Swifting and Shifting
De Suzuki Swift is totaal vernieuwd! Veel mensen zeggen bij het zien van een vernieuwd model vaak: “Ja dat zal wel maar ik zie geen verschil tussen het nieuwe en oude model.” Wel dat was in dit geval ook exact de bedoeling, omdat de looks van de Suzuki Swift nog steeds prima voldoen in het huidige autopark heeft Suzuki die behouden. Waar merk je dan (direct) aan dat je in een nieuwe Suzuki Swift rijdt? Het eerste wat me opviel na amper een kilometer rijden was de goede vering/demping van deze nieuwe Swift, die is duidelijk beter dan die van de oude versie. Een slimme zet van Suzuki want het eerste wat een automobilist voelt tijdens een vaak korte testrit is het comfort. En dat comfort staat of valt met een goede vering/demping en dat is hoe dan ook een belangrijk aankoopargument. Oudere mensen houden niet zo van stuiterbakken en jongeren willen geen deinauto en het mooie is dus dat de vernieuwde Suzuki Swift geen van beide is. Twee hele mooie voorbeelden hiervan zijn de Peugeot RCZ 1.6 THP 200 en de Renault Wind 1.6 16v Exception, twee auto’s die werkelijk subliem goede vering/demping (comfortabel én toch ook sportief) voor auto’s van een dergelijke prijs. De vernieuwde Suzuki Swift mag dan niet het niveau van de Peugeot en de Renault halen, maar voor een hatchback in zijn prijsklasse durf ik de Swift juist wel weer subliem te noemen.

SNEEUW!!!
Ik had er stiekem op gehoopt maar had toch niet verwacht dat er tijdens de testweek met de Suzuki Swift al zoveel sneeuw zou vallen. Wel dus! Maandagmiddag stond er in de avondspits maar liefst 884 kilometer file, de drukste avondspits uit de geschiedenis las ik op een online krant. Het gekke is dat ik tijdens de avondspits nog naar de apotheek ben gereden, en ik heb toen net zo hard gereden als dat ik normaal gesproken doe. Ik sta er echt elke keer weer van te kijken hoe ongelofelijk langzaam veel automobilisten gaan rijden als er amper 2 vlokjes sneeuw vallen. Dat is namelijk totaal niet nodig(!), sterker nog dat voorzichtige en vaak onzekere rijgedrag levert juist méér gevaar op voor de medeweggebruikers. Zolang je de wielen maar aangedreven houdt, op de motor afremt en mooi vloeiend rijdt is er helemaal niets aan de hand, in een handgeschakelde Swift althans. Met een automaat zoals in deze Swift werkt het natuurlijk net even anders. Deze automaat heeft geen flippers of een mogelijkheid om zelf op/terug te schakelen in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Abarth 500C die ik een week eerder heb getest. En dus moet je vooral op de secundaire wegen (op gestrooide snelwegen kun je uiteraard gewoon in de D-stand rijden) voor de één van de twee berg-standen kiezen afhankelijk van de gereden snelheid: 2 of L. In deze twee bergstanden remt de Suzuki Swift namelijk meer op de motor af dan in de D-stand. Als iedereen normaal en netjes door zou rijden volgens de manier zoals ik hiervoor beschreven heb, zou er maandag hooguit de helft van die 884 kilometer file hebben gestaan. Zelfs als ik maandag bij wijze van spreken op handen en voeten van werk naar huis zou zijn gekropen, was ik nog sneller thuis geweest dan met de auto. Gelukkig mocht ik niet werken vanwege een hardnekkige en opnieuw opspelende bacterie-infectie. Het werken met humane eicellen en embryo’s gebeurt onder steriele omstandigheden en elke kans op besmetting moet natuurlijk uitgesloten worden. Zo was ik dus kerngezond toch een soort van ziek want bureauwerkzaamheden hadden ook geen zin omdat deze bacterie-infectie (Staphylococcus Aureus voor de medici onder de lezers) nogal besmettelijk is.

Accu ophalen
Omdat het dinsdag/woensdag/donderdagnacht erg koud zou worden besloot ik dinsdagochtend om de accu uit mijn motor te halen want die stond namelijk buiten. Omdat er een verbouwing gaande is bij BV Nimag kon mijn motor helaas niet binnen staan. Na het ophalen vond ik een berichtje op mijn voice-mail van de PR-manager van Suzuki die even een motorhoes van Suzuki over mijn Yamaha had gedaan waarvoor dank. Daardoor hoefde ik zaterdag niet langs te rijden om mijn motorhoes over mijn motor te doen. Maar helaas moest ik nu dus alsnog naar BV Nimag om de accu eruit te halen. Afijn een leuk ritje en ik was benieuwd hoe het op de weg zou zijn ‘the day after’ die 884 kilometer file. Gelukkig viel het om 10.00u mee met de drukte en kon ik lekker doorrijden. Nou ja lekker doorrijden? Op de N11 had een vrachtwagen lading verloren en omdat dit net gebeurd was, en een auto voor mij het zicht ontnam, kon ik de lading niet meer ontwijken. De auto voor mij probeerde de ongeveer 10 centimeter dikke hardboard-achtige plaat nog met een abrupte stuurbeweging te ontwijken, maar dat liep dus bijna fout af want het ESP heeft ook zijn grenzen! Zeker onder deze winterse omstandigheden moet je nooit volledig op het ESP vertrouwen, het is en blijft een hulpmiddel meer niet!
Ik ben gewoon recht over de afgevallen lading heen gereden dat is veel veiliger. De Suzuki Swift kwam daardoor wel even met vier wielen los van het asfalt zo heftig was het. Het gekke is dat dit iets is wat ik heb geleerd tijdens een anti-slipcursus voor motorrijders. Daar leer je namelijk over obstakels heen te rijden zoals afgevallen lading. Dit is ook de reden dat je altijd twee handen aan het stuur moet hebben, want als het stuur uit je handen slaat – wat zomaar kan gebeuren – dan hang je voor je het weet in de vangrail of rij je tegen een (vracht)auto aan op de rijbaan naast je. Het is mij in een BMW 120d (de eerste versie had een erg onzekere achterkant) zelfs een keer overkomen dat het stuur keihard uit mijn handen sloeg mét twee handen aan het stuur. Ik heb toen wekenlang pijn van mijn polsen gehad, vergis je daar dus niet in! De rest van de rit verliep probleemloos en anderhalf uur later was ik alweer thuis.

Fijn motorblok
In eerste instantie was ik wel even verbaasd, een cilinderinhoud van slechts 1.2 liter en dan toch 94 atmosferische Pk’s? Maar ach mijn motor, een Yamaha Fazer, heeft 1 Pk meer en meet slechts 600cc oftewel 0,6 liter en ook zonder turbo. Motorblokken van auto’s en motoren vergelijken is natuurlijk niet eerlijk, maar ja Suzuki maakt ook de Hayabusa, een 1.3 liter hyperbike met dik 197 Pk (daar heb ik nog 300+ km/u mee gereden op de Duitse Autobahn, fantastische motor!). Dat blok mag rond de 10.000 toeren draaien, dat lijkt mij nou een leuk motorblok voor de vernieuwde Suzuki Swift Sport die er aan zit te komen. Keep on dreamin’ Daan want dat gaat natuurlijk nooit gebeuren. In navolging van de algemene trend heeft Suzuki ook met de vernieuwde Swift voor downsizing gekozen, minder cc’s en toch net zoveel of zelfs meer Pk’s. Nou las ik hier en daar op het internet wat klachten dat je de vernieuwde Swift goed op toeren moet jagen, oftewel ver door moet trekken in de versnellingen. Gelukkig had ik daar minder last van want een automaat rijdt in dat opzicht fijner als een handgeschakelde versnellingsbak, even wat gas bij en de toerentellernaald vliegt direct omhoog. En nou komt het, de 4-traps automaat (met O/D zie het zwarte knopje op de zijkant van de versnellingspook) schakelt zo ongelofelijk snel, soepel en schokvrij dat ik bijna het idee had met een CVT-versnellingsbak te maken te hebben. Persoonlijk vind ik een automaat in een kleine auto erg fijn, alhoewel de handgeschakelde versie ook fijn schakelt. Het enige dat me tegenviel is het verbruik, zelfs bij een relatief normale rijstijl kwam ik uit op 1:13. Ik ga er blind vanuit dat ik met de handgeschakelde versie een lager verbruik kan halen.

Taxi Daan
Het was weer typisch zo’n week waarin ik een aantal keren voor taxi moest spelen. Zaterdagmiddag moest ik mijn broer ophalen in Amsterdam omdat we zijn verjaardag zouden vieren bij mijn moeder in Leiden. Ik heb werkelijk geen idee wat er aan de hand was die middag, maar de ene na de andere automobilist haalde de meest vreemde capriolen uit. Met 50 km/u de oprit naar de A44 oprijden lijkt me nou niet bepaald zoals je het leert tijdens autorijles. Vervolgens schoot iemand zonder richting aan te geven vlak voor me langs terwijl ik net aan het inhalen was. Daarna viel diegene zowat stil terwijl je met autorijles wordt geleerd dat inhalen een kwestie is van gas geven, hup er voorbij en dan weer terug naar de rechter rijstrook. Daarna reden er de hele route tot aan de afslag Duivendrecht veel automobilisten langzamer dan de maximumsnelheid terwijl er werkelijk in de verste verte geen file te bekennen was. Dan weer kon ik doorrijden en dan weer viel ik bijkant stil voor mijn gevoel. Nou ja ik ben maar met de stroom mee gezwommen en op dat moment was ik blij in een automaat te rijden, dat scheelt een hoop geschakel. Helaas had het totaal geen zin om de cruise control aan te zetten want als het verkeer niet lekker doorstroomt kun je het wel aan/uit blijven zetten. Op de terugweg kon ik gelukkig, afgezien van een hele korte file, lekker doorrijden nu wel met de cruise control aan. Omdat mijn moeder en mijn neefje ook in de auto zaten kon ik meteen even vragen hoe de zitruimte achterin is. Tot mijn verrassing zeiden ze allebei dat ze heerlijk ruim konden zitten. Dat moet ook wel want de vernieuwde Swift is 9 cm langer, 1 cm hoger en 0,5 breder dan het vorige model, en nog mooier is dat ie zelfs minder weegt dan het vorige model.

Roll-over-Swifthoven
Veel auto’s in de prijsklasse van de Suzuki Swift hebben behoorlijk last van overhellen tijdens snel genomen bochten. Op zich is dat geen probleem als je niet beter weet. Stap je echter in een auto zoals de Swift dan is het toch best een eye-opener om te voelen dat een auto die minder overhelt gewoon veel fijner rijdt. Dat heeft alles te maken met de goede vering/demping van de vernieuwde Suzuki Swift. Uiteraard heb ik nog even de grens opgezocht (viel niet mee tijdens zo’n week met sneeuw) en ik moet zeggen dat die verder ligt dan ik had verwacht. Veel hatchbacks in deze prijsklasse raken eerder in onderstuur dan deze vernieuwde Swift. Toch heeft zo’n week met veel sneeuw zo zijn voordelen. Zo kun je perfect het ESP uittesten en ook kun je de werking van het ABS tot in de finesses aanvoelen. Rem je bijvoorbeeld hard op asfalt dan gebeurt er niets en rijd je meteen daarna even lichtjes al remmend over een stuk sneeuw dan voel je direct het ABS-systeem ingrijpen.
Het ESP heb ik even uitgetest op de grote parkeerplaats vlakbij het strand van Katwijk aan Zee. Er is geen betere manier om iemand te laten voelen wat het ESP doet dan eerst rondjes rijden in de sneeuw met het ESP aan en vervolgens met het ESP uit. Met het ESP aan zie je het oranje ‘slippende-auto-lampje’ constant knipperen, en voelde ik het ESP constant het wegglijden van de auto tegengaan of beter gezegd corrigeren. Zet je het ESP uit dan glijdt de Swift alle kanten op. Wil je dit ook graag een keer zelf oefenen maar dan liever onder gecontroleerde omstandigheden dan is een anti-slipcursus zeer aan te raden.