Deze testauto werd ons aangeboden door BV Nimag
3737
Samenvatting
Het is al heel erg lang één van mijn favoriete hatchbacks en dan vooral in die kanariegele uitvoering met bestickering. Het leuke aan deze auto is dat ie niet bakken Pk’s heeft maar gek genoeg toch ongelofelijk leuk is om sportief mee te rijden. Het lijkt een gekke combinatie maar het werkt echt en dat komt natuurlijk door het extreem lage gewicht van net onder de 1.000 kg. Veel automobilisten onderschatten hoe belangrijk gewicht is en dat je daar echt op moet letten bij de aankoop van een auto. Het rijden in een auto met een laag gewicht is leuker, het verbruik lager en de pretfactor krijgt van mij echt een hele dikke 10 met een plusje. Lol is voor mij een hele belangrijke factor als ik in een auto rijdt. Ja wat moet ik verder nog zeggen? Ik denk dat ik het maar heel kort ga houden dit is misschien wel één van de leukste auto’s die er te koop is. En die rare titel ach dat was de km-stand die ik te zien kreeg na het indrukken van de startknop.
Plus: Koppeling – Pretfactor – Vering/demping – Versnellingsbak – Wegligging
Superplus: Regenrit met het ESP/TRC uit
Min: Bij BV Nimag stond de bel uit
Testverslag
Het is alweer even geleden dat ik een Suzuki Sport heb getest, op de kop af bijna twee jaar geleden. Ik kreeg toen zo’n heerlijke knalgele versie mee, dat vind ik persoonlijk toch de mooiste kleur. Dit keer kreeg ik een rode (Burning Red) mee en nog wel die van de baas nota bene. Wel hadden ze speciaal voor mij even de 18-inch velgen + banden omgewisseld voor de originele 17-inch velgen + bandenset. Ze kennen mij daar namelijk goed want ik maak altijd zuinigheidsritten en het opgegeven verbruik is natuurlijk gemeten met de originele velgen + banden. Het enige dat niet origineel is dat is het HKS-uitlaatsysteem maar dat vind ik niet zo erg. Dit HKS-uitlaatsysteem maakt geen pestherrie – nee zelfs niet een beetje! – want vergis je niet in de boetes voor pestherrie-uitlaten die zijn dik 450,- euro. Eigenlijk zou ik ‘m even op de vermogensbank moeten zetten bij Rica Engineering om te kijken of dit uitlaatsysteem enige vermogens- en koppelwinst oplevert. Echt veel zal dat niet zijn denk ik eerlijk gezegd. Omdat de rit naar huis meer dan 60 kilometer is besloot ik er meteen maar een snelwegzuinigheidsrit van te maken dan had ik die alvast maar gehad. Helaas moest ik daarvoor een paar mooie hogesnelheidsbochten laten schieten maar ach daar komen er nog genoeg van de komende testweek. Deze Suzuki Swift Sport is één van de weinige auto’s die een ACC combineert met een handgeschakelde versnellingsbak in dit geval een 6-bak. Vlak voor de A12 heb ik de benzinetank nog even afgetopt bij de plaatselijke Tango. Er ging toch nog ruim 1 liter in na drie keer doorklikken dus ja als ik dat niet had gedaan. Vervolgens vergat ik de tripmeter op “0” te zetten maar ach daar hebben we een routeplanner voor die rekent online precies hoeveel kilometer het echt is. Het rijden ging zoals ik al verwacht had heerlijk, deze kleine sportieve hatchback is wat mij betreft nog steeds één van de allerleukste die er is. Net iets meer dan 1.000 kilogram met mij erin, 129 Pk/235 Nm + 13.6 Pk/53 Nm Hybrid-systeem én het allerbeste aan deze auto is dat het ESP/TRC gewoon keihard uitgeschakeld kan worden. Het ritje over de A12/N11 verliep relatief goed alleen waren er veel teveel automobilisten die te langzaam én te snel rijden. Wat is er in hemelsnaam nou zo moeilijk aan 100 km/u rijden? Nou geef ik toe dat het met een (Adaptive) Cruise Control makkelijker is maar zelfs dan nog. Tijdens het terug- en opschakelen merkte ik dat dit ACC in werking blijft, je hoeft dus niet steeds na elke schakeling het ACC opnieuw te activeren. Je kunt dus doodeenvoudig met de SET/RES-knop opplussen en dan vervolgens opschakelen zonder dat het ACC zichzelf uitschakelt. Bij de N11 aangekomen kreeg ik met een paar bumperklevers te maken die volgens mij niet door hadden dat er daar een trajectcontrole actief is. Toen ik naar rechts ging haalden ze mij met een veel te hoge snelheid in dus dat wordt dokken!
Aan het einde van de N11 moest ik me helaas inhouden toen ik door de flauwe hogesnelheidsbocht reed richting de A4. Gelukkig kon ik puur op snelheid én heel erg laat remmen snoeihard door de afknijpbocht richting de rotonde heen knallen en daarna de Suzuki Swift Sport lekker de rotonde op en afsmijten. Heerlijk wat een ontzettend fijn licht autootje is dit toch altijd weer! Ik ben echt een groot fan van de Suzuki Swift Sport vanaf het allereerste model uit 2005. Je kunt wel 200 Pk hebben maar met een gewicht van 1.500+ kg is dat toch echt minder leuk dan 129 Pk en 995 kg. Een laag gewicht maakt het gooien en smijten in de bochten ongelofelijk veel makkelijker en daardoor ook veel leuker. Ga maar na wat g-krachten doen met een auto die 500+ kg meer weegt. Op Europaweg reed er een lange zwarte Mercedes voor mij die goed de vaart erin had. We kwamen toevallig naast elkaar te staan voor de stoplichten net na de Lammebrug. Net na die stoplichten volgt een hele mooie scherpe linkerbocht over een brug die nooit open gaat. Er zijn hier in het verleden regelmatig auto’s in de rechter brugleuning beland die met een te hoge snelheid door deze bocht heen gereden zijn. Ik had al dikke pret want met een gewicht van ruim boven de 2.000 kg ging die Mercedes dat natuurlijk nooit redden tegen mijn vederlichte Suzuki Swift Sport in die bocht. Ik had de koppeling precies tegen het aangrijppunt aan zodat ik plankgas kon wegspuiten bij groen. Ik was supersnel weg en dat had die Mercedes-bestuurder duidelijk niet verwacht. Omdat het verkeer op de rechterbaan even na de bocht opstroopte moest hij hard in de remmen en kon ik gewoon doorrijden. Even later stopte hij naast mij en maakte gebaren en keek boos naar mij. Ach ja MERCEDES – Met Enige Rijlessen Controleert Elke Dwaas Een Slagschip. Hele dikke doeiiiii! Aan het einde van de Churchilllaan sloeg ik linksaf de Haagweg en en stopte bij de Tango om de tank weer vol te gooien. Daar kwam een hele nette 1:22,84 uitrollen en dat is beter dan het opgegeven verbruik.
Bas en Samsonite koffers
Na een tosti als lunch en een video-consult met een arts stapte ik iets na 2 uur ’s middags weer in de Suzuki Swift Sport om de Samsonite kofferset te fotograferen en even bij Bas langs te rijden. Het is dan wel een doodgewone auto met doodgewone bekleding en interieur maar ik dat Bas bijna altijd wel met iets verrassends komt wat ik dus absoluut niet zie als leek. Bij het bekijken van de auto aan de buitenkant legde ik Bas uit waarom deze auto ondanks de maar 129 Pk zo ontzettend leuk is. Het leeggewicht is laag net onder de 1.000 kg zei ik tegen Bas, en het gewicht – en dus niet het vermogen/koppel – is het allerbelangrijkste tijdens het betere bochtenwerk. Mijn ge-elektro-tunede Renault Twizy heeft een vermogen/koppel van slechts 18,4 Pk/72 Nm maar weegt maar 474 kg en dat maakt dat ik auto’s met het 5 tot 10-voudige aantal Pk’s met zeer groot gemak zoek rij in de bochten binnen de bebouwde kom. Daarna wierp Bas een blik naar binnen en het interieur vond hij netjes en verzorgd alleen viel zo’n oog op de rode stiksels in de voorstoelen. Bas: “Jammer dat die rode stiksels in de voorstoelen niet terugkomen in de bekleding van de achterbank. Voor de rest een leuke en goed verzorgde auto voor dat geld.” Daarna ging Bas nog even aan de achterkant onder de auto liggen omdat hij wilde kijken naar het HKS-uitlaatsysteem. Enigszins verrast zei hij: “Het is dus toch een volledig uitlaatsysteem en niet alleen twee uitlaatpijpjes.” Na mijn bezoek aan Bas reed ik naar mijn garage aan de overkant van de weg om de Samsonite kofferset te fotograferen. En daar paste me toch een hoop koffers in de ogenschijnlijk kleine kofferbak van deze kleine hatchback. Echt subliem! Op 20 liter na paste de gehele standaard hatchback kofferset (= 3×50-liter + 3×33-liter + 13-liter) erin.
Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 50-liter + 3×33-liter + 13-liter
Zonder hoedenplank: 3×50-liter + 2×33-liter + 2×13-liter
Na het fotograferen ging ik weer op huis aan en had ik nog even mazzel met de verkeerslichten. Normaal gesproken wordt het verkeerslicht voor linksaf groen en staat het volgende verkeerslicht voor rechtsaf op rood. Zo niet deze keer en dus kon ik plankgas in de 2de versnelling links-rechts-links door de fraaie dalende scherpe linkerbocht heen vliegen. Het ESP/TRC stond dan wel aan maar desondanks kun je hele ver gaan in deze Suzuki Swift Sport. In een andere auto had het ESP allang ingegrepen. Deze auto is veel leuker dan de duurdere en zwaardere Mini Cooper met 136 Pk. Wil je betalen voor een embleem be my guest maar het is ’t absoluut niet waard. De rest van het ritje naar huis was aansluiten en meedeinen want het was veel te druk om even gas te geven in de leuke bochten op weg naar huis. Eenmaal thuis bedacht ik mij dat ik nog had beloofd even langs te rijden bij mijn nichtje die aan het klussen is in haar nieuwe appartement samen met mijn moeder. Daarna weer snel naar huis want om 15.30u ging het zwembad open. De rit naar het zwembad was tot halverwege een pure horror-rit. De wijk uit reed er een halfdode bejaarde voor mij die de hele tijd met steeds wisselende snelheden maximaal 30-40 km/u reed. En net toen ik dacht op de tweebaans Churchilllaan ik kan weer gas geven reed er ineens weer een andere slome dodo voor mij uit. Ik ben toen maar snel rechtsaf geslagen en binnendoor naar de Voorschoterweg gereden. Die route lag bezaaid met verkeersdrempels en snelheidsbrekers een prima gelegenheid dus om de vering/demping even grondig te testen. Ik was al zeer tevreden over de vering/demping maar dat kon alleen nog maar beter. De eerste verkeersdrempel voelde prima aan en de twee daarna reed ik steeds met een iets hogere snelheid overheen. Het inveren en uitdempen is echter uitstekend en precies zoals je dat graag wilt bij een sportieve hatchback. Daarna volgde een hele lange straat met allemaal snelheidsbrekers. De truc met snelheidsbrekers is dat je er vlak voor even een stevige dot gas moet geven. Het mooie is dat de gasreactie van het 1.4-Boosterjet motorblok heel direct is wat dus erg goed uitkomt in dit geval. De jumps over de snelheidsbrekers voelden erg goed aan, de vering/demping is zelfs nòg beter dan ik al dacht. Ik was oprecht verbaasd dat de grondspeling zo groot is dat helemaal niets de stenen raakte. Ik zou dit eerder verwachten van een Suzuki Jimny maar zeker niet van een Suzuki Swift Sport. Suzuki heeft overduidelijk veel werk gestoken in de set-up en het afstellen van de vering/demping.
Sportief naar werk
De volgende dag ben ik lekker sportief naar mijn werk gereden in tegenstelling tot gewoonlijk. Ik rij namelijk altijd heel rustig naar werk en hou me daarbij overal aan de maximum snelheid. Dit keer dus niet maar dat kan ook bijna niet in zo’n heerlijk sturende sportieve hatchback. Op de rondweg kwam er al meteen een bumperklever achter mij hangen maar die was ik na één snelle draai over de rotonde al kwijt. Vervolgens had ik nog net groen/oranje en hij rood dus dikke doei bumperklevertje. Op de ventweg naast de A44 ging het gas er stevig op en met name de acceleratie in de 2de en 3de versnelling is vanaf 3.000 toeren heerlijk. Ter hoogte van het bedrijventerrein liggen twee asfalten verkeersdrempels die een hele mooie hoogte (niet te laag maar ook niet te hoog) hebben. Als je daar met een lekker vaartje overheen rijdt in een auto met uitstekende vering/demping is dat zwaar genieten. De vering/demping is heel mooi uitgekiend en zit heel mooi tussen comfortabel en sportief in. Bij de kruising naar de A44/N44 aangekomen had ik direct groen en kon ik lekker strak de haakse blinde rechterbocht insturen. Er staan daar altijd auto’s voor het stoplicht te wachten en daar rij je dan toch behoorlijk dicht langs. Je kan en mag hier dus geen fout maken want dan is het direct boem-ho. Vandaar dat ik hier nooit de grens op zal zoeken als verstandig autojournalist. Op de rotonde moet ik altijd weer lachen om de haastige automobilisten die nog net even voor je de rotonde op willen rijden. Richting Wassenaar-Centrum ging het gas er weer op en de mooie hoge verkeersdrempel voor de rotonde stuiterde ik perfect overheen. Daarna weer een supersnelle rotondedraai en nog een halve richting het Wassenaarse Bos. Jeetje wat voelde dat lekker aan zeg, even heerlijk gooien en smijten is vet leuk in deze kleine hatchback. De scheve verkeersdrempel ging heerlijk en ook de lage snelheidsbrekers voelden prima aan op hoge snelheid. Omdat ik haast had besloot ik linksaf richting de N44 te rijden en niet door het Wassenaarse Bos dat doe ik maandag wel.
Achterwieltje liften
Zaterdag had ik met mijn zwager afgesproken om foto’s te maken want dan zou het zeker droog zijn volgens het KNMI. Voor de verandering besloot ik dit keer maar eens naar bedrijventerrein Klei-Oost te gaan in Katwijk/Noordwijk/Rijnsburg want ik las dt alledrie deze Gemeenten samen eigenaar zijn van dit grote bedrijventerrein. Het is een perfect bedrijventerrein om mooie actiefoto’s te maken. We waren echter nog niet bezig of er kwam en pick-up van Handhaving aangereden. Mijn zwager liet de banden daarna maar iets minder hard piepen. Maar op de foto waar het rechter achterwiel even los van het asfalt komt was geen piepje te horen. Later dacht ik verrek dat is dus wat ik voel bij snel genomen bochten als ik gas geef in een afknijpende bocht of helemaal op de grens rijdt. Dan voel je dat de Suzuki Swift Sport het liefst om zijn as wil gaan draaien als je nog verder gaat omdat er nog maar drie banden aan het asfalt kleven. Aan de ene kant is dat leuk en aan de andere kant ook weer niet. Het is maar net wat je graag wilt als bestuurder. Als je van deze Suzuki Swift Sport een retestrak sturende hatchback wilt maken zul je een sportievere veren-set moeten monteren. En als je dan ook nog superplak-banden om de velgen laat gooien dan heb je echt een klein race-monstertje. Nog even een tuning tot pak ‘m beet 150-160 Pk en je lacht iedereen uit. Persoonlijk vind ik deze auto erg leuk zoals tie met de Continental ContiSportContact 5 banden is want juist door dat speelse weggedrag heb je lol. Feit is wel dat je heel erg goed moet kunnen aanvoelen tot hoe ver je kunt gaan anders heb je echt een probleem in deze auto. Vrijdagmiddag kwam ik bijvoorbeeld uit werk vandaan en toen ik bijna thuis was kreeg ik een witte BMW sedan op mijn kont hangen. Ik liet me niet intimideren maar in de fraaie flauwe rechterbocht onder de A44 door dacht ik kom laat ik even stevig gas geven. Ik reed echt perfect op de grens door die bocht heen maar ik voelde ‘m echt net wel net niet gaan glijden. Dat leverde even een adrenaline-shot op en daar doe je het toch voor. Die bumperklevende BMW heb ik niet meer terug gezien dus dat was dan wel weer leuk. Zondag moest ik met een aantal familieleden op bezoek bij 1 van mijn 6 broers en zussen vanwege een verjaardag. Ik was benieuwd wat ze van de Suzuki Swift Sport zouden vinden na de Renault Arkana. Ondanks dat deze auto kleiner is waren de reacties positief. Vooral de prima zit achterin hadden ze niet verwacht in zo’n kleine hatchback. Ik ben zelf ook nog even achter mijn ‘eigen’ voorstoel gaan zitten en aan de passagierskant (iets ruimer voor iemand met lange benen zoals ik) waarvan de stoel iets verder naar voren stond. Ik heb lange benen maar was ook verrast over de beenruimte en de prima zit achter beide voorstoelen. Zo zie je maar weer dat een kleine auto van buiten soms binnenin best groot kan zijn. Zondagmiddag heb ik de Suzuki Swift Sport nog even afgetankt en het verbruik was behoorlijk hoog met 1:14,4. Maar ja wat wil je als je constant sportief hebt gereden.
Maandag zuinigheidsrit op en neer naar werk
Hè, hè eindelijk maandag de dag van I don’t like mondays van The Boomtown Rats. Een zuinigheidsrit met 80 procent van de route 30-50 km/u en 20 procent 70 km/u. Op de rechte stukken heb ik steeds het ACC aangezet en door het onderin krachtige motorblok kun je 30 km/u in de 3de versnelling rijden, 50 km/u in de 5de versnelling en 60 km/u in de 6de versnelling wat in dit geval dus 70 km/u werd. Ik schakelde uiteraard heel vroeg op maar toch merkte ik daar niets van tijdens het optrekken als ik vooraan stond bij een stoplicht. Ik kon prima meekomen dus dat zegt genoeg, ik hoefde dus niet extreem mijn best te doen om zo rustig/langzaam mogelijk te rijden. Eigenlijk is het best wel lekker zo relaxt naar je werk rijden je geniet dan tenminste van de omgeving. Zo zie ik ’s ochtends altijd de mooiste kleine zangvogeltjes en dit keer voor het eerst sinds maanden weer eens een rode eekhoorn. Ik ging voor de zekerheid vol in de remmen maar dat was niet nodig want de eekhoorn sprong tegen een boom aan de zijkant van de weg en liep snel omhoog. Verder zie ik ook regelmatig één of meerdere reeën in het weiland aan het begin van deze weg. Zo zie je maar weer als je smartphone niet permanent aan je handen zit vastgeplakt (ik heb geen eens een smartphone en wil er ook nooit eentje) zie je nog mooie vogels en beestjes en rij je ze tenminste niet dood. Eenmaal in Wassenaar beland moest ik heel rustig verder rijden (= dodelijk saai in deze auto) maar geen nood op de hoge snelheidsbrekers heb je ook op lage snelheid dikke pret. De scheve verkeersdrempel ging heerlijk en dat had ik niet verwacht want het is tenslotte geen Crossover zoals de Renault Arkana die ik de week ervoor had. De twee lage snelheidsbrekers – geven bij veel auto’s felle klappen – ging ook lekker, beter in ieder geval dan de gemiddelde auto.
De eerste hoge snelheidsbreker nam ik met 30 km/u en dat ging perfect want ik bleef aan het asfalt gekleefd. Met 40 km/u kreeg de Suzuki Swift Sport het nog steeds niet lastig en jawel zelfs met 50 km/u hoorde ik nog steeds geen boink. En nog beter met 60 km/u ging het nog lekkerder dan met 50 km/u. Ik zie veel auto’s hier altijd letterlijk over deze snelheidsbrekers kruipen, ja echt daar zitten dus auto’s bij als een BMW X5, een Nissan Qashqai, een Jeep Wrangler en noem ze allemaal maar op.
Omdat ik toch lekker langzaam moest rijden heb ik meteen even alle ins en outs van het ACC uitgetest. De minimum snelheid van het ACC is 40 km/u en één tikje opplussen = +/- 1 km/u en als je het SET/RES-knopje vasthoudt dan is het +/- 5 km/u. Rij je achter een andere auto en remt die af dan wordt het ACC automatisch uitgeschakeld rond de 37 km/u. Dit in tegenstelling tot een automatische versnellingsbak waar het ACC gewoon geactiveerd blijft. Wat betreft het toerental bij een bepaalde snelheid heb ik ook even gekeken hoe hoog of beter gezegd laag die was. En als laatste kan ik nog melden dat het ACC drie instelbare afstandstreepjes heeft tot de voorligger.
1ste versnelling – 10 km/u – 1.250 toeren
2de versnelling – 20 km/u – 1.250 toeren
3de versnelling – 30 km/u – 1.250 toeren
4de versnelling – 40 km/u – 1.250 toeren
5de versnelling – 50 km/u – 1.250 toeren
6de versnelling – 60 km/u – 1.250 toeren
6de versnelling – 70 km/u – 1.500 toeren
Het mooie is dat je bij dit toerental geen bromtoon hoort wat bij veel (ook duurdere) auto’s vaak wel het geval is als je zo laag in toeren rijdt. Dik compliment dus aan Suzuki! Het werd uiteindelijk een vrij saaie rit maar met en klinkend resultaat want aan de pomp kwam ik na 50 km/1,8 ltr E10 uit op een verbruik van 1:27,8. Super netjes en dat had ik niet verwacht. Samen met de 1:22 van de snelwegzuinigheidsrit kun je als je wilt dus lekker zuinig rijden en af en toe even lekker uit je dak gaan.
JIPPIEKAJEE!!!!!!!!!!!!!!
Zou mijn regenrit er dan niet gaan komen verdorie??? Maar nee woensdagavond op de laatste avond voor het terugbrengen kwam die regen dan toch precies op het goede moment uit de hemel vallen boven Katwijk aan Zee. Een rondje Space Business Park mag namelijk ABSOLUUT niet ontbreken in dit testverslag. Dat is letterlijk niet de bekende kers op de taart maar 100 kilo kersen op die taart! Na een proef-karateles in Leiden Zuid-West onder leiding van mijn Marokkaanse buurman reed ik richting Katwijk aan Zee om mijn moeder bij mijn jongste zus op te halen. Mijn moeder had ’s middags de bus genomen en dan zou ik haar ’s avonds weer ophalen uiteraard met dat regenrondje SBP in mijn achterhoofd. Onderweg naar de N206 begon het steeds harder te regenen en de glimlach op mijn gezicht werd dan ook steeds groter en groter. Met het ESP/TRC uit is deze auto op kletsnat asfalt misschien wel één van de allerleukste auto’s om even supervette LOL mee te hebben. Jep ik weet het de Suzuki Swift Sport heeft slechts 129 Pk maar daar gaat het niet om. GEWICHT beste mensen het gaat om het GEWICHT en het gewicht van deze auto is lekker laag en dus hebben de G-krachten in een haakse bocht veel minder invloed op deze auto. Moet je voorstellen dat je volledig op de grens door een haakse bocht heen knalt dan praat je toch over 1G. Als je dan bedenkt dat een gemiddelde snelle Hot Hatch zo’n 500-600 kilogram extra meezeult – meer dan een halve Suzuki Swift Sport dus! – ja dan snap je wel dat minder gewicht altijd beter is dan meer Pk’s. Aan die 300-400 Pk heb je werkelijk geen ene malle moer want de G-krachten zijn zo hoog in snel genomen haakse bochten dat je alle kanten opgaat bij plankgas behalve de goede. Je moet in een snelle Hot Hatch zoals de Audi RS3 of een Seat Leon Cupra verdomde goed op je gasvoetje letten en geen fouten maken want dan ben je de Sjaak. Om even duidelijk te maken waar we over praten wat betreft G-krachten: “De Donkervoort D8 GTO-JD70 (gewicht: 680 kg) is de eerste personenauto ter wereld die met 2G door de bocht kan.”
Check: géén vierwielaandrijving (= AllGrip) – Check: géén elektronisch sperdif – Check: geen mechanisch sperdif alles wat ik dadelijk ga doen met deze auto gebeurt dus zonder elektronische of mechanische hulpmiddelen. Ik had het ESP/TRC op de N206 al uitgeschakeld toen er vanaf ’t Heen een snelle VW Golf GTE de oprit kwam opgereden. Ik kon nog ruim voor hem de op-/afrit opduiken waarna ik zag dat hij er ook af moest bij Klei-Oost. Ik was benieuwd of die Golf het zou trekken want die afritbocht is een hele lastige waar gewicht belangrijker is dan Pk’s. Ten eerste knijpt die bocht ontzettend af en daarna moet je meteen weer haaks linksaf slaan en volgt er een mini-rotonde. Ik remde heel erg laat (dat kan ook alleen maar weer door dat lage gewicht) en toen was ik ‘m eigenlijk al kwijt want dat kon die Golf-bestuurder nooit meer goed maken. Gewicht 1-0.
Aan de andere kant van de N206 aangekomen nam ik de rotonde driekwart en meteen daarna gaf ik plankgas in de 2de versnelling en dook de haakse rechterbocht in. Het geluid van vol doorspinnende voorbanden op kletsnat asfalt is wel zo heerlijk. Jiha jippiekajee here we go!!!!!! Even verderop ging het gas er weer vol op in de flauwe linkerbocht. Uiteraard ook weer met vol doorspinnende voorwielen die op een gegeven moment na overschakelen naar de 3de versnelling langzaam aan weer grip vonden. Maar niet voor lang want de vrachtwagenparkeerplaats kwam eraan. Ik schakelde snel terug naar de 2de versnelling en gooide het stuur in één keer heel hard om naar links en gaf daarna meteen weer plankgas. Ik schoot heel even door naar rechts wat zorgde voor een heerlijk adrenaline-shot. Het ging zo ongelofelijk makkelijk dat sloeg gewoon helemaal nergens op, ha, ha ik zat gewoon hard te lachen achter het stuur. Aan het einde van de vrachtwagenparkeerplaats kon ik met een razendsnelle blik naar links zien dat er geen auto aankwam. Ik heb hier dan wel voorrang maar de meeste automobilisten letten op deze plek zelden goed op is mijn ervaring. En weer gaf ik plankgas en stuurde al glijdend van vol naar rechts het stuur omgooiend weer vol naar links het stuur omgooiend. Geniaal wat een heerlijke auto is dit toch! Daarna gaf ik op het rechte stuk weer plankgas en weer vloog ik met vol doorspinnende voorwielen al opschakelend naar de 3de versnelling hard vooruit richting de verkeersdrempel. Daarna hield ik de snelheid hoog om heel laat en daarna kort en hard af te remmen snel terug te schakelen naar de 2de versnelling om meteen weer plankgas te geven in de haakse rechterbocht met verkeersdrempel ervoor. Ik stuiterde letterlijk slechts heel licht naar links wegglijdend de bocht door. Daarna ging het meteen weer plankgas richting de hoge verkeersdrempel die ondanks de heftigheid goed aanvoelde want ja in de regen is zo’n heftige landing (de auto stuitert na de landing echt even van links-naar-rechts-naar-links over het asfalt) een heel ander verhaal. En dan moest de allerhoogste verkeersdrempel nog komen maar daar weet ik toch altijd wel precies de juiste snelheid goed in te schatten. De kunst is de landing zo te plannen dat je precies netjes uitgedempt op de rotonde afkomt met zoveel snelheid dat je vanaf de rotonde plankgas de blinde rechterbocht in kunt knallen. En dat ging wel zo fabuleus perfect dat is gewoon niet onder woorden te brengen. Deze bocht moest ik daarna dan ook nog een keer doorheen, kolere wat was dit gaaf zeg. Bij de volgende rotonde gaf ik bijna achteloos weer plankgas de rotonde af met vol doorspinnende voorwielen de haakse rechterbocht in. Daarna ben ik omgedraaid en naar mijn zus gereden. Jammer voor de opritbocht bij ’t Heen maar die had toch niets toegevoegd. aan wat ik al wist Ik moet trouwens voor ik het vergeet nog een compliment geven aan de mooi aangrijpende koppeling en de heerlijk soepel en precies schakelende 6-versnellingsbak. Top!
Waarom deze Suzuki Swift Sport de beste tot nu toe is!
In eerste instantie had ik er niet zo over nagedacht waarom het rijden in de regen met het ESP/TRC uit zoveel leuker is dan met een niet zo slimme Suzuki Swift Sport. Dat Smart Hybrid-systeem maakt namelijk wel degelijk een groot verschil ten opzichte van een ‘domme’ Suzuki Swift Sport. Kijk maar goed naar foto numero 4 daar kun je heel mooi zien hoe het koppel van de ISG (die zijn kracht haalt uit een 48V Lithium-ion accu) de toch behoorlijke dip opvult van het werkelijke koppel van de 1.4 Boosterjet motor. Tijdens het plankgas accelereren over het Space Business Park profiteerde ik daar dus dik van. Zo je maar hoe je een lichte auto met niet al teveel Pk’s via een fraai trucje op een hele mooie manier kunt laten profiteren van wat extra vermogen en koppel. Dat koppel is daardoor niet alleen 235 Nm/2.000-3.000 maar ook beschikbaar bij een lager toerental dan voorheen.
YouTube-filmpje Suzuki 1.4-Boosterjet benzinemotor met directe injectie
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Overig |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Type bekleding |
 |
Stof | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Velgen |
|
17-inch | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Milieu en veiligheid |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Verbruik |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bebouwde kom |
|
6,2 liter/100 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Snelweg |
|
4,9 liter/100 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Gemiddeld verbruik |
|
5,6 liter/100 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
C02 uitstoot |
|
125 gram/km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Energielabel |
|
C | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Afmetingen |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lengte |
|
3.890 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Breedte |
|
1.735 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hoogte |
|
1.480 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wielbasis |
|
2.450 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Spoorbreedte voor |
|
1.510 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Spoorbreedte achter |
|
1.515 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Massa leeg |
|
995 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Max. toelaatbare massa |
|
1.445 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Laadvermogen |
|
450 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
inhoud bagageruimte |
|
265 liter | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bandenmaat |
|
195/45-R17 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kosten aanschaf |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kosten gebruik per maand |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||