Deze testauto werd ons aangeboden door BV Nimag

Tijd voor een Suzuki!

Samenvatting
Het kwam voor mij toch wel enigszins als een verrassing dat Suzuki een model uitbracht in samenwerking met Toyota. Suzuki is toch een beetje een eigenheimer in de autowereld en niet te vergeten ook in de motorwereld. Je mag toch wel zeggen dat Suzuki vooral bekend staat om haar kleine en middelgrote auto’s en de bekendste daarvan is misschien wel die piepkleine 4WD de Jimny. De extreme betrouwbaarheid van de auto’s van Suzuki is uiteraard het grootste pluspunt. Maar ja het zijn allemaal benzineauto’s en slechts een aantal daarvan zijn Mild Hybrid en geen enkele auto is elektrisch. Zonder elektrische auto’s en/of een Plug-in Hybrid in het programma is het voor Suzuki onmogelijk geworden om nog aan de strikte Europese CO2-eisen te voldoen. Ze hadden dus minimaal een Plug-in Hybride nodig in hun gamma maar die trek je niet zomaar even uit de kast. Wat kun je dan doen? Aankloppen bij een andere autofabrikant dus, zo gezegd zo gedaan en na het sluiten van een samenwerkingsovereenkomst met Toyota staat daar dan anno 2021 een Suzuki-versie van de Toyota RAV4 PHEV, de Suzuki Across 2.5 PHEV Style. De Suzuki Across is meteen ook de duurste Suzuki, ga maar na deze auto kost ruim meer dan het dubbele bedrag van een Suzuki Vitara en een Suzuki S-Cross. Maar ja dan heb je ook wat zeg ik maar want het is de enige Suzuki waarmee je tot wel 75 kilometer elektrisch kunt rijden. Ik haalde binnendoor iets meer dan 70 km op winterbanden dus plus 10 procent compensatie daarbij opgeteld klopt de opgave van Suzuki ruimschoots. Er is maar één uitvoering en dat is de Style maar die heeft dan ook wel alle nodige luxe aan boord die je maar kunt wensen. Het enige dat ontbreekt is een NavSat vanwege de (Toyota-)rechten van de kaarten, maar ach bijna iedereen heeft tegenwoordig een smartphone dus even paren et voilà je hebt navigatie op het centrale display. De bagageruimte is lekker groot want ik moest de drie 70-liter koffers er ook bijpakken. Niet alles paste erin na het weghalen van de afdekhoes maar zelf dan is het nog steeds behoorlijk. De zitruimte voor de passagiers achterin is zeer ruim maar dat is ook logisch gezien de grootte van deze auto. Qua rijden scoort deze Suzuki Across dikke punten op het gebied van wegligging zowel op het asfalt als in het terrein (ja zelfs mul zand!) dankzij het elektronische 4×4-systeem E-Four dat via het AIM (= AWD Integrated Management) het motortoerental – de transmissie – de remmen – de stuurinrichting aanpast aan de omstandigheden. Verder staat het comfort op een zeer hoog niveau dus rijden voelt dan ook meer als over de weg glijden. Elektrisch rijden scheelt natuurlijk behoorlijk in de brandstofkosten en daarom is de actieradius van bijna 60 km op de snelweg en ruim boven de 70 km binnendoor dan ook een erg fijne bijkomstigheid. En daar bovenop komt dan nog de 50 procent korting op de wegenbelasting die verlengd is tot 2024. Al met al een grote auto met piepkleine kosten dat is als je ‘m tenminste overal en altijd aan een oplaadpaal hangt.

Plus: Acceleratie – Bagageruimte – Vering/demping – Wegligging op de weg en in het terrein – Zit

Min: Elektrisch rijden bij vrieskou

Testverslag
Het jaar 2021 is heel mooi begonnen voor potentiële Suzuki-kopers want elke koper van een Suzuki automobiel krijgt vanaf heden 6 jaar garantie (of 150.000 kilometer). Een verdubbeling in jaren dus ten opzichte de oude situatie. Suzuki behoort al heel lang elk jaar weer tot de meest betrouwbare autofabrikanten ter wereld. Mijn zwager, met wie ik altijd de actie- en sfeerfoto’s maak van de testauto’s, had ook ooit een kleine Suzuki Alto eind van de vorige eeuw en aan die auto ging gewoon echt helemaal nooit iets stuk. Die 6 jaar garantie kunnen ze dus blind geven zonder een centje pijn. En dan komt daar nu dus deze Suzuki Across bij die ontstaan is uit een samenwerking met Toyota ook al zo’n extreem betrouwbaar automerk. Maar ja toen ik thuis kwam na het ophalen ben ik meteen de prijslijsten ingedoken want ik was toch wel benieuwd of er een prijsverschil zou zijn tussen de Suzuki Across 2.5 PHEV Style (er is maar één uitvoering) en de Toyota RAV4 PHEV-uitvoeringen. Het kan aan mij liggen maar als ik de prijs van de Suzuki Across 2.5 PHEV Style vergelijk met die van de Toyota RAV4 2.5 PHEV-uitvoeringen dan is de consumentenprijs van de Suzuki Across wel heel erg scherp want let wel op de uiterst luxueuze Suzuki Across 2.5 PHEV Style krijg je maar liefst 6 jaar garantie tot een maximum van 150.000 kilometer! Het kan aan mij liggen maar ik zou dan toch echt blind de Suzuki Across PHEV kopen in plaats van de Toyota RAV4 PHEV als ik voor de keus stond. Maar goed eerst maar eens die Suzuki Across 2.5 PHEV uitgebreid testen dan gaan we zien of die blinde keus wel écht de juiste is. Hier even alles op een rijtje gezet en dan lijkt alleen al de keuze op papier mij eerlijk gezegd niet zo moeilijk want een lagere prijs + een langere garantie voor de Suzuki Across zijn toch wel twee zeer belangrijke aankoopoverwegingen voor een auto zoals deze SUV Plug-in Hybrid met AllWheelDrive.

Prijs Suzuki Across 2.5 PHEV Style – 55.900,- euro
Garantie
Suzuki behoort jaarlijks tot de meest betrouwbare autofabrikanten ter wereld. Betrouwbaarheid is dan ook een belangrijke kernwaarde van Suzuki. Om die betrouwbaarheid extra te onderstrepen, biedt Suzuki Nederland vanaf dit jaar op elke nieuwe Suzuki (dus óók voor de nieuwste hybride-modellen de Swace en de Across), die door Suzuki Nederland is geleverd aan een officiële Suzuki-dealer, nu 6 jaar/150.000 kilometer garantie. Voorheen was dit 3 jaar/100.000 kilometer. De nieuwe garantietermijn geldt alleen in Nederland en bestaat uit 3 jaar fabrieksgarantie en een aanvullende garantie van 3 jaar, die door Suzuki Nederland wordt verzorgd. Voor de carrosserie geldt een garantie van 12 jaar. Voor alle hybride-modellen van Suzuki geldt dat de hybride-specifieke onderdelen als de gecombineerde startmotor/dynamo (ISG) en de extra vermogensmodule (Lithium-ion batterij) ook onder de nieuwe garantie vallen.

Prijzen Toyota RAV4 AWD 2.5 Hybrid Dynamic/Style/Bi-Tone Plus Automaat – 58.995,- euro/61.295,- euro/66.995,- euro
Garantie
Alle genoemde prijzen zijn inclusief: 5 jaar garantie* (max. 200.000 km, waarbij in het eerste jaar géén kilometerbeperking geldt). 3 jaar lakgarantie en 12 jaar carrosserie-garantie op plaatdelen tegen doorroesten van
binnenuit, waarbij géén kilometerbeperking geldt.
*3 jaar fabrieksgarantie en 2 jaar Toyota Extra Care, neem contact op met uw Toyota-dealer voor nadere informatie over onze garantiebepalingen.

Binnendoor naar huis
Na het parkeren van mijn mini-motor bij BV Nimag heb ik nog even een bakkie koffie gedronken. Tijdens het klaarmaken van de uitleenformulier had ik een zeer interessante discussie met de mannen van BV Nimag over elektrisch rijden en de fossielvrije toekomst die de politici voor ogen hebben. Want kijk nou eens goed naar de Japanse automerken dan zie je dat ze slechts sporadisch (Mazda MX-30, Nissan Leaf/Ariya ) tot zelfs helemaal geen (Subaru, Suzuki en Toyota) volledig elektrische modellen hebben. Dat is toch vreemd maar ik denk dat dit een reden heeft en de PR Manager van Suzuki denkt er net zo over. Het is toch vreemd dat elektrische auto’s zichzelf met behulp van laptop-batterijen vervoeren om ergens te komen. Wie een beetje de literatuur bijhoudt wat er allemaal gaande is op het gebied van batterijen/accu’s die snapt die Japanners wel. Er zijn namelijk al accu’s die bijna net zo snel opladen als dat een tankbeurt met een kopje koffie en of versnapering duurt. Die accu’s zijn milieuvriendelijk en ook vele malen goedkoper dan de huidige Li-ion accu’s. Door nog even te wachten kun je dus in één keer je hele infrastructuur in de fabriek daarop aanpassen en ben je spekkoper. Verder denk ik net als de mannen van Suzuki dat we de brandstofcel ook niet af moeten schrijven. Ze zijn namelijk al uitgebreid aan het experimenteren met het produceren van waterstof op milieuvriendelijker en goedkopere manieren. Op de website van TNO – link: https://www.tno.nl/nl/aandachtsgebieden/energietransitie/roadmaps/co2-neutrale-industrie/waterstof-voor-een-duurzame-energievoorziening/tien-dingen-die-je-moet-weten-over-waterstof/ – staat daar de nodige interessante informatie over. Want wees nou eerlijk als je geen accu nodig hebt maar heel goedkoop waterstof kunt produceren dat via een brandstofcel elektriciteit opwekt die een elektromotor aandrijft met water als eindproduct dan word je daar toch blij van of niet dan? Ik ben benieuwd waar we over 5 jaar staan maar nu moet ik het doen met een Suzuki Plug-in Hybrid die tot wel 70 kilometer elektrisch kan rijden op een acculading. Nou ik ben benieuwd en het mooie was dat ik meteen kon beginnen met testen want de 18,1 kWh Li-ion accu was 100 procent vol. Dank daarvoor mannen van BV Nimag.

Om thuis te komen kon ik maar één ding doen en dat is helemaal binnendoor naar huis rijden. De route over de snelweg zou de Li-ion accu sneller leegtrekken en dus ben ik na een ultrakort stukje A2 er meteen weer af gegaan bij Nieuwegein om vervolgens rechtsaf te slaan richting Lopik oftewel de zéér fraaie dijkroute langs de Lek. Die route is – zag ik later thuis – qua aantal kilometers gelijk aan de zuinigheidsrit op en neer van Katwijk aan Zee naar Overveen. De eerste bochten op de Lekdijk zijn erg bochtig en schatte ik iets verkeerd in want ik had best veel snelheid. Maar de AllWheelDrive van de Suzuki Across redde mij waardoor ik met piepende (winter)banden door de eerste serie bochten heen vloog. Deze auto weegt rijklaar (= volle tank + vloeistoffen) met mij erin toch ruim boven de 2 ton dus de g-krachten zijn dan ook behoorlijk. Ergens bij Lopik ben ik de dijk afgereden (sommigen automobilisten doen dat letterlijk) richting het dorpje Polsbroekerdam en vlak daarvoor ligt een dorpje met de fraaie naam Cabauw. Deze typische dijk-omgeving is echt verschrikkelijk genieten, dit is echt Nederland op zijn allermooist. Ik wierp eens een blik op de meter van de acculading en dat zag er goed uit. Als ik even snel in mijn hoofd uitrekende hoe ver ik nog te gaan had dan moest ik het net gaan redden. Ik had namelijk het plan opgevat om de 1:300 van de Opel Grandland X 1.6 Turbo Hybrid4 8AT 4×4 te gaan verbeteren. Uiteraard moest ik dan wel zeker weten dat de benzinetank nokvol zit en dus heb ik eenmaal op de provinciale weg direct een benzinepomp opgezocht. Vol gooien en driemaal doorklikken en daar ging toch mooi nog even ruim 2,5 liter E10 in. Kijk dan had er van mijn meting niets geklopt als ik dit niet had gedaan. Vol op de meter is namelijk niet vol in de tank zeg ik dan ook altijd. Bij Oudewater aangekomen drukte ik op het centrale display op het knopje ‘MAP’ omdat ik heel even twijfelde over de juiste route. Daarna verscheen het bericht dat er geen Navigatie aanwezig is op deze auto omdat Suzuki niet beschikt over de rechten op het kaartmateriaal van Toyota. Een bestuurder moet dus de navigatie van zijn eigen smartphone gebruiken via het aanwezige Apple CarPlay of Android Auto. Maar ja Daan heeft geen smartphone en wil ook helemaal nooit een smartphone en dus heb ik maar op de fietsbordjes gekeken en toen kwam ik er wél uit.

Haal ik het of haal ik het niet?
Overal waar ik maar kon – dus als er niemand achter mij reed – reed ik net wat langzamer dan de maximum snelheid om zoveel mogelijk accu-energie te sparen. Ik had namelijk bedacht dat ik sowieso lager uit zou komen qua actieradius dan opgegeven want er liggen winterbanden om de velgen en dat kost toch ruim 10 procent meer verbruik. Zomerbanden en dan ook nog eens lage-rolweerstand banden schelen namelijk behoorlijk wat actieradius. Ik kan mij best voorstellen dat er mensen zijn die dat maar moeilijk willen geloven maar ik heb zelf een keer een verbruiksmeting gedaan met dezelfde hybride-auto op zomer- en winterbanden en dat scheelde inderdaad exact 10 procent. Via Waarder kon ik mooi binnendoor naar Bodegraven rijden en daarna ben ik via Zwammerdam helemaal binnendoor naar Alphen a/d Rijn gereden. Daar bedacht ik me bij Zoeterwoude-Rijndijk aangekomen dat Ab Motoren net was verhuisd naar een pand tegenover Heineken. Ik moest even bij ze langs om ze A te feliciteren met het nieuwe pand en B ik had gezien dat onderweg van Breukelen naar Vianen de kilometerstand van mijn Honda MSX125 op 15.000+ was aanbeland. Mijn mini-motor moet om de 5.000 km een beurt hebben en die heb ik dan ook meteen even afgesproken voor volgende week donderdag. Om de N11 te mijden ben ik binnendoor naar Leiderdorp gereden en daarna via de singelroute naar huis. Op de Zoeterwoudse singel liggen een aantal mooie verkeersdrempels in de bochten dus ik was benieuwd hoe de vering/demping zou aanvoelen. Nou daar kan ik heel erg kort over zijn namelijk in één woord fantastisch, maar ja wat wil je met onafhankelijke wielophanging achter met dubbele draagarmen en vier schokbrekers met lange veerwegen van absolute topkwaliteit. Dit is een perfect compromis – de vering/demping van een SUV is namelijk altijd een compromis! – tussen asfalt en terrein. Op de Witte singel zag ik op het display dat de benzinemotor was aangeslagen bij een stand van 71,2 km op de tripmeter (+10 procent compensatie voor de winterbanden = 78,3 km). Gelukkig kun je daarna met deze auto als Hybride verder rijden dus even gas lossen en weer gas geven en je rijdt weer elektrisch. Zodoende kon ik ook de laatste kilometers naar huis vrijwel zonder benzineverbruik afleggen.

Eenmaal thuis heb ik de Suzuki Across aan de oplaadpaal aangesloten en zag ik dat het 4 uur en 40 minuten zou duren voordat de Li-ion accu weer vol zou zijn. Dat is sneller dan ik gedacht had want ik herinnerde mij dat de PR Manager tegen mij had gezegd dat deze Suzuki Across een 1-fase lader heeft en geen 3-fase lader. Nadat de Suzuki Across een uurtje aan de oplaadpaal had gehangen heb ik ‘m er weer afgehaald want ik moest de Samsonite kofferset nog fotograferen. De bagageruimte is behoorlijk groot dat zal niemand verbazen en dus moest ik ook de 70-liter koffers meenemen naar de fotoplek. Onder de afdekhoes passen bijna 300 liter aan Samsonite koffers en met de afdekhoes verwijderd passen er bijna 420 liter aan Samsonite koffers in de achterbak. Netjes! Oké de Toyota RAV4 PHEV heeft een grotere bagageruimte maar ik heb toch echt liever altijd een reservewiel bij me dan meer bagageruimte als ik eerlijk ben. Zo’n fles yoghurt in je band spuiten om verder te kunnen rijden neelamaar! Een monteur die een keer een paddestoel in een lekke band van een testauto monteerde vertelde mij dat hij eerst de binnenkant van de band uitgebreid schoon had moeten maken. Een ongelofelijke kutklus en dan druk ik me nog zacht uit. Na een lekke band had ik daar de fles met ‘yoghurt’ in gespoten want ja ik wilde toch wel graag thuiskomen.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×50-liter + 2x33liter + 2×13-liter
Zonder hoedenplank: 3×70-liter + 3×50-liter + 33-liter + 2×13-liter

Na het fotograferen van de kofferset moest ik nog even naar boer Ivo Voorschoten in verband met het omruilen van een oude woonboot voor een nieuwe woonboot die ik dan zelf moet kopen. Aangezien woonboten zonder ligplaats weinig tot niets waard zijn is dat natuurlijk niet zo’n probleem. In Voorschoten aangekomen heb ik de Suzuki Across bij hotel De Gouden Leeuw tegenover de boerderij geparkeerd omdat ze daar een oplaadpaal hebben staan. Dat kan net het verschil maken tussen zonder of met benzineverbruik weer thuis komen. En verdraaid ik heb het daarna terug naar huis precies gered tot aan de oplaadpaal voor mijn huisdeur. Mooi toch, daarom zeg ik ook altijd: “Laden, laden en nog eens laden overal en altijd waar je maar kan!”

Vrijdagochtendgekkies
Toen ik vrijdagochtend bij de Suzuki Across aankwam zag ik dat de voorruit lichtjes bevroren was. In het dashboardkastje vond ik een krabber en binnen een paar minuten was de voorruit schoon want ik hoefde niet hard te krabben vanwege het dunne bevroren laagje. Toen ik op de startknop drukte sprong direct de verbrandingsmotor aan vanwege de lage buitentemperatuur van slechts 2 graden Celsius. Ik was benieuwd hoe lang het zou duren voordat de verbrandingsmotor weer af zou slaan en hield de tripmeter en de energie-cyclus op het display daarom goed in de gaten. Na exact 4.0 km sloeg de verbrandingsmotor af en reed ik volledig elektrisch verder. Mooi want ik wil toch graag die 1:300 verbeteren van de Opel Grandland X 1.6 Turbo Hybrid4 8AT 4×4. Een vrijwel vergelijkbare SUV met overigens wel een kleinere Li-ion accu van slechts 13,2 kWh. Eenmaal in net Wassenaarse Bos zette ik het ACC vast op 30 km/u en voerde de snelheid daarna op naar 35-40-50 km/u. Pas bij 50 km/u hoorde ik een lichte ‘boink’ maar dat verbaasde mij niet gezien de lange veerwegen. De landingen direct na de hoge snelheidsbrekers verliepen werkelijk perfect dus de vering/demping doet haar werk uitstekend. Wat me wel opviel is dat de veren in het begin wat hard aanspreken op deze hoge snelheidsbrekers. Dat lijkt heel sterk op stick-slip maar is het dus niet! Op de lagere snelheidsbrekers bij mij om de hoek merkte ik er namelijk niets van terwijl in auto’s met stickslip je het hier dan ook nog steeds goed voelt. Eenmaal op de N44 zette ik het ACC vast op 70 km/u en reed richting de Hubertustunnel en de tunnel uit vervolgens richting Kijkduin. Het was de andere kant op erg druk rond dit tijdstip iets dat mij al vaker is opgevallen. Gelukkig is het mijn kant op lekker rustig en kan ik gewoon normaal doorrijden da’s wel zo fijn. In de vroege ochtend in de file staan heb ik echt een bloedhekel aan.

Na de eerste stoplichten in Den Haag ga ik meestal links rijden omdat het verkeer op de linkberbaan opstroopt achter het verkeer dat linksaf wil slaan. Een Volvo XC40 gooide zijn auto echter zonder richting aan te geven doodleuk voor de auto die voor mij reed terwijl er totaal geen ruimte was en hij dus gewoon moest wachten op de linkerbaan. De auto voor mij remde zo abrupt dat ik alleen omdat ik altijd netjes afstand houd er niet bovenop klapte, met tevens dank aan de uitstekende remmen uiteraard. Even later had ik bijna een aanrijding met een auto die mij geen voorrang gaf en weer een straat verder reed er een auto voor een school plots weg zonder richting aan te geven. Het is echt totale idiotendag vandaag, man, man leer eens autorijden alstublieft! Onderweg heb ik ook even het nodige uitgetest van de Adaptive Cruise Control. De minimum snelheid bleek zoals ik al dacht 30 km/u te zijn. Verder kent de afstand tot de voorganger drie afstandstreepjes. Mocht er nou niemand voor je rijden op weg naar een stoplicht dan heb je met een geactiveerd ACC twee mogelijkheden om de auto alsnog stil te zetten. Je kunt stilstaand met de voet op de rem zowel op het SET- als het RES-knopje drukken om de auto vast te zetten op 30 km/u dan wel de reeds ingestelde snelheid. Maar je kunt natuurlijk ook de AutoHold aanzetten als je dat wilt. Wat ik wel grappig vond is dat je daarna ook weg kunt rijden door op het RES-knopje te drukken in plaats van gas te geven. De snelheid verlagen/verhogen doe je met de SET-/RES-knopjes, een korte druk is +/– 1 km/u en lang ingedrukt houden is +/– 5 km/u. De rit naar huis was erg leuk omdat ik via de extreme verkeersdrempelweg ben gereden, een heel sneaky achterafweggetje dat werkelijk fantastisch is voor SUV’s en 4WD’s. De eerste hoge-korte verkeersdrempel (het is net geen snelheidsbreker maar ook geen echte verkeersdrempel) ging zonder dat er ook maar iets de straat raakte. De grondspeling is dus prima en dat moet ook wel want met de toch niet onaardige terreincapaciteiten heb je dat wel nodig. De volgende dito verkeersdrempel ging ook weer lekker en toen kwam de hoogste van de drie. Maar ook die ging tegen mijn verwachting in goed. Bij de meeste SUV’s raakt de plastic protectie aan de onderkant vaak even net aan het asfalt. Toppie dus!

Zuinigheidsrit
Eenmaal thuis ging de Suzuki Across direct aan de oplaadpaal want ik moest na het eten een zuinigheidsrit doen en dan moest de Li-ion accu weer vol zijn. Ik was benieuwd bij welke tripmeter-stand de benzinemotor dit keer aan zou slaan. Gezien het grotere aandeel 80 km/u-weggedeelten in vergelijking met gisteren denk ik dat de benzinemotor eerder aanslaat maar we gaan het zien. Om tot aan Katwijk aan Zee zuinig te rijden ben ik binnendoor over de zeer stille Achterweg bij Valkenburg ZH gereden. Bij Katwijk-Binnen draaide ik de N206 op en kon de zuinigheidsrit dan echt beginnen. Ik zette het ACC vast op 80 km/u en dat zou tot aan De Zilk duren. Vlak voor de haakse rechterbocht reed er een oude Mercedes type hoerensloep achter mij en na de bocht leek het meer op een gezonken sloep. De wegligging van de Suzuki Across is werkelijk uitstekend ondanks de grootte en het gewicht van deze auto. Ik kon op het centrale display zien – en uiteraard ook voelen – dat in de snel genomen haakse bocht de achterwielaandrijving even ingeschakeld werd. De elektromotor werd geel en er staken gele pijen uit de elektromotor richting de wielen. Even voor de visualisering de cijfers van alledrie de motoren op een rijtje gezet.
Benzinemotor: 185 Pk/6.000 – 227 Nm/3.200-3.700
Elektromotor voor: 182,2 Pk – 270 Nm
Elektromotor achter: 54,4 Pk – 121 Nm
Met die benzinemotor is trouwens nog iets gek aan de hand. Afhankelijk van de rijomstandigheden schakelt de benzinemotor namelijk tussen poort brandstofinjectie (PFI) en directe brandstofinjectie (DI) voor een optimale werking en een laag brandstofverbruik en lage CO2-uitstoot. Ik kan mij niet herinneren dat ik dit ooit bij een andere auto met een benzinemotor tegen gekomen ben.

Het lijkt op papier erg weinig die 54,4 Pk/121 Nm van de elektromotor in de achteras maar het is dus ruim voldoende om de Suzuki Across in het juiste spoor te houden. Ik vind de Suzuki Across trouwens mooier qua design dan de Toyota RAV4. De Suzuki Across oogt net wat fraaier en klopt gewoon beter, ik vind dat altijd moeilijk uit te leggen maar zoiets zie je meteen in de eerste oogopslag. In Vogelenzang schroefde ik de snelheid van het ACC weer omlaag naar 35 km/u. Daarna ging het al weer snel naar 50 km/u voor de rotonde die ik lekker op de snelle manier nam over de hoge rotonderand. Een auto als deze Suzuki Across is daar uitermate geschikt voor, beter gezegd het is zelfs leuk met deze auto. Daarna ging de snelheid naar 60 km/u maar ik reed me vast achter een auto met aanhanger die extreem sloom reed. Gelukkig reed die in de bocht naar Aerdenhout verder en had ik na het linksaf slaan de weg voor mezelf. Het rijden ging lekker en ik moet zeggen dat deze auto mij erg goed bevalt qua rijden, comfort, wegligging, zit eigenlijk gewoon alles. Op de Zandvoortse boulevard heb ik nog even een mooie zonsondergang-foto gemaakt want die moest ik er echt bij hebben. De terugrit verliep probleemloos en op de N206 werd het billenknijpen wanneer de benzinemotor aan zou slaan. Op dat moment is de Li-ion accu overigens niet helemaal leeg maar schakelt de auto softwarematig over van de EV-stand op de HEV-stand. Het werd net ietsiepietsie slechter dan donderdag van Vianen naar Leiden 70,2 km tegen 71,2 km. Met de 10 procent compensatie voor de winterbanden erbij opgeteld (70,2 km + 7,02 km = 77,22 km ) ook nu weer dus ruimschoots boven de opgegeven 75 km.
Tripmeter: 70,2 km – Benzinemotor slaat aan
Tripmeter: 82,4 km – Weer bij de oplaadpaal
De oplaadtijd die wordt weer gegeven op het display voor het stuur klopt trouwens erg goed en dat maak ik wel eens anders mee. Je kunt er ook voor kiezen de Li-ion accu al rijdend op de benzinemotor op te laden, handig als de Li-ion accu leeg is en je bij een milieu-zone komt waar je alleen elektrisch mag rijden. Die milieu-zones komen er in een sneller tempo dan je zou denken, Utrecht is er al mee bezig las ik.

Online bankieren doet raarrrr
Zaterdagochtend wilde ik geld overmaken naar mijn nichtje die drie grappige Peg Dolls in labjasjes had gemaakt voor mijn vrouwelijke collega’s. Mijn online bankrekening begon echter steeds te miepen over een buitenlandse betaling en een toeslag van 15,- euro en wat ik ook deed ik kreeg steeds opnieuw die vraag terwijl haar bankrekeningnummer echt een Nederlands (Rabo)bankrekeningnummer is. Toen ben ik dus maar in de Suzuki Across gestapt en heb het geld persoonlijk naar haar toegebracht. Dat kwam heel goed uit want ik moest toch nog sfeerfoto’s maken dus het was een rit met dubbel nut. Het had wel weer gevroren afgelopen nacht dus ik moest wel even de voorruit krabben. Na vertrek sloeg ook nu de benzinemotor weer aan en dat heeft te maken met de temperatuursensor maar dat had ik al eerder gemerkt met de Kia Ceed/XCeed PHEV en de Renault Captur E-TECH PHEV. Ik was dan ook benieuwd wanneer ik volledig elektrisch zou rijden. Nou dat duurde dus erg lang want in Alphen a/d Rijn aangekomen had ik na ruim 20 kilometer rijden nog amper elektrisch gereden. Vrieskou is bepaald geen vriend van de PHEV auto’s dat blijkt wel weer eens. Maar toch doet deze Suzuki Across het ruimschoots beter dan de Kia’s en de Renault want die lieten al bij hogere temperaturen – ruim boven nul dus – al verstek gaan een niet een beetje maar gewoon heel erg. Uiteindelijk reed ik verkeerd en dat was maar goed ook want daardoor kwam ik mijn nichtje en mijn zus tegen en gelukkig hoorden ze mij roepen door het snel geopende zijraampje. Terug naar huis was het al wat warmer geworden en reed ik ineens weer elektrisch. Ik zag dat ik intussen in de buurt van de 300 km op de tripmeter was aanbeland en dus werd het bijna tijd om te tanken. Jammer dat dit korte stukje zoveel roet in het eten heeft gegooid qua benzineverbruik. Bij de Tango in Leiden aangekomen was ik blij dat de PR Manager voor het wegrijden had verteld waar het knopje om de tankklep te openen zit. Dit zit namelijk uit het zicht naast het hendel om de motorkap te openen, een totaal onlogische plek en bovendien is het veel handiger om de tankklep te laten openen/sluiten samen met de centrale deurvergrendeling. Er paste 2,27 liter E10 in de tank na driemaal doorklikken en daarmee kwam ik omgerekend uit op 1:132,16 km wat helemaal niet verkeerd is. Nu nog een volle Li-ion accu leeg rijden op de snelweg om te kijken hoe ver ik kom met constant 100 km/u.

Snelwegzuinigheidsrit
Omdat de auto vlak na het eten 100 procent opgeladen zou zijn en omdat het qua temperatuur gunstig was heb ik zaterdagavond de snelwegzuinigheidsrit gedaan. Het was bovendien lekker rustig dus het perfecte moment voor een snelwegzuinigheidsrit. Het korte stukje naar de A44 had ik snel afgeraffeld want alle stoplichten stonden op groen. Eenmaal op de A44 ging het ACC op 1 afstandstreepje en 100 km/u, ik had achteraf beter de gewone Cruise Control kunnen kiezen (= knopje ingedrukt houden) maar ach het zij zo. Op de A44 heb ik nog even het LTA (Lane Tracing Assist) aangezet omdat op de betonnen brugbakken er geen belijning is was ik benieuwd wat het LTA zou doen. Net als bij alle andere auto’s met dit systeem was het maar goed dat ik het stuur stevig vast hield want precies op deze plekken gaat het dus bij alle testauto’s met rijhulpsystemen fout. Het mag duidelijk zijn dat ik geen voorstander ben van zelfrijdende auto’s, er zijn namelijk altijd situaties waar een computer geen raad mee weet en een mens(enbrein) wel. Tot aan Hoofddorp heb ik maar één auto in hoeven halen maar die reed dan ook wel heel erg langzaam. De afritbocht ging heerlijk en bij het stoplicht aangekomen stond deze al op groen dus ik kon de Suzuki Across lekker hard de 3 rijbanen brede linkerbocht insmijten. Ondanks een lichte slinger had ik de Suzuki Across in twee stuurbewegingen weer recht. Die vierwielaandrijving werkt echt uitstekend want ook in het grensbereik laat de Suzuki Across het niet afweten. Omdat de volgende opritbocht ook weer zo lekker is en het stoplicht ook weer op groen stond heb ik ‘m nog een keer net wat harder dit keer een haakse rechterbocht ingesmeten. Maar ook nu weer liet de Suzuki Across zich niet van de wijs brengen, ha, ha ik ben benieuwd hoe dat zal gaan op het Space Business Park met het ESP/TRC uit. Ik reed de oprit weer op met een heel lekker gevoel zo van deze auto is goed-leuk-gaaf-lekker.

Eenmaal op de A4 ging het ACC weer vast op 100 km/u en reed ik weer richting Leiden. De terugrit ging al net zo lekker als de heenrit ook nu weer heb ik maar één keer een auto in hoeven halen en oké ook een vrachtwagen maar die tel ik niet mee. Bij Leiden aangekomen was de benzinemotor nog steeds niet aangesprongen waardoor ik verder moest rijden richting Wassenaar. Precies ter hoogte van het Valkenburgse Meer sloeg de benzinemotor aan bij een tripmeterstand van 53,3 km + 10 procent compensatie winterbanden = 58,63 km. Dus als je in Amsterdam werkt kun je met groot gemak op en neer van Leiden naar Amsterdam. Heen op een volle Li-ion accu opladen op werk en weer terug op een volle Li-ion accu. In de winter zal het uiteraard anders zijn maar het grootste deel van het jaar kun je elektrisch rijden. Bij de stoplichten in Wassenaar ben ik omgedraaid en de ventweg opgereden met het ESP/TRC uit, je moet daarvoor overigens wel helemaal stilstaan. Bij het Valkenburgse Meer aangekomen drukte ik op de grote knop met “TRAIL” erop en dook vanaf het asfalt zo het zand in want ze zijn daar een nieuwe weg aan het aanleggen. Dat ging uitstekend dus je hoeft absoluut niet bang te zijn dat je vast komt te zitten in het mulle zand met de Suzuki Across en anders was er wel een boer (er wonen daar een aantal boeren en één daarvan kom ik altijd in zijn boerderijwinkel) geweest die mij even los had willen trekken. De achterste elektromotor werkt overigens ook in zijn achteruit zag ik toen ik even moest steken. Later las ik op andere online automagazines dat ze niet het (mulle) zand in durfden met de Suzuki Across terwijl het dus gewoon makkelijk kan. Op de media-site las ik nog deze belangrijke zin: “The system features an independent 40kW rear motor that works in conjunction with the front motor to provide front:rear torque variation ranging from 100:00 to 20:80.”

Actiefoto’s en maximum snelheid elektrisch
Zondag had ik afgesproken actiefoto’s te maken met mijn zwager. Ik besloot het dit keer bij Het Corpus te doen want daar kan ik heel mooi het overhellen duidelijk op de foto krijgen. De Suzuki Across helt duidelijk behoorlijk over maar de grap is dat je daar in de auto amper iets van merkt. Dat heeft te maken met de lange veerwegen maar het zegt dus niets over de vering/demping. Je zou op grond van de actiefoto’s kunnen concluderen dat de vering/demping te comfortabel is maar dat is dus niet zo. Deze auto deint namelijk niet na als je over een hoge verkeersdrempel/snelheidsbreker heen springt. Nadeinen kan levensgevaarlijk zijn want een auto kan daardoor, zeker als het op hoge snelheid of vol accelererend gebeurt, onbestuurbaar worden. Na de actiefoto’s bij Het Corpus zijn we nog even naar een weg in aanleg voor het Valkenburgse Meer gereden daar kon ik mooi even wat zandfoto’s schieten van de Suzuki Across. Na mijn zwager thuis afgezet te hebben heb ik de Suzuki Across weer aan de oplaadpaal gehangen want ik wilde de maximum snelheid elektrisch nog testen. Toen ik het ledlampje van de oplaadpaal vanuit mijn keukenraam groen zag brand4.635en (handig als je geen smartphone hebt) heb ik de Suzuki Across afgekoppeld en ben naar de A44 gereden. Eenmaal op de linkerbaan gaf ik rustig gas…. 100 km/u -> 110 km/u -> 120 km/u -> 130 km/u -> 140 km/u -> en bij 145 km/u sloeg de benzinemotor dan eindelijk aan. Vreemd want in de technische specificaties staat dat je tot en met 135 km/u elektrisch kunt rijden. Toen ik het later die week nog een keer probeerde sloeg de benzinemotor wel exact bij 135 km/u aan. In andere Plug-in Hybrids is me overigens hetzelfde overkomen. De Li-ion accu loopt bij dergelijk hoge snelheden wel heel erg snel leeg moet ik zeggen. Ik ga maar niet uittesten hoe snel want ik heb net een boete binnen voor over de busbrug heenrijden met mijn Renault Twizy. Dat doe ik al ruim 9 jaar dus het boetebedrag gedeeld door 9×365 dagen is omgerekend nog geen 5 eurocent per dag. Lachen toch! Ik zei ook tegen die politieagent dat ik met mijn twee motoren al bijna 38 jaar boeteloos over die busbrug heen rij. Oei wat keek hij zuur toen ik dat zei, ha, ha.

Na zondag ben ik uitsluitend elektrisch naar werk gereden en dinsdagochtend bedacht ik mij ineens dat ik de stuurflippers nog steeds niet had gebruikt. Logisch want ik had tot nu toe vrijwel alleen elektrisch gereden en door de e-CVT versnellingsbak heb je de stuurflippers helemaal niet nodig. Je hebt er echter wel degelijk iets aan kwam ik achter toen ik voor de grap met de linker stuurflipper ‘terugschakelde’ want toen zag ik ineens de D veranderen in D4 -> D3 -> D2 -> D1 terwijl de Suzuki Across steeds krachtiger op de elektromotor afremde in de EV-modus. Ze hadden het beter B-stand kunnen noemen met de B van ‘Brake’. Er zijn in de D-stand totaal vijf remstanden: D1-D2-D3-D4-D5. In D5 blijft de Suzuki Across heel lang uitrijden en in D4 remt de Suzuki Across iets meer af en in D3 nog meer etcetera. Je kunt dat afremmen met de stuurflippers dus heel mooi regelen. Als je er goed mee leert spelen is het een hele handige hulp tijdens het rijden in de stad en op binnenwegen. Verder ontdekte ik dat als de Li-ion accu vol (genoeg) is kun je plankgas geven in de EV-stand wat je wilt maar de auto blijft volledig elektrisch rijden. Behalve als je doortrekt naar de elektrische maximum snelheid dan schakelt de Suzuki Across automatisch over van elektrisch op benzine. En verder had ik zoiets van wat moet ik met die rijmodus Eco/Normal/Sport want als je elektrisch (= EV-modus) rijdt heb je daar niets aan. Uit werk vandaan ben ik vlakbij huis nog even een lange stille weg ingereden om te kijken wat de elektrische maximum snelheid achteruit is. Dat bleek een vreemde snelheid te zijn namelijk 34 km/u, de op één na laagste na die van de Tesla Model 3. Ik blijf het grappig vinden dat vrijwel alle autofabrikanten de maximum snelheid achteruit elektronisch op 40 km/u hebben afgeregeld. En dan zomaar ineens heb ik in één maand tijd drie auto’s waarvan de maximum snelheid achteruit respectievelijk 50 km/u – 26 km/u – 34 km/u is.

Slippin and sliding away….. JIHA!!!!!!!!!!!
Stiekem had ik er al op gehoopt dat de Suzuki Across op het Space Business Park een ultieme glij-auto zou blijken te zijn. Sommige auto’s zijn namelijk leuker dan leuk op het Space Business Park en de Suzuki Across is daar één van. Zet het ESP/TRC uit en je belandt voor je gevoel in een achtbaan die maar door blijft gaan. Woensdag ben ik wat eerder uit school naar huis gegaan want woensdagmiddag zijn er sowieso geen lessen maar door de corona is het nog eens extra rustig. Ik dacht dan kan ik mooi voor het eten uit nog even een rondje Space Business Park doen. Ik heb de Suzuki Across tussen de middag nog wel weer even vol geladen bij de Golfclub helemaal achteraan de lange laan naast school. Dan wist ik in ieder geval zeker dat ik meer dan genoeg elektriciteit over had om één of meerdere rondjes Space Business Park te doen én ook nog elektrisch naar huis te rijden. Bij het SBP aangekomen zette ik stilstaand op een parkeerplaats net voor de ingang het ESP/TRC uit door slippende-auto-knopje meerdere seconden ingedrukt te houden. Oké daar gaat ie dan! De eerste haakse rechterbocht ging lekker en de flauwe linkerbocht ook maar de vrachtwagenparkeerplaats was gewoon hilarisch. Ik gleed zo hard naar rechts en bleef maar doorglijden, ha, ha dit is wel zo’n leuke auto want het allermooiste eraan is dat je het perfect – werkelijk tot op de millimeter – kunt controleren. Grappige is ook dat ik eerste instantie alleen de elektromotor aan het werk is maar dat op een gegeven moment de benzinemotor aanslaat. De links-rechts-combinatie ging perfect en daarna vloog ik over de lage verkeersdrempel op de haakse rechterbocht met verkeersdrempel ervoor af. Omdat er van links en rechts niemand aankwam kon ik de auto deels op de tegemoetkomende baan insturen. Daardoor kom ik beter uit en kan ik meer en langer gas blijven geven als ik door de bocht heen stuiter. Het ging precies zoals ik wilde en ik vloog echt heel mooi en lang schuin zijdelings glijdend de bocht door. Daarna reed ik met een behoorlijke snelheid over de hoge verkeersdrempel waarna de Suzuki Across diep in de veren dook tijdens de landing.

Daarna zette ik er nog een tandje bij voor de hoogste verkeersdrempel. De landing was serieus hard op vier wielen tegelijk (het is toch ruim 2 ton dat door de lucht vliegt) maar de vering/demping trok het zonder problemen. Geen nadeinen of zwabberen gewoon landen uitdempen en perfect de rotonde op en af plankgas de blinde rechterbocht in. Die blinde rechterbocht is de lastigste bocht van het hele Space Business Park. Ik kan niet zien wat er na de bocht komt en moet dus deels op ervaring en deels op goed geluk de bocht induiken als ik plankgas geef. Het ging werkelijk als uit het boekje zo mooi vloog ik met doorspinnende voorwielen door de blinder rechterbocht heen. Voor de volgende rotonde moest ik helaas even afremmen want er kwam een auto aan. Daarna reed ik rustig de rotonde op en af en gaf ik de haakse rechterbocht weer stevig gas en daarna idem dito in de altijd weer lastige blinde linkerbocht. Maar ook die ging fantastisch wat daarmee alles zegt over deze fantastische Suzuki Across. Normaal gesproken rij ik daarna door naar de noordelijke oprit van de N206 maar dit keer besloot ik de Suzuki Across nog een keer heel hard de vrachtwagenparkeerplaats op te smijten. Ik gooide het stuur op het allerlaatste moment hard linksom en gaf meteen ook plankgas waarna ik een heerlijke belachelijk lange slide naar links maakte en daarna het stuur weer hard naar rechts omgooide en weer plankgas gaf. Wat een heerlijke auto is dit zeg dit had ik echt niet verwacht, ha, ha hier word ik heel erg vrolijk van. Na de vrachtwagenparkeerplaats reed ik weer terug naar de hoofdweg en nam de noordelijke oprit naar de N206. Ook hier gaf ik weer plankgas en vloog heel mooi gecontroleerd zijdelings glijdend met 120 km/u de N206 op. Nu nog even de opritbocht bij ‘t Heen en dan is het weer over met de pret. Nadeel van de opritbocht bij ‘t Heen is dat ik niet ongelimiteerd naar links kan glijden. Ik moet dus de balans zoeken tussen snoeihard de bocht door maar tegelijkertijd ook mooi gecontroleerd en dat kan dus perfect met deze auto. Goed man!

10 km/u langzamer rijden op de snelweg loont!
Toen ik donderdagochtend de Suzuki Across terug moest brengen naar de importeur in Vianen besloot ik met een maximum snelheid van 90 km/u op de autoweg en de snelweg terug te rijden naar Vianen. Met 100 km/u op de snelweg kwam ik niet boven een elektrische actieradius van 60 kilometer uit dus ik was benieuwd hoe ver ik nu zou komen. Aan het einde van de N11 had ik bijna 50 procent van de rit erop zitten en stond de meter voor Li-ion accu net niet op 50 procent dus als het goed is moest ik het precies gaan halen. Dat zou betekenen dat als je 90 km/u rijdt op de snelweg je nog weer bijna 10 km verder komt op een volle Li-ion accu. Bij de A2 aangekomen zag ik dat het er nog steeds goed uit zag met nog maar iets meer dan 10 kilometer te rijden het nog steeds moest gaan lukken. Omdat ik de auto nog moest wassen heb ik dat bij de Shell-pomp om de hoek bij de importeur gedaan. Geloof het of niet maar toen ik de wasstraat uit reed sloeg de benzinemotor aan met nog maar 500 meter te gaan was mijn missie geslaagd. Ik heb uiteindelijk dus vanaf mijn huis via de N11/A12/A2 = 61,7 km elektrisch gereden + 10 procent compensatie voor de winterbanden = 67,87 km en dat is superrr!
Benzineverbruik tijdens de testweek
Eerste tankbeurt: 2,27 liter E10
Tweede tankbeurt: 1,46 liter E10
Derde tankbeurt: 1,23 liter E10
Totaal: 4,96 liter E10
Totaal gereden tijdens de testweek: 601,2 km /4,96 ltr E10 = 1:121,21

 

Specificaties Jaargang 2020 Carrosserie suv Transmissie e-CVT Aantal deuren 5 deuren of meer Brandstof Benzine Elektrisch Type motor Hybride Aantal cilinders 4 Acceleratie (0-100/sec) 6,0 seconden Topsnelheid 180km/u Vermogen B-136(185)/6.000 E-V/A 134(182,5)/40(54,5) kW (pk)/rpm Koppel B-227/3.200-3.700 E-V/A 270/121 nm/rpm Cilinderinhoud 2,5/2.487 liter Kleppen per cilinder 4 Aandrijving all-wheel-drive Remmen voor Geventileerde schijven Remmen achter Geventileerde schijven Draaicirkel 11,8 meter
Overig
Type bekleding		Leer
Velgen		19-inch
Milieu en veiligheid
Verbruik
Bebouwde kom		7,7 liter/100 km
Snelweg		5,3 liter/100 km
Gemiddeld verbruik		1,0 liter/100 km
C02 uitstoot		22 gram/km
Energielabel		A
Afmetingen
Lengte		4.635 mm
Breedte		1.855 mm
Hoogte		1.690 mm
Wielbasis		2.690 mm
Spoorbreedte voor		1.600 mm
Spoorbreedte achter		1.630 mm
Massa leeg		1.915 kg
Max. toelaatbare massa		2.510 kg
Laadvermogen		495 kg
Aanhanger geremd		1.500 kg
Aanhanger ongeremd		750 kg
inhoud bagageruimte		490 liter
Bandenmaat		235/55-R19
Kosten aanschaf
Kosten gebruik per maand