Nu of nooit meer!!!
Vlak voor mijn vakantie kreeg ik een mailtje van Renault dat ik de Mégane GT alleen nog in mei kon testen, het was dus nu of nooit meer! Tja twee auto’s tegelijk testen doe ik niet vaak, maar ja een Renault Mégane GT met 4Control die wilde ik absoluut niet laten lopen. Ik wist van de nieuwe Renault Espace hoe goed het 4Control vierwielbesturings-systeem werkt, dus in een sportieve(re) auto moet dat helemaal fantastisch zijn. Nadat ik mijn motor alvast beneden bij het hek had gezet, liep ik naar boven om me aan te melden. Vlak voordat ik door de toegangsdeur naar binnen liep werden mijn ogen als een magneet naar een knalblauwe auto getrokken die op de parkeerplaats voor de deur klaar stond. Inderdaad de zeer fraaie Renault Mégane GT Energy TCe 205 EDC. Na het instappen ben ik linea recta naar huis gereden over de snelweg, want ik moest meteen daarna de Kia cee’d 1.0 T-GDi GT-Line ophalen in Breukelen. Toen ik door de eerste mooie bocht heen reed voelde ik meteen het 4Control in werking treden. Je kunt duidelijk voelen dat de achterkant meestuurt, beter nog dan bij de Renault Espace met 4Control. Normaal gesproken rij ik op de kruising rechtdoor via Rijsenhout naar huis, maar Daan had geen tijd – dat is iets anders dan haast – en dus werd het de A4. Het was niet al te druk en na de haakse bocht naar links kwam ik door even gas te geven vooraan te staan bij het stoplicht naar links. Ik blijf dit punt verkeerstechnisch gezien een wangedrocht van je welste vinden! Het stoplicht sprong op groen en ik gaf stevig gas in de bocht naar links, en daarna ging het gas er vol op in de hele lange rechter opritbocht. Dit is een hele goede graadmeter ten opzichte van andere testauto’s. Deze Renault Mégane GT voelt namelijk totaal anders aan in deze bocht dan welke testauto dan ook. Doordat de achterwielen dezelfde kant opdraaien als de voorwielen is de stabiliteit ongekend goed. Ik reed net zo hard door deze bocht als met andere snellere sportieve testauto’s, maar ik voelde dat het makkelijk nog veel harder had gekund, en dat terwijl ik de auto nu al amper voelde overhangen. Helaas moest ik in de remmen (wow wat een goede remmen zeg!) voor een truttenschudder die met een véél te lage snelheid in wilde voegen. Ik heb altijd geleerd van mijn rij-instructeur dat ik gààààs moest geven met invoegen!

Daarna was het in één streep rechtdoor naar mijn appartement, en met streep bedoel ik niet te hard rijden want ik had geen haast ja. Ik heb de cruise control (er is ook een speed limiter aanwezig) aangezet en ben netjes 100-120 km/u op de cruise control naar Leiden gereden. De stuurbediening van de cruise control is doodeenvoudig en wijst zich vanzelf. Bij Hoogmade/Leiderdorp aangekomen besloot ik er toch maar daar af te gaan, dan kon ik nog even een klein stukje rotondecircus meepakken. Omdat de afrit erg lang is kan ik ruim van tevoren zien of er iets aankomt van links. Er kwam een oude Triumph aan waar ik op de rotonde meteen achter langs kon over de binnenring, om er daarna hard naar rechts weer af te sturen. Dat voelde goed aan waarna ik even kort plankgas gaf op weg naar de grote rotonde. Daar pakte ik de binnenring en hield de vaart er goed in zodat ik de rotonde afsturend de auto met één harde stuurbeweging van rechts naar links moest gooien. Dat gaat er op dit punt altijd nogal heftig aan toe, dus piepende banden zijn onontkoombaar. De Renault Mégane GT raakte echter geen moment uit balans, want waar ik voorwielaangedreven testauto’s normaal gesproken altijd even moet corrigeren hoefde dat bij deze Renault Mégane GT niet. Op een rotonde kun je de vierwielbesturing perfect in werking voelen, en op rotondes komt het ook het meest tot zijn recht. Je kunt zo ongelofelijk mooi vloeiend over een rotonde heen rijden, dat is uniek in vergelijking met een gewone auto. Wel had ik direct na vertrek al een persoonlijke instelling aangemaakt in het Multi-Sense* menu. Door bij “Dynamische aandrijving” voor de instelling “Sport” te kiezen draaien de achterwielen namelijk net iets meer (graden) naar buiten dan in de stand “Neutral”.
*Het Renault Multi-Sense systeem stemt de auto af op uw wensen van dat moment. Het systeem regelt zowel technische instellingen (motorrespons, schakelen, variatie van de stuurkracht, geluid van de motor, aantal graden verdraaiing van het 4Control-systeem) als de sfeer aan boord (massagestoelen, sterkte van de binnenverlichting, weergave van informatie, kleur van de instrumenten). Multi-Sense… het is net alsof u meerdere Méganes in één heeft! Bij lage snelheden zorgt het 4Control-systeem ervoor dat de achterwielen tegengesteld aan de voorwielen sturen. Vanaf 80 km/u (=Sport-stand; vanaf 60 km/u voor de overige Multi-Sense-standen) sturen de achterwielen in dezelfde richting als de voorwielen.

Grappig gezicht
Na het ophalen van de Kia cee’d ben ik even naar mijn zwager gereden om te vragen of hij met mij mee kon rijden naar mijn garage. Dan kon ik meteen van allebei de testauto’s foto’s maken van de Samsonite kofferset, dan had ik dat alvast maar gehad want het was nu nog zonnig en droog. We hadden afgesproken dat ik heen in de Renault Mégane GT zou rijden en hij terug. Uiteraard hebben we (alleen) in de mooie bochten (want overal flitspalen) op weg naar mijn appartement even het gas erop gezet. In de allerlaatste bocht gaf ik nog wat extra gas en toen we uitstapten zei mijn zwager: “Het leek net alsof je door de bocht heen driftte maar dat was niet natuurlijk zo, het zag er gewoon heel gek uit.” Dat komt dus omdat de achterwielen meedraaien in de bocht. In de stand Sport draaien de achterwielen net iets meer tegen dan in de stand Neutral, iets dat goed te zien is op het YouTube-filmpje dat ik vond tijdens het schrijven van het testverslag van de Renault Espace. De bagageruimte viel mij mee, het is zo’n beetje de standaard hatchback kofferset plus nog een beetje. In plaats van 3×50-liter + 3×33-liter pasten er 4×50-liter + 2×33-liter in, en in plaats van 1×13-liter pasten er 3×13-liter in. Gewoon prima dus net als de beenruimte op de achterbank voor de passagiers. Ik ben zelf maar even achterin gaan zitten want ik zou die week niemand meenemen in de Renault Mégane GT. En aangezien ik 1.83m ben en lange benen heb ben ik een goede graadmeter voor de beenruimte achterin.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×50-liter
Zonder hoedenplank: 4×50-liter + 2×33-liter + 3×13-liter

YouTube-filmpje Multi-Sense

Op en neer naar Aalsmeer deel 1
Tijdens het achteruit rijden met mijn Renault Twizy had ik een Amsterdammertje gekust, en daarbij was het afdekkapje van de kentekenplaatverlichting gebarsten. Ik heb daarna telefonisch een nieuwe besteld bij mijn Renault-dealer in Aalsmeer. Drie dagen later was de bestelling binnen, en werd ik gebeld dat ik ‘m op kon komen halen. Zaterdag leek mij wel een goede dag en de Renault Mégane leek mij daar wel de juiste auto voor. Met een Renault naar de Renault-dealer in Aalsmeer om onderdelen op te halen voor mijn Renault Twizy. Maar voor het zover was moest ik nog van alles doen, eerst boodschappen doen met moeders in Katwijk aan Zee en een pakketje bij mijn jongste zus langsbrengen. Toen mijn moeder instapte had ze daar de grootste moeite mee, ik ben dan ook meteen 50 meter verder gestopt en heb de zitting even een heel eind omhoog gedaan. Daarna heb ik de passagiersstoel nog even een stuk naar achteren gezet, want de zitting komt ook wat naar voren als je ‘m omhoog doet. Daarna kon ze wel goed instappen dus de sportstoelen zijn alsnog goed bevonden door mijn 82-jarige moeder. Na het boodschappen doen ben ik naar mijn appartement gereden om even een was te draaien want mijn moeders wasmachine was nét buiten de garantieperiode stuk gegaan. Daarna ben ik gaan zwemmen en toen had ik even het moment van dit jaar!

De weg langs het kanaal richting de stoplichten voor mijn appartement is afgesloten voor de rest van het jaar. Daar komt dus bijna geen verkeer meer vandaan en dus is het stil voor de anders zo drukke stoplichten. Afijn ik draaide de bocht om en zag dat het stoplicht op groen stond, de motor was nog warm dus dat was meteen een kickdown en ik spoot op de stoplichten af. ik haalde het ruim en direct na de stoplichten gooide ik het stuur in één keer om om linksaf voor de sorteren richting de A4. De voorsorteerstrook was helemaal leeg dus ik had alle ruimte, maar die had ik helemaal niet nodig. Want ondanks deze heftige stuuractie brak de Renault Mégane GT amper uit, bovendien kon ik ‘m met groot gemak corrigeren en dat is absoluut te danken aan de 4Control in combinatie met de werkelijk uitstekende 18-inch Continental ContiSportContact 5 banden. Oh en niet te vergeten de goede sportieve vering/demping. Op weg naar de snelweg besloot ik de route via de A4 en eraf bij Roelofarendsveen te nemen en daarna binnendoor naar Aalsmeer. Een route met alle mogelijke soorten bochten, verkeersdrempels, rotondes kortom een perfecte testroute. Bij de oprit naar de A4 kon ik mooi van buiten naar binnen snijden, en toen reed daar zomaar ineens iemand met 40-50 km/u voor mij over de oprit rijden. Mama mia dan spoor je toch werkelijk niet, die bestuurder had al op dat punt al minstens 90 km/u moeten rijden! Ik ben zo klaar met dit soort automobilisten, dus ik heb ‘m over de vluchtstrook ingehaald en toen ik in mijn achteruitkijkspiegel keek zag ik een lange file achter ‘m hangen.

Op en neer naar Aalsmeer deel 2
Bij Roelofarendsveen nam ik de afrit, en dan is er natuurlijk altijd weer zo’n slome dodo die precies de verkeerde banen en ringen van de rotondes neemt. Volgens mij was het weer eens zaterdag idiotendag of zo, wat doen dit soort mensen toch op de weg? Gelukkig kon ik op de tweede rotonde snel over de buitenring voorlangs kruisen, en dat was alleen maar dankzij de 4Control die ervoor zorgt dat je dingen durft en doet die je niet voor mogelijk had gehouden in een auto. De weg door Roelofarendsveen rij ik altijd netjes 50 km/u, en je wilt niet weten hoe vaak ik hier een bumperklever achter me heb hangen. Op de provinciale weg naar Leimuiden zag ik dat de brug weer eens open stond – je kunt beter vragen wanneer is dat ding eigenlijk dicht – en dus besloot ik via een zijpaadje de dijk op te rijden dan kon ik onder de brug door verder rijden. Bij het restaurant sloeg ik linksaf-rechtsaf de provinciale weg weer op, richting één van de mooiste en lastigste punten van al mijn testtrajecten. Het is een draai naar rechts een rotonde op-en-af, en dan meteen weer naar links waarna er meteen een redelijk hoge asfalten verkeersdrempel volgt middenin de bocht. Het onderstel van de auto moet dan zoveel dingen na elkaar én tegelijk doen dat ik hier maar zelden op de grens rijd. Je kan en mag hier geen enkele fout maken, maar waarom zou ik vandaag eens niet de grens opzoeken schoot er door mijn hoofd? Deze auto heeft alle ingrediënten om dat te doen, namelijk: A Sportieve vering/demping B Uitstekende sportbanden C Unieke vierwielbesturing D us gaan met die banaan! Ik stuurde hard naar rechts de rotonde op en af en hield het gas erop over de verkeersdrempel heen rijdend. Het was behoorlijk spannend want de auto wilde het liefst alle kanten opvliegen die ik niet wilde, maar deed dat gelukkig niet dankzij die mooie ABC-combinatie. Dit was ook weer zo’n zeldzaam mooi moment in het leven van een testrijder die hij maar zelden meemaakt. Alweer in één woord HEERLIJK!

Daarna was het rechtdoor tot aan Rijsenhout over de 1.000-drempelweg, altijd een goede test voor de vering/demping. Met verschillende snelheden reed/vloog ik over de asfalten verkeersdrempels heen, en mijn conclusie luidt dat de vering/demping weliswaar sportief is maar niet spijkerhard. Het vleugje comfort is precies genoeg om van deze auto een alledaagse auto te maken. Dat hebben de technici van Renault goed gedaan want het is en blijft tenslotte een GT en geen RS. Op de weg Aalsmeer ben ik nog even lekker hard en maximaal door/over al mijn bekende bochten/rotondes heen gereden. Wat mij onderweg wel opviel is dat de gasreactie slechter is dan die van de Clio R.S. waar dit motorblok op is gebaseerd. Dat ik niet de enige was die dit opviel bleek tijdens de fotoshoot, mijn zwager merkte het ook direct dus dat zegt genoeg. Wel heeft deze Mégane GT een 7-traps automaat terwijl de Clio RS een 6-traps automaat heeft. Het start-stopsysteem zou ik persoonlijk uitzetten, want net als het systeem de motor uit aan het schakelen is en tegelijkertijd het stoplicht op groen springt en je weg wilt rijden duurt het even voordat de motor (weer) reageert. De verkeersdrempels gingen allemaal lekker, zelfs de steilste aller verkeersdrempels op de 1.000-drempelweg ging de Renault Mégane GT werkelijk perfect overheen. Het uitdempen van de op- en afrijden voelde erg goed aan, ik had dat in ieder geval niet verwacht op grond van wat ik tot dan toe had gevoeld. Op de terugweg ben ik dezelfde weg terug gereden alleen ben ik toen bij de brug in Leimuiden rechtsaf geslagen richting de snelweg. De brug stond open dus dan staat het stoplicht voor rechtsaf sowieso op groen, ik wist dus dat ik het gas erop kon zetten en de Renault Mégane GT lekker hard de bocht naar rechts – met een zee van asfalt voor mijn neus! – in kon hoeken. De Renault Mégane had er niets van, en dit ging nog weer harder dan voor mijn flat vanochtend! De bocht + oprit naar de snelweg gingen lekker en ik voegde met zo’n 160-170 km/u in en liet meteen het gaspedaal weer los. Daarna ben ik naar huis gereden en vond het wel welletjes voor vandaag.

Gewenning…
Na twee dagen rijden viel me op dat ik eigenlijk niets meer merkte van de vierwielbesturing, althans niet meer zoals in het begin toen voelde ik het namelijk overduidelijk op de eerste de beste rotonde. Er was dus een soort van gewenning opgetreden waardoor ik het normaal was geworden voor mij. Eigenlijk is dat best een raar proces “gewenning”, ik heb daar een keer een leuk item over gezien in een wetenschappelijk programma over de hersenen. Wat dat betreft was het wel leuk dat ik deze week twee testauto’s tegelijk had, daardoor kon ik van de ene in de andere auto stappen. Want als ik van de Kia cee’d 1.0 T-GDi GT-Line direct overstapte in de Renault Mégane GT Energy TCe 205 EDC en over een rotonde heen reed merkte ik het weer duidelijker dan als ik níet in een andere auto had gezeten. Zondagmiddag was het lekker warm en ik besloot voor de verandering buiten te gaan zwemmen in het Valkenburgse meer. Ik zwom op dat moment 8 dagen in het buitenbad van 20-23 graden Celsius, dus ik dacht ik ben wel wat gewend. Nnnooouuuuu….. laat ik zeggen dat het werkelijk fuckin’ KOUD was, want wat te denken van een watertemperatuur van slechts 10-11 graden Celsius!? Toen ik aan het eind van de vlonder – die tot zo’n 20 meter ver in het meer ingaat – was gekomen ging ik eerst met mijn voeten in het water hangen=witte voetjes, daarna tot mijn middel erin staan=vastloper, en zwemmen=holy shit ik ben toch geen IJsbeer!!! Ik had in het 50-meter buitenbad uitgemeten dat 40 maal intrekken-wijd-sluit=schoolslag precies 50 meter is. Na tweemaal 50 meter besloot ik dat ik de 1.5 km vol zou gaan maken wat er ook zou gebeuren.

Na 1.5 km de ijsbeer uithangen wilde ik vanuit het water afzetten (ik stond tot mijn middel in het water) en met twee benen te gelijk op de vlonder springen. Mijn hersenen gaven een signaal aan mijn spieren maar er gebeurde gewoon niets. Ik ben toen maar naar het strandje gelopen (of moet ik zeggen gekropen), maar toen ik op de kant stond viel ik zowat om. Na me omgekleed te hebben stapte ik in de Renault Mégane GT en wilde wegrijden. Ik voelde me een soort van latex-Guust en had het gevoel dat mijn hersenen het niet meer deden. Ik heb veel gekke dingen gedaan in mijn leven zoals in een zwembad buitenzwembad zwemmen middenin de winter, maar dit was zo heftig dat ik volgens mij licht onderkoeld was geraakt. Ik was domweg nóg niet aan gewend aan dit koude water dat was het gewoon! Hoe ik thuis gekomen ben in de Renault Mégane GT weet ik niet meer, dat deel van mijn hersenen was op dat moment bevroren. Ik weet wel dat na 15 minuten onder de warme douche mijn voeten nog steeds spierwit waren. Dus toch een ijsbeer althans het wit ervan dan… Nou ja weer een ervaring rijker dacht ik bij mezelf. Eigenlijk is het net een beetje als met auto’s testen, de grens opzoeken en dan kijken wat er gebeurt. En precies dat laatste heb ik even op het Space Business Park gedaan in de gewone stand en de RS-stand.

GT!
Toen ik richting het Space Business Park reed schoten er allemaal dingen door mijn hoofd. Eén daarvan was zo van even twee rondjes in de gewone stand en de RS-stand en dan weer huiswaarts dan hebben we dat ook maar weer gehad. Gewoon het routine-rondje zoals altijd, toch? Ik reed rustig richting Katwijk aan Zee de motor opwarmend waarna ik bij Klei-Oost de N206 verliet. En nee dan zit je niet in Katwijk aan Zee maar Noordwijk aan Zee hoe gek dat ook mag klinken. Ik besloot eerst een rondje in de normale stand te doen en vervolgens in de RS-stand die ik nog amper gebruikt had want=draaiklok in de tank. Vanaf het stoplicht zat er een petje achter mij wel een sprintje wilde trekken, maar dat uiteraard kansloos verloor in zijn oude Opel Corsa. Omdat ik daardoor toch aardig vaart had gemaakt besloot ik niet af te remmen maar gewoon met de zelfde snelheid door te rijden op de afrit naar industrieterrein Klei-Oost. Ik remde voor de bocht al iets af, maar reed daarna al remmend de bocht in met een eigenlijk te hoge snelheid. Nou ja te hoge snelheid voor dít onderstel althans want de grip was even zoek waardoor het onderstel begon te zoeken en nog net niet te dweilen. De overigens goede vering/demping schiet op zo’n moment duidelijk tekort, maar ja dat is ook helemaal niet gek want dit gewoon géén RS maar een doodgewone GT! Het voelde behoorlijk spannend aan, want het is lang geleden dat me dit overkwam in deze altijd weer tricky bocht (tricky omdat-ie afknijpt in het tweede deel van de bocht). Ik reed over de rotonde heen en over de N206 heen naar de andere rotonde. En dat gaat toch wel zo lekker met deze auto, dat blijft toch elke keer weer genieten. Aan de andere kant vloog ik direct plankgas de rotonde af en daarna de eerste haakse rechterbocht in. Even de flauwe linkerbocht en dan hard naar links het stuur omgooiend de vrachtwagenparkeerplaats op. Ook dat ging met twee vingers in de neus, net als de rechts-links-bocht de vrachtwagenparkeerplaats weer af. Daarna reed ik op de 1ste verkeersdrempel af en na de 2de verkeersdrempel volgde meteen de haakse rechterbocht waar ik al glijdend en licht uitbrekend doorheen reed. Op de volgende behoorlijk hogere verkeersdrempel remde ik vlak voor de verkeersdrempel even hard af, dit om de auto in de veren te drukken zodat-ie uitveert bij het oprijden van de verkeersdrempel. Dat is een doodsimpel trucje dat perfect werkt! Op de hoogste verkeersdrempel voor de rotonde deed ik hetzelfde maar ik had de snelheid al wel verhoogd. Dit om met een hogere snelheid de rotonde op en af te kunnen sturen de blinde bocht in. Het ging allemaal heerlijk, mooi, lekker maar ik miste iets.

Daarna heb ik de RS-stand ingeschakeld en in plaats van de automaat zijn werk te laten doen schakelde ik over op de stuurflippers. Een perfecte combinatie met de RS-stand want dan kun je zo laat mogelijk als jij wilt opschakelen dan wel doet de automaat het zelf op het maximum toerental. In de RS-stand wordt de gasreactie en het Energy TCe 205* motorblok wel een stuk hitsiger en ook het motorgeluid verandert. Ik reed weer richting de vrachtwagenparkeerplaats en draaide een rondje om weer via de rotonde bij het begin te beginnen. Ik gaf weer plankgas de haakse rechterbocht in, maar dit was echt totaal anders dan in de gewone stand. Het onderstel had nu de grootste moeite om de auto op de ideale lijn te houden, en dan praat ik echt over volledig op de grens rijdend!!! De vering en demping konden het geweld niet aan waardoor de grip van de banden te wensen overliet. Kolere zeg dit is een totaal andere auto die in niets op de gewone GT lijkt. Om deze auto volledig onder de knie te krijgen in de RS-stand heb je niet aan één rondje genoeg. Toen schoot mij ineens te binnen dat ik met de laatste Renault Clio RS ook even bezig geweest ben om ‘m in de RS-stand goed onder de knie te krijgen. Op een circuit lukt je dat veel sneller maar ik heb natuurlijk wel te maken met graskanten, stoepranden, lantaarnpalen en noem het allemaal maar op. Ik lever testauto’s altijd weer heel en Spic&Span in en dat wil ik graag zo houden, ik heb namelijk een naam hoog te houden op dat gebied! Aan het einde van het testrondje over het SBP ben ik nog even over de noordelijke oprit de N206 opgereden en daarna uiteraard ook nog even eraf en en erop bij ’t Heen. Op de noordelijke oprit moest ik heel even wachten want er reed iemand voor mij, daarna heb ik plankgas gegeven en de snelheid lag zo hoog dat ik zijdelings met piepende banden de N206 opgleed. De opritbocht bij ’t Heen was nog heftiger, toen ik plankgas gaf in M2 brak de Renault Mégane GT aan alle kanten uit. Ik moest alles uit de kast halen om op de weg te blijven, maar dat had vooral te maken met het feit dat ik geen mogelijkheid had het ESP en TRC uit te zetten (ik heb het bij Renault nagevraagd en die kunnen inderdaad niet uitgezet worden, wel passen ze zich aan de rijstand aan). Voorwieldriftend was ik waarschijnlijk perfect door de opritbocht heen gereden, maar nu was het of alles of niets! Dus ja absoluut een gave heftige auto deze Renault Mégane GT, maar het is duidelijk géén RS qua onderstel. Het leuke is wel dat het deze auto erg spannend maakt want er wordt in de Renault Mégane GT meer stuurkunst van de bestuurder gevraagd dan in de Renault Mégane RS.
*Energy TCe 205 – De spirit van de racesport. Met de Energy TCe 205, de krachtigste motor in het gamma, met automatische EDC-versnellingsbak met dubbele koppeling en zeven versnellingen, bent u verzekerd van sportief optrekken en krachtig accelereren. “Launch Control” (veel efficiëntere acceleratie vanuit “staande start”) en “Multi Change Down” (versneld terugschakelen), twee technologieën die speciaal zijn ontwikkeld door Renault Sport, zorgen voor een krachtige beleving.

Zelfs Fokke merkte het
Toen ik aan kwam rijden op het parkeerterrein achter de flat voor CS Leiden kwam Fokke net aangelopen. Kijk dat is nog eens op tijd, daar kan de NS niet tegenop! Fokke vond de kleur van de Renault Mégane GT ook erg mooi, en ook de binnenkant kon op zijn waardering rekenen. Vooral het grote touchscreen vond hij erg fraai, het is nog wel niet zo groot als die van de Tesla Model S maar het begint erop te lijken. Ik liet hem snel even alle mogelijke instellingen zien, iets waar hij toch wel van onder de indruk was zei hij tegen mij. We reden rustig weg en in de stationstunnel drukte ik even de RS-knop in om hem het verschil met de gewone stand te laten voelen. Op de koeienrotonde en de rotondes daarna vroeg ik hem goed op te letten wat hij voelde. Wat ik wel grappig vond is dat Fokke zich ook dit keer net als altijd aan de deurgreep vast hield, maar na de bocht zei hij: “Dat hoeft helemaal niet bij deze auto.” “Zie je nou hoe ongelofelijk vloeiend deze auto door de bochten heen stuurt dankzij die vierwielbesturing. Zelfs jij kunt dat voelen als passagier!”, antwoordde ik. Uit werk vandaan ben ik toch nog even een een half rondje over het rotondecircus heen gereden, ik kon het niet laten en bovendien had ik de mooie buitenom afslag op de rotonde voor de Pannenkoekenboerderij nog niet gehad. Die buitenom-weg is zo gaaf en zo mooi die moest ik even gedaan hebben, want het kan niet anders dan dat de 4Control hier net zo goed van pas komt als 4WD. Je kan je misschien nog wel herinneren dat ik hier heel mooi en absurd hard doorheen kon met de Subaru Levorg.
De eerste rotonde ging lekker en eigenlijk gewoon het hele halve rondje, zodat ik er nog een half rondje aan vast plakt en er zo samen weer een heel rondje van maakte. En toen kwam ik bij de buitenom-weg die ik jippiejahee helemaal vrij had. Ik gaf gas en vloog door de lastige slinger heen wat de Renault Mégane GT ondanks de niet hypersportieve vering/demping uitstekend deed dankzij de 4Control. Daarna gaf ik nog in de slinger gas bij en gleed met piepende banden zijdelings de provinciale weg op. Wow dat had ik met een gewone Renault Megane absoluut niet zo strak en rustig kunnen doen.

Op weg naar huis had ik even zin in wat keiharde hardrock-songs, en met de uitstekende Bose-audio is dat lekker genieten geblazen. [quote Renault.nl] Beleef elke keer opnieuw een uitzonderlijke geluidservaring. De technici van Bose en Renault hebben nauw samengewerkt om u speciaal voor de nieuwe Renault Mégane geluid op maat te kunnen bieden. Met één centrale luidspreker voorin, acht uitstekende luidsprekers verdeeld over de cabine en een subwoofer die is geïntegreerd in de bagageruimte, wordt iedere noot, elk detail, elke nuance van uw muziek haarscherp weergegeven. Maak u op voor een ongekende zintuiglijke (geluids)ervaring. [/quote Renault.nl] Dat laatste is wat overdreven maar zonder hardrock zou deze wereld dodelijk saai zijn zekersteweten! Omdat ik toch niet helemaal tevreden was over mijn ritje over het SBP, ben ik samen met mijn neef nog een keer over het SBP heen gereden. Voor mijn gevoel had ik er als bestuurder niet alles uit gehaald, ik had gewoon iets beter mijn best moeten doen bedoel ik daar dus mee. Het gekke was dat ik nu het gevoel had dat ik veel minder moeite hoefde te doen om de Renault Mégane GT in het juiste spoor te houden. Het ging bijna als vanzelf maar ja ik was nu dan ook veel meer aan de auto gewend. Zelfs de oprit bij ’t Heen deed ik nu met twee vingers in mijn neus, ik kon het bijna niet geloven zo makkelijk ging het nu in de RS-stand. Ik ben blij dat ik dit toch nog even heb gedaan aan het einde van de testweek, maar dat heeft te maken met de eisen die ik stel aan een test. Als ik niet tevreden ben dan moet ik het nog een keer herhalen zodat ik zeker weet dat wat ik opschrijf écht zo is.