6-sterren Cool Rag Voertuig
Ik haat maandagen en daarom ben ik dus altijd vrijdag vrij! Maar niet altijd zoals deze week bijvoorbeeld weer eens het geval was. Omdat ik al mijn testauto’s echter ruim van tevoren afspreek kan ik die op het laatste moment natuurlijk niet even snel omgooien. En dus zat ik vroeg in de ochtend al op de motor richting Aalsmeer om de nieuwe Subaru 2.0D Comfort Lineartronic CVT op te halen. Ja echt waar je verzint het niet een diesel boxermotor want Subaru=boxermotor, uniek in zijn soort want ze zijn hiermee het enige automerk die zo gek zijn. Maar gek is soms ook goed want je moet wel goed gek zijn om hier überhaupt aan te beginnen. En zo gek waren ze gelukkig bij Subaru, want de voordelen van een 4-cilinder boxer dieselmotor zijn tweeledig. En alle twee deze voordelen heeft een 4-in-lijn dieselmotor niet, 1 een laag zwaartepunt 2 een trillingsvrije motorloop. Daarnaast besloten ze bij Subaru ook nog eens hun fantastische CVT met ketting achter het motorblok te hangen, kortom deze Subaru Forester is een unieke dieselauto die zijn gelijke niet kent behalve zijn dieselbroer Outback natuurlijk. Pech voor mij moest ik de auto wel vrijdagochtend ophalen want er was donderdagavond een evenement bij de Subaru-dealer in Aalsmeer tot laat in de avond. De auto moest dus vrijdagochtend nog even geserviced worden, want zonder dat geven ze – bij Subaru in ieder geval – geen testauto mee. Die servicebeurt stond eigenlijk om 10.00u gepland, maar één van de monteurs was zo vriendelijk om het wat eerder te doen. Na een onderkant-inspectie, een oliecheck, een bandenspanningscheck, proefritje, wasbeurt en aftanken kon ik instappen, waarvoor mijn grote dank.

Na het even snel afstellen van spiegels/stoel/stuur reed ik achteruit weg, en dat ging gelukkig makkelijk dankzij de achteruitrijcamera. Ik zag trouwens diezelfde middag bij mijn appartement dat het verkeersbord waar ik achteruit tegenaan was gereden met de Mitsubishi ASX nu helemaal uit de grond was gereden. Ik keek nu dus ook heel braaf in de achteruitrijcamera, die vertrouw ik meer dan mijn eigen ogen. Natuurlijk zou het beter zijn als zwakzinnige gemeente-ambtenaren geen verkeersborden neer mogen zetten op totaal onzinnige plekken. Om zeker te weten dat ik niet in een file zou belanden besloot ik via de 1.000-drempelweg in Rijsenhout naar Leimuiden te rijden en daar de snelweg op te rijden. Aalsmeer uit linksaf naar Rijsenhout is nog steeds een soort van niemandsland, en dus lekker rustig en dus kon ik direct beginnen met testen. Het maakte helemaal niets uit hoe hard ik over de verkeersdrempels heen reed, de vering/demping van de Subaru Forester slokte alles perfect op. Het voelde goed aan alleen anders dan ik verwacht had. Het is lastig om uit te leggen wat dat “anders” nou precies is. Misschien dat ik er na een dag of 4 testen iets meer over kan zeggen. Voorlopig was ik na de eerste kilometers erg tevreden over de nieuwe Subaru Forester. Fijne trillingsvrije diesel boxermotor, fantastische CVT met ketting, heerlijke stuurflippers met 7 geprogrammeerde versnellingen, gewoon een heerlijke uh… Crossover? Nee dus in de brochure staat SUV.

Fossiel
Bij Leimuiden aangekomen kon ik meteen even testen hoe goed het Symmetrical All-Wheel Drive systeem is. In de bocht naar rechts na het stoplicht ligt namelijk een lap asfalt zo breed als een gemiddelde supermarktparkeerplaats, ideaal dus om te kijken wat de Subaru Forester zou doen als het gas in één keer diep in zou trappen. Waar bij andere SUV’s met een automaat de gasreactie weinig gedoseerd en dus nogal heftig kan zijn, daar is de gasreactie bij de Subaru Forester dankzij de CVT mooi gedoseerd en gecontroleerd. Met het ESP uit (aan is zo 2014) resulteerde dat uiteraard in piepende banden, maar het Symmetrical All-Wheel Drive systeem is zo veilig dat het ESP totaal overbodig is wat mij betreft. Na deze actie heb ik het ESP standaard uitgezet als ik in de Subaru Forester stapte. Aangekomen bij de stoplichten op het viaduct over de A4/A44 reed er bij groen iemand voor mij richting de oprit. De vrouwelijke bestuurder van deze auto maakte echter totaal geen vaart, en dat terwijl het al zo’n lange oprit is naar zowel de A4 als de A44 (deze opritten lopen in het begin even parallel). Na bumperkleven vind ik het véél te langzaam rijden op een oprit de grootste ergernis, en dus heb ik deze slome fossielin toen maar via het begin van de oprit naar de A44 ingehaald. Met een lekker vaartje reed ik de A4 op alwaar ik mijn snelheid meteen weer aan moest passen, want je mag op dit stuk maar 100 km/u. Gelukkig zit er een cruise control op deze Subaru Forester, dus die heb ik dan ook meteen maar geactiveerd. Dit gedeelte van de A4 hebben ze de afgelopen jaren vernieuwd of beter gezegd verbreed. Het was vroeger een flessenhals en na het ringvaartaquaduct bij Roelofarendsveen bleef het smal tot aan Zoeterwoude-Rijndijk. Maar sinds kort is de verbreding van 2×2 naar 2×3 rijstroken klaar en wat denk je? Jep er staan nog steeds iedere dag lange files, want bij Zoeterwoude-Dorp gaat het weer van 3 naar 2 rijstroken, en – ja echt waar! – pas bij de Vlietlanden weer van 2 naar 3 rijstroken. Ze hadden gewoon meteen voor 2×4 rijstroken tot aan Den Haag moeten kiezen op dit drukste stukje snelweg van Nederland. Ik ben geen asfaltbepleiter maar stilstaan is véél slechter voor het milieu dan met constante snelheid door kunnen rijden.

En eindelijk was daar de afslag Hoogmade/Leiderdorp, en gelukkig sloeg de vrachtwagen voor mij af naar de benzinepomp want de afrit is namelijk nogal lang. Aan het einde van deze afrit is het altijd best wel leuk, door ver van tevoren goed te kijken (óók dit is kijktechniek) kun je namelijk inschatten of je de binnen- of buitenring op de eerste rotonde moet nemen. De meeste auto’s die vanuit de richting Hoogmade komen pakken de buitenring waardoor ik vrijwel altijd direct naar binnen kan snijden en via de binnenring erop en eraf en erover. De manier waarop de toch niet bepaald lichte – 1.597 kg – Subaru Forester over de rotondes heen ‘gleed’ was fantastisch. Ik durf dan ook nu al (bijna…) te zeggen dat dit in zijn prijsklasse de SUV is met veruit de beste wegligging. Het deed mij meteen denken aan de uitstekende wegligging van de veel duurdere, maar ook permanent vierwielaangedreven Range Rover Sport Supercharged 5.0 V8. In deze Subaru Forester had ik exact datzelfde gevoel, het lijkt namelijk alsof de auto fors overhelt (op de actiefoto’s blijkt dat erg mee te vallen) en grip lijkt te gaan verliezen maar dat dus vervolgens gewoon níet doet. Daar is een goede reden voor, lees even mee op Subaru.nl: “De Lineartronic (=CVT, red.) is in lengterichting gekoppeld aan een Active Torque Split AWD-systeem dat reageert op veranderingen in tractie door continu de koppelverdeling tussen de voor- en achteras aan te passen.” Na een bizar drukke werkdag was ik om 16.30u helemaal op, en ja dan moet ik me altijd even uitleven (iets met adrenalinejunkie en zo) op het rotondecircus. Eigenlijk is het niet goed te praten maar ach ik rook niet, drink zeer zelden (ben zelfs nog nooit dronken geweest), gebruik geen drugs (ik heb zelfs nog nooit geblowd), dus mag ik ook een verslaving hebben alsjeblieft.

Een Forest(er) proberen het bos in te sturen….
Leuke woordspeling maar dat gaat je dus niet lukken, geloof me want ik het onbedoeld geprobeerd. Uit werk vandaan heb ik meteen het ESP uitgezet, want door het Symmetrical-AWD mét Active Torque Split van Subaru heb je helemaal geen ESP nodig. De eerste kleine rotonde ging heerlijk halfdwars glijdend, want daar leent deze auto zich als geen ander voor. De tweede grote rotonde ging ook lekker alleen gaf ik in de dalende rechterbocht teveel gas waardoor de Subaru Forester 2.0D Comfort Lineartronic CVT behoorlijk (gevoelsmatig lijkt het altijd erger dan het is) naar links begon weg te glijden. Maar gelukkig redde het Symmetrical-AWD mij stoïcijns uit de brand. Wat ik deed was totaal niet de bedoeling, maar ja diesel hè (koppel: 350 Nm/1.600-2.400 tpm), en dan teveel gas geven met een CVT in een scherpe en ook nog eens dalende bocht. Daar heb ik maar één woord voor en dat is gewoon “DOM!” ik ben daar heel eerlijk over. Maar behalve lege bijnieren – mijn hele jaarvoorraad adrenaline in 1 seconde foetsie – was ik toch wel blij dat ik nu meteen wist hoe ver de grens van deze auto ligt. Heel erg ver dus en daardoor voelde ik me verplicht om mooie maar vooral goede actiefoto’s te maken zondag. Ik kan alvast verklappen dat die actiefoto’s mooi geworden zijn, en vooral belangrijke informatie opgeleverd hebben. Op de foto’s kon ik namelijk duidelijk zien dat het gevoel dat mijn zwager (en ik ook) had niet klopte. Tijdens snel genomen bochten met het ESP uit had hij het gevoel dat het binnenste achterwiel los kwam van het asfalt. Maar ja een gevoel is geen bewijs en de foto’s leveren het keiharde bewijs dat in alle gevallen het binnenste achterwiel aan het asfalt gekleefd bleef. Dat heeft te maken met de onafhankelijke ‘double wishbone’ achterwielophanging, het Symmetrical AWD-systeem met Active Torque Split en last but not least het lage zwaartepunt van vanwege de boxermotor. Kortom deze Subaru Forester is beter dan de bestuurder denkt aan te voelen, vandaar ook dat mijn niet zo bedoelde actie goed afliep want dit is zo’n auto die beter dan de bestuurder.

Terug naar het wegdek en de Subaru Forester die maar niet het bos in wilde, want ook op de derde rotonde draaide ik een perfect driekwart rondje. Voorwielaangedreven auto’s redden dat sowieso niet met deze snelheid, maar ook sommige vierwielaangedreven auto’s hebben hier moeite mee. Op de een of andere manier weet de, met mij erin toch bijna 1.7 ton zware, Subaru Forester blindelings wat hem te doen staat. Voor mij doemde een trailer op en die moest de buitenring van de koeienrotonde nemen, dat wist ik en dus kon ik ’m inhalen via de binnenring. Ondanks het feit dat je met groot gemak via de binnenring zo’n trailer in kan halen, zijn er bestuurders die het presteren om toch nog achter zo’n trailer aan te moeten sluiten. Ik vraag me dan ook serieus af waar sommige automobilisten mee bezig zijn, beter gezegd of ze wel kunnen autorijden cq überhaupt bezig zijn met autorijden. Uiteraard reed ik niet over de binnenring maar over de rotonderand, een must met een auto zoals deze Subaru Forester, die zelfs van de allerhoogste verkeersdrempels niet schrikt. Om het nog leuker te maken heb ik de cruise control voor het naderen van de koeienrotonde op 50 km/u vast gezet. Dat deed ik expres om te kijken of deze auto dat aankan, iets waar ik bij deze auto overigens blind van uit ben gegaan. Het was voor mijn gevoel redelijk heftig maar de Subaru Forester bleek niet onder de indruk. Nu nog even mijn kruip-sluip-rallyweggetje naar huis toe en dan zit de eerste dag er al bijna weer op. Ik had nog bijna een aanrijding met een auto die vanuit Het Corpus zomaar de weg opreed. A de bestuurder probeerde zelfs niet eens naar rechts te kijken B reed vervolgens te langzaam midden op de weg over twee rijbanen C en zelfs toen ik ’m in wilde halen, en even later ook werkelijk inhaalde, zag hij me nog steeds niet.

CVT maar dan anders
Na het inhalen van de blinde vink kon ik dan eindelijk gas geven, lekker even door de haakse bocht, de mooie S-bocht onder N206 door, mijn sluipweggetje op en over het mooie kleine bruggetje heen springen. De gasreactie van deze 2-liter diesel is prima, alleen moet je ’m wel op tijd vanuit Neutraal in de D-stand zetten. Ik merkte namelijk voor een stoplicht dat als ik ’m in de D-stand zette het dan even duurt voordat de aandrijflijn in werking treedt. Maar omdat ik de stoplichtenloop in de omgeving van Leiden blind uit mijn hoofd ken, zette ik de versnellingspook altijd een paar seconden van tevoren alvast in de D-stand. Eigenlijk is dat het enige waar ik kritiek op heb, want het diesel boxerblok draait heel mooi trillingsvrij rond en pakt ook mooi vloeiend op. De 150 Pk en 350 Nm zijn wat mij betreft ruim voldoende, vooral het koppel komt er heel mooi uitrollen. Maar wie persé meer wil kan dat krijgen, een gewone simpele tuning levert het volgende op: Vermogen – 150 Pk -> 185 Pk / Koppel – 350 Nm -> 410 Nm. Het is maar goed dat ik geen getunede Subaru Forester mee had, wie had dan wie het bos ingestuurd? Als ik in mijn geheugen graaf kan ik mij eerlijk gezegd geen fijnere diesel herinneren dan deze boxer-diesel, het enige motorblok dat in de buurt komt is de V8 diesel van die Audi Q7 die ik in een ver verleden heb getest. Het klinkt raar om deze Subaru Forester te vergelijken met auto’s als de Range Rover Sport Supercharged 5.0 V8 en de Audi Q7 quattro 4.2 TDI, maar ja zo goed is-tie gewoon echt!

Dan nog even iets over de Lineartronic-CVT zoals Subaru haar Continu Variabele Transmissie noemt. Deze CVT heeft ook 7 geprogrammeerde versnellingen, die te bedienen zijn met behulp van de fraaie stuurflippers. Ik gebruikte de flippers vooral om af te remmen op de motor, en dat gaat perfect omdat de CVT al na een paar seconden terug springt naar de D-stand. Dat is handig want daardoor kun je na het afremmen op de motor weer als automaat verder rijden. In de M-stand (M=Manueel) ben je verplicht zelf te flipperen, maar trek je ’m door tot aan het rode gebied dan schakelt de CVT automatisch een versnelling hoger. Rem je af voor een stoplicht dan schakelt de CVT in de M-stand automatisch terug naar de bij die snelheid meest gunstige geprogrammeerde versnelling. In de M-stand geven overigens twee pijltjes (=schakelindicator) tussen de tellers aan wanneer het beste moment is om op te schakelen. Na het eten ben ik snel naar mijn garage gereden om de Samsonite kofferset te fotograferen. Ik moest de op één na grootste kofferset meenemen en op de foto is te zien dat de Subaru Forester een behoorlijke bagageruimte heeft. Er bleef slechts één 33-liter koffer buiten staan maar in plaats daarvan paste er wel één extra 13-liter beautycase (heb ik erin gephotoshopt want ik heb er maar één van) in. Zodoende bleef er dus eigenlijk maar 20-liter aan kofferinhoud buiten staan.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 3×50-liter + 3×33-liter + 2×13-liter
Zonder hoedenplank: 3×70-liter + 3×50-liter + 2×33-liter + 1×13-liter

Geslaagd -> Green Day -> Holiday
Na het fotograferen van de Samsonite kofferset moest ik snel mijn neefje ophalen die net te horen had gekregen dat hij geslaagd was voor de HAVO. Dat moest even gevierd worden onderweg naar de verjaardag van mijn/zijn kleine neefje in Katwijk aan Zee. Onder het genot van het heerlijke nummer Holiday van Green Day zijn we richting Katwijk aan Zee gereden, uiteraard met het ESP uit en het gas er stevig op in de bochten. Dit is nou zo’n leuke auto waar je dat even vrolijk in kunt vieren, lekker muziekje uit een lekkere audio, lekker over alle verkeersdrempels heen springend (zelfs de allerhoogste verkeersdrempel is geen enkel probleem), lekker in de veren hangend door alle bochten heen. Mijn neefje moest erg lachen en was verrast hoe goed deze auto is, hij rijdt wel vaker met mij mee en weet dus wat wel of niet goed is (dat maak ik op uit wat hij mij vertelde). Omdat ik totaal geen zin had in al die drukke stoplichten tijdens de spits, ben ik achterom via het Space Business Park naar mijn jarige neefje toe gereden. Voor mij was dat nog een keer leuk ter bevestiging van wat ik al wist. En ook nu weer gaf de Subaru Forester geen krimp, volgens mij had ik hetzelfde rondje BSP ook kunnen doen met een caravan erachter. De Subaru Forester staat bekend als uitmuntende caravantrekker, iets waar je alles over kunt lezen op www.caravantrekker.nl dé website voor de sleurhuttenbrigade. Daar zijn een aantal interessante dingen te lezen over het waarom deze Subaru Forester zo’n goede caravantrekker is, naast uiteraard het superieure AWD-systeem van Subaru en de automatische niveauregeling die deze auto standaard heeft.

[quote Caravantrekker.nl]
Veel moderne caravans zijn uitgerust met een stabilisatorkoppeling. Rijden met een stabilisator is comfortabeler en bij gelijke snelheid, ook (iets) veiliger. Maar voelt u enige onbalans in uw combinatie zonder stabilisator dan is het beter die op te sporen dan te bestrijden met een stabilisator. Wanneer wel gebruiken en wanneer niet! Gebruik geen stabilisator om slecht rijgedrag van een combinatie te compenseren, bijvoorbeeld als de trekauto eigenlijk te licht is voor de caravan. Zou dan namelijk de caravan toch gaan slingeren, dan zijn de krachten zo groot dat er geen “houden meer aan” is. Een goede belading is en blijft een eerste vereiste. Wilt u meer rijcomfort en meer ontspannen rijden gebruik dan wel een stabilisator. U heeft minder last van inhalende vrachtwagens en busjes, oneffenheden in de weg en windvlagen. Het gebruik van een stabilisator is natuurlijk geen vrijbrief om harder te gaan rijden. Naast mechanische anti-slinger systemen zoals stabilisator koppelingen, komen er ook steeds meer elektronische systemen op de markt die ingrijpen als de caravan gaat slingeren. Voor de veiligheid zijn ze dan ook absoluut aan te raden wanneer u een zware caravan trekt. Veel nieuwe auto’s zijn tegenwoordig uitgerust met een elektronisch stabiliteitsprogramma (ESP of ESC). Via sensoren in de auto wordt ‘gevoeld’ of de auto in een slip dreigt te komen, bijvoorbeeld na een uitwijkmanoeuvre. Via het ABS (en motormanagement) wordt/worden één of meer wielen afgeremd waardoor de auto weer in balans komt. Dit gaat razendsnel en de bestuurder merkt vaak niets van het ingrijpen van de elektronica. Een aanvulling hierop is het Trailer Stability Program (TSP) dat op steeds meer auto’s leverbaar is. Deze toevoeging aan ESP zorgt er voor dat als de caravan (en de auto) gaat slingeren de wielen van de auto één voor één afgeremd worden zodat de auto en de caravan zich stabiliseren. Is dat onvoldoende dan remt de combinatie automatisch, waardoor de slingering van de caravan op houdt. In principe doet de elektronica precies wat u als chauffeur ook zou moeten doen als de caravan gaat slingeren…. namelijk REMMEN. De reactie van de elektronica is alleen vaak sneller en effectiever dan die van de chauffeur waardoor direct de gehele combinatie afgeremd wordt en de slinger- of pendelbewegingen ophouden.
[/quote Caravantrekker.nl]

Ff dollen
Na de verjaardag ben ik uiteraard via de opritbocht bij ’t Heen naar huis gereden. Daar kwam vlak voor de oprit een dikke Audi nogal irritant achter ons hangen, en dus ben ik expres lekker langzaam op de apex van de opritbocht afgereden. Om vervolgens plankgas te geven in de 2de versnelling en er, tot totale verbijstering van de Audi-rijder, loeihard vandoor te knallen. Zoiets als dit kun je alleen doen met een vierwielaangedreven systeem dat continu de aandrijfkrachten perfect over alle vier de wielen verdeelt. Het ging hard maar ondanks de zwaar piepende banden gleed de Subaru Forester niet weg, maar bleef perfect de ideale lijn volgen onderwijl de Audi A5 reducerend tot een klein stipje in mijn achteruitkijkspiegel. Ik zou graag nog eens een keer hartje winter door Finland willen rijden met eender welke Subaru AWD dan ook. Maar nog even wat andere zaken, want ook passagiers, audio en remmen zijn belangrijk. Banden natuurlijk ook maar daar kom ik in de laatste alinea nog op terug. Zondag moest ik nog wat familieleden vervoeren, een fotoshoot doen, even zwemmen en mijn kleine nichtje die bij oma logeerde naar huis brengen. Ik lijk wel een taxi af en toe maar ja eerlijk gezegd ben ik alleen maar ontzettend blij met al dit soort ritjes, zonder dat zou ik speciaal mensen moeten charteren om bv. de zitruimte achterin te testen. Natuurlijk kan ik ook zelf even achterin plaatsnemen, maar met een vol beladen auto rijden heb ik toch echt passagiers voor nodig. De zitruimte achterin is ruim bemeten want zelfs personen met lange benen zoals ik hebben niets te klagen. Verder zit de bank ook lekker, alleen klaagde mijn zwager over zweten vanwege de leren bekleding, maar die klaagt altijd over zweten als hij alleen al leer ziet.

Een punt van lof moet ik zeker ook aan de besturing geven, die is voor een SUV als deze lekker direct want je voelt als bestuurder exact wat de wielen doen. Bij sommige SUV’s kun je de stuurbekrachtiging in 2-3 verschillende standen instellen, maar bij deze auto heb ik dat geen moment gemist. Wel kun je de aandrijving nog aanpassen door de X-Mode en/of het Hill Descent Control in te schakelen. Dit is echter alleen nodig in zwaar terrein of bij overvloedige sneeuwval: “Met een druk op de knop neemt de X-Mode de controle over motor, transmissie, AWD, remmen en andere systemen deels over, zodat u veilig en vol vertrouwen over slechte wegen en een gladde ondergrond wordt gedirigeerd. Bij uitdagende afdalingen geeft de Hill Descent Control vertrouwen. Het systeem zorgt voor een constant, afgeregeld momentum, zodat de bestuurder zich meer kan richten op het sturen en minder op het remmen.” De remmen zijn prima zoals ik mocht ondervinden toen ik een gruwelijke noodstop moest maken voor iemand die een rotonde opreed en mij pas zag toen hij bijna bij mij naar binnen reed. De 2.0XT Sport Premium versie heeft zowaar nog betere remmen – mag ook wel met 241 Pk – want die heeft volledig rondom geventileerde schijven.

Wat betreft de NavSat, de audio en aanverwante zaken las ik hier en daar wat kritische commentaren. Eerlijk gezegd ben ik een mens die van degelijkheid houdt, de overdreven luxe van de Duitse topmerken kan mij gestolen worden. Het interieur en het dashboard van de Subaru Forester mogen dan wat sober aandoen, het functioneert wel uitstekend én altijd. Oudere Foresters worden nota bene in Duitsland niet voor niets ‘beste koop’ genoemd, zelfs na vele jaren zijn ze nog steeds door en door betrouwbaar. Maar even terug naar het Subaru Starlink infotainment-systeem, want schrijft Subaru: “Daarmee lijkt uw auto te beschikken over een eigen smartphone met apps, die u toegang geeft tot nieuws, het weer, podcast, audiobooks en nog veel meer. U kunt het bedienen via het op een tablet lijkende centrale 7-inch touchscreen, de toetsen op het multifunctionele stuurwiel of spraakcommando’s. Als u uw favoriete muziek wilt beluisteren, sluit dan uw iPhone, smartphone of andere muziekspeler aan via de USB- of de standaard AUX-aansluiting.” Verrassend genoeg hebben de Premium en 2.0XT uitvoeringen standaard een premium audiosysteem met Harman/Kardon speakers. Online Subaru brochure: “Het audiosysteem met 8 speakers en een vermogen van 440 Watt is volledig afgestemd op de ultieme geluidsbeleving. Twee ovale speakers zijn in in elk van de voorste zijdeuren opgenomen, terwijl er nog eens twee in iedere achterste deur zijn gemonteerd.” Da’s toch best leuk spul of niet soms?

Zuinigheidsrit
Na mijn niet al te zuinige ritjes (1:12 en 1:14) wilde ik de dag voor het terugbrengen toch eigenlijk wel heel erg graag weten wat het laagst mogelijk verbruik is wat ik zou kunnen halen. Ik had werkelijk geen flauw idee waar ik op uit zou kunnen komen, vooral omdat ik van tevoren niet in de technische specificaties had gekeken wat het laagste opgegeven verbruik door Subaru is. Eigenlijk wilde ik dat ook helemaal niet weten want dat zou deze zuinigheidsrit alleen maar spannender maken. Ik besloot de brandstoftank helemaal nokkievol te gooien, ik wilde namelijk zeker weten dat het verbruik zou kloppen. Met drie keer het vulpistool af laten slaan heb ik met het tanken van diesel slechte ervaringen, dat klopte zo vaak niet dat ik daarom de brandstoftank tegenwoordig nokkievol gooi. Na het tanken (weer een 1:14 voor de vorige rit) ben ik heel rustig weg gereden, en gelukkig hoefde ik niet meteen al te remmen op de de eerste rotonde. Op de N206 ging uiteraard meteen de cruise control aan, en zo dieselde ik onder het genot van een heerlijk avondzonnetje met 80 km/u richting De Zilk. Ergens rond Noordwijkerhout kwam er een dame in een Mitsubishi achter mij hangen, en het grappige was dat ze keer op keer probeerde mij op te duwen. Dus van een 0,25 seconde afstand naar 1 seconde afstand naar 0,5 seconden afstand en zo ging dat maar door. Een afstand van 2 seconden is veilig (=22,22 m/s x 2 =44,44 m) bij een snelheid van 80 km/u, maar aangezien ik niet mag remmen van mezelf tijdens de zuinigheidsrit heb ik het maar zo gelaten. Bij de haakse bocht ter hoogte van De Zilk heb ik dit keer de bochtensnelheid erg hoog gehouden, gewoon omdat het kan met deze auto én omdat ik daarna meteen de bumperkleefmevrouw. Na de bocht reed ze plotseling 100 meter achter mij, ja echt zo snel gaat dat als iemand wel kan bumperkleven maar niet kan autorijden.

Ik moet trouwens nog wel even vermelden dat de Subaru Forester erg stil is, na het uitzetten van de muziek had ik het idee in een elektrische auto te rijden. De diesel boxermotor is sowieso erg stil want alleen als ik het portierraam open zette kon ik horen dat er een dieselmotor onder de motorkap hangt. Verder heeft het bij deze auto met een CVT geen zin om ’m in de M-stand te zetten, het toerental blijft door de CVT namelijk exact hetzelfde bij 80 km/u in de D-stand=M-stand/geprogrammeerde versnelling 7. Bij auto’s met een automatische versnellingsbak speelt dit namelijk wel, lees het verhaal van de Citroen C5 Exclusive HDi200 Automaat er nog maar eens op na. Door Vogelenzang heen kon ik de cruise control vastzetten op net onder de 40 km/u want langzamer dan dit kan helaas niet, en bovendien zit bij 30 km/u hier iedereen letterlijk in je kofferbak. Wel grappig dat ik ondanks de lage snelheid zelfs dan nog bumperklevende auto’s los reed, en dat alleen maar door over een paar hoge verkeersdrempels heen te rijden. Wat langere veerwegen en goede vering/demping al niet doen. De bomenweg ging lekker en ook de T-spitsing lukte zonder veel kunst en vliegwerk. Nog steeds nul keer remmen dus en dat had ik niet verwacht, alhoewel het met de Lexus NX300h F Sport Line AWD laatst weer eens is gelukt. Op naar het Circuit Park Zandvoort over één van de mooiste wegen van Nederland, met in ieder geval de mooiste huizen van Nederland. Zelfs na vele tientallen malen deze route gereden hebben gaat-ie nog steeds niet vervelen. Wel erg opvallend dat ik geen enkel damhert heb gezien, normaal gesproken zie ik er altijd wel een tiental.

Op weg naar de smalte, lastigste en domste bocht van Zuid-Holland moest ik nog even kort gas geven, daarmee voorkwam ik namelijk dat ik moest stoppen voor een bakfiets die op de rotonde mijn weg zou kruisen. Na die smd-bocht komt één van de mooiste bocht op de route, een rechtse blinde doordraaier. Een bocht waar ik regelmatig ongewild met piepende banden doorheen rijd, zo ook nu weer gewoon omdat de wegligging van deze Subaru Forester zo ontzettend goed is. De spoorbomen bleven gelukkig open en op de rotonde erna draaide ik een perfect ‘schaats’-rondje. Dat is het leuke van deze 17-inch Yokohama Geolandar G91 banden, ze hebben grip waar het moet maar kunnen ook ongelofelijk mooi glijden waar het moet. En met waar het moet bedoel ik de juiste ondergrond, de grip op asfalt is uitstekend voor dergelijk type banden, net als op klinkers en zelfs in het terrein is de grip behoorlijk goed te noemen. Ik herinnerde me direct dat de Subaru XV ook Geolandar banden had maar die bleken van het type G95. Als ik moet kiezen tussen beiden dan vind ik de G91 beter dan de G95. Op de boulevard was het genieten geblazen van een mooie zee, horizon onder het genot van een zonnetje. Op dat moment had ik echt even een jippiejajee-gevoel, soms heb je dat zomaar ineens. De duinenweg is een 80 km/u-weg en dus ging de cruise control weer al plussend naar 80 km/u.

Bij de rotonde aan de rand van Overveen draaide ik weer om, en dat ging prima totdat ik moest remmen op de rotonde aan de zuidkant van Circuit Park Zandvoort. DOM! Eigen schuld dikke bult want ik had gewoon eerder moeten beginnen met terug te flipperen. Eén keer remmen was een feit potverdorie nog ’s an toe zeg. Gelukkig ging de lastige rotonde daarna wel goed, met een beetje mazzel blijft het bij die ene keer. De afslag naar de Leeuwerikenlaan neem ik altijd snoeihard, dat is toch wel zo verschrikkelijk leuk om te doen. En met deze Subaru Forester met AWD is het helemaal leuk, net als de verkeersdrempel met meteen daarna een bocht even verderop. Ik liet expres de cruise control aanstaan om te kijken of het zou lukken om deze lastige bocht-na-verkeersdrempel te nemen zonder van het gas te gaan. Het lukte zowaar maar met een normale (lees: tweewielaangedreven) auto moet je dit echt niet doen, tenzij je weet wat je moet doen als een auto volledig uit balans raakt. Dat geeft nog maar weer eens aan hoe goed deze Subaru Forester is. Op de bomenweg kwam er een uitermate irritante Volvo XC90-rijder vlak achter me hangen. In de mooie blinde rechterbocht heb ik iets extra gas gegeven, waarna ik ’m voorlopig even kwijt was en ik was benieuwd wat hij nu zou doen. En inderdaad kwam de eigenwijze-domme-hardleerse sukkel weer bovenop mijn bumper hangen. Ik had de rotonde bij Heemstede/Vogelenzang gelukkig vrij en ging dan ook zonder af te remmen met twee linkerwielen hoog over rotonderand heen. Daarna heb ik ’m niet meer terug gezien. De weg naar Katwijk aan Zee ging verder lekker, alleen moest ik potjandorie weer remmen aan het einde van de afrit bij ’t Heen. Tweemaal remmen, caramba!!! Maar het verbruik maakte alles meer dan goed, want 1:25,38 is subliem gezien de opgegeven verbruikswaarden in de brochure van de Subaru Forester: Stad – 1:13 ,7/Buitenweg – 1:18,5/Gecombineerd – 1:16,4.

Waarom kom ik er maar niet uit?
Na het aftanken ben ik uiteraard nog even lekker (ik geef altijd pas gas vlak voor de bocht) door de opritbocht bij ’t Heen ‘gereden’. De andere keren ging het al waanzinnig lekker maar nu kende ik de auto nog beter, en bovendien had ik als extra motivatie een zéér irritante BMW – je verwacht het niet – op mijn bumper hangen. Deze keer ging het nog weer beter en lekkerder dan die andere keren, mama mia wat is deze auto toch ongelofelijk goed. Die BMW heb ik nooooooiiittt meer terug gezien, ik rij 100 maal liever in een Subarrel dan in een Bayerische Mest Wagen. Ja toch niet dan! Bij de rotonde + S-bocht bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg heb ik toch eerst even heel goed naar rechts gekeken, ik had geen zin in weer gezeik met een stakende politieagent zoals met de Peugeot 208 GTi 30th Anniversary Edition. De S-bocht ging ook nog weer beter en lekkerder dan de vorige keer, maar toch bleef ik zitten met de vraag wat ik nou moest vinden van de vering/demping. Dit is nou typisch weer zo’n verdomd lastige auto waarvan ik de ene keer dit vind en de andere keer dat vind. Waarom kom ik er verdorie niet uit??? En ineens schoot me te binnen dat ik een keer eerder zo’n lastige auto heb gehad, en ook daar kwam ik maar niet uit. Ik ben toen in totale vertwijfeling naar veringprofessor Paul Klop van Hyperpro in Werkendam gereden om te vragen wat hij ervan vond, uiteraard zonder mijn mening te zeggen!

Na een lang rondje rijden kwam Paul terug en toen we samen begonnen te analyseren wat we ervan vonden zei Paul dat hij exact begreep wat ik bedoelde. En laat met deze Subaru Forester nou precies hetzelfde aan de hand zijn, deze auto moet namelijk zowel op de weg als in het terrein goed presteren!!! Ik schrijf dat inderdaad met drie uitroeptekens omdat dit het belangrijkste USP is van Subaru, ze moeten dus wel een compromis zoeken en dat is precies waarom ik er in eerste instantie niet uitkwam. Pas nadat ik diezelfde avond na het wassen van de Subaru Forester over de ventweg langs de A44 over alle snelheidsbrekers en verkeersdrempels heen knalde wist ik het. De meeste auto’s in dit segment doen dit niet zo goed als deze Subaru Forester, ze hebben dan ook het perfecte compromis tussen weg <-> terrein gevonden. Dit soort dingen maakt voor mij het testen nou zo leuk. Na het testen vond ik in de online brochure nog deze tekst. [quote Subaru.nl] Achterwielophanging – Voor het eerst zijn zeer direct werkende kleppen in de achterste schokbrekers toegepast die voor extra stabiliteit en een snellere respons zorgen. Voorwielophanging – Een stevigere voorwielophanging zorgt in de Forester voor een goede balans tussen het rijcomfort en de rijeigenschappen op verschillende ondergronden. De gewijzigde oliekeerringen, geleidingsbussen en hydraulische vloeistof in de veerpoten dragen er samen ook toe bij dat kleine vibraties beter worden gedempt tijdens het accelereren. [/quote Subaru.nl]

Heb je ’m dan wel getest???
Tijdens het zoeken naar een aantal aanvullende technische specificaties die ik niet op Subaru.nl kon vinden kwam ik de site van de ANWB terecht. Daar stond in het testverslag van deze Subaru Forester deze zin: “En natuurlijk stuurt zo’n dikke SUV niet zo strak en precies als een kleinere personenauto, maar dat verwacht ook niemand.” Als ik dit lees dan vraag ik mij ten zeerste af of die testrijder van de ANWB die auto wel getest heeft. Of hij heeft het ge-copy/paste uit een ander testverslag, of hij heeft de Subaru Forester niet écht getest anders schrijf je dit soort onzin niet op. Dat wilde ik graag nog even kwijt na mijn gedegen test waar de Subaru Forester uitkwam als: “Beter dan de bestuurder”. Wat een onvoorstelbaar goede auto mijn complimenten!!! Oh ja en voor ik het vergeet, CRV=Cool Rag Voertuig komt uiteraard van Honda CR-V. Toen ik die auto getest had zei een vriend uit Veghel – Vincent van Eijk – tegen mij: “Dit is een Cool Rag Voertuig.” Sindsdien noem ik dit type auto Cool Rag Voertuig en als je dan 6-sterren scoort op de schaal van CRV dan doe ik er verder het zwijgen toe.