Peugeot Rifter Standard GT-Line 1.5 BlueHDi 130 S&S 2019 – autotest

 

Deze testauto werd ons aangeboden door Peugeot Nederland NV



‘Riften’
Samenvatting
Daan uit Leiden ging eens op 5/12 een Peugeot ophalen vlakbij dat voetbalstadion in nul-twee-nul
Na een rit op zijn motor door de stromende regen dacht hij dit lijkt meer op raften dan rijden
Nog even en dan zat hij hoog én droog in een nieuwe auto van Peugeot met een 130 Pk ‘diesul’
Daarmee kon hij heerlijk naar huis ‘riften’ dacht hij maar nee de Leienaar moest weer lijden
Er stond namelijk geen auto gereserveerd maar dat kon hij niet weten door reparatie ‘Éppul’
Bij deze alsnog de test van de Peugeot Rifter die veel leuker bleek dan hij had gelezen
Maar ja andere autojournalisten copy/pasten liever da’s wel zo makkelijk laten we eerlijk wezen

Dit is geen alledaagse samenvatting van een testverslag maar ik kon weinig anders dan beginnen met een Sinterklaasgedicht. Afijn lees het testverslag maar dan begrijpen jullie hoe het zo is gekomen, typisch Daan meer zeg ik niet.

Plus: Aparte vuldop voor AdBlue – Been/hoofdruimte – Comfort – Schuifdeuren – Stuurgedrag – Verbruik
Min: Ik vind ‘m te leuk

Testverslag
Laatst had ik het met mijn zwager over de Stoïcijnen een Griekse filosofische stroming waarvan wij vaak alleen nog het woord “stoïcijns” kennen. Vreemd want deze filosofische stroming bevatte hele mooie en goede onderdelen. Ik moest aan tijdens het ophalen – of beter gezegd NIET ophalen – van de Peugeot Rifter aan denken. Het was zo’n typische Daandag deze Sinterklaasdag die echt alleen maar mij kan overkomen. Omdat de persoon die de auto’s meegeeft niet meer op donderdag werkt werd mij gevraagd om de Peugeot Rifter op een woensdag op te halen en dat was stom toevallig 5 december. Dan moet ik werken dus dat is niet handig maar gelukkig mocht ik eerder naar huis van mijn lieve ’Chemistry Teacher’ die tevens ‘Head van de Science Department’ is. En zo stapte ik om 5-12-2018 om 14.30u op mijn Yamaha Fazer 600 richting Amsterdam waar ik exact tot op de seconde 1 uur later arriveerde. Nadat ik de hoes over mijn motor had gedaan liep ik naar binnen en toen begon het wachten dat eindigde met Daan die weer op zijn motor in de stromende regen naar Leiden reed door en langs de vele files en ongelukken. Het gekke was dat ik er totaal rustig (= stoïcijns) onder bleef en waarom snapte ik eigenlijk zelf ook niet. Ik was helemaal voor niets van Den Haag naar Amsterdam gereden en daarna weer naar Leiden (=120 km) zonder Peugeot Rafter. Ik had niet door gekregen dat Peugeot Nederland om 15.00u zou sluiten, en dat kwam omdat mijn Macbook voor de 3de keer in korte tijd onder garantie gerepareerd moest worden. Ik kon namelijk niet bij mijn Autotesten-mail via de browser want mijn wachtwoord (staat standaard in de account van het programma Mail op mijn Macbook en typ ik dus nooit in en weet ik dus ook niet uit mijn hoofd) stond op een Stickie van mijn Macbook. Ik had op dat moment al twee weken mijn mail dus niet gelezen met dit als resultaat. Ach c’est la vie zeggen de Fransen en daar sluit ik mij als Stoïcijn Daan maar bij aan. De motorrit terug naar Leiden was een horrorrit met onvoorstelbaar veel files en heel erg veel ongelukken, dus als je dan levend thuis komt weet je dat dàt het enige is dat telt. Die Peugeot Rifter haal ik donderdag 6 december wel op. Toedeledokie! Nou uh niet dus want er bleek helemaal geen Peugeot Rifter gereserveerd te staan voor mij.

Afijn wat er ook is mis gegaan in de communicatie ik bleef er stoïcijns onder en ben maar weer naar huis gereden op mijn motor. Daarna heb ik een afspraak gemaakt voor donderdag 7-14 maart, 3 maal is scheepsrecht dacht ik maar zo. Op een gedenkwaardige donderdag 7 maart heb ik eerst mijn bijna 17 jaar oude motor (14 maart 2002 gekocht) gedoneerd aan Ab Motoren die daar heel erg blij mee was want zijn huidige leenmotor was half overleden, vervolgens een hypotheekgesprek gehad voor de eventuele aankoop van een woonboot en daarna ben ik in de trein gesprongen naar A’dam en in behoorlijk stormachtig weer terug naar huis gereden. Ik was allang blij dat het niet regende want dan staat direct heel Nederland stil. Maar goed om 12.25u stapte ik in de Peugeot Rifter en net voor het instappen zag ik tot mijn verbazing GT-Line op de zijkant staan. Huh? Ik wist echt niet dat ze dit model ook als GT-Line verkopen. Wel gaaf want meestal zien auto’s van dit type auto’s er heel erg basic uit, ik vind het persoonlijk dan ook een hele goede keuze van Peugeot. Op weg naar de Arena belandde ik tussen allemaal uiterst vreemd rijdende (smartphone?) automobilisten in zowel slome als snelle auto’s. Ik heb echt geen idee wat mensen tegenwoordig allemaal aan het doen zijn in het verkeer en dus heb ik maar gas gegeven en ze allemaal ingehaald. In de mooie 180-gradenbocht voor de Arena kon ik even stevig gas geven in de 2de versnelling en bleek direct dat ik me over de wegligging totaal geen zorgen hoefde te maken. Dus toen ik de oprit naar de A2/A9 opreed had ik reeds zoveel vertrouwen (net als Ajax tegen Real Madrid) dat ik de Volkswagen Tiguan, die toch ook echt serieus gas gaf, doodleuk met wel wel heel erg groot gemak buitenom heb ingehaald. Daarna reed ik ook weer net zo makkelijk iedereen voorbij in de opritbocht van de A2 naar de A9 en die is op hoge snelheid best lastig. Verrassende auto al met al en na een aanvaring met een hersenloos bumperklevend bontkraagje, die zelfs naast me ging rijden met zijn raampje open, ben ik er maar af gegaan bij de afslag Aalsmeer.

Best lekker
Op de afslag haalde ik snel wat auto’s in want dan kan ik bij er de rotonde makkelijker op en af. Ook dat ging weer veel makkelijker dan ik gedacht had want het is toch een beetje gooien en smijten in zo’n scherpe bocht en hard een rotonde op en af. Het schakelen was ik intussen aan gewend maar van 1->2 en 3->2 bleef toch vreemd aanvoelen. Het 130 Pk/300 Nm sterke diesel motorblok voelt goed aan en heeft genoeg in huis om deze 1.430 kg zware auto toch behoorlijk snel mee te laten komen in het verkeer. Bij Schiphol-Rijk aangekomen besloot ik via de 1.000-drempelweg in Rijsenhout naar de A44 te rijden. De eerste verkeersdrempel voelde goed aan maar waar ik meer benieuwd naar ben zijn de snelheidsbrekers. Met 50 km/u reed ik over de eerste snelheidsbreker en dat voelde uitstekend aan, 60 km/u idem dito maar bij 70 km/u begon de auto los te komen. Toch voelde het goed aan en dat komt vooral omdat de vering/demping geen last heeft van nadeinen. Ik voerde de snelheid op naar 80 km/u maar ook dat ging goed net als 90 km/u en dus heb ik ook 100 km/u ook maar geprobeerd. De landing na de snelheidsbreker met 100 km/u was zeker heftig te noemen maar ondanks het kleine stuur(!) had ik geen enkele moeite om de Peugeot Rifter netjes rechtdoor te laten rijden. De auto ging dus niet zwabberen/zoeken en dat had ik niet verwacht als ik eerlijk ben, oké hij deinde even kort na maar dat mag bij dit soort snelheden. Zelfs op de laatste hoge verkeersdrempel met meteen daarna een rotonde deed de Peugeot Rifter het verrassend goed. Bij Leimuiden aangekomen sloeg ik rechtsaf richting de A44 en nam ik de haakse rechterbocht met een behoorlijk vaartje maar omdat het ESP niet uitgeschakeld kan worden greep dat in en trok de Peugeot Rifter automatisch weer recht zonder uit te breken.

Bij de A44 aangekomen moest ik wel even lachen, ook hier weer een hele lading automobilisten met vreemd rijgedrag. Ik ben daarom op het laatste moment maar links gaan staan zodat ik in ieder geval goed uit zou komen om de oprit naar Leiden te pakken. Maar ach na de bocht reden er toch net weer twee slome fossielen voor mij die de snelweg opreden met een snelheid alsof hun gaspedaal vast zat. Op een gegeven moment had ik eindelijk de snelweg vrij en kon ik gas geven. Het stormde behoorlijk dus ik was benieuwd hoe windgevoelig de Peugeot Rifter zou zijn met 130-140-150-160 km/u. De harde stormachtige windvlagen waren goed te voelen in het stuur maar ondanks de behoorlijke hoogte van de Peugeot Rifter had ik toch amper last van de op sommige stukken (de A44 slingert behoorlijk waardoor de wind steeds van een andere kant komt) harde zijwind. Maar wat is het nou? Thuis gekomen las ik in de online brochure iets met SUV, MPV, avontuur en uitblinker op elk terrein. Eerlijk gezegd zal het mij helemaal een worst zijn wat voor soort auto het is ik vind ‘m heerlijk en werkelijk fantastisch leuk en dan is dit nog geen eens de EAT8 met Grip Control of nog leuker er komt hopelijk ook een Peugeot Rifter 4×4 (nu nog Concept) die er dus nog weer mooier uitziet. Daar zou ik dolgraag een keer een rondje Scandinavië mee willen maken. Eenmaal thuis ben ik even gaan eten en daarna even lekker gaan zwemmen. Omdat mijn moeder ook naar Katwijk aan Zee wilde is ze mee gegaan. “Mooie auto en wat een heerlijk hoge instap”, zei ze tegen mij. Ik moest rustig rijden naar het zwembad maar af en toe zocht ik toch even de grens op zonder dat mijn moeder het door had. Door de lange veerwegen en het uitstekende comfort merkte mijn moeder er niets van dat ik wat harder over een hoge verkeersdrempel heen reed. Daarna ben ik ook nog maar even iets harder door de afritbocht heen gereden naar ‘t Heen maar toen zag ik dat ze toch even de deur vast pakte. Maar ze zei verder niets en als ik te hard rijdt voor haar zegt ze dat meteen. Maar ja die moeder van mij is wel wat gewend van mij, ha, ha. Eenmaal thuis ben ik nog even op en neer gereden naar Ab Motoren voor het kenteken van mijn nieuwe motor maar die was nog niet binnen.

Zuinigheidsrit
Vrijdag was het heel erg mooi weer en omdat ik geen zin had om in de file te staan ben ik met de motor naar werk in Den Haag gereden. Uit werk vandaan had ik echter zoiets van laat ik nu de zuinigheidsrit maar doen dan hebben we die tenminste gehad. Uit het verleden weet ik dat de 1.6-liter Peugeot en Citroën diesel motorblokken nooit het verbruik haalden (bv. 1:27 in plaats van 1:33) wat er werd beloofd. Zeer uitzonderlijk want met een diesel haal ik eigenlijk juist wel altijd het opgegeven verbruik. Maar goed dit is een nieuw en bovendien 100cc kleiner diesel motorblok dus wie weet haal ik het opgegeven nu wel. Ik moet eerlijk bekennen dat ik behoorlijk sceptisch was vanwege het hoge gewicht – namelijk 1.430 kg en met mij erin net over de 1.500 kg – dus of ik het opgegeven verbruik zou gaan halen moest ik nog zien. Het was erg druk op de weg want de avondspits was nog niet voorbij. Die nul keer remmen zette ik dan ook meteen maar uit mijn hoofd. Tijdens het oprijden van de N206 had ik even een binnenpretje want achter mij reed een petje die duidelijk haast had. Ik reed echter rustig op de lange flauwe S-bocht af en vlak voor de linkerbocht gaf ik stevig gas. In het tweede deel van de S-bocht (=rechterbocht) wordt de bocht wat scherper en moet je meer je best doen het gas erop te blijven houden. Dat deed de Peugeot Rifter tot mijn verrassing uitstekend maar helemaal snappen doe ik het nog steeds niet. De vering/demping is verre van sportief en deint zelf even kort na bij het op wat hogere snelheid passeren van een verkeersdrempel, maar op de een of andere manier heeft dat geen nadelige invloed op de wegligging. Ik snap de keuze voor de vering/demping wel want bij een avontuurlijke MPV met SUV-eigenschappen ontkom je daar niet aan. Als je zoals in de online brochure met een kano naar een rivier wilt rijden op vakantie in bv. Tsjechië dan heb je niets aan een gewone auto. Als je naast de Peugeot Rifter staat kun je ook goed zien dat de achterkant wat meer veerweg heeft dan de voorkant. Eenmaal op de N206 ging de cruise control op 80 km/u en het verraste mij hoe stil het binnenin deze auto is. Dat hebben ze echt goed gedaan bij Peugeot en dat zonder een ‘Noise Cancellation System’. Bij De Zilk aangekomen was het wel even spannend want die haakse rechterbocht op snelheid nemen is toch geen appeltje eitje. Achter mij reed al de hele tijd een bestelbus netjes te bumperkleven, maar na de haakse rechterbocht was tie gezien. De Peugeot Rifter verraste mij ook hier weer met een prima wegligging. Nou moet ik wel zeggen dat het kleine stuur en het heerlijke directe stuurgevoel hier sterk aan bijdragen. Dit is nou werkelijk een heerlijke en fantastisch leuke auto waarvan je het op grond van de buitenkant totaal niet zou verwachten.

Bij Vogelenzang ging het gas eraf en ik schakelde terug naar de 3de versnelling en zette de cruise control op de laagst mogelijke snelheid en dat is 40 km/u. Jammer dat het niet 30 km/u is dan had ik ‘m op 35 km/u kunnen zetten op de smalle hoofdstraat door het dorp = 30-Zone. Maar ach 40 km/u min correctie is ook iets van 36 km/u dus da’s ook goed. De toerentallen in de verschillende versnellingen zijn goed gekozen en het belangrijkste je hoort zelfs laag in toeren géén brom. Wel gaf de schakelindictator aan dat ik een versnelling lager moest schakelen bij 60 en 80 km/u. Ik reed 60 km/u-5de versnelling en 80 km/u-6de versnelling. Het toerental ligt dan resp. 1.375 en 1.500 toeren en een versnelling lager is dat resp. 1.750 en 1.875 toeren exact waar zich het maximum koppel bevindt. Omdat het 1.5-liter diesel motorblok het echter makkelijk aan kon heb ik toch maar gewoon een versnelling lager gereden. Wat me wel erg tegenviel is het afremmen op de motor, normaal gesproken kun je met een diesel perfect op de motor afremmen zo niet deze Peugeot Rifter (heeft te maken met klepoverlap=dus een gekozen afstelling). Het lukt wel maar daarvoor moest ik een extra versnelling lager terugschakelen en dat geeft behoorlijk wat rumoer, want veel toeren bij het op laten komen van de koppeling. Over de koppeling overigens niets dan goeds die heeft een mooi voelbaar aangrijppunt klasse. Bij de Nachtegalenlaan aangekomen vloog ik zonder af te remmen over de scheve verkeersdrempel heen en haalde meteen maar de voor mij rijdende fossiel in. De grondspeling is groter dan ik gedacht had dus ik ben heel benieuwd hoe de Peugeot Rifter het op het SBP doet. Wat ik één van de grootste voordelen vind van deze Peugeot Rifter is de hoofd- en beenruimte zowel voor als achterin. Fantastico! Naar en door Zandvoort heen ging lekker ondanks de drukte, op de boulevard zat er weer eens een fossiel voor me, man, man. Op de terugweg was het gelukkig minder druk en aangekomen in Katwijk aan Zee was ik erg benieuwd naar het verbruik. In de Nederlandse prijslijst stond het verbruik van deze 5-zits GT-line met 1.5 BlueHDi 130 motor trouwens niet vermeld maar in de Belgische prijslijst gelukkig wel en die blijkt exact 1:25 te zijn. Na het aftanken kwam ik uit op 69,8:2,8 = 1:24,92 wat ik heel erg netjes vind. Het klopt dit keer dus gewoon!

Snelheid – Versnelling/Toerental
50 km/u – 4/1.450 – 5/1.200
60 km/u – 4/1.750 – 5/1.375
70 km/u – 5/1.625 – 6/1.300
80 km/u – 5/1.876 – 6/1.500

Een hele volle dag!
Geen idee wat me bezielde maar ik had de hele zaterdag vol gepland met al dan niet verplichte bezigheden. Omdat de voorspellingen regenachtig waren met een korte droge zonnige periode in de ochtend besloot ik maar 1 km te gaan zwemmen. Zodoende was ik op tijd bij mijn zwager en konden we mijn aan Ab Motoren gedoneerde motor wegbrengen en daar meteen vlakbij actie- en sfeerfoto’s maken oftewel twee vliegen in één klap. Bij Ab Motoren aangekomen bleek mijn kentekenplaat nog in de garage te liggen dus ik was blij dat mijn zwager dicht op mij had gereden met de grote/hoge Peugeot Rifter. Ik moest die middag dus nog een keer terug naar Ab Motoren om die kentekenplaat te brengen. De actie- en sfeerfoto’s zijn vooral vanwege de mooie blauwe lucht en witte wolken goed gelukt en de Peugeot Rifter bleek fotogenieker te zijn dan ik gedacht had. Na de fotoshoot heb ik het vrijwaringsbewijs van mijn oude motor opgehaald en zijn we samen naar huis gereden. Na het eten ben ik naar mijn garage gereden en heb de kentekenplaat opgehaald. Daarna ben ik via dezelfde route als eerder die ochtend naar Ab Motoren gereden alleen had ik nu de pech dat er een über-fossiel voor mij reed. Een snelheid van 35-40 km/u rijden waar je 50 km/u mag, geen of veel te laat richting aangeven, invoegen terwijl dat niet meer kan/mag, afijn rijbewijs inleveren aub.! Misschien moet ik binnenkort maar eens een dashcam kopen en bij elke testauto een compilatie-video met alle fossielen en verkeershufters van de testweek plaatsen. Helaas reed de auto na de Stierenbrug ook rechtdoor maar omdat er even kort twee rijstroken zijn kon ik de slome dakpan op voetjes inhalen. Na het monteren van de kentekenplaat kon ik weer op pad en ben ik direct naar mijn garage terug gereden omdat het droog was geworden. Hopelijk kon ik een windvrij plekje vinden om de Samsonite kofferset te fotograferen zodat ze niet steeds weg zouden rollen. Dat lukte zowaar door de auto met de neus recht in de wind te parkeren naast een hoog gebouw aan de overkant van mijn garage. De hoeveelheid koffers die erin paste was echt ruim meer dan ik verwacht had.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×70-liter
Zonder hoedenplank: 4×70-liter + 3×50-liter + 4×33-liter + 13-liter

Pigs in Space
Na het fotograferen van de Samsonite kofferset besloot ik onderweg naar huis toch maar naar het Space Business Park door te rijden want was namelijk hard gaan regenen. Ik was benieuwd hoe de wegligging in de regen zou zijn met deze toch bepaald niet lichte auto. Oh ik moet nog wel even melden dat het ESP boven de 50 km/u automatisch wordt geactiveerd waardoor uitzetten weinig zin heeft. Erg jammer want daardoor kan ik deze auto niet zo op de grens rijden zoals ik graag zou willen want juist in de regen bestaat er niets leukers. Op de afslag naar Klei-Oost begon het al met de pret. Een kleine vrachtwagen achter mij hield de snelheid er ook stevig in zag ik in mijn achteruitkijkspiegel. Ik was er echter 100 procent van overtuigd dat-ie in de S-bocht zou moeten lossen anders klap je om met zo’n kleine vrachtwagen zeker gezien het stormachtige weer. Ik remde heel laat (=tijdens het insturen) in de bocht met de Peugeot Rifter en dat werkte prima want zonder enige vorm van uitbraakneigingen vloog ik heel mooi door de S-bocht heen. De balans van deze auto is werkelijk uitstekend want normaal gesproken kan dit helemaal niet zo mooi in een auto met comfortabele vering/demping. Eenmaal op het SBP sloeg ik rechtsaf in de eerste mooie haakse bocht (je kunt ook kiezen om rechtdoor te rijden) en gaf stevig gas in de 2de versnelling. Behalve wat lichtjes glijden gebeurde er hoegenaamd niets. Die 17-inch GoodYear EfficientGrip Performance banden zijn hebben een uitstekende grip in de regen dat maak ik soms wel eens anders mee. Banden die weinig grip hebben in de regen vind ik persoonlijk juist erg leuk maar de normale automobilist schrikt zich dood als hij/zij naast mij zou zitten. Er zijn echter ook banden die wel grip hebben in de regen maar dat zomaar ineens kwijt zijn en dat is doodeng omdat je het niet voelt aankomen. Ik kan daar als testrijder niet op anticiperen en verder laten dit soort banden zich moeilijk corrigeren na uitbreken. Op de vrachtwagenparkeerplaats aangekomen gaf ik stevig gas maar net niet té veel waardoor de auto ging glijden zonder dat het ESP ingreep. Dan is deze auto ineens wel weer leuk maar het is lastig om dat punt te vinden en vast te houden. Goed autorijden is heel veel oefenen zeg ik altijd! Oh en volg eens een anti-slipcursus daar leer je ook heel veel van. De links-rechts-combinatie ging perfect ook weer precies op de grens rijdend. De eerste verkeersdrempel was een eitje dus ik gaf extra gas voor de haakse rechterbocht met verkeersdrempel. De Peugeot Rifter stuiterde door de haakse rechterbocht maar het was veel eerder leuk dan eng. Ik kon ‘m met gemak controleren dus dat zegt veel over de kwaliteiten van deze auto. De volgende verkeersdrempel nam ik met een behoorlijke snelheid en ik kwam net niet los maar op de hoogste verkeersdrempel wel. Ik kwam hard neer maar de Peugeot Rifter herstelde zich meteen zodat ik de snelheid erin kon houden de rotonde op en af. De rest van het rondje was vrij saai want de Peugeot Rifter laat zich niet snel uit het veld slaan. De noordelijke oprit naar de N206 was een eitje dus hopelijk was de opritbocht bij ‘t Heen wat leuker. En dat was het want perfect op de grens rijdend kon ik in de 2de versnelling door de opritbocht heen knallen. Soms leek de achterkant heel even uit te willen breken maar netjes op het gas sturend kon ik dat met gemak voorkomen.

Zondag
Meestal is zondag een beetje een rare dag, zwemmen, met de familie op pad (ik heb een hele grote erg hecht familie), beetje testen, beetje posen over de boulevard. De familie was erg tevreden over de looks, de instap, het interieur, het zitcomfort ze waren het dus helemaal eens met mij. Gelukkig bestaat mijn familie niet uit zulke azijnpissers als die autojournalisten van het AD. Ondanks het extra gewicht merkte ik daar zo goed als niets van in de Peugeot Rifter, de auto liet zich nog net zo makkelijk door de scherpe bochten heen sturen. En waar andere autojournalisten kritiek hadden op het directe stuurgedrag van de Peugeot Rifter vind ik het juist heerlijk. De ene keer zitten ze te zeiken over “niet communicatief” stuurgedrag en dan is het ineens weer “té direct” oftewel “té communicatief”, WAHA!!!!! Man, man daar word ik toch wel zo moe van, dit soort gezeik is niets meer dan een schrijversblok en niet meer weten wat je moet schrijven en dus ga je dan maar de grootst mogelijke onzin schrijven. Na de familie weg gebracht te hebben ben ik lekker gaan zwemmen en op huis aan gereden. ‘s Avonds heb ik ze weer opgehaald en onderweg nog even getankt. Ik had behoorlijk sportief tot zelfs zéér sportief gereden dus die 1:16 verbaasde mij eerlijk gezegd dan ook niet.

Snelwegzuinigheidsrit
Achteraf had ik het eigenlijk niet op maandagavond moeten doen maar oké het is niet anders. Ik heb namelijk sterk het gevoel dat het verbruik hoger is door de harde wind, deze auto vangt namelijk behoorlijk wat wind en ik had ‘m vol tegen verdorie. Het was even uitvogelen hoe ik zou gaan rijden want ik had totaal geen zin om richting Schiphol te rijden want ik wilde zoveel mogelijk exact 100 km/u op de cruise control kunnen rijden. Daarom besloot ik tweemaal hetzelfde traject en een beetje te rijden zodat ik op exact 100 km uit zou komen. Ondanks het vroege tijdstip van vertrek – 18.32u – was het prima te doen om 100 km/u op de cruise control te rijden. Ik blijft de bediening van de cruise control van Peugeot links onderaan de stuurkolom erg fijn vinden. Zonder er naar te hoeven kijken weet je altijd blindelings wat je moet doen om te een snelheid in te stellen, te cancelen, te hernemen, op te plussen. Ik vind dat fijner en vooral veiliger dan die knopjes op het stuur zelf want in een onverwachte noodsituatie heb je dan altijd beide handen aan het stuur. Veel automobilisten hebben volgens mij geen idee wat een noodsituatie is. Ik heb het zelf één keer meegemaakt met drie overstekende damherten op de duinenweg van Bloemendaal aan Zee naar Overveen. Op de motor kan zo’n hert je dood betekenen (van Duitsland weet ik het toevallig 100+ dode motorrijders door wilde zwijnen) maar in de auto gelukkig niet. Op het moment dat ik het eerste hert in mijn linker ooghoek zag heb ik vol op het rempedaal getrapt. Hoe snel zo’n noodstop gaat blijkt wel uit het feit dat ik geen eens tijd had om het koppelingspedaal in te trappen zo ongelofelijk snel moest ik handelen. Ik stond uiteindelijk dus stil met de motor uit. Af en toe moest ik even een vrachtwagen inhalen en dat deed ik altijd precies op het juiste moment zodat ik amper tot niet hoefde te versnellen. Pas bij de afslag Hoofddorp heb ik de A4 verlaten en dat ging best lekker voor een auto als deze Peugeot Rifter. Op die afslag komen er behoorlijk hoge g-krachten op de auto te staan als je ‘m serieus hard en strak neemt. Er reed een veel snellere sportieve sedan achter mij net niet te bumperkleven maar na de superstrak genomen S-bocht was tie nog geen eens halverwege toen ik al bij de stoplichten stond. De oprit naar de A4 ging erg lekker en op die lange toerit kun je serieus snelheid maken. Dat het zo makkelijk ging zegt wel iets over de stuurkwaliteiten en wegligging van deze Peugeot Rifter en dan durft het AD te schrijven dat deze auto een moeizame metamorfose is van de Peugeot Partner en nog veel meer onzin die ik maar niet eens opschrijf. Volgens mij snappen ze daar helemaal geen ene malle moer van auto’s testen. Na een heerlijke lekkere goed verlopen snelwegzuinigheidsrit was ik benieuwd wat het verbruik zou zijn. Het bleek exact 1:20 maar ik moet er wel bij vermelden dat het heel hard waaide zeg maar gerust stormde en dat scheelt behoorlijk op het brandstofverbruik met zo’n hoge auto=windvanger. Met rustig windstil weer was ik zekersteweten een stuk hoger uitgekomen.

Software en zo…..
Dinsdag ben ik maar met de auto naar werk gegaan want het zou hard gaan regenen en ik had gewoon geen zin om nat te regenen op mijn kleine motor en bovendien worden alle automobilisten spontaan blind als het donker is én regent. Dan zie je mijn mini-motor zo over het hoofd daar helpt geen enkel veiligheidssysteem (=software) op een moderne auto tegen! Over software gesproken, elke keer als ik in deze auto weg reed vergat ik het blijf-binnen-de-lijntjes-waarschuwingssyteem uit te zetten. Op de tweebaans N44 rijdend reageert het LDW van deze auto zelfs bij het wisselen van rijstrook met een heel krachtige stuurbeweging. Ik vind dit wel zo’n ongelofelijk irritant systeem (in alle auto’s niet alleen Peugeot laat dat duidelijk zijn) en heb sterk het gevoel dat dit alleen maar op deze auto zit omdat alle fabrikanten Lane Departure Warning in hun auto’s stoppen. Alsof er nog niet genoeg elektronica in een auto zit, ja ik zeik er weer over maar dat is volkomen terecht denk ik. Afgelopen week stortte er voor de tweede keer in korte tijd een Boeing 737 Max 8 neer en naar het zich laat aanzien komt het door een softwarebug. Op Forbes-dot-com stond daar een mooi artikel over. En in dat artikel staat exact mijn grote bezwaar vermeld namelijk: “Which raises questions yet again about the reality that modern society is increasingly dependent on the security and integrity of software, not just for the magical conveniences that computers, smartphones, apps and smart devices provide, but also for the life and safety of people when they travel. Clearly, that software is not always perfect.” Ik hoop dat er in de toekomst een omgekeerde beweging plaats gaat vinden van hoe minder software want beter + veiliger. Tijdens het schrijven van dit testverslag las ik dat Alfa Romeo wereldwijd 60.000 exemplaren van de Giulia en de Stelvio terugroept wegens problemen met de cruise control. Een auto die onbedoeld op hol slaat zit je als bestuurder niet bepaald op te wachten. Zo kwam ik er afgelopen weekend achter dat tijdens op- en terugschakelen de cruise control geactiveerd blijft. Dat ben ik volgens mij nog niet eerder tegen gekomen bij een Peugeot maar misschien vergis ik me.

Stromende regen
Op de voorlaatste dag was het alweer slecht weer en heb ik dus maar weer de auto gepakt. Dat is echter niet de enige reden want ik had ook gewoon echt zin om in deze auto te rijden. Grappig dat zo’n doodgewone auto zo leuk kan zijn dat je écht zin hebt om erin te rijden elke keer als je erin stapt. Ik ben vast besloten om de EAT8 met Grip Control ook te gaan testen en hopelijk gaan ze die 4×4 Concept in productie nemen en komt-ie ook naar Nederland. Peugeot is echt goed bezig de laatste tijd met leuke aparte auto’s, die nieuwe 508 is ook zo’n fantastische auto. Op weg naar mijn werk rij ik alleen nog zoveel mogelijk achterafweggetjes die je eigenlijk geen sluipweggetjes mag noemen want het is er heel erg rustig. Tijdens een mooie zonnige dag een week eerder zag ik twee reeën, een ooievaar en een haas vlak bij elkaar in een weiland naast het Wassenaarse Bos. Dat is toch genieten of niet soms? Het drempeljumpen ging werkelijk heerlijk met deze Peugeot Rifter, geen Audi/BMW/Mercedes/Tesla die mij bij kan houden, ha, ha. Uit werk vandaan ben ik een andere route gereden want die Laan van Meerdervoort ben ik wel een beetje klaar mee. Tijdens het zoeken op een routeplanner kwam ik uit op terug via de Oude Haagweg, de Valkenboslaan en daarna de President Kennedylaan. Een langere route dan over de Laan van Meerdervoort maar gek genoeg toch sneller qua tijd. Ik heb toen maar deze drie straten ingevoerd in de NavSat zodat ik ze na elkaar op kon roepen. Als ik meteen President Kennedylaan in zou voeren dan zou ik een andere kant opgestuurd worden. Nou weet ik heus wel dat je je eigen gemaakte route van Google Maps via je Smartphone kan oproepen via de Mirror Screen-functie maar A ik heb/wil geen smartphone en B ik heb helemaal niets met tech-bedrijven als Google en dus los ik het liever op mijn eigen manier op. Uiteindelijk was ik op vrijwel exact dezelfde tijd thuis dus mijn keus voor deze route was juist.

De volgende dag ben ik eerst de Subaru XV op gaan halen op mijn mini-motor en daarna ben ik met de Peugeot Rifter gaan zwemmen. Omdat het hard regende kon ik het niet laten om toch nog even een rondje Space Business Park te doen. Zoals ik al eerder schreef kan het ESP wel uitgezet worden maar wordt het bij 50 km/u automatisch weer ingeschakeld en heeft het voor mij dus totaal geen zin om het uit te zetten. Ten opzichte van het vorige rondje SBP heb ik er nog een groot schepje bovenop gegooid. Daardoor gleed ik echt behoorlijk dwars over de vrachtwagenparkeerplaats heen, reed ik uitbrekend door de links-rechts-combinatie en op de hoogste verkeersdrempel kwam ik met vier wielen los en daarna letterlijk al stuiterend neer en deinde de vering/demping ook duidelijk even na. Maar mama mia mag het alsjeblieft want deze heftige jump zou een rallyauto niet misstaan bij wijze van spreken. Ik moest namelijk meteen hard in de remmen om te voorkomen dat ik op de rotonde rechtdoor zou gaan. Maar ik moest wel genoeg vaart houden om in de 2de versnelling hard de blinde rechterbocht in te duiken. Ook nu weer lukte het mij om precies op de grens rijdend met licht doorspinnende voorwielen door de blinde rechterbocht heen te knallen. Zelfs als je in deze Peugeot Rifter rijdt alsof je in een rally-auto zit laat deze auto het dus gewoon nog steeds niet afweten. Nergens raakte de Peugeot Rifter de weg ‘kwijt’ en dan durft een autojournalist van het AD te beweren dat deze auto niet koersvast is. Ik zou die AD-journalist willen vragen of hij naast mij plaats wil nemen in de Peugeot Rifter zodat we samen een rondje SBP kunnen doen. Vreemd toch als ik zo’n oproep aan andere autojournalisten (zoals bv. Wouter van Autoblog) doe ze bang zijn om naast mij te gaan zitten. Zou dat misschien komen omdat ze weten dat ze totale onzin schrijven?

Puinhoop
Na het rondje SBP ben ik even wat gaan eten en in de regen de Peugeot Rifter terug gaan brengen. Dankzij de TomTom kon ik zien dat er op dat moment files stonden op de snelwegen naar Amsterdam en dus ben ik lekker binnendoor gereden. Het was behoorlijk pokkenweer dus dan weet je het wel in Nederland. Het ritje binnendoor ging lekker vooral de afrit bij Leimuiden ging fantastisch. Die afritbocht is zo ongelofelijk lang dat je de hele afritbocht kan beslissen hoeveel je het gas dieper intrapt. Dat je op moet passen merkte ik weer eens met de Subaru XV die in de afritbocht bij de AZVU in Amsterdam spontaan over vier wielen begon te glijden omdat de banden de g-krachten niet meer aan konden. Gelukkig heeft die Subaru permanente vierwielaandrijving maar nog belangrijker is dat je eigenlijk gewoon niets moet doen en wachten tot je weer grip hebt. In een auto met CVT is dat een stuk moeilijker (even snel de versnellingspook in Neutral zetten heb je geen tijd voor op zo’n moment) dan met een handgeschakelde Peugeot Rifter want daar kan ik de koppeling intrappen en de aandrijving uitschakelen. Ik trapte het gaspedaal steeds iets dieper in totdat ik het gevoel had nu moet ik niet verder gaan. Hoe hard het desondanks ging blijkt wel uit het feit dat ik het gevoel had dat de andere auto’s die ik inhaalde in de afritbocht achteruit reden. Dat grapje maakte een vriend (ex-motorcoureur) van mij altijd als hij op het circuit reed tussen de motortoeristen die een dagje circuit geboekt hadden. De 1.000-drempelweg was alweer erg leuk om te doen maar ik merkte wel een duidelijk verschil met bv. de Subaru XV, dan voel je toch overduidelijk dat de Peugeot Rifter comfortabeler afgestelde vering/demping heeft. Niet erg want dat past perfect bij deze auto én de grens ligt ook nog eens verrassend ver dus dat geeft weer aan dat de Peugeot-technici hun werk goed gedaan hebben. Bij Oudekerk a/d Amstel aangekomen bleek de doorgaande provinciale naar de Johan Cruyff-Arena afgesloten en moest ik verdorie omdraaien de A9 op helaas pindakaas. Bij het stoplicht stond ik naast een BMW 5-serie dus ik heb op het kletsnatte asfalt even stevig gas gegeven in de linkerbocht naar de oprit. Ik was benieuwd hoe ver ik zou komen, nou ver dus want die BMW-rijder moest serieus gas geven om mij uiteindelijk maar net aan voor te blijven. Vlakbij Peugeot Nederland heb ik nog even getankt en behoorlijk rustig tot sportief doorrijdend kwam ik uit op 1:16,86.

 

Specificaties

Jaargang

2019

Carrosserie

mpv

Transmissie

handgeschakeld

Aantal deuren

5 deuren of meer

Brandstof

Diesel

Type motor

Diesel

Aantal cilinders

4

Acceleratie (0-100/sec)

11,6 seconden

Topsnelheid

184km/u

Vermogen

96(130)/3.750 kW (pk)/rpm

Koppel

300/1.750 nm/rpm

Cilinderinhoud

1.5/1.499 liter

Kleppen per cilinder

4

Turbo

Turbo + intercooler

Aandrijving

voorwielaandrijving

Remmen voor

Schijven

Remmen achter

Schijven

Draaicirkel

11,3 meter

Overig

Type bekleding

Leer

Velgen

17-inch

Milieu en veiligheid

Verbruik

 

Bebouwde kom

4,8 liter/100 km

Snelweg

4 liter/100 km

Gemiddeld verbruik

4,3 liter/100 km

C02 uitstoot

114 gram/km

Energielabel

D

Afmetingen

Lengte

4.403 mm

Breedte

1.921 mm

Hoogte

1.874/8 mm

Wielbasis

2.785 mm

Spoorbreedte voor

1.553 mm

Spoorbreedte achter

1.567 mm

Massa leeg

1.505 kg

Max. toelaatbare massa

2.150 kg

Laadvermogen

645 kg

Aanhanger geremd

1.450 kg

Aanhanger ongeremd

600 kg

inhoud bagageruimte

641 liter

Bandenmaat

215/60-R17

Kosten aanschaf

Kosten gebruik per maand