Prius a priori
Geen idee waarom juist het uit de filosofie afkomstige “a priori” in mij opkwam na het ophalen van de Toyota Prius. Het gekke is wel dat deze filosofische term meer dan ooit van toepassing is op deze Prius sinds de mediahype over de vele op hol geslagen Priussen in de USA. Sindsdien lijkt het wel of iedereen een “a priori-mening” heeft over de Toyota Prius. Dat betekent zoveel als een mening hebben over de Toyota Prius zonder er ook maar één meter in gereden te hebben. A priori betekent zonder beroep op de zintuiglijke waarneming, maar door de rede gedragen. Zoiets als: “Een cirkel is rond of een vrijgezel is een ongetrouwde man.” Dit zijn analytische oordelen waarover geen discussie mogelijk is. Als ik een auto aan het testen ben dan ben ik met het tegengestelde (a posteriori) bezig want mijn bevindingen (lees: testresultaten) zijn juist wél gestoeld op de zintuiglijke waarneming. In de wetenschappelijke wereld noemen we dit ook wel empirische resultaten oftewel proefondervindelijke resultaten. Je kunt dan ook zeggen dat het onderscheid tussen “a priori” en “a posteriori” grotendeels samenvalt met het onderscheid tussen theoretische en empirische kennis. In de medische wetenschap (waarin ik ook werkzaam ben) wordt meestal een hypothese gepostuleerd (=vooronderstelling) waarna deze proefondervindelijk al dan niet wordt bewezen via een randomized double blind clinical trial. Zomaar iets roepen zonder enig fundamenteel wetenschappelijk onderzoek is dus een doodzonde. Hetzelfde geldt ook voor de journalistiek; waar komt een verhaal vandaan, wie is de bron, klopt het wel wat er gezegd en geschreven wordt…

Mediahype
Tegenwoordig doet dat er allemaal blijkbaar niet meer toe. De ene mediahype is nog niet tot op het bot uitgekauwd of de volgende staat alweer in de startblokken (bv. de ontvangstproblemen met de nieuwe iPhone). Zo diep zijn alle media, ja óók de kwaliteitsmedia, dus gezakt!!! Alle zogenaamde kwaliteitskranten en automagazines publiceerden dan ook zonder enige terughoudendheid de hoax (=het Engelse woord voor broodje-aap-verhaal) over de Toyota Prius. Onvoorstelbaar maar toch echt waar! Ik heb in maart dit jaar dan ook met stijgende verbazing naar het NOS-journaal en Ontbijt-tv zitten kijken hoe weledelzeergeleerde Nederlandse autojournalisten voor de tv-camera doodleuk dingen zaten te beweren die werkelijk nergens op gebaseerd waren. Kort na deze totaal absurdistische mediahype kwam naar buiten dat de op hol geslagen Toyota Prius die werd gestopt door een voor ‘m rijdende politieauto volledig in scène was gezet. Maar dat las ik vervolgens dus in geen enkele krant of automagazine! Nog veel leuker was de in scène gezette actie van een ‘NBC-spokesman’ die ontmaskerd werd door een Amerikaanse blogger. Tja en iedereen over de hele wereld had al die tijd alle onwaarheden over het op hol slaan van de Toyota Prius blindelings geloofd, én gepubliceerd zonder ook maar eventjes de moeite te nemen en na te trekken of al die verhalen wel klopten.

Test-test-test
Na de intelligente Toyota iQ (ik begin altijd met de kleinste auto van een merk) was er maar uiteraard maar één Toyota die ik persé als eerstvolgende wilde testen namelijk de Toyota Prius. Het enige wat ik tot dan toe over de Toyota Prius wist zijn de volgende meningen en feiten; dat iedereen om mij heen het een oude-lullen-auto vindt, dat je maar beter niet zonder politiebegeleiding op pad kunt gaan, dat je er volledig elektrisch mee kunt rijden, dat het wereldwijd de meest verkochte hybride is, dat het de knuffelauto is van de sandalenmensen, kortom een zeer interessante auto om te testen. De grote vraag is dan natuurlijk of ik na al die vele, vele testen van de Toyota Prius daar überhaupt nog wat aan toe te voegen denk te hebben. “Wie denken jullie wel dat jullie zijn dat jullie nog fouten zouden kunnen ontdekken aan een nieuwe auto/motor die reeds vele miljoenen testkilometers achter de rug heeft met de allerbeste testrijders die er zijn!”, krijg ik regelmatig van mensen te horen. Als ik ze dan vertel hoe ongelofelijk veel mankementen (losse balhoofdlagers, verkeerde injectiechip, foutieve vering/demping) ik tijdens 10 jaar motoren testen – dat doe ik al veel langer als auto’s testen – heb gevonden die alle andere motorjournalisten over het hoofd hadden gezien dan valt hun mond open. Dit zijn geen ontwerpfouten, MAAR als je dit al over het hoofd ziet verdien je de titel motorjournalist niet.

Als ik ze dan vervolgens het fantastische verhaal vertel van onze stuntrijder Sven Kleijn, die als enige motorjournalist ter wereld ontdekte dat hij al rijdend het ABS kon uitzetten van de Honda CB1000R, dan wordt het heel erg stil. Sven ontdekte dat hij tijdens het wheeliën – al rijdend dus -het ABS van de CB1000R uit kon zetten. De Honda CB1000R heeft een zogenaamd DBCS oftewel Dual Combined Braking System. Als je als je voor remt dan rem je ook deels achter en als je achter remt rem je ook deels voor. Omdat Sven tijdens een balanswheelie zijn achterrem ingetrapt houdt om te voorkomen dat hij achterover slaat gebeurt er iets geks. Als hij een wheelie maakt en achter remt dan hangt het voorwiel in de lucht en gaat stilstaan waarna, in het geval van de Honda CB1000R, het ABS zichzelf uitschakelt. Sven kwam namelijk met een rollin’ stoppie op ons af gereden en dat kan helemaal niet met een ABS-motor. Afijn contact uit en weer aan en voila het ABS deed het weer. Honda Nederland was woest over onze actie maar mijn reactie hierop was: “Het ABS mag onder geen enkele omstandigheid uitgeschakeld kunnen worden, dus dit is niet onze schuld!” De Honda-fabriek in Japan heeft hier duidelijk een steek laten vallen. Ik heb nog meer voorbeelden, zoals het niet goed functionerende elektronische sperdif van de Volkswagen Scirocco, maar dit is verreweg de allermooiste. Testen is voor ons dan ook absoluut niet een rondje om de kerk rijden, maar heel nauwkeurig analyseren wat er gebeurt onder welke omstandigheden, en dan met name in het grensbereik. Een bijna wetenschappelijke benadering maar volgens mij de enig juiste!

Doe wat!
Laat ik meteen maar keihard met de deur in huis vallen, het eerste wat me behoorlijk tegenviel is de kracht van de twee elektromotoren. Gas geven resulteerde niet in de krachtige explosie die ik had verwacht van beide elektromotoren. Ik had namelijk al twee keer in een elektrische auto gereden en op een elektrische motor. Heel subtiel gas gevend lukte het me om wat vaart te maken op de elektromotoren. Zodra ik echter iets te veel gas gaf en de markering halverwege de balk (zie foto) passeerde sloeg de 1.8 liter benzinemotor (met Atkinson verbrandingsproces) aan. Omdat ik vrijwel direct de snelweg op moest rijden was er verder geen tijd om te testen. Alhoewel op de snelweg kon ik wel testen hou onzuinig deze Toyota Prius 1.8 Full Hybrid Executive is door de PWR mode in te schakelen. Met de PWR mode ingeschakeld heb je een gecombineerd vermogen van 136 Pk en 142 Nm koppel tot je beschikking. Omdat deze Toyota Prius een CVT heeft ben je sneller dan een vergelijkbare handgeschakelde auto. En ik moet ook eerlijk toegeven dat deze Toyota Prius 1.8 Full Hybrid Executive behoorlijk snel is.

Eenmaal thuis ben ik eens goed alles op een rijtje gaan zetten en kwam erachter dat mijn mening uit de eerste zin wat voorbarig is geweest. Krachtige elektromotoren betekent dat je een groot accupakket nodig hebt en het nadeel is dat je deze niet al rijdend opgeladen krijgt, want onthou goed dat dit geen plug-in hybrid is. Er is wel al een Toyota Prius plug-in hybrid maar dat is een totaal ander soort auto, want die heeft namelijk wel een krachtige acceleratie tot en met 100 km/u. Toyota heeft dus duidelijk gekozen voor een variant waarbij de perfecte balans is gevonden tussen wat nog net kan zonder gebruik te maken van een elektrisch oplaadpunt. Toen het kwartje was gevallen reed ik met een heel ander beeld in de Toyota Prius rond. Ik kwam er daarna al snel achter dat ik door bewust te rijden in deze Toyota Prius ik zelfs met 136 Pk wel degelijk zuinig kan rijden.

De trukendoos
Bij het wegrijden vanaf het woonerf naast mijn huisdeur reed ik altijd elektrisch weg met de Prius. Op een woonerf moet je stapvoets rijden en dat past perfect bij een full hybrid zoals de Toyota Prius. Waar ik met andere testauto’s vaak op de rem moet trappen omdat de motor direct na het starten even hoog stationair draait en er vandoor gaat, daar kan ik met deze Prius heel rustig en netjes over het woonerf rijden. De rondweg opdraaiend moest ik zoveel gas geven dat de verbrandingsmotor aansloeg, anders zou ik een file achter me veroorzaken want het optrekken met alleen de elektromotoren gaat te langzaam. Eenmaal de wijk uit en de stoplichten achter me latend ging ik 50 km/u rijdend even helemaal van het gas af. Direct nadat ik van het gas was gegaan schakelde de verbrandingsmotor zichzelf uit en kon ik elektrisch verder rijden. De truc is dus vooral om eerst vaart te maken en daarna op elektrisch rijden over te schakelen. Op deze manier lukte het me zelfs om met ruim 70 km/u elektrisch te rijden. Het is dus een fabeltje dat je met de Toyota Prius alleen maar tot en met 50 km/u elektrisch zou kunnen rijden. Heel soms bleef de motor laag stationair draaiend op de achtergrond meedoen of soms sprong de verbrandingsmotor direct na het starten ook aan. In dit soort gevallen was dan meestal (de motor kan om meerdere redenen aanslaan) het accupakket bijna leeg.

Op de snelweg en de provinciale weg ontkwam ik er niet aan om met de verbrandingsmotor aan te rijden. Heel soms als het erg rustig was op een provinciale weg liet ik de snelheid van de Prius afzakken tot zo’n 70 km/u en kon ik volledig elektrisch rijden. Verder is het wel zo dat je af en toe gecombineerd rijdt. Want het is dus niet zo dat de Prius of alleen door de elektromotoren of alleen door de verbrandingsmotor aangedreven wordt. Deze hybride wordt naast de elektromotoren en de verbrandingsmotor vooral ook aangedreven door een combinatie van beiden, dat is nou juist geniale aan deze hybride! Trek je bijvoorbeeld snel op dan springen de elektromotoren bij. De verbrandingsmotor alleen heeft 99 Pk en de elektromotoren hebben samen 82 Pk maar het gecombineerde vermogen (=HSD Hybrid Synergy Drive) is echter 136 Pk. Het gecombineerde koppel wordt niet vermeld maar neem van mij aan dat dit behoorlijk is want het koppel van de benzinemotor is 142 Nm maar van de twee elektromotoren samen 207 Nm. Waar ik vooral van onder de indruk ben is de werkelijk naadloze wijze waarop de verbrandingsmotor aanspringt of afslaat, dat hebben ze echt geniaal voor elkaar bij Toyota. Verder is de rust en stilte in de Toyota Prius erg goed voor een auto in deze prijsklasse. Uiteraard draagt ook de zeer lage Cw-waarde van 0,25 hieraan bij. Want wat je ook van het design vindt het blijft razend knap om met een normaal uitziende auto zo’n lage Cw-waarde te halen. Ik vind het design van de Toyota Prius erg mooi maar de meningen daarover verschillen behoorlijk merkte ik na wat rondvragen.

Rij je met hoge snelheid over de snelweg dan springt één elektromotor bij voor de aandrijving terwijl de andere elektromotor elektriciteit opwekt. Zodoende rijdt de Toyota Prius altijd zo zuinig mogelijk, dus ook op hoge snelheid. Naar de huidige stand van de techniek is deze Toyota Prius naar mijn mening de best mogelijke full hybrid qua ontwerp. Een geniaal ontwerp en een goede uitvoering en wie weet in de nabije toekomst, met nog weer betere technieken, een geniale uitvoering. Er komt trouwens eind dit jaar een auto op de markt met een totaal ander concept. Deze elektrische sportauto genaamd Fisker Karma doet het net even anders als de Toyota Prius. [quote Fisker.nl] Twee elektromotoren met 403 pk/300 kW en liefst 1.300 Nm aan koppel drijven de achterwielen aan. Op alleen de accu’s kan eerst 80 km worden afgelegd. Daarna springt de 260 Pk Ecotec motor bij om de accu’s stroom te laten blijven leveren. Actieradius 483 km; verbruik ca 3,5 liter/100 km; emissie 83 gram CO2. Zuiniger en schoner dan elke auto van nu! De vierpersoons Karma kan bovendien in 6 sec naar 100 km/u accelereren en een top van 200 km/u bereiken. [/quote Fisker.nl] Ik heb reeds een gesprek gehad met de PR-man voor Fisker Karma bij Kroymans in Hilversum. Wie weet kunnen we ‘m dit jaar nog testen en anders wordt het begin 2011. Het mag duidelijk zijn dat de Toyota Prius een grote voortrekkersrol heeft gespeeld op het gebied van hybrideauto’s. Ik ben dan ook zeer benieuwd wanneer Toyota met haar eerste elektrische sportauto op de markt komt. Nissan heeft kort geleden al een voorzetje gegeven.

Bejaardenauto, oude-lullen-auto…
Het werd mij al snel duidelijk dat met name het jonge publiek de Toyota Prius niet als een vlotte dynamische auto ziet. Werkelijk iedereen die deze mening erop nahoudt was dan ook zeer verbaasd toen ik zei dat de wegligging van de Toyota Prius uitstekend is! Zelf was ik ook wel een beetje verbaasd want met zijn Eco-imago en de Toyo-banden had ik dat eerlijk gezegd ook niet verwacht. Maar het is toch echt zo, de wegligging van de Toyota Prius is niet alleen erg goed en maar vooral ook erg voorspelbaar. Waar ik met andere auto’s van vergelijkbare grootte en gewicht vaak al snel op de grens belandde daar blijft deze Toyota Prius nog ruimschoots ‘overeind’. Ik moest behoorlijk gek doen om ‘m uit zijn evenwicht te krijgen, de vering/demping krijgt dan ook een dikke 7 van mij. De balans van de auto is ondanks het extra accupakket dus erg goed. Ga dus niet zoals sommige Amerikanen doen een groter accupakket monteren zodat je volledig elektrisch kunt rijden met de Toyota Prius. Want: A de balans in de auto is na montage van een groter accupakket volledig zoek door het hoge extra gewicht op een plek waar dat niet hoort, B er kunnen fouten op gaan treden in het elektrisch systeem zoals airbags die niet meer afgaan afijn NIET doen dus!

Uiteraard heb ik deze Toyota Prius in alle mooie bochten en rotondes die ik maar kon bedenken getest, en er was werkelijk niet één bocht bij waar hij door de mand viel. Zelfs in de ongelofelijke afknijpbocht bij de rotonde tegenover het BP tankstation naast de N11 in Alphen a/d Rijn bleef de Toyota Prius dik overeind. Mijn op één na jongste zus was woensdagavond jarig en ik ben die avond even een blokje om gereden met mijn oudste broer. Als je bij die rotonde rechtsaf slaat volgt er een linkerbocht die werkelijk geniaal mooi is. Vlak voor de rotonde gaf ik vol gas en sloeg rechtsaf, de bocht naar links insturend voelde ik de Toyota Prius lichtjes torderen maar ongelofelijk wat ligt deze Eco-auto strak op het asfalt. Pas na de bocht zag ik dat een Volkswagen Golf die mij bij probeerde te houden het niet trok. Voor de rotonde reed ik nog heel rustig als een bejaarde op de elektromotor, dus die VW Golf-bestuurder zal wel gedacht hebben toen ik plotseling vol gas wegspoot in die oude-lullen-auto die hij vervolgens niet bij kon houden.

De drie Sjonnies
Na een druk weekend moest ik ook maandag weer aan het werk, maar dat vond ik niet zo erg want ik zou woensdag en donderdag vrij zijn en vrijdag voor een week op vakantie gaan naar Oostenrijk. Maar okay het was dus maandagochtend en net als Garfield en The Boomtown Rats haat ik maandagen. Op maandag moet je naar mijn mening dus nooit vrij zijn maar werken. Gelukkig hoefde ik die maandag niet om 08.00u te beginnen maar een half uurtje later. Was ik vroeg begonnen dan was ik die drie Sjonnies van die ochtend zeker niet tegen gekomen. Ik ben gek op Sjonnies want ze zijn makkelijk psychologisch te beïnvloeden, helemaal wanneer je in een Prius rijdt want zo’n Eco-auto dat is voor dat soort automobilisten de oubolligheid ten top. Na maandag 02/08/2010 denken de drie Sjonnies die ik tegenkwam daar in ieder geval heel anders over, zekersteweten! De Toyota Prius een oude-lullen-auto??? Uh niet dus, zeg maar gerust dat het net als al die andere Eco-auto’s een Eco-racer kan zijn maar dan wel een hele goede!

Rustigjes naar werk tokkelend was ik links aan het voorsorteren toen er op het allerlaatste moment een zwarte BMW M3 (voorlaatste type) met grote vaart voor me langs schoot. Een totaal nutteloze actie want 50 meter verder stond ik weer naast hem bij het stoplicht. Linkervoet op de rem, rechtervoet op het gaspedaal en wachten op groen. Nou ken ik de loop van de stoplichten ter plekke uiteraard erg goed en dus had ik mijn gaspedaal al ingetrapt toen de Sjonnie naast me zijn hersencellen nog moest aanslingeren. Meteen na het stoplicht gaat de bocht haaks naar links en met nat asfalt vol op het gas gaan kan dan tricky zijn met een achterwielaangedreven auto zoals de BMW M3. Na de bocht zag ik nog slechts een zwarte schim van de BMW M3 in mijn spiegel, én ik zag Sjonnie numero twee al slalommend de plaats van Sjonnie numero één innemen. Met het raampje open en de muziek knetterhard aan reed hij me al slalommend met hoge snelheid achterop en voorbij. Alweer een totaal nutteloze actie want ook deze keer weer kwam ik bij het eerstvolgende stoplicht naast de Sjonnie in zijn zilveren Peugeot 206 te staan. Ik zette de Toyota Prius in de “Power mode” en had het volgende scenario in gedachten. Het eerstvolgende stoplicht red ik namelijk alleen als ik vol gas optrek en daarna het gas erop blijf houden.

Als alles goed gaat dan rijd ik even later ruim door een oranje stoplicht heen. Ook nu weer had ik mijn linkervoet op de rem, rechtervoet op het gaspedaal en ook hier ken ik de stoplichtenloop op mijn duimpie. Groen, gas, bye bye Peugeot-Sjonnie, oranje, nat asfalt, zwaar glijdend de rechterbocht door waarna ik de Peugeot-Sjonnie in mijn achteruitkijkspiegel dik door rood zag rijden. Daarna reed ik richting de LOI en over de brug reed ik de ultieme Sjonnie in een nieuwe BMW 5-serie achterop. Bij de eerste rotonde pakte ik de buitenste ring waarna de ultieme Sjonnie mij pas voor het eerst opmerkte (wel eens gehoord van spiegelen?). Te laat want ik trapte het gaspedaal vol in en met een CVT win je het dan vrijwel altijd. Ik kon dus mooi voor hem invoegen. En die Toyota Prius full hybrid, dat is toch de ultieme oude-lullen-auto?!

1.8-2.8-70
“Als het me lukt om met deze Toyota Prius nul keer te remmen krijg je €1.000,- van mij”, zei ik tegen de jongste zoon van mijn oudste zus. Een zuinigheidsrit maken met een Toyota is een heidens karwei want door de aanwezigheid van een CVT kan ik niet op de motor afremmen. Alhoewel, op knop van de versnellingspook zie ik naast een “R”, een “N” en een “D” ook een “B”. Die “B” blijkt een motorrem en werkt een beetje vergelijkbaar als het afremmen op de motor bij een handgeschakelde auto maar dan net iets minder krachtig. Op pad dus met de Toyota Prius om te kijken of deze full hybrid echt zo zuinig is als Toyota beweert. Na het volgooien van de benzinetank onderaan de N206 in Katwijk gaan we rijden. Direct na het bereiken van de 80 km/u gaat de cruise control erop. Wat zou het gaan worden vandaag, nul keer remmen en een laag verbruik? Nadat het gelukt was om nul keer te remmen tijdens de zuinigheidsrit met de Ford Focus, zei iemand tegen mij dat het daarna snel weer zou gaan lukken. Zo werkt dat nou eenmaal. Kan wel zijn maar om met een auto met CVT-transmissie nul keer te remmen lijkt mij welhaast een onmogelijke opgave. Met een handgeschakelde auto kun je serieus hard afremmen op de motor als het moet maar met een auto met CVT… Eenmaal onderweg ging het niet proberen te remmen mij veel beter af als ik van tevoren verwacht had. Zelfs bij de eerste moeilijke kruisingen, stoplichten en rotondes verliep alles zonder problemen. En toen kwamen we bij de altijd weer verdraaid moeilijke T-splitsing waar we linksaf de weg naar Zandvoort aan Zee op moeten draaien. In de verte zagen we een constante stroom auto’s van links en rechts komen en mijn zus zei tegen mij: “Dat gaat je nooit lukken!” Maar eenmaal vlakbij de splitsing schakelde ik over van “B” naar “D” en zag ik dat er geen verkeer van links of rechts aankwam. Nog steeds nul keer remmen! Maar er kwamen nog heel wat zebrapaden en haaientanden aan dus niet te vroeg juichen dacht ik bij mezelf.

Maar zowaar bleef het goed gaan, zelfs op weer een moeilijk punt ging het net aan goed. Ik kon op de rotonde bij het Circuitpark Zandvoort nog net op tijd een auto, die gelukkig net voor de rotonde moest stoppen voor een voetganger, voorlangs kruisen. De boulevard af ging het verder de duinen in richting Overveen. Ook hier ging alles weer goed totdat ik bij de rotonde naar Overveen opdraaide. Hier neem ik de rotonde altijd helemaal omdat ik dezelfde weg terug rijd. En ongelofelijk maar waar een zwakzinnige in een Fiat Grande Punto geeft op het allerlaatste moment gas en rijdt de rotonde op terwijl hij duidelijk had kunnen zien dat ik geen richting aan gaf naar rechts. Richting aangeven naar links hoeft namelijk niet maar mag wel! ik geef nooit richting aan naar links. Afijn alleen door mijn rem bijna door de bodemplaat te trappen kon ik een ongeluk voorkomen. Het scheelde hooguit 20-30 centimeter. Maar nou komt het ergste, hierna hoefde ik tot aan de benzinepomp op de N206 niet meer te remmen, dus door deze ongelofelijke klojo liep ik mijn tweede zuinigheidsrit met nul keer remmen mis en mijn neefje €1.000,-. Resultaat is dat ik met een 1.8 liter motor slechts 2.8 liter Euro 95 heb verbruikt over een afstand van 70 kilometer en dat is exact 1:25 en da’s niet verkeerd voor een dergelijk grote auto met zo’n grote cilinderinhoud. Pure klasse en de uitspraak van Toyota dat deze nieuwe Prius de verbruikswaarden (1:18-1:25) heeft van een dieselauto met vergelijkbare cilinderinhoud kan ik dan ook alleen maar onderschrijven.

Remmen!!!
De drie uitroeptekens die ik heb neergezet zijn vooral zeer cynisch bedoeld. Zo van “remmen beste man of vrouw” want de auto doet het niet voor je. Tijdens mijn vakantie in Zell am See zag ik op de Duitse zender “n-tv” een presentatie van de resultaten van een uitgebreid onderzoek naar de remproblemen met Toyota’s in de USA. Het was gebleken dat in de overgrote meerderheid van de gevallen waarin Toyota’s vanwege remproblemen verantwoordelijk werden gehouden voor een tiental dodelijke ongelukken de bestuurders zélf de oorzaak waren geweest. Die bestuurders bleken namelijk helemaal niet geremd te hebben tijdens het ongeluk of te laat. Tja en dan Toyota de schuld geven terwijl die Amerikaanse automobilisten gewoon niet kunnen rijden. En dat laatste geldt overigens ook voor veel Nederlandse automobilisten. Zo zat ik een keer met een BN-er (bekend van radio/tv) in een BMW M6 en ging ik vol in de remmen met 150 km/u op een smalle B-weg in de stromende regen (het regenwater liep als een beekje over de weg). “Wat doe je nou?”, riep hij tegen mij. “Heb je dat nog nooit met je eigen BMW M3 gedaan dan?”, kaatste ik terug.

Ik weet uit eigen ervaring en van Leo Krippendorf (anti-slip instructeur) dat 99 procent van de automobilisten nog nooit een noodstop hebben gemaakt met hun eigen auto zowel met droog als met nat weer. Ik snap daar dus werkelijk helemaal niets van, je wilt toch weten hoe je eigen auto, of in mijn geval een testauto, reageert tijdens een noodstop. Ik test dit altijd met elke testauto! Ik vermeld dat niet altijd in het testverslag omdat het uiteraard altijd goed gaat, maar stel dat het een keer niet goed gaat dan hebben we toch echt de poppen aan het dansen geloof mij maar! Van de remmen van deze Toyota Prius had ik dus niets te vrezen. Toch constateerde ik wel iets dat ik nog nooit eerder bij een testauto had gevoeld. Toen ik voor de eerste keer het rempedaal intrapte voelde ik iets vreemds. Het voelde hard aan en even dacht ik dat er iets niet klopte. Na een half uurtje rijden kreeg ik door dat er niets aan de hand was maar het gevoel in het rempedaal is met geen enkele andere auto te vergelijken die ik tot nu toe gereden heb. Ik moest er even aan wennen maar daarna was voelde het niet echt vreemd meer aan. Grappige was wel dat alle andere redacteuren die in de Toyota Prius stapten (ik had ze van tevoren niets verteld) meteen hetzelfde zeiden over het gevoel in het rempedaal.

Ayn Rand-Alan Greenspan
Aan het eind van dit filosofisch geïnspireerde testverslag sluit ik af met een op het oog wat vreemde alinea. Ik was niet bekend met de filosofe Ayn Rand – ze geloofde heilig in het mechanisme van de vrije markt economie oftewel het kapitalisme – totdat redactielid Theo Verstappen mij het boek “Atlas shrugged” gaf. Dit vooral in de USA beroemde boek (toen het in 1957 verscheen sloeg het in als een bom en zette intellectueel Amerika op zijn kop) is werkelijk totaal onleesbaar en bovendien ook nog eens ongelofelijk slecht geschreven. Maar nou komt het en dat is het verbijsterende aan deze mevrouw Ayn Rand; haar invloed op de machthebbers van de USA is werkelijk ongekend. De onaantastbare Alan Greenspan – Amerikaans econoom en t/m 31 januari 2006 voorzitter (Chairman) van de Board of Governors van de Federal Reserve System – was een discipel van haar en vroeg haar, toen ze nog leefde, op belangrijke momenten ook om raad. Zelfs toen Alan Greenspan zonder het te weten de kredietcrisis beschreef, en dus aan heeft zien komen!, bleef hij heilig geloven in het principe van de vrije markt economie.

Het is werkelijk te gek voor woorden dat zo’n belangrijke man in wezen niet meer was dan een uiterst domme marionet van Ayn Rand. Deze vrouw was een geniale totaal gestoorde gek maar de top van de USA aanbad haar. We hebben allemaal kunnen zien waar de kredietcrisis toe heeft geleid en de gevolgen daarvan duren nog steeds voort. De angstaanjagende volgzaamheid van Alan Greenspan zie je ook in Nederland overal in de politiek en het bedrijfsleven terug. Alles wordt opgeofferd aan het heilige geloof in de vrije markt, men heeft helemaal NIETS van de kredietcrisis geleerd. Op een gegeven moment denken mensen niet meer voor zichzelf maar geloven alleen nog maar heilig in een utopie. Uitermate angstaanjagend! Net zo angstaanjagend als de hoax rondom Toyota, iedereen geloofde alles blind… Soichiro Honda (inderdaad de oprichter van het automerk Honda) sprak ooit de mooie zin: “Think for yourself and don’t follow in other people’s footsteps.” Ik heb volgens mij dan ook wel degelijk iets toe te voegen aan de reeds geschreven bulk van testverslagen over de Toyota Prius…