i-ntelligent Q-lein
Bij de mens zegt lengte/grootte niets over zijn of haar intelligentie terwijl de kleinste auto’s juist wel namen hebben die duiden op intelligentie. Of daar dan ook weer intelligente mensen in rijden durf ik niet te zeggen. Wat ik wel met zekerheid durf te zeggen is dat mensen die in bepaalde merken grote auto’s rijden vaak niet van het intelligentste soort zijn. Net aan door rood rijden, inhalen als het eigenlijk al niet meer kan of op het allerlaatste moment zich letterlijk overal tussen duwen. Iedereen herkent de aso-escapades van dit soort automobilisten met hun grote snelle slagschepen denk ik wel. Met een kleine auto kun je dit ook maar dan ben komt het juist intelligent over. Net aan door rood rijden overkomt je met de iQ namelijk niet! Omdat je net zo groot bent als de voorkant van een dikke Mercedes ben je al ruim door oranje als van die Mercedes de achterkant nog door rood rijdt. Kijk dat is nou een actie van het intelligentere soort. En je op het laatste moment ergens tussen duwen hoeft ook niet want een iQ past zelfs in het allerkleinste gaatje. Het is zelfs zo dat je in een iQ zo lief en leuk gevonden wordt door de andere (dommere?) automobilisten dat ze je er spontaan tussen laten door extra ruimte te maken.

Ook intelligent
De vrijdag voor Pinksteren een Toyota ophalen in Raamsdonksveer is vragen om moeilijkheden. Het verkeer stond vroeg in de middag al muurvast op de belangrijkste snelwegen naar het zuiden. Op zo’n moment wordt er een intelligente oplossing van mijn brein gevraagd. De oplossing is in mijn geval echter nogal simpel want ik rijd privé motor en dan hoef je helemaal nooit in de file te staan. Nog intelligenter als een iQ dus. Om niet vanaf Leiden tot Raamsdonksveer tussen de files door te hoeven rijden besloot ik via de N11 naar Gouda te rijden, en van daaruit binnendoor naar de pont bij Schoonhoven. Daarna reed ik in één rechte streep door naar Gorinchem waar ik langs de file zo van de A15 de A27 op reed. Aangekomen bij Toyota mocht ik met mijn motor eerst een fantastisch mooi bochtig circuit afrijden voordat ik eindelijk bij de showroom belandde. Dit mooie circuit (of beter gezegd testtraject) zou even later ook het begin van mijn testweek zijn met de Toyota iQ. Geniaal!

Ai-Q?
Aan de buitenkant oogt de Toyota iQ een stuk voller en luxer dan andere kleine auto’s. Van binnen is dat idem dito. Na het instappen heb ik eerst maar eens even goed rond gekeken in de iQ voor ik me uit ging kleden. Achter de voorstoelen is meer dan genoeg ruimte om de nodige spullen kwijt te kunnen. Als motorrijder heb je namelijk nogal wat aan en bij je, leren combi, motorlaarzen, helm, handschoenen en een rugzak met schoenen en casual kleding. Gelukkig was ik dit keer mijn schoenen niet vergeten en dus hoefde ik niet op mijn sokken naar huis te rijden. Na het starten was ik uiteraard erg benieuwd naar de bedieningselementen (gas, koppeling, versnellingsbak, stuur) van deze iQ. Ik moet zeggen dat ik verrast was door de soepele bediening van alles. Met een heerlijk knorrend 3-cilindertje voor me reed ik het terrein af richting de A27.

Bij de rotonde aangekomen stuurde ik licht sportiefjes de rotonde over. Wat ik toen voelde heb ik nog nooit in enig andere testauto gevoeld. Het was alsof de carrosserie een 180-gradendraai maakte op het chassis. Nou was me voortrek wel heel kort even iets verteld over de bijzondere ophanging aan de achterkant maar dat het zo vreemd zou aanvoelen had ik niet verwacht. Ik was even totaal van slag want ik had het gevoel dat ik iets voelde, waarvan ik absoluut niet wist of het gevoel wat ik had klopte met wat er werkelijk onder mij gebeurde. Dit soort dingen zijn nou net de verrassingen die je als testrijder graag tegenkomt maar die je ook behoorlijk in verwarring kunnen brengen.

Qi-s good for you!
Naar de pont van Schoonhoven rijdend belandde ik op de provinciale weg tot mijn grote verbazing toch in een langzaam rijdende file. Welke idioot gaat hier nou 50 km/u rijden terwijl je hier 80 km/u mag dacht ik bij mezelf? Omdat niemand in durfde te halen besloot ik dat dan maar te gaan doen, want er was altijd wel een gaatje waar ik in kon duiken met de iQ. Toen ik inhaalde was ik verrast over de prima acceleratie van het slechts 68 Pk sterke 3-cilinder motorblok. Toen ik eindelijk aan de voorkant van de 50 km/u-rijdende file was beland zag ik dat er zo’n Minicar vooraan de file reed. Ik kan het niet helpen maar met een Minicar op een 80-weg rijden is nou niet bepaald een intelligente actie. De Minicar wordt door intelligente jongeren dan ook niet voor niets “Tokkie-auto” genoemd.

Na mijn inhaalactie moest ik even later nog een grote tractor met aanhanger inhalen waar drie auto’s achter reden. Niemand durfde er voorbij terwijl er geen tegenligger te bekennen was en je bovendien tractoren in mag halen aldaar. In Nederland zie je in het voorjaar regelmatig een lange rij auto’s achter een tractor rijden op de provinciale wegen. In Duitsland hebben ze dat veel beter voor elkaar, daar hebben ze naast bijna alle B-wegen smalle parallelle wegen met een bord “Landwirtschaftsverkehr frei”. Ik heb absoluut geen hekel aan boeren en/of tractoren maar op dat soort momenten ben ik dolblij dat ik motor rijd… of zo’n PC Hoofttractorretje. Deze grote reclameposters hingen tijdens de introductie van de iQ langs de A4 bij Amsterdam. Geniale reclame!

Drempelvrees?
Omdat ik diezelfde middag nog naar de Renault-importeur moest in Schiphol-Rijk besloot ik maar meteen te testen of de iQ last heeft van drempelvrees. Ik had ook de A44 en de A4 kunnen nemen maar als ik mag kiezen dan vind ik de 1000-drempelweg veel leuker. Helaas voor mij bleek dat de weg vanaf de afrit naar Leimuiden was afgesloten. Dus maar weer de snelweg op en de terugweg over de drempelweg. Gelukkig had ik nog een mooie bocht in het vooruitzicht bij de afslag naar Aalsmeer. Wel vind ik het ongelofelijk achterlijk dat ze van deze (voorheen) fantastisch mooie tweebaans afrit één rijbaan afgezet hebben. Voor mij als motorrijder was dit één van de mooiste afritten in Nederland. Ik kon daar heerlijk met een behoorlijke snelheid de rest van het verkeer op de linkerbaan inhalen en vervolgens mooi plat de bocht naar rechts induiken. Direct daarna volgde dan een hele mooie bocht naar links en als ik dan mazzel had dat het stoplicht op groen stond een hele mooie bocht naar rechts. Aangezien er veel meer motorrijders gek waren op deze afrit met zijn mooie bochten zal dat wel de oorzaak geweest zijn voor het afzetten van de linker rijstrook. Gelukkig hebben ze bij de bocht naar rechts het stoplicht weg gehaald dat is dan wel weer een voordeel. En juist deze bocht had ik vrij met de iQ. Ik nam de bocht met redelijk hoge snelheid en toen merkte ik dat de iQ nog voor het grensbereik in onderstuur raakte. Het onderstuur dat optreedt bij deze iQ wordt echter grotendeels veroorzaakt door de eco-banden. Net als bij de comfortabel afgeveerde Citroën C3 weet ik zeker dat als je sportieve banden (bv. Michelin Exalto of Bridgestone Potenza) laat monteren op deze Toyota iQ het onderstuur pas bij een veel hogere bochtensnelheid optreedt.

Op de terugweg ben ik wel over de 1000-drempelweg gereden en dat was echt lachen met deze iQ. Omdat de vering nogal behoorlijk comfortabel is kun je zonder al teveel problemen met een behoorlijke snelheid over de drempels heen rijden. Als ik nog iets harder reed kwam ik zelfs met alle vier de wielen los van het asfalt vanwege de zeer korte wielbasis. Ondanks de zeer korte wielbasis heb ik daar eigenlijk geen problemen van ondervonden, en dat had ik wel verwacht. Ik heb de iQ later die middag nog even heel hard een mooie haakse bocht ingehoekt en toen gleed de iQ behoorlijk weg middenin de bocht. Achteraf vond ik het eigenlijk wel meevallen want ik bleef ondanks het stevige onderstuur toch met gemak de controle over de iQ houden.

3 volwassenen+1 peuter
In Japan staat de iQ te boek als vierzitter maar in Europa, en zeker Nederland met de langste mensen ter wereld, is dat niet vol te houden. Vandaar dat de iQ hier dus een 3+1-zitter wordt genoemd. Dan dringt zich uiteraard de vraag op waarom kan er aan de ene kant op de achterbank wel een volwassene zitten en aan de andere kant niet. Dat komt omdat het dashboard asymmetrisch is, aan de rechterkant is het dashboard namelijk meer naar voren geplaatst. Daardoor kan een volwassene de rechterstoel ver genoeg naar voren plaatsen zodat er achter hem/haar ook een volwassene kan zitten. Achter de bestuurder kan absoluut geen volwassene zitten of er moet een pygmee achter het stuur plaatsnemen. Maar dan kom je toch ook weer op 3+1 uit. Afijn op de foto is duidelijk te zien dat er alleen ruimte genoeg is voor een peuter (de 2-jarige dochter van mijn jongste zus in dit geval) achter de bestuurder.

Die middag zouden we (ik, Mick en Tom) even op bezoek gaan bij een Alfa Romeo-dealer in Houten. Eerst Mick opgehaald in Koudekerk aan den Rijn en daarna Tom opgehaald in Zoetermeer. In plaats van de standaard route rechtsaf bij de grote rotonde in Zoetermeer rijd ik tegenwoordig rechtdoor over de rotonde heen richting het nieuwe viaduct bij Bleiswijk. Op een gegeven moment reed er een statige oude heer in een grote zilveren Mercedes voor ons. Geen idee waarom maar de man in de Mercedes had blijkbaar een beetje de pest in het intelligente zwarte Japanse mini-autootje dat achter hem reed. Bij de stoplichten voor de oprit naar de A12 ging ik heel brutaal links naast de Mercedes staan. Drie volwassen mannen in een piepkleine auto met slechts 3 cilinders en 68 Pk dat kan toch niet vooruit te branden zijn… Zou je denken want nadat het stoplicht op groen sprong kon ik de bocht redelijk naast de Mercedes blijven. Daarna gaf de bestuurder van de Mercedes uiteraard gas maar nog voor hij de A12 op reed plakte ik alweer aan zijn kofferbak met 150 km/u, en dat mét 3 volwassenen in een piepkleine auto. Dat had ik niet verwacht en die Mercedes-rijder duidelijk ook niet.

3 versnellingen+2 overdrives
In eerste instantie had ik het niet meteen door, maar zodra ik een keer wat langer door bleef trekken in de eerste en tweede versnelling had ik zoiets van yes! Even alles op een rijtje gezet na een sprintje vanaf de stoplichten aan het begin van de A44 vanaf Wassenaar richting Leiden-Zuid: 1ste versnelling – 60 km/u, 2de versnelling – 110 km/u, 3de versnelling – 155 km/u, 4de versnelling – 160 km/u, 5de versnelling – 160 km/u kortom alleen aan de eerste 3 versnellingen heb je iets. Versnelling nummer 4 en 5 zijn slechts overdrives waarin hooguit bergaf nog wat te winnen valt, maar ook dan zal de iQ niet veel verder komen als 180 km/u.

3-2=1 keer remmen
Met een kleine zuinige auto als de iQ moest ik uiteraard een zuinigheidstest doen. Gek genoeg heeft deze kleine auto het B-label opgeplakt gekregen terwijl ik er blindelings van uit was gegaan dat deze auto een A-label heeft. Mijn neefje vertelde mij dit toen we aan de zuinigheidsrit bezig waren. Mijn zuinigste rit tot nu toe was met de Nissan Pixo, 1:27,14 en die auto heeft ook een 1-liter driecilinder motorblok maar gek genoeg het A-label. Ondanks het B-label was ik er van overtuigd dat ik die 1:27 zouden gaan halen. Halverwege de zuinigheidsrit zat ik nog steeds op nul keer remmen maar helaas moest ik vlak daarna remmen omdat ik met teveel snelheid op een T-splitsing was afgereden. Als ik iets eerder van het gas af was gegaan dan had dit de allereerste zuinigheidsrit geworden met nul keer remmen over een afstand van bijna 63 kilometer. Het verbruik kwam uiteindelijk uit op een zeer nette 1:27,07. Een hele mooie waarde voor een auto met B-label, dat overigens binnenkort weer een A-label wordt. Vraag me niet hoe en waarom maar volgens mij snappen die label-gevers het zelf ook niet.

3+3+1 koffers
Nou is de iQ niet zo klein als de Smart maar echt veel ruimte in de kofferbak heeft ie niet simpelweg omdat de iQ eigenlijk helemaal geen kofferbak heeft! Dat is natuurlijk schijn want even de hoofdsteunen verwijderen, de leuningen van de achterstoelen hypersnel naar voren klappen en je hebt een kofferruimte waar net zoveel koffers in passen als de Hyundai ix35. Echt? Ja echt waar kijk maar naar de laatste foto. Je kunt als autojournalist dus wel van alles en nog wat roepen over de geringe bagageruimte in kleine auto’s, maar met de Smart toonde ik al dat het visualiseren ervan een een totaal ander beeld oplevert. Zo ook bij deze iQ, er gaan namelijk veel meer koffers in als ik verwacht had.

Nog 3 dingen
Het testverslag doorlezend kwam ik tot de ontdekking dat ik nog over 3 dingen iets moest schrijven. Het interieur, de remmen en het straatje keren. Om maar met de laatste te beginnen, de draaicirkel is zo absurd klein dat ik op veel plekken zonder te steken kon keren. Zo reed ik bijvoorbeeld een keer op een provinciale weg en zag in de verte een lange file staan. Normaal gesproken is het dan vrij lastig keren maar met deze iQ was het echt een eitje. Wat me direct opviel is dat deze kleine auto vier schijven heeft, twee geventileerde schijven voor en twee gewone schijven achter. De remmen zijn prima te doseren en de remvertraging is al net zo prima, gewoon goed dus. En dan als laatste het interieur. Dat is mooier als ik verwacht had in een dergelijke kleine auto. Het is zelfs nog een stuk mooier in de wat duurdere versies. Kortom helemaal niets te klagen dus aan boord van deze iQ.

Lucia de B. oftewel Toyota de USA
Wat mij ontzettend verbaasd heeft in de media-hype rond Toyota is de weinig kritische houding van de (auto)journalistiek. Vanaf het begin waren er al duidelijke signalen dat er dingen niet klopten, of erger nog zelfs in scène gezet bleken te zijn. Het was exact hetzelfde als de media-hype rond de iPhone van Apple. Zo was er plotseling wereldwijd sprake van ontploffende iPhones, tuurlijk joh… Op de Nederlandse tv was er zelfs een autojournalist te zien die beweerde dat Toyota haar nieuwe modellen te snel op de markt had gebracht. Tja als hij even logisch en kritisch had nagedacht dan was hij tot de conclusie gekomen dat als een bedrijf in zijn branche de grootste ter wereld is (Toyota is ‘s wereld grootste autoproducent en Apple ‘s werelds grootste Smartphone-producent) ze hoe dan ook zullen proberen dat bedrijf een kopje kleiner te maken. En op zo’n moment is blijkbaar alles geoorloofd om een merk zwart te maken.

De media – internet, kranten en tv – hebben in deze naar mijn mening een zeer scheve schaats gereden en zich schuldig gemaakt aan riooljournalistiek van het allerhoogste niveau. Op een gegeven moment gelooft iedereen alles wat er geschreven/gezegd wordt en dat is exact hetzelfde wat Lucia de B. is overkomen. Beeldvorming en tunnelvisie zijn twee woorden die in mijn vocabulaire absoluut niet voorkomen. Ik weet dat er veel mensen kritiek hebben op mijn kritische houding jegens collega-journalisten. Ik begrijp eerlijk gezegd totaal niet waarom ik niet kritisch mag zijn richting mijn concullega’s. Wanneer er in een testverslag van een auto pertinente leugens dan wel onwaarheden staan, en de foto’s keer op keer van een kinderlijk niveau zijn dan zeg ik daar iets van. Get a life zeg!