B&B = Bijzonder & Bijzonder
Samenvatting
Laat ik meteen maar beginnen met te zeggen dat de Piaggio MP3 LT niet eens ook maar een heel klein beetje in de buurt komt van de stabiliteit van deze Yamaha Niken spreek uit “Naiken”. Zelfs met dik 200 km/u op de A44 voelde ik ook niet maar de minste geringste vorm van instabiliteit. Direct na het wegrijden voelde de Yamaha Niken als een motor aan, ik hoefde nog geen milliseconde te wennen aan deze driewieler. Of dat komt omdat ik al eerder op de Piaggio MP3 LT gereden heb weet ik niet maar ik denk het eerlijk gezegd niet. Veel motorrijders vinden een driewieler maar niks maar mij maakt het niets uit zolang het maar niet zo’n statische Harley-Davidson driewieler is want dat vind ik net een invalidenkar. Ik heb ’m uiteraard te kort gereden om een keihard eindoordeel te kunnen vellen maar mijn oordeel na twee dagen rijden is positief en eerlijk gezegd had ik ook niet anders verwacht van een motormerk als Yamaha. Ik zou deze motor dolgraag een keer op een mooie Zwitserse-, Oostenrijkse- of Italiaanse bergpas rijden. Volgens mij voelt dat net aan als skiënd van een berghelling naar beneden gaan.

Plus: Gewoon motorgevoel – Quickshifter – Stabiliteit – Zit
Min: Verbruik – Kleine benzinetank

Testverslag
Wat een totaal totaal maffe gekke idiote dag was de dag van het ophalen van de Yamaha Niken. Gek hè dat iedereen in koor riep: “Dat is nou weer typisch Daan!” Voordat ik ga verklappen (alhoewel ik was even vergeten toen ik dit schreef dat je het al op de foto kunt zien) wat er voor bijzonders die dag gebeurde zal ik maar gewoon beginnen met Ontbijte-Pleite-Schiphol waarbij ik een binnenpretje had want ik had er ook Ontbijte-Schijte-Pleite van kunnen maken. Op mijn gehavende maar nog steeds prima rijdende Yamaha FZS 600 Fazer (=uitstekende pekelfiets) ben ik om 08.00u vertrokken om via de A44 naar Schiphol-Rijk te rijden. File-file-file uiteraard en mama mia wat ben ik dan toch altijd weer blij dat ik motor rij. Ik heb toch wel zo’n ongelofelijke pesthekel aan files dat wil je gewoon niet weten! Eenmaal op de afslag Aalsmeer was het nog maar een paar kilometer maar domkop als ik ben sloeg ik een kruispunt te vroeg af naar rechts. Ach ik ben ook al zo ongelofelijk lang niet bij Yamaha Europe geweest dat moeten jullie me maar vergeven. Henk Hester die al heel erg lang bij Yamaha werkt was helaas vrij deze week maar de nieuwe Yamaha-man heeft me ook uitstekend geholpen. Toen ik de Yamaha Niken (spreek uit Naiken) startte liep er net een hele bus leeg en staken veel mensen hun duimpje op. De Yamaha Niken kan dus duidelijk op waardering rekenen. Ik besloot niet via de 1.000-drempelweg in Rijsenhout te rijden maar via de oprit naar de A4 bij Hoofddorp. En wat denk je??? Jep wat me dus helemaal nooit overkomt (alleen toen deze vreemde kruising net nieuw was) dat overkwam mij nu, ik was per ongeluk links gaan staan in plaats van rechts. Links ga je terug naar Schiphol-Rijk en rechts naar de A4. Ik had er zo verschrikkelijk de schijt in dat ik via de tussenberm naar de oprit van de A4 ben overgestoken. Met een gewone motor zou ik dat dus nooit doen want daarvoor is het te hobbelig, nat en dus glad. Met de driewielige Yamaha Niken was het echter geen enkel probleem en zo reed ik alsnog via de juiste oprit de A4 op.

Het wegrijden bij Yamaha Europe voelde zo ontzettend vertrouwd ik kan met mijn hand op mijn hart zeggen dat ik NUL seconden hoefde te wennen, ik reed gewoon weg alsof ik net een motor met twee wielen had opgehaald. Eenmaal op de snel(le)weg ben ik maar eens op het digitale display voor mijn neus gaan koekeloeren want dat is heel wat uitgebreider dan van mijn oude Yamaha FZS600 Fazer en ook uitgebreider dan van mijn vorige maand nieuw aangeschafte Yamaha Tracer 700. Oh en tegenwoordig ook Cruise Control dat heeft mijn Yamaha Tracer 700 jammer genoeg dan weer niet. Verder zag ik een rijmodus-selectieknopje, Traction Control afijn het lijkt wel een auto verdorie (grapjé). Het rijden ging heerlijk in rijmodus 2 (1=Sportief 2=Normaal 3=Regen) en aangezien de motor opgewarmd was ben ik maar eens wat sprintjes gaan doen in versnelling 4-5-6. De 120 Pk vermogen vind ik eerlijk gezegd prima voor deze motor, je kan wel altijd meer willen maar ik denk dat de Yamaha-technici (voorlopig) de juiste keus hebben gemaakt. Natuurlijk is het gewicht hoger (263 kg rijklaar) dan van een normale motor en dat merk je uiteraard goed (daarover later meer) alleen als je eenmaal op gang bent merk je er niets meer van. Na wat sprintjes heb ik de Yamaha Niken nog even doorgetrokken tot 180 km/u en dat voelde prima aan. Ik zou wel eens willen weten hoeveel meer wind je vangt met een Yamaha Niken ten opzichte van een gewone motor. Bij het Transferium heb ik de A44 verlaten en kon het betere bochtenwerk beginnen. Natuurlijk gaat het minder flitsend dan een normale motor want meer gewicht en grotere gyroscopische krachten, maar toch stuurt het gewoonweg heerlijk hoe je het ook draait of keert. Ik denk zelfs dat je met koud weer en in de regen sneller bent dan een gewone motor omdat je domweg platter en dus harder door de bochten heen durft te sturen.

Naiken
Uiteraard we de meest brandende vraag van mij en veel andere motorrijders hoe spreek je de typenaam “Niken” nou in hemelsnaam uit? Ik heb het maar even gevraagd aan één van de technische mensen van Yamaha Europe want ik was zelf ook wel heel erg benieuwd. in eerste instantie ging ik voor “Naiken” maar later veranderde ik het toch maar in “Nieken” maar ik weet niet waarom. Laat er nou een hele discussie over dit onderwerp gevoerd zijn door de topmannen van Yamaha want blijkbaar zaten zij net als ik met de uitspraak van “Niken” in hun maag. Na lang overleg is besloten om voor de uitspraak “Naiken” te kiezen wat ook mijn eerste keus was. Logisch lijkt mij want “Nieken” bekt gewoon slecht vind ik. Wel grappig dat de automatische spellingcorrectie er “Nakie” van maakt. Na het ophalen van de Mini Cooper S Cabrio ben ik snel weer op de Yamaha Niken gesprongen want het was ongelofelijk mooi weer. Aangezien ik de Yamaha Niken maar 2 dagen zou hebben en de Mini Cooper S Cabrio een hele week was de keus duidelijk. Ik beschouw Cabrio-rijden altijd een beetje als half-motorrijden omdat je net als op de motor lekker in de buitenlucht zit. Voordeel van een Cabrio is echter dat je de stoel-verwarming aan kunt zetten en de blower op standje Hi. Zou je denken maar ik draag altijd een heerlijke bodywarmer van exo2 met een aansluiting via een controller op de accu en omdat ik een Renault Twizy rijdt heb ik ook een losse accu met afstandsbediening en die heb ik vandaag gebruikt. In de ochtend heb ik nog even mijn regenoverall aangetrokken maar toen in de loop van de ochtend de zon begon te schijnen heb ik die uitgedaan. Je zit ondanks het lage ruitje (dat elektrisch verstelbaar lijkt maar NIET is!) best redelijk uit de wind. Ik heb geen idee of er een hoger ruitje leverbaar is maar daar springt de aftermarket vast wel op in.

Het knoppenbombardement (extra knopjes zijn bv. Cruise Control/TCS/Rijmodus) is heel wat imposanter dan op mijn oude Yamaha FZS Fazer 600 maar ook dan op mijn nieuwe Yamaha Tracer 700. Ik vind het richtingaanwijzerknopje eerlijk gezegd wat aan de kleine kant, die mogen ze van mij bij een eerstvolgende update vervangen door een groter en dikker knopje. Gelukkig spreken alle knopjes voor zich alleen moet je wel weten dat je het TCS=Traction Control System alleen kunt wijzigen van 1 <-> 2 en uitzetten als je stilstaat. Maar goed het was tijd om te gaan zwemmen en daarna lekker te gaan rijden onder een stralende blauwe lucht met een heerlijk zonnetje. Op weg naar het zwembad ben ik via de drempelweg langs ’t Duyfrak gereden en daarna de ventweg langs voormalig MarineVliegkamp Valkenburg. Ik probeerde me voor te stellen wat het verschil met een normale motorfiets is maar het lukte mij niet. Ik schreef al dat de Yamaha Niken minder flitsend stuurt dan mijn Yamaha Tracer 700 maar ja dat is logisch maar misschien stuurt de Yamaha Niken wel net zo flitsend als de bijna net zo zware Yamaha FJR1300. Boeit het me wat? Eerlijk gezegd helemaal niets! De eerste verkeersdrempels voelden prima aan, want de vering/demping van de achterschokbreker en de beide upside-down voorvorken is lekker stevig. De achterste vorkpoten van beide upside-down voorvorken zijn uitgerust met verstelmogelijkheden voor de in- en uitgaande demping. En verder zijn beide vorkpoten verschillend: de achterste is twee mm dikker dan de voorste en heeft het binnenwerk van een normale vorkpoot, de voorste is bijna alleen maar voor geleiding. Ik heb er bewust voor gekozen om niet aan de instellingen te schroeven want ik had geen tijd om op en neer naar Paul Klop van Hyperpro te rijden. Ik ben wel heel erg benieuwd wat Paul van de vering/demping vindt.

Drempeljumpen
De manier waarop je met deze Yamaha Niken over verkeersdrempels heen kunt springen is behoorlijk indrukwekkend. Hoe harder hoe beter het gaat dus ik was benieuwd hoe het zou gaan op de hoge asfalten snelheidsbrekers op de Schouwweg in Wassenaar. In de S-bocht gooide ik de Yamaha Niken met groot gemak – ondanks het koude asfalt en dus koude banden – van links naar rechts naar links. Daarna ben ik via De Zanderij naar Aquamar gereden want daar liggen een paar mooie rotonde met hoge rotonderanden. Als het goed is moet ik daar niets van merken vanwege de speciale door meneer Ackerman verzonnen voorvorkconstructie=LWM=Leaning Multi Wheeler. Want net als bij de Piaggio MP3 zal het binnenste wiel omhoog gaan ten opzichte van het buitenste wiel waardoor je dus meer rechtop blijft dan je zou verwachten. De snelle Audi die achter mij zat keek dan ook lelijk op zijn neus toen ik met groot gemak bij ’m weg reed. Toen ik ’s ochtends opstapte had ik wel zoiets van dit voelt en ziet (er) een stuk massiever aan/uit dan mijn Yamaha Tracer 700, en dan bedoel ik zowel vanaf de voorkant gezien als het uitzicht van de bestuurder vanaf het zadel. Maar ik denk dat de reden daarvoor met name komt omdat je verder naar achteren zit als bestuurder om een 50:50 gewichtsverdeling te kunnen bereiken. Aan het einde van de slingerweg volgt een rotonde met daarna een krappe bocht met een lastige verkeersdrempel en daarna een verkeersdrempel met meteen een haakse rechterbocht. Met drie wielen leek mij dit een stuk lastiger dan met twee of vier wielen maar ik kwam bedrogen uit want draaien-kappen-springen-springen-hoeken en oh wat ging dat lekker zeg. ’s Avonds kwam ik een stukje tekst tegen wat mij enige duidelijkheid bracht over het ongekend makkelijke sturen van deze aparte driewielige motor.

Lees even mee: “Meneer Ackerman heeft ooit uitgerekend dat als je alles soepel wilt laten rollen, dus zonder wringen of extra wrijving door zijwaartse krachten, het buitenste wiel legt een langere weg af en zal dus een andere hoek moeten maken dan het binnenste wiel. Heel logisch als je er over nadenkt want elke auto heeft dat, elk voertuig met dubbele gestuurde wielen heeft dat. Daardoor wordt de extra wrijving geëlimineerd en kunnen beide wielen vrij rollen én grip bieden. De stuurinrichting zorgt er dan weer voor dat je met het stuur de boel ook daadwerkelijk draaien kunt. En dat is dan weer een volgende ding: het stuur zit dus niet aan het balhoofd – want dat heeft de Yamaha Niken namelijk niet – maar aan een apart draaipunt. Dit maakte het voor Yamaha-technici mogelijk om heel simpel de bestuurder ongeveer 5 cm naar achter te verplaatsen, om de gewichtsverdeling weer naar 50/50 terug te krijgen. Daardoor reageert de Yamaha Niken uiteindelijk heel neutraal en vooral herkenbaar. Datzelfde gereken heeft ook gezorgd voor de 15-inch voorwielen: die wielmaat bleek namelijk het optimale compromis tussen stabiliteit en stuurvermogen. Twee draaiende voorwielen is namelijk meer gyroscopische krachten dan één draaiend voorwiel. Zou je de wielen dus even groot houden als die van een normale motorfiets dan krijg je deze Yamaha Niken dus gewoon de bocht niet om. Maar omdat de stuurinrichting ook net even anders werkt, zou nóg kleiner ook niet goed zijn, dan zou je alle kanten op zwabberen. Dus is men na rekenen en proefondervindelijk uitproberen op 15-inch wielen uitgekomen.

YouTube-filmpje – Technische uitleg Ackerman constructie

Roofvogel
Na het zwemmen was ik van plan om even naar mijn werk te rijden in Den Haag, een mooie rit met alle mogelijk soorten wegdek en vooral ook alle soorten wegobstakels. Eén van de studenten op mijn werk wilde de Yamaha Niken graag zien en toen heb ik gezegd dat ik in de pauze wel even naar school zou komen. Nadat ik de N206 was opgedraaid besloot ik niet via de A44 te rijden maar via de N441 achterom via Duinrell door Wassenaar. Zover ben ik nooit gekomen want toen ik nog maar net op de N441 reed zag ik links van mij een buizerd de weg ophippen en bijna door een auto overreden worden. Hier klopt iets niet en ik bedacht me geen moment en draaide om. De buizerd hipte de bosjes in naast een huisje van voormalig MarineVliegkamp Valkenburg. Ik zette de Yamaha Niken op de standaard (ja inderdaad deze motor staat op een gewone zijstandaard) en liep de bosjes in waar ik al snel de buizerd zag lopen. Ik had ’m sneller te pakken dan ik verwacht had maar wat nu??? De scherpe klauwen en snavel waren dankzij mijn dikke winter-motorhandschoenen geen gevaar maar hoe kreeg ik die grote vogel in hemelsnaam mee op de motor. Ik bedacht ineens dat ik ’m in mijn rugzak kon doen die ik altijd naar het zwemmen draag. Voor ik de rugzak af kon doen moest ik echter eerst de buizerd tussen mijn benen fixeren en dat lukte dankzij de dikke winterhandschoenen. Daarna heb ik de rugzak open gedaan vervolgens mijn handschoenen weer aangetrokken en de buizerd zo goed als het ging in de rugzak gestopt. De rugzak op mijn rug doen was geen optie want als hij zou proberen zich te bevrijden kon ik daar niets tegen doen. Ik besloot de rugzak op de tank te leggen waarna ik met één hand de rugzak vast kon houden en met de andere gas geven. Gelukkig heeft de Yamaha Niken een Quickshifter – echt geniaal heerlijk zo’n ding zeker als je een lang sprintje trekt – en dus kon ik doodeenvoudig opschakelen zonder te hoeven ontkoppelen. Ik ben voorzichtig in de 2de en soms 3de versnelling naar huis gereden en onderweg bij een supermarkt heb ik nog geprobeerd een doos te versieren.

Helaas pindakaas hadden ze niet de juiste maat en dus ben ik toen maar naar mijn zwager gereden en toen ging het mis want de buizerd wilde zich bevrijden en toen verloor ik mijn evenwicht raakte ik een stoeprand en viel om. Aaarrghh, nee hè!!!! $#@%& Gelukkig had de Yamaha Niken alleen wat schaafschade en zat de buizerd dankzij mijn snelle actie nog steeds in de rugzak. Een paar fantastische voorbijgangers – mama mia wat is dat ding zwaar zeg – hebben mij geholpen de Yamaha Niken weer op te tillen. Eenmaal bij mijn zwager heeft die een hele mooie doos leeg gehaald en heb ik de buizerd daarin gestopt maar eerst nog even een foto gemaakt want anders zou niemand dit bizarre verhaal geloven. Ik vind de Yamaha Niken ook wel iets weg hebben van een roofvogel aan de voorkant. Grappig feitje is dat Niken ’twee zwaarden’ betekent in het Japans, waarbij ik moest denken aan de twee zeer krachtige scherpe poten van de buizerd. Daarna heb ik de buizerd in de Mini Cooper S Cabrio naar de vogelopvang in Oegstgeest gebracht (de vleugels en poten bleken niet gebroken en hij bloedde ook niet dus waarschijnlijk is de buizerd ergens tegenaan gevlogen en dizzy geweest) en ben daarna alsnog naar Den Haag gereden. Maar wat een verhaal zeg, hoe groot is de kans dat je ooit in je leven een wilde roofvogel in je handen houdt. Toevallig bleek de Yamaha-medewerker die mij hielp ook een keer een buizerd in zijn handen te hebben gehouden. Die was tegen een ruit aangevlogen en lag toen buiten westen met zijn pootjes in de lucht op de grond. Hij had er zelfs nog een grappige foto van.

Kijk-mij-nâh!!!
Gelukkig had de buizerd niet al teveel tijd in beslag genomen en kon ik weer snel op pad met de Yamaha Niken. Ik besloot toch de standaardroute naar mijn werk te rijden ondanks dat ik al te laat was want de lunchpauze van die student ging ik absoluut niet meer redden. Via de ventweg naast de A44 reed ik richting het Wassenaarse Bos waar de weg met alle herfstblaadjes nog nat was, oppassen geblazen dus op een normale motor. Met mijn mini-motor ging ik hier vorige week nog bijna op mijn plaat op een bed van natte blaadjes middenin een blinde bocht. Het gekke is dat ik met de Yamaha Niken daar niet eens aan dacht toen ik hier reed, feit is dat je zoveel stabieler bent dat je daardoor als vanzelf veel meer vertrouwen hebt. Ik reed over de bochtige natte klinkerweg met herfstblaadjes en vloog over de twee hoge verkeersdrempels heen alsof ik op een enduromotor reed zo hard ging het. De achterkant van de Yamaha Niken kwam een heel eind los tijdens het springen, maar ik deed het dan ook om door mijn gewicht naar voren te verplaatsen. Ging ik daarentegen naar achteren hangen dan vloog ik heel mooi horizontaal over de derde hoge verkeersdrempel. HEERLIJK! Ik reed in rijmodus 2 maar stel dat het hard zou regenen dan had ik ‘m in de speciale regenmodus 3 gezet waar de gasreactie langzamer is en het motorvermogen daardoor minder krachtig aanvoelt. Om er zeker van te zijn dat ik geen onzin praat heb ik dit uiteraard nog even gecheckt bij de PR-Manager van Yamaha Nederland.
3 Rijmodi
1 = Agressief
2 = Standaard
3 = Regenmodus
Door middel van een aanpassing in de ECU krijgt de motor een andere gasreactie (gasrespons). Er is dus géén sprake van een aanpassing in vermogen/koppel. Ik heb nog even een screenshot gemaakt van een pagina uit de pdf-file van de perspresentatie over de 3 Rijmodi/Traction Control System/Cruise Control.

Nou ja die rijmodus 3 kon ik altijd op de terugweg nog uittesten als ik hier weer rij. Weer op de asfaltweg reed ik richting het Wassenaarse Bos maar omdat ik haast had besloot ik iets eerder de N44 op te rijden. Aangekomen bij de bocht waar ik linksaf moest slaan over de scheve verkeersdrempel zette ik het gas erop zoals ik met mijn mini-motor ook altijd doe. Met drie wielen is dat natuurlijk anders zou je denken want het binnenste voorwiel veert eerder in dan het buitenste voorwiel maar daar merk je dus helemaal niets van. Ik knalde over de scheve verkeersdrempel heen en had het liefst terug gereden en er nog een keer overheen gereden. Toen ik op de kruising met het bruggetje linksaf sloeg reed er een politiebusje voor mij. Ik zag de drie agenten de hele tijd in hun (achteruitkijk)spiegel kijken en/of achterom kijken zo van wat rijdt daar nou in hemelsnaam achter ons? Op de N44 heb ik ze maar ingehaald want volgens mij gingen ze expres te langzaam rechts rijden zodat ik ze in zou halen en ze de Yamaha Niken eens goed konden bekijken. Daarna moest ik rechtsaf de N440 op en dan ga ik met mijn mini-motor altijd vooraan staan en dus zo ook met de Yamaha Niken. Daarvoor hoefde ik nog niet tussen de auto’s door want er ligt een busbaan naast de voorsorteerstrook. Ik was benieuwd hoe dat in Den Haag voor de eerste stoplichten na de Hubertustunnel zou gaan. Je denkt in eerste instantie dat de Yamaha Niken niet breder is dan een gewone motor maar dat is tie dus wel. De Yamaha Tracer 900 is van het ene naar het andere uiteinde van de stuurhendels 850 mm breed terwijl de Yamaha Niken 885 mm breed is. Dat scheelt dus 3,5 cm en toch is dat niet de reden dat ik moeite had met naar voren rijden bij het stoplicht. De reden is de zijspiegels die ervoor zorgen dat de Yamaha Niken nét iets te breed is. Gelukkig kun je zijspiegels inklappen dus bij veel filerijden raad ik dat ook aan. Maar om eerlijk te zijn ben ik, afgezien van die ene keer dat ik er echt niet langs kwam, bij alle stoplichten naar voren gereden en ben ik ook nog door een file heen gereden. Het is domweg iets meer opletten dan op een gewone motorfiets maar uiteindelijk geen enkel probleem.

Laan van Poot
Sinds ik de Laan van Poot heb ontdekt weet ik nu al dat ik nooit meer over de Sportlaan naar huis rij als die weer open gaat vlak na de lente in 2019. De Laan van Poot heeft heel veel van die heerlijke hoge snelheidsbrekers én geen enkel stoplicht waardoor je (op de motor wel auto niet) veel sneller bent dan als je over de Sportlaan met al zijn stoplichten rijdt. Het speedbreaker-jumpen is erg leuk om te doen met deze Yamaha Niken, veel leuker dan met de Gilera Fuoco LT 500 i.e. die ik ooit getest heb. En dan te bedenken dat de Gilera Fuoco alweer veel leuker was dan de Piaggio MP3 LT. Nadeel van deze driewielige motorscooters is dat ze gaan dweilen op hogere snelheid terwijl de Yamaha Nike superstabiel is zelfs met 200 km/u (ja inderdaad dat heb ik nog even geprobeerd aan het begin van de A44 bij Wassenaar) en dat maakt dat de Yamaha Niken totaal onvergelijkbaar is met zijn 3-wielige motorscooterneven. Nadat ik de studenten de Yamaha Niken had laten zien besloot ik bij de Houtrustweg aangekomen linksaf te slaan richting Scheveningen dan kon ik de Traction Control nog mooi even testen in de zandstukken op de boulevard. Aan het einde van de weg richting het havenhoofd zijn er altijd wel wat stukjes zand van op de boulevard gewaaid zand. Maar eerst nog even de beroemde klinkerweg bij de haven zelf. Dat is een fantastische testplek voor het ABS want op een klinkerweg grijpt het ABS onnoemelijk veel sneller in dan op een klinkerweg of een asfaltweg. Om dat te snappen moet je heel logisch nadenken over de werking van het ABS en dan begrijp je het, probeer het maar eens te analyseren en verklaren. En het ging precies zoals ik verwacht had want waar je normaal hard moet doorknijpen om het voorwiel – uh de voorwielen natuurlijk! – te laten blokkeren gebeurt dat op deze klinkerweg nog sneller dan je met je ogen kunt knipperen. Voor ik het helemaal zou vergeten nog even iets over de versnellingsbak. Dat is gelukkig geen boterbak want daar heb ik niets mee, het is een typische Yamaha-bak waar je precies voelt wat je doet. De 6-versnellingsbak schakelt als een klak-bak zoals ik het altijd noem, exact hetzelfde als mijn eigen Yamaha Tracer 700.

Linksaf belandde ik weer eens in de gemeente-ambtenaren-totale-idioterie-verkeers-SHIT. Ik was hier al heel lang niet geweest en vergeten dat het éénrichtingverkeer is geworden. Jammer maar ik had geen zin om helemaal om te gaan rijden dus ik ben gewoon even kort tegen het verkeer in gereden. Op de boulevard vond ik inderdaad mijn beoogde zandstuk en ik was benieuwd wat er zou gebeuren als ik in het zand het gashendel vol open zou draaien. Wat er dan gebeurt laat zich lastig omschrijven in ieder geval is het totaal anders dan in bijvoorbeeld een auto met Traction Control. Ik reed verder met een hortend-en-stotend-motorblok, zo van wel-niet-wel-niet-wel-niet als je begrijpt wat ik bedoel. Ik heb het nog een paar keer gedaan gewoon omdat het zo leuk is om te doen. Het leukste is het als het achterwiel plotseling weer grip krijgt want dan vlieg je er ineens vandaar. Mijn voormalige stuntrijder Sven Kleijn van Motormaniacs zou wel raad weten met deze Yamaha Niken. Na de zandgrapjes ben ik achter de boulevard om terug gereden via een route die ik vroeger naar de avondschool altijd reed. Gladde tramrails, slecht asfalt met kuilen, klinkers afijn alles wat je als testrijder maar kunt wensen. Ik moet als motorrijder eerlijk bekennen dat dergelijk wegdek en tramrails op deze driewieler veiliger en zekerder aanvoelt dan op een gewone motor. Op de A44 heb ik met de Yamaha Niken nog even de 200 km/u aangetikt en dat voelde volkomen stabiel en zeker aan. Fantastisch dus! Daarna heb ik mijn pocketcamera thuis opgehaald en heb ik nog even wat fraaie stills geschoten in Noordwijk aan Zee en de mooiste badplaats ter wereld Katwijk aan zee. Even aftanken leverde na een dagje een verontrustend hoog verbruik op van 1:9. Oké ik had stevig door gereden de hele dag maar met een 18-liter tank kom je niet echt ver zelfs niet als je heel erg netjes rijdend 1:18 zou halen wat ik betwijfel. Dan moet je volgens mij echt als een fossiel rijden en dat doet niemand. Je zult dus in de praktijk altijd onder de 300 km actieradius moeten tanken.

Nog even wat weetjes over de Yamaha Niken
– Besturing: Het balhoofdblok is gemaakt van gegoten staal, het swingarm scharniergebied van gegoten aluminium en het hoofdframe dat deze twee eenheden verbindt, is van staal. Doordat de vereiste niveaus van sterkte, stijfheid en flexibiliteit precies daar waar ze nodig zijn worden geboden, vergroot dit hybride-ontwerp het solide en natuurlijke gevoel van het wendbare dubbele wielen aan de voorkant en wordt de wendbaarheid van een sportmotor geboden, samen met een uitstekende hanteerbaarheid.
– Compact LCD instrumentenpaneel: Een ander kenmerk dat de hoogwaardige look en feel van de NIKEN versterkt, is de zwarte achtergrond van het LCD display, dat duidelijk alle belangrijke informatie voor de rijder toont en zorgt voor een uitstekende zichtbaarheid, zowel overdag als ’s nachts.
– Cruise Control werkt vanaf de 4de versnelling vanaf een snelheid van 47 km/u. Uitzetten kan door: 1 Koppeling intrekken 2 Achterrem intrappen 3 Voorrem inknijpen
– Elektronische hulp- en veiligheidssystemen: Niken-rijders profiteren ook van de nieuwste elektronische technologie, zoals YCC-T, Yamaha D-MODE, Cruise Control, Traction Control, Assist & Slipper Clutch en een Quick Shift Systeem dat zorgt voor een hoge mate van bestuurbaarheid en leuke ritten met variërende rijomstandigheden.
– Krachtbron: De Yamaha Niken heeft een vernieuwde 847cc CP3-krachtbron. De 847cc driecilinder motor die de nieuwe Niken aandrijft, is speciaal ontwikkeld op basis van de uitzonderlijk succesvolle krachtbron die eveneens wordt gebruikt voor de best verkopende MT-09, de Tracer 900 en de XSR900.
– Sportieve en lichtgewicht kuip met twee LED koplampen: De sportieve voorkant is voorzien van twee LED koplampen in een neerwaarts buigende aerodynamische kuip die op de weg nergens mee te vergelijken valt. De LED contourverlichting dient om de sterke en stevige uitstraling van de twee voorwielen te benadrukken. De brede voorkuip en het sportscherm bieden de NIKEN rijder uitstekende bescherming tegen de weerselementen en dit, in combinatie met de natuurlijke rijpositie, maakt de geavanceerde LMW (=Leaning Multi-Wheel) klaar voor alles, van spannend bochten rijden tot sportief toeren in het weekend. De van de YZF-R1 afgeleide spiegels zijn voorzien van geïntegreerde LED richtingaanwijzers en zijn ontworpen om een duidelijk achteraanzicht te geven, ook wanneer de rijpositie verandert.
– TCS: Uitzetten door in de neutraal het knopje ingedrukt te houden, kort indrukken is TCS-stand 1 of TCS-stand 2

Specificaties Jaargang 2018 Carrosserie Driewieler Transmissie Handgeschakeld Aantal deuren Geen Brandstof Benzine Type motor Otto Aantal cilinders 3 Acceleratie (0-100/sec) 4,0 seconden Topsnelheid 210km/u Vermogen 84,6(115)/10.000 kW (pk)/rpm Koppel 87,5/8.500 nm/rpm Cilinderinhoud 0.9/847 liter Kleppen per cilinder 4 Aandrijving Achterwielaandrijving Remmen voor Geperforeerde chijven Remmen achter Geperforeerde schijf
Overig
Velgen		2×15-inch + 17-inch
Milieu en veiligheid
Afmetingen
Lengte		2.150 mm
Breedte		885 mm
Hoogte		1.250 mm
Wielbasis		1.510 mm
Spoorbreedte voor		410 mm
Massa leeg		263 kg
Bandenmaat		120/70-R15 en 190/55-R17
Kosten aanschaf
Kosten gebruik per maand