Deze testauto werd ons aangeboden door Isuzu Benelux

Fijn ‘bakkie’

Samenvatting
Sommige mensen zijn helemaal gek van een pick-up maar voor mij is een pick-up gewoon een auto als alle andere. Waar ik wel gek op ben zijn auto’s die onverwacht verrassend leuk blijken te zijn. Bij sommige auto’s kun je dat van tevoren een beetje inschatten want terreinauto’s heb ik sowieso een zwak voor. Er is niet leukers dan even lekker met een 4WD in het mulle zand raggen. En deze Isuzu D-Max pick-up is niet alleen erg goed in dat laatste maar ook nog eens erg goed op het asfalt. Ik zou geen enkel kritiekpunt kunnen bedenken waarvan ik zeg dat vind ik duidelijk minder goed of zelfs slecht. Deze Japanse pick-up is oerdegelijk en het rijgedrag en de wegligging zijn werkelijk uitmuntend zeker voor zo’n grote auto. De terreincapaciteiten zijn met name erg goed vanwege het aanwezige diff-lock op dit vernieuwde model. De actiefoto’s op het Katwijkse strand spreken voor zich. Niet zo verwonderlijk dus dat Reddingsbrigades en Rijkswaterstaat deze auto in hun wagenpark hebben. Leuke op de gewone weg is dat je over alle verkeersremmende obstakels als snelheidsbrekers en verkeersdrempels heen kunt springen alsof ze er niet liggen. Er is niets leukers dan andere automobilisten met vier wielen los in de lucht hangend over een hoge verkeersdrempel/snelheidsbreker in te halen. En verder is deze Isuzu D-Max natuurlijk een uitstekende pakezel voor als je een eigen onderhoudsbedrijf hebt. In Azië zie je soms pick-ups rijden met een volle bak die driemaal zo hoog is als de pick-up zelf en geen politieagent die zo’n hoog beladen auto aanhoudt. In Zuid-Afrika hebben ze trouwens een erg leuke naam voor een pick-up, die heet in het Afrikaans ‘bakkie’ vandaar die titel. Ik vind deze Isuzu D-Max echt een topauto waar ik een week lang verschrikkelijk veel lol mee heb gehad.

Plus: 5 jaar garantie – 5 sterren NCAP – Diff-lock – Terreincapaciteiten – Wegligging – Zit
Superplus: Gewoon een hele lekkere auto

Min: Dat ik ‘m weer in moest leveren

Testverslag
De introductie van de Isuzu D-Max ging niet door vanwege het minimale aantal aanmeldingen….. Mwah dan weet ik meteen al waarom want de heren autojournalistjes van onder andere Autoblog-punt-nl, Autoweek, AutoVisie, het Algemeen Dagblad en De Telegraaf gingen natuurlijk veel liever naar de gelijktijdige introductie van een snelle hatchback. Geen idee hoor maar als alleen Pk’s bepalen zijn voor je keuze dan snap je er als autojournalist volgens mij helemaal niets van. Stel ik krijg een uitnodiging voor de nieuwe Renault Twizy en voor de nieuwe Ferrari Bla-di-bla dan kies ik toch echt voor de Renault Twizy. Vermogen zegt me niets en doet me helemaal niets-noppes-nada-niente-capito want als ik snel wil zijn pak ik mijn motor wel. Ik heb ooit een motor getest die zo’n gruwelijk bruut en asociaal giftig beest was (0-100 km/u in 2,93 seconden) dat ik op een gegeven moment zoiets had van dit is zwaar ongezond voor Daan. Ik heb meteen mijn stuntrijder gebeld en die ging helemaal los met wheelies van ver boven de 200 km/u en zelfs eentje van bijna 300 km/u op de A4 terwijl een politieauto de andere kant opreed, ha, ha. Die motor was de 1ste Yamaha R1 uit 1998 (bijnaam van deze motor was ‘The King of Fling’) en iedere motorrijder die ‘m gereden heeft weet dat nog als de dag van gisteren. Mijn bijna-dood-ervaring op die motor was een beginnende tankslapper met 200+ km/u die gelukkig niet doorzette. Doodeng en iedereen die weet hoe een echte tankslapper eruit ziet die weet hoe dat af kan lopen bekijk het filmpje hieronder maar op The Isle of Man. Zelfs een ritje in een F1-auto is een zondags flaneerritje vergeleken bij de TT op The Isle of Man waar iedere Moto GP-/F1-coureur in zijn broek zou schijten. In de tijd van die Yamaha R1/1998 was er nog geen enkele elektronica die ingreep bij te brute acties en een stuurdemper was voor mietjes. Het was zekersteweten een hele mooie tijd maar ik ben heel eerlijk als ik zeg dat ik blij ben dat ik nog leef. Op een gebroken rug, sleutelbeen, schouderblad en hand na ben ik er goed vanaf gekomen in vergelijking met veel van mijn motorvrienden (geamputeerd been, gebroken nek etc.). Dus ik geniet tegenwoordig van de kleine maar vooral leuke dingen en daarom cross ik 100 maal liever in een Isuzu D-Max 1.9L Double Cab 4×4 V-Cross LSE 6AT in de rondte dan in de nieuwste snelle Ferrari. Ik ben absoluut geen Amerikaan in de zin van mijn grote voorliefde voor een pick-up, voor mij draait het meer om de pure fun van het rijden en dan vooral het rijden in de regen en in het zand met deze pick-up. De uitlevering voor Nederland van de Isuzu D-Max is in handen van Ron Visser en na wat mailtjes heen en weer had ik afgesproken de auto zaterdagmiddag bij hem thuis op te halen in Mijdrecht.

Ik zat te twijfelen hoe ik zou gaan vanwege het voorspelde slechte weer maar na enig rekenwerk wist ik het wel. Bus -> Trein -> Bus – Vice Versa = 25,84 euro terwijl een ritje op mijn Honda MSX 125 (verbruik 1:55) van 37 km = 37/55 x 1,95 E10 ltr = 1,31 euro = Vice Versa 2,62 euro. Dat is potverdorie bijna het 10-voudige dat is toch niet normaal zeg holy shit wat een bizar groot verschil. Dus ondanks de peperdure benzine kun je nog steeds heel erg goedkoop reizen met het juiste vervoermiddel en dat is mijn Honda MSX 125 dan ook inderdaad. Het ritje naar Mijdrecht was ronduit hilarisch vanwege mijn race in Leiden tegen een Tesla Model S Plaid (0-100 km/u in 2,1 sec – 1020 Pk). Elk verkeerslicht stond ik weer naast ‘m hoe supersnel hij ook elke keer weer bij me weg accelereerde, ha, ha die auto heeft gewoon 1010 Pk meer vermogen dan mijn kleine Honda MSX 125. Vroeger had deze Tesla Model S Plaid op een dragstrip verplicht een parachute nodig gehad en nu rij je dus doodleuk op de openbare weg met een dergelijke auto. Mooiste moment was mijn inhaalactie vlak voor de 2de rotonde bij Leiderdorp waar ik nog net voor een vrachtwagen de invoegstrook van de weg – met dubbele doorgetrokken streep! – naar het rotondecircus op kon duiken. Doei Tesla! Hoeveel lol kun je hebben op een mini-motor met slechts 10 Pk? Heul errug veul dus! Na een erg leuke rit arriveerde ik iets te vroeg in Mijdrecht en ben ik maar even een praatje gaan maken met de mannen van de vrijwillige Brandweer bij Ron om de hoek. Ik hoefde niet lang te wachten en na mijn motor bij Ron in de achtertuin geparkeerd te hebben kon ik er vandoor in de meest luxueuze en duurste versie van de Isuzu D-Max namelijk de 1.9L Double Cab 4×4 V-Cross LSE 6AT. Ik kreeg een pikzwarte mee en dat vind ik eigenlijk wel mooi. Voor de actiefoto’s heb je dan wel goed licht nodig maar ach een beetje spelen met de camera-instellingen doet wonderen. Ik maak alle actiefoto’s volledig handmatig dus ik stel zelf de sluitertijd-ISO waarde-AI Servo AF-en noem het allemaal maar op in. Het vraagt in het begin heel erg veel oefening maar ben je er eenmaal bedreven in dan kun je hele mooie foto’s maken. Eén van mijn mooiste foto’s is echter niet van een auto maar van een ree die in volle vaart rennend heel even stil in de lucht lijkt te hangen. Na wat uitleg van Ron kon ik vertrekken maar ik reed dus subiet de verkeerde weg in, ik was even mijn oriëntatie kwijt maar dat vond ik achteraf niet zo erg. Ik belandde op een weg met een extreem hoge verkeersdrempel voor mijn neus. Elke andere auto was bij wijze van spreke in tweeën gebroken met de snelheid waarmee ik er over deze hoge supersteile verkeersdrempel heen vloog. Kolere wat is die vering/demping van deze auto goed zeg. Werkelijk SUBLIEM!

TT Isle of Man – Mother of all tankslappers

Lekker relaxt testen
Voor het wegrijden had Ron al verklapt dat deze Isuzu D-Max een Adaptive Cruise Control heeft. Het ACC heeft drie afstandstreepjes en kun je met de +/- knop opplussen met 1 km/u dan wel 5 km/u. Ik moest wel even zoeken naar de ingestelde snelheid maar uiteindelijk vond ik ‘m in kleine groene cijfers ergens rechts onder de snelheidsmeter weggestopt. De 6-traps automaat schakelt werkelijk razend snel op en als je wilt kun je de versnellingspook naar rechts klappen en handmatig schakelen. De aandrijving kent 3 verschillende standen (2H, 4H en 4L) én jawel er is ook een diff-lock aanwezig. Je kunt al rijdend schakelen tussen 2H en 4H maar om ‘m in 4L te kunnen zetten moet je stilstaan met de versnellingspook in Neutraal, daarna kun je de knop indrukken en rechtsom draaien. Hetzelfde geldt ook voor het diff-lock ook die kun je alleen inschakelen met de versnellingspook in Neutraal. Het wegdek was hier en daar nog nat en met een auto van ruim 2 ton ga je dan echt wel glijden in de stand 2H. Het is moeilijk uit te leggen hoe het precies voelt maar zodra je knop naar 4H draait voel je dat de grip immens toeneemt in een bocht met nat asfalt. De weg van Mijdrecht binnendoor naar Hoogmade/Leiderdorp is intens genieten van de mooie omgeving en de vele mooie bochten en rotondes. De licht knorrende dieselmotor onder de motorkap is daarbij nooit storend aanwezig. Er is overigens ook een 3.0-liter dieselmotor leverbaar met 190 Pk en 450 Nm, tja dan vraag je jezelf af is dat het meerverbruik waard? Slechts 27 Pk/90 Nm meer en een hoger verbruik vind ik het persoonlijk niet waard en de importeur blijkbaar ook niet want deze dieselmotor is niet leverbaar in Nederland. Wat opvalt is dat het sturen heerlijk licht gaat – zonder dat het hinderlijk is! – en dat zou je niet verwachten in zo’n grote auto. Ik ken automobilisten die het verschrikkelijk vinden zo’n licht stuurgevoel. Toch past het gek genoeg prima bij deze auto, het maakt ‘m juist prettiger om in te rijden. Na een heerlijke rit kwam ik bij het rotondecircus aan en dus heb ik meteen maar even twee rondjes gereden. Nog ruim voor het rotondecircus had ik het ESP/TCS al uitgezet en 4H ingeschakeld. De aandrijving in 2H zetten heeft totaal geen zin op deze heftige grote rotondes want de g-krachten zijn hier zo hoog dat deze zware pick-up alle kanten behalve de goede op zal gaan.

Normaal gesproken kom ik altijd van de kant van Leiderdorp het rotondecircus opgereden maar nu dus van de kant van Hoogmade. Ik krijg dus meteen de heftigste (ovale) rotonde met rondom de hoogste rotonderanden voor mijn kiezen. Bij het oprijden van de ovale rotonde sneed ik direct naar binnen zodat ik over de mooie hoge rotonderand heen kon rijden. In een normale auto voel je die hoge rotonderand heel goed maar voor deze Isuzu D-Max bleek het een eitje. De volledig vernieuwde vering/demping met schokbrekers voor en bladveren achter doen hun werk uitmuntend. Ik reed over de A4 heen naar de andere kant waar ik een mooie driekwart draai maakt met piepende banden. Door de 4×4-aandrijving is de grip uitstekend en breekt de Isuzu D-Max niet uit. Op de grootste rotonde afrijdend gooide ik het stuur heel laat om naar rechts en meteen links waardoor de g-krachten maximaal zijn. Maar zelfs toen gleed de Isuzu D-Max maar minimaal opzij echt klasse! Daarna reed ik nog een extra half rondje want ik wilde nog even door de dalende bocht buiten de grote rotonde om heenrijden! Dat is toch wel zo’n onwijs mooie superlistige slingerbocht, er zijn hier al heel wat auto’s uit de bocht gevlogen, ha, ha. De eerste bocht is niet zo scherp maar omdat de snelheid daardoor hoger ligt moet je heel erg goed opletten bij de tweede wél scherpe bocht + invoegstrook. Ik vloog met zwaar piepende banden door de eerste bocht en hield het gas erop waarna er een behoorlijke zwieper volgde in de scherpe bocht. Niet zo gek gezien het hoge gewicht maar de Isuzu D-Max liet zich met groot gemak corrigeren dankzij de 4×4-aandrijving. Dan sta je als testrijder toch wel even te kijken hoor wat je met zo’n grote pick-up kan. Hele dikke punten voor Isuzu wat mij betreft. Daarna ben ik op weg naar Leiden nog even heerlijk over de twee kleine rotondes heen gejumpt en gegleden. Als je met behoorlijk wat vaart over die rotonderand heen vliegt dan maakt de auto even een klein sprongetje en dat maakt het samen met het naar rechts glijden extra leuk. Kortom hele dikke pret en 100 maal leuker dan een Ferrari!

Actiefoto’s
Helaas had mijn zwager weekenddienst maar gelukkig kon de jongste zoon van mijn oudste zus wel. Met hem had ik ook de mooie actiefoto’s van de Suzuki Jimny gemaakt dus dat zou helemaal goed gaan komen met de actiefoto’s van deze Isuzu D-Max. Maar eerst even de Samsonite kofferset fotograferen. Deze Double Cab uitvoering heeft trouwens geen passagiersstoelen in de tweede cabine maar een bagageruimte voor bijvoorbeeld gereedschap of verzin het zelf maar. Een prima bagageruimte dus om met de Samsonite koffers te laten zien hoeveel erin passen. Dat bleek een stuk meer te zijn dan ik op grond van mijn ogen gedacht had. Ja ook mijn ogen worden een jaartje ouder. Het goede is echter dat ik alleen een leesbril heb en nog geen gewone bril.

Samsonite kofferset
Achterste kabine: 3×70-liter + 3×50-liter + 3×33-liter + 13-liter

Na het fotograferen van de Samsonite kofferset ben ik naar mijn neefje gereden om mooie actiefoto’s te maken op het Space Business Park en op het strand bij de afwatering (hier stroomt de zogeheten Oude Rijn de Noordzee in) in Katwijk aan Zee. Tijdens het maken van de actiefoto’s op het Space Business Park brak de Isuzu D-Max in de haakse rechterbocht ter hoogte van de vrachtwagenparkeerplaats even behoorlijk uit. Dat kwam omdat de aandrijving nog in 2H stond in plaats van 4H, mijn schuld want ik was dat totaal vergeten te zeggen tegen mijn neefje. Dom van mij! Maar goed het leverde wel een mooie actiefoto op van achteren en we konden er dan ook allebei achteraf om lachen. Na de geslaagde actiefoto’s op het Space Business Park zijn we naar de afwatering gereden. Het stalen hek aan het Noorderstrand staat altijd open waarna je via de onderkant van de afwatering naar het Zuiderstrand kunt rijden. Officieel mag je niet op het strand rijden maar ik weet uit ervaring dat de Katwijkse politie een oogje dichtknijpt. Gelukkig maar want wat is er nou mooier dan een vette strandfoto’s = zandfoto’s. Deze auto is écht goed waren mijn neefje en ik het na de spectaculaire zandfoto’s allebei snel over eens. De 18-inch Dunlop AT25 Grandtrek moet ik trouwens ook even complimenteren voor ik het vergeet. Zowel in het zand als op het asfalt presteren deze banden uitstekend dus bij deze mijn complimenten aan bandenfabrikant Dunlop! Eenmaal thuis ben ik op zoek gegaan waarom deze vernieuwde Isuzu D-Max zo goed en vooral fijn is om in te rijden. Deze vernieuwde Isuzu D-Max heeft een aantal belangrijke verbeteringen ondergaan ten opzichte van het vorige model te weten: grotere remmen – een versterkt ladderchassis – vernieuwde vering/demping met achter bladveren – extra geluidsisolatie.

Wassenaarse Bos
Waar op veel plekken de serieus hoge verkeersdrempels en snelheidsbrekers aan het verdwijnen zijn (bv. de 1.000-drempelweg door Rijsenhout) daar liggen ze er in Wassenaar gelukkig nog wel en ik verwacht niet dat die gaan verdwijnen. Gelukkig maar want voor een auto zoals deze Isuzu D-Max zijn dit soort hoge verkeersdrempels en snelheidsbrekers onontbeerlijk om een goede (lees: volledige) test te kunnen doen. Het starten van de Isuzu D-Max duurt iets langer dan ik verwacht had. Ik had verwacht dat een moderne diesel met koude motor sneller op zou starten. Zodra je de startknop indrukt maken de wijzers van de toerenteller + snelheidsmeter even een volledige uitslag en daarna start de 1.9-liter dieselmotor. Als het blok warm start ie sneller dus het is gewoon de standaard koude-motor-start die net iets langer duurt vanwege het voorgloeien. Het wordt weer kouder in de ochtenden en dus is het wel lekker dat deze Isuzu D-Max uitvoering stoelverwarming heeft. De stoelverwarming kent slechts twee standen maar dat is genoeg, In veel auto’s zitten drie standen en in die derde (= hoogste) stand staat je kont soms echt in de fik. Stuurverwarming vind ik grote onzin maar toch zie je het in steeds meer auto’s. Afijn starten en wegwezen dus en meteen de Adaptive Cruise Control aan want dat is wel zo heerlijk als je een vaste route met weinig verkeer rijdt naar werk. Op de rotonde bij Wassenaar-Centrum was er weer eens zo’n gek die zelfmoord wilde plegen en amper één meter voor mij de rotonde opreed want te laat van huis vertrokken. Hoe gek en vooral dom ben je dan? Als hij op de Isuzu was geknald had ik een krasje gehad maar was zijn truttenschudder total loss geweest. Een rotonde verder liet ik de claxon pas weer los (heerlijk even tüteren in de ochtend) en sloeg rechtsaf richting het Wassenaarse Bos. Helaas reed er net een fietser voor mij langs bij de scheve verkeersdrempel dus ik kon er niet zonder af te remmen overheen knallen. De twee lage snelheidsbrekers daarna werden duidelijk doorgegeven maar dat komt omdat de schokbrekers voor en de bladveren achter in het begin hard aanspreken. En zo hoort het ook bij een 4×4 pick-up past want comfortabel aanspreken van de veren zou totaal afbreuk doen aan de terreincapaciteiten.

Aan het einde van het laantje sloeg ik rechtsaf richting de Schouwweg met zijn hoge snelheidsbrekers. De eerste snelheidsbreker is de hoogste en dus gaf ik gas bij om er met ruim boven de 50 km/u overheen te springen. De klap bij het neerkomen op het asfalt viel mij mee, maar ja ik had ook niet anders verwacht met deze sublieme vering/demping. Voor mensen die denken dat bladveren alleen maar onder kleine vrachtauto’s en pick-ups zitten heb ik nieuws want de Corvette Z06 heeft superlichte carbon bladveren aan de achterkant. Ja echt een sportauto met bladveren om maar eens aan te geven dat bladveren helemaal niet zo simpel en dus ‘slecht’ zijn. De volgende snelheidsbrekers waren allemaal een eitje voor de Isuzu D-Max. Daarna ben ik via de N44/N440 naar mijn werk gereden, een beetje saaie rechttoe-rechtaan-route. Terug rij ik altijd een andere route die veel leuker is met heel veel snelheidsbrekers en verkeersdrempels. Die route is altijd uitgestorven, ik kom letterlijk bijna geen voetganger, (brom)fietser of auto tegen. Heel bizar maar toch echt waar. Ik kan op deze rustige route dus even lekker met een behoorlijk vaartje over alle snelheidsbrekers en verkeersdrempels heen springen. Wat ik ook deed de Isuzu D-Max lachte mij gewoon keihard uit. Kijk maar eens goed naar die ene actiefoto waar mijn neefje over die allerhoogste verkeersdrempel in het Space Business Park heen springt. Daar zie je goed hoe diep de Isuzu D-Max inveert maar daarna gewoon verder rijdt alsof er niets is gebeurd. Ik vond nog wel drie dingen betreffende de Adaptive Cruise Control en heb ze even op een rijtje gezet.
1. Het ACC wordt automatisch uitgeschakeld als je over een hoge snelheidsbreker of verkeersdrempel heen springt.
2. Het ACC houdt zijn snelheid netjes vast op het sterk dalende deel van de Hubertustunnel.
3. Het ACC springt na 3-4 seconden automatisch uit nadat ie de auto heeft stil gezet achter de voorligger voor een kruising/verkeerslicht. Kijk dat vind ik dan wel weer jammer dat ie weer los schiet na 3-4 seconden.

Luchthulpvering Isuzu D-Max
Tijdens het zoeken naar informatie over deze Isuzu D-Max kwam ik toevallig een Belgische website tegen over luchthulpvering voor deze pick-up. Na een mailtje aan Ron hierover kreeg ik een mailtje van het hem terug dat er in Nederland reeds twee aanbieders zijn.
– MAD in Veenendaal
– VB Airsuspension in Varsseveld (zij hebben ook een GVW-verhoging naar 3.500 kg gehomologeerd)
Zelfs bij MAD en VB-Airsuspension waren ze diep onder de indruk van de standaard vering/demping vertelde importeur Ron Visser mij en dat wil écht wat zeggen.

Leuk 4×4-momentje
Vanaf de N44 linksaf Wassenaar in stond er een trailer met alarmlichten aan te wachten net voor een blinde bocht, hoe totaal van de pot gerukt ben je dan??? Niemand durfde er voorbij. Logisch want er kon links uit die blinde bocht vandaan een auto aankomen die je pas op het laatste moment ziet = Boem-Ho. Ik ben dus maar rechts langs de trailer tussen de bomen door over het gras met overal diepe plassen heen gereden. Dan is zo’n 4×4 aangedreven pick-up toch wel verdomde handig als ik eerlijk mag zijn. Daarna ben ik plankgas over de hoge snelheidsbrekers van de Schouwweg heen gevlogen, hilarisch leuk man echt helemaal goed! Vlakbij huis aangekomen heb ik op het kleine industrieterrein om de hoek nog even een noodstop gemaakt. Tot mijn verrassing verliep de noodstop met deze grote auto werkelijk uitstekend dus ook hier weer dikke punten voor de Isuzu D-Max.

YouTube-filmpje NCAP-test Isuzu D-Max – 5 sterren = maximale score!

Zuinigheidsrit
Op mijn vaste vrije donderdag ga ik altijd dingen doen waar ik zelf zin in heb dan wel gebruik ik het voor een bezoek aan de tandarts/mondhygiëniste of huisarts. Omdat ik een 700,- euro kostende behandeling van de mondhygiëniste voorgeschreven had gekregen dacht ik kom laat ik toch maar een 2nd opinion doen. En inderdaad de zeer nette-mooie-lieve Kattukse mondhygiëniste kwam op een veel lager bedrag uit (en zij kon dat ook goed onderbouwen) dus ik heb meteen maar een afspraak bij haar gemaakt. Daarna ben ik zonder QR-code gaan zwemmen want die krijg ik niet ondanks dat ik volledig van corona hersteld ben. Heeft te maken met een antistoffen-test die niet geldt volgens corona-dictator Hugoshenko. Gelukkig ken ik de zwembad-manager goed en de BOA’s ok en dus mag ik zwemmen met een antistoffen-uitslag met stempel van de huisarts erop. Daarna ben ik via de opritbocht bij ‘t Heen naar huis gereden want ik was erg benieuwd hoe die mooie 180-gradenbocht aanvoelt met 4H-aandrijving en het ESP/TCS uit. Vlak voor de apex van de bocht gaf ik plankgas en vloog met zwaar piepende banden door de opritbocht. Maar toch had ik het gevoel dat het nog harder had gekund, vanmiddag na de zuinigheidsrit nog maar een keer proberen dus! Na de lunch ben ik weer naar Katwijk aan Zee gereden voor een zuinigheidsrit want ik was na die tweemaal rond de 1:10 heel erg benieuwd waar ik netjes en rustig rijdend op uit zou kunnen komen. Het aftanken leverde alvast een nette 1:12,2 op dus dat gaf mij hoop op een redelijk gunstig verbruik in de buurt van de 1:15 of daaromtrent. Ik reed heel erg rustig weg want ik wilde echt persé op een mooi verbruik uitkomen zeker na dat veel te hoge verbruik van die Opel Corsa 1.2 Turbo. Eenmaal op de N206 zette ik het ACC aan en zette de snelheid vast op 80 km/u. Ik reed lekker totdat ik plotseling een bord met verkeershinder zag. Wat??? Nee hè niet op de route van mijn zuinigheidsrit! Maar jawel hoor in de verte zag ik een hele lange file op de N206 staan en dus heb ik het stuur hard omgegooid en ben aan de andere kant – mag wel niet maar er kwam toch geen verkeer aan – de N206 verlaten om binnendoor via Noordwijkerhout richting De Zilk te rijden en ergens na de wegwerkzaamheden de N206 weer op te rijden. Zo gezegd zo geDaan en dus heb ik over het geheel zelfs langzamer gereden dan normaal want de N206 is 80 km/u en binnendoor 50-60 km/u. Eenmaal op de N206 was ik al redelijk dicht bij de mooie haakse rechterbocht naar De Zilk. Ik had een net-niet bumperklever achter me hangen want écht bumperkleven durven ze niet achter zo’n grote pick-up met trekhaak die behoorlijk hoog zit. Als zo’n bumperklever daar opklapt dan is hij/zij heel erg zuur dus die houden echt wel afstand. Vlak voor de haakse rechterbocht draaide ik de aandrijfknop van 2H naar 4H en ook zette ik het ESP/TCS uit want ik wilde geen last hebben van een ingrijpend ESP.

De aandrijfverhouding tussen de voor- en achterwielen is trouwens 50:50 had Ron Visser mij de avond ervoor verteld. Ik vloog perfect door de haakse rechterbocht heen maar vergis je niet in het gewicht van deze auto. Ga je over de grens (je kunt gelukkig wel goed voelen waar de grens ligt) dan moet je wel even aan de bak om ‘m weer recht te krijgen. Maar wees gerust deze auto ben je niet snel ‘kwijt’ dan moet je echt wel heel erg gek doen. Het leuke is dat het juist daardoor een leuke en dus absoluut geen saaie auto is om in te rijden. Daarna drukte ik op CANCEL en toen de snelheid afgezakt was naar 60 km/u drukte ik op SET. Ik reed richting Vogelenzang en probeerde wat dingen uit maar die werkten niet. Zodra je de versnellingspook omklapt naar +/- om handmatig te kunnen op- en terugschakelen valt het ACC uit en blijft uit. Het ACC doet het dus gewoon niet in de M-stand. Dat vond ik wel jammer en verder merkte ik dat opschakelen naar een hogere versnelling (lager toerental = lager verbruik) handmatig ook niet lukt dat weigert ie gewoon. Bij Vogelenzang aangekomen ging de snelheid omlaag naar 35 km/u dat is ongeveer 33 echte kilometers per uur. Ik hou me daar echt altijd aan en eigenlijk vind ik het wel fijn zo af en toe zo’n 30-zone. Daarna ging het weer naar 50 km/u en na het supersnel nemen van de rotonde (= met de linkerwielen heel hoog over de rotonderand) naar rechts 60 km/u de slingerende bomenweg op. Mijn favoriete motorweggetje op weg naar Zandvoort. Wat is dit toch een heerlijke auto zeg, ik zou er best eentje willen hebben als ik heel eerlijk ben. Op de bomenweg kreeg ik een truttenschudder achter me hangen maar na de twee mooie scherpe bochten was ik ‘m zo weer kwijt. Ik laat het ACC – als een testauto dat heeft – hier altijd vast staan op 60 km/u, dat is altijd weer leuk en spannend zeker in een grote + zware auto. De scheve verkeersdrempel moest ik helaas langzaam overheen want vanuit de blinde bocht rechts kwam een auto aan. Grrrrrr!!! De mooie hele lange S-bocht ging wel erg lekker ondanks de grootte/gewicht van deze auto. Daarna was het rechtuit zo die gaat tot aan de boulevard. De rotonde vlak voor de ingang van Circuit Park Zandvoort is altijd weer leuk, die heeft een hele grote brede platte rotonderand waar je heerlijk overheen kunt glijden. Vlak voor de boulevard ligt een kleine rotonde met een hele hoge rotonderand, normaal gesproken neem ik die op halve hoogte maar nu op het allerhoogste punt. Echt lachen want met deze auto merk je dat amper terwijl je met dat met een gewone auto wel uit je hoofd laat vanwege de harde klap op het asfalt daarna. Wat een geweldige goede vering/demping heeft deze auto toch echt helemaal superrr! Niet zo gek dan ook dat Rijkswaterstaat en de Reddingsbrigades Isuzu 4×4’s in hun wagenpark hebben. De duinenweg ging lekker en het was zowaar extreem rustig. De terugrit verliep al net zo soepel als de heenrit en ik kwam uit op een mooi verbruik van 1:16,7.

Goed – beter – best – SUPERIEUR!
Na het aftanken moest ik uiteraard weer even plankgas in 4H door de opritbocht heen knallen uiteraard met het ESP/TCS uit dat mag duidelijk zijn! Nou was ik eerder al in de aandrijving 4H met het ESP/TCS uit door de opritbocht bij ‘t Heen gereden maar dit was totaal anders! Net als de keer ervoor reed ik op de apex van de bocht af en gaf plankgas en hield dat vast maar ik kom het alleen maar vasthouden door het stuur nog verder door te draaien dan de vorige keer. Ik had het gevoel dat de voorwielen volledig dwars op de vooras stonden maar gek genoeg vloog ik nog mooier en perfecter door de opritbocht heen dan de vorige keer. Huh? Hoe dan??????? Het geeft maar aan hoe belachelijk goed deze auto is, de wegligging, de vering/demping afijn verzin het allemaal maar. Wat een geniale pick-up.

De snelwegzuinigheidsrit
Na de zeer geslaagde zuinigheidsrit was ik heel erg benieuwd waar ik op uit zou komen qua verbruik na de snelwegzuinigheidsrit. Ik rij altijd een vaste route van Leiden-Zuid (ik woon vlakbij de A44) tot aan Hoofddorp-Zuid vice versa en die is op nog geen 2 kilometer na volledig 100 km/u op de Adaptive Cruise Control. De laatste tijd is het echt belachelijk druk op de weg dus ik vraag me denk ik terecht af: “Hoe kan dat dan als iedereen thuis moet werken?” Ik hoopte dus van harte dat het niet al te druk zou zijn en ik een mooie rit met een zo constant mogelijke snelheid zou hebben. Geen vrachtverkeer in het weekend scheelt sowieso een hoop te langzaam verkeer (= inhalen = gas geven = meer/hogere toeren/snelheid = hoger verbruik) zeker op de tweebaans A44. Het zat me zowaar zwaar mee want dit was een werkelijk perfecte zuinigheidsrit. Perfecter dan dit kan echt niet! De slingerbocht op de afrit bij Hoofddorp was erg leuk maar wel op het randje want ik voelde dat ik tegen uitbreken aan zat. Het mooie is dat je dat werkelijk tot op de millimeter precies kunt voelen en dat maakt deze auto ook zo aantrekkelijk als pick-up. Het zou mij oprecht niets verbazen als in een grote vergelijkingstest deze Isuzu D-Max als winnaar uit de bus komt. Het aftanken leverde een behoorlijk nette (52,8 km/3,5 ltr =) 1:15,1 op. Dat is dus maar een iets hoger verbruik dan de gewone zuinigheidsrit en dat had ik niet verwacht. Zo zie je maar hoe belangrijk dit soort testonderdelen zijn. Ik kreeg stom toevallig tijdens deze test een mailtje van een Hyundai-dealer uit de provincie Utrecht die mij een hele aardige mail schreef. Hij schreef dat als een koper of kopers twijfelden over de aankoop dat hij ze dan mijn testverslag van de desbetreffende Hyundai door mailde. Hij deed dat omdat ik als enige autojournalist alles test en daar ook uitgebreid over schrijf. Ik maak als enige (snelweg)zuinigheidsritten en schrijf ook over de banden, vering/demping en rij een auto ook altijd even volledig op de grens. En het leuke was dat mijn testverslag dan vaak de doorslag gaf voor de aankoop van de desbetreffende Hyundai. Kijk daar doe je het als autojournalist voor! Een groter compliment kan ik niet krijgen als ik eerlijk ben.

Over een groot dieselmotorblok gesproken, ha, ha
De grootste motor ter wereld is namelijk de Wärtsilä-Sulzer RTA96-C. De inhoud van de 14-cilinder motor van deze scheepsmotor bedraagt 1.820 liter, oftewel ruim 200 keer meer dan van de Bugatti Veyron. Voor de duidelijkheid: dat is de inhoud van één cilinder. Per cilinder produceert het blok een vermogen van 7.780 pk. Tel de motorinhoud van alle 14 cilinders bij elkaar op en je hebt een totale cilinderinhoud van 25.480 liter. Het totale maximumvermogen bedraagt 108.920 Pk bij 102 toeren per minuut. De dieselmotor heeft een koppel van bijna acht miljoen Newtonmeter. Nog een paar indrukwekkende cijfers: de krukas alleen al weegt 300.000 kilo en de cilinders hebben een diameter van 96 centimeter. De motor heeft een lengte van 26,6 meter, is 13 meter hoog en weegt 2.300 ton. Het verbruik is eveneens gigantisch. Per uur gaat er ruim 7.500 liter stookolie doorheen. Daarmee kunnen zelfs de grootste containerschepen een topsnelheid halen van rond de 27 knopen, oftewel zo’n 50 km/u. Kom ik dan met de 1.9-liter viercilinder dieselmotor die deze pick-up aandrijft.

 

Specificaties Jaargang 2020 Carrosserie Pick-up Transmissie automaat Aantal deuren 4 deuren Brandstof Diesel Type motor Diesel Aantal cilinders 4 Acceleratie (0-100/sec) 12,7 seconden Topsnelheid 180km/u Vermogen 120(163)/3.600 kW (pk)/rpm Koppel 360/2.000-2.500 nm/rpm Cilinderinhoud 1.9/1.898 liter Kleppen per cilinder 4 Turbo Turbo + Intercooler Aandrijving 4×4 Differentieel diffetentieel met diff-lock Remmen voor Geventileerde schijven Remmen achter Trommels Draaicirkel 12,5 meter
Overig
Type bekleding		Leer
Velgen		18-inch
Milieu en veiligheid
Verbruik
Bebouwde kom		6 liter/100 km
Snelweg		6,62 liter/100 km
Gemiddeld verbruik		9,2 liter/100 km
C02 uitstoot		241 gram/km
Afmetingen
Lengte		5.265 mm
Breedte		1.870 mm
Hoogte		1.790 mm
Wielbasis		3.125 mm
Spoorbreedte voor		1.570 mm
Spoorbreedte achter		1.570 mm
Massa leeg		2.030 kg
Max. toelaatbare massa		3.100 kg
Laadvermogen		1.070 kg
Aanhanger geremd		3.500 kg
Aanhanger ongeremd		750 kg
inhoud bagageruimte		475 liter
Bandenmaat		265/60-R18
Kosten aanschaf
Kosten gebruik per maand