SUZUK(izash)I
Na het zien van de eerste foto’s was ik niet bijster enthousiast over de Suzuki Kizashi. Foutje want toen ik de Jaguar XKR terug moest brengen en de auto wilde wassen, vond ik uiteindelijk een wasstraat bij de plaatselijke Suzuki-dealer in Beesd. Daar zag ik toen een zwarte Suzuki Kizashi staan en die zag er echt bloedmooi uit. De lijnen van deze auto zijn echt zo verschrikkelijk mooi dat ik absoluut niet zou weten hoe ik dat moet omschrijven. Het is vooral anders dan de rest, en het feit dat ik ‘m samen met de Saab 9-5 en de Lexus IS250 in mijn sedan-top 3 zet wil wat zeggen. Dit design had ik eigenlijk eerder bij een sedan van een groot Duits merk verwacht. Na vier dagen nekken draaien van vooral Audi-rijders, BMW-rijders en petjes-rijders etc. was mij wel duidelijk geworden dat deze Suzuki Kizashi bij een breed publiek in de smaak valt. Ik vind het daarom dan ook heel erg jammer dat er geen dieselversie leverbaar is en ook dat er geen keuze is uit bijvoorbeeld een andere (kleinere dan wel grotere) cilinderinhoud. Bijna elk automerk heeft tegenwoordig 1.4-1.6 liter twinscroll turbo/twincharger motorblokken. Maar waarom zou Suzuki eigenlijk niet gewoon een ‘klein’ motorblok zonder turbo en/of compressor maken. Suzuki heeft dankzij haar motortak nota bene alle kennis en technologie in huis om een atmosferisch 1.4-1.6 liter motorblok te maken met 200 Pk of zelfs meer. Ik heb tien jaar motoren getest en één van de sterkste was een Suzuki GSX-R1000 Yoshimura. Die motor met een inhoud van 1.000cc oftewel 1 liter had 185 Pk aan het achterwiel (210 krukas Pk’s) en woog maar iets meer dan 200 kilogram met volle benzinetank, gewoon een hele dikke 1:1 dus. Die motor accelereerde sneller dan van welke sportauto dan ook, in minder dan 3 seconden van 0-100 km/u! Dan praat je over waarden die slechts één seconde liggen boven die van een Formule 1 auto.

Op naar Hoogland
Omdat ik nog iets wilde weten over een bodykit voor de Skoda Fabia RS die ik een week eerder had getest ben ik direct na het ophalen van de Suzuki Kizashi naar een Skoda-dealer in Hoogland gereden. Op zoek naar die dealer reed ik over een paar verkeersdrempels heen en voelde toen duidelijk dat de vering/demping nogal comfortabel is. Op de snelweg had ik dat ook al gevoeld toen ik, al accelererend, met hoge snelheid door een snelwegbocht reed met een verzakking middenin de bocht. Na die verzakking voelde ik het onderstel van de Suzuki Kizashi even naar grip zoeken. Met een sportieve vering/demping mag een auto daar namelijk totaal geen last van hebben, dan moeten het onderstel en de banden zich na zo’n verzakking direct weer zetten en grip hebben. Toch was ik niet teleurgesteld in de Suzuki Kizashi, want ondanks dat de Suzuki Kizashi niet superstrak aanvoelt vind ik ‘m niet verkeerd. Op de weg naar huis ben ik bij Hoogland weer de snelweg opgereden. Vanaf de Rondweg-Noord kun je vlak na de stoplichten linksaf de A1 opdraaien. Deze oprit is een fantastisch mooie bocht en ik was benieuwd wat de Suzuki Kizashi zou doen als ik er constant vol accelererend doorheen zou gaan. Bij het stoplicht heb ik het i-AWD systeem (een elektromagnetisch meervoudige natte platenkoppeling) ingeschakeld, want daardoor voelt het rijwielgedeelte koersvaster aan. Nadat het stoplicht op groen sprong heb ik het gas erop gezet en ben vol accelererend door de opritbocht gereden. Dat voelde beter aan dan ik verwacht had en dat heeft alles te maken met het i-AWD systeem dat anders werkt dan het i-AWD systeem van bijvoorbeeld de Suzuki SX4. Op de Suzuki SX4 is het i-AWD systeem overigens alleen als optie leverbaar en uitsluitend op de handgeschakelde uitvoeringen. Het verschil zit hem erin dat het i-AWD systeem van de Suzuki Kizashi direct actief wordt op het moment dat je bijvoorbeeld vol weg accelereert bij een stoplicht. Toen ik dus vol gas optrok bij groen was het i-AWD systeem direct actief. Daarna bleef het i-AWD systeem de gehele opritbocht in werking, omdat het vermogen dat naar de achterwielen gaat is gebaseerd op het bochtengedrag en niet op verlies van grip van de voorwielen. Suzuki omschrijft het als volgt: “De Suzuki Kizashi heeft de beschikking over “feedforward control” welke het motorvermogen verdeelt over de voor- en achterwielen afhankelijk van de omstandigheden, zoals bijvoorbeeld het wegtype en rijstijl. Dit in tegenstelling tot voorgaande systemen die pas beginnen te werken zodra de auto grip verliest.”

Eerste echte test
Woensdagavond moest ik nog even dubbelzijdig kleefband halen bij de Formido en ben ik meteen maar even een blokje om gereden. Even wat door wat mooie favoriete bochten knallen en een aantal verlaten industrieterreinen bezoeken. De comfortabele vering/demping maakte mij namelijk heel erg nieuwsgierig naar de wegligging (zowel 2WD als AWD) van deze Suzuki Kizashi in het grensbereik. Omdat ik geen zin had om ver te rijden ben ik eerst even over het Bio Science Park gereden. De Kizashi hield zich beter dan ik verwacht had, en dus besloot ik het ommetje op te rekken en door te rijden over Oegstgeest, en daarna langs Voorhout richting Noordwijk. De weg langs het Groene Kerkje is ‘s avonds lekker rustig en een fantastisch mooie bochtenweg waar ik regelmatig foto’s maak. Linksaf langs de A44 heb je aan het einde een lage verkeersdrempel en meteen daarna een haakse bocht naar rechts. Toen ik met hoge snelheid over de lage drempel reed en meteen daarna hard moest remmen en naar rechts de haakse bocht insturen voelde ik de Kizashi onder me torderen. De avond voor het terugbrengen heb ik nog even gekeken of de Kizashi een veerpootbrug heeft. Na het openen van de motorkap zag ik geen veerpootbrug en dus is het niet meer dan logisch dat de Kizashi last heeft van bodyroll en onderstuur. Maarrr ondanks het gemis van een veerpootbrug was ik ronduit verbaasd over de uitstekende wegligging van de Suzuki Kizashi. Dat kan alleen maar als de basis en dus de balans goed is. Ik denk dat als je alleen al een veerpootbrug monteert en een setje sportveren (bv. Eibach) dat de wegligging dan met hele grote sprongen vooruit gaat! Op de vering/demping kom ik verderop in het testverslag nog terug. Na wat zoeken op YouTube kwam ik een filmpje tegen van een testrit van Tokyo naar Californië via Rusland en Alaska. Nou is Alaska nog redelijk goed te doen maar de wegen in het oosten van Rusland zijn echt loodzwaar voor een gewone straatauto, zij het dat de Suzuki Kizashi i-AWD heeft dat scheelt dan wel weer aanzienlijk. Volgend jaar wil ik op de motor in 3 maanden tijd van Leiden naar Wladiwostok rijden dus dan mag ik het zelf gaan ondervinden.

Tokyo-Rusland-Alaska-Californië met de Suzuki Kizashi Sport 2.4 i-AWD

Schoolroute
Lang geleden toen een HBO avondopleiding nog een habbekrats kostte (twee jaar HBO-B avondopleiding hebben mij omgerekend nog geen 750,- euro gekost) reed ik samen met mijn zus drie avonden per week op en neer naar Scheveningen. Dat was best zwaar want na een 8-urige werkdag nog eens 4-5 uur per avond (exclusief reistijd!) naar school is afzien. Gelukkig was er één ongelofelijk maffe Hagenees die elke schoolavond een one-manshow opvoerde, zodat we vaak letterlijk onder de tafel gleden van het lachen. Als we die mafketel niet in de klas hadden gehad dan hadden we het nooit vol gehouden. Behalve een mooi diploma heb ik ook er ook nog iets anders aan over gehouden, en dat is dat ik elke vierkante millimeter asfalt, straatsteen en kinderkopje tussen Wassenaar en Scheveningen ken. Ik woon officieel in Leiden maar als ik de ventweg naast de A44 op rijd zit ik al in Wassenaar. En dus besloot ik op een mooie zomeravond diezelfde route nog eens een keer te rijden met de Suzuki Kizashi. De CVT-bak vind ik persoonlijk subliem, daar kan in mijn ogen geen handbak tegenop. Het standaard bezwaar tegen een CVT dat ik altijd te horen krijg (van zowel autojournalisten als automobilisten) is het loeiende motorgeluid bij snel optrekken. Een uitermate vreemd bezwaar omdat het optrekken met een CVT echt niet veel anders is dan anders. Ik heb het voor de zekerheid nog maar even uitgetest. Als ik het gaspedaal vol intrapte dan steeg het toerental van het 2.4 liter motorblok net zo normaal in toeren als bij een handgeschakelde auto. Het is dus een fabeltje dat het toerental van een CVT-bak in één keer naar bijvoorbeeld 5.000 toeren vliegt en daar dan blijft hangen. Bovendien heeft deze CVT-bak 6 geprogrammeerde versnellingen waardoor er flippers mogelijk zijn. Die zesde versnelling wordt trouwens pas laat ingeschakeld, want als ik tijdens het rijden bij 60 km/u naar de zesde versnelling probeerde te flipperen weigert-ie dat. De geprogrammeerde overbrengingen zijn dus nogal lang gekozen. Persoonlijk vind ik dat de CVT-bak te laag in toeren blijft hangen als je rustig optrekt naar 50-60 km/u. Ik hoorde dan ook een lichte brom en voelde het motorblok lichtjes protesteren, duidelijk een geval van onder toeren rijden. Daar is echter een prima oplossing voor en dat is overschakelen naar de manuele stand. Daardoor kon ik naar 5 schakelen en net wat meer toeren maken, dat rijdt net wat fijner. Meestal gebruik ik alles door elkaar, met optrekken de CVT-automaat, met afremmen op de motor de CVT-flippers, en bij sportief rijden allebei door elkaar. Het lekkere aan een CVT-automaat is dat je met rustig rijden een werkelijk zijdezachte overgang hebt door het oneindige aantal versnellingen van de twee poelies. Zo heb ik de hele rit zitten spelen met alle mogelijke schakelopties. Het leukste gedeelte van de schoolroute-rit vond ik de Scheveningse ‘Gunbarrel havenweg’, deze weg met kinderkopjes bij de haven is de ultieme test om te kijken of een auto rammelproof is. En de luxe uitziende Suzuki Kizashi bleek volgens mijn verwachting inderdaad rammelproof te zijn.

Zonnebril vergeten
Toen de zon ging schijnen en ik mijn zonnebril wilde pakken kwam ik erachter dat ik ‘m kwijt was. Waarschijnlijk had ik ‘m in de Skoda Fabia RS had laten liggen, dus snel even een SMS-je gestuurd aan de PR-manager van Skoda. Niet lang daarna kreeg ik het verlossende mailtje dat ik mijn zonnebril inderdaad in de Skoda Fabia RS had laten liggen. Na het ophalen van de nieuwe Ford Focus in Amsterdam ben ik direct in de Suzuki Kizashi gesprongen voor een mooie rit naar Leusden-Zuid. Op de heenweg heb ik uitsluitend snelweg gereden en op de terugweg ben ik vanaf De Meern binnendoor naar Leiden gereden. Over de snelweg kan ik kort zijn, een snelheid van 100-130 km/u, cruise control aan en de rit uitzitten tot aan Leusden-Zuid waarvan het laatste stuk vooral uit filerijden bestond. De terugweg had ik eerder die week ook al binnendoor gereden maar nu ben ik in Harmelen even linksaf geslagen richting Monfoort om de mooie S-bocht aldaar even te gebruiken om een aantal dingen uit te testen. Ik heb alle testen gedaan met de flippers omdat ik dan zelf kon kiezen wanneer ik wilde schakelen. Eerst heen en weer door de S-bocht met 2WD, daarna met 2WD en het ESP uit, daarna met AWD en als laatste met AWD en het ESP uit. Even voor alle duidelijkheid in het Suzuki instructieboekje las ik dat in de 2WD-stand de achterwielen minimaal aangedreven worden en in de AWD-stand worden de achterwielen op hoge snelheid op de snelweg ook minimaal aangedreven. Dit lijkt me wel aardig om te weten. Maar okay terug naar de plaats van handeling, de S-bocht in Harmelen. In de 2WD-stand met het ESP aan heeft de Suzuki Kizashi behoorlijk snel last van overhellen en onderstuur. Ik voelde het ESP in de S-bocht duidelijk ingrijpen om de auto weer recht te krijgen. Met het ESP uit voelde het gek genoeg niet echt veel anders aan behalve dan dat de voorkant iets meer glijdt. Dan de AWD-stand met het ESP aan en dat voelde wel degelijk anders aan. De Suzuki Kizashi liet zich voelbaar makkelijker en met hogere snelheid door de S-bocht sturen. Ook nu weer voelde ik het ESP duidelijk ingrijpen in het grensbereik. Dan de AWD-stand met het ESP uit, dit is overduidelijk de leukste stand. Ik ging toen echt heel fraai over vier wielen glijdend de S-bocht door. Een werkelijk fantastisch lekker gevoel! ‘s Avonds na een half uur zeer intensieve fitness-oefeningen (3 maal 10 apparaten voluit in 30 minuten) ben ik nog even door de S-bocht bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg geknald. Ik kon het gewoon niet laten. Ik heb het gas er middenin de S-bocht echt vol op gezet in de tweede versnelling en ging toen werkelijk supermooi glijdend over vier wielen de S-bocht door. Ik moet zeggen dat ik na deze mooie zomerse vrijdag de Suzuki Kizashi meer ben gaan waarderen. Deze auto is toch nog weer beter dan ik in eerste instantie dacht. De comfortabele vering had mij in eerste instantie duidelijk op het verkeerde been gezet!

Setup
Het woord setup gebruik ik eigenlijk nooit in testverslagen. De reden dat ik het nu wel gebruik heeft te maken met de vering/demping. Als de afstelling van de vering/demping niet goed is dan zegt een veringspecialist dat de setup niet klopt. De setup van deze Suzuki Kizashi is één van de lastigste die ik tot nu toe ben tegen gekomen. In eerste instantie had ik zoiets van de Suzuki Kizashi is behoorlijk comfortabel afgeveerd, verre van sportief dus ondanks het sportieve onderstel. Dat klopt ook wel want deze auto is ontwikkeld voor de Amerikaanse markt. Na twee dagen rijden was ik er echter nog steeds niet uit wat nou het probleem is van deze Suzuki Kizashi. De demping lijkt prima te zijn want ik had bij verkeersdrempels (getest met 30-40-50-60 km/u) geen last van nadeinen. Het overhellen duidt duidelijk op te zachte veren en dat is ook de reden dat de Suzuki Kizashi behoorlijk beweeglijk is zoals veringexperts dat mooi zeggen. Van de fitness naar huis liggen er op het laatste stuk van de Voorschoterweg een paar drempelsluizen in het midden van de weg. Door op de rechter weghelft te blijven rijden en pas op het laatste moment naar links over de drempelsluis (met lage verkeersdrempel) heen te sturen en direct daarna weer naar rechts te sturen creëerde ik behoorlijk veel onrust in het onderstel. Het is afhankelijk van de vering/demping hoe deze onrust opgevangen/uitgedempt wordt. De Suzuki Kizashi ving het bijna uitbreken goed op maar toch bleef er iets knagen. Het lijkt wel alsof de auto de ene keer zus aanvoelt en de andere keer zo aanvoelt. Na de fotoshoot op zaterdagochtend zei de redacteur die had gereden exact hetzelfde tegen mij zonder dat ik het er met hem over had gehad. Daarna ben ik er nog eens goed voor gaan zitten en ben gaan analyseren wat er niet klopt aan de setup. Als ik over korte gemene snelheidsvertragers reed dan werd dat duidelijk voelbaar doorgegeven. Als ik daarna over een bredere snelheidsvertrager of verkeersdrempel reed dan werd dat minder voelbaar doorgegeven. Ging ik hard door een bocht dan drukte de Suzuki Kizashi zich diep in de voorveren. Als de veren te zacht zijn klopt dat niet met die korte gemene drempel tenzij de veren in het eerste deel van de veerweg hard aanvoelen en daarna zacht.

Verbeterde setup
De veringfabrikant Eibach heeft een zogeheten Pro-kit ontwikkeld voor de Suzuki Kizashi. Naar mijn mening is deze Pro-kit de oplossing om tegemoet te komen aan de wensen van de sportieve rijder. Ik zou overigens alleen de sportieve verenset aanschaffen en de wielverbreders laten voor wat het is. Dat neemt echter niet weg dat mijn bezwaar wat betreft het inveren bij korte steile snelheidsvertragers en felle korte hobbels blijft bestaan, en daarom heb ik onze veringspecialist Paul Klop even gemaild in de hoop dat hij een passend antwoord zou kunnen geven op mijn probleem.

Vraag Daan aan Paul: “Daar komt-ie, de auto heeft standaard 2WD maar met een knopje op het dashboard kun je ook AWD (AllWheelDrive) inschakelen. Die AWD grijpt echter niet pas in als de voorwielen grip dreigen te verliezen maar al ruim daarvoor. Afijn ik ben gaan rijden in de 2WD-stand en als ik dan goed op het gas ga in een bocht duikt de voorkant redelijk diep in de veren omdat die vrij comfortabel zijn en er geen veerpootbrug op zit. Toch valt het onderstuur best mee (ook met het ESP uit) dus dat spreekt voor de goede balans van de auto. Afijn AWD aangezet en met het ESP uit met vier wielen spinnend vol gas door een paar S-bochten geknald. HEERLIJK! Ook weer uitstekend. Maar nou komt het, daarna heb ik wat testen op verschillende soorten en maten snelheidsvertragers gedaan. De demping is okay want de auto deint niet na bij 30-40-50 km/u over een brede snelheidsvertrager, en voelt dus lekker comfortabel aan. Maar toen ik over een korte steile snelheidsvertrager reed werd dat keihard doorgegeven. Het lijkt dus wel alsof de vering (lees het inveren) op een korte steile snelheidsvertrager hard aanvoelt, maar op de iets bredere snelheidsvertragers juist comfortabel. Afijn ik kwam er gewoon niet uit verdorie!!! Kan dat samengaan in een schokdemper+veer wat ik hier beschrijf?”

Antwoord van Paul aan Daan: “Wat jij beschrijft kan zeker samengaan in een schokdemper+veer. Het hoeft niet zo te zijn maar omdat het een nieuwe auto is kan het zijn dat de schokdempers nog niet helemaal ingereden of beter gezegd ingesleten zijn (spindel, zuiger, tube enz.) waardoor er nog een beetje weerstand in zit. De metalen onderdelen moeten gewoon eerst een beetje inslijten zeg maar, het is net als met remblokken en schijven dat duurt ook even voordat het lekker aanvoelt. Deze weerstand is in feite gewoon stickslip die als het goed is met het stijgen van de kilometerstand minder wordt. Dus je moet een heel duidelijk onderscheid maken tussen demping en weerstand, die ook wel stickslip wordt genoemd. Waarschijnlijk wordt het in de loop der tijd minder verwacht ik.”

“Doef”
Het mag dan wel niet maatgevend zijn maar toch vind ik het dicht doen van een autoportier iets zeggen over een auto. Want wees nou heel eerlijk als je het portier van een BMW Z4 (van een jaar of 6 geleden) dicht doet en dat klinkt alsof je het portier van een Lada dicht doet dan sta je toch behoorlijk gek te kijken. Doe het portier van deze Suzuki Kizashi dicht – je hoort dan zo’n mooie doef – en er verschijnt een grote glimlach op je gezicht. Na het plaatsnemen blijft die glimlach op je gezicht staan want ook het interieur en het dashboard zijn fraai. In tegenstelling tot het eenvoudige interieur en dashboard van de Suzuki SX4/Swift/Alto ziet het interieur en het dashboard van de Suzuki Kizashi er veel mooier en vooral luxer uit. Dit past perfect bij de uitermate fraaie buitenkant van deze meest luxe Suzuki, en een overstappende VW Passatrijder zal dit zeker weten te waarderen. Er is een USB-ingang aanwezig, verder een radio/cd-/MP3-speler, het geluid uit de speakers is van prima kwaliteit, maar een NavSat is helaas niet aanwezig. Die laatste had ik in een auto in dit segment nou juist wel verwacht. Je kunt echter een Sony NavSat in laten bouwen kreeg ik te horen van de importeur. Dat ziet er dan uit zo mooi uit alsof het zo af-fabriek al in de auto zat. Wat betreft de voorstoelen en de zitruimte kan ik kort zijn die is prima. Beide leren voorstoelen zijn elektrisch volledig instelbaar en samen met het in hoogte en diepte verstelbare stuur is alles perfect naar wens in te stellen. Ik heb heel wat testkilometers gereden in amper 6 dagen tijd, en ik moet zeggen dat ik geen enkele keer gaar uit de auto gestapt ben. Om de zitruimte voor de passagiers op de achterbank te testen heb ik aan mijn zussen gevraagd of ze aub. allebei achterin plaats wilden nemen toen ik ze weg moest brengen. Beiden vonden de achterbank lekker zitten en ook de zitruimte vonden ze prima.

Nog één laatste keer
Na het eten heb ik nog even wat spullen bij mijn jongste zus in Katwijk aan Zee langs gebracht. Het was zulk ongelofelijk mooi weer dan móet ik even naar het strand! Daarna ben ik nog even een rondje gaan posen over de noord-boulevard in Noordwijk aan Zee en vervolgens als toetje over het SpaceBusinesspark terug gereden. Omdat het totaal uitgestorven was (heel Nederland is op vakantie) en ik op de een of andere manier er heel erg veel zin in had ben ik nog een stapje verder gegaan dan een dag eerder. Ik heb de Suzuki Kizashi in de AWD-stand gezet, daarna het ESP uitgezet en vlak voor de bocht naar de ‘s Gravendijckseweg heb ik met de flippers terug geschakeld naar de tweede versnelling. Daarna heb ik het gas er vol op gezet en ondanks het overhellen en de comfortabele vering/demping ging de Suzuki Kizashi werkelijk fabuleus mooi over vier wielen glijdend de bocht door. Ik moest toen denken aan wat ik in het mailtje had gelezen van de PR manager van Suzuki op een technische vraag van mij. Een technische man van Suzuki had hem geantwoord: “Wijs hem ook op de mooie ingenieuze fusee’s die Suzuki toepast op dit model! Zie 5 op bijgaande foto voor de stabilisatorstang.” Na vier rondjes was ik er helemaal uit voor mezelf, deze Suzuki Kizashi is veel beter dan ik gedacht had. Het lullige is dat je er als bestuurder in eerste instantie niet aan wilt omdat de Suzuki Kizashi totaal niet sportief aanvoelt. Dat komt niet alleen door de comfortabele vering/demping maar ook door het net wat te indirecte stuurgevoel. Toen ik vol op het gas na een rechterbocht direct weer vol op het gas in een linkerbocht instuurde moest ik een veel te grote draai aan het stuur maken. Het kostte me teveel tijd om snel van rechts naar links te sturen waardoor de auto in onbalans raakte. De onbalans viel uiteindelijk mee, maar met een directer stuurgedrag zou deze actie een fluitje van een cent zijn.

Wat ik zou doen als
ik een Suzuki Kizashi zou kopen. Ik zou ten eerste de handgeschakelde versie nemen in de kleur wit. Daarna zou ik naar een veringspecialist gaan en een sportievere verenset laten monteren. Vervolgens zou ik een twinscroll-turbo laten monteren zodat het vermogen in de buurt van de 300 Pk uitkomt. En als voorlaatste zou ik een setje 19-inch Yokohama C.drive banden laten monteren om de fraaie 19-inch velgen. En als laatste uiteraard een andere uitlaatdemper met een fraaie donkere maar wel legale sound. Mama mia reken maar dat dit een zeer strak sturend 4-wielaangedreven sedan is. En wie weet, wie weet gaat Suzuki een dergelijke auto wel in productie nemen, want tijdens de New York autoshow van dit jaar toonde Suzuki de Suzuki Kizashi Apex Concept aan het publiek. Wat hebben de ingenieurs zoal veranderd aan de Suzuki Kizashi? De standaard 2.4 liter benzinemotor is door de ingenieurs grondig aangepakt. Door de montage van een Garret turbo plus intercooler, en het laden van nieuwe software stijgt het vermogen, afhankelijk van de turbodruk van maximaal 8,5 psi, naar 275 tot 300 Pk.