Gouden Oor?
Toevallig heb ik veel latijn gehad tijdens de twee medisch chemisch georiënteerde studierichtingen (vakken chemie + anatomie) die ik heb gevolgd. Daardoor weet ik dat het symbool voor goud in het periodiek systeem “Au” is en dat dit voor “Aurum” staat. Het gekke is dat in Wikipedia het volgende staat: “De naam ‘Auris’ is een afleiding van het Latijnse woord voor ‘goud’.” Vreemd want “Aurum=Latijn voor goud” en “Aureus=Latijn voor gouden” terwijl “Auris=Latijn voor oor”. Al met al behoorlijk verwarrend als je het mij vraagt. Vandaar dus die verwarrende titel, en dus heb ik even aan de zoon van mijn zus gevraagd hoe het nou zit. Die heeft Latijn gehad op het Gymnasium en vertelde mij dat Auris een vervoeging (meewerkend voorwerp) is van Aurum en ook betekent “gouden voor iemand” of “gouden aan iemand”. De rit naar Toyota was in ieder geval (voor mij althans) een rit met een gouden randje, het was heerlijk zonnig weer en op de motor heb ik nooit last van files. Voordat ik op de motor was gestapt in Vianen had ik in de Kia Sportage (ik moest de nieuwe Kia Sportage terugbrengen) op de radio gehoord dat er op de A27 vlakbij Toyota een op- en afrit afgesloten waren vanwege een zeer ernstig ongeluk. Bij Toyota aangekomen hoorde ik dat er een auto volledig was geplet tussen twee vrachtwagens. In die auto zat een vrouw en vier kinderen uit verschillende gezinnen. De vrouw en drie van de vier kinderen waren om het leven gekomen, één kind was zwaar gewond afgevoerd met een traumahelikopter. De achterste vrachtwagen had de file te laat gezien en was vol op de auto voor hem ingereden. Hoe weinig er van de auto over was mag blijken uit de volgende zin die ik op het internet las: “De auto is met de slachtoffers er nog in afgevoerd.” Bij dit soort ongevallen komen er nogal wat dingen om de hoek kijken qua verkeersveiligheid (“Houd afstand” en “Houd je aandacht bij het verkeer”) maar vooral ook qua voertuigbeheersing. De chauffeur van de achterste vrachtwagen had dus duidelijk niet op zitten letten. Het overkomt iedereen wel eens dat hij één of meerdere seconden kwijt is, alleen als het je overkomt op het verkeerde moment dan kan dat grote gevolgen hebben. Waarom kom ik toch ook hier weer op het onderwerp “voertuigbeheersing”? Om de doodeenvoudige reden dat je ook met een vrachtwagen nog op het allerlaatste moment uit kunt wijken. Een cursus voertuigbeheersing voor vrachtwagens bestaat namelijk ook, zelfs als je met een truck met oplegger in de slip raakt kun je nog van alles doen. Op de grens kunnen/durven rijden is dus geen overbodige onzin maar pure noodzaak, zeker als je ook nog eens in een reflex moet handelen!

Omrijden
Vanwege het ernstige ongeluk op de A59 zat er weinig anders op dan om te rijden. De A27 richting Gorinchem was één lange file, en de oprit naar de A59 bij Raamsdonksveer was gek genoeg nog afgesloten ondanks het feit dat de A59 alweer was opengesteld voor verkeer. Beetje suf om dan die oprit nog steeds dicht te houden, dat is nou totaal onnodig files veroorzaken. Dus ben ik toen maar via de volgende afslag binnendoor alsnog naar de A59 gereden. Best leuk want daardoor kon ik meteen de Toyota Auris beter leren kennen. Alleen maar snelweg naar Leiden schiet wel op qua tijd, maar schiet niet op om de auto te leren kennen. De oprit naar de A59 is een hele mooie strakke bocht. Gezien de uitstekende wegligging van de Toyota Prius ging ik er automatisch vanuit dat de wegligging van deze Toyota Auris net zo goed zou zijn. En inderdaad liet de Auris zich heel strak door de bocht sturen. De vering/demping hebben ze net als bij de Toyota Prius erg goed voor elkaar. Eenmaal op de snelweg heb ik het gas diep ingetrapt, niet omdat ik vreselijke haast had maar omdat ik wilde kijken hoe snel de Auris is. Met exact hetzelfde 1.8 liter motorblok als in de Prius en ook een CVT-versnellingsbak mag het duidelijk zijn dat de Auris lekker vlot is. Juist met inhalen en tussen-acceleraties ben je met een CVT in het voordeel. Het koppel en de Pk’s zijn direct voor handen en dat is uniek voor deze versnellingsbak. Er is zelfs een keer een F1-auto gebouwd met een CVT door het team van Williams-Renault, maar die was zoveel sneller als een gewone F1-auto dat de FIA het direct verboden heeft. CVT rulez!

Op naar Deventer
Het is alweer een tijdje geleden dat ik op bezoek ben geweest bij Spike (Jeroen van der Veen), logisch want hij woont nou niet bepaald om de hoek. Spike had mij door de telefoon verteld dat hij nog twee lekker keerringen wilde laten vervangen van een WP-voorvork. Dat is een mooi klusje voor Paul Klop onze veringspecialist. Dus ben ik op zondag 3 oktober even die WP-voorvork op gaan halen in Deventer. Aangezien Deventer een uitermate fotogenieke stad is was dat meteen een goede gelegenheid om mooie sfeerfoto’s van de Toyota Auris maken met Jeroen. De snelweg naar Deventer is niet erg bijzonder, alleen het laatste stukje vind ik altijd weer erg mooi. Gelukkig heeft de Toyota Auris een cruise control, knopje indrukken, hendeltje naar beneden duwen en lekker met 125 km/u (ik tel altijd de correctie van de politie erbij op) richting Deventer. Ik neem altijd de afslag Twello/Wilp want na Wilp volgt een hele mooie rit over de – hoe kan het ook anders – Wilpsedijk richting Deventer. Er gaat in Nederland absoluut niets boven een mooie dijkweg. Ondanks de Michelin Primacy HP tourbanden en de niet sportieve vering liet de Auris zich heerlijk sportief over de dijk sturen. Het chassis voelt namelijk lekker stijf aan en dankzij de uitstekende vering/demping is de wegligging van de Auris erg goed, zeg maar gerust uitmuntend. Ik noem de vering expres niet comfortabel, want deze vering zit namelijk perfect tussen comfortabel en sportief in. Op de terugweg belandde ik op de A1 nog even kort in een file. Tijdens het filerijden zag ik rechts van mij plotseling een bandenspoor in het gras. Een paar honderd meter verderop zag ik rechts van mij tegen de bosrand aan een auto op zijn kant in een greppel. Ik weet het natuurlijk niet zeker maar waarschijnlijk was het anders afgelopen als de bestuurd(st)er een cursus voertuigbeheersing had gevolgd.

Zéér verrassend…
en toch eigenlijk ook weer niet. Een uitmuntende wegligging, zoals van deze Toyota Auris 1.8 Full Hybrid Executive, hangt naast goede vering/demping meestal samen met de montage van Ultra High Performance sportbanden. Deze Auris heeft echter hele doodgewone Michelin Primacy HP om de velgen liggen. Op de website van Michelin staat achter Michelin Primacy HP: “Bestemd voor auto’s uit het hogere segment en kilometervreters.” Hoe kan het dan dat de wegligging van deze Auris ondanks deze kilometervreterbanden toch zo ontzettend goed is? Dat heeft te maken met de voor een gewone hatchback uitstekende vering/demping. Laatst schreef ik in het testverslag van een sportauto dat slechte vering/demping een goede band slecht kan laten presteren, maar andersom kan natuurlijk ook. Een goede vering/demping kan een minder goede band beter laten presteren. De Michelin Primacy HP is geen hoogvlieger qua grip, maar onder deze Auris doet dit type band het véél beter als ik verwacht had. Maar natuurlijk is het niet om de goede vering/demping alleen die van belang is, dan zou ik namelijk liegen. De algehele balans van de auto moet natuurlijk ook goed zijn. Kortom het hele plaatje moet kloppen en dat is bij deze Toyota Auris 1.8 Full Hybrid Executive inderdaad het geval. Monteer vier 17-inch velgen met Utlra High Performance banden en deze Auris zal goed scoren bij de sportieve hatchbacks. Het gebrek aan Pk’s wordt namelijk ruimschoots gecompenseerd door de uitmuntende wegligging.

Rangschikking
Als je mij zou vragen waar staat deze hatchback ten opzichte van de hatchbacks van de andere automerken dan zou ik antwoorden: “Op de eerste plaats bij de gewone hatchbacks en ruim boven de middenmoot bij de sportieve hatchbacks.” Elke dag langer die ik in deze Auris reed werd ik enthousiaster over deze auto. Het overkomt me niet zo vaak dat ik in een ‘gewone’ (voor zover je een Full Hybrid gewoon mag noemen, red.) gezinsauto stap en het zo naar mijn zin heb. Niet één keer maar elke keer en elke keer een beetje meer. Juist hierdoor, en omdat ik de Prius reeds getest heb, ben ik steeds beter gaan begrijpen waarom ze Toyota zo zwart hebben gemaakt in de media. De kwaliteit van de auto’s van Toyota is zo ontzettend goed dat je daar alleen maar jaloers op kunt, nee wel moet zijn. De werkelijk fenomenaal en totaal feilloos werkende Full Hybrid-technologie staat in mijn ogen op zeer eenzame hoogte in de autowereld. Het werkt zo verschrikkelijk goed dat je niet eens door hebt hoe goed! Het lijkt zo makkelijk maar het is het moeilijkste dat er is. Als ik zie hoeveel problemen luxe automerken als Audi, BMW en Mercedes vaak hebben met de elektronica op hun nieuwe modellen (en dat komt dus nooit in het nieuws!, red.), dan kun je alleen maar diep respect hebben voor een ogenschijnlijk ‘simpel’ Japans automerk als Toyota. Alhoewel simpel? Veel automobilisten weten niet dat Toyota de grootste automobielfabrikant ter wereld is. “Qua verkoopaantallen neemt Toyota sinds 2007 wereldwijd de eerste plaats in, nog voor General Motors.”

Zuinigheidsrit
Net als de Prius moest deze Auris Full Hybrid er ook aan geloven; de zuinigheidsrit. De Toyota Prius 1.8 Full Hybrid deed het al niet verkeerd dus ik ging er daarom ook vanuit dat deze Toyota Auris, met exact hetzelfde motorblok en hybridetechniek, het minstens zo goed zou doen. De rit begon direct goed want bij de eerste rotonde na de benzinepomp hoefde ik niet te remmen. Ik begin mijn zuinigheidsritten tegenwoordig vanaf een benzinepomp na het viaduct in Katwijk-Binnen in plaats van ervoor. Tot aan Vogelenzang had ik een voor de verandering (not!) weet eens een Audi A5 achter me hangen. In het begin zat de Audi nog even te pushen maar toen de bestuurder door had dat ik constant 80 km/u bleef rijden liet hij zich afzakken. Aan het einde van de N206 zette ik de cruisecontrol uit en activeerde de motorrem, de “B” op het kleine slimme CVT-versnellingspookje. Voor mijn gevoel had ik de juiste bochtensnelheid en dat was ook wel zo alleen was het asfalt nog nat. En nat asfalt en Michelin Primacy HP banden dat betekent glijden. Perfect glijdend over vier wielen, met een knipperend ESP-lampje (ondertussen een grappig alarmgeluid producerend) op het dashboard, kwam ik de bocht uit. Mhh dat was toch niet helemaal mijn bedoeling geweest maar het voelde wel erg lekker aan. ’s Middags uit werk vandaan had ik de Auris ook al over een aantal rotondes en door een aantal mooie bochten heen laten glijden. Ondanks dat de Auris net zo groot is als de Hyundai i30 voelt het glijden totaal anders aan. Waar de Hyundai i30 met onderstuur over de voorwielen weg gleed daar gleed de Toyota Auris 1.8 Full Hybrid veel mooier over vier wielen tegelijk weg. Dat moet wel iets te maken hebben met het zware accupakket net achter het midden van de auto want dat is eigenlijk het enige verschil met de i30 die net als de Auris een hatchback is net zo groot is. Zo zie je maar weer hoe belangrijk een goede de balans is naast goede vering en goede banden! Maar okay daarna ging het verder richting Zandvoort en hier moest ik op de rotste T-splitsing van het zuinigheidstraject de enige keer (ik verklap het alvast maar) remmen. Eenmaal op de boulevard rijdend waren mijn neefje en ik getuige van een waanzinnig mooi schouwspel. De lucht kleurde, rood, oranje, blauw, paars afijn verzin het maar. De uit elkaar getrokken wolken gaven het geheel het uiterlijk van een gigantisch schilderij dat er elke minuut anders uit zag. De mooie foto die ik bij dit testverslag heb gezet is dan ook maar een momentopname en haalt het niet bij de werkelijkheid. En zo reden we verder en we hebben daarna, zoals ik al heb verklapt, niet één keer hoeven te remmen. Resultaat was uiteindelijk een verbruik van 1:24,4 en dat is een waarde waar een 1.8 liter benzineauto zich niet voor hoeft te schamen. Mijn hoogste verbruik tijdens de testweek was overigens 1:15 met constant planken in de PWR mode. Een gemiddeld verbruik van 1:18-1:20 is geen enkel probleem.

Handig, logisch, simpel
Tijdens de testweek las ik het verhaal in de krant van een Amerikaan die 27 jaar onschuldig in de gevangenis heeft gezeten. Toen hij na zijn vrijlating in een winkelcentrum liep dacht hij dat iemand een wapen trok toen diegene zijn mobieltje open klapte. Op zo’n moment vraag ik me dan altijd af hoe zo iemand zou reageren als hij in een auto als deze Toyota Auris 1.8 Full Hybrid plaats zou nemen. Het grappige is dat deze Toyota net als mijn Macbook ‘selflearning’ is zoals de Engelsen dat zo mooi kunnen zeggen. Zet een Macbook aan ga erachter zitten en na een dag weet je hoe alles werkt, en zo is het ook met deze Toyota Auris 1.8 Full Hybrid. Het dashboard en de bedieningselementen zijn zo overzichtelijk en zo logisch dat je eigenlijk niets fout kan doen. Ook de werking van het Hybridesysteem laat zich via een meter en symbolen op het instrumentenpaneel verklaren. Het is iets minder mooi als in het duurste model Prius die ik mee had gekregen maar net zo duidelijk.
Net als de Prius is ook de Auris erg stil van binnen, zowel elektrisch rijdend als met de verbrandingsmotor. Ook voor de Auris geldt dat je tot en met 50 km/u elektrisch kunt rijden. Boven die snelheid schakelt de verbrandingsmotor automatisch en naadloos in. Wil je boven de 50 km/u elektrisch rijden dan is het een kwestie van eerst vaart maken met de verbrandingsmotor, het gas los laten bij 70 tot 80 km/u, de verbrandingsmotor slaat af, weer gas geven et voila je rijdt elektrisch verder met een maximum snelheid van 60 tot maximaal 70 km/u.

Hybride-ruimte
De Auris lijkt niet echt groot en als je dan bedenkt dat er in deze Auris Full Hybrid ook nog eens ruimte opgeofferd moest worden voor een accupakket wat blijft er dan nog aan bagageruimte over??? Puur subjectief bezien zou je denken dat er dan waarschijnlijk maar net genoeg bagageruimte overblijft voor één beautycase, net als bij de Smart. Puur objectief bezien helpt de Samsonite kofferset mij om te bewijzen dat dergelijke subjectieve beweringen veelal onzin zijn (in de Smart pasten ook veel meer koffers dan iedereen schreef of beweerde). En er worden heel wat subjectieve beweringen online gegooid op de algemene autoforums. Iedereen roept om het hardst en maakt veelvuldig gebruik van superlatieven om toch maar vooral – zonder enige onderbouwing – te benadrukken dat ze gelijk hebben. Dat iedereen elkaar napraat, zoals bij de Toyota Prius, hebben de meesten niet eens door. Degenen die daar niet aan meedoen krijgen na verloop van tijd meestal een ban aan hun broek. En zo hou je op een gegeven moment alleen maar forumleden over met dezelfde mening(en). De omschrijving op Vandale.nl van het woord “forum” (: 1 groep deskundigen die met het publiek discussiëren over een bep. kwestie: ~discussie 2 website waar over een bep. zaak kan worden gediscussieerd) zegt denk ik genoeg. Bij 2 staat alleen website want de deskundigen zijn blijkbaar ver te zoeken op dergelijke forums vinden ze bij “van Dale”. Al dat forum-gebla-die-bla-die-bla-die-bla is allemaal onzin want één simpele foto zegt meer dan 1.000 woorden zeg ik altijd maar. Er gaan best veel koffers in die Toyota Auris 1.8 Full Hybrid Executive niet waar?

De grens/Over de grens
Grenzen zijn er om overschreden te worden want alleen op die manier kun je erachter komen waar de grens van je auto ligt. Sommige mensen vinden mijn manier testen volslagen nonsens, maar direct na het terugbrengen van de Toyota Auris sprak ik een PR-man die mijn manier van testen volledig onderschrijft. “Als ik een nieuwe auto koop dan wil ik weten hoe die auto zich gedraagt in het grensbereik”, zei hij tegen mij. Wat is de zin ervan om met een testauto de grens op te zoeken van de wegligging? Voor de kick hoef ik het absoluut niet te doen, daarvoor heb ik mijn motor want het rijden daarop is beter, mooier, lekkerder en sensationeler dan de beste drug op aarde. Waarvoor dan wel? Lees de kranten maar eens dan begrijpen jullie het misschien. De jaarlijkse grote aantallen kleine krantenberichtjes met daarin onverklaarbare eenzijdige dodelijke ongevallen werpen hopelijk meer licht op de zaak. De eenzijdige ongevallen die verband houden met drank- en/of drugsgebruik wil ik hierbij overigens buiten beschouwing laten. Ik weet zeker dat in veel gevallen erger voorkomen had kunnen worden als de bestuurd(st)er exact de grenzen van zijn/haar auto had gekend. De meeste automobilisten weten namelijk absoluut niet hoe hun auto zich gedraagt in het grensbereik. Omdat ze dat niet weten doen ze vaak alles verkeerd wat ze maar verkeerd kunnen doen als ze in een slip raken of naast de weg terecht komen. Helaas maar al te vaak met vaak fatale gevolgen. Vandaar dat ik in mijn testverslagen regelmatig hamer op het volgen van een cursus voertuigbeheersing (zie: voertuigbeheersingnederland.nl van Leo Krippendorf). Je kan namelijk alleen de grenzen van je auto leren kennen als je op de grens kunt rijden en er overheen. Maar het gaat mij niet alleen om eenzijdige ongevallen maar ook om andere misschien wel net zo belangrijke dingen. Het voorkomen van een ongeval is daar één van. Iedereen let wel eens een keer niet op, iedereen moet wel eens vol in de remmen omdat je zelf of omdat iemand anders niet op zit te letten. In dit soort gevallen komt het aan op je reflexen én het overzicht blijven houden (daarvoor moet je dus van tevoren ook in je spiegels en naast je gekeken hebben) en die dingen kun je trainen. Ik kan en wil geen uitspraak doen of de vrachtwagenchauffeur – er bestaan ook anti-slipcursussen voor trucks/trucks met oplegger – op de A59 het zeer ernstige ongeval had kunnen voorkomen door bijvoorbeeld op het allerlaatste moment de vluchtstrook op te sturen en/of de vangrail in te sturen. Wat ik wel weet is dat je aandacht bij het verkeer houden en een goede rijvaardigheid vaak (maar helaas niet altijd) erger kan voorkomen.