Cinq-Zéro-Attention!
Een dag later dan gepland heb ik de Peugeot 508 opgehaald, het was donderdag zo absurd druk geweest op werk dat ik helemaal op was. Om dan nog even snel op de motor tussen alle avondfiles door naar Breukelen te scheuren zag ik niet zitten. Tussen de files door rijden vraagt opperste concentratie en als het lampje al ruimschoots uit is gegaan dan is dat vragen om moeilijkheden. Na een heerlijk nachtje slapen mocht ik dus vrijdagochtend vroeg de Peugeot 508 Berline Active e-HDi 2Tronic Stop&Start ophalen. Het was weer eens feest op de weg want het was blijkbaar ‘crazy-friday’ in alle opzichten, zowel op de heen als de terugweg. Op de heenweg had ik op de motor vooral te maken met automobilisten die botweg voorrang namen, dan wel net voor mijn neus nog even snel de rotonde opreden. Ik doe dan altijd net of ik gek ben en rij gewoon door en dus langs die auto’s ook al is het gaatje nog zo klein. Uiteraard weten ze verdraaid goed dat ze fout zitten en meestal gaan ze als ik ze voorbij ben plotseling 100 meter achter me rijden. Na een heerlijk bakje cappuccino stond er een Peugeot 508 met een zeer lange achternaam – Berline Active e-HDi 2Tronic Stop&Start – klaar op het kruis voor de roldeur. Een slechts 112 Pk sterke diesel met een gerobotiseerde handbak mét sportstand. Jep een hele grote sedan met een hele kleine dieselmotor én daardoor label-A. De eerste vraag die bij me opkwam was dan ook: “Kom ik daarmee ooit van dat kruis af???” Zo nee dan stopt het testverslag hier meteen, en zo ja dan gaat het hierna vrolijk verder. Nou ja vrolijk, alleen als die Fransen goed hun werk hebben gedaan natuurlijk.

Op hol geslagen natuur
Vlak nadat ik het terrein van Peugeot Experience was afgereden voelde ik iets vergelijkbaars als met de Volvo S60 een week eerder. Ook de vering/demping van deze Peugeot 508 is puur gericht op ultiem comfort. Verrassend genoeg voelt het sturen voor een comfortabele sedan als de Peugeot 508 lekker direct aan. De eerste bochten reed ik namelijk met een hogere snelheid doorheen als ik in eerste instantie had gewild, gewoon omdat de wegligging goed aanvoelt. De eerste serie bochten vanaf de importeur zijn heel erg mooi maar wel van het type afknijpbocht, een kwestie van het koppie er goed bijhouden dus. Toen ik onder de A2 door reed schrok ik met echter te pletter, en dook instinctief met mijn hoofd naar beneden omdat een blauwe reiger zich bijna te pletter vloog tegen de voorruit. Rij ik in een auto word ik ook weer lastig gevallen maar dan niet door irritante motorrijders maar door de natuur. Niet lang daarna moest ik weer in de remmen vanwege een eendenechtpaar dat niet op of om keek. De paartijd is weer aangebroken en dat is goed te zien want de wegen liggen bezaaid met dode eenden. Het lijkt eerlijk gezegd toch een hele kleine moeite om even te remmen (ik breng overigens nooit mezelf of anderen in gevaar, op zo’n moment zou ik dus niet remmen!) of om die eenden heen te rijden. De meeste automobilisten die ik een vogel dood zie rijden hebben deze vaak niet eens gezien. Ze letten namelijk totaal niet op de weg en het verkeer maar zijn druk bezig met telefoongesprekken of andere bezigheden. Op de kaarsrechte provinciale weg langs Kockengen heb ik de cruise control maar aangezet, dat is wel zo lekker. De cruise control op het stuur laat zich overigens erg makkelijk bedienen en is per kilometer nauwkeurig instelbaar. Toen ik dacht dat ik alles gehad had vloog er langs de kant van de weg ineens een zwerm meeuwen rondjes in de graskant langs een sloot. En alweer moest ik uitwijken om de voorruit schoon te houden.

Kamerik
In plaats van de weg buitenom ben ik rechtsaf geslagen en langs Kamerik gereden. In deze weg zitten een paar hele mooie flauwe bochten en één zeer verraderlijke bocht. Veel automobilisten remmen af in die laatste verraderlijke bocht, maar juist door de snelheid erin te houden en de bocht op een bepaalde manier aan te snijden (en dan bedoel ik juist wél over het bultje in de bocht heenrijden) wordt deze bocht spannend. Juist dit stuk van mijn vele testtrajecten in Zuid-Holland is voor een auto als deze Peugeot 508 een goede test voor de vering/demping. De Peugeot voelde in alle bochten goed aan maar de laatste bocht is een echte scherprechter. Snij je deze bocht af dan merk je niets maar pak je ‘m netjes tussen de witte lijnen zoals het hoort dan neem je het bultje mee en wordt het leuk. Zoals ik al verwacht had zette de Peugeot 508 een behoorlijk stapje opzij, en dat heeft uiteraard alles met de comfortabele vering/demping te maken. Omdat ik niet meer zeker wist welke bocht (de laatste of voorlaatste) die met de hobbel is ben ik nog even op Google Maps gaan kijken naar de bochten en later ook op Google Earth. Het gekke is dat je zowel op Google Maps als Google Earth deze bocht niet als zodanig ziet. Ik twijfelde zo verschrikkelijk na het bekijken van de plattegronden dat ik direct in de auto ben gestapt om in het heerlijke avondzonnetje de fraaie route langs de Oude Rijn naar Woerden te rijden. In Woerden heb ik vervolgens de afslag naar Kamerik genomen. Uiteraard ben ik op weg naar de N11 nog even heerlijk hard door de bochten gegaan met de Peugeot 508. Het fijne aan deze comfortabele Peugeot 508 (er zijn ook modellen met een sportiever onderstel) is dat ik exact kan voelen waar de grens ligt. Ik had toevallig de afritbocht vanaf de A4 naar de N11 helemaal vrij en het stoplicht stond ook nog eens op groen. Het is dan de kunst om exact binnen de witte lijnen blijven want dan voel je de g-krachten het meest. Rij je vlak langs de vangrail dan is dat ook erg leuk alleen anders leuk. Bij de stoplichten heb je dan vervolgens een fraaie bocht naar rechts en ook daar reed ik perfect op de grens doorheen. Het gekke is wel dat als je deze Peugeot plotseling heel hard een bocht instuurt het gas direct elektronisch geminderd wordt. Heb je echter al behoorlijk wat snelheid en kun je die vasthouden in de bocht dan begint de Peugeot 508 heel gecontroleerd over de voorwielen weg te glijden zonder dat er (in ieder geval niet voelbaar) elektronisch ingegrepen wordt. Ik heb het ESP nog even uitgezet om te kijken wat er dan zou gebeuren, maar dat had weinig zin omdat vanaf 50 km/u het ESP weer automatisch ingeschakeld wordt. Eenmaal bij Kamerik ben ik de bochtenserie eerst naar oosten gereden met de cruise control constant op 80 km/u. Dat is prima te doen met de Peugeot 508 en bovendien een goede oefening om jezelf te dwingen van de remmen af te blijven. Nadat ik gedraaid was bij de T-splitsing was ik erg benieuwd welke bocht het nou is. Net toen ik Kamerik voorbij was en dacht waar blijft-ie zag ik de bocht naar links voor mij liggen. Ik had mezelf expres wat af laten zakken omdat er twee auto’s voor me reden die 60 km/u reden terwijl je er 80 km/u mag. Vlak voor de bocht heb ik, met de sportstand aan uiteraard, het gas erop gezet en dan is het toch verrassend hoe snel deze grote Peugeot met slechts 112 Pk onder de motorkap vaart maakt. In de bocht ging ik precies zoals gepland over de hobbel heen en ook nu weer zette de Peugeot 508 een behoorlijk stapje opzij. Eventjes maar want daarna hadden de banden weer grip.

Psychologie van de perceptie
De elektronische versnellingsbak (oftewel gerobotiseerde handbak) op deze Peugeot 508 is altijd weer leuk voer voor discussie. Een veel gehoorde klacht van autojournalisten en automobilisten is dat een dergelijke versnellingsbak nogal langzaam overschakelt naar een hogere versnelling. De mensen die dat zeggen beseffen niet dat dit pure perceptie is zonder enige onderbouwing. Het overschakelen met de hand duurt namelijk net zolang als dat de robot erover doet. Het verschil zit hem erin dat de tijd die de robot erover doet langer lijkt omdat je zélf niets hoeft te doen. Normaal gesproken moet je namelijk maar liefst vijf handelingen verrichten om over te schakelen en dat is gas terug nemen, het koppelingspedaal intrappen, opschakelen met behulp van de versnellingspook, koppeling weer op laten komen en weer gas geven. Als je dat zelf doet sta je er helemaal niet bij stil hoe lang dat duurt. Een leuk vergelijkbaar voorbeeld is bijvoorbeeld mensen die voor een bepaald stoplicht staan te wachten en steeds weer klagen dat het zo lang duurt voordat deze op groen springt. Veel mensen hebben dan de neiging door rood te fietsen of te lopen. Als de gemeente vervolgens aan hetzelfde stoplicht een display hangt met daarop het aantal seconden dat het nog duurt voordat het stoplicht op groen springt dan hoor je vervolgens niemand meer klagen. Leuke bijkomstigheid is bovendien dat vrijwel niemand meer door rood fietst of loopt. Het blijft altijd weer erg leuk om te zien hoe mensen dingen beweren zonder daar eerst goed over na te denken.

Aan deze elektronische versnellingsbak zit overigens een zeer fraai start&stop-systeem gekoppeld, eentje van het type zoals ik het graag zie. Nog voordat je volledig stil staat valt de motor al uit en dien je het rempedaal ingetrapt te houden. Bij veel start-stopsystemen springt de motor namelijk weer aan zodra het koppelingspedaal ingetrapt wordt maar dat heeft deze Peugeot 508 natuurlijk niet. Het is dus wel zo handig om bij een stoplicht je linkervoet op het rempedaal te houden en je rechtervoet op het gaspedaal, op die manier kun je zonder enige vertraging wegrijden want de motor slaat namelijk bliksemsnel aan. Zo snel dat ik me eigenlijk maar één andere auto kan herinneren die ook zo snel was, namelijk de Honda Insight. Het start&stop-systeem is zo ontzettend snel omdat deze uitgerust is met een omkeerbare dynamo die tevens als startmotor kan dienen. [quote Peugeot] De 508 en de nieuwe 308 beschikken als eerste modellen over de allernieuwste technologie met een stop&start-systeem van de nieuwste generatie. Later zullen andere modellen volgen. Bij de e-HDi wordt een 1.6 liter HDi Euro 5 dieselmotor voorzien van een omkeerbare dynamo die tevens als startmotor kan dienen. Verder beschikt het systeem over de mogelijkheid om tijdens het uitrijden energie terug te winnen en die op te slaan in een speciale accu die op zijn beurt dan weer zorgt voor extra energie tijdens het starten (e-booster). Dit concept biedt de volgende voordelen: een 15 procent lager verbruik in stadsverkeer, 40 procent sneller starten (400 milliseconde) dan bij een stop&start-systeem met versterkte startmotor, uitschakeling van de motor voordat de auto volledig tot stilstand is gekomen, meer gebruiksgemak (stillere werking, geen trillingen). [/quote Peugeot]

Leve de koningin!
Nou heb ik werkelijk helemaal niets met koninginnedag, maar dankzij de verjaardag van Bea konden we foto’s maken op plekken waar het normaal gesproken bijna onmogelijk is vanwege het drukke verkeer. Dit keer was het echter overal totaal uitgestorven op de weg, en dus kon ik heerlijk rustig foto’s maken langs de Leidse singels. Voor de actiefoto’s eindigden we uiteindelijk op een klein industrieterrein langs het kanaal in Leiderdorp. Daar merkte ik weer eens hoe ongelofelijk belangrijk het is dat ik alle mogelijke instellingen van mijn spiegelreflexcamera blind uit mijn hoofd ken. Een mooie actiefoto is altijd een fifty-fifty-verhouding van geluk en je camera goed instellen. De eerste foto is exact zo’n soort foto, een lucky shot met exact de juiste instellingen. Het belangrijkste onderdeel is om te kijken hoe het licht valt en daarna de camera razend snel volledig anders in te stellen. En dat laatste kun je alleen maar door heel veel te oefenen en vooral heel veel fout te doen. De foto’s die ik even daarvoor in dezelfde bocht had gemaakt zagen er heel gewoon uit in tegenstelling tot deze foto, die door het mooi fotograferen van de lichtval erg goed gelukt is. Ik stond heel eventjes te juichen toen ik ‘m op de kleine display van de camera zag. Af en toe surf ik nog wel eens over het internet langs testverslagen van andere online automagazines. Ik ben dan elke keer weer verbaasd over de dramatisch slechte foto’s die bij vrijwel alle testverslagen staan. Het is toch bijna onvoorstelbaar dat je een verslag van amper één A4-tje (dat 9 van de 10 keer zo overgeschreven lijkt uit een brochure) met slechts een paar nietszeggende foto’s erbij een testverslag durft te noemen! Of ben ik nou veel te kritisch op mijn concullega’s? Blijkbaar niet want ik heb bij sommige online automagazines subtiele veranderingen waargenomen, en dat waren precies die veranderingen waar ik kritiek op had. Blijkbaar wordt er dus toch iets met mijn kritiek gedaan. En denk nou niet dat ik nooit kritiek krijg, want die is namelijk nog veel harder. Mel Jongen de webmaster van Autotesten.nl zei twee jaar geleden recht in mijn gezicht tegen mij: “Daan je foto’s zijn kut!” Hij heeft toen uitgelegd waarom hij ze kut vond en welke foto’s hij wel mooi vond. Sindsdien ben ik totaal anders te werk gegaan en dat heeft alleen maar positief gewerkt.

Overal ruimte
Op ’the day after’ Koninginnedag was het ook alweer akelig rustig op de weg. Omdat ik om 08.00u moest beginnen met werken en het dus zo ontzettend rustig was op de weg, besloot ik dit keer een route te rijden die normaal gesproken geen doorkomen aan is. De beruchte route over de Churchilllaan en de Lammerbrug richting de N11 dus. Deze route heeft twee hele mooie bochten en de afrit bij Hoogmade is werkelijk geniaal mooi. De eerste mooie bocht is die over de ondergrondse tunnel heen bij zwembad De Vliet. Als ik daar vooraan staat bij het stoplicht en ik hebt niemand naast me staan, dan kan ik het gas er vol op zetten omdat dan alle ruimte heb als ik van de binnen naar de buitenbaan glij. Ik had op het moment dat ik door de bocht reed overigens alle veiligheidssystemen aan staan. Nou zegt dat niet alles want als je maar hard genoeg door een bocht gaat dan trekt het ESP/TCS het niet en zegt mazzel. Ik was erg benieuwd of de Peugeot 508 de behoorlijke g-krachten in deze bocht zou trekken. Uiteraard heb ik de Sportstand aangezet want alleen dan kan ik genoeg vaart maken voor de bocht. Mijn indruk van de Peugeot 508 was tot nu toe erg goed en ook in deze bocht gaf-ie geen krimp. Ik voelde het onderstel overuren draaien maar ondanks de fikse overlangs hobbels in het asfalt (veroorzaakt door stilstaande vrachtwagens/bussen) brak de Peugeot 508 niet weg. Wel zette de auto heel even een stapje opzij maar dat mag met zulke overlangse rothobbels. Een paar kilometer verder volgt de mooie oprit naar de N11. Ook deze bocht ging lekker strak alhoewel het harder had gekund, maar de auto voor me reed zoals zoveel auto’s veel te langzaam de snelweg op. Eenmaal op de snelweg kreeg ik ruzie met een taxichauffeur die amper een meter achter me zat te bumperkleven. Op dat punt mag je maar 90 km/u vanwege wegwerkzaamheden en verder moet iedereen in zijn eigen rijstrook blijven. Ik heb nog even op mijn rem getrapt maar ook toen drong het nog steeds niet tot het brein van deze taxichauffeur door dat hij asociaal bezig was. Maar gelukkig moest ik meteen na dit langzame gedeelte de snelweg af. De afrit naar Hoogmade is vooral direct aan het begin van de afrit zeer verraderlijk. Dat komt door een aantal factoren, A het is aan het begin een blinde bocht, B de weg loopt hier schuin af en C daardoor ben je geneigd er met een te hoge snelheid in te duiken. Dat doe je maar één keer en daarna nooit meer! Het onderstel van de Peugeot 508 begon heel lichtjes te zoeken, maar om heel eerlijk te zijn viel me dat gezien de comfortabele vering/demping heel erg mee.

Dé zuinigheidsrit
Op wat voor verbruik zou ik in hemelsnaam uitkomen met deze grote auto met kleine motor??? Ik vind het best wel stoer dat Peugeot deze grote sedan kan leveren met een A-label. Na een weekend werken was ik maandag en dinsdag vrij en toevallig waren dat twee mooie zonnige dagen. Maandagmiddag na het eten ben ik in de Peugeot 508 gestapt op weg naar Katwijk. Tijdens het tanken bij de goedkope onbemande benzinepomp voor de Albert Heijn was ik behoorlijk verbaasd dat ik hier 1 hele eurocent meer moest betalen voor een liter diesel dan bij mij om de hoek. Meestal is deze benzinepomp namelijk één van de goedkoopste in de wijde omtrek. Na het volgooien kon ik vertrekken, nou ja vertrekken? Dan moet je de fraaie versnellingspook eerst wel even in zijn neutraal zetten natuurlijk. Nadat ik dat had gedaan trapte ik weer op de rem en draaide de contactsleutel om. Rustig reed ik de N206 op terwijl de versnellingsbak rustig opschakelde. Zolang je het gaspedaal rustig intrapt schakelt de versnellingsbak ook rustig over naar een hogere versnelling. Trap je het gaspedaal sneller dieper in dan schakelt de versnellingsbak ook sneller een versnelling hoger. Wil je nog sneller opschakelen dan moet je flipperen (heb ik hooguit 10 procent van de tijd gedaan). In de 5de versnelling draait de motor bij 60 km/u 1.500 toeren, en in de 6de versnelling bij 80 km/u ook 1.500 toeren. Het mooie aan deze versnellingsbak is dat je ook kunt flipperen met de cruise control erop. Dat kan best veel schelen want daardoor kon ik bij elke snelheid de juiste versnelling kiezen indien nodig! Meestal zat de auto in de juiste versnelling, maar soms was het net wat beter een versnelling lager te kiezen en iets meer toeren te maken. Gelukkig was het die week meivakantie en dus was het erg rustig op de weg, geen enkele gek te bekennen. De rit verliep voorspoedig maar zoals ik al verwacht had (zoiets voel je gewoon aan) moest ik een aantal keer remmen. Het werden uiteindelijk iets van 5 remacties, nog niet eens zo verkeerd. Wat ik wel grappig vind is dat op zo’n grote auto de remschijven kleiner lijken dan normaal. Maar wees niet bang de remmen zijn ruim toereikend om deze grote Peugeot 508 snel stil te kunnen zetten. Ik moest tijdens de zuinigheidsrit één keer op het laatste moment vol in de remmen, omdat een automobilist voor me besloot af te slaan zonder richting aan te geven. Vol in het ABS remmend stond ik echter op tijd stil maar leuk is anders. Na het aftanken in ’t Heen kwam ik exact uit op een verbruik van 3 liter diesel wat omgerekend 1:23,3 is. Beter dan Peugeot opgeeft in de bebouwde kom dus al met al niet verkeerd voor zo’n grote sedan. Het hoogste verbruik tijdens de testweek kwam trouwens uit op 1:14.

Ruimte
Waar ik me na het instappen elke keer over bleef verbazen is de ruimte in deze Peugeot 508. Na het plaatsnemen had ik elke keer de neiging om het stuur en de stoel opnieuw af te stellen, maar die stonden toch echt goed afgesteld. Erg knap gedaan van Peugeot want zoveel ruimte in een auto creëren lijkt mij geen gemakkelijke opgave. Het interieur ziet er netjes verzorgd uit en alles laat zich makkelijk bedienen. Erg fraai vind ik alle hendels rondom het stuur, die zijn net wat mooier dan ik gewend ben van Peugeot dus ook hier weer een duidelijke keuze om te scoren in dit segment. De geluidsinstallatie beviel mij ook erg goed alleen was er één ding wat ik maar niet voor elkaar kreeg en dat was het activeren van de USB-stick. Normaal gesproken wordt die in de meeste auto’s geactiveerd zodra ik de USB-stick in de aansluiting stop dan wel daarna op de “aux-knop” druk. Ik heb nog in het instructieboekje gekeken of er misschien een andere truc stond om de USB-stick te activeren maar ik heb ‘m niet kunnen vinden. Iets waar ik ook even naar moest zoeken was de bediening van de head-up display. Ik had een gat gezien bovenop het dashboard vlak voor mijn neus dus ergens moest een knop(jes) zitten om dit te activeren. Maar weer even het instructieboekje er op nageslagen en het bleek dat er linksonder het stuur een klepje zit dat na opening naar voren klapt. Aan dit klepje zit een bedieningspaneeltje vast waarmee je de head-up display kan bedienen. Het leuke is dat deze head-up display tot op de millimeter nauwkeurig is af te stellen. Al naar gelang de lengte van de bestuurder kun je de display kantelen zodat je er precies recht tegenaan kijkt. Ik vind deze head-up display fijner dan een projectie op de voorruit zoals bij BMW. Dit is veel helderder en daardoor beter af te lezen.