, zeker na een lange droogteperiode, blijkt altijd weer spannend. Het wegdek is dan vaak toch iets gladder en verder kan de wegligging van een auto in de regen totaal anders zijn dan met droog weer. Het eerste stuk is vooral hotsen-botsen-knotsen oftewel klinkers, asfalt, weer klinkers, asfalt, verkeersdrempels, klinkers etc. Dat doet de Renault trouwens prima, de vering/demping is heerlijk comfortabel zonder dat de auto gaat deinen. Eenmaal op de Vondellaan was het alleen nog maar asfalt tot aan de IVF-kliniek. Onder het spoorviaduct door moest ik linksaf slaan de tunnel in. Toen het stoplicht op groen sprong gaf ik stevig gas, waardoor de Renault Grand Scénic middenin de bocht met overstuur de bocht uit begon te glijden. Begon want veel verder dan een begin kwam het niet, want het ESP greep direct voelbaar in. De Michelin Energy Saver banden missen op nat wegdek duidelijk de benodigde grip, maar gelukkig is dat pas in het grensbereik dus bij normaal rijgedrag heb je nergens last van. Grappig genoeg was het wegdek een stuk verderop bij de LOI weer droog. Aan de ene kant jammer aan de andere kant ook weer niet. De rotonde in de polder waar ik meestal zo goed als rechtdoor overheen rijdt is bij nat wegdek toch wel tricky met deze banden. Ik had geen idee hoe de Grand Scénic zou reageren op deze rotonde-actie. Eigenlijk is het best wel een heftige test voor een auto, want precies op het dat ik instuur gaat de auto links omhoog, daarna pas rechts, meteen daarna stuurde ik weer naar rechts, gleed de auto met de rechterkant de rotonde af, de linkerkant volgde daarna pas en ondertussen had de vering het zwaar te verduren. Het was wat mij betreft een hele goede test om te checken of de balans van de auto klopt. En de Renault Grand Scénic? Wel die ging (=vloog) werkelijk voorbeeldig mooi over de rotonde heen. Dit was slechts de bevestiging van wat ik al dacht, de Renault Grand Scénic is verrassend goed uitgebalanceerde gezinsauto.