Deze testauto werd ons aangeboden door BV Nimag
Lekker Soesje!
Samenvatting
Soms, heel soms dan stap je in een auto en weet je direct dat alles klopt, de zit, het interieur, het sturen, de wegligging gewoon ALLES! Deze Suzuki Swace Style 1.8 Hybrid CVT Automaat is zo’n auto en als klap op de vuurpijl bleek het verbruik ook nog eens keigoed te zijn. Op de snelweg reed ik in de rijmodus Eco altijd minimaal 1:20 en mijn snelwegzuinigheidsrit kwam met 1:28 net als mijn gewone zuinigheidsrit met 1:47 nog weer een heel stuk zuiniger uit. Dus ja wat moet ik verder nog vertellen? Oh misschien dit want na de zuinigheidsrit heb ik het ESP/TRC uitgezet en ben in de rijmodus Sport plankgas door de opritbocht bij ‘t Heen gevlamd. Dat was echt vlammen want zo perfect als dit ben ik nog nooit eerder door deze opritbocht heen gereden. Het voelde zo ontzettend mooi-lekker-heerlijk-fantastisch-geniaal aan dat kan ik niet eens onder woorden brengen. Grappige is dat het mede komt omdat dit een stationwagon is. Die hebben namelijk een mooiere balans dan een sedan/SUV/Crossover/etc. Ze hebben dat een keer in Top Gear laten zien op het circuit en daarbij ook meteen uitgelegd waarom een stationwagon op de limiet zo ontzettend mooi in balans en dus bestuurbaar blijft. Als ik in mijn geheugen graaf zou ik niet zo snel een betere Stationwagon weten dan deze en al helemaal geen Hybride Stationwagon want daar zijn er niet zoveel van. Suzuki heeft door met Toyota in zee te gaan een hele goede keuze gemaakt waar ze achteraf denk ik heel erg blij mee zullen zijn. In mijn optiek troeven ze Toyota af door een net zo goede maar wel net wat mooiere auto in de showroom te zetten. Kortom een hele slimme zet van Suzuki die samen met de nieuwe 6 jaar garantietermijn alleen maar hele goed uit kan pakken voor ze.
Plus: Bagageruimte – Balans – Design – Interieur – Stuurgevoel – CVT – Zit
Superplus: Verbruik – Wegligging
Min: Geen idee
Testverslag
Geen idee of automobilisten de afkorting “Soes” kennen maar voor motorrijders is het een veel gebruikte verbastering voor Suzuki vandaar die titel. Toen ik mijn kleine Honda MSX 125 naar binnen reed bij BV Nimag voelde ik mij geen 58 maar 85 jaar oud. Hoe dan? Wel een half uurtje daarvoor was ik keihard onderuit gegaan op de rotonde naast de A2 op een vers maar onzichtbaar dieselspoor. Mijn voorband was sneller dan ik met ogen kon knipperen weg gegleden en KLETS-BAM daar lag ik op het asfalt. De linker voetsteun was afgebroken en het versnellingspookje was naar binnen gebogen en ik zag nog een breuk in het plastic van de tankcover. De schade viel eigenlijk best mee en ik heb dan ook duidelijk de grootste klap opgevangen met mijn lichaam. Resultaat een gekneusde linkerheup, gekneusde ribben en pijn in mijn nek en linkerknie. Ik heb de politie nog gebeld maar die komen niet eens en de diesel blijft dus gewoon liggen met kans op meer motorrijders die onderuit gaan. Welkom in Nederland Bananenland van Mark ‘Pinokkio’ Rutte. De auto die achter mij stopte heeft foto’s gemaakt van het dieselspoor en stom toevallig bleek zijn zoon in de werkplaats van BV Nimag (= Suzuki-importeur) te werken en ook net als ik Daan te heten. Man, man wat voelde ik me ineens oud zeg! Eigenlijk is het best wel erg met mij gesteld, ik voelde geen adrenaline in mijn lijf tijdens het eenzijdige ongeval, ik was niet boos niets van dat alles. Ik had tijdens de koffie alvast een afspraak bij mijn huisarts gemaakt voor vanmiddag dat leek mij toch wel raadzaam. Na een heerlijke cappuccino kroop ik volledig beurs in de Suzuki Swace om op z’n vijfentachtigs naar huis te rijden. Gelukkig is de vering/demping van het type over de weg zweven dus alle hobbels en bobbels deden geen pijn in mijn beurse lijf. Toen ik door het elektrische schuifhek heen reed moest ik even wachten op een vrachtwagen die de weg blokkeerde. Toen ik de zijspiegels wilde verstellen zag ik dat de rechter zijspiegel niet reageerde op het stelknopje. Toen ik goed keek zag ik dat de rechter zijspiegel te ver naar buiten stond en dan reageert ie niet meer op de stelknop. Omdat ik toch moest wachten op een vrachtwagen die de weg blokkeerde ben ik even uitgestapt en heb de zijspiegel handmatig naar binnen gedrukt waarna ie wel reageerde op de stelknop. Gelukkig was ik nog net op tijd om te controleren of de tripmeter op “0” stond en inderdaad, goed gedaan Soes-mannen. Omdat ik zo beurs was als het maar kan ben ik niet over de Lekdijk naar huis gereden maar over de snelweg. Ik moest nog eten en om 15.00u naar de huisarts want ik wilde toch wel even een controle laten doen. Voor mijn gevoel had ik niets gebroken en geen ernstige kwetsuren opgelopen maar je weet maar nooit. Ik heb een hoge pijngrens en dat is aan de ene kant best fijn maar aan de andere kant ook weer niet.
Omdat ik de aandrijflijn goed ken van de Toyota-Hybrides die ik getest heb was het rijden in deze auto een feest der herkenning. Ik ben een groot fan van de Hybride-aandrijflijn van Toyota omdat ik die het meest verfijnd vind van alle soorten Hybride-aandrijflijnen die er zijn. De manier waarop de elektromotor en brandstofmotor naadloos beiden dan wel los van elkaar de aandrijving verzorgen is ongeëvenaard in de autowereld. Ik vind het slim van Suzuki om bij het grotere Toyota aan te kloppen want waarom zelf iets bedenken wat al bestaat. Uiteraard heeft Suzuki de aankleding binnen en buiten zelf verzorgd en ik moet zeggen dat ze dat verdraaide goed hebben gedaan. Zo goed zelfs dat ik om deze reden en de langere garantie de Suzuki prefereer boven het vergelijkbare model van Toyota. Qua prijs ontlopen ze elkaar niets dus daar hoef je het niet voor te doen. Maar dat ene jaar extra garantie vind ik meer de moeite waard. Oké 6 jaar/150.000 km van de Suzuki tegen 5 jaar/200.000 km voor de Toyota maar de meeste mensen rijden bij lange na geen 25.000 km/Suzuki laat staan 40.000 km/Toyota per jaar dus loont een jaar extra veel meer dan die kilometrage per jaar. Het ritje naar huis leek meer op zweven dan op rijden, de vering/demping van deze auto is echt zalig zo uitmuntend. Dit is typisch zo’n auto daar stap ik in en alles klopt en dat heb ik niet zo heel erg vaak hooguit 1 keer per jaar. Op de snelweg ging de *Adaptive Cruise Control er uiteraard meteen op. Aan het einde van de N11 aangekomen was daar dan eindelijk de eerste echte bocht. Ik stond vooraan bij het stoplicht dus bij groen gaf ik stevig gas in de rijmodus Sport. Het onderstel gaf geen krimp en na de haakse linkerbocht gaf ik stevig gas en vloog met 140 km/u door de flauwe rechterbocht. Daarna ging ik meteen weer van het gas en reed met 100 km/u richting de afslag naar de Europaweg. Ik liet het ACC zo lang mogelijk aanstaan en schakelde het pas uit in het laatste deel van de afknijpende rechterbocht naar de rotonde. De g-krachten zijn erg hoog in deze afknijpbocht maar ik vloog er mooi strak doorheen.
*Adaptive Cruise Control – Minimum snelheid = 30 km/u – 3 afstandstreepjes – Te activeren in stilstand
Huisarts en koffers
Omdat ik nog een uur over had voor ik naar de huisarts moest heb ik eerst nog even de Samsonite koffers gefotografeerd. Tijdens het passen en meten onder de rolhoes uitgerold merkte ik dat er iets in de weg zat. Er bleek achter de rolhoes van de bagageruimte nog een andere rolhoes met een gaatjespatroon erin te zitten waarvan ik niet snap wat de functie daarvan is. Na het maken van de foto’s kwam ik er thuis achter dat ik totaal over het hoofd had gezien dat ze bodemplaat van de bagageruimte nog een standje lager gezet kon worden. Verder las ik in de brochure dat je de bodemplaat ook nog om kunt keren zodat de waterbestendige kant boven komt te liggen. Handig voor kitesurfers en andere vormen van watersport, zo zie je maar aan alles is gedacht. De bagageruimte is al niet verkeerd maar met de bodemplaat in de laagste stand is de bagageruimte echt behoorlijk groot en als je de gedeelde achterbank naar voren klapt nog veel groter. Ruimte zat dus in deze Suzuki Swace als je dingen bedrijfsmatig moet vervoeren of ergens iets groots op moet halen.
Samsonite kofferset
Bodemplaat in de hoogste stand
Met hoedenplank: 3×50-liter + 2×33-liter + 3×13-liter
Zonder hoedenplank: 4×50-liter + 3×33-liter + 3×13-liter
Bodemplaat in de laagste stand
Met hoedenplank: 3×70-liter + 33-liter + 2×13-liter
Zonder hoedenplank: 3×70-liter + 2×50-liter + 4×13-liter
Na het fotograferen van de Samsonite kofferset ben ik naar de huisarts gereden voor een controle van mijn kwetsuren. Toen ik ze in mijn zorgdossier las dat ik mijn rug had gebroken en bijna verlamd was geraakt en met 180 km/u vlak langs de vangrail ben gevlogen riep ze totaal verbijsterd uit: “En jij rijdt nog motor???” “Beste mevrouw motorrijden is het mooiste dat er bestaat, het heeft totaal geen zin om dat uit te leggen.” Mijn familie is allang blij dat ik geen motoren meer test maar auto’s, maar op reis gaan met de motor is iets dat ik nooit op zal geven. De huisarts had het liefst dat ik nog even een thoraxfoto liet maken maar daar had ik totaal geen zin in. De afgelopen weken waren al een rollercoaster voor mij geweest na een MRI van mijn hersenen en een EEG dus ik vond het wel even genoeg zo. Pijn is fijn zei ik tegen haar dan weet ik dat ik nog leef. Tja als motorrijder weet je dat je risico loopt en dus kans op kwetsuren licht dan wel zwaar. Na het bezoek aan mijn huisarts stapte ik weer prinsheerlijk in de comfortabele Suzuki Swace. Naar huis rijdend nam ik expres de weg met de verkeersdrempels in plaats van de asfaltweg. Eenmaal thuis bedacht ik me dat wel heel erg mooi weer was en ik net zo goed nu de sfeerfoto’s kon maken. Ik besloot naar Zoeterwoude-Dorp te rijden dat is een uitermate fotogeniek dorpje.
Laatste werkdag
Vrijdag was mijn laatste werkdag want daarna begon mijn twee weken durende meivakantie. Werken op een school is nog steeds de beste baanwissel van mijn leven ooit, twaalf weken betaald vakantie per jaar dat is toch de hemel op aarde voor een motorreizigers zoals ik. En dan ook nog eens heel leuk werk met onvoorstelbaar veel vrijheid en een baas die zich alleen met mij bemoeit indien nodig. Ik vertrok lekker vroeg want dan is het lekker rustig op mijn route, de laatste tijd vertrok ik wat later maar dan is het net wat te druk. Geen files hoor die staan er namelijk nooit maar voor het betere testwerk heb ik liever dat het wat rustiger is. Na het instappen had ik meteen weer dat heerlijke gevoel van de dag ervoor, het gevoel dat alles klopt en als vanzelf gaat. Dit is echt een auto waarin ik me aan niets erger dat is toch mooi of niet dan? Na het rechtsaf slaan de rondweg op zag ik dat er na de rotonde vlak na het stoplicht nog een stoplicht stond voor het viaduct onder de A44 door. Die stond er gisteren nog niet! Het 1ste stoplicht sprong door de lus automatisch op groen maar ik had mazzel dat het tijdelijke stoplicht ook net op groen sprong. Omdat de motor nog koud was duurde het even een aantal kilometer voor ik volledig elektrisch kon rijden. Na Wassenaar-Centrum ging het ACC erop want daarna is het alleen nog maar kaarsrechte wegen met af en toe een afslag. En de eerste afslag is de schuine verkeersdrempel het Wassenaarse Bos in. Ik reed er zonder af te remmen overheen en dat voelde perfect aan, de vering/demping van deze auto staat op een zeer hoog niveau. Op het korte stukje weg tot de T-splitsing volgen nog twee snelheidsbrekers en waar de auto voor mij tot bijna stilstand afremde vloog ik ‘m links met 50 km/u voorbij. Ook dit voelde weer zo goed aan zalig gewoon! Bij de T-splitsing sloeg ik rechtsaf naar de Schouwweg met zijn vele snelheidsbrekers. Ook nu weer startte ik op de eerste snelheidsbreker met 30 km/u en voerde daarna de snelheid op naar 40-50-60 km/u. Maar het maakte de Suzuki Swace allemaal niets uit het bleef goed aanvoelen. Op weg naar huis heb ik voor het eerst getankt – met 153 km op de tripmeter – en omdat ik gewoon lekker door gerede had verwachtte ik een behoorlijk verbruik. Dat bleek echter heel erg mee te vallen want ik kwam op een nette 1:20 uit. In het weekend heb ik aardig wat kilometers gemaakt en het gekke is dat als ik zo heerlijk onbekommerd rond aan het rijden ben ik helemaal vergeet dat ik aan het testen ben. Maar ja wat valt er eigenlijk nog te testen dan? Ik was er namelijk allang uit voor mezelf, dit is gewoon een hele goede auto waar ik niets op aan te merken heb. Het commentaar op AD.nl moest ik dan ook hartelijk om lachen: “Eigenlijk is de Suzuki Swace een Toyota Corolla. Er zijn slechtere ‘donorauto’s’ te bedenken, maar deze middelgrote stationcar is door Suzuki wel érg gemakzuchtig omgebouwd.”
Ik haat maandagen maar deze niet!
En zo werd het maandag en gelukkig was ik na 4 dagen al veel van mijn beursheid + kneuzingen kwijt dankzij een hittepit. Twee minuten in de magnetron en hoppa je legt ‘m een minuut of 5-10 op de beurse plekken. Werkt perfect! Maandag was de eerste vrije dag van mijn twee weken durende meivakantie en het zou een hele mooie zonnige dag worden dus ik had er zin an. Dit is zo’n typische perfecte dag voor een zuinigheidsrit en ik was benieuwd op wat voor verbruikswaarde ik uit zou komen. Het laagst opgegeven verbruik dat ik in de technische specificaties kon vinden is 1:33,33. Het aftanken leverde een nette 1:26,5 op en daar had ik totaal mijn best niet voor gedaan. Dat moest dus ruim beter kunnen en ik was van plan de volledig trukendoos open te trekken. Trukendoos? Jawel want ken en snap deze auto en je kunt er meer uithalen dan je voor mogelijk houdt. Een hele belangrijke truc is als je op een rustig stuk of dalend weggedeelte rijdt even kort het ACC uit te zetten dan wel even het gas los te laten en daarna weer heel rustig gas bij te geven. 9 van de 10 keer rij je dan elektrisch verder totdat de accu te leeg (de NiMh-accu loopt nooit helemaal leeg!) is of het weggedeelte bijvoorbeeld stijgt en dus meer vermogen vergt. De rit begon lekker en ondanks het mooie zonnige weer en het begin van de meivakantie was het niet extreem druk op de N206. Op de stijgende gedeeltes sloeg de benzinemotor altijd aan maar op de dalende gedeeltes loste ik heel even kort het gas en reed ik elektrisch verder. Laat je het ACC aanstaan en doe je dit niet dan moet je maar hopen dat de computer de benzinemotor uitschakelt en de Suzuki Swace elektrisch verder rijdt. De truc van even het ACC uit gas los en weer gas geven werkt perfect en kan je een hoop benzine besparen. De benzinemeter geeft in deze auto met een volle tank geen enkele indicatie of de rit zuinig verloopt. De wijzer begint pas heel laat met teruglopen dus na 69,8 km is staat de wijzer nog steeds op vol. Ik had dus geen enkele indicatie hoe zuinig ik aan het rijden was. Uit ervaring met de Hybrides van Toyota weet ik echter dat die behoorlijk zuinig zijn binnendoor rijdend en in de stad dus dat moest goed komen. De rit door Vogelenzang, Bentveld en Zandvoort verliep uitstekend. Ik kon prima afremmen met behulp van de B-stand maar je moet daar wel op oefenen want het best een kunst op zich om in te schatten wanneer je ‘m in de B-stand moet zetten. Daarna moet je niet vergeten om ‘m weer in de D-stand te zetten want anders werkt het ACC niet. De versnellingspook is overigens ook een echte (lees: grote) versnellingspook, persoonlijk vind ik dat kleine blauwe pookje van de Toyota Prius een stuk mooier maar goed het is niet anders. De terugrit verliep uitstekend en na 69,8 km stond ik weer bij de Esso-pomp in Katwijk aan Zee. Het verbruik bleek veel lager te zijn dan het laagst opgegeven verbruik, ik kwam uit op maar liefst 1:47,2. Netjes toch! Daarna moest ik uiteraard even door de opritbocht bij ‘t Heen knallen want dat is nou eenmaal het standaard-recept na een zuinigheidsrit. Ik zette het ESP en TRC uit en reed richting de oprit waar ik bijna nog een aanrijding had met een leipo die van links kwam. Daarna reed ik rustig op de apex af en gaf plankgas in de rijmodus Sport en vloog heel mooi met een perfect door de bocht glijdende Suzuki Swace de N206 op. Dit was werkelijk miraculeus mooi-goed-geniaal verzin het maar. Dit had ik absoluut niet verwacht, ha, ha wat is deze auto goed zeg.
Politiebusje… oeps
Dinsdagavond was het tijd voor de snelwegzuinigheidsrit = met 100 km/u op de ACC op en neer naar Hoofddorp. Ik was heel benieuwd wat ik zou halen qua verbruik want als ik ruim boven het laagst opgegeven verbruik uit kan komen met een gewone zuinigheidsrit dan moet ik met deze snelwegzuinigheidsrit toch redelijk in de buurt kunnen komen van dat laagst opgegeven verbruik. Nadeel is natuurlijk dat ik met 100 km/u veel minder elektrisch kan rijden dan met snelheden van 30/50/60/80 km/u maar wie weet ben ik te negatief. We gaan het zien. Het aftanken gebeurde uiteraard bij de Total om de hoek waarna ik naar de A44 reed. Eenmaal op de snelweg activeerde ik het ACC en zette ‘m vast op 100 km/u. Het was relatief rustig en ik hoefde dan ook niet vaak in te halen, hooguit een extreem slome dakpan op voetjes maar dat was het dan ook. Bij de afslag Hoofddorp aangekomen had ik ‘m lekker helemaal vrij dus ik kon heel mooi en lekker strak door de afrit-S-bocht heen. Het verkeerslicht stond op groen dus ik kon meteen doorkarren en smeet de Suzuki Swace lekker hard en strak met piepende banden door de bocht. En middenin de bocht keek ik naar links en zag ik pas dat er een politiebusje voor het verkeerslicht stond. Moet kunnen toch? Ik reed aan de andere kant weer de snelweg op en ik had nog niet ingevoegd of er reed al een politieauto achter mij. Verderop zag ik op de grote parkeerplaats naast het brugrestaurant over de A4 een hele lading politieauto’s en politiebusjes staan, ze waren dus met een grote verkeerscontrole bezig. Eenmaal op de A44 begon het stijgen en dalen weer en elke keer weer probeerde ik op de dalende weggedeeltes zoveel mogelijk elektrisch te rijden. Met 100 km/u is dat echter een stuk lastiger dan met snelheden van 50/60/70/80 km/u dus ik was benieuwd of het verbruik een beetje mee zou vallen. Voor de afgelegde 52,9 km bleek ik 1,89 ltr E10 verbruikt te hebben = 1:28 wat ik een hele nette waarde vind. Het is een voor mijn doen kort testverslag geworden maar in dit geval was dat omdat de auto ontzettend goed is bevallen. Als je op zoek bent naar een goede betrouwbare zuinige stationwagon is de Suzuki Swace een absolute aanrader!
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Overig |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Type bekleding |
 |
Skai+ stof | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Velgen |
|
16-inch | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Milieu en veiligheid |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Verbruik |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bebouwde kom |
|
3,9-4,4 liter/100 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Snelweg |
|
3,5-4,0 liter/100 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Gemiddeld verbruik |
|
4,4-5,1 liter/100 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
C02 uitstoot |
|
103 gram/km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Energielabel |
|
A | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Afmetingen |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lengte |
|
4.655 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Breedte |
|
1.790 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hoogte |
|
1.460 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wielbasis |
|
2.700 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Spoorbreedte voor |
|
1.530 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Spoorbreedte achter |
|
1.530 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Massa leeg |
|
1.375 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Max. toelaatbare massa |
|
1.835 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Laadvermogen |
|
460 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Aanhanger geremd |
|
750 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Aanhanger ongeremd |
|
450 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
inhoud bagageruimte |
|
596 liter | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bandenmaat |
|
205/55-R16 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kosten aanschaf |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kosten gebruik per maand |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||