Peugeot 508 SW Active 1.6 THP 156 Pk 2011 – autotest

 

Deze testauto werd ons aangeboden door Peugeot Nederland N.V.



SW=Sjieke Wagon
Er is een moment geweest dat ik dacht dat vrijwel alle stationwagons op de weg Peugeots waren. Het leek wel of half Nederland in een 307 SW of een 407 SW rond reed. En even plotsklaps als ze gekomen waren, zo waren ze ook net zo snel weer verdwenen leek het wel. Daarna leek het wel of iedereen in een Audi A4 Avant rond reed, en nu lijkt het wel of iedereen een Skoda Fabia combi heeft. Het werd dus hoog tijd voor Peugeot om met iets nieuws te komen. De 207 SW en de 308 SW lijken nog op de eerdere SW’s maar de nieuwe 508 SW is van een geheel andere orde. Dit is wat mij betreft de mooiste stationwagon van dit moment. Audi, BMW, Citroën, Ford, Opel, Renault, Skoda of Volvo niemand komt wat mij betreft qua looks in de buurt van deze zeer fraaie Peugeot 508 SW.

De Skoda Super Combi was tot dit moment mijn favoriete stationwagon qua looks en wegligging, maar die is dus naar plaats 2 opgeschoven. Alhoewel qua looks dan, de Peugeot 508 SW moet zich namelijk nog wel bewijzen qua wegligging want die was erg goed van de Skoda Superb Combi. Daarbij moet ik wel vermelden dat op de Skoda Superb Combi een sportieve verenset was gemonteerd. Een optie die grappig genoeg door de directeur himself was gekozen. De grote vraag voor mij was dus vooral “Is deze fraaie Peugeot 508 SW net zo goed als dat-ie mooi staat te zijn?” De vrijdag dat ik de Peugeot 508 SW op moest halen was ‘The day after’ en die dag was de gedenkwaardige donderdag de 14e juli. Die dag heeft het meer dan 20 uur aan één stuk door geregend en is er in Leiden (in Leiden/Valkenburg ZH is donderdag 14 juli 2011 de meeste regen gevallen van heel Nederland) meer regen gevallen dan normaal in een hele maand. En vrijdagochtend was het exact het tegenovergestelde weer, een strakblauwe lucht en een heerlijk zonnetje. Een fantastische dag dus om op de motor naar Breukelen te rijden en de Peugeot 508 SW op te halen.

Frans comfort
Vorig jaar was de Peugeot RCZ 1.6 THP 200 Pk met grote voorsprong (okay de Renault Wind was ook heel erg goed) de best afgeveerde auto die ik getest heb, met overigens ook verreweg het beste motorblok. Het leek wel alsof de RCZ permanent aan het asfalt zat geplakt met klittenband, alsof je met haakbanden over lusjesasfalt reed (klittenband bestaat uit een haakzijde en een luszijde). Onze veringexpert Paul Klop vond de vering/demping van de Peugeot RCZ nota bene zelfs beter dan die van de veel duurdere Nissan GT-R. Ik had dus behoorlijk hoge verwachtingen van deze Peugeot 508 SW. Tot mijn teleurstelling bleek de Peugeot 508 SW echter erg comfortabel afgeveerd te zijn, een stuk comfortabeler in ieder geval dan de 308 SW die ik vorig jaar heb getest. “Té comfortabel?”, was daarna uiteraard de grote vraag voor mij, en op dat moment moet ik oppassen weet ik uit ervaring! Ik heb me namelijk al een aantal keren behoorlijk vergist in comfortabel afgeveerde auto’s.

Een heel mooi voorbeeld daarvan is de Honda CR-Z, deze auto werd op meerdere autoforums compleet afgekraakt terwijl het juist een perfect sturende auto met een erg goede wegligging is, en al helemaal in de regen. Ook de Suzuki Kizashi is zo’n auto die mij in eerste instantie op het verkeerde been zette en zo weet ik er nog wel een paar. Probleem met al deze auto’s is dat je door de comfortabele vering geneigd bent ver onder de grens te blijven rijden van wat deze auto’s aankunnen. Met deze Peugeot 508 SW ging dat bijna weer net zo. Pas tegen het einde van de test merkte ik hoe ver ik ernaast zat in mijn mening vergeleken met de eerste testdag. Uiteraard heb ik daarna een aantal testverslagen op andere online automagazines gelezen, en daarin las ik exact dezelfde dingen terug alleen bleven zij bij hun mening. Vering en demping kunnen zo verschrikkelijk verneukeratief zijn om het maar eens recht voor zijn raap te zeggen. Een auto die perfect in balans is, met ultra high performance banden en uitstekende vering/demping is ook nog steeds goed als er tourbanden en comfortabele vering/demping opzitten. Het probleem is alleen dat het niet zo aanvoelt en je als testrijder dus langer bezig bent om zo’n auto goed te leren kennen.

Nat glijden en rijden
Dat een grote lange voorwielaangedreven auto als de Peugeot 508 SW op nat asfalt snel aan het glijden gaat lijkt me niet zo vreemd. Waar het om gaat is of deze Peugeot 508 SW mooi glijdt, fantastisch glijdt, strak glijdt, in balans glijdt kortom geen gekke dingen doet waar ik niet op zit te wachten als bestuurder. Het regende die week een aantal dagen achtereen dus mooiere testdagen kon ik me niet wensen. Bij elk stoplicht net iets te veel gas geven waardoor de voorwielen beginnen te spinnen, het blijft altijd weer leuk in de stromende regen. In de bochten voelde ik de voorkant weg gaan glijden maar nooit irritant. Indien nodig greep het ESP – dat niet uitgezet kan worden – netjes in, helemaal niks mis mee dus. Leuker werd het op de rotondes en dan vooral als ik over de rotonderanden heen gleed. Daar kon het ESP niet ingrijpen omdat ik dan zijdelings over vier wielen over de rotonderand heen gleed. De ondergrond biedt dan zo weinig grip en de g-krachten zijn zo hoog dat het ESP volledig overruled wordt. Het meest fantastische aan de Peugeot 508 SW is dat-ie zo perfect in balans bleef. Blijkbaar hebben de ontwerpers van Peugeot die kilo’s heel mooi weten te verdelen over de auto. Maar toen ik het lage gewicht in de brochure zag staan wist ik dat het niet alleen aan de goede balans ligt. Het rijklaargewicht van Peugeot 508 SW 1.6 THP ligt namelijk net onder de 1.400 kilogram en dat is heel erg netjes voor een stationwagon.

Maar ik heb natuurlijk niet alleen over het natte asfalt gegleden maar ook gereden. En ook dat beviel mij uitstekend met deze Peugeot 508 SW. Het fijne aan deze auto is dat-ie heerlijk stil is van binnen, verder is de motor ook lekker stil dus ook met nat weer valt de herrie mee. Normaal gesproken hoor je vaak de banden, de motor en als het dan regen ook nog eens het water dat zich door het bandenprofiel wringt. Ik moet wel zeggen dat de Michelin Primacy HP’s op deze Peugeot 508 SW minder goed tot hun recht komen. Dat heeft alles met de comfortabele vering te maken en ik zou zelf dan ook vier iets sportievere banden monteren. Daarmee compenseer je dan weer de comfortabele vering. Deze auto laat mooi zien dat alles met elkaar te maken heeft, vering, demping, banden en balans alles moet kloppen en perfect samenwerken.

Droog rijden en glijden
Voor een sportieve stationwagon kun je maar beter bij een ander automerk gaan shoppen las ik ergens. Ik snap wel waarom deze personen dit schrijven want de comfortabele vering, en de net niet deinende uitgaande demping zorgen ervoor dat je als testrijder het gevoel krijgt dat je zelfs de geringste sportieve aspiratie maar beter uit je hoofd kunt laten. En toch is dat niet helemaal waar, ja de comfortabele vering en het gebrek aan uitgaande demping zijn voor echte sportieve prestaties niet toereikend maar toch kwam ik een heel eind. De grens van deze Peugeot 508 SW ligt namelijk véél verder dan ik na de eerste testdag dacht. Ik heb wel heel rustig aan de grens opgezocht, juist omdat ik het maar niet wilde geloven. Op weg naar mijn werk gingen zowel de bochten als de rotondes zo verbazingwekkend lekker dat ik steeds iets harder door de bochten en over de rotondes heen ben gereden. En verbazingwekkend genoeg gingen de banden naarmate ik harder ging rijden nog steeds niet serieus piepen. Het bleef slechts bij een lichte piep hier en daar. Maar ja helemaal verrassend is dat toch ook weer niet want toen ik de Peugeot 508 SW op de brug zag staan (waarom leg ik verderop in het testverslag uit) en de ophanging achter eens goed kon bekijken snapte ik het. De onafhankelijke achterwielophanging is misschien niet van het duurste type maar wel erg effectief. In tegenstelling tot de meeste andere automerken heeft Peugeot hier geen losse veren + schokdempers toegepast, maar schokbrekers oftewel een veer en schokdemper in één net als op een motor (zie foto).

Na heerlijk droog rijden komt droog glijden maar dat viel dus vies tegen. ‘s Avonds na het fitnessen ben ik nog even een heerlijk een rondje gaan rijden met het doel om te kijken wanneer bij de Peugeot 508 SW het rijden overgaat in glijden. Uh zelfs in één van de meest heftige haakse bochten brak de Peugeot 508 SW niet uit maar de banden piepten nu wel overduidelijk. Dan nog maar even de oprit naar de N206 bij ‘t Heen, dat is altijd een goede scherprechter. Maar ook hier weer ondanks behoorlijk overhellen werkelijk geen centje pijn, echt verbazingwekkend goed voor zo’n comfortabel afgeveerde auto. Dan als laatste mogelijkheid nog de S-bocht bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg. ik stuurde nu zo hard in dat als de Peugeot 508 SW nu nog niet ging glijden het een regelrecht wonder zou zijn. En inderdaad trokken de banden en het ESP het niet meer maar desondanks bleef de auto goed bestuurbaar, en reed ik een fractie van een seconde later alweer netjes rechtdoor alsof er niets was gebeurd. GOED!!!

Het enige moment dat de comfortabele vering/demping negatieve invloed had op het weggedrag was op hoge snelheid. Toen ik de A44 op reed bij Wassenaar heb ik tot aan Holiday Inn even 200 km/u gereden. Op dat moment voelde ik duidelijk dat de Peugeot 508 SW op hoge snelheid minder strak op de weg ligt bij het passeren van een verzakking in het wegdek. Naast de minder strakke wegligging op hoge snelheid bij oneffenheden en verzakkingen in het asfalt, vond ik ook het minder directe stuurgevoel een nadeel. Bij normaal rijden en in Nederland merk je daar helemaal niets van maar op hoge snelheid (dus boven de 180 km/u) is het dus een ander verhaal. Monteer een set sportieve schokbrekers op deze Peugeot 508 SW, een set 18-inch velgen met ultra high performance banden en gooi er een lichte tuning tegenaan (van 240 Nm/156 Pk naar 295 Nm/189,5 Pk) en ik garandeer je dat je denkt dat je een Peugeot RCZ SW onder je kont hebt. Na het nemen van de afslag bij Holiday Inn moest ik heel hard in de remmen. Ik rem daar altijd expres erg laat want het is een heerlijk gevoel om met hoge snelheid de afslag op te rijden, en meteen ín de dalende bocht die daarna volgt hard in de remmen te gaan. Als een auto dat goed doet dan zegt dat iets over de balans en die bleek in dit geval uitstekend. De remmen van de Peugeot 508 SW zijn me prima bevallen, de vertraging is goed net als de doseerbaarheid.

Sjiek rijden en dus niet glijden
Na het echte testwerk volgde het betere relaxwerk, want er moet uiteraard ook genoten worden tijdens een testweek als het even kan. En dat is niet zo moeilijk in deze fraaie Peugeot 508 SW want de relaxtheid straalt er vanaf zou ik bijna zeggen. Zo mooi en sjeik als deze Peugeot 508 SW eruit ziet zo kan je er (o.a.) ook mee rijden. Gewoon heerlijk laag in toeren, rustig overschakelend oftewel sjiek rijdend of beter gezegd meer glijdend over ‘s heren wegen. Het enige dat me wat tegenviel is dat het motorblok laag in toeren rijdend in de vierde versnelling bij 40-50 km/u lichtjes bokte. Om die reden alleen al zou ik een lichte tuning willen aanraden. Wat betreft het schakelen kan ik kort zijn, de 6-versnellingsbak schakelt goed en trefzeker niets op aan te merken dus.

Hier en daar las ik trouwens wat sikkeneurige commentaren over het sjieke uiterlijk. Het kwam op mij nogal over als autojournalisten die zo overtuigd Duitser-lover zijn dat alles wat Frans is niet goed en mooi kan zijn. Beetje triest als je als autojournalist zo je voorkeur laat blijken, dat geeft de lezer nou niet bepaald het gevoel dat hij een onafhankelijk automagazine zit te lezen. Maar ja de grote uitgevers bepalen nou eenmaal de hoofdlijnen, en ik ben dan ook dolblij dat ik eigen baas ben en geen onderdeel van een groter geheel. Ik vind deze Peugeot 508 SW erg mooi en sjiek, en gezien de vele spontane lovende opmerkingen van voorbijgangers sta ik daarin duidelijk niet alleen. Bij sjiek rijden horen uiteraard ook sjieke bekleding, sjieke geluiden en een sjiek interieur. De sjieke zwart leren bekleding is erg mooi en de stoelen zitten ook erg lekker. Zelfs na bijna een hele dag in de auto stapte ik fris en fruitig weer uit. Met sjieke geluiden bedoel ik dat het erg stil is in de Peugeot, eigenlijk is het enige serieuze geluid dat je hoort het 1.6 THP-motorblok bij serieus in toeren doortrekken maar zelfs dan nog!

Mooi van buiten mooi van binnen
Een auto die mooi is aan de buitenkant moet ook haast wel mooi zijn aan de binnenkant. En dat klopt in dit geval want de Peugeot 508 SW is ook erg fraai van binnen. De afwerking is erg netjes, de knoppen en hendels zijn makkelijk te bedienen, de audio is van prima kwaliteit en een USB-ingang is ook aanwezig. De bestuurdersstoel is prima af te stellen net als het stuur (in hoogte en diepte), de hoofdsteun en de spiegels. De passagiers achterin zitten ook lekker ruim en ook de hoofdruimte achterin is uitstekend. Toen ik over een behoorlijk hoge verkeersdrempel reed, waar passagiers in andere auto’s nog wel eens met hun hoofd tegen het dak stoten, hoorde ik niemand na het landen klagen over hoofdpijn. De kofferruimte bleek groter dan ik had gedacht, de op één grootste Samsonite kofferset paste er op twee kleine koffers na in. Net iets meer dan bijvoorbeeld de Opel Astra Sports Tourer.

Het verbaast mij eerlijk gezegd nog steeds dat geen enkel automagazine zo’n kofferset gebruikt. Het is een hele simpele maar zeer effectieve manier om aan de lezer te laten zien wat er werkelijk in een auto past. Het aantal liters op papier of de natte-vinger-mening van een autojournalist zeggen helemaal niets. Het aantal liters op papier kunnen door de vreemde vorm van een kofferbak bijvoorbeeld behoorlijk tegenvallen. Ik heb al een aantal keren meegemaakt dat ik dacht dat er behoorlijk wat in een kofferbak zou passen, maar dat bleek door de vreemde vorm zwaar tegen te vallen. Daar kom je alleen achter door met een kofferset te kijken wat er werkelijk in past. De totaal uit de lucht gegrepen natte-vinger-mening van een autojournalist is in dat opzicht dus zeer onbetrouwbaar. Men zeg niet voor niets “Meten is weten!”

PDS
Deze afkorting kennen jullie vast nog niet: PDS=Plassen Dieptedetectie Systeem! Ik ken ‘m zelf ook pas sinds kort want ik heb ‘m namelijk net zelf verzonnen. Toen ik zondagmiddag uit werk kwam (ik had weekenddienst) ben ik nog even heerlijk gaan zwemmen in het mooiste buitenbad van Leiden e.o. oftewel “De Vliet”. Als het even kan zwem ik elke dag want ik heb, alweer bijna 20 jaar geleden, een keer mijn rug (wervel L7 voor de medici) gebroken bij een motorongeluk. Een Duitse auto haalde op een smalle weg in een blinde bocht een fietser in en kwam daardoor op mijn weghelft. Sinds dat motorongeluk heb ik af en toe last van het spontaan verkrampen van mijn rugspieren, een probleem dat echter totaal in het niet vallen bij de dwarslaesie die ik op een haar na had opgelopen. Omdat het al dagen behoorlijk geregend had lagen er overal hele grote, en soms behoorlijk diepe plassen op de weg. Toen ik over het parkeerterrein bij het zwembad reed moest ik door zo’n grote plas heen rijden, dat ging prima en ik had ook niet anders verwacht. Na het zwemmen moest ik over de andere kant het parkeerterrein weer afrijden en ook aan die kant lag een grote plas. Ook nu weer geen enkel probleem, tenminste dat dacht ik want toen ik op de Churchilllaan reed hoorde ik een wel erg vreemd geluid. In eerste instantie dacht ik dat er een politiehelikopter boven me vloog, maar toen een automobilist naar mij wees wist ik dat er iets mis was met de Peugeot. Ik dacht aan een lekke en een van de velg gelopen achterband, en dus stopte ik in de graskant. Toen de beide achterbanden in orde bleken keek ik onder de auto en zag dat de linker kunststof bodemplaat los zat aan de voorkant. Het lukte me niet om de bodemplaat terug te duwen en dus heb ik Peugeot Assistance gebeld.

Even later arriveerde een vrachtwagen van BRL (=Berging Regio Leiden) en binnen 5 minuten stond de Peugeot 508 SW op de vrachtwagen. De bergingschauffeur bleek vroeger monteur geweest te zijn bij o.a. Liam (grote Mercedes-dealer in Leiden). Meteen nadat de Peugeot 508 SW op de bergingsauto stond zei hij tegen mij: “We rijden wel even naar het bergingsbedrijf daar hebben we een brug dan kunnen we ‘m misschien repareren.” Zo gezegd zo gedaan en nog geen half uurtje later reed ik het BRL-terrein af dat gelukkig niet ver van mijn huis is. Ik was ontzettend blij want normaal gesproken was de test op dat moment over en uit geweest. De Peugeot 508 SW was dan door de berger teruggebracht naar de Peugeot-importeur in Breukelen, en ik had dan mijn motor daar dan op moeten halen en bovendien ook weer een nieuwe afspraak voor een test moeten maken. Dat de bergingschauffeur in zijn vroegere leven monteur is geweest en dat ze een brug hadden bij BRL was voor mij dan ook een geschenk uit de hemel. Ik heb dan ook de volgende dag als dank een taart bij BRL langs gebracht, dat was echt wel het minste wat ik kon doen. Iedereen die nu denkt, ha, ha typisch een Franse auto die moet ik zwaar teleurstellen. Ik kreeg de volgende dag namelijk een SMS-je van een vriend die op zondag exact hetzelfde was overkomen met zijn nieuwe Volkswagen Polo BlueMotion. Alleen was er bij zijn Volkswagen Polo BlueMotion water bij de computer gekomen en was de auto overleden, in tegenstelling tot de Peugeot 508 SW waarmee ik gewoon verder kon rijden. Tja Duitse auto’s en heel veel water.

Netjes in balans
Het regende verschrikkelijk de drie dagen nadat ik de Peugeot 508 SW had opgehaald. In tegenstelling tot sommige andere autojournalisten ben ik juist blij met regen. Regen verpest een test niet regen is juist een verrijking voor een test. Op nat asfalt gaat een auto veel makkelijker glijden waardoor het veel makkelijker is om te kijken hoe goed de wegligging en de balans van de auto is. Een auto die niet netjes over het natte asfalt glijdt maar onverwachts en ongecontroleerd wegbreekt die deugt gewoon niet. Zaterdagochtend vroeg regende het pijpestelen en dus ben ik op weg naar werk nog even over alle rotondes bij Hoogmade/Leiderdorp gereden, vier in totaal, één kleine en drie grote. Qua balans is deze Peugeot 508 SW net een schaatser, ik kon de auto perfect net tegen het glijden aan dan wel lichtjes glijdend over de rotondes heen sturen. Wel jammer dat het ESP niet uit kan, alhoewel het geen enkel probleem is om de auto door het ESP heen te drukken. Het leukste waren niet de rotondes maar de bocht vanuit zwembad De Vliet richting Voorschoten. Elke middag als ik uit het zwembad kwam stond ik altijd vooraan bij het stoplicht. En elke keer gaf ik vol gas in de tweede versnelling middenin de bocht. De Peugeot 508 SW gleed dan elke keer heel even behoorlijk weg, maar het ESP corrigeerde dit meteen weer.

Met zijn allen!
Omdat ik weekenddienst had gehad was ik maandag vrij en uiteraard was het maandag ook weer verschrikkelijk slecht weer. Omdat de drie kleine kinderen van mijn zus er even uit moesten (de hele dag binnen zitten is ook niks) zijn we met zijn vijven in de Peugeot 508 SW gestapt en even een heerlijk ommetje gaan maken. Zodra de kleinste door kreeg dat het panoramadak dicht en open kon moest ik elke 20 minuten even het panoramadak dicht doen dan wel weer open doen. Omdat ik al een tijdje niet meer via Stompwijk naar Leidschendam was gereden besloot ik deze fantastische hobbelweg weer eens te rijden. Voor een auto met comfortabele vering/demping is deze weg een hele goede test. De klinkerweg met zijn verraderlijke bochten en zijn verraderlijke hobbels heeft alle facetten die een testrijder zich maar kan wensen. Ik was verrast hoe goed de Peugeot 508 SW aanvoelde met 5 personen (okay 3 kleine personen), de comfortabele vering maar tegelijkertijd toch goede demping zorgen voor een heerlijk weggedrag. Wat me tijdens het rijden wel opviel is dat ik regelmatig de airco aan moest zetten wegens het beslaan van alle ruiten. De overvloedige regenval in combinatie met 5 personen aan boord zorgden samen duidelijk voor een te hoog vochtigheidsgehalte.

Avondje Zandvoort
Het was vakantie en dan vind één van mijn neefjes het altijd heerlijk om ‘s avonds even lekker te gaan rijden. We hadden dikke mazzel want in het binnenland regende het bijna de hele dag al terwijl het aan de kust prachtig zonnig weer was. Omdat mijn neefje bij een vriendje sliep moest ik hem ophalen op de boerderij aan de Papelaan in Voorschoten. De weg daar naartoe is altijd erg leuk, een ventweg met een hoop drempels en een bocht naar links die zo mooi en verraderlijk tegelijk is dat je er wel op 100 manieren doorheen kan. Ik stond gelukkig vooraan op de linkerbaan (kruising A44-N44) zodat ik de binnenbocht perfect kon aansnijden. Het rotte aan deze bocht is dat je het gas erop kan blijven zetten in de bocht, met als risico dat de banden door de hoge g-krachten hun grip verliezen. Het is echt een belangrijke graadmeter voor mij hoe de Peugeot 508 SW door deze bocht zal gaan. Ik zette het gas erop en eenmaal in de bocht trapte ik het gas pas dieper in. De voorkant helde behoorlijk over maar desondanks was er geen sprake van wegbreken. Nog maar wat gas erbij dus en ik merkte echt dat ik op de grens zat maar alles bleef goed gaan en de Peugeot 508 SW bleef perfect op zijn lijn. Klasse dus!

Op de boerderij werd ik begroet door de twee Labradors die, terwijl ze om de auto heen liepen, constant de parkeersensoren activeerden die geel en rood uitsloegen. Terug zijn we recht over gestoken op de kruising en via Duinrel naar de Katwijk-Binnen gereden waar we rechtdoor de N206 opreden. De rit naar Zandvoort was erg mooi vanwege de fantastisch mooie grote cumuluswolken (Cumulus congestus – deze cumuluswolken kunnen tot wel 10 km hoog in de atmosfeer opstijgen). In plaats van om te draaien bij de rotonde vlak voor Overveen ben ik dit keer rechtsaf geslagen, en via Kraantje Lek naar Vogelenzang terug gereden. Dat is een hele mooie smalle bochtige weg die ik vaak met de motor rijd.

Asfaltgezang
In Vogelenzang aangekomen begonnen we weer aan de terugweg. De bomenweg is altijd weer en genot om te rijden afgezien van de uitermate superirritante asfalthijgers die daar altijd op (en vooral in) de weg rijden in plaats van op het fietspad. Na Vogelenzang is het rechtdoor zo die gaat tot aan Katwijk-Binnen. Vanaf Katwijk-Binnen kan ik op twee manieren terugrijden naar de boerderij. Omdat ik al een hele lange tijd de oprit naar de A44 vanaf het Transferium niet meer had gereden besloot ik via Valkenburg ZH naar Leiden en daarna Voorschoten te rijden. Vooraan bij het stoplicht kwam er een Chrysler Voyager naast mij staan, ook een comfortabel afgeveerde auto en dus een leuke sparring-partner voor de Peugeot 508 SW. Ik kon aan de bestuurder van de Chrysler zien dat hij ook wel zin had in een stoplichtsprintje. Direct na het stoplicht komt er een bocht naar links waarna de twee rijbanen vervolgens samenvoegen tot één rijbaan waarna een ongelofelijk mooie hele lange opritbocht naar de A44 volgt.

Tijdens het optrekken moest de Peugeot 508 SW even nadenken, iets waar de andere 1.6 THP motorblokken van Peugeot die ik tot dan toe gereden had geen last van hadden. Dat heeft uiteraard alles te maken met de CO2-uitstoot, ook voor dit probleem is een lichte tuning DE oplossing. De comfortabel afgeveerde Chrysler Voyager verloor het in de opritbocht dik van de comfortabel afgeveerde Peugeot. Die zie ik nooit meer terug dacht ik, maar even later stond de Chrysler Voyager weer naast me op de kruising van de A44-N44. Aan het lachende gezicht van de bestuurder kon ik zien dat hij nog wel een keer zin had in een stoplichtsprintje. Deze linkerbocht is een stuk lastiger maar ook nu weer reed ik met gemak weg bij de Chrysler Voyager. Voor mij een bevestiging van de goede wegligging van de Peugeot 508 SW. En wie weet koopt die Chrysler-bestuurder de volgende keer een Peugeot 508 SW.

Specificaties

Jaargang

2011

Carrosserie

stationwagon

Transmissie

handgeschakeld

Aantal deuren

5 deuren of meer

Brandstof

Benzine

Type motor

Otto

Aantal cilinders

4

Acceleratie (0-100/sec)

8,8 seconden

Topsnelheid

218km/u

Vermogen

115(156)/5.800 kW (pk)/rpm

Koppel

240/1.400 nm/rpm

Cilinderinhoud

1.6/1.598 liter

Kleppen per cilinder

4

Turbo

Twinscroll turbo

Aandrijving

voorwielaandrijving

Remmen voor

Geventileerde schijven

Remmen achter

Schijven

Draaicirkel

11,9 meter

Overig

Type bekleding

Leer

Velgen

17-inch

Milieu en veiligheid

Verbruik

 

Bebouwde kom

9,3 liter/100 km

Snelweg

5,0 liter/100 km

Gemiddeld verbruik

6,5 liter/100 km

C02 uitstoot

145 gram/km

Energielabel

A

Afmetingen

Lengte

4.813 mm

Breedte

2.068 mm

Hoogte

1.487 mm

Wielbasis

2.817 mm

Spoorbreedte voor

1.576 mm

Spoorbreedte achter

1.548 mm

Massa leeg

1.395 kg

Max. toelaatbare massa

2.080 kg

Laadvermogen

685 kg

Aanhanger geremd

1.800 kg

Aanhanger ongeremd

750 kg

inhoud bagageruimte

560 liter

Bandenmaat

215/55-R17

Kosten aanschaf

Kosten gebruik per maand